Paleons - Hyperborean

 

Πριν από πέντε περίπου χρόνια σχηματίστηκαν στο Όρεγκον οι άκρως ταλαντούχοι Paleons, που απαρτίζονται από τον Mark Leahey στην κιθάρα, τον Chris Ruiz στα πλήκτρα, τον Brian McDermott στο μπάσο, τον Matt DeBellis στα ντραμς και τον Magenta Meg στο βιολί, οι οποίοι στις αρχές του τρέχοντος μήνα κυκλοφόρησαν τη νέα και τρίτη τους συνολικά full length δουλειά.

 

Οχτώ κομμάτια συνολικής διάρκειας 51 λεπτών περιέχει το περί ου ο λόγος Hyperborean, το οποίο πλαισιώνεται από ένα μουντό και άκρως ταιριαστό με την ατμοσφαιρική του rock μουσική artwork και διακρίνεται για την αψεγάδιαστη παραγωγή του, που με την οργανική της διαύγεια κολακεύει τις νέες συνθέσεις των εξαιρετικών Paleons και τον εν γένει περιπετειώδη τους ήχο.

 

Σταλαγματιές indie αρώματος κι ελαφριάς noise ευωδίας σκεπάζουν αρμονικά τα γαλήνια post rock ηχοχρώματα των Paleons στο νέο πόνημα τους, τα οποία συνδυάζονται φανταστικά με τα σχεδόν ανεπαίσθητα stoner ψήγματα και τα ισχνής prog αισθητικής κι έντονα krautrock στοιχεία τους, αναδεικνύοντας υποδειγματικά την αβυσσαλέα heavy psych ομορφιά του Hyperborean.

 

Αρκούντως βαριά riffs άλλοτε με αχνή stoner διάθεση κι άλλοτε με indie αποχρώσεις υφαίνει συνεχώς η κιθάρα στο Hyperborean, το οποίο στολίζει με ισχυρά post rock και αναιμικά noise ηχοτοπία χάρη στα μεθυστικά της leads και solos, ενώ σε συνδυασμό με το εύθραυστο βιολί και τα μεστά πλήκτρα διανθίζει με krautrock ιδιοσυγκρασίας space πινελιές τον ήχο των Paleons.

 

Ρωμαλέο είναι το στιβαρό κι εμποτισμένο με αχνό fuzz όπιο μπάσο των Paleons στον καινούριο τους δίσκο και ιδιαιτέρως δυναμικά τα συμπαγή τους ντραμς, τα οποία πασπαλίζουν αρμονικά με groove σπινθήρες τον αποκλειστικά instrumental υφής post rock χαρακτήρα του χορταστικού Hyperborean και αναδεικνύουν έτσι άψογα την διαστημικής αύρας του heavy psych υπόσταση.

 

Ίσως είναι ακόμη πολύ νωρίς για να βγουν συμπεράσματα όμως θαρρώ, πως οι ανερχόμενοι Paleons μας χάρισαν έναν από τους πιο απολαυστικούς κι όμορφους δίσκους του έτους, καθώς το μεθυστικό Hyperborean μας ταξιδεύει σε σχεδόν αβάσταχτης ομορφιάς post rock ωκεανούς και απαράμιλλα krautrock ηχοτοπία καλειδοσκοπικής heavy psych γοητείας. Φαντασμαγορικό.

 

Paleons: Bandcamp / Facebook

 

Ordos - House Of The Dead

 

Προς τα τέλη του 2011 και τις αρχές του 2012 σχηματίστηκαν στην Ουψάλα της Σουηδίας οι σταθερά ανερχόμενοι Ordos, που απαρτίζονται από τους Emil στην φωνή, Andre και Gustav στις κιθάρες, Martin στο μπάσο και Max στα ντραμς, οι οποίοι στα τέλη του περασμένου Γενάρη κυκλοφόρησαν το δεύτερο full length άλμπουμ τους υπό τον έξοχο τίτλο House Of The Dead.

 

Συνολικής διάρκειας 43 λεπτών είναι τα έξι κομμάτια του χορταστικού κι εξόχως απολαυστικού House Of The Dead και μαγευτικό το λάγνα ερεβώδες artwork του, που ταιριάζει γάντι στους occult αισθητικής κι αχνής horror αύρας στίχους του, ενώ ειδικής μνείας αξίζει και η παραγωγή του, που με την ογκώδη της διαύγεια κολακεύει τα νέα και περιπετειώδη κομμάτια των Ordos.

 

Δυναμικά riffs άλλοτε με ισχυρές traditional doom αναφορές κι άλλοτε με σκληρό metal άρωμα κλασσικής υφής πλέκουν συνεχώς οι ορμητικές κιθάρες των Ordos στο εξαιρετικό κι εκρηκτικό House Of The Dead και υφαίνουν συνάμα σκονισμένα με desert άμμο leads και αβυσσαλέας stoner ιδιοσυγκρασίας solos, εμπλουτίζοντας έτσι σωστά την σκληρή του heavy rock υπόσταση.

 

Φωνητικά καθαρά και παθιασμένα εναλλάσσονται συχνά πυκνά κι επιτυχώς πότε με σχιστές κραυγές και πότε με βορβορώδη brutal ουρλιαχτά προσφέροντας θεατρικότητα στην ερμηνεία των σκοτεινών στίχων του House Of The Dead και αναδεικνύοντας παράλληλα τις κλασσικές κι ελεγχόμενες extreme αναφορές των φοβερών Ordos, καθώς και τα proto metal τους στοιχεία.

 

Μεστό είναι το μπάσο των τρομερών και άκρως ανερχόμενων Ordos στο νέο τους πόνημα, το οποίο και διανθίζει επιτυχώς με αχνές fuzz αιχμές, ενώ ρωμαλέα είναι τα τύμπανα στο φλογερό κι άκρως διασκεδαστικό House Of The Dead, το οποίο στολίζουν αρμονικά με groove πυρίτιδα, συμβάλλοντας έτσι σημαντικά τόσο στην ομαλή ροή, όσο και στην εν γένει ηχητική του ποικιλία.

 

Νωχελικές desert rock σκιές γαλήνια σκεπάζουν αμφότερα τα παραδοσιακά metal ψήγματα των Ordos και τα στιβαρά traditional doom στοιχεία τους, ενώ η σχεδόν ανεπαίσθητη και υφέρπουσα fuzz ψυχεδέλεια του House Of The Dead απογειώνεται από το έμφυτο τους stoner τσαγανό και την σπιρτόζικη occult rock αύρα, που διακρίνει την proto metal ευωδία του heavy μοτίβου τους.

 

Ψήγματα blues νοοτροπίας διακρίνουν, τόσο τα χειμαρρώδη stoner αρώματα του εξαίρετου House Of The Dead, όσο και τις θολές proto metal πινελιές του, οι οποίες χάρη στην αχαλίνωτη φαντασία και την ατίθαση έμπνευση των Ordos εδώ συμπλέκονται όμορφα με τις αχνές desert αποχρώσεις και την μοντέρνας heavy rock υφής παραδοσιακή τους doom ταυτότητα. Υπέροχο.

 

Ordos: Bandcamp / Facebook

 

IAmFire - From Ashes

 

Μπορεί να είναι σχετικά νέοι ως μπάντα οι προερχόμενοι από την Δανία κι άκρως ταλαντούχοι IAmFire, όμως και τα τέσσερα μέλη τους έχουν θητεύσει σε αρκετές και φτασμένες μπάντες της ευρύτερης metal μουσικής και του σκληρού rock ήχου κι αυτό γίνεται αμέσως αντιληπτό από την υφέρπουσα heavy ποιότητα, που σε κάθε του νότα ξεχειλίζει το ντεμπούτο τους, From Ashes.

 

Κάτι λιγότερο από μια ώρα διαρκούν συνολικά τα οχτώ κομμάτια, που περιέχει το ιδιαιτέρως χορταστικό From Ashes, τα οποία κολακεύονται τόσο από το φλογερό του artwork, μιας κι αυτό αναδεικνύει περίφημα την εύφλεκτη rock πυρίτιδα, που τα διαπερνά στην ολότητα τους, όσο και από την εξαιρετικά ογκώδη παραγωγή, που απογειώνει την πυκνή metal φλόγα των IAmFire.

 

Θηριώδη είναι τα πάντοτε παχιά και συνήθως σε πρωτόγονο stoner ύφος riffs από την κιθάρα και γαλήνιες είναι οι μελαγχολικές της desert rock μελωδίες, που μες από τα leads και τα solos των IAmFire μας ταξιδεύουν σε νοσταλγικά grunge ηχοτοπία κι ενισχύουν έτσι σημαντικά την ποικιλία του εξαίρετου From Ashes, καθώς μαρτυρούν τις αχνές του alternative αποχρώσεις.

 

Παθιασμένα είναι τα πότε καθαρά και ήρεμα και πότε αγριεμένα και brutal χροιάς φωνητικά των IAmFire στο ντεμπούτο άλμπουμ τους, το οποίο διανθίζουν αρμονικά με την ορμή και το γεμάτο rock τσαγανό τους, ενώ το εξόχως απολαυστικό From Ashes χρωστά στο μεστό rythm section την σπινθηροβόλα κι εγγενή του groove σπιρτάδα, καθώς και το πληθωρικό του ηχητικό βάθος.

 

Ντραμς ρωμαλέα κι εξόχως δυναμικά πασπαλίζουν αρμονικά με progressive σκόνη το εξαιρετικά διασκεδαστικό From Ashes και συμβάλουν έτσι στην ομαλή ροή του, ενώ το καλυμμένο με fuzz αγκάθια μπάσο των πολλά υποσχόμενων IAmFire στολίζει με στιβαρές rock 'n' roll σπίθες το τελικό σύνολο κι αναδεικνύει έτσι φανταστικά την αιχμηρή και παραμορφωμένη του heavy αύρα.

 

Ξεκάθαρες κι εμφανείς είναι οι κάμποσες και αρκετά διαφορετικές μεταξύ τους επιρροές των IAmFire στον παρθενικό δίσκο τους, όμως το πηγαίο ταλέντο μαζί με τον συνθετικό και τον εκτελεστικό τους οίστρο, προσφέρουν στο έξοχο From Ashes την δική του μοναδική heavy rock ταυτότητα και μας παρουσιάζουν συγχρόνως την αχαλίνωτη έμπνευση των δημιουργών του.

 

Στιβαρά stoner ηχοχρώματα και συμπαγείς desert μελωδίες συνθέτουν εν πολλοίς το βαρύ rock χαρακτήρα των IAmFire, οι οποίοι στο εξαιρετικό From Ashes διανθίζουν επιτυχώς το heavy ταμπεραμέντο τους με σκοτεινές alternative πινελιές κι έντονες grunge σκιές, που σε συνδυασμό με τις αναιμικές τους progressive ατασθαλίες καθιστούν το πρώτο πόνημα τους, συναρπαστικό.

 

IAmFire: Bandcamp / Facebook 

 

Ritual Haze - Machine Sun

 

Λιγοστές είναι οι πληροφορίες για τους εκ Ρωσίας ορμώμενους και μάλλον σχετικά νέους στο heavy κουρμπέτι Ritual Haze, που αν δεν κάνω λάθος απαρτίζονται μόλις από έναν μουσικό και πιο συγκεκριμένα από τον Maksim Morozov σε κιθάρα και μπάσο, ο οποίος τον περασμένο Γενάρη κυκλοφόρησε το παρθενικό του πόνημα σε digital μορφή με τίτλο Machine Sun.

 

Πέντε κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 38 λεπτών περιέχει το χορταστικό και ταξιδιάρικο Machine Sun, το οποίο διακρίνεται για την αψεγάδιαστη παραγωγή του και μας οδηγεί με όχημα τον συνθετικό κι εκτελεστικό οίστρο των Ritual Haze σε σκοτεινά rock σοκάκια και ηλιοκαμένες heavy ατραπούς μες από stoner υφής drone μονοπάτια και ψυχεδελικά doom ηχοτοπία.

 

Στιβαρό και ογκώδες είναι το μεστό μπάσο από τους εξαίρετους Ritual Haze στο απολαυστικό Machine Sun, στο οποίο χαρίζει αχνές desert αποχρώσεις και του προσφέρει άπλετο ηχητικό βάθος και όγκο συνάμα και λιτά μα γεμάτα occult rock σπιρτάδα τα μάλλον διακριτικά ντραμς, που με απλότητα και δεξιοτεχνία κρατούν εξαίσια τα περιπετειώδη του ηχητικά μπόσικα.

 

Κινητήριος μοχλός όμως του εξαιρετικού Machine Sun θαρρώ, πως είναι η ατίθαση κιθάρα, που πλέκει άλλοτε αμαρτωλής drone γοητείας και doom αύρας riffs και άλλοτε υφαίνει αβυσσαλέας desert ομορφιάς leads, που μαρτυρούν αμφότερες την αγάπη των Ritual Haze για τον σκληρό κι ωμό stoner ήχο και την αγνή λατρεία τους για την αχνής vintage υφής occult ψυχεδέλεια.

 

Γαλήνιες heavy rock μελωδίες και θερμές desert αποχρώσεις, που ευωδιάζουν doom ζεστασιά σκαρώνουν συνεχώς οι ελπιδοφόροι Ritual Haze στο εξαιρετικό τους ντεμπούτο, ενώ σχεδόν ανεπαίσθητης occult αύρας είναι τα μεθυστικά drone ρινίσματα του μειλίχιου Machine Sun και διάφανες είναι οι βαριές metal αιχμές, που φέρει η μαγευτική του stoner ψυχεδέλεια. Έξοχο.

 

Ritual Haze: Bandcamp / Tumblr

 

Rumble Jam - Redemption

 

Δεν υπάρχουν άλλες πληροφορίες για τους ανερχόμενους και ταλαντούχους Rumble Jam παρά μόνο, πως προέρχονται από την Ελλάδα και πως αρέσκονται να παίζουν αμιγώς instrumental υπόστασης stoner και αυτό γίνεται αντιληπτό από το πρώτο τους πόνημα με τίτλο Redemption, που κυκλοφόρησε πρόσφατα σε digital μορφή μες από την σελίδα τους στο bandcamp.

 

Συνολικής διάρκειας περίπου 38 λεπτών είναι τα εννέα κομμάτια του Redemption, το οποίο ξεχωρίζει για το επιεικώς πανέμορφο και άκρως λεπτομερές του εξώφυλλο, ενώ ειδικής μνείας αξίζει και η παραγωγή του, που κολακεύει με την οργανική κι ογκώδη της διαύγεια τις συνθέσεις των Rumble Jam, οι οποίες όπως μαρτυρά και το όνομα τους ζέχνουν αυτοσχεδιασμό.

 

Χειμαρρώδη και ορμητικά stoner ηχοχρώματα κατακλύζουν αρμονικά τον αρκούντως heavy καμβά του εξαιρετικά χορταστικού, παρά το σχετικά μικρό του δέμας, Redemption, στον οποίο οι άκρως ελπιδοφόροι Rumble Jam ζωγραφίζουν απαλές doom πινελιές και πασπαλίζουν σωστά με σχεδόν ανεπαίσθητες progressive σκιές τον περιπετειώδη του rock χαρακτήρα.

 

Λιγοστά blues ψήγματα και αναιμικές metal αιχμές διαπερνούν έξοχα τα πάντοτε σε ταξιδιάρικο stoner ύφος riffs από την κιθάρα και rock ενθουσιασμός διακρίνει τα μελωδικά της leads και solos, που προσφέρουν στο εξαιρετικό από κάθε πλευρά Redemption αβυσσαλέας γοητείας heavy αποχρώσεις, καθιστώντας έτσι άκρως απολαυστικό το ντεμπούτο των Rumble Jam.

 

Ντραμς δυναμικά και άκρως ρωμαλέα κρατούν με περισσή δεξιοτεχνία τα ηλεκτρισμένα rock μπόσικα του Redemption και το στολίζουν συνάμα με γενναίες ποσότητες groove αδρεναλίνης, ενισχύοντας έτσι σημαντικά την ομαλή ροή του, ενώ μεστό είναι το σκανταλιάρικο μπάσο των Rumble Jam στο παρθενικό άλμπουμ τους, στο οποίο προσφέρει όγκο και ηχητικό βάθος.

 

Μεθυστικά και ισχνά συνάμα southern ρινίσματα πλαισιώνουν άψογα τα progressive ψήγματα των πολλά υποσχόμενων Rumble Jam κι αναιμικές blues σπίθες καλύπτουνε τα doom στοιχεία τους, αναδεικνύοντας το αχνό fuzz άρωμα του Redemption, το οποίο ζέχνει rock φρεσκάδα κι ευωδιάζει heavy δροσιά, απογειώνοντας έτσι το φλογερό του stoner τσαγανό. Υπέροχο.

 

Rumble Jam: Bandcamp