Negative Voice - Cold Redrafted

 

Στην συνήθως παγερή Μόσχα έχουν την βάση τους οι ανερχόμενοι με αργούς αλλά σταθερούς ρυθμούς Negative Voice, που σχηματίστηκαν το 2000 κι έπειτα από κάμποσες αλλαγές στην σύνθεση τους, οι οποίες είχαν σε κάποια φάση οδηγήσει και σε προσωρινή όπως αποδείχτηκε εν τέλει διάλυση τους, απαρτίζονται πλέον από τέσσερις ιδιαιτέρως ταλαντούχους μουσικούς.

 

Πιο συγκεκριμένα από τον Evgeny Loginov σε κιθάρα και φωνή, τον Andrew Samsonov στην κιθάρα, τον Alexander Nikolsky στο μπάσο και τον Konstantin Pavlov στα ντραμς, οι οποίοι τούτες τις μέρες και με την βοήθεια της εξαίρετης και πάντα ποιοτικής Hypnotic Dirge Records κυκλοφορούν το καινούριο και δεύτερο συνολικά ως τώρα με full length μορφή άλμπουμ τους.

 

Υπό τον τίτλο Cold Redrafted κυκλοφορεί ο περί ου ο λόγος δίσκος, που περιέχει 8 κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 47 λεπτών, ενώ ειδικής μνείας αξίζει η καθαρή του παραγωγή, που κολακεύει την σκαιή metal δυναμική των έξοχων Negative Voice κι αναδεικνύει μες από την συννεφιασμένη της διαύγεια την ερεβώδη και αποπνικτική τους blackened doom μελαγχολία.

 

Άκρως ταιριαστό με την σκοτεινή του ατμόσφαιρα είναι και το ψυχρής ομορφιάς του artwork, που

σε συνδυασμό με τους όχι και τόσο αισιόδοξους στίχους του Cold Redrafted μας βάζει για τα καλά στην σφόδρα θελκτική του ηχητική μιζέρια και μας ταξιδεύει με οδηγό το πλούσιο μουσικό ταλέντο των Negative Voice σε σκληρά και μελωδικά συνάμα σοκάκια του ακραίου metal ήχου.

 

Μακάβριας ομορφιάς riffs, άλλοτε σε κλασσικό doom/death ύφος και με ισχυρές 90's πινελιές στο ματωμένο τους σκαρί κι άλλοτε τραχείς ρυθμοί σε ισχνό progressive μοτίβο με δυνατά black αρώματα συνθέτουν έναν άκρως βαρύ και στιβαρό metal ιστό, τον οποίο οι Negative Voice στο χορταστικό Cold Redrafted έχουν έξοχα διανθίσει με τα πένθιμης γοητείας τους leads και solos.

 

Όμως θαρρώ, πως εύσημα αξίζει και το συμπαγές rythm section των Negative Voice, που χαρίζει όγκο κι ηχητικό βάθος στο άκρως απολαυστικό Cold Redrafted χάρη στο μεστό μπάσο και τον σχεδόν ανεπαίσθητο fuzz χαρακτήρα του και τα ρωμαλέα του ντραμς, που με το ισχνής gothic ευωδίας και death σπιρτάδας groove του, συμβάλουν σημαντικά στην ομαλή του ροή.

 

Λιγοστά καθαρά και μπόλικα brutal φωνητικά σε διάφορες χροιές συμβάλουν στην ηχητική ποικιλία του Cold Redrafted κι αποτυπώνουν σωστά το σκοτεινό του στιχουργικό περιεχόμενο, ενώ σημαντικό ρόλο στο πλούσιο μουσικά νέο πόνημα των Negative Voice παίζουν οι αχνές post rock αναθυμιάσεις, καθώς και η διάφανη ambient αύρα του dark metal τους υποβάθρου.

 

Εν ολίγοις, εδώ πρόκειται για ένα σαγηνευτικό blackened doom άκουσμα με ισχνά progressive στοιχεία και βαθιές dark metal πινελιές, που καθιστούν εθιστικά τα gothic ευωδίας κι αιθέρια ambient ρινίσματα και τις doom/death αναθυμιάσεις των Negative Voice, που με το υπέροχο Cold Redrafted επιβεβαιώνουν άκρως πειστικά το φυσικό τους χάρισμα στη μουσική. Έξοχο.

 

Negative Voice: Bandcamp / Facebook

Hypnotic Dirge Records: Official Website

 

Stangala - Klañv

 

Στην Βρετάνη της Γαλλίας σχηματίστηκαν το 2007 οι ανερχόμενοι και τρομακτικά ταλαντούχοι Stangala, που πρόσφατα κυκλοφόρησαν την τρίτη συνολικά και δεύτερη full length δουλειά τους μέσω της Finisterian Dead End υπό τον τίτλο Klañv, στην οποία όπως και στο περίπου προ τετραετίας ντεμπούτο τους, το στιχουργικό του περιεχόμενο είναι αποκλειστικά στα κελτικά.

 

Κελτικής αύρας είναι και το χρωματιστό του artwork όπως ακριβώς και η περιπετειώδης μουσική του υπόσταση, που με όχημα το πολυσχιδές doom μοτίβο και τον απαράμιλλο συνθετικό οίστρο των Stangala σε συνδυασμό με την εκτελεστική δεινότητα και την αχαλίνωτη έμπνευση τους, οδηγούν σε αβυσσαλέα κι ατίθασα avant-garde νοοτροπίας stoner ηχοτοπία το έξοχο Klañv.

 

Αλλόκοτοι ρυθμοί στήνουν ξέφρενο χρόνο πάνω στις χορδές της κιθάρας και μας χαρίζουν εθιστικά riffs άλλοτε με ισχυρά folk στοιχεία χάρη στην celtic ευωδία τους κι άλλοτε σε πυκνό doom ύφος, το οποίο μαρτυρά την έμφυτη rock ψυχεδέλεια των Stangala και κολακεύει τα ισχνά black ξεσπάσματα του Klañv με την λυσσαλέα stoner αύρα του avant-garde υποβάθρου του.

 

Ιδιαιτέρως διακριτική είναι η παρουσία των leads και solos από την κιθάρα των Stangala στο έσχατο χρονικά πόνημα τους, μιας κι αυτά περιορίζονται σε λιτά μα μεθυστικά drone περάσματα, που σε πλήρη αρμονία με τα ποικίλα φωνητικά στο Klañv, που πότε έχουν καθαρή και πότε σχιστή brutal χροιά, συμβάλουν σημαντικά στη σουρεαλιστική του extreme metal ιδιοσυγκρασία.

 

Πολύ σημαντικό ρόλο στην ομαλή ροή του Klañv έχει το δυναμικό rythm section των Stangala, το οποίο απαρτίζεται από το μεστό κι ατίθασο μπάσο τους, που γεμίζει τις συνθέσεις τους με τον όγκο και το βάθος του κι από τα δυναμικά τους ντραμς, που χάρη στο thrash metal αισθητικής σε στιγμές groove τους, πασπαλίζουν με άκρως κοφτερές black metal αιχμές το τελικό σύνολο.

 

Φυσικά δεν θα πρέπει να λησμονήσω τα μαγευτικά περάσματα της ακουστικής κιθάρας, που εντείνει τα παραισθησιογόνα folk αρώματα του Klañv με την εύθραυστη acid rock απόχρωση της, αλλά ούτε και τα ονειρικά κι αιθέριας ambient αύρας πλήκτρα των Stangala, που δένουν σε μια σκληρή και ορμητική avant-garde κλωστή την αμαρτωλή κι έμφυτη doom ψυχεδέλεια τους.

 

Όμως, τα στιβαρά doom ηχοχρώματα και οι συμπαγείς avant-garde πινελιές του Klañv ίσως και να μην ήταν τόσο συναρπαστικές εάν έλειπε από τα οχτώ κομμάτια του συνολικής διάρκειας περίπου 47 λεπτών η γκάιντα και το σαξόφωνο, που χρησιμοποιούνται με περισσή μαεστρία από τους Stangala κι έτσι καθιστούν ακαταμάχητο το εξόχως απολαυστικό τους νέο πόνημα.

 

Ηλεκτρισμένη jazz σκόνη καλύπτει με ασύγκριτη δεξιοτεχνία το μυστηριώδες doom πέπλο των Stangala και συμβάλει σημαντικά στην ήδη τεράστια ηχητική ποικιλία του Klañv, το οποίο μες από τα θολά και σχεδόν ανεπαίσθητα punk ψήγματα της black υφής του, μας ταξιδεύει σε βαθιά stoner μονοπάτια εκεί όπου κυριαρχεί η λάγνα και σαγηνευτική avant-garde metal ψυχεδέλεια.

 

Τα σκληρά metal ηχοχρώματα των Stangala με την αρχέγονη thrash μορφή και τα πρωτόγονα black στοιχεία τους χρωστούν στην διάφανη ambient βρωμιά, που επιμελώς πλαισιώνει το jazz ταμπεραμέντο και τα δυναμικά folk ηχοχρώματα τους, την μελωδική και σχεδόν γαλήνια stoner αύρα του χορταστικού Klañv, καθώς και την απόκοσμη και άκρως ψυχεδελική του doom ευωδία.

 

Εν ολίγοις, εδώ πρόκειται για μια σκληρή metal μυσταγωγία και μια ιδιαιτέρως heavy πανδαισία, που όμοια της θαρρώ ότι δεν έχει υπάρξει ξανά, καθώς το επιεικώς φανταστικό Klañv από τους εντυπωσιακά ικανούς Stangala, συνδυάζει αριστοτεχνικά μερικά από τα πλέον αλλοπρόσαλλα μουσικά στοιχεία και μας χαρίζει έναν avant-garde δίσκο σπάνιας ομορφιάς. Φαντασμαγορικό.

 

Stangala: Bandcamp / Facebook

Finisterian Dead End: Official Website

 

Forsaken Memoriam

 

Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Να μια εξαιρετική φράση, που μόλις βρήκε σωστή χρήση σε τούτη τη διαδικτυακή γωνιά, μιας και με μπόλικη καθυστέρηση πρόκειται στις παρακάτω γραμμές να γνωρίσουμε τους προερχόμενους από το Ηράκλειο, όπου και σχηματίστηκαν στα μέσα του 2011 από πέντε ιδιαιτέρως ταλαντούχους μουσικούς κι άκρως ανερχόμενους Forsaken Memoriam.

 

Πρόκειται για μια εξαίρετη μπάντα, που πριν από σχεδόν 17 μήνες κυκλοφόρησε την ομώνυμη και παρθενική full length δουλειά της, η οποία περιέχει οχτώ κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 46 λεπτών, ενώ διακρίνεται για την αψεγάδιαστη παραγωγή της, που κολακεύει τα περιπετειώδη κομμάτια των Forsaken Memoriam με την αρκούντως heavy της διαύγεια.

 

Όμως θαρρώ, πως ειδικής μνείας αξίζει και το έξοχο στιχουργικό κομμάτι στο ντεμπούτο τούτης της εξαιρετικής μπάντας, που μας παρουσιάζει προσωπικές ιστορίες μες από ένα σοβαρό και μεστό πλαίσιο, ενώ το υπέροχο του artwork πλαισιώνει τα κομμάτια των Forsaken Memoriam εξαιρετικά και συγχρόνως μαρτυρά την έμφυτη αν και υφέρπουσα τους heavy ψυχεδέλεια.

 

Ρωμαλέα riffs σε μοντέρνο stoner ύφος και με κοφτερές progressive αιχμές ξεχύνονται συνεχώς μες από τις σπινθηροβόλες κιθάρες των Forsaken Memoriam, τα ορμητικά και μελωδικά συνάμα leads και solos των οποίων, εντείνουν αρμονικά τις δυνατές metal αναθυμιάσεις τους, οι οποίες ζέχνουν southern αλκοόλ χάρη στο γρέζι των άκρως παθιασμένων τους φωνητικών.

 

Μπάσο και πλήκτρα συνθέτουν ένα σχεδόν αόρατο space πέπλο, που σκεπάζει σωστά τόσο τα σχεδόν ανεπαίσθητα gothic στοιχειά των Forsaken Memoriam, που είναι απόρροια των αχνών brutal ξεσπασμάτων της φωνής τους, όσο και τις ισχνές blues πινελιές, που ξεπηδούν από τα στιβαρά κι άκρως δυναμικά τους ντραμς και το συμπαγές και σπινθηροβόλο τους groove.

 

Ιδιαιτέρως πλούσιο ηχητικά είναι το χορταστικό κι άκρως απολαυστικό ντεμπούτο των Forsaken Memoriam, που μας παρουσιάζει με τρόπο πειστικό το μουσικό ταλέντο, μιας και μαρτυρά την συνθετική και την εκτελεστική δεινότητα τους, που σε συνδυασμό με την ατίθαση έμπνευση τους, με περισσή μαεστρία μας ταξιδεύουν στα πιο heavy ηχοτοπία του σπιρτόζικου metal ήχου.

 

Άκρως μελωδικά είναι τα progressive χαρακτηριστικά ετούτης της εξόχως διασκεδαστικής κυκλοφορίας και συναρπαστικά είναι τα έντονα stoner ηχοχρώματα της, που καθιστούν σχεδόν εθιστικό το παρθενικό πόνημα των Forsaken Memoriam με την αρχέγονη metal χροιά και τις southern αναθυμιάσεις με τις οποίες έχουν διανθίσει την δυναμική τους heavy ψυχεδέλεια.

 

Εν ολίγοις, οι άκρως ελπιδοφόροι Forsaken Memoriam μες από το συναρπαστικό τους ντεμπούτο μας γεμίζουν με πολλές και ιδιαιτέρως υψηλές προσδοκίες για το μουσικό τους μέλλον, καθώς η μουσική τους αρτιότητα εντείνει την ηχητική του ποικιλία και σε συνδυασμό με το πλούσιο ταλέντο τους ανεβάζει τις απαιτήσεις από την άκρως heavy πορεία τους. Υπέροχο.

 

Forsaken Memoriam: Bandcamp / Facebook

 

Spiritual Beggars - Sunrise To Sundown

 

Για κάποιο περίεργο λόγο είχα χάσει τα τελευταία κάμποσα χρόνια την επαφή μου με μια από τις αγαπημένες μου μπάντες στα ταραγμένα χρόνια της εφηβείας κι ακούγοντας το έσχατο χρονικά πόνημα της, που βγήκε από την Inside Out Music στα μέσα Μαρτίου κι αποτελεί την ένατη full length δουλειά της, συνεχίζω πραγματικά να αναρωτιέμαι γιατί κόψαμε παρτίδες έτσι απότομα.

 

Ο λόγος γίνεται για τους γεννημένους το μακρινό 1993 στη Σουηδία και πάντοτε ποιοτικούς Spiritual Beggars και το εξαίρετο Sunrise To Sundown, που περιέχει 11 κομμάτια συνολικής διάρκειας 47 λεπτών, ενώ ξεχωρίζει για την αψεγάδιαστη παραγωγή του, που μαρτυρά την live ηχογράφηση του, χάρη στη δεξιοτεχνία του πολύ έμπειρου Staffan Karlsson σε αυτό τον τομέα.

 

Θαρρώ όμως, πως ειδικής μνείας αξίζει και το φανταστικό artwork του ιδιαιτέρως χορταστικού Sunrise To Sundown, που κολακεύει την αγνή retro φρεσκάδα και την vintage rock αδρεναλίνη του με τις έντονες αποχρώσεις heavy ψυχεδέλειας, που το διακρίνουν, αλλά και η απόδοση των Spiritual Beggars, που δυο δεκαετίες και κάτι μετά παραμένουν εξαιρετικά κεφάτοι κι εύθυμοι.

 

Η μουσική του είναι όμως αυτή, που καθιστά εξαιρετικά εθιστικό κι άκρως διασκεδαστικό το εκρηκτικό Sunrise To Sundown, που θαρρώ, πως συνδυάζει τα καλύτερα heavy στοιχεία των δημιουργών του με μερικά από τα πλέον απολαυστικά rock ηχοτοπία της δεκαετίας του 70 και του 80 κι αυτό μάλλον οφείλεται στην ατίθαση κι έμφυτη ψυχεδέλεια των Spiritual Beggars.

 

Δεν μας παρουσιάζουν ρηξικέλευθα πράγματα στο νέο τους άλμπουμ ο Michael Amott στην κιθάρα, ο Ludwig Witt στα ντραμς, ο Per Wiberg στα πλήκτρα, ο Sharlee D'Angelo στο μπάσο και ο Apollo Papathanasio στη φωνή, μιας και το Sunrise To Sundown αντλεί το μουσικό του χαρακτήρα από τις καλύτερες στιγμές των Spiritual Beggars κι από οικεία rock ακούσματα.

 

Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν διαθέτει την δικιά του μοναδική μουσική προσωπικότητα, μιας και το ταλέντο και η εμπειρία των Spiritual Beggars σε πλήρη αρμονία με την έμπνευση και τον συνθετικό κι εκτελεστικό τους οίστρο, καθιστούν εξόχως απολαυστικό το Sunrise To Sundown και μας ταξιδεύουν σε αρκούντως heavy και ψυχεδελικά rock ηχοτοπία νοσταλγικής ομορφιάς.

 

Σχεδόν ανεπαίσθητα metal ηχοχρώματα παραδοσιακής υφής συνυπάρχουν αρμονικά με το hard rock τσαγανό των Spiritual Beggars κι αναδεικνύουν υπέροχα τις ισχυρές retro ανησυχίες τους με την αχνή vintage ψυχεδέλεια, που σκεπάζει σαν πέπλο το σπιρτόζικο heavy ταμπεραμέντο του Sunrise To Sundown και συνάμα εντείνει την σπινθηροβόλα του ευωδία stoner πυρίτιδας.

 

Εν ολίγοις, μες από τις αρκετές δυσκολίες και με όπλο την ακμαία διάθεση και την εμπειρία τους, οι έξοχοι Spiritual Beggars μας προσφέρουν ένα τίμιο heavy rock άκουσμα με το εξαιρετικό Sunrise To Sundown, το οποίο μαρτυρά το μεράκι και την έμφυτη σπιρτάδα τους κι έτσι μας χαρίζει απλόχερα δυνατές στιγμές vintage ευδαιμονίας με την retro του φρεσκάδα. Ωραιότατο.

 

Spiritual Beggars: Official Website

Inside Out Music: Official Website

 

Mount Soma - Origins

 

Μια πραγματικά εξαίρετη και πάρα πολλά υποσχόμενη μπάντα σχηματίστηκε στο Δουβλίνο το 2014 από τον Brian Killoran σε κιθάρα και φωνητικά, τον Keith Walsh στην lead κιθάρα, τον Conrad Coyle σε πλήκτρα και μπάσο και τον Aaron Carroll στα ντραμς, οι οποίοι απαρτίζουν τους περί ου ο λόγος, εξαιρετικά ταλαντούχους και ιδιαιτέρως ελπιδοφόρους, Mount Soma.

 

Στις πέντε του τρέχοντος μήνα πρόκειται να βγει δίχως την εμπλοκή κάποιας δισκογραφικής το ντεμπούτο studio πόνημα των Mount Soma, το οποίο φέρει τον τίτλο Origins κι έχει την μορφή EP κυκλοφορίας, μιας και περιέχει μόλις τρία κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 19 λεπτών, ενώ ειδικής μνείας θαρρώ, πως αξίζει το επιεικώς θαυμάσιο κι άκρως ψυχεδελικό του artwork.

 

Εύσημα όμως πρέπει να αποδώσω και στην φανταστική παραγωγή του Origins, που μαρτυρά με την σπιρτόζικη της rock διαύγεια την live ηχογράφηση του και χαρίζει έτσι μια έξτρα δυναμική στα ήδη ρωμαλέα κομμάτια των Mount Soma, που μας ταξιδεύουν σε τραχιά doom ηχοτοπία με τα γαλήνια sludge στοιχεία και την σκαιή stoner απόχρωση της αχνής prog τους ψυχεδέλειας.

 

Παθιασμένη κι ελαφρώς βραχνή είναι η χροιά των φωνητικών στο Origins, που με το έμφυτο γρέζι της πασπαλίζει με διάφανα epic doom στοιχεία τις περιπετειώδεις συνθέσεις των έξοχων Mount Soma, οι οποίες χρωστούν στα στιβαρά ντραμς και το κατακλυσμιαίο τους groove, αλλά και στο μεστό τους μπάσο και τον ακάνθινο του fuzz χαρακτήρα την συμπαγή τους υπόσταση.

 

Άκρως απολαυστικά είναι τα ισχνά sludge ηχοχρώματα των Mount Soma, που είναι επιτυχώς καλυμμένα από ένα παχύ στρώμα βαριάς desert σκόνης, ενώ μεθυστικό θαρρώ, πως είναι το αιθέριας ομορφιάς doom άρωμα του Origins, που σε συνδυασμό με τις μάλλον ανεπαίσθητες folk αύρας κι ακουστικές παρασπονδίες του, καθιστούν εξόχως εθιστικές τις stoner πινελιές του.

 

Ονειρικής κι αέρινης doom υφής είναι τα leads από τις ατίθασες κιθάρες των Mount Soma, τα ιδιαιτέρως heavy, αλλά και μελωδικά συνάμα riffs των οποίων, άλλοτε μας ταξιδεύουν σε υγρά stoner σοκάκια κι άλλοτε μας βυθίζουν σε κοφτερούς κι απότομους sludge βάλτους, εκεί όπου τα διακριτικά πλήκτρα πασπαλίζουν αρμονικά με space rock ψευδαισθήσεις το εξαιρετικό Origins.

 

Δεινότητα εκτελεστική και συνθετικός οίστρος βρίσκονται σε πλήρη αρμονία με την αχαλίνωτη φαντασία και την αρκούντως heavy έμπνευση των Mount Soma στο ντεμπούτο EP τους κι έτσι δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός, πως το χορταστικό, παρά το μικρό του δέμας, Origins, βρίθει rock ποικιλίας και καθιστά παράλληλα με τρόπο εύγλωττο μοναδική την ηχητική τους ταυτότητα.

 

Η μουσική αρτιότητα, τέλος, των ικανότατων Mount Soma όπως αποτυπώνεται περίφημα στο συναρπαστικό Origins, θαρρώ ότι θα μας χαρίσει πολλές και ιδιαιτέρως δυνατές στιγμές heavy ευδαιμονίας ακόμη, καθώς μαρτυρά το πλούσιο μουσικό τους ταλέντο και παρουσιάζει συνάμα το αγνό και ατόφιο μεράκι, που διακρίνει το βαρύ κι αισθαντικό τους rock τσαγανό. Φανταστικό.

 

Mount Soma: Bandcamp / Facebook