Dhidalah - No Water

 

Μια πολύ ενδιαφέρουσα και άκρως ταλαντούχα μπάντα σχηματίστηκε το 2007 στην Ιαπωνία υπό το όνομα Dhidalah από τους Ikuma Kawabe στην κιθάρα, Wahei Gotoh στο μπάσο και Konstantin Miyazaki στα ντραμς, οι οποίοι στα τέλη του Γενάρη κυκλοφόρησαν δια μέσω μιας μικρής ανεξάρτητης δισκογραφικής από το Τόκιο, της Guruguru Brain, τη νέα τους δουλειά.

 

Πρόκειται για ένα ιδιαιτέρως χορταστικό EP με περιεχόμενο μόλις δυο κομμάτια συνολικής όμως διάρκειας 25 λεπτών, που φέρει τον τίτλο No Water και διακρίνεται για το ξεθωριασμένο του artwork, που μας βάζει για τα καλά στο δροσερής retro αύρας ηχητικό κλίμα του και ξεχωρίζει για την αψεγάδιαστη παραγωγή του, που κολακεύει τα κομμάτια των Dhidalah με την διαύγεια της.

 

Διστακτικές post rock πινελιές πέφτουν αρμονικά από τις ηλεκτρισμένες χορδές της κιθάρας των Dhidalah, η οποία σκαρώνει στιβαρά riffs με αχνά stoner αρώματα και ισχυρές doom αναφορές και ζωγραφίζει leads και μελωδίες μαγευτικής krautrock ευωδίας, ενώ συνάμα διανθίζει το έξοχο No Water με δυναμικά space στοιχεία, που απογειώνουν την εγγενή του ψυχεδελική rock αύρα.

 

Ρινίσματα ισχνής progressive υφής σχηματίζουν αρμονικά τα ρωμαλέα τύμπανα των Dhidalah, που κρατούν με περισσή μαεστρία τα μπόσικα του No Water, το οποίο και διανθίζουν σωστά με αχνής ευωδίας groove μυσταγωγία, ενώ το μεστό μπάσο του προσφέρει αναιμικές fuzz αιχμές, γεμίζοντας έτσι φανταστικά την περιπετειώδη του μουσική με όγκο και μπόλικο ηχητικό βάθος.

 

Συμπαγείς και ρευστές είναι συνάμα οι ορμητικές και άκρως λυρικές rock βόλτες των πολλά υποσχόμενων Dhidalah στα πολύχρωμα heavy psych σοκάκια, τα οποία χάρη στην αχαλίνωτη τους έμπνευση στο υπέροχο No Water, τα στολίζουν επιτυχώς με krautrock στοιχεία και χτίζουν doom εκτοπίσματος και αλαβάστρινης stoner ομορφιάς space ηχοτοπία. Καλειδοσκοπικά ωραίο.

 

Dhidalah: Facebook

Guruguru Brain: Official Website

 

Hellascope - From Below

 

Πριν από σχεδόν δύο χρόνια σχηματίστηκαν στο Βερμόντ οι ανερχόμενοι και άκρως ταλαντούχοι Hellascope από τρεις ικανότατους μουσικούς και πιο συγκεκριμένα από τον Woodsy σε κιθάρα και φωνή, τον Mikey στο μπάσο και τον Sawyer στα τύμπανα, οι οποίοι στις αρχές του έτους έβγαλαν σε digital μορφή μονάχα προς το παρόν το πρώτο τους πόνημα με τίτλο From Below.

 

Τέσσερα κομμάτια συνολικής διάρκειας 26 λεπτών περιέχει τούτο το μαγευτικό κι αρκούντως βαρύ EP, οι στίχοι και η γενικότερη αισθητική του όποιου, όπως μαρτυρά και το καταχθόνια όμορφο artwork του From Below, διακρίνονται από μια ανεπαίσθητης horror αύρας φαντασία, που κολακεύει τις ποτισμένες με ανίερης γεύσης doom όπιο, occult πινελιές των Hellascope.

 

Ρωμαλέα και συμπαγής είναι η ωμή και βαφτισμένη σε fuzz βάλτους παραγωγή του εθιστικού From Below, η οποία κολακεύει την αρχέγονη heavy ιδιοσυγκρασία του και προσφέρει ένα πολύ δυνατό άρωμα proto metal πυρίτιδας στις αχνές του stoner αποχρώσεις και στα κλασσικά rock ψήγματα των Hellascope, αναδεικνύοντας υπέροχα την υφέρπουσα τους 70's ψυχεδέλεια.

 

Φρεσκάδα πρωτόγονης metal ευωδίας ζέχνει όμως η ντεμπούτο δουλειά των Hellascope, παρά τις αχνές retro σταλαγματιές με τις οποίες πασπαλίζουν αρμονικά τις συνθέσεις της και αυτό το χρωστά το χορταστικό From Below στον συνθετικό κι εκτελεστικό οίστρο των δημιουργών του, οι οποίοι μας παρουσιάζουν με τρόπο εύγλωττο κι άκρως απολαυστικό το heavy τους ταλέντο.

 

Μεθυστικά riffs με ισχυρό traditional doom άρωμα και υπόνοιες stoner αλητείας πλέκει η κιθάρα με περισσή μαεστρία στο εξαίρετο From Below και υφαίνει παράλληλα σαγηνευτικά leads και solos, που ευωδιάζουν occult rock δροσιά, ενώ η καθαρή φωνή των Hellascope μαρτυρά τα κλασσικής hard rock υφής ψυχεδελικά τερτίπια και τα εξόχως heavy τους proto metal ρινίσματα.

 

Ντραμς δυναμικά και σπιρτόζικα στολίζουν αρμονικά με groove σπιρτάδα το From Below και συγκροτούν ένα ιδιαιτέρως μεστό και στιβαρό rythm section με το παχύρρευστο μπάσο, που χάρη στον αιχμηρό του fuzz χαρακτήρα τονίζει επιτυχώς το παλιομοδίτικο doom rock ύφος των Hellascope και το στολίζει συγχρόνως με μοντέρνα κι εξαιρετικά ογκώδη stoner ηχοχρώματα.

 

Συμπερασματικά, εδώ έχουμε μια εξαιρετικής ποιότητας heavy δουλειά εκ μέρους των άκρως ελπιδοφόρων και πολλά υποσχόμενων Hellascope, οι οποίοι μας ταξιδεύουν δια μέσω stoner σοκακιών και proto metal μονοπατιών σε fuzz ατραπούς αρχέγονης occult ομορφιάς, όπου το From Below ποτίζει με rock δηλητήριο τα φαρμακερής του γοητείας doom ηχοτοπία. Υπέροχο.

 

Hellascope: Bandcamp / Facebook

 

Heavy Temple - Chassit

 

Από την Φιλαδέλφεια της Πενσυλβάνια όπου το 2012 σχηματίστηκαν από την αρχηγό και ιδρυτή τους Elyse σε φωνή και μπάσο προέρχονται οι ανερχόμενοι και ταλαντούχοι Heavy Temple, η σύνθεση των οποίων ολοκληρώνεται από τον Arch στην κιθάρα και τον Siren στα ντραμς.

 

Πρόσφατα κυκλοφόρησε η νέα δουλειά τους, που έχει την μορφή EP και φέρει τον τίτλο Chassit, το σκοτεινό στιχουργικό περιεχόμενο των τεσσάρων κομματιών συνολικής διάρκειας 29 λεπτών της οποίας, είναι εμπνευσμένο από το μεγαλειώδες έργο The Dark Tower του Stephen King.

 

Ογκώδης και σε τέλεια ισορροπία μεταξύ fuzz βρωμιάς και heavy διαύγειας είναι η παραγωγή του χορταστικού Chassit, που μαζί με το χρωματιστά ερεβώδες artwork και την ανήλιαγη sci-fi και horror αύρας αισθητική του, απογειώνουν το εγγενές occult άρωμα των Heavy Temple.

 

Βαριά riffs ποτισμένα με παραδοσιακής υφής doom όπιο και νωχελικά leads βαφτισμένα στα ελώδη νερά της heavy ψυχεδέλειας γεννούν συνεχώς η μεστή κιθάρα και το στολισμένο με fuzz αιχμές κι ατίθασο μπάσο των άκρως ελπιδοφόρων Heavy Temple στο μεθυστικό Chassit.

 

Ιδιαιτέρως δυναμικά είναι τα σπιρτόζικα ντραμς στο παραμυθένια διαβολικό Chassit, το οποίο διανθίζουν αρμονικά με groove σπιρτάδα και πάντοτε καθαρά είναι τα αιθέρια και στεντόρεια συνάμα φωνητικά των Heavy Temple, η εθιστική χροιά των οποίων στάζει rock δηλητήριο.

 

Διάδρομοι μουντοί και ακανθώδους stoner ευωδίας υφαίνονται στο απολαυστικό Chassit από τους πάρα πολλά υποσχόμενους Heavy Temple, οι οποίοι ευρισκόμενοι σε συνθετικό κι εκτελεστικό οίστρο μας ταξιδεύουν σε σκαιά heavy psych σοκάκια και ζοφερά doom ηχοτοπία.

 

Εντυπωσιακές αν και σχεδόν ανεπαίσθητες είναι οι διακριτικές blues σταλαγματιές και οι αχνές stoner πινελιές, που κοσμούν το υπέροχο Chassit με την εύθραυστη fuzz αύρα τους, ενώ τα occult στοιχεία των Heavy Temple συμπληρώνουν ιδανικά το traditional doom ύφος τους.

 

Ψυχεδέλεια πρωτόγονης metal μορφής κι αχνά blues ψήγματα πλέκει με μαεστρία η αβυσσαλέα έμπνευση από τους εξαίρετους Heavy Temple, που βρίθει stoner φαντασίας και χαρίζει έτσι στο μαγευτικό Chassit δυνατές doom ανάσες απόκοσμης heavy psych ομορφιάς. Ωραιότατο.

 

Heavy Temple: Bandcamp / Facebook

 

Olneya

 

Από την ευρύτερη περιοχή του Ρίμινι της γειτονικής Ιταλίας όπου και σχηματίστηκαν στα τέλη του 2015 προέρχονται οι Olneya, που απαρτίζονται μονάχα από τον αρχηγό και ιδρυτή τους, Maurizio Morea σε κιθάρες, μπάσο και ντραμς, ο οποίος τις έσχατες ημέρες του 2016 έβγαλε το παρθενικό και ομώνυμο άλμπουμ του project του, που έχει την μορφή EP κυκλοφορίας.

 

Μόλις πέντε κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 22 λεπτών περιέχει το ντεμπούτο EP από τους ταλαντούχους Olneya, η στιβαρή και αποκλειστικά instrumental μουσική των οποίων μας ταξιδεύει μες από παχύρρευστες progressive metal ατραπούς και αχνά doom σοκάκια σε ισχνής desert ευωδίας stoner μονοπάτια και σε ηχοτοπία συμπαγή όπου ανθεί η rock ψυχεδέλεια.

 

Ογκώδης και διαυγής είναι η μεστή παραγωγή του πρώτου πονήματος από τους ελπιδοφόρους Olneya και κολακεύει έτσι τα περιπετειώδη κομμάτια τους, τα οποία διακρίνονται για τα σχεδόν ανεπαίσθητα 70's ηχοχρώματα και τις διακριτικές alternative πινελιές, που πλαισιώνουν αλλά και στολίζουν αρμονικά τα δροσερά τους rock 'n' roll αισθητικής κι ολόφρεσκα grunge ρινίσματα.

 

Διάχυτο είναι στην ολότητα του υποφαινόμενου EP το εγγενές και ταξιδιάρικο jam αίσθημα, που διακρίνει τους Olneya, το οποίο μαρτυρά τον αβυσσαλέο τους heavy ενθουσιασμό και μας παρουσιάζει εκτός από το metal ταλέντο και το rock τους μεράκι τον εκτελεστικό και συνθετικό αυθορμητισμό, που καθιστά εξαιρετικό διασκεδαστικό τούτο το ρωμαλέο stoner άκουσμα.

 

Υπόνοιες drone αμαρτίας εμφανίζονται περιστασιακά στο έξοχο πρώτο δείγμα γραφής των Olneya ενισχύοντας την ηχητική ποικιλία του και συνοδεύοντας άψογα τα βαριά doom ψήγματα και τα σκληρά progressive στοιχεία του, που χάρη στο πολυσχιδές ταλέντο του πολυπράγμων δημιουργού του, ποτίζει την desert αύρας alternative ψυχεδέλεια του με stoner όπιο. Τίμιο.

 

Olneya: Bandcamp / Facebook

 

Purple Kong

 

Μια εξαιρετική μπάντα μας έρχεται από το Λονδίνο, όπου και σχηματίστηκε πριν από λίγο καιρό, υπό το φανταστικό όνομα Purple Kong, από τους Dr. Tompson σε κιθάρα και φωνή, Allan σε μπάσο και Rick σε ντραμς, η οποία πρόσφατα κυκλοφόρησε την παρθενική της δουλειά.

 

Πρόκειται για ένα χορταστικό EP, που φέρει το ίδιο ακριβώς όνομα με τους ανερχόμενους κι άκρως ελπιδοφόρους Purple Kong, το οποίο περιέχει μόλις τρία κομμάτια συνολικής διάρκειας 15 λεπτών, που μας παρουσιάζουν εύγλωττα την λασπωμένη τους heavy ιδιοσυγκρασία.

 

Ρωμαλέα riffs ξερνά συνεχώς η ποτισμένη με fuzz όπιο κιθάρα, τα οποία άλλοτε ευωδιάζουν stoner δηλητήριο κι άλλοτε ζέχνουν doom αλκοόλ traditional υφής, ενώ η πάντοτε καθαρή και παθιασμένη φωνή των Purple Kong πασπαλίζει το EP με κοφτερά hard rock ρινίσματα.

 

Στιβαρό και άκρως συμπαγές είναι το μεστό rythm section του EP, που το διανθίζει με γενναίες ποσότητες groove αδρεναλίνης, χάρη στα δυναμικά ντραμς των έξοχων Purple Kong και το οποίο προσφέρει άπλετο βάθος και όγκο στο τελικό σύνολο, χάρη στο ευδιάκριτο μπάσο.

 

Λιγοστά samples ενισχύουν αρμονικά την ομαλή ροή του EP και την ήδη αρκούντως πλούσια ηχητική του ποικιλία, η οποία χάρη στον λασπώδη sludge χαρακτήρα των ανάγλυφων doom χαρακτηριστικών, που διακρίνουν τους Purple Kong, ευωδιάζει ατόφια stoner πυρίτιδα.

 

Τρομερά διασκεδαστικό κι άκρως απολαυστικό είναι το ντεμπούτο EP των πολλά υποσχόμενων Purple Kong, το οποίο αποτελεί ένα εξαιρετικό πρώτο δείγμα γραφής από μέρους τους κι ανεβάζει έτσι τις προσδοκίες για το ηχητικό τους μέλλον σε πολύ υψηλά επίπεδα. Έξοχο.

 

Purple Kong: Bandcamp / Facebook

 

Love Gang - EP

 

Από το Ντένβερ του Κολοράντο προέρχονται οι ανερχόμενοι Love Gang, που σχηματίστηκαν μόλις τον Σεπτέμβρη του 2015 από τον Kam Wentworth σε κιθάρα και φωνή, τον Leo Muñoz σε όργανο και φλάουτο, τον Grady O'Donnell στο μπάσο και τον Shaun Goodwin στα ντραμς, οι οποίοι στα τέλη του περασμένου Αυγούστου, κυκλοφόρησαν το παρθενικό τους πόνημα.

 

Πρόκειται για ένα εξαιρετικό κι ομώνυμο με τους δημιουργούς του EP, που περιέχει τέσσερα κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 16 λεπτών, η δυναμική παραγωγή του οποίου, που βρίθει fuzz ζεστασιάς κι ευωδιάζει heavy πυρίτιδα, κολακεύει το περιπετειώδες και ρωμαλέο prog rock των άκρως ελπιδοφόρων Love Gang κι απογειώνει την έμφυτη τους blues αύρα.

 

Ηλεκτρισμένα riffs πότε σε κλασσικό heavy rock ύφος και πότε με τραχιές prog rock αιχμές υφαίνει με περισσή μαεστρία η ατίθαση κιθάρα των έξοχων Love Gang, η οποία σκαρώνει μεθυστικά leads και solos, που μαρτυρούν αμφότερα τα ιδιαιτέρως απολαυστικά rock 'n' roll ρινίσματα του πρώτου τους EP και τα διαβολικής ομορφιάς του κι εκρηκτικά blues ψήγματα.

 

Ρωμαλέα και στολισμένα με αχνό γρέζι είναι τα παθιασμένα κι αισθαντικά φωνητικά των πολλά υποσχόμενων Love Gang στο εξαίρετο κι εξόχως διασκεδαστικό ντεμπούτο EP τους, το οποίο χρωστά στο μεθυστικό φλάουτο την δροσερή του retro ανάσα και οφείλει στο σκανταλιάρικο και ιδιαιτέρως θερμό ηχητικά όργανο την εθιστική του vintage αρώματος heavy rock φρεσκάδα.

 

Όγκο και ηχητικό βάθος προσφέρει με απαράμιλλη δεξιοτεχνία το μεστό και πασπαλισμένο με fuzz σκόνη μπάσο των υπέροχων Love Gang στα παιχνιδιάρικα κομμάτια του παρθενικού τους EP και σπιρτάδα prog rock υφής αλλοτινών ηχητικών εποχών του χαρίζουν τα σπινθηροβόλα τους ντραμς με το χειμαρρώδες τους groove, μαρτυρώντας τις αχνές του boogie λεπτομέρειες.

 

Δεν είναι καθόλου εύκολο για μια τόσο νέα μπάντα όπως οι εξαίρετοι Love Gang, όμως τούτοι εδώ οι τύποι έχουν ήδη πετύχει να σμιλέψουν την δική τους μοναδική μουσική ταυτότητα κι αυτό γίνεται αντιληπτό από τις πρώτες κιόλας νότες του πανέμορφου EP τους, που μας παρουσιάζει το πλούσιο συνθετικό κι εκτελεστικό τους heavy ταλέντο με υποδειγματικό τρόπο. Ωραιότατο.

 

Love Gang: Bandcamp / Facebook

 

Brunt - Blackbeard

 

Πριν από πέντε περίπου χρόνια σχηματίστηκαν στα νησιά Guernsey της Νορμανδίας οι σταθερά ανερχόμενοι Brunt, που αποτελούν ένα ιδιαιτέρως δυναμικό κι αρκούντως heavy μουσικό τρίο, το οποίο προς τα μέσα του περασμένου Οκτώβρη κυκλοφόρησε την δεύτερη δουλειά του, ένα επιεικώς μαγευτικό EP, που έχει αποκλειστικά instrumental μορφή, με τίτλο Blackbeard.

 

Μόλις τρία κομμάτια συνολικής διάρκειας 28 λεπτών περιέχει το ηχογραφημένο ζωντανά στο στούντιο και προσεγμένο στη λεπτομέρεια Blackbeard, που μας παρουσιάζει με τρόπο εξόχως απολαυστικό το πλούσιο μουσικό ταλέντο και την αδάμαστη rock φαντασία των Brunt, καθώς οι περιπετειώδεις του συνθέσεις αποτελούν ωδή στον αυθορμητισμό και την heavy έμπνευση.

 

Όμως, θαρρώ, πως ειδικής μνείας αξίζει τόσο ο ικανός Mikey Ferbrache, που με περίσσιο μεράκι επιμελήθηκε την αψεγάδιαστη παραγωγή του Blackbeard, αναδεικνύοντας έτσι την jam νοοτροπία των Brunt και απογειώνοντας την live αίσθηση του, όσο κι ο ταλαντούχος Eric Krick, που φιλοτέχνησε το σε μεθυστικούς χρωματικούς τόνους κι επιεικώς πανέμορφο του artwork.

 

Απαλές post rock μελωδίες ξεπετάγονται σε πλήρη αρμονία με τις desert της αιχμές από την ατίθαση κιθάρα των Brunt και συντροφεύουν φανταστικά τα βαριά και βαφτισμένα σε οπιούχα fuzz ύδατα riffs της, τα οποία πασπαλίζουν άλλοτε με κλασσικά doom ηχοχρώματα κι άλλοτε με αχνής drone ευωδίας stoner σκόνη το Blackbeard και την υφέρπουσα sludge του ψυχεδέλεια.

 

Σκανταλιάρικα hard rock αρώματα γεννά το στολισμένο με σχεδόν ανεπαίσθητες blues πινελιές μπάσο των Brunt, που με τον μεστό του χαρακτήρα προσφέρει άπλετο ηχητικό βάθος και όγκο στο γοητευτικό Blackbeard, το οποίο χρωστά την ομαλή του ροή και το παχύρρευστο κι άκρως συμπαγές του groove στα σπιρτόζικα ντραμς, που κρατούν τα μπόσικα του με heavy άνεση.

 

Εντυπωσιακό είναι εν ολίγοις το έξοχο Blackbeard και συναρπαστικές οι γλυκές του συνθέσεις, που μας βυθίζουν στον πολύχρωμο heavy ωκεανό των Brunt, από τα rock βάθη του οποίου, ουδείς εξ όσων άκουσε τις παραμυθένιες τους sludge μελωδίες δεν απέφυγε την αιθέρια stoner αιχμαλωσία στα desert υφής κι αέρινης post ομορφιάς ψυχεδελικά του doom δίχτυα. Ωραιότατο.

 

Brunt: Bandcamp / Facebook

 

Troll -U.S. - Troll

 

Δεν έχουν συμπληρώσει ούτε καν δυο χρόνια ζωής ως μπάντα οι δραστήριοι και προερχόμενοι από το Πόρτλαντ του Όρεγκον Troll -U.S., οι οποίοι απαρτίζονται από τους John στα φωνητικά, Lou στην κιθάρα, Wayne στο μπάσο και Ryan στα ντραμς κι όμως τούτες τις μέρες κυκλοφορούν την δεύτερη και σχεδόν ομώνυμη δουλειά τους, που φέρει τον τίτλο Troll κι έχει την μορφή EP, καθώς περιέχει 5 κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 34 λεπτών.

 

Λιτό artwork σε ξεθωριασμένες αποχρώσεις και στιβαρή κι ογκώδης παραγωγή διακρίνουν αλλά και κολακεύουν συνάμα το έξοχο Troll και μας βάζουν για τα καλά στο συμπαγές και ρωμαλέο του ηχητικό κλίμα, το οποίο με αφετηρία την έμφυτη doom metal νοοτροπία των ανερχόμενων Troll -U.S. μας ταξιδεύει μες από θολά progressive ηχοτοπία και δαιδαλώδεις stoner ατραπούς σε μελωδικούς sludge βάλτους εκεί όπου ο θαμπός και γαλήνιος heavy ήχος, ανθεί.

 

Φωνητικά ήρεμα και γαλήνια πλαισιώνουν αρμονικά την αιθέρια heavy πραότητα του Troll κι ερμηνεύουν ιστορίες occult αύρας με πειστικότητα, χάρη στην εγγενή θεατρικότητα της αέρινης epic ζεστασιάς, που αποπνέει η θερμή και πάντα καθαρή χροιά τους, ενώ δυναμικά είναι τα πελώρια riffs της κιθάρας, τα οποία άλλοτε κινούνται σε παραδοσιακό doom μοτίβο κι άλλοτε ξεχωρίζουν είτε για την μοντέρνα stoner υφή, είτε για το αιθέριο prog άρωμα τους.

 

Μεστό και σφιχτοδεμένο είναι το rythm section των Troll -U.S. στο νέο τους πόνημα και συμβάλει έτσι στο μεγαλειώδες heavy εκτόπισμα τους, καθώς οι αχνές fuzz σπίθες, που ξεπετάγονται από το μπάσο και τις τραχιές χορδές του σε συνδυασμό με τις αβυσσαλέες φλόγες groove αδρεναλίνης από τα ντραμς, προσφέρουν στο εύφλεκτο Troll και την υφέρπουσα doom metal μελαγχολία του, δυνατές hard rock αποχρώσεις, που το απογειώνουν.

 

Πρωτόγονη doom νοσταλγία traditional ευωδίας και αχνές progressive αναθυμιάσεις αγκαλιάζουν σφιχτά τα σχεδόν ανεπαίσθητα sludge ψήγματα του μεθυστικού Troll και αναδεικνύουν έτσι αμφότερα τα σύγχρονα stoner στοιχεία και τα αιχμηρά hard rock ρινίσματα, που σκεπάζουν αρμονικά την θλιμμένη occult υφής epic αύρα των Troll -U.S., οι οποίοι με όπλο τον συνθετικό κι εκτελεστικό τους οίστρο μας χαρίζουν δυνατές στιγμές heavy απόλαυσης.

 

Θλίψη έντονου stoner αρώματος κι αναιμικής υπόστασης sludge ευδαιμονία συνυπάρχουν αρμονικά στο χορταστικό Troll από τους πολλά υποσχόμενους κι άκρως ελπιδοφόρους Troll -U.S., το οποίο μαρτυρά την doom metal παραδοσιακής υφής έμπνευση τους, καθώς και την φέρουσα ισχνές και ανάγλυφες συνάμα progressive πινελιές φαντασία τους, που καθιστούν εξαιρετικά διασκεδαστικό και ιδιαιτέρως απολαυστικό το τελικό heavy σύνολο. Υπέροχο.

 

Troll -U.S.: Bandcamp

 

Skandal - Year Of The Cicada

 

Μια ακόμη εγχώρια μπάντα κυκλοφόρησε φέτος το καλοκαίρι τη νέα της δουλειά κι ο λόγος αυτή τη φορά είναι για τους ανερχόμενους κι άκρως ελπιδοφόρους Skandal, οι οποίοι αν και στριφογύριζαν σαν ιδέα στο μυαλό του ιδρυτή τους από τα μέσα του 2010, τελικά πήραν σάρκα και οστά δυο χρόνια αργότερα όταν ο αρχηγός τους, Γιώργος Ραφαήλ Σκανδαλάκης σε μπάσο και φωνή, πλαισιώθηκε από έμπειρους στα μουσικά δρώμενα φίλους και γνωστούς του, παρέα με τους οποίους κυκλοφόρησε τότε το παρθενικό EP τούτης της μπάντας.

 

Φυγή από την έδρα των Skandal στο Ηράκλειο της Κρήτης για σπουδές στο εξωτερικό και πιο συγκεκριμένα στο Leeds της Αγγλίας επηρέασαν όπως ήταν λογικό την ανοδική πορεία τους, η οποία όμως δεν διακόπηκε παρά την μετακόμιση και τις αρκετές αλλαγές στην σύνθεση τους, καθώς το 2014 η ανερχόμενη πλέον μπάντα κυκλοφόρησε ένα single μες από το οποίο μας συστήθηκε το δεύτερο σταθερό της μέλος, που δεν άλλο από τον εξίσου ταλαντούχο με τον ιδρυτή κι αρχηγό της, Βρετανό, Alex Clayden-Spence στα ντραμς.

 

Παρέα με διάφορους session μουσικούς και μερικούς ακόμη σε guest εμφάνιση οι εξαίρετοι Skandal κυκλοφόρησαν πριν από λίγες εβδομάδες το νέο τους EP με τίτλο Year Of The Cicada, το οποίο περιέχει τέσσερα κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 21 λεπτών, μες από τα οποία μας παρουσιάζουν εύγλωττα το heavy ταλέντο και το μεράκι τους για την ανόθευτη metal μουσική παλαιότερων δεκαετιών, καθώς επίσης και την αγάπη τους για τον doom ήχο και το έμφυτο τους rock τσαγανό.

 

Βαριά riffs σε παραδοσιακό doom rock μοτίβο διανθισμένα με κλασσικά metal στοιχεία ξεχύνονται συνεχώς από την κιθάρα και δίνουν εν πολλοίς το συμπαγές και τραχύ heavy στίγμα των Skandal, τα ορμητικά leads και solos των οποίων, στολίζουν φανταστικά με τραχιά hard rock ψήγματα το εκρηκτικό και ιδιαιτέρως απολαυστικό Year Of The Cicada και με σχεδόν ανεπαίσθητα ρινίσματα punk αδρεναλίνης, καθώς και με ισχυρές αναθυμιάσεις, ποτισμένης με stoner αρώματα, rock 'n' roll αλητείας.

 

Στιβαρή κι ογκώδης είναι η παραγωγή του χορταστικού, παρά το σχετικά του μικρό δέμας, Year Of The Cicada, την μίξη και το mastering του οποίου επιμελήθηκε ο γνώστης του τομέα Γιώργος Μπόκος, ο οποίος αναδεικνύει επιτυχώς την οργανική κι ωμή προσέγγιση των Skandal, τα φωνητικά των οποίων διακρίνονται για το πάθος και το έμφυτο γρέζι τους, που σε πλήρη αρμονία με την ελεγχόμενη rock βραχνάδα τους, αποδίδουν εξαιρετικά τους αιχμηρά κι ανάγλυφα σκοτεινούς τους στίχους.

 

Ρωμαλέα κι εμποτισμένα με rock 'n' roll πυρίτιδα είναι τα δυναμικά ντραμς των Skandal στο νέο τους πόνημα, το οποίο κι εμπλουτίζουν σωστά με το εύφλεκτο τους groove, συμβάλλοντας σημαντικά στην ομαλή του ροή, ενώ ισχνές fuzz πινελιές ξεπηδούν από το μπάσο τους και τις ηλεκτρισμένες του χορδές, χαρίζοντας αχνές metal αιχμές κλασσικής υφής στο υπέροχο Year Of The Cicada, το οποίο ξεχωρίζει εκτός των άλλων και για την υφέρπουσα του punk αισθητική.

 

Χειμαρρώδης και φλογεροί heavy ρυθμοί διακρίνουν αμφότερα τα ισχνά και βουκολικής ευωδίας ψυχεδελικά rock ψήγματα του Year Of The Cicada και τα μελωδικά του metal ρινίσματα, τα οποία παρέα με την έμφυτη doom ενέργεια των Skandal και τα εγγενή τους, αν και καλά κρυμμένα stoner ηχοχρώματα, καθιστούν άκρως σαγηνευτικό το rock 'n' roll ταμπεραμέντο τους και ενισχύουν συνάμα την ποικιλία του νέου τους EP, αναδεικνύοντας εντυπωσιακά το συνθετικό κι εκτελεστικό τους ταλέντο, καθώς επίσης και την αχαλίνωτη τους φαντασία.

 

Λυρικά ξεσηκωτικό είναι με λίγα λόγια το προσεγμένο στην λεπτομέρεια κι από κάθε απόψη εξαίρετο Year Of The Cicada, το οποίο βάζει δυναμικά στο heavy προσκήνιο του ευρύτερου rock ήχου τους ταλαντούχους του δημιουργούς, οι οποίοι συνδυάζουν φανταστικά την δηλητηριώδη τους punk νοοτροπία με την έμφυτη τους doom rock αύρα και τα εγγενή τους metal αρώματα και μας χαρίζουν ένα σκαιό κι ακατέργαστο doom 'n' roll διαμάντι, το οποίο θαρρώ, πως καθιστά πολλά υποσχόμενους τους άκρως ελπιδοφόρους Skandal. Ωραιότατο.

 

Skandal: Bandcamp / Facebook

 

Vanity Draws Blood - Perspective / Dread

 

Από τη Μεγάλη Βρετανία όπου και σχηματίστηκαν πριν από τέσσερα περίπου χρόνια προέρχονται οι ανερχόμενοι Vanity Draws Blood, οι οποίοι απαρτίζονται από τους Kerrie Alexander και Ryan Stevens στα φωνητικά, τους Luke Jervis και Elliot Ball στις κιθάρες και από τους Charles Jones και Elliot Plummer σε μπάσο και ντραμς αντίστοιχα.

 

Τούτη η δυναμική μπάντα κυκλοφόρησε στα μέσα του περασμένου Ιουλίου την δεύτερη της δουλειά με τίτλο Perspective / Dread και μορφή EP, η οποία περιέχει πέντε κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 20 λεπτών, που με το εκρηκτικό τους metal ταμπεραμέντο μας βάζουν στο horror αισθητικής και χαμηλά κουρδισμένο extreme τους κλίμα.

 

Ιδιαιτέρως αιχμηρά κι άκρως κοφτερά είναι τα αρκούντως παχιά riffs από τις κιθάρες των Vanity Draws Blood κι εξόχως μελωδικά τα τραχιά τους leads και solos, που πασπαλίζουν αρμονικά με ονειρικής αύρας post σκόνη το metalcore μοτίβο του Perspective / Dread, το οποίο χρωστά στα brutal τους φωνητικά την εύφλεκτη και σκαιή του heavy υφή.

 

Μεστό κι εξαιρετικά σημαντικό στην δομή των κομματιών του Perspective / Dread και συνάμα στην ομαλή του ροή είναι το συμπαγές μπάσο των Vanity Draws Blood, τα ρωμαλέα ντραμς των οποίων ενισχύουν αποφασιστικά τις έντονες groove metal αιχμές τους με την αστείρευτη και συγχρόνως ιδιαιτέρως τραχιά και φλογερή τους extreme metal ενέργεια.

 

Αβυσσαλέα λυσσαλέες είναι οι στολισμένες με αχνές post πινελιές extreme metal μελωδίες των Vanity Draws Blood στο εκρηκτικό τους δεύτερο EP, οι οποίες ξεχωρίζουν αμφότερα για το παχύρρευστο heavy μπρίο και το metalcore τσαγανό τους, που προσφέρουν δυνατές στιγμές ακραίας και σκληρής metal αδρεναλίνης στο Perspective / Dread.

 

Χαοτικοί ρυθμοί σε χαμηλά κουρδισμένο μοτίβο παρέα με την σχεδόν ανατριχιαστική θεματολογία horror αισθητικής καθιστούν άκρως ενδιαφέρον, καθώς κι εξόχως διασκεδαστικό το Perspective / Dread από τους ταλαντούχους Vanity Draws Blood και συγχρόνως μαρτυρούν εύγλωττα την θυμωμένη και φρικιαστικής γοητείας metal δυναμική τους. Έξοχο.

 

Vanity Draws Blood: Facebook

 

Oak - Oak II

 

Οι άκρως ταλαντούχοι κι ανερχόμενοι Oak από το Ηνωμένο Βασίλειο σχηματίστηκαν μόλις πέρσι το καλοκαίρι από τον Andy στην φωνή, τον αρχηγό της μπάντας, Kevin στην κιθάρα και τον Scott στο μπάσο, οι οποίοι πρόσφατα πλαισιώθηκαν από τον Clinton στα ντραμς, μαζί με τον οποίο ηχογράφησαν και κυκλοφόρησαν στα μέσα του τρέχοντος καλοκαιριού το νέο τους και δεύτερο συνολικά EP ως τώρα υπό τον λιτό κι απέριττο τίτλο Oak II.

 

Το εν λόγω άκουσμα περιέχει μόλις τέσσερα κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 24 λεπτών, ενώ διακρίνεται για το έξοχο artwork του και ξεχωρίζει για την δυναμική παραγωγή του, που ισορροπεί τέλεια μεταξύ heavy διαύγειας και fuzz βρωμιάς, απογειώνοντας έτσι την stoner πυρίτιδα, που καλύπτει σαν πέπλο τα doom ψήγματα και τις desert πινελιές του Oak II κι αναδεικνύοντας παράλληλα την αγριεμένη rock έμπνευση των Oak.

 

Η υφέρπουσα blues ψυχεδέλεια του Oak II αναδύεται μες από πυκνούς doom καπνούς και κυκλώνει με το διαβολικά σαγηνευτικό της άρωμα τα τραχιά desert ηχοχρώματα του, τα οποία πλαισιώνουν φανταστικά την ορμητική stoner αύρα των Oak, οι οποίοι μας ταξιδεύουν σε πολύχρωμα και σκληρά heavy rock σοκάκια μεθυσμένης metal ομορφιάς, χάρη στην αχαλίνωτη τους φαντασία, τον συνθετικό οίστρο, αλλά και την εκτελεστική τους δεινότητα.

 

Τα φωνητικά με το έμφυτο γρέζι και το αγνό τους rock πάθος σιγοντάρουν περίφημα την βραχνιασμένη και παχιά κιθάρα των Oak, η οποία σκαρώνει συνεχώς εθιστικά riffs σε διάφορους heavy ρυθμούς και υφαίνει με περισσή δεξιοτεχνία μεθυστικής γοητείας solos και leads, που ξελογιάζουν τις αισθήσεις με την λάγνα stoner σαγήνη τους και καθιστούν συνάμα σχεδόν ακαταμάχητο το χορταστικό Oak II με τις blues αποχρώσεις τους.

 

Ο μεστός και στιβαρός χαρακτήρας όμως τούτης της ιδιαιτέρως απολαυστικής κυκλοφορίας από τους πολλά υποσχόμενους Oak οφείλει την συμπαγή της υπόσταση στο ρωμαλέο της rythm section, που απαρτίζεται από το παχύρρευστο κι ογκώδες μπάσο τους, καθώς κι από τα δυναμικά και σπινθηροβόλα τους ντραμς, τα οποία πασπαλίζουν με groove αδρεναλίνη το αβυσσαλέα γοητευτικό Oak ΙΙ, το οποίο μαρτυρά heavy μεράκι και στάζει rock τσαγανό.

 

Εν ολίγοις, το νέο πόνημα των άκρως ελπιδοφόρων Oak αποτελεί εξαιρετική συνέχεια στο εύφλεκτο περσινό τους ντεμπούτο κι αποτυπώνει συνάμα με τον πλέον εύγλωττο τρόπο την εξέλιξη και την πρόοδο τους σε όλους τους τομείς, καθώς το φλογερά όμορφο Oak II βρίθει rock σπιρτάδας και μαρτυρά το heavy ταλέντο των δημιουργών του, που μες από τα εκρηκτικά κομμάτια του ανεβάζουν σε δυσθεώρητα ύψη τις προσδοκίες για το μέλλον τους. Ωραιότατο.

 

Oak: Bandcamp / Facebook

 

Cambrian Explosion - The Moon

 

Μια πραγματικά εξαιρετική μπάντα γεννήθηκε στο Πόρτλαντ του Όρεγκον το 2013 κι ο λόγος είναι για τους ανερχόμενους και πάρα πολλά υποσχόμενους Cambrian Explosion, οι οποίοι απαρτίζονται από τέσσερις εξόχως ταλαντούχους μουσικούς και πιο συγκεκριμένα από τον Nori Lockhart σε κιθάρα και φωνή, τον Ben Dorothy σε ντραμς και φωνητικά, τον Archie Heald στο μπάσο και από τον Derrin Twiford σε πλήκτρα και κρουστά.

 

Τούτη η άκρως ελπιδοφόρα μπάντα έβγαλε προς τα τέλη της περασμένης Άνοιξης την δεύτερη δουλειά της, που έχει κι αυτή όπως ακριβώς και το ντεμπούτο των Cambrian Explosion την μορφή EP κυκλοφορίας, καθώς περιέχει μόλις πέντε κομμάτια συνολικής διάρκειας 35 λεπτών, ενώ φέρει τον υπέροχο τίτλο The Moon και ξεχωρίζει για το γεμάτο συμβολισμούς και λεπτομερές artwork της, που κολακεύει τον περιπετειώδη της ήχο.

 

Διαυγής κι άκρως δυναμική είναι η παραγωγή του The Moon, που αξίζει ειδικής μνείας, μιας και απογειώνει τα πολύχρωμα heavy κομμάτια του, τα οποία με άρμα το ταλέντο και οδηγό την αχαλίνωτη φαντασία των Cambrian Explosion μας ταξιδεύουν σε μεθυστικά rock ηχοτοπία, εκεί όπου η retro ψυχεδέλεια συναντά τα μοντέρνα stoner ηχοχρώματα και μας ταξιδεύουν συνάμα σε αχνά progressive σοκάκια μες από experimental ατραπούς.

 

Ρωμαλέα και σχεδόν διάφανα συγχρόνως doom ηχοχρώματα συμπλέκονται σε μια μάχη άκρως μελωδική με τις ανεπαίσθητες blues πινελιές των Cambrian Explosion προσφέροντας μας έτσι αναιμικές στιγμές drone απόλαυσης, ενώ τα εγγενή space στοιχεία του εξαιρετικά χορταστικού και ιδιαιτέρως απολαυστικού The Moon πλαισιώνουν φανταστικά της Ανατολίτικης αύρας, καθώς επίσης και τις ινδιάνικης τεχνοτροπίας rock μελωδίες του.

 

Γλυκά σαν αμαρτία και συνάμα εξόχως αιχμηρά είναι τα εθιστικά riffs της κιθάρας, τα παραμυθένιας γοητείας solos και leads της οποίας ξελογιάζουν με την αβυσσαλέα heavy γαλήνη τους και καθιστούν συναρπαστικό το πλούσιο ηχητικά The Moon, τα φωνητικά του οποίου συμβάλουν σημαντικά στην ομαλή του ροή και ταιριάζουν γάντι στην απόκοσμη ομορφιά του, μιας και μοιάζουν σαν να προέρχονται από μακρινούς vintage πλανήτες.

 

Κοφτερές κι αιθέριες συνάμα είναι οι μελωδίες και οι ρυθμοί από τα μεστά πλήκτρα των Cambrian Explosion, τα οποία συντροφεύουν αρμονικά την αμαρτωλής γοητείας κιθάρα τους, ενώ μπάσο και ντραμς συγκροτούν ένα στιβαρό και συμπαγές rythm section, την ίδια στιγμή, που τα κρουστά πασπαλίζουν επιτυχώς με ισχνά ethnic αρώματα το έσχατο χρονικά πόνημά τους, το οποίο ξεμυαλίζει με τα κομψά του heavy θέλγητρα.

 

Βαριά heavy psych αρώματα και σχεδόν ανεπαίσθητες folk αναθυμιάσεις αναδύονται συνεχώς μες από τα δροσερά vintage υφής rock ηχοτοπία του The Moon και χάρη στον συνθετικό κι εκτελεστικό οίστρο των Cambrian Explosion συνυπάρχουν αρμονικά τόσο με τα παχύρρευστα doom ψήγματα και τους αέρινους space υφής drone καπνούς τους, όσο και με τα ισχυρά progressive ευωδίας και blues σπιρτάδας stoner ηχοχρώματα τους.

 

Συμπερασματικά, θαρρώ, πως οι τρομακτικά ταλαντούχοι Cambrian Explosion με όπλο την μουσική τους αρτιότητα και την ατίθαση τους έμπνευση μας χάρισαν με το σχεδόν αβάσταχτης ομορφιάς κι ονειρικής γοητείας The Moon ένα από τα πλέον ενδιαφέροντα ακούσματα της τρέχουσας χρονιάς, καθώς εδώ η rock νοσταλγία συναντά την retro οικειότητα κι επιτυχώς την διανθίζει με heavy στολίδια, που ζέχνουν φρεσκάδα. Ωραιότατο. 

 

Cambrian Explosion: Bandcamp / Facebook

 

Korsikov

 

Από τα σπλάχνα της εγχώριας underground σκηνής ξεπήδησαν οι ανερχόμενοι Korsikov, που πήρανε σάρκα και οστά το 2005 στην Αθήνα από τον Σταύρο στην κιθάρα, τον Γιάννη στα ντραμς και τον Φάρσαλα στην κιθάρα και τα φωνητικά, οι οποίοι ύστερα από την συμμετοχή τους το 2011 στην συλλογή Miss Fortune was a Henhouse Manager της Spinaloga Records με το κομμάτι Liqweedator κι έπειτα από αμέτρητα lives κυκλοφόρησαν πρόσφατα την πρώτη τους επίσημη studio δουλειά.

 

Πρόκειται ένα EP ομώνυμο με τους ταλαντούχους Korsikov και με περιεχόμενο έξι κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 26 λεπτών, το οποίο μας ταξιδεύει σε ανήλιαγα κι extreme ηχοτοπία της heavy μουσικής μες από τον μεστό του ήχο, που είναι απόρροια της live ηχογράφησης του και της εξαίρετης παραγωγής, που την επιμελήθηκε η ίδια η μπάντα σε αγαστή συνεργασία με τον Stavros Georgiopoulos του ΗΧΟΣΤΑΣΙΟ studio και με τον Brad Boatright των Audiosiege Studios.

 

Υπέρβαρα και θυμωμένα riffs πετούν συνεχώς sludge λάσπες στο μανιασμένο τους διάβα μες από τους πλέον σκοτεινούς heavy βάλτους, που οι αγριεμένοι Korsikov έχουν διανθίσει επιτυχώς με punk στοιχεία κι ανάγλυφα doom ηχοχρώματα, αναδύοντας έτσι επιτυχώς, τόσο την σχεδόν ανεπαίσθητη αύρα southern αλκοόλ, που ζέχνουν τα βαριά τους χνώτα, όσο και την τραχιά και σχεδόν ακατέργαστη rock υφή των στολισμένων με διάφανα κι αχνά ψήγματα hardcore αλητείας κομματιών τους.

 

Ντραμς δυναμικά κι εξόχως στιβαρά πλαισιώνουν φανταστικά τις δυο ράθυμες και παχιές κιθάρες τούτης της έξοχης μπάντας και συνεισφέρουν σημαντικά στο τελικό μουσικό σύνολο με το σκαιό τους groove, ενώ τα ελεγχόμενα solos από τα έγχορδα πασπαλίζουν με λεπτή stoner σκόνη το παρθενικό κι ομώνυμο EP από τους Korsikov, το οποίο ξεχωρίζει εκτός όλων των άλλων και για τα βραχνά και με brutal υφής γρέζι φωνητικά του, τα οποία ενισχύουν την οργισμένη του heavy ορμή.

 

Έντονα κι ασθενικά συνάμα doom στοιχεία εναλλάσσονται επιτυχώς με τον ως επι το πλείστο αργόσυρτο hardcore τσαμπουκά των Korsikov, τον οποίο έχουν επενδύσει σωστά με ισχνά southern ρινίσματα και με αόρατα σχεδόν stoner ψήγματα, τα οποία αναδεικνύουν μες από πυκνούς heavy καπνούς την punk σπιρτάδα και το σπιρτόζικο rock ταμπεραμέντο του ντεμπούτο EP τους, το οποίο θαρρώ ότι αποτελεί κάτι σαν ωδή στον λυσσαλέο κι εμπλουτισμένο με ισχνές metal ραγάδες sludge ήχο.

 

Μπορεί να πήρανε τον χρόνο τους έως ότου ηχογραφήσουν κάτι οι τρομεροί Korsikov, όμως κρίνοντας από το EP, που βγήκε με την στήριξη της Fuzz Ink Records, άξιζε η αναμονή για όλο αυτό, μιας και τούτο το άκουσμα παρά τη σχετικά μικρή διάρκεια του, πετυχαίνει και μας χαρίζει δυνατές στιγμές heavy αδρεναλίνης και sludge απόλαυσης, καθιστώντας παράλληλα εξόχως ελπιδοφόρο το μέλλον, τόσο των φοβερών δημιουργών του, όσο και της εγχώριας underground σκηνής. Εξαιρετικό.

 

Korsikov: Bandcamp / Facebook

Fuzz Ink Records: Facebook

 

Pillars - Pyres And Gallows

 

Κάπου προς τα τέλη του 2014 σχηματίστηκαν στη Νίκαια της Γαλλίας οι ταλαντούχοι Pillars, που απαρτίζονται από τον Klem στην φωνή, τον Dje στην κιθάρα, τον Disaster στο μπάσο και από τον JJ στα ντραμς, οι οποίοι στα τέλη του περασμένου Απρίλη κυκλοφόρησαν δια μέσω της σελίδας τους στο bandcamp την παρθενική τους κυκλοφορία, που έχει την μορφή EP δουλειάς.

 

Ιδιαιτέρως χορταστικά είναι τα τέσσερα κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 33 λεπτών, που περιέχει το περί ου ο λόγος EP, το οποίο φέρει τον τίτλο Pyres And Gallows και ξεχωρίζει για την ισχνή του horror αισθητική, που αποτυπώνεται έξοχα, τόσο στους στίχους του, όσο και στο artwork του, αμφότερα εκ των οποίων μας βάζουν για τα καλά στο σκοτεινό κλίμα των Pillars.

 

Μεθυστικές occult αναθυμιάσεις αναδύονται συνεχώς από τα ματωμένα σπλάχνα του εξαιρετικά απολαυστικού Pyres And Gallows, το οποίο με όπλο την ερεβώδη φαντασία και την εκτελεστική αρτιότητα των δημιουργών του, μας ταξιδεύει σε σκοτεινά doom rock ηχοτοπία εκεί όπου οι έξοχοι Pillars πασπαλίζουν με αχνή death σκόνη τον βαλτώδη τους sludge χαρακτήρα.

 

Ηλεκτρισμένες μελωδίες πνιγμένες στο reverb και στιβαρά κι αργόσυρτα riffs ξεχύνονται συνεχώς από την συμπαγή και χαμηλά κουρδισμένη κιθάρα των Pillars, η οποία όπως ακριβώς και το μεστό τους μπάσο είναι βαφτισμένη σε οπιούχα fuzz ύδατα, ενώ κατακλυσμιαία σχεδόν είναι τα ντραμς στο Pyres And Gallows, το οποίο και διανθίζουν με το μονολιθικό τους groove.

 

Σχεδόν epic αιχμές προδίδουν αμφότερα τα καθαρά και τα πιο σκληρά φωνητικά, τα δεύτερα εκ των οποίων ξεφεύγουν σε βορβορώδη brutal μονοπάτια, αν και αυτό κρατάει πάντοτε πολύ λίγο, ενώ ειδικής μνείας αξίζει και η αψεγάδιαστη παραγωγή του Pyres And Gallows, που κολακεύει τα νέα κομμάτια των Pillars, καθώς ισορροπεί τέλεια μεταξύ heavy διαύγειας και fuzz βρωμιάς.

 

Άκρως ταιριαστά με την μάλλον ζοφερή ατμόσφαιρα του Pyres And Gallows είναι τα λιγοστά, μα πανέξυπνα χρησιμοποιημένα samples φωνητικών, καθώς βοηθούν εξαιρετικά την ομαλή του ροή και συμβάλουν σημαντικά στην έμφυτη occult αισθητική των Pillars, οι οποίοι με το πρώτο EP τους μας παρουσιάζουν μες από τον συνθετικό τους οίστρο το πλούσιο τους heavy ταλέντο.

 

Δυναμικά sludge περάσματα πλαισιώνουν υπέροχα τις βραδυφλεγείς και υφέρπουσες stoner αποχρώσεις του Pyres And Gallows κι απογειώνουν έτσι με τρόπο συναρπαστικό τα εγγενή occult rock στοιχεία του, τα οποία σε συνδυασμό με τα σχεδόν ανεπαίσθητα κι ακραίας γοητείας death στοιχεία των Pillars καθιστούν ακαταμάχητα τα παραδοσιακά τους doom ηχοχρώματα.

 

Εν ολίγοις, εδώ πρόκειται για ένα εξαιρετικό πρώτο δείγμα γραφής από τους ελπιδοφόρους Pillars, οι οποίοι δίχως να κάνουν οτιδήποτε ρηξικέλευθο πετυχαίνουν κι εντυπωσιάζουν με την απαράμιλλη συνοχή και την σκαιή φαντασία τους και μας χαρίζουν με το Pyres And Gallows, αφήνοντας συνάμα πολλές υποσχέσεις για το μέλλον τους, ένα υπέροχο doom άκουσμα. Έξοχο.

 

Pillars: Bandcamp / Facebook

 

Your Highness - The Quietus

 

Από το Βέλγιο και πιο συγκεκριμένα από την Αμβέρσα προέρχονται οι δραστήριοι κι άκρως ταλαντούχοι Your Highness, οι οποίοι σχηματίστηκαν στα μέσα του 2009 κι απαρτίζονται από τον Ben Baert στη φωνή, τους Bart Struyf και Jean Van Assche στις κιθάρες, τον Joachim Cols στα ντραμς κι από τον Jorn Van Der Straeten στο μπάσο, που κινούνται σε DIY πλαίσια και μέσα σε αυτά κυκλοφόρησαν λίγες μέρες νωρίτερα την έσχατη χρονικά δουλειά τους.

 

Πρόκειται για ένα EP με τίτλο The Quietus, που περιέχει μονάχα ένα όμως θηριώδες κομμάτι με συνολική διάρκεια κάτι παραπάνω από 20 λεπτά, το οποίο κυκλοφορεί σε digital φόρμα και σε φυσικές κόπιες δίχως την εμπλοκή κάποιας δισκογραφικής, ενώ ειδικής μνείας αξίζει τόσο η μεστή και ρωμαλέα παραγωγή του, που κολακεύει τη σκαιή μορφή του, όσο κι οι Geert Hellings, Sebbe Linotte και Ziggy Van Wallendael, οι οποίοι συμμετέχουν σε αυτό ως guest μουσικοί.

 

Ηλεκτρισμένη είναι η τραχιά blues ευωδία κι αιχμηρά τα σκαιά stoner ηχοχρώματα των έξοχων Your Highness στο νέο τους πόνημα, το οποίο διακρίνεται για την αβυσσαλέα και υπέρβαρη sludge γοητεία του, που ζέχνει σαπισμένο southern αλκοόλ και πλαισιώνει έτσι φανταστικά τις μεθυσμένες doom αποχρώσεις του The Quietus, οι οποίες διακρίνονται για τις ανεπαίσθητες punk σκιές, που καλύπτουν αρμονικά τα hardcore ψήγματα και τις flamenco τους ατασθαλίες.

 

Βραχνά και γεμάτα brutal γρέζι είναι τα φωνητικά στο εξόχως απολαυστικό The Quietus κι ερμηνεύουν έτσι φανταστικά τους πεσιμιστικούς του στίχους βυθίζοντας μας παράλληλα σε ανήλιαγους sludge βάλτους, εκεί όπου έρπουν οι κιθάρες των Your Highness, οι οποίες άλλοτε στάζουν doom δηλητήριο κι άλλοτε μας ξελογιάζουν με τις αμαρτωλές τους blues πινελιές και τα βαφτισμένα σε οπιούχα southern ύδατα με καυτό punk rock λάδι, hardcore τους ξεσπάσματα.

 

Ιδιαιτέρως δυναμικά είναι τα ντραμς σε τούτο το χορταστικό EP, το οποίο φροντίζουν και διανθίζουν με γενναίες ποσότητες groove αδρεναλίνης, εντείνοντας έτσι την έμφυτη stoner ενέργεια, που διαπερνά το εκρηκτικό The Quietus, το οποίο χρωστά στο μεστό μπάσο των Your Highness, τόσο τον υπέρβαρο του όγκο, όσο και το άπλετο ηχητικό του βάθος, ενώ οφείλει στην αστείρευτη φαντασία και την αχαλίνωτη τους έμπνευση την πλούσια του μορφή.

 

Συνεχίζουν λοιπόν όπως ίσως υποψιάζεστε στον γνωστό τους φρικιαστικά θελκτικό δρόμο οι Your Highness με τη νέα τους δουλειά, η οποία μας ταξιδεύει στα πλέον σκοτεινά κι ερεβώδη σοκάκια της ακραίας κι όχι μόνο heavy μουσικής μες από πολύχρωμες blues ατραπούς και southern ευωδίας doom μονοπάτια, εκεί όπου το τρομακτικά σαγηνευτικό κι απόκοσμα όμορφο The Quietus μας ζαλίζει με το τερατώδες του sludge εκτόπισμα. Εφιαλτικά παραμυθένιο.

 

Your Highness: Official Website

 

Mammoth Spirit

 

Δεν έχουν συμπληρώσει ακόμη ούτε καν έναν χρόνο ζωής οι προερχόμενοι από τη Νέα Υόρκη κι ανερχόμενοι Mammoth Spirit, που απαρτίζονται από τον Peter Wilderotter σε φωνή και κρουστά, τον Adam Klein στα πλήκτρα, τον Dan Roehrig στην κιθάρα, τον Pat White στο μπάσο και τον Gabe Katz στα ντραμς, οι οποίοι πρόσφατα κυκλοφόρησαν τη νέα τους δουλειά.

 

Αν και περιέχει μόλις πέντε κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 25 λεπτών το περί ου ο λόγος άκουσμα, που φέρει το όνομα των δημιουργών του κι έχει την μορφή EP κυκλοφορίας, πετυχαίνει και είναι άκρως χορταστικό κι εξόχως απολαυστικό κι αυτό οφείλεται στον συνθετικό κι εκτελεστικό οίστρο των Mammoth Spirit, καθώς και στην αχαλίνωτη τους rock φαντασία.

 

Με την ανέμελη τους έμπνευση πλήρως υποταγμένη στο πλούσιο μουσικό τους ταλέντο οι άκρως ελπιδοφόροι Mammoth Spirit μας ταξιδεύουν σε αχνής hippie αισθητικής heavy ηχοτοπία μες από soul ατραπούς και psych rock σοκάκια, τα οποία με περισσή μαεστρία έχουν επιτυχώς διανθίσει με stoner στολίδια και με σχεδόν διάφανα funk αρώματος ethnic ψήγματα.

 

Ηλεκτρισμένες μελωδίες και στιβαρά riffs ξεχύνονται συνεχώς από την ατίθαση κιθάρα των Mammoth Spirit, που άλλοτε μας οδηγούν σε συμπαγή stoner μονοπάτια κι άλλοτε διανθίζουν το δεύτερο έως τώρα κι ομώνυμο EP τους με desert punk σκόνη, απογειώνοντας έτσι την έμφυτη κι αλήτικη συνάμα rock ψυχεδέλεια των αβυσσαλέα παιχνιδιάρικων τους πλήκτρων.

 

Ρωμαλέα είναι λοιπόν σε τούτο το EP τα πλήκτρα, που σε συνδυασμό με τα σκανδαλιάρικα κρουστά και τα παθιασμένα μα και συνάμα εξόχως αισθαντικά φωνητικά εντείνουν αμφότερες την αρκούντως heavy ψυχεδέλεια των Mammoth Spirit και την εγγενή τους soul νοοτροπία, ενώ ειδικής μνείας αξίζει και η παραγωγή, που κολακεύει με την retro θέρμη της το τελικό σύνολο.

 

Ιδιαιτέρως μεστό είναι το βαφτισμένο σε ρηχούς fuzz βάλτους μπάσο, που κρατά με δεξιοτεχνία τα μπόσικα στο ομώνυμο EP των Mammoth Spirit και σιγοντάρει συγχρόνως φανταστικά τα δυναμικά τους ντραμς, τα οποία συμβάλουν σημαντικά στην ομαλή του ροή με το έμφυτο groove τους και πασπαλίζουν με funk σπιρτάδα το ήδη σπιρτόζικο heavy psych ταμπεραμέντο τους.

 

Ξεχειλίζει rock ενέργεια και στάζει heavy αδρεναλίνη το δεύτερο πόνημα των δραστήριων και πολλά υποσχόμενων Mammoth Spirit, το οποίο χάρη στην εγγενή τους hippie ιδιοσυγκρασία και τα βαριά τους psych rock αρώματα βάφει με θολά κι εκρηκτικά συνάμα stoner ηχοχρώματα τον σκοτεινό, αν και στολισμένο με πολύχρωμες soul και funk πινελιές, desert punk τους καμβά.

 

Εν ολίγοις, πρόκειται για ένα πραγματικά εξαιρετικό και προσεγμένο στην λεπτομέρεια EP από τους υπέροχους Mammoth Spirit, οι οποίοι ανεβάζουν σε τεράστια ύψη τις προσδοκίες για ένα full length δίσκο τους, καθώς το φερώνυμο πόνημα τους μαρτυρά το ειλικρινές τους rock ταλέντο και μας προσφέρει απλόχερα πάρα πολύ δυνατές στιγμές heavy psych ευδαιμονίας. Υπέροχο.

 

Mammoth Spirit: Bandcamp / Facebook