Oak - Oak II

 

Οι άκρως ταλαντούχοι κι ανερχόμενοι Oak από το Ηνωμένο Βασίλειο σχηματίστηκαν μόλις πέρσι το καλοκαίρι από τον Andy στην φωνή, τον αρχηγό της μπάντας, Kevin στην κιθάρα και τον Scott στο μπάσο, οι οποίοι πρόσφατα πλαισιώθηκαν από τον Clinton στα ντραμς, μαζί με τον οποίο ηχογράφησαν και κυκλοφόρησαν στα μέσα του τρέχοντος καλοκαιριού το νέο τους και δεύτερο συνολικά EP ως τώρα υπό τον λιτό κι απέριττο τίτλο Oak II.

 

Το εν λόγω άκουσμα περιέχει μόλις τέσσερα κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 24 λεπτών, ενώ διακρίνεται για το έξοχο artwork του και ξεχωρίζει για την δυναμική παραγωγή του, που ισορροπεί τέλεια μεταξύ heavy διαύγειας και fuzz βρωμιάς, απογειώνοντας έτσι την stoner πυρίτιδα, που καλύπτει σαν πέπλο τα doom ψήγματα και τις desert πινελιές του Oak II κι αναδεικνύοντας παράλληλα την αγριεμένη rock έμπνευση των Oak.

 

Η υφέρπουσα blues ψυχεδέλεια του Oak II αναδύεται μες από πυκνούς doom καπνούς και κυκλώνει με το διαβολικά σαγηνευτικό της άρωμα τα τραχιά desert ηχοχρώματα του, τα οποία πλαισιώνουν φανταστικά την ορμητική stoner αύρα των Oak, οι οποίοι μας ταξιδεύουν σε πολύχρωμα και σκληρά heavy rock σοκάκια μεθυσμένης metal ομορφιάς, χάρη στην αχαλίνωτη τους φαντασία, τον συνθετικό οίστρο, αλλά και την εκτελεστική τους δεινότητα.

 

Τα φωνητικά με το έμφυτο γρέζι και το αγνό τους rock πάθος σιγοντάρουν περίφημα την βραχνιασμένη και παχιά κιθάρα των Oak, η οποία σκαρώνει συνεχώς εθιστικά riffs σε διάφορους heavy ρυθμούς και υφαίνει με περισσή δεξιοτεχνία μεθυστικής γοητείας solos και leads, που ξελογιάζουν τις αισθήσεις με την λάγνα stoner σαγήνη τους και καθιστούν συνάμα σχεδόν ακαταμάχητο το χορταστικό Oak II με τις blues αποχρώσεις τους.

 

Ο μεστός και στιβαρός χαρακτήρας όμως τούτης της ιδιαιτέρως απολαυστικής κυκλοφορίας από τους πολλά υποσχόμενους Oak οφείλει την συμπαγή της υπόσταση στο ρωμαλέο της rythm section, που απαρτίζεται από το παχύρρευστο κι ογκώδες μπάσο τους, καθώς κι από τα δυναμικά και σπινθηροβόλα τους ντραμς, τα οποία πασπαλίζουν με groove αδρεναλίνη το αβυσσαλέα γοητευτικό Oak ΙΙ, το οποίο μαρτυρά heavy μεράκι και στάζει rock τσαγανό.

 

Εν ολίγοις, το νέο πόνημα των άκρως ελπιδοφόρων Oak αποτελεί εξαιρετική συνέχεια στο εύφλεκτο περσινό τους ντεμπούτο κι αποτυπώνει συνάμα με τον πλέον εύγλωττο τρόπο την εξέλιξη και την πρόοδο τους σε όλους τους τομείς, καθώς το φλογερά όμορφο Oak II βρίθει rock σπιρτάδας και μαρτυρά το heavy ταλέντο των δημιουργών του, που μες από τα εκρηκτικά κομμάτια του ανεβάζουν σε δυσθεώρητα ύψη τις προσδοκίες για το μέλλον τους. Ωραιότατο.

 

Oak: Bandcamp / Facebook

 

Ancient Warlocks - II

 

Κάπου στα τέλη του 2010 σχηματίστηκαν στο Σιάτλ της Ουάσινγκτον οι ανερχόμενοι και τρομερά ταλαντούχοι Ancient Warlocks, οι οποίοι πλέον απαρτίζονται από τον Aaron Krause σε φωνητικά και lead κιθάρα, από τον Darren Chase στην ρυθμική κιθάρα, από τον Anthony Timm στο μπάσο και από τον Steve Jones στα ντραμς, οι οποίοι στις αρχές της περασμένης Άνοιξης κυκλοφόρησαν τον δεύτερο full length δίσκο τους υπό τον λιτό κι απέριττο τίτλο: II.

 

Αχνές occult αναθυμιάσεις αναδύει το μακάβρια θελκτικό artwork του χορταστικού, παρά το σχετικά μικρό του δέμας, II και ταιριάζει έτσι περίφημα στην ογκώδη του ηχητική ατμόσφαιρα και στην αρκούντως σκοτεινή του στιχουργική θεματολογία, ενώ τα εφτά κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 28 λεπτών, που περιέχει το δεύτερο LP από τους άκρως ελπιδοφόρους Ancient Warlocks, χρωστά την ογκώδη του ηχητική θέρμη στην αψεγάδιαστη του παραγωγή.

 

Στιβαρές doom rock αποχρώσεις παλαιάς κοπής έχουν υπέροχα τυλίξει το υπέρβαρο και τρομακτικά heavy εκτόπισμα του II κι έχουν αγκαλιάσει σφιχτά τις σχεδόν ανεπαίσθητες, μα εξόχως εθιστικές blues πινελιές του, καθιστώντας έτσι μεθυστικά τα έντονα stoner αρώματα των Ancient Warlocks, οι οποίοι μας ταξιδεύουν σε αχανείς heavy psych κήπους και πολύχρωμους proto metal ευωδίας βάλτους με τα νέα και βαφτισμένα σε οπιούχα fuzz ύδατα κομμάτια τους.

 

Ιδιαιτέρως βαρύ και στιβαρό είναι το μεστό rythm section των Ancient Warlocks, το οποίο χρωστά σε αμφότερα τα δυναμικά ντραμς και το πυκνό μπάσο τους, τόσο την οργανικής αισθητικής groove αδρεναλίνη του, όσο και τα παχύρρευστα χαρακτηριστικά του, τα οποία καθιστούν άκρως συμπαγές κι εφάμιλλα σφιχτό με σχετικά φρέσκο σκυρόδεμα το γοητευτικό II, το οποίο οφείλει στα καθαρά του φωνητικά τα σχεδόν ανεπαίσθητα του epic doom ρινίσματα.

 

Ρυθμική και lead κιθάρα σκαρώνουν συνεχώς κι αντίστοιχα πότε μεγαλειώδη κι αργόσυρτα riffs σε παραδοσιακό doom ύφος και πότε solos ποτισμένα με ιδιαιτέρως δυνατά hard rock αρώματα, τα οποία διανθίζουν επιτυχώς άλλοτε με βαλτώδη κι απαλά stoner ηχοχρώματα κι άλλοτε με δηλητηριώδους occult αύρας fuzz πινελιές, απογειώνοντας τα λυρικά proto metal ψήγματα των Ancient Warlocks και καθιστώντας έτσι το λάγνο κι αμαρτωλά θελκτικό II άκρως απολαυστικό.

 

Εξαιρετικά μεθυστικό είναι το νέο πόνημα των σταθερά και με αργούς ρυθμούς ανερχόμενων Ancient Warlocks, το οποίο μας παρουσιάζει με τρόπο εύγλωττο την υπέρ του δέοντος βαριά και λασπώδη τους οπτική για τον αβυσσαλέα heavy και στολισμένο με rock αιχμές doom ήχο, καθώς το βασανιστικά όμορφο stoner του διαβολικά σαγηνευτικού II μαρτυρά proto metal μεράκι και στάζει blues τσαγανό σε κάθε του νότα καθιστώντας έτσι εαυτόν σχεδόν ακαταμάχητο. Εύγε.

 

Ancient Warlocks: Bandcamp / Facebook

 

Naxatras - II

 

Μόλις δώδεκα μήνες μετά την κυκλοφορία της παρθενικής κι ομώνυμης δουλειάς τους, που εντυπωσίασε με την ειλικρινή της rock ποιότητα κι ελάχιστες μέρες ύστερα από το νέο τους EP, οι προερχόμενοι από την Θεσσαλονίκη όπου και σχηματίστηκαν το 2012 από τρεις τρομακτικά ταλαντούχους μουσικούς, Naxatras, έβγαλαν πριν λίγες μέρες το δεύτερο full length δίσκο τους, ο οποίος περιέχει έξι κομμάτια συνολικής διάρκειας 38 λεπτών, υπό τον λιτό κι απέριττο τίτλο II.

 

Όπως ακριβώς και η πρώτη τους δουλειά έτσι και το εξωπραγματικά όμορφο II ηχογραφήθηκε live και με αναλογικό τρόπο στα Magnetic Fidelity από τον Jesus I. Agnew, ο οποίος σε αγαστή συνεργασία με τους Naxatras, χάρισε μια σχεδόν απόκοσμη γοητεία στα περιπετειώδη κομμάτια τους, καθώς ανέδειξε φανταστικά την έμφυτη τους ηχητική θέρμη κι απογείωσε την αχαλίνωτη τους heavy ψυχεδέλεια, μιας και πασπάλισε την έντονη vintage ευωδία τους με rock φρεσκάδα.

 

Βέβαια ειδικής μνείας αξίζει κι ο Chris RW, που φιλοτέχνησε το επιεικώς φανταστικό artwork του ΙΙ, το οποίο μας βάζει για τα καλά στο μουσικό κλίμα του, μιας και μαρτυρά το έντονο space άρωμα και την retro αισθητική της βαριάς rock ψυχεδέλειας του, ενώ το σαξόφωνο του Αλέξη Βαγενά, πατέρα ενός εκ των μελών των Naxatras, εντείνει την ήδη πλούσια μουσική ποικιλία του νέου τους άλμπουμ και το κολακεύει συγχρόνως με την εύθραυστη και μεστή του υπόσταση.

 

Σε σχεδόν ηλεκτρονικής νοοτροπίας ηχοτοπία μας ταξιδεύει η ατίθαση κιθάρα του Γιάννη Δέλια με τα μαγευτικά της leads, που είναι βαφτισμένα σε οπιούχα heavy psych ύδατα και μας οδηγεί μες από τα ονειρικά της solos σε rock μονοπάτια σκονισμένα με 70's υφής funk ηχοχρώματα, ενώ τα στιβαρά της riffs στο II των Naxatras, άλλοτε διακρίνονται για την σχεδόν ανεπαίσθητη progressive ευωδία τους κι άλλοτε ξεχωρίζουν δια μέσω των αχνών τους stoner αποχρώσεων.

 

Αόρατα σχεδόν είναι τα γαλήνια φωνητικά του Γιάννη Βαγενά, που συνεισφέρουν σημαντικά στην ομαλή ροή του εξαίρετου ΙΙ και ηλεκτρισμένο το συμπαγές του μπάσο, το οποίο χαρίζει βάθος με περισσή μαεστρία στα δυναμικά τους κομμάτια και συνεργάζεται συνάμα αρμονικά με τα ρωμαλέα ντραμς του Κώστα Χαριζάνη, που κρατούν δεξιοτεχνικά τα μπόσικα στον νέο δίσκο των φανταστικών Naxatras, τον οποίο και διανθίζουν υπέροχα με το σπιρτόζικο τους groove.

 

Είναι σχεδόν αβάσταχτα όμορφη η βαριά rock ψυχεδέλεια του II κι αυτό οφείλεται τόσο στην αχαλίνωτη έμπνευση και την αχανή φαντασία των Naxatras, όσο και στον συνθετικό τους οίστρο, που σε συνδυασμό με την εκτελεστική δεινότητα και το απαράμιλλο τους δέσιμο, θέτουν υπό πλήρη κυριαρχία το τεράστιο ταλέντο τους και μας προσφέρουν έτσι ένα συναρπαστικό heavy άκουσμα με την δική του μοναδική ταυτότητα, που συνάμα ξεχειλίζει μεράκι και τσαγανό.

 

Ιδιαιτέρως έντονες είναι οι space πινελιές, που χαρακτηρίζουν στην ολότητα του το εξαιρετικά απολαυστικό κι άκρως χορταστικό ΙΙ και σχεδόν ανάγλυφες είναι οι λεπτές του progressive αιχμές, που με την εγγενή τους rock σπιρτάδα κολακεύουν αμφότερα τα ισχνά stoner στοιχεία και τα συμπαγή desert τερτίπια των Naxatras, οι οποίοι μες από τις διακριτικές funk ατασθαλίες τους διοχετεύουν αναθυμιάσεις εξόχως heavy πυκνότητας προς την σκληρή τους ψυχεδέλεια.

 

Πολύ σημαντικό ρόλο στην εδραίωση της πεποίθησης ότι η εγχώρια rock σκηνή βρίσκεται σε πλήρη άνθιση τα τελευταία κάμποσα χρόνια θαρρώ ότι θα παίξουν και οι άκρως ελπιδοφόροι και υπερβολικά πολλά υποσχόμενοι Naxatras, καθώς κρίνοντας από τα μέχρι τώρα πεπραγμένα τους και με αφορμή το απόκοσμα θελκτικό κι αβυσσαλέα γοητευτικό II είμαι σίγουρος ότι αυτή η μπάντα σύντομα θα συγκαταλέγεται στα μεγαθήρια του heavy psych χώρου. Φαντασμαγορικό.

 

Naxatras: Bandcamp / Facebook

 

Matushka - II

 

Οι υπερδραστήριοι Matushka σχηματίστηκαν το 2010 στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας κι απαρτίζονται από τρεις ταλαντούχους μουσικούς και πιο συγκεκριμένα από τον Timophey στην κιθάρα, τον Konstantin στα ντραμς και τον Maxim στο μπάσο, οι οποίοι κυκλοφόρησαν στο μεταίχμιο της τρέχουσας με την περασμένη χρονιά το νέο κι έβδομο συνολικά άλμπουμ τους.

 

Το εν λόγω άκουσμα φέρει τον λιτό κι απέριττο τίτλο II, που μαρτυρά το γεγονός, πως είναι η δεύτερη κυκλοφορία των Matushka με full length μορφή και διακρίνεται για την αψεγάδιαστη παραγωγή του, η οποία χάρη στην αέρινη κι εύθραυστη διαύγεια της, απογειώνει τον αιθέριο χαρακτήρα των 4 συνθέσεων συνολικής διάρκειας 40 λεπτών, που αποτελούν τούτο το δίσκο.

 

Η εξολοκλήρου instrumental υπόσταση του χορταστικού II κολακεύει την αχαλίνωτη  rock ψυχεδέλεια του κι αναδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο, τόσο την αστείρευτη έμπνευση των Matushka, όσο και τον συνθετικό τους οίστρο, που χάρη και στην εκτελεστική δεινότητα τους, μας χαρίζουν ένα ταξιδιάρικο acid rock άκουσμα, που ξεχειλίζει psych και space φαντασία.

 

Τα δυναμικά ντραμς εντείνουν με το πνιγμένο σε space αναθυμιάσεις groove τους, τόσο τις αχνές blues ατασθαλίες των Matushka, όσο και τα σχεδόν ανεπαίσθητα jazz ψήγματα τους και συνθέτουν ένα συμπαγές rythm section με το ατίθασο μπάσο τους, το οποίο απογειώνει τις drone πινελιές τους και πασπαλίζει το II χάρη στο noise τσαγανό του με ambient αποχρώσεις.

 

Ο σχεδόν διάφανος krautrock μανδύας, που με δεξιοτεχνία υφαίνει η κιθάρα των Matushka πλαισιώνει υπέροχα την αβυσσαλέα rock ψυχεδέλεια, που κυριαρχεί στις ατμοσφαιρικές τους συνθέσεις και μας ταξιδεύει έτσι σε μαγευτικά heavy psych ηχοτοπία, που κόβουν την ανάσα χάρη στην ανεπιτήδευτη acid rock ομορφιά τους, η οποία καθιστά άκρως απολαυστικό το ΙΙ.

 

Εν ολίγοις, εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα εθιστικό psych rock άκουσμα εξαιρετικής ομορφιάς, το οποίο μας παρουσιάζει με σαφήνεια το περίσσιο μεράκι και ταλέντο των δημιουργών του και μας συστήνει με τον πλούσιο μουσικό κόσμο των Matushka, που στο II συνδυάζει περίφημα τα πλέον αμαρτωλά και σαγηνευτικά ηχοχρώματα της heavy κι acid rock ψυχεδέλειας. Εξαίρετο.

 

Matushka: Bandcamp / Facebook

 

Fuzzly - Vol. II

Οι άκρως ταλαντούχοι Fuzzly σχηματίστηκαν το 2001 στην Βραζιλία κι απαρτίζονται από τον Dark στην κιθάρα και τη φωνή, από τον Rodrigo στο μπάσο κι από τον Rafael στα ντραμς, ενώ στα τέλη του περασμένου Αυγούστου κυκλοφόρησαν την πολλοστή, μα μόλις δεύτερη full length δουλειά τους, η οποία φέρει τον λιτό κι απέριττο, μα πλήρως περιεκτικό τίτλο: Vol. II.

Το εν λόγω άλμπουμ περιέχει 6 κομμάτια συνολικής διάρκειας 27 μόλις λεπτών και ξεχωρίζει για την πολύ καλή παραγωγή του, που χαρίζει μια διόλου ευκαταφρόνητη έξτρα δυναμική στο τελικό μουσικό σύνολο με την διαύγεια της, ενώ συνοδεύεται από ένα λεπτομερές κι όμορφο artwork, που πλαισιώνει υπέροχα τις βαφτισμένες σε θολά και ψυχεδελικά fuzz νερά, μελωδίες του.

Η μουσική των Fuzzly, όπως μάλλον μαρτυρά και το όνομα τους, διακρίνεται για τον fuzz χαρακτήρα της, αλλά και για την μελωδική κι εύθραυστη υφή της, καθώς συνδυάζει φανταστικά τις ψυχεδελικές desert ανησυχίες τους, με το στιβαρό stoner υπόβαθρο τους, ενώ εμπλουτίζει τον ήδη περιπετειώδη heavy rock χαρακτήρα τους, με τα έντονα space rock ηχοτοπία τους.

Τα ντραμς δίνουν με μαεστρία τον ρυθμό στα έγχορδα και πλημμυρίζουν το Vol. II με το απύθμενο groove τους, ενώ το μεστό μπάσο γεμίζει τις συνθέσεις του με τον όγκο του κι ωθεί την κιθάρα σε ένα διαγαλαξιακό heavy rock ταξίδι ανείπωτης ομορφιάς, το οποίο χάνει τον χαρακτηρισμό instrumental, χάρη στα ισχνά και σχεδόν ανεπαίσθητα φωνητικά των Fuzzly.

Ο χορταστικός ήχος των Fuzzly ξεχειλίζει από το περίσσιο πάθος και το αγνό μεράκι τους, ενώ οι εμπνευσμένες συνθέσεις τους, μαρτυρούν το αχαλίνωτο μουσικό τους ταλέντο, το οποίο στο έξοχο Vol. II βρίσκεται σε απόλυτη αρμονία με την αψεγάδιαστη απόδοση τους, χαρίζοντας μας έτσι ένα ιδιαιτέρως απολαυστικό και σχεδόν εθιστικό άκουσμα ψυχεδελικής heavy rock υφής.

Εν ολίγοις, εδώ έχουμε να κάνουμε με μια άρτια heavy κυκλοφορία από μια μπάντα έξοχα καταρτισμένη, καθώς το συμβατό με όλα τα κλισέ της μουσικής, που υπηρετεί με ζήλο, Vol. II, πετυχαίνει και στάζει heavy τσαγανό με κάθε μια νότα του κι αυτό αποτελεί μεγάλη επιτυχία των Fuzzly, που χωρίς να πρωτοτυπούν, διακατέχονται από μια έντονη αύρα φρεσκάδας. Έξοχο.

Fuzzly: Bandcamp / Facebook

Brimstone Coven - II

Από την Δυτική Βιρτζίνια των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής προέρχονται οι δημιουργημένοι το 2011 και εξαιρετικά ταλαντούχοι Brimstone Coven, οι οποίοι κυκλοφόρησαν πριν από έναν μήνα περίπου την δεύτερη δουλειά τους, έναν full length δίσκο αποτελούμενο από 10 κομμάτια συνολικής διάρκειας 47 λεπτών, που φέρει τον σαφέστατο και ιδιαιτέρως ευφάνταστο τίτλο, II.

Η εν λόγω μπάντα απαρτίζεται από τέσσερις ικανότατους μουσικούς, που σε τούτο το άκουσμα δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό, καθώς μας παρουσιάζουν vintage αισθητικής συνθέσεις μέσα από ένα μοντέρνο blues πρίσμα, το οποίο φροντίζουν να διανθίσουν με αχνές occult πινελιές κι ανεπαίσθητα country στοιχεία, ενώ stoner ηχοχρώματα πασπαλίζουν το doom υπόβαθρό τους.

Η αρκούντως heavy κιθάρα δημιουργεί riffs, άλλοτε σε doom rock φόντο κι άλλοτε σε κλασσικό hard rock ύφος με μπόλικο retro άρωμα, ενώ υφαίνει solos βαφτισμένα στην prog ψυχεδέλεια αλλοτινών ηχητικών εποχών, εγκαθιστώντας έτσι το κατάλληλο ηχητικό πλαίσιο μέσα από το οποίο, αναδεικνύονται υπέροχα τα αισθαντικά φωνητικά, που ερμηνεύουν θολές occult ιστορίες.

Το μεστό μπάσο γεμίζει υπέροχα τις συνθέσεις με την γλυκιά και ξεχειλίζουσα ζεστασιά ηχητική του υπόσταση και σιγοντάρει θαυμάσια τις αμυδρές country ανησυχίες τις κιθάρας, καθώς και τα εξόχως δυναμικά ντραμς, που προσδίδουν άπλετο groove στο τελικό ηχητικό αποτέλεσμα, το οποίο στολίζουν με κλασική rock ανεμελιά, απογειώνοντας έτσι τις blues υπόνοιες του δίσκου.

Ο οργανικός χαρακτήρας των Brimstone Coven αναδεικνύεται υπέροχα από την αψεγάδιαστη παραγωγή του II και αυτό έχει ως αποτέλεσμα το υποφαινόμενο άκουσμα να αποτελεί ένα πολύ καλό σημάδι για το μέλλον των δημιουργών του, αλλά και μια εκλεπτυσμένη κι εξόχως ποιοτική έκφανση του vintage αύρας heavy ήχου. Λάτρεις της αγνής rock νοσταλγίας, σπεύσατε. Άψογο.

Brimstone Coven: Bandcamp / Facebook

Rites - II

Το Νοέμβρη του 2009 γεννήθηκαν οι Ιρλανδοί Rites από την πόλη του Galway, οι οποίοι εδώ και λίγες ημέρες αποφάσισαν να τερματίσουν προς το παρόν τουλάχιστον την πορεία τους στα σκοτεινά heavy λημέρια, αλλά ουδέν κακόν αμιγές καλού, καθώς τούτοι οι άκρως ταλαντούχοι και σφόδρα αδικημένοι τύποι, πρόλαβαν και μας χάρισαν μια ακόμη υπέροχη κυκλοφορία πριν το οριστικό τους τέλος, τον δεύτερο full length δίσκο τους, που φέρει τον λιτό κι απέριττο τίτλο, II.

Τούτο το εξαίσιο άκουσμα, που διατίθεται σε οποιαδήποτε τιμή εσείς ορίσετε από την σελίδα της μπάντας στο bandcamp κι αποτελείται από 4 κομμάτια συνολικής διάρκειας 26 λεπτών, μας παρουσιάζει ένα μελαγχολικό μείγμα heavy μουσικής, το οποίο ξεχωρίζει για τα άλλοτε δυναμικά κι άλλοτε γαλήνια και σχεδόν θλιμμένα sludge στοιχεία του, που πλαισιώνονται υπέροχα από μια αχνή doom αύρα, η οποία αναδεικνύει έξοχα τις ισχνές και ανεπαίσθητες stoner πινελιές του.

Τα φωνητικά αποδίδουν με πάθος τους όχι και τόσο χαρούμενους στίχους του II συμβάλλοντας σημαντικά στην συννεφιασμένη ατμόσφαιρα του, μιας κι εντείνουν το αίσθημα της απώλειας και του πόνου, που διακρίνει τόσο τα μεγαλειώδη riffs της κιθάρας, όσο και τα ζοφερά μελωδικά της περάσματα, τα οποία ξεγυμνώνουν την πληγωμένη ηχητική ραχοκοκαλιά του μπάσου, οι νότες του οποίου ενισχύουν το groove στα πένθιμου ύφους κι επιβλητικά χτυπήματα των ντραμς.

Το χαμηλά κουρδισμένο ηχητικό μοτίβο των Rites, που ξεχειλίζει από αισθήματα μοναξιάς και απόγνωσης, μοιάζει με ένα heavy ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί και να πλημμυρίσει με την καυτή sludge λάβα του τα πάντα στο απειλητικό του διάβα και να κατακτήσει έτσι μια και καλή αιώνια θέση στον ατμοσφαιρικό doom χώρο, καθώς επίσης με όπλο το απελπιστικά όμορφο κύκνειο άσμα τους, II, να χαράξει ανεξίτηλα το όνομα και τη μουσική τους στην ευρύτερη heavy σκηνή.

Rites: Bandcamp / Facebook

Föllakzoid - II

Η αχανής έρημος Atacama βρίσκεται ψηλά στο βόρειο τμήμα της Χιλής και φημίζεται για την πλεονεκτική θέση, που προσφέρει σε επιστήμονες και μη, για την παρατήρηση των άστρων, μιας και το ξηρό της κλίμα, που την καθιστά, ως ένα από τα πλέον ξηρά μέρη του πλανήτη, στον οποίο κατοικούμε, συντελεί στην σχολαστική μελέτη του διαστήματος, καθώς οι βροχές και τα σύννεφα σπανίζουν στην κυριολεξία, ενώ άξιο αναφοράς είναι το γεγονός, πως η υποφαινόμενη, πιο ξηρή έρημος στη Γη, στεγάζει περίπου τα μισά από τα διαστημικά τηλεσκόπια της.

Το Santiago βρίσκεται στο γεωγραφικό κέντρο της Χιλής και είναι εκτός από πρωτεύουσα της και η γενέτειρα των δημιουργημένων κάπου προς τα τέλη του 2007, Föllakzoid, που απαρτίζονται από τέσσερις προικισμένους με μπόλικο ταλέντο μουσικούς και πιο συγκεκριμένα από τους: Juan Pablo σε φωνητικά και μπάσο, Diego σε ντραμς, Alfredo σε πλήκτρα και Domingo σε κιθάρα. Τούτη η ανερχόμενη μπάντα κυκλοφόρησε στα τέλη του περασμένου Ιανουαρίου, την δεύτερη full length, μα τρίτη συνολικά δουλειά της, υπό τον τίτλο: ΙΙ.

Ο εν λόγω δίσκος, τον οποίο μπορείτε να ακούσετε ολόκληρο στο bandcamp των Föllakzoid, αποτελείται από 5 κομμάτια συνολικής διάρκειας 45 λεπτών και συνοδεύεται από ένα άκρως ταιριαστό με την μουσική του artwork, το οποίο μας βάζει για καλά στο κλίμα των ψυχεδελικών kraut rock ηχοχρωμάτων του. Το kraut rock των 70's όπως το μάθαμε από τις πρωτοπόρες γερμανικές μπάντες του είδους, συναντά τον εξ Αμερικής κυρίως ορμώμενο psych garage ήχο των τελευταίων ετών, δημιουργώντας έτσι ένα καθηλωτικό rock υβρίδιο kraut drone αισθητικής.

Ο ηχητικός σφυγμός του II ορίζεται κυρίως από τα ντραμς του, μιας και αυτά είναι, που οδηγούν τα έγχορδα στο αχαλίνωτο ηχητικό διάστημα, το οποίο οι περιπετειώδεις μελωδίες των νεαρών Föllakzoid έχουν ως προορισμό, ενώ αποτελούν και το σημείο αναφοράς των πλήκτρων, καθώς γύρω από τους δικούς τους funky ρυθμούς σε στιγμές, τα αιθέρια πλήκτρα πλέκουν μαεστρικά τα πολλά ηχητικά τους στρώματα, βυθίζοντας μας έτσι σε μια αρμονική και συγχρόνως εξόχως συναρπαστική περιπλάνηση στα space σύνορα της kraut rock μουσικής.

Το μπάσο παίζει κι αυτό σημαντικό ρόλο στο ταξιδιάρικο τελικό ηχητικό αποτέλεσμα του II, καθώς σιγοντάρει με μεστό τρόπο τα εθιστικά του ντραμς, ενώ δεν διστάζει σε κάποιες συνθέσεις του, να αναλάβει τον ρόλο του οδηγού, τον οποίο φέρνει εις πέρας με τρόπο μαγευτικό. Οι πολύ δραστήριες κιθάρες του δίσκου, άλλοτε παίζουν με garage αισθητικής ήχους κι άλλοτε βαφτίζουν την psych αύρα τους σε blues πηγές, εμπλουτίζοντας έτσι το kraut μοτίβο του II, το οποίο στολίζεται με φωνητικά, που μοιάζουν χαμένα, στη μαύρη τρύπα του reverb.

Η αμερικάνικη δισκογραφική Sacred Bones Records θαρρώ, πως έπιασε λαβράκι με την κυκλοφορία του σαγηνευτικού II, καθώς τούτο το απαράμιλλης ομορφιάς ηχητικό ταξίδι στις ατελείωτες ερήμους του εξώτερου διαστήματος, που έχει την μορφή βινυλίου, digital δίσκου, αλλά και compact disk, έχω την εντύπωση, πως είναι ένας από τους καλύτερους δίσκους του νέου ψυχεδελικού κύματος, που τα τελευταία χρόνια ανθίζει στον ευρύτερο rock χώρο. Όσοι από εσάς εμπιστευτείτε τους Föllakzoid, να είστε σίγουροι, πως δεν θα το μετανιώσετε στιγμή.

Föllakzoid: Bandcamp / Twitter

Sacred Bones Records: Official Website

Black Pyramid - Black Pyramid II

Από την Μασαχουσέτη των Η.Π.Α. προέρχονται οι δημιουργημένοι το 2007 Black Pyramid, η πορεία των οποίων στα μουσικά δρώμενα, αν και μετρά μόλις πέντε χρόνια, είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα, καθώς η μπάντα κατάφερε να προκαλέσει το θαυμασμό του συνόλου των ακροατών της heavy μουσικής με τον προ τριετίας εκπληκτικό κι ομώνυμο ντεμπούτο δίσκο της, ενώ παρά την επιτυχία, που δικαιωματικά γνώρισε, λίγο έλειψε να διαλυθεί τον περασμένο χειμώνα όταν ο τραγουδιστής, κιθαρίστας, αλλά και βασικός της συνθέτης, Andy Beresky, την εγκατέλειψε εντελώς ξαφνικά χωρίς προφανή λόγο. Ευτυχώς για εμάς όμως, οι Clay Neely και Gein, οι οποίοι χειρίζονται τα ντραμς και το μπάσο αντίστοιχα, αποφάσισαν να συνεχίσουν την ηχητική τους πορεία και μάλιστα, έχουν ήδη βρει τον αντικαταστάτη του ως άνω αναφερθέντα αποχωρήσαντα στο πρόσωπο του Darryl Shepard.

Βέβαια, η δεύτερη και σχεδόν ομώνυμη δουλειά τους, Black Pyramid II, που κυκλοφόρησε επίσημα την τελευταία ημέρα του περασμένου Ιανουαρίου από την MeteorCity Records, έχει ηχογραφηθεί με την πρώην πλέον σύνθεση της μπάντας, οπότε το νεοαφιχθές σε αυτήν μέλος, δεν έχει συμμετάσχει ως τώρα σε κάποια ηχογράφηση της, αν και αυτό νομίζω, πως δεν θα αργήσει να συμβεί, διότι αν κρίνω από τον πρότερο βίο της, όλο και κάποιο split ή single θα κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες. Δεν γνωρίζω όμως, αν και πότε θα συμβεί κάτι τέτοιο, οπότε προς το παρόν, θα ασχοληθούμε με το νέο της δίσκο, οι απαιτήσεις για τον οποίο, ήταν ιδιαιτέρως αυστηρές, μιας κι όπως προαναφέρθηκε, το ντεμπούτο της είχε εγείρει υψηλότατες προσδοκίες.

Και το Black Pyramid II, όχι μόνο ανταποκρίθηκε σε αυτές, αλλά τολμώ να πω, πως τις ξεπέρασε με χαρακτηριστική ευκολία, καθώς τα εννέα του κομμάτια, συνολικής διάρκειας 62 περίπου λεπτών, είναι όλα τους φανταστικά, κι αυτό, έχω την εντύπωση, πως δεν οφείλεται στην πολύ καλή παραγωγή του άλμπουμ, που τα αναδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο, αλλά στην εξαιρετική απόδοση της μπάντας, η οποία μας προσφέρει ένα σαγηνευτικό μείγμα heavy metal και doom μουσικής, το οποίο έχει στολίσει με ηχητικές πινελιές, που φέρνουν στο νου τις hippie μελωδίες της δεκαετίας του '70 ή/και του '60, ενώ το γοητευτικό και άκρως κολακευτικό για τις συνθέσεις της μπάντας, επικό feeling, αποτελεί για ακόμη μια φορά, το κερασάκι στην τούρτα.

Είναι γεγονός, πως οι μπάντες, που δεν καταφέρνουν ποτέ να ξεπεράσουν το έξοχο ντεμπούτο τους είναι πολλές, κι αυτός, έχω την εντύπωση, πως είναι ο λόγος, που πολλοί ισχυρίζονται ότι οι πραγματικά καλές μπάντες ξεχωρίζουν από τον δεύτερο δίσκο τους. Δεν έχω κατασταλάξει ακόμη στο κατά πόσο συμφωνώ ή όχι με αυτό, αλλά είμαι κάτι παραπάνω από σίγουρος για το ότι οι Black Pyramid είναι ικανοί, αλλά κι αποφασισμένοι, να αφήσουν ανεξίτηλο το στίγμα τους στον heavy ήχο, διότι δεν ξέρω αν το κατέστησα σαφές, αλλά το Black Pyramid II έχει ήδη καπαρώσει μια θέση στη λίστα με τους καλύτερους δίσκους για το 2012.

Bandito - II

Οι Ολλανδοί Bandito είναι μια πολύ νέα μπάντα, αφού, αν δεν απατώμαι, δημιουργήθηκαν μόλις το 2009 στην πόλη Nijmegen, αλλά έχουν προλάβει ήδη να κυκλοφορήσουν δυο EP κι ένα single. Οι δουλειές αυτές, μας έδειξαν την μουσική κατεύθυνση που η μπάντα επέλεξε, κι αυτή δεν είναι άλλη από το stoner rock, το οποίο όμως έχουν διανθίσει με ολίγη από ψυχεδέλεια ενώ, το hard rock feeling, που έχει η μουσική τους, είναι εμφανέστατο και προσδίδει μια αίσθηση φρεσκάδας στον ήχο τους ενώ, αξίζει να αναφερθεί πως διανέμουν τη μουσική τους δωρεάν, μέσα από τα διάφορα site, στα οποία φιλοξενούνται.

Η δεύτερη κυκλοφορία τους, τιτλοφορείται ΙΙ και περιέχει τέσσερα κομμάτια ενώ, η συνολική της διάρκεια δεν ξεπερνά τα 19 λεπτά, κάτι που είναι λογικό μιας και δεν πρόκειται για full length δίσκο, αλλά για EP. Ένα EP, πολύ καλό, που περιέχει ξεσηκωτικά τραγούδια, που σε παρασέρνουν στο ρυθμό τους, χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία. Η παραγωγή είναι πολύ καλή καθώς, όλα τα όργανα ακούγονται σωστά ενώ, η απόδοση της μπάντας είναι δυναμική και εκτός από γνώση μουσικής, φανερώνει και την ύπαρξη ταλέντου. Ταλέντο, που με το ρυθμό που δουλεύουν τούτοι εδώ, είμαι σίγουρος πως δεν θα χαραμιστεί.

Ελπιδοφόρα μηνύματα από τη χώρα της τουλίπας, μιας και το συγκεκριμένο συγκρότημα, μοιάζει και είναι αποφασισμένο να αφήσει το στίγμα του στη heavy rock μουσική. Οι studio δουλειές τους είναι πολλά υποσχόμενες ενώ, οι Live εμφανίσεις τους, σύμφωνα με τα όσα πήρε το μάτι μου στο Internet, πρέπει να σφύζουν από ενέργεια. Ανυπομονώ λοιπόν, για μια ολοκληρωμένη δουλειά από τους Bandito, μιας και το δεύτερο EP τους, είναι πολύ καλό, αλλά είναι και πολύ μικρό σε διάρκεια. Θέλω κι άλλο.