Η Florida των Η.Π.Α. είναι γνωστή -εκτός όλων των άλλων, για τις death metal μπάντες που έχει βγάλει, οι οποίες έχουν γράψει πολλές σελίδες στην ιστορία της σκληρής μουσικής. Οι Shroud Eater, μια νέα μπάντα, καθώς δημιουργήθηκαν το 2009 στο ιδιαίτερα θερμό και κοσμοπολίτικο Miami, έχουν όνομα που παραπέμπει σε μουσικές του προαναφερθέντος ιδιώματος της σκληρής μουσικής, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ασχολούνται και με αυτό το ιδίωμα. Για την ακρίβεια, η σχέση τους, με το ιδιαιτέρως δημοφιλές ιδίωμα που ονομάζεται death metal, αναλώνεται στον τόπο καταγωγής τους και ίσως και στην αισθητική του εξωφύλλου του ντεμπούτου δίσκου τους, μιας και το νεότευκτο τρίο, που αποτελείται από έναν άντρα στα ντραμς, και δυο γυναίκες σε κιθάρα, μπάσο και φωνητικά, παίζει ένα τρομερά γοητευτικό μείγμα doom/sludge, εμπλουτισμένο με ολίγη από ψυχεδέλεια, αλλά ακόμη και punk, stoner ενώ, δεν λείπουν τα progressive στοιχεία από την μουσική τους.
Συγκεκριμένα, η μπάντα έχει κυκλοφορήσει ένα EP το 2009 -μόλις λίγους μήνες μετά τη δημιουργία της, ενώ, στις αρχές του τρέχοντος έτους, κυκλοφόρησε το ντεμπούτο full length της με τίτλο: ThunderNoise. Ένα άλμπουμ, με μπόλικη ενέργεια, που αποτελείται από 11 κομμάτια και διαρκεί περίπου 44 λεπτά. Η παραγωγή του είναι αρκετά καλή, αλλά έχω την εντύπωση ότι θα μπορούσε να είναι λίγο καλύτερη. Ο ήχος είναι αρκετά μπουκωμένος -κάτι που προσωπικά μου αρέσει σε αυτό το είδος μουσικής, αλλά παρόλα αυτά, όλα τα όργανα ακούγονται καλά, εκτός ίσως από τα ντραμς, ο ήχος των οποίων είναι το μοναδικό πραγματικό ψεγάδι που έχω να προσάψω στον δίσκο. Το οξύμωρο είναι ότι το τελικό ηχητικό αποτέλεσμα είναι αρκετά καλό, μιας και τα έγχορδα φαίνεται να αλληλεπιδρούν σωστά με τα ντραμς, τα οποία, όπως μάλλον καταλάβατε, θεωρώ αδικημένα απ' την παραγωγή.
Η τραγουδίστρια/κιθαρίστρια/στιχουργός του συγκροτήματος, Jeannie Saiz, φαίνεται αρκετά οργισμένη σε αυτόν τον δίσκο, διότι τα φωνητικά της ξεχειλίζουν από πάθος ενώ, δεν θα ήταν λάθος όποιος αντί για την λέξη πάθος, χρησιμοποιούσε για τα περιγράψει λέξεις όπως: οργή, θυμός, τσαντίλα. Η κιθαριστική δουλειά της είναι εκπληκτική, καθώς τα riffs της πετούν λάσπες, σηκώνουν σκόνη, τόση, που ο ήλιος κρύβεται, καθώς τα solos και τα leads σε αποτελειώνουν με το κοφτερό τους ύφος, που μπορεί να συγκριθεί μόνο με πυρακτωμένη λεπίδα. Η Janette Valentine, που έχει αναλάβει το μπάσο, μας υπενθυμίζει, πως δεν είναι και ότι πιο σώφρον στις μέρες μας να θεωρούμε το γυναικείο φύλλο αδύναμο. Οι μπασογραμμές της είναι βουτηγμένες, ως επί το πλείστον, στην παραμόρφωση, αλλά ακόμη κι έτσι, ξεχωρίζεις εύκολα τι ακριβώς παίζει και τρομάζεις με το ταλέντο της, καθώς το παίξιμό της αποτελεί για την μπάντα ό,τι αποτελεί το σκυρόδεμα για τον πιο ψηλό ουρανοξύστη: συστατικό απαραίτητο. Ο Felipe Torres, που έχει αναλάβει τα ντραμς, κάνει πολύ καλή δουλειά. Κρατάει με αριστοτεχνικό τρόπο το ρυθμό ενώ, ταυτόχρονα προσδίδει groove με το παίξιμό του. Τα δε γεμίσματα που επιχειρεί σε στιγμές, είναι απλά φανταστικά.
Είναι πλέον προφανές, πως από τους βάλτους του Miami, ξεπήδησε ένα τέρας, που αν και διαφέρει αρκετά από τα υπόλοιπα θηρία της περιοχής, είναι το ίδιο -αν όχι περισσότερο, επικίνδυνο, σε σύγκριση με τους death συντοπίτες του. Η ενέργεια, αλλά και η φρεσκάδα, που συνοδεύει αυτήν την κυκλοφορία, είναι πραγματικά, κάτι το πολύ χρήσιμο και απαραίτητο, για την αναζωογόνηση ενός ιδιώματος, που τελευταία είχε πέσει σε ένα μικρό τέλμα στασιμότητας. Το ThunderNoise των πάρα πολλά υποσχόμενων Shroud Eater, είναι ένας δίσκος must-have για όλους τους φανς του ιδιώματος, αλλά και της σκληρής μουσικής γενικότερα. Απορώ, πως αυτή η μπάντα είναι ακόμη χωρίς δισκογραφικό συμβόλαιο, αν και κάτι μου λέει πως μετά το τρομερό ντεμπούτο τους, δεν θα αργήσει πολύ ακόμη η σχετική πρόταση. Αν κρίνω από το δυναμικό μπάσιμο της μπάντας στα δρώμενα της σκληρής μουσικής, πιστεύω, πως αυτή, θα μας απασχολήσει πολύ στο μέλλον. Και δίκαια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου