Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Castle. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Castle. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2016

Castle - Welcome To The Graveyard

 
Ήτανε το έτος 2009 όταν στο Σαν Φρανσίσκο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής δημιουργήθηκαν από τον Mat Davis σε κιθάρα και φωνητικά, την Elizabeth Blackwell σε φωνή και μπάσο και από τον Al McCartney στα ντραμς, οι φοβεροί και σταθερά ανερχόμενοι Castle, οι οποίοι πριν λίγες εβδομάδες έβγαλαν δια μέσω της γερμανικής Van Records την αποτελούμενη από οχτώ κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 35 λεπτών, νέα τους full length δουλειά υπό τον τίτλο Welcome To The Graveyard.
 
Λιτό κι απέριττο είναι το artwork της περί ου ο λόγος τέταρτης full length κυκλοφορίας από τους Castle, το οποίο μας βάζει όμως για τα καλά στην αχνής occult αποχρώσεων αισθητική τους, καθώς ταιριάζει γάντι με τον σκοτεινό metal ήχο και τους εμπνευσμένους από διάφορα βιβλία κι έργα μαγείας στίχους του Welcome To The Graveyard, η μεστή παραγωγή του οποίου στέκεται αγέρωχη και στιβαρή ακριβώς στο μεταίχμιο μεταξύ βάναυσης heavy διαύγειας κι αβυσσαλέας heavy metal βρωμιάς.
 
Αχνές αχτίδες βραχνάδας αγκαλιάζουν αρμονικά τα καθαρά φωνητικά των Castle στο έσχατο χρονικά πόνημα τους κι εντείνουν έτσι τα ισχνά τους 80's ψήγματα, τα οποία όμως γίνονται αντιληπτά κι από την αλλοτινών εποχών εποχών ενορχήστρωση του Welcome To The Graveyard, που μοιάζει βγαλμένη μες από 70's σκοτεινά heavy σοκάκια και είναι πιο απλή από τις πρότερες δουλειές των δημιουργών του κι αυτό θαρρώ, μαρτυρά την στόχευση τους σε πιο άμεσα metal ηχοχρώματα και rock ηχοτοπία.
 
Κοφτά κι αρκούντως βαριά είναι τα ορμητικά και συνάμα λυρικά riffs από την ατίθαση κιθάρα των Castle, η οποία σκορπά επικής γοητείας metal δηλητήριο στο μαγευτικό Welcome To The Graveyard και ορίζει εν πολλοίς την ηχητική του ταυτότητα, η οποία φέρει πυρακτωμένη την σφραγίδα των δημιουργών του, καθώς αυτοί έχουν χαλιναγωγήσει με δεξιοτεχνία και περισσή μαεστρία τις επιρροές τους, προσφέροντας μας μέσω της έμφυτης τους NWOBHM υφής, δροσερές στιγμές doom rock φρεσκάδας.
 
Ιδιαιτέρως ρωμαλέο και συμπαγές είναι το μπάσο των Castle σε τούτο τον δίσκο, στον οποίο και προσφέρει απλόχερα βάθος κι όγκο, χάρη στην υφέρπουσα fuzz ψυχεδέλεια, που διακρίνει το heavy εκτόπισμα του, ενώ στιβαρά είναι τα δυναμικά ντραμς,  τα οποία πασπαλίζουν με groove πυρίτιδα old school metal υφής το εθιστικό Welcome To The Graveyard, το οποίο ξεχωρίζει εκτός όλων των άλλων και για τα καλά κρυμμένα του thrash ρινίσματα, που κολακεύουν το κλασσικό του doom metal άρωμα.
 
Μαγικά φίλτρα παραδοσιακής heavy metal αύρας και με ισχυρή, αν και υφέρπουσα ως επί των πλείστων, τραχιά stoner ευωδία ποτίζουν επιτυχώς με κλασσικά doom rock αρώματα το μεθυστικό Welcome To The Graveyard και του χαρίζουν έτσι λυρικές 80's μυρωδιές ισχνής κι αόρατης thrash πνοής, που σε συνδυασμό με τα επικών αποχρώσεων, αν και ανεπαίσθητα 70's ψήγματα των τρομερών Castle, μας βυθίζουν σε μια σαγηνευτική κι απόκοσμα γοητευτική old school metal δίνη αμαρτωλής heavy ομορφιάς.
 
Εκτελεστική δεινότητα και συνθετικός οίστρος πλαισιώνουν αρμονικά την σκοτεινή φαντασία και την αχαλίνωτη έμπνευση των Castle στο νέο τους άλμπουμ και παρέα με το παλιακό rock ταλέντο και την έμφυτη τους metal ιδιοσυγκρασία προσφέρουν στο χορταστικό, παρά το σχετικά μικρό του δέμας, Welcome To The Graveyard σκληρές heavy αιχμές, καθιστώντας έτσι εξόχως απολαυστικό και τρομακτικά σαγηνευτικό το σχεδόν αβάσταχτης doom θελκτικότητας και λυρικά επικό τελικό μουσικό σύνολο.
 
Συμπερασματικά, έχω την αίσθηση, πως το νέο άλμπουμ από τους εξαιρετικά ταλαντούχους Castle, οι οποίοι στις αρχές του ερχόμενου Οκτώβρη θα περάσουν για δυο τουλάχιστον εμφανίσεις κι από τα μέρη μας στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής περιοδείας τους, αποτελεί την έως τώρα καλύτερη studio δουλειά τους, μιας και το παραμυθένια εφιαλτικό Welcome To The Graveyard βρίθει αγνής κι ανόθευτης doom rock ποιότητας και ξεχειλίζει πεπαλαιωμένης heavy metal υφής, συναισθήματα. Θαυμάσιο.
 
Van Records: Official Website
 

Τετάρτη 25 Ιουνίου 2014

Castle - Under Siege


Οι σχηματισμένοι το 2009 στο Σαν Φρανσίσκο, Castle, που απαρτίζονται από τον Mat Davis στην κιθάρα, από την Elizabeth Blackwell σε φωνή και μπάσο κι από τον Al McCartney στα ντραμς, επιστρέφουν στα δισκογραφικά δρώμενα της ευρύτερης heavy σκηνής με την τρίτη full length δουλειά τους, η οποία κυκλοφορεί μέσω της Van Records υπό τον τίτλο Under Siege.
 
Ο εν λόγω δίσκος, που περιέχει 8 κομμάτια συνολικής διάρκειας 34 λεπτών, διακρίνεται για την αψεγάδιαστη παραγωγή του, στην οποία ο Billy Anderson με δεξιοτεχνία πέτυχε την απόλυτη ισορροπία διαύγειας και βρωμιάς, ενώ το Under Siege ξεχωρίζει επίσης και για το εκπληκτικό του artwork, δημιουργία του Denis Forkas, που μας βάζει για τα καλά στο ηχητικό του κλίμα.
 
Το στιχουργικό περιεχόμενο του Under Siege στηρίζεται στην φαντασία κι έχει έντονες horror κι ανάγλυφες occult προεκτάσεις, ενώ πλαισιώνει υπέροχα το εκρηκτικό μείγμα doom και heavy metal ήχων των Castle, που έχουν βρει την ηχητική τους ταυτότητα κάπου ανάμεσα σε αυτά τα 2 μουσικά είδη, τα οποία διανθίζουν με αχνά ψήγματα rock ψυχεδέλειας και NWOBHM νότες.
 
Τα δυναμικά ντραμς των Castle καθιστούν άχρηστους τους μετρονόμους, μιας και διατηρούν με περίσσια μαεστρία τον σωστό ρυθμό στις συνθέσεις τους, δίνοντας έτσι την δυνατότητα στην κιθάρα να χτίσει τα άλλοτε κοφτά κι αιχμηρά κι άλλοτε βαπτισμένα σε doom νερά riffs της χωρίς έγνοιες και να εξαπολύσει συγχρόνως κατά βούληση τα δηλητηριώδη κι ιλιγγιώδη solos της.
 
Η γυναικεία φωνή των Castle εδώ ακούγεται περισσότερο παθιασμένη και γήινη από ποτέ κι αυτό κολακεύει τις νέες τους συνθέσεις, μιας κι εντείνει την σκοτεινή τους ατμόσφαιρα και συνάμα χαρίζει θεατρικότητα και ποικιλία στο τελικό ηχητικό σύνολο, που περιέχει και κάποια λιγοστά μεν κι άκρως σημαντικά για την σωστή ροή του Under Siege δε, ανδρικά φωνητικά.
 
Εν ολίγοις, το έσχατο χρονικά πόνημα τούτης της εξαιρετικής μπάντας, αποτελεί ένα ιδιαιτέρως απολαυστικό heavy άκουσμα με όμορφες metal αιχμές, καθώς ο συνδυασμός κλασσικών heavy metal μελωδιών με έντονες doom πινελιές, ο οποίος εκτός των άλλων αναδεικνύει το συνθετικό ταλέντο των Castle, καθιστά το χορταστικό κι ορμητικό Under Siege, σχεδόν εθιστικό. Τίμιο.

Van Records: Official Website


Τρίτη 3 Ιουλίου 2012

Castle - Blacklands


Οι προερχόμενοι από το Σαν Φρανσίσκο της Καλιφόρνια, Castle, οι οποίοι αποτελούνται από τον -ιδρυτής τους- Mat Davis σε κιθάρα, σύνθεση και φωνητικά, τον Al McCartney σε ντραμς και την Elizabeth Blackwell σε φωνή και μπάσο, επιστρέφουν στην δισκογραφία με το δεύτερο full length άλμπουμ τους, το οποίο φέρει τον τίτλο: Blacklands, μόλις έναν χρόνο μετά την κυκλοφορία του πολύ καλού ντεμπούτου full length δίσκου τους, In Witch Order, που είχε κυκλοφορήσει πέρυσι το καλοκαίρι μέσω της γερμανικής δισκογραφικής Van Records.

Το δεύτερο πόνημα τούτης της ιδιαιτέρως ελπιδοφόρας μπάντας, το οποίο αποτελεί την αφορμή για το παρόν κείμενο, κυκλοφορεί από την ίδια δισκογραφική με τον προκάτοχο του, ενώ μοιράζεται με αυτόν και παρόμοιο στιχουργικό περιεχόμενο, καθώς η φαντασία και τα occult θέματα, έχουν και πάλι την τιμητική τους. Οι ομοιότητες των δύο ως τώρα κυκλοφοριών των Castle δεν σταματούν εδώ, καθώς το artwork και για τις δύο έχει επιμεληθεί ο πολυτάλαντος ντράμερ της μπάντας, ο οποίος αυτή τη φορά συνεργάστηκε με τον Denis Forkas.

Την παραγωγή του Blacklands έχει επιμεληθεί ο μετρ του είδους, Billy Anderson, ο οποίος διατήρησε την άψογη ισορροπία μεταξύ βρωμιάς και διαύγειας στον ήχο της μπάντας, η οποία υπήρχε και στο ντεμπούτο της, ενώ προσέδωσε στις ήδη εκρηκτικές συνθέσεις των Castle, μια εξόχως κολακευτική για αυτές, έξτρα δυναμική. Οι συνθέσεις παραμένουν σε υψηλά τέμπο ως επί τω πλείστον, αν και δεν λείπουν οι mid-tempo στιγμές, ενώ η βελτίωση στο συνθετικό κομμάτι είναι εντυπωσιακή, αλλά το σημαντικότερο: ευεργετική για τον ήχο της μπάντας.

Το μείγμα doom ηχοτοπίων κι έντονων στοιχείων παραδοσιακού metal, που αποτέλεσε τον ηχητικό κορμό των Castle παραμένει άκρως εντυπωσιακό, ενώ τα ψήγματα ψυχεδελικού rock, τα οποία αν και είναι καλά κρυμμένα στο Blacklands, καταφέρνουν να προσδώσουν μια αύρα φρεσκάδας στην μουσική της μπάντας, η οποία παρόλο, που δεν διακρίνεται για τους νεοτερισμούς της, εντούτοις, καταφέρνει να αποτελέσει ιδανικό άκουσμα, τόσο για τους φίλους του καθαρόαιμου metal ήχου, όσο και για τους πιστούς φίλους των heavy ακουσμάτων.

Ο Mat Davis κάνει εξαιρετική δουλειά στις κιθάρες, καθώς τα riffs του θαρρώ, πως θα τα ζήλευαν αρκετές μπάντες από τον heavy χώρο, ενώ το ίδιο ισχύει και για τα εκπληκτικά leads και solos του, τα οποία άνετα θα κέρδιζαν διθυράμβους αν περιλαμβανόταν σε κάποιον δίσκο κλασικής metal μπάντας. Τα ντραμς του Al McCartney, τα οποία είναι άκρως δυναμικά, διακρίνονται για τα χρονικά αλάνθαστα χτυπήματα τους, ενώ θαρρώ, πως την παράσταση κλέβει η Elizabeth Blackwell, όχι μόνο για τον μεστό τρόπο με τον οποίο χειρίζεται το μπάσο της..

..Αλλά ούτε και για το θελκτικό παρουσιαστικό της, το οποίο εν αντιθέσει με την επικρατούσα τάση στον metal χώρο, δεν παίζει κανέναν απολύτως ρόλο για την μπάντα, μα κυρίως για την απόδοση της στα φωνητικά, με την οποία πραγματικά κλέβει την παράσταση, μιας και με την θεατρικότητα, που την διακρίνει, αποδίδει με περισσή πειστικότητα τους στίχους, ενώ η χροιά της φωνής της, ταιριάζει γάντι με την ηχητική ατμόσφαιρα των κομματιών του Blacklands, σε μερικά εκ των οποίων, προσφέρει την φωνή του κι ο πολυπράγμων αρχηγός της μπάντας.

Εν κατακλείδι, είμαι πεπεισμένος, πως οι νεότευκτοι Castle, θα καταφέρουν να κατακτήσουν την προσοχή και την φήμη, που αξίζουν, καθώς το πολύ καλό δεύτερο άλμπουμ τους, Blacklands, θαρρώ, πως θα τους καθιερώσει στον heavy χώρο ως μια ραγδαίως ανερχόμενη μπάντα, ενώ την ίδια στιγμή, τα 8 κομμάτια συνολικής διάρκειας 36 λεπτών, που αποτελούν τον περί ου ο λόγος δίσκο, θα αποτελέσουν εξαιρετική μουσική συντροφιά και για το metal κοινό. Εν ολίγοις, όσοι φίλοι του σκληρού ήχου τσεκάρουν το εν λόγω άκουσμα, θα μείνουν απολύτως ικανοποιημένοι.

Van Records: Official Website

Κυριακή 22 Μαΐου 2011

Castle - In Witch Order


Οι καλιφορνέζοι, Castle, δημιουργήθηκαν το 2007 στο San Francisco και αποτελούνται από τρία άτομα. Τον ιδρυτή, συνθέτη, και κιθαρίστα της μπάντας, Mat Davis, ο οποίος βοηθάει και στα φωνητικά την τραγουδίστρια, Elizabeth Blackwell, η οποία έχει αναλάβει και το μπάσο, ενώ, στο drum kit κάθεται ο Al McCartney. Ίσως τα ονόματα τους να μην σας λένε και πολλά, αλλά όλοι τους έχουν γεμάτο παρελθόν στην underground σκηνή της αμερικάνικης σκληρής μουσικής. Εδώ, κινούνται στον χώρο του Heavy/Doom Metal, αλλά δανείζονται στοιχεία κι από άλλα ιδιώματα. Πριν λίγες μέρες, στις αρχές του τρέχοντος μηνός, κυκλοφόρησαν -μέσω της γερμανικής εταιρίας Van Records, το ντεμπούτο τους με τίτλο: In Witch Order. Αυτό, περιέχει 11 κομμάτια και η διάρκεια του αγγίζει τα 45 λεπτά.

Η παραγωγή του δίσκου είναι καλή για τη μουσική που η μπάντα επέλεξε να παίξει, διότι δεν είναι ούτε γυαλισμένη αλλά ούτε και βρώμικη. Μάλλον πέτυχαν τον τέλειο συνδυασμό μεταξύ των δύο κι αυτό σίγουρα λειτουργεί προς όφελός τους. Η φωνή της κοπέλας είναι τέτοια, που της επιτρέπει να ακούγεται sexy, χωρίς όμως εκείνη να προσπαθήσει να ακουστεί έτσι, κάτι που είναι αξιοσημείωτο, ενώ, η δουλειά που κάνει στο μπάσο είναι απολύτως ικανοποιητική. Ο ηγέτης της μπάντας, παίζει πότε αργόσυρτα heavy riffs και πότε γρήγορα και κοφτά, που όμοιά τους συναντάμε κυρίως σε μοντέρνες metal κυκλοφορίες, για να μην πω ότι πλησιάζουν και τα όρια του thrash σε στιγμές -πολύ σημαντικό στοιχείο αυτό, καθώς κάνει τον δίσκο ενδιαφέρον όχι μόνο για τους φαν της doom, αλλά και για τη πλειοψηφία του metal-ικού κοινού. Η βοήθεια που προσφέρει στα φωνητικά μόνο πολύτιμη μπορεί να χαρακτηριστεί, καθώς εμπλουτίζει τα κομμάτια με τον καλύτερο τρόπο προσθέτοντας σε αυτά, μια occult πινελιά. Μια occult αύρα, η παρουσία της οποίας είναι έντονη και στο στιχουργικό κομμάτι, αφού κύρια επιρροή για τη μπάντα στον εν λόγω τομέα, αποτέλεσαν τα έργα των -ιδιαιτέρως, γνωστών ποιητών και εικαστικών William Blake και Charles Baudelaire. Άξια επαίνων είναι και η απόδοση του ντράμερ. Ο οποίος, δείχνει να το κατέχει άριστα το άθλημα, καθώς, τα χτυπήματά του είναι καταιγηστικά, αλλά νομίζω, πως αυτό που πραγματικά κάνει τη διαφορά, είναι η ακρίβεια με την οποία τα επιχειρεί. Ακρίβεια, που όμοια της, θαρρώ πως συναντάμε μόνο σε Ελβετικής κατασκευής ρολόγια.

Εν κατακλείδι, οι Castle, ζωσμένοι με το In Witch Order έκαναν δυναμικό μπάσιμο στην αρένα της σκληρής μουσικής και σαν άλλοι καμικάζι, είναι αποφασισμένοι να μας πάρουν τα μυαλά με το ντεμπούτο-δυναμίτη που κυκλοφόρησαν να μην βγαίνει στιγμή απ' το repeat. Δικαίως βέβαια, γιατί όσο περίεργο κι αν σας φανεί αυτό, ο συγκεκριμένος δίσκος δεν περιέχει ούτε ένα filler, καθώς, όλα τα κομμάτια έχουν σοβαρό λόγο ύπαρξης κι αυτό σίγουρα βοηθάει στο να αγγίζει το Άριστα ο δίσκος. Έχω την εντύπωση, ότι πολλά απ' τα μεγαθήρια του παρελθόντος που κυκλοφορούν ή σκέφτονται να κυκλοφορήσουν δίσκο αυτήν την χρονιά, ακούγοντας αυτό το άλμπουμ, κατά πάσα πιθανότητα θα αναθεωρήσουν και θα αναβάλλουν -αν όχι ματαιώσουν, τα όποια σχέδιά τους. Και ορθώς θα πράξουν.