Conan - Revengeance

Πριν από δέκα χρόνια στο Λίβερπουλ της Αγγλίας δημιουργήθηκαν οι τρομεροί και φοβεροί Conan, που πλέον απαρτίζονται από τον ιδρυτή τους Jon Davis σε κιθάρα και φωνητικά, από τον χρόνιο συνεργάτη τους, Chris Fielding σε μπάσο και φωνητικά κι από τον Rich Lewis στα ντραμς, οι οποίοι πρόσφατα κυκλοφόρησαν δια μέσω της Napalm Records το νέο τους δίσκο.

 

Όπως ίσως μπορείτε να μαντέψετε στο νέο τους πόνημα με τίτλο τον αιμοδιψή και περιεκτικό όρο, Revengeance, που σε συνδυασμό με το φανταστικό κι αχνού comic αρώματος artwork του, ταιριάζει γάντι στην γενικότερα πολεμική αισθητική των Conan, όλα μυρίζουν θειάφι κι αίμα και μαρτυρούν αποτελεσματικά τη μάλλον φιλοπόλεμη στιχουργική και μουσική του υπόσταση.

 

Έξι κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 49 λεπτών είναι το περιεχόμενο του Revengeance, το οποίο ξεχωρίζει για την ογκώδη παραγωγή του, που ισορροπεί τέλεια μεταξύ fuzz βρωμιάς και heavy διαύγειας, χαρίζοντας έτσι μια έξτρα δυναμική στην ήδη ορμητική και ισοπεδωτική μουσική των Conan, οι οποίοι κι εδώ παίζουν ξανά πρωτόγονο doom metal ωμής βιαιότητας.

 

Βαριά riffs και υπέρβαρες heavy μελωδίες με ισχνές πινελιές βαλτώδους sludge αισθητικής κι αχνά drone ηχοχρώματα ξεχύνονται από την αβυσσαλέα και χαμηλά κουρδισμένη κιθάρα των Conan και πλαισιώνουν φανταστικά τον αρχέγονο doom χαρακτήρα τους, που με την σχεδόν ανεπαίσθητη stoner αύρα της metal υφής του, εντείνει την ηχητική ποικιλία του Revengeance.

 

Με τύμπανα του πολέμου μπορούν άνετα να παρομοιαστούν επιτυχώς τα ρωμαλέα ντραμς των Conan, που με μαεστρία ορίζουν αρμονικά τον ρυθμό του και συγχρόνως εμπλουτίζουν σωστά με groove βάρβαρης αδρεναλίνης το Revengeance, τα φωνητικά του οποίου φέρνουν λίγο σε πολεμικές ιαχές, ενώ το μεστό μπάσο το στολίζει περίφημα με την σκαιή και τραχιά του ευωδία.

 

Θαρρώ, πως τα πολλά λόγια είναι μάλλον φτώχεια όσον αφορά τουλάχιστον στο χορταστικό κι εξόχως απολαυστικό Revengeace, μιας και η χειμαρρώδης του μορφή και το εκρηκτικό του ταμπεραμέντο, που ζέχνουν αβυσσαλέα doom αρώματα και βάναυσης μέθης metal ευωδίες, αποτελούν ωμή και βασανιστικά γοητευτική απόδειξη της απόκοσμα heavy αύρας των Conan.

 

Συνεχίζουν, εν ολίγοις, το ισοπεδωτικό και λυσσαλέο τους διάβα στα πλέον σκοτεινά κι ανήλιαγα σοκάκια του doom ήχου οι αιμοσταγείς Conan με το μανιώδες Revengeance, το οποίο είναι το πιο βαρύ κι ορμητικό τους άκουσμα στη μέχρι τώρα πορεία τους κι έτσι δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός, πως όσες κι όσοι το άκουσαν ως τώρα παραδόθηκαν αμαχητί στις ορέξεις του. Έπος.

 

Conan: Bandcamp / Facebook

Napalm Records: Official Website

 

Conan - Blood Eagle

Η δεύτερη full length δουλειά των σχηματισμένων το 2006 στο Λίβερπουλ, Conan, κυκλοφορεί εδώ και λίγες ημέρες από την Napalm Records και αποτελεί το πιο βαρύ και μεστό άλμπουμ, που έγραψαν ποτέ, καθώς στο τιτλοφορούμενο: Blood Eagle, είναι όλα καμωμένα από φωτιά κι ατσάλι, ενώ το artwork του Tony Roberts, η παραγωγή του Chris Fielding και το mastering του James Plotkin, αποδεικνύουν, πως τίποτα δεν έγινε στην τύχη σε τούτο το θηριώδες άκουσμα.

 

Οι επικοί στίχοι του Blood Eagle αναδεικνύονται από το artwork του, ενώ όσοι δούλεψαν για τον ήχο του, θα πρέπει να αισθάνονται υπερήφανοι για το κατόρθωμα τους να ακούγονται όλα όσο δυνατά, καθαρά, βαριά και μπουκωμένα συγχρόνως, επιδίωκαν οι αιμοσταγείς Conan, καθώς παρά το πιο χαμηλό ever κούρδισμα στα έγχορδα τους, που ξεχειλίζουν fuzz σε κάθε τους νότα και την πυκνή παραμόρφωση, οι συνθέσεις αποκτούν τον μεγαλειώδη ήχο, που τους αρμόζει.

 

Τα 6 κομμάτια διαρκείας περίπου 45 λεπτών, που αποτελούν το ορμητικό Blood Eagle, δίνουν από τα πρώτα κιόλας δευτερόλεπτα του, την έντονη αίσθηση ότι αυτό, που θα ακολουθήσει είναι βγαλμένο από τα έγκατα παλαιολιθικών doom σπηλαίων, ενώ οι μουσικά πρωτόγονοι Conan, συχνά πυκνά μας υπενθυμίζουν με τις δηλητηριώδεις μελωδίες τους, πως τα τερατώδη stoner ηχοτοπία αποκτούν μαγευτική υπόσταση αν συνδυαστούν σωστά με πνιχτά drone ηχοχρώματα.

 

Η κιθάρα παράγει συμπαγή κι αιχμηρά riffs σε stoner ύφος με τρομερό σε μέγεθος κι υπέρβαρο εκτόπισμα και κινείται σε αργόσυρτους λασπωμένους ρυθμούς, ενώ leads και solos λάμπουν δια της απουσίας τους από το Blood Eagle, βοηθώντας έτσι παραδόξως, την πολύ καλή ροή του, που είναι εφάμιλλη με την κίνηση φρέσκιας λάβας στο κατήφορο, όπου το εξόχως heavy μπάσο, προσδίδει βάθος κι όγκο με την αρχέγονη υφή του, στο αποπνικτικό τελικό ηχητικό αποτέλεσμα.

 

Τα κατακλυσμιαία χτυπήματα των δυναμικών ντραμς χαρίζουν μια υποχθόνια αίσθηση groove στο Blood Eagle, το οποίο ενισχύει σημαντικά τα έγχορδα στις αλλαγές του τέμπο, που αρκετές φορές στην διάρκεια του επιχειρούν με περισσή δεξιοτεχνία, ενώ τα φωνητικά των Conan, που είναι μοιρασμένα στον κιθαρίστα και τον μπασίστα τους, αποδίδουν με μπόλικο πάθος ιστορίες βαρβαρότητας σε μυθικά πεδία μαχών, θυμίζοντας έτσι πολεμικές ιαχές εν καιρώ πολιορκίας.

 

Οι ραγδαίως ανερχόμενοι Conan μόλις έβγαλαν έναν από τους πιο heavy κι απολαυστικούς doom δίσκους, που υπήρξαν ποτέ και με αυτόν πέτυχαν να παραμείνουν πιστοί στις ποτισμένες με αναθυμιάσεις θερμού αίματος stoner καταβολές τους, αλλά και να εξελίξουν την χειμαρρώδη μουσική τους ταυτότητα, διανθίζοντάς την με έντονα drone ψήγματα, που καθιστούν το ορμητικό κι εκκωφαντικά ισοπεδωτικό Blood Eagle, ως το απαύγασμα της heavy βαρβαρότητας. All Hail.

Conan: Facebook / Official Website

Napalm Records: Official Website

Conan - Monnos

Οι Βρετανοί Conan, οι οποίοι απαρτίζονται από τους Paul O'Neil στα ντραμς, Jon Davis σε φωνητικά και κιθάρα και Phil Coumbe σε μπάσο και φωνητικά, δημιουργήθηκαν το 2006 στο Λίβερπουλ κι έκτοτε δεν έχουν σταματήσει ούτε στιγμή να μας συναρπάσουν με την εξαιρετικά heavy προσέγγιση της doom μουσικής, που επιχειρούν μέσω του ήχου τους, ο οποίος ξεπερνά σε βάρος κι όγκο τις περισσότερες heavy μπάντες του διαγαλαξιακού μας συστήματος, ενώ η ονομασία Caveman Battle Doom, που η μπάντα έχει προσδώσει στις υπέρβαρες μελωδίες της, θαρρώ, πως τις περιγράφει με τον πλέον ταιριαστό τρόπο, καθώς το ντεμπούτο full length της, Monnos, που κυκλοφορεί μέσω της Burning World Records, ορίζει τα όρια του doom ήχου εκ νέου, μιας και τα 6 κομμάτια συνολικής διάρκειας 39 λεπτών, που περιέχει, νομίζω, πως θα επηρεάσουν κόσμο και κοσμάκη, καθιστώντας έτσι, ανεξίτηλο το heavy στίγμα των Conan.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Το Monnos, που ηχογραφήθηκε στα Foel Studios, συνοδεύεται από ένα εκπληκτικό artwork, που για ακόμη μια φορά στην ως τώρα πορεία της μπάντας, φιλοτέχνησε το αφανές τέταρτο μέλος της, Tony Roberts. Η παραγωγή, που είναι αρκούντως καθαρή, οφείλεται στην πολύ καλή δουλειά του Chris Fielding, ο οποίος κατάφερε να δώσει διαύγεια στο μουσικό περιεχόμενο του άλμπουμ, δίχως όμως να εξαλείψει εντελώς την λασπώδη αίσθηση ηχητικής βρωμιάς, που χαρακτήριζε και κολάκευε τις πρότερες δουλειές τούτης της ιδιαιτέρως ελπιδοφόρας και πάρα πολλά υποσχόμενης μπάντας.

Η απόδοση της μπάντας κινείται σε υψηλότατα επίπεδα, ενώ η χημεία των τριών μουσικών από τον εγγλέζικο βορρά, μοιάζει και είναι εκπληκτική, καθώς ο ένας συμπληρώνει τον άλλο με απαράμιλλη μαεστρία. Η βελτίωση στον συνθετικό τομέα είναι εμφανέστατη, αν και οι συνθέσεις δεν ξεφεύγουν πολύ από το ήδη γνωστό και ιδιαιτέρως θορυβώδες ηχητικό μοτίβο της μπάντας, που ως επί τω πλείστον κινείται σε mid-tempo ρυθμούς, ενώ το στιχουργικό περιεχόμενο του άλμπουμ, που όπως και οι τίτλοι των κομματιών μαρτυρούν, καταπιάνεται με τα όσα συμβαίνουν στα πεδία των μαχών, είναι δοσμένο με συνοπτικό, αλλά άκρως γλαφυρό και περιεκτικό τρόπο.

Τα ντραμς του άλμπουμ, που κάλλιστα θα μπορούσαν να παρομοιαστούν με τύμπανα του πολέμου, είναι καταιγιστικά σε στιγμές, ενώ σε αυτά οφείλονται κυρίως οι αλλαγές, που επιχειρούνται στο τέμπο του δίσκου. Οι κιθάρες παράγουν κοφτά, μεγαλειώδη riffs, που με το χαμηλό τους κούρδισμα, αλλά και το τεράστιο ηχητικό τους εκτόπισμα, δοκιμάζουν με κάθε τους νότα τις αντοχές των ηχείων, ενώ το μπάσο, που με το παχύ και πηχτό του ήχο προσδίδει γενναίες ποσότητες groove στο τελικό ηχητικό αποτέλεσμα, συνοδεύει τόσο τις κιθάρες, όσο και τα ντραμς, με τον πλέον ταιριαστό τρόπο. Όσον αφορά τα φωνητικά, το μόνο σίγουρο είναι, πως ταιριάζουν άψογα με την αύρα της μουσικής, αλλά και με την αισθητική των στίχων του άλμπουμ.

Εν κατακλείδι, έχω την αίσθηση, πως τούτος ο δίσκος, θα μνημονεύεται για αρκετό καιρό, ενώ τούτη η μπάντα μου δίνει την εντύπωση, πως ξέρει πολύ καλά τι κάνει, καθώς δεν ξέρω αν το κατέστησα σαφές παραπάνω, αλλά οι Conan μόλις κυκλοφόρησαν έναν doom δίσκο, που βρίθει επικού συναισθήματος, ενώ περιέχει κι αρκετά sludge στοιχεία, τα οποία απογειώνουν το συμπαγές μουσικό περιεχόμενο του ηχητικού μαμούθ, που ακούει στο όνομα, Monnos, καθιστώντας το έτσι απαραίτητο για την δισκοθήκη όλων των φίλων του heavy ήχου.