Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Slomatics. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Slomatics. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2016

Slomatics - Future Echo Returns

 
Βόρειος Ιρλανδία και πιο συγκεκριμένα η πρωτεύουσα Μπέλφαστ είναι η πατρίδα των εξαιρετικών Slomatics, που απαρτίζονται από τους ιδρυτές τους, Chris και David στις κιθάρες, που σχημάτισαν τούτη την εξαιρετική μπάντα το 2004 κι από τον Marty σε φωνητικά και ντραμς, οι οποίοι στις αρχές του περασμένου Σεπτέμβρη κυκλοφόρησαν δια μέσω της εκλεκτικής Black Bow Records, το έξοχο Future Echo Returns, που αποτελεί το νέο τους full length άλμπουμ.  
 
Εφτά κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 39 λεπτών περιέχει το συναρπαστικό Future Echo Returns, που αποτελεί το τρίτο και τελευταίο μέρος μιας άτυπης τριλογίας με θέμα την απόλυτη παραίτηση ή/και την παράδοση στις ορέξεις της μοίρας και του πεπρωμένου, ενώ εξαιρετικό για ακόμη μια φορά στην ως τώρα έξοχη δισκογραφική πορεία των Slomatics είναι και το artwork του νέου τους πονήματος, που μας βάζει για τα καλά στο σκιερό του κι άκρως heavy κλίμα.
 
Φυσικά, όπως άλλωστε συνηθίζεται όλα αυτά τα χρόνια, δεν θα μπορούσε η παραγωγή στον έσχατο χρονικά δίσκο των Slomatics να μην είναι αψεγάδιαστη, πόσο μάλλον από την στιγμή, που την έχουν επιμεληθεί έμπειροι και καταξιωμένοι στον χώρο τους άνθρωποι όπως είναι οι Chris Fielding και James Plotkin σε μίξη και mastering αντίστοιχα, με τον πρώτο να είναι κι ο ένας από τους τέσσερις συνολικά guest μουσικούς, που συμμετέχουν στο Future Echo Retuns.
 
Ιδιαιτέρως ογκώδης και στιβαρός είναι λοιπόν ο ήχος του Future Echo Returns, που το κολακεύει με το άπλετο του heavy βάθος και την απόκοσμα ψυχρή του διαύγεια, η οποία αναδεικνύει περίφημα τις αχνές post ατασθαλίες των Slomatics και τις βαλτώδεις space πινελιές τους, που πλαισιώνουν αρμονικά τα μελαγχολικά sludge ηχοτοπία κι εντείνουν τα αναιμικά stoner στοιχεία, που χαρακτηρίζουν αμφότερα τα doom ηχοχρώματα και τα drone τους ψήγματα.
 
Καθαρά είναι στην πλειοψηφία τους τα παθιασμένα και γεμάτα γρέζι φωνητικά, που εντείνουν αρμονικά με την τραχιά τους υφή την σκαιή doom αίσθηση του έξοχου Future Echo Returns, το οποίο σε στιγμές διανθίζουν με sludge αύρας αναθυμιάσεις, ενώ τα κατακλυσμιαία ντραμς των φοβερών και τρομερών Slomatics, συνεισφέρουν σημαντικά στην εφάμιλλη με τα μανιασμένα νερά νωχελικού ποταμού, ροή του, καθώς το πασπαλίζουν σωστά με παχιές groove λάσπες.
 
Υποχθόνιας doom γοητείας είναι τα πελώρια κι αργόσυρτα riffs από τις ερεβώδους ομορφιάς κιθάρες των Slomatics, τα leads και solos των οποίων αιμορραγούν sludge οργή και post θλίψη καταχθόνιας σαγήνης, βυθίζοντας μας έτσι στην αέναη δίνη της heavy κατατονίας του εξαίρετου Future Echo Returns, το οποίο χρωστά τις θαμπές και σχεδόν αόρατες του drone αποχρώσεις στα συμπαγή κι απόκοσμα συνάμα space ηχοχρώματα των μονολιθικών του πλήκτρων.
 
Πολύχρωμα και συγχρόνως μονόχνοτα ambient ψήγματα αχνοφαίνονται όπως οι πυγολαμπίδες στο μουντό σκοτάδι φθινοπωρινής νύχτας και συντροφεύουν αρμονικά τα πολύ βαριά drone αρώματα, που σκεπάζουν σαν σκόνη τα κοφτερά space ρινίσματα του εφιαλτικά παραμυθένιου Future Echo Returns, ενώ η μεστή sludge ιδιοσυγκρασία των Slomatics, χρωστά την ράθυμη της heavy αδρεναλίνη στα ισχνά stoner ψήγματα και στις ανάγλυφες τους doom πληγές.
 
Άκρως εντυπωσιακό είναι με λίγα λόγια το ιδιαιτέρως απολαυστικό κι εξόχως χορταστικό, παρά το σχετικά μικρό του δέμας, Future Echo Returns από τους πάντοτε ποιοτικούς Slomatics, που όπως φαίνεται κι εδώ, δεν παύουν να προοδεύουν και να εξελίσσονται σε όλους τους τομείς, καθώς τα σχεδόν αβάσταχτης κι αμαρτωλής doom ομορφιάς sludge χαρακτηριστικά του, μεθούν αισθήσεις και ζαλίζουν σώμα και νου με την αβυσσαλέα heavy αύρα τους. Θαυμάσιο.
 
Slomatics: Bandcamp / Facebook
Black Bow Records: Official Website
 

Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου 2014

Slomatics - Estron


Από την Βόρεια Ιρλανδία και πιο συγκεκριμένα από την πόλη του Μπέλφαστ προέρχονται οι σχηματισμένοι το 2004 κι εξαιρετικά ταλαντούχοι Slomatics, οι οποίοι πριν από λίγες ημέρες κυκλοφόρησαν την τέταρτη full length δουλειά τους, που φέρει τον αινιγματικό τίτλο: Estron.

Η ερμηνεία του τίτλου σε συνδυασμό με το φανταστικό artwork του εν λόγω δίσκου, μας βάζει για τα καλά στο ηχητικό του κλίμα, ενώ η πολύ καλή παραγωγή του Estron, προσφέρει στις νέες συνθέσεις των Slomatics διαύγεια και βάθος, αναδεικνύοντας έτσι, την heavy δυναμική τους.

Το space στοιχείο κυριαρχεί στο Estron, μιας κι εκτός από το οπτικό του κομμάτι, το συναντάμε και στους στίχους του, αλλά και στην μουσική του, η οποία περιέχει κάμποσους νεωτερισμούς, όσον αφορά αυτά, που οι ίδιοι οι Slomatics μας είχαν δείξει με τις προηγούμενες δουλειές τους.

Οι δυο κιθάρες των Slomatics παραμένουν υπέρ του δέοντος heavy και συνεχίζουν να γεννούν μεγαλειώδη riffs σε πρωτόγονο doom ύφος, καθώς και βαλτώδη solos, που φέρουν μεθυστικές sludge πινελιές στην ραχοκοκαλιά τους, η οποία αναδίδει δηλητηριώδεις stoner αναθυμιάσεις.

Η μεγάλη αλλαγή στην μουσική των Slomatics έγκειται στα φωνητικά, που είναι πιο καθαρά από ποτέ και προσφέρουν μια αγωνιώδη αίσθηση στο Estron, ενώ το πιάνο και η εκτεταμένη χρήση πλήκτρων, αποτελούν ακόμη ένα άκρως ενδιαφέρον νέο στοιχείο στον ήχο της μπάντας.

Τα σεισμικά ντραμς εντείνουν το groove, που ξεπηδά από τις γεμάτες fuzz κιθάρες και ντύνουν υπέροχα τις θηριώδεις συνθέσεις του Estron, οι οποίες διακρίνονται από μια αιθέρια κι εξόχως σαγηνευτική space αύρα, που καθιστά το έσχατο χρονικά πόνημα των Slomatics, καθηλωτικό.

Ο ανίερος κι εκκωφαντικός doom χαρακτήρας των Slomatics ξεδιπλώνεται μέσα από ένα αχνό prog πρίσμα, το οποίο είναι απόρροια των ανάγλυφων space ηχοχρωμάτων τους, ενώ τα έντονα sludge ηχοτοπία τους, κολακεύονται από τα δυνατά 70's αρώματα, που κατακλύζουν το Estron.

Δεν ξέρω αν είναι δόκιμος ο όρος space sludge, αλλά θαρρώ, πως ταιριάζει γάντι στο Estron, καθώς περιγράφει με μαεστρία το απολαυστικό μουσικό περιεχόμενο του, ενώ συνοψίζει άψογα την αναζήτηση νέων ηχητικών διαδρόμων στο εξώτερο heavy σύμπαν από τους Slomatics.

Εν κατακλείδι, το σημαντικό είναι ότι οι Slomatics φαίνονται να βρίσκονται στην καλύτερη φάση της πορείας τους στα δαιδαλώδη heavy σοκάκια, καθώς το συναρπαστικό Estron θαρρώ, πως είναι η πιο μεστή και χορταστική δουλειά τους ως τώρα κι έτσι σας την προτείνω ανεπιφύλακτα.