Swallow The Sun - Emerald Forest And The BlackBird

Από την παγωμένη και γνωστή για την αδιάλειπτη τροφοδοσία του metal χώρου με νέες μπάντες, Φινλανδία, προέρχονται οι γεννημένοι το έτος 2000, Swallow The Sun, οι οποίοι απ' την αρχή της ύπαρξης τους κινούνται στα σκοτεινά σοκάκια της μελωδικής death/doom μουσικής. Πρόσφατα, η μπάντα από την πόλη Jyväskylä, προσέθεσε ακόμη ένα άλμπουμ στην δισκογραφία της, το Emerald Forest And The BlackBird, το οποίο αποτελεί την πέμπτη full length κυκλοφορία της.

Ο εν λόγω δίσκος, που κυκλοφόρησε μέσω της Spinefarm Records, αποτελείται από 10 κομμάτια συνολικής διάρκειας 67 περίπου λεπτών και χαρακτηρίζεται από την πεντακάθαρη παραγωγή του, ενώ οι συνθέσεις που περιέχει, αν και δεν παρουσιάζουν κάποιο νεοτερισμό, είναι όλες τους καλοδουλεμένες. Οι στίχοι που συνοδεύουν τα κομμάτια είναι στο γνωστό ύφος της μπάντας, ενώ αξιοσημείωτη είναι η απαγγελία του ποιήματος London, του γνωστού Βρετανού ποιητή William Blake, η οποία προσθέτει το κάτι παραπάνω στο όλο ηχητικό concept.

Η απόδοση της μπάντας είναι πολύ καλή για ακόμη μια φορά, αν και αυτό, έχω την εντύπωση, πως δεν θα έπρεπε να προκαλεί έκπληξη πλέον. Οι κιθάρες, άλλοτε ηλεκτρικές και αγριεμένες κι άλλοτε ακουστικές και γαλήνιες, διεκδικούν στα ίσα τον πρωταγωνιστικό ρόλο από τα αιθέρια πλήκτρα, η παρουσία των οποίων είναι επιβλητική καθόλη τη διάρκεια του δίσκου. Μπάσο και ντραμς, προσθέτουν το απαραίτητο groove στο -αρκετά καλό- τελικό ηχητικό αποτέλεσμα, το οποίο απογειώνεται από την θεατρικότητα που του προσδίδουν τα εναλλασσόμενα σε καθαρά και brutal, φωνητικά. Αξία αναφοράς, η guest συμμετοχή της Anette Olzon, τραγουδίστριας των επίσης Φιλανδών και ιδιαίτερα αγαπητών στη χώρα μας, Nightwish, η οποία συμβάλει με την αέρινη φωνή της στην ηχητική ποικιλότητα του Emerald Forest And The BlackBird.

Όπως ίσως μαντεύετε, εδώ δεν πρόκειται να συναντήσετε κάτι πρωτοποριακό ή ρηξικέλευθο, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως τούτος ο δίσκος δεν είναι καλός, αντιθέτως, πρόκειται για ένα ευχάριστο άκουσμα, που θα ικανοποιήσει στο έπακρο τους οπαδούς της μπάντας, αλλά και τους φίλους του συγκεκριμένου ήχου γενικότερα. Άλλωστε, οι Swallow The Sun, είναι από εκείνες τις μπάντες, τα άλμπουμ των οποίων, σπάνια ενθουσιάζουν, αλλά ακόμη σπανιότερα απογοητεύουν.

Oranssi Pazuzu - Kosmonument

Το έτος 2007, στην πόλη Τάμπερε της Φινλανδίας, γεννήθηκαν οι Oranssi Pazuzu, οι οποίοι από την πρώτη μέρα της ύπαρξης τους, βρέθηκαν να περιπλανιούνται στα πιο αλλόκοτα λημέρια του ακραίου ήχου, κι αυτό, διότι η μουσική τους περιέχει στοιχεία από black metal, jazz, space rock, ambient ενώ, από τον ήχο τους, δεν απουσιάζουν τα ψυχεδελικά περάσματα. Μέχρι στιγμής, έχουν στο ενεργητικό τους μια split κυκλοφορία, καθώς και δύο full length δίσκους, με τον τελευταίο χρονικά εξ αυτών, να κυκλοφορεί επίσημα, πριν από περίπου δυο εβδομάδες -και συγκεκριμένα, στις 26 του περασμένου Οκτώβρη, μέσω της Spinefarm Records, υπό τον τίτλο: Kosmonument.

Ο δίσκος αυτός, αποτελείται από δέκα κομμάτια συνολικής διάρκειας 66 λεπτών ενώ, το πολύ όμορφο εξώφυλλο του, μας προϊδεάζει για το σαλεμένο του, μουσικό περιεχόμενο. Οι συνθέσεις σε αυτό τον δίσκο, είναι λιγότερο ασαφείς κι αόριστες από ότι ήταν στο ντεμπούτο της μπάντας, παραμένουν όμως προσανατολισμένες στον πειραματισμό. Τα αιθέρια πλήκτρα δεν έχουν απολύτως κανένα πρόβλημα συνύπαρξης με τα διάσπαρτα blast-beats του δίσκου ενώ, τα απόκοσμα φωνητικά φαίνεται πως βρήκαν το ταίρι τους στους ambient ήχους, που τα διάφορα ηλεκτρονικά εφέ που χρησιμοποιούνται, δημιουργούν. Οι κιθάρες, που υφαίνουν riffs και μελωδίες, που άλλοτε βασίζονται σε black τεχνοτροπία, κι άλλοτε φέρνουν στο νου, ιδιώματα heavy αισθητικής, δημιουργούν μια φιλική στο άκουσμα, αίσθηση παράνοιας. Όσον αφορά το rythm section, ομολογώ ότι εντυπωσιάστηκα από αυτό, μιας και τα ντραμς, που δεν φοβούνται να πάρουν πρωτοβουλίες, είναι αυτά που καθορίζουν εν πολλοίς την εξέλιξη των κομματιών ενώ, το μπάσο, που βρίσκεται σε πρώτο πλάνο καθόλη τη διάρκεια του δίσκου, είτε στολίζεται με παραμόρφωση, είτε όχι, προσφέρει με εκλεπτυσμένο τρόπο, τις απαραίτητες groovy πινελιές στο ιδιαίτερο αυτό άκουσμα.

Το black metal υπόβαθρο, τα ambient ηχοχρώματα, η ψυχεδελική αισθητική -όπως την πρωτοσυναντήσαμε σε μουσικές περασμένων δεκαετιών, αλλά και η jazz αύρα που διαπερνά το Kosmonument, το καθιστούν ως ένα πολύ καλό άλμπουμ πειραματικής σκληρής μουσικής, που οι περισσότεροι φίλοι του ακραίου ήχου θα λατρέψουν. Η μουσική των Oranssi Pazuzu είναι δύσκολη ως προς την κατηγοριοποίηση της, αλλά καθόλου δύσκολη ως προς την ακρόαση της. Ο όρος psychedelic black metal, που χρησιμοποιείται κατά κόρον για να περιγράψει την μουσική τούτης της μπάντας, νομίζω πως εντέλει την αδικεί, διότι όπως η ίδια η μπάντα υποστηρίζει, η μουσική της προέρχεται από τις σκοτεινές χαραμάδες του ανθρώπινου μυαλού. Κι όπως ίσως γνωρίζετε, όσοι αποπειράθηκαν να κρυφοκοιτάξουν εκεί μέσα, κατέληξαν να έχουν μια γκαρνταρόμπα γεμάτη από μακρυμάνικα συνολάκια λευκού χρώματος. Γι΄αυτό λοιπόν, καλό θα ήταν να απολαύσετε αυτόν τον δίσκο, δίχως να μπείτε σε διαδικασία κατηγοριοποίησης του, διότι όπως σωστά υποψιάζεστε, άκρη με τις ταμπέλες -τουλάχιστον όσον αφορά αυτόν τον δίσκο, αλλά κι αυτή τη μπάντα γενικότερα, δεν πρόκειται να βγάλετε.