Trippy Wicked & The Cosmic Children Of The Knight - Going Home

Από την Αγγλία προέρχονται οι δημιουργημένοι το 2006 Trippy Wicked & The Cosmic Children Of The Knight, οι οποίοι απαρτίζονται από τους Christopher West στα ντραμς, Pete Holland σε κιθάρες και φωνητικά και Dicky King σε μπάσο. Πρόσφατα, τούτη η ταλαντούχα μπάντα, η οποία ανήκει στον diy χώρο, κυκλοφόρησε μέσω της δικής της εταιρείας, Superhot Records, την δεύτερη επίσημη full length δουλειά της, Going Home.

Ο εν λόγω δίσκος αποτελείται από 9 κομμάτια συνολικής διάρκειας 42 λεπτών, τα οποία αναδεικνύονται με τον καλύτερο τρόπο από την μεστή παραγωγή του Tony Reed, που έκανε εκπληκτική δουλειά τόσο στη μίξη του άλμπουμ, όσο και στο mastering, ενώ άξιο μνείας είναι και το όμορφο artwork, που πλαισιώνει υπέροχα το ηχητικό περιεχόμενο του δίσκου, το οποίο αποτελείται από διάφορα κι εξίσου ενδιαφέροντα ηχοτοπία της heavy σκηνής.

Η απόδοση της μπάντας ξεχειλίζει ενέργεια, ενώ το δέσιμο της είναι εξαιρετικό. Ο Dicky, ο οποίος προσχώρησε στη μπάντα το Φθινόπωρο του 2008, συνοδεύει με το groovy και σε αρκετές στιγμές πνιγμένο στην παραμόρφωση μπάσο του, με εκπληκτικό τρόπο το σπιρτόζικο παίξιμο του Chris στα ντραμς, αν κι έχω την εντύπωση, πως την παράσταση κλέβει η τρομπέτα, που κάνει αισθητή την δυναμική της εμφάνιση σε κάποια απ' τα κομμάτια του δίσκου.

Ο Pete, ο οποίος ίσως σας είναι γνωστός από την συμμετοχή του στους πρωτοεμφανιζόμενους Stubb, μοιάζει και είναι εμφανώς βελτιωμένος στον τομέα των φωνητικών, καθώς η φωνή του ακούγεται πιο καθαρά από ποτέ, ενώ δεν λείπει η θεατρικότητα από την παθιασμένη ερμηνεία του. Τέλος, η δουλειά του τόσο στις ακουστικές, όσο και στις ηλεκτρικές κιθάρες, είναι φοβερή, καθώς οι ιδιαιτέρως trippy μουσικές του ιδέες σου καρφώνονται στο μυαλό.

Οι Trippy Wicked & The Cosmic Children Of The Knight ορίζουν τον ήχο τους ως: Goddam heavy experimental sleaze rock και δεν έχω κανέναν απολύτως λόγο να διαφωνήσω με αυτήν την χιουμοριστική τους προσέγγιση, καθώς το doom μοτίβο της μουσικής τους διανθίζεται υπέροχα απ' τις φέρουσες vintage αύρα stoner μελωδίες τους, οι οποίες απογειώνονται απ' την blues ατμόσφαιρα, αλλά και από τα folk στοιχεία και desert ψήγματα, που τις διακρίνουν.

Οι μεθυστικά heavy συνθέσεις του Going Home δεν προσφέρουν κάτι ρηξικέλευθο στην αγαπημένη μας μουσική, αλλά τουλάχιστον, διατηρούν ανάγλυφη την ηχητική ταυτότητα τούτης της Βρετανικής μπάντας, καθώς μας προσφέρουν μπόλικες στιγμές τίμιου heavy rock, ενώ το γεγονός, πως ετούτο το πολύ καλό άκουσμα προσφέρεται προς download δια οποιουδήποτε αντιτίμου εσείς επιθυμείτε, το καθιστά ακόμη πιο ελκυστικό. Άρα, επενδύστε άφοβα.

Bandcamp / Facebook / Official Website

Superhot Records

Stubb - Stubb

Οι Βρετανοί Stubb δημιουργήθηκαν το 2006 από τον Jack Dickinson (κιθάρα, φωνητικά), ενώ έχουν ως βάση τους την πρωτεύουσα της Αγγλίας, Λονδίνο. Το αρχικό line up της μπάντας, εκτός από τον προαναφερθέντα ιδρυτή της, περιελάμβανε και τους Aaron O'Sullovan (ντραμς) και Isabella Brunacker (μπάσο). Μ' αυτή τη μορφή η μπάντα ηχογράφησε το 2007 ένα demo με τίτλο Dropout Sessions, ενώ το 2009 το rythmic section άλλαξε, καθώς μπασίστρια και ντράμερ αντικαταστάθηκαν από τους Christopher West (ντραμς) και Peter Holland (μπάσο, φωνητικά) των επίσης Βρετανών, Trippy Wicked and the Cosmic Children of the Knight’s.

Στις αρχές του περασμένου Φλεβάρη η νεοσύστατη Superhot Records κυκλοφόρησε το πρώτο και ομώνυμο full length άλμπουμ των Stubb, το οποίο αποτελεί την πρώτη κυκλοφορία της εν λόγω εταιρίας. Το Stubb, περιέχει 8 κομμάτια συνολικής διάρκειας 35 περίπου λεπτών, ενώ σ' ένα από αυτά κάνει guest εμφάνιση και ο Malin Dahlgren του εγκατεστημένου στην Αγγλία, ακουστικού duo εκ Σουηδίας, Polly Tones. Η παραγωγή του άλμπουμ έγινε από τον Tim Cedar των Part Chimp, αλλά θαρρώ, πως την παράσταση κλέβει ο Tony Reed των Stone Axe, που έκανε επιεικώς φανταστική δουλειά, τόσο στο mastering, όσο και στο mixing του δίσκου, καθώς χάρισε στην μπάντα έναν κολακευτικό για τις συνθέσεις της, ωμό και με live feeling, ήχο.

Η απόδοση της μπάντας είναι εκπληκτική, ενώ η μεταξύ τους χημεία δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερη. Η εναλλαγή φωνητικών μεταξύ του Jack και του Peter είναι εξαιρετική, ενώ ο πρώτος κεντάει με τα τρελαμένα του solos στην κιθάρα, αλλά ξεχωρίζει και για τα πιασάρικα heavy riffs του, που περιέχουν άφθονο fuzz, ενώ την ίδια στιγμή, ο άξιος συνοδοιπόρος του στα φωνητικά, προσδίδει groove και όγκο στο τελικό ηχητικό αποτέλεσμα με το μπάσο του. Τέλος, η δουλειά, που κάνει ο Christopher στα ντραμς, εκτός από πολύ καλή, είναι και άκρως σημαντική, καθώς ανεβάζει ή ρίχνει -με εξαιρετική επιτυχία σε κάθε περίπτωση- το tempo των συνθέσεων.

Εν κατακλείδι, οι Stubb παίζουν ένα ιδιαιτέρως εθιστικό heavy rock, που ξεχειλίζει από groove, ενώ η fuzzαριστή τους αύρα, κολακεύει τα μπόλικα stoner ψήγματα τους, που μαζί με την ψυχεδέλεια, δεν απουσιάζουν από τον ήχο τούτης της ελπιδοφόρας μπάντας, η μουσική της οποίας, έχει την δική της ανάγλυφη ταυτότητα, καθώς παρόλο, που είναι εμφανέστατο, πως αποτελεί φόρο τιμής στις κλασικές rock μπάντες των περασμένων δεκαετιών, τα blues, αλλά και folk στοιχεία της, που είναι ιδιαιτέρως έντονα, καταδεικνύουν, πως οι Stubb έχουν βρει τον τρόπο να αφομοιώνουν τις επιρροές τους σωστά και όχι απλά να τις κοπιάρουν. Εν ολίγοις, πρόκειται για έναν must buy δίσκο, που θαρρώ, πως θα ικανοποιήσει όλους φίλους του heavy ήχου.