Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

My Sleeping Karma - Soma


Στις μακρινές Ινδίες, η λέξη Soma έχει άκρως θρησκευτική ερμηνεία, καθώς συμβολίζει το ποτό των Θεών, κάτι σαν το δικό μας Νέκταρ δηλαδή. Η λέξη αυτή, επιλέχθηκε από τους Γερμανούς και ιδιαιτέρως αγαπητούς στην χώρα μας, My Sleeping Karma, ως ο τίτλος για την τέταρτη συνολικά δισκογραφική δουλειά τους, μα πρώτη για λογαριασμό της Napalm Records.
 
Το εν λόγω άκουσμα, το οποίο αποτελείται από έξι κομμάτια, αλλά και πέντε ιντερλούδια, που τα συνδέουν με υπέροχο τρόπο, συνολικής διάρκειας 55 λεπτών, διακρίνεται για την μελίσταχτη τονικότητα του, η οποία χαρακτηρίζει τον ήχο τούτης της μπάντας από τα πρώτα της βήματα, ενώ συνοδεύεται από το λεπτομερέστατο κι εκπληκτικό artwork του Sebastian Jerke.

Η ταλαντούχα μουσική παρέα των Matte σε μπάσο, Seppi σε κιθάρα, Steffen σε ντραμς και Norman σε πλήκτρα, βρίσκεται για ακόμη μια φορά σε κέφια, καθώς η απόδοση της είναι επιεικώς φανταστική, ενώ ακριβώς το ίδιο μπορεί να ειπωθεί και για την κυκλοφορία με κυκλοφορία ολό και πιο βελτιωμένη, συνθετική της ικανότητα, που εδώ μαρτυρά, οίστρο.
 
Η μελωδική πλευρά των My Sleeping Karma είναι κυρίαρχη στο Soma, καθώς οι ψυχεδελικές, γαλήνιες νότες τους, υπερισχύουν του έντονου groove στοιχείου, ενώ η αέρινη ηχητική αύρα των συνθέσεων του δίσκου, αναδεικνύεται από την ειλικρινά, απαράμιλλη ροή του, η οποία σαν άλλο, αλκοολούχο Νέκταρ, μεθά τον ακροατή, καθώς κυλάει όπως το νερό στα ρυάκια.
 
Η ενορχήστρωση των κομματιών του Soma ακολουθεί την ίδια νοοτροπία με αυτή των συνθέσεων προγενέστερων κυκλοφοριών των My Sleeping Karma, καθώς η μπάντα εξακολουθεί να στηρίζεται στο jam για την δημιουργία της μουσικής της. Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει επ'ουδενί, πως η μπάντα επαναλαμβάνεται, το ακριβώς αντίθετο μάλιστα, καθώς ολοένα και προοδεύει.
 
Τα ηχοστρώματα της γίνονται όλο και πιο περίπλοκα, η διάσταση των συνθέσεων της όλο και μεγαλώνει, η ατμόσφαιρα των μελωδιών της διαπερνάται, όπως πάντα άλλωστε, από μια Θεϊκή αύρα, ενώ η διαύγεια των κομματιών της, δεν έρχεται σε αντιδιαστολή με την πυκνή υφή του ήχου της, που είναι αποτέλεσμα της αψεγάδιαστης κι απορρέουσας ζεστασιά, παραγωγής.

Ο αέρινος ήχος των πλήκτρων συμπληρώνει εξαιρετικά την θερμή τονικότητα της κιθάρας, ενώ τα υπέροχα τονικά ντραμς, πλαισιώνουν αρμονικά το μεστό μπάσο. Τα ψυχεδελικά riffs της κιθάρας είναι αρκούντως groovy, ενώ τα όμορφα σαν ηχητική οπτασία leads, είτε προέρχονται από την κιθάρα, είτε από τα πλήκτρα, προκαλούν ανατριχίλες, με την εύθραυστη υπόσταση τους.
 
Τα πότε σκοτεινά και πότε ευδιάθετα πλήκτρα, σαν άλλο αόρατο μελωδικό πέπλο, καλύπτουν το τελικό ηχητικό αποτέλεσμα, ενώ συμβάλουν τα μέγιστα στην ιδιαιτέρως σημαντική για την εξέλιξη του μαγευτικού Soma, σωστή ροή και ουσιώδη παρουσία των ιντερλούδιων σε αυτό, καθώς στην συντριπτική πλειοψηφία αυτών, αν όχι σε όλα, έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο.
 
Μπάσο και ντραμς συνθέτουν ένα εξαιρετικά ισορροπημένο ηχητικό δίδυμο, μιας και το ένα συμπληρώνει το άλλο με τον πλέον ορθό κι αρμονικό τρόπο, ενώ προσδίδουν groove και όγκο, τόσο στο ηχητικό βάθος των πλήκτρων, όσο και στο εθιστικό, αιθέριο μοτίβο της κιθάρας, καθιστώντας έτσι το ήδη σαγηνευτικό κι άκρως περιπετειώδες ηχητικά, Soma, καθηλωτικό.
 
Η απουσία φωνητικών και κατ' επέκταση στίχων, δεν αφαιρεί κάτι από το concept του δίσκου, καθώς οι τίτλοι των κομματιών, φροντίζουν να αναπληρώσουν αυτό το κενό με τον καλύτερο τρόπο, μιας και κατονομάζουν τα συστατικά για το Soma, το μεθυστικό ποτό, με το οποίο οι Θεοί των Ινδιών, γλυκαίνουν τον ουρανίσκο τους κι όλοι εμείς, τα ακουστικά μας κύτταρα.
 
Η πλούσια υφή της μουσικής του πανέμορφου Soma μαρτυρά την παροιμιώδη συνοχή, αλλά και το άρτιο δέσιμο των My Sleeping Karma, καθώς καταδεικνύει με τον πλέον εύγλωττο τρόπο, πως τούτη η εκπληκτική μπάντα, εκτός από περίσσιο μεράκι, διαθέτει και μπόλικο ταλέντο, ενώ δεν θα ήταν υπερβολή, εάν ισχυριζόμουν, πως αυτή, αποτελεί το Νέκταρ του heavy ήχου.

My Sleeping Karma: Official Website / Facebook
Napalm Records: Official Website

Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012

Witchcraft - Legend


Μετά από πέντε χρόνια αποχής από την δισκογραφία, αλλά κι ύστερα από ραγδαίες αλλαγές στο line up τους, οι γεννημένοι το 2000, ως tribute μπάντα στους θρυλικούς Pentagram, Σουηδοί, Witchcraft, επιστρέφουν δυναμικά στο heavy προσκήνιο με την τέταρτη συνολικά, μα πρώτη για την Γερμανική, Nuclear Blast Records, δουλειά τους, που φέρει τον τίτλο: Legend.
 
Η μπάντα από το Örebro, απαρτίζεται πλέον, εκτός φυσικά του ιδρυτή κι ηγέτης της, Magnus Pelander, που άφησε την κιθάρα κι έστρεψε όλη του την προσοχή στα φωνητικά, από τους πρωτοεμφανιζόμενους σε δίσκο της, Simon Solomon και Tom Jondelius στις κιθάρες κι από τον Oscar Johansson σε ντραμς, ενώ σε αυτή παραμένει ο Ola Henriksson στο μπάσο.
 
Την παραγωγή του άλμπουμ ανέλαβε ο γνωστός για τις συνεργασίες του με μπάντες όπως οι Opeth, Paradise Lost, Katatonia, μεταξύ άλλων, Jens Bogren, ο οποίος προσέδωσε διαύγεια στον ήχο του, αλλά έχω την εντύπωση, ότι αποδυνάμωσε το τελικό ηχητικό αποτέλεσμα, ενώ η metal αύρα, που του προσέδωσε, θαρρώ, πως αφαιρεί από την vintage αισθητική του.
 
Το εξώφυλλο, αλλά και το όλο artwork του δίσκου, το οποίο φιλοτέχνησε φίλος της μπάντας, ταιριάζει υπέροχα με το στιχουργικό και μουσικό του περιεχόμενο, καθώς αντανακλά, τόσο την heavy ηχητική κατεύθυνση του Legend, όσο και τους σκοτεινούς του στίχους, που ασχολούνται με τον occult τρόπο τους, με διάφορα θέματα της όχι και τόσο όμορφης πραγματικότητος.  

Τα εννέα κομμάτια συνολικής διάρκειας 52 λεπτών, που τον αποτελούν, διακρίνονται για την περιπετειώδη τους υπόσταση, ενώ αναδεικνύουν την συνθετική ικανότητα της μπάντας, η οποία θαρρώ, πως βρίσκεται στο υψηλότερο σημείο, που έχει υπάρξει ποτέ, καθώς οι Witchcraft με το Legend, αποδεικνύουν, πως πλέον έχουν την δική τους, ανάγλυφη, ηχητική ταυτότητα.
 
Τα riffs της κιθάρας είναι αρκούντως heavy, ενώ ο συνδυασμός blues σπιρτάδας και doom αύρας, είναι μαγευτικός. Τα leads και solos της, τα οποία διαπερνώνται από μια ιδιαιτέρως κολακευτική για το Legend, 60's pop αισθητική, ξεχωρίζουν για την υφέρπουσα ψυχεδέλεια, που τα διαπερνά, η οποία εντείνει την μεθυστική κι άκρως εθιστική, retro ατμόσφαιρα του.
 
Το μπάσο προσφέρει τον απαραίτητο όγκο στο σκανταλιάρικο τελικό ηχητικό αποτέλεσμα, ενώ συνεργάζεται άψογα, τόσο με τις ατίθασες κιθάρες, όσο και με τα άκρως δυναμικά ντραμς, τα οποία με τα σπιρτόζικα, μα πάντα έγκυρα χρονικά και τονικά, χτυπήματα τους, φέρνουν έντονες θύμισες από κλασικές hard rock φόρμες αλλοτινών, μα όχι ξεχασμένων, ηχητικών εποχών.
 
Τα φωνητικά, που διακρίνονται για την θεατρικότητα, με την οποία ερμηνεύουν τους στίχους, είναι άκρως παθιασμένα, ενώ ενισχύουν την αίσθηση φρεσκάδας, που διακρίνει το άκρως ταξιδιάρικο Legend. Η απόδοση της μπάντας είναι αν μη τι άλλο, αψεγάδιαστη, ενώ το δέσιμο της μοιάζει εξαιρετικό, αν λάβουμε υπόψιν τις σαρωτικές αλλαγές στη σύνθεση της.
 
Εν ολίγοις, οι κατασταλαγμένοι πλέον, ηχητικά, Witchcraft, επιστρέφουν στα heavy μουσικά δρώμενα, αποφασισμένοι να επανακτήσουν τον θρόνο του vintage αισθητικής, doom ήχου, που ως τώρα, άξια κατείχαν. Με άλλα λόγια, το πολύ καλό, Legend, μοιάζει ικανό να επαναφέρει την μπάντα στην κορυφή του είδους, καθώς οι heavy, ατίθασες μελωδίες του, συναρπάζουν.

Witchcraft: Official Website / Facebook
Nuclear Blast: Official Website

Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2012

Ufomammut - Oro: Opus Alter


Το συγκλονιστικό Oro: Opus Alter, ο έβδομος full length δίσκος των Ιταλών Ufomammut, ο οποίος ολοκληρώνει με εξαίσιο τρόπο, το magnus opus τους, που φέρει τον τίτλο Oro, εδώ και λίγες ημέρες κυκλοφορεί από τις Neurot Recordings και Supernatural Cat Records, ενώ όπως ακριβώς και το δίδυμο αδερφάκι του, Oro: Opus Primum, το οποίο κυκλοφόρησε πριν από λίγους μήνες, ηχογραφήθηκε από τον Lorenzo Stecconi στο Locomotore Studio της Ρώμης.

Το φανταστικό artwork του Opur Alter, όπως σωστά υποπτεύεστε, επιμελήθηκε το Malleus Rock Art Lab, το οποίο αποτελείται κατά τα 2/3 του από μέλη των Ufomammut. Το οπτικό μέρος των κομματιών φιλοτέχνησαν οι χρόνια φίλοι και συνεργάτες της μπάντας, Lu και Ciccio, ενώ η συνολική διάρκεια των 5 συνθέσεων, που αποτελούν το Opus Alter, αγγίζει τα 43 λεπτά.

Όπως ήταν λογικό, το στιχουργικό concept του Opus Alter, δεν έχει αλλάξει καθόλου σε σχέση με το πρώτο μέρος του Oro, ενώ το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τους ρόλους των τριών μελών της μπάντας, καθώς ο πολυτάλαντος και πολυπράγμων Urlo, είναι σε φωνητικά, πλήκτρα και μπάσο, ο εξαιρετικά ταλαντούχος Vita στα τύμπανα κι ο ικανότατος Poia σε κιθάρες και fx.

Το ηχητικό περιεχόμενο του Opus Alter συμπληρώνει με εξαίσιο τρόπο το αντίστοιχο του Opus Primum, ενώ η ατμόσφαιρα του, παραμένει το ίδιο έντονη, πυκνή κι αποπνικτική με αυτή του προκατόχου του, ολοκληρώνοντας έτσι, με τον πλέον ενδεδειγμένο τρόπο, το βαφτισμένο στις αλλόκοτες κι άκρως heavy, διαστημικές λάσπες, ηχητικό μεγαθήριο, που φέρει το όνομα: Oro.
 
Τα sludge στοιχεία παραμένουν ιδιαιτέρως έντονα, ενώ οι ψυχεδελικές πινελιές έχουν αυξηθεί σε σημαντικό βαθμό, καθιστώντας έτσι το τρομακτικά όμορφο Opus Alter, ακαταμάχητο. Τα space ηχοχρώματα έχουν απλωθεί με μεράκι πάνω στον υπέρ του δέοντος heavy ηχητικό καμβά των Ufomammut, ενώ το τιτάνιων διαστάσεων doom μοτίβο τους, πλαισιώνεται από noise ηχοτοπία.
 
Τα σκαιά riffs της θορυβώδους κιθάρας, στροβιλίζονται σε αργό και βασανιστικό, μα εξόχως έντονο τέμπο, δημιουργώντας έτσι, μια αέναη ηχητική δίνη, η οποία υπνωτίζει τις αισθήσεις κι αιχμαλωτίζει το μυαλό, ενώ τα λιγοστά φωνητικά, που θαρρείς, πως προέρχονται από το υπερπέραν, εντείνουν με την σκοτεινή τους υπόσταση, την κλειστοφοβική αύρα του Opus Alter.
 
Πλήκτρα κι fx δημιουργούν ένα πυκνό, μα συγχρόνως κι αέρινο, ηλεκτρισμένο ηχητικό πλέγμα, με το οποίο καλύπτουν μαεστρικά, τις βροντώδεις μελωδίες του σημαντικότατου για το τελικό ηχητικό αποτέλεσμα, καθώς προσδίδει σε αυτό, απύθμενο όγκο κι αχαλίνωτο βάθος, μπάσου, ενώ τα θυελλώδους δυναμικής ντραμς, συμβάλουν σημαντικά με τα σωστά χρονικά και τονικά, καταιγιστικά τους χτυπήματα, στον ιδιαιτέρως groovy χαρακτήρα του θηριώδους Opus Alter.
 
 Η σχεδόν τέλεια παραγωγή, καθιστά διακριτά όλα τα ηχητικά στρώματα των συνθέσεων του Opus Alter, καθώς παρά το μέγεθος και το εκτόπισμα τους, καταφέρνει να τους προσδώσει την απαραίτητη διαύγεια, δίχως όμως να αφαιρέσει κάτι από την δυναμική τους, ενώ η απόδοση της μπάντας είναι πραγματικά, απαράμιλλη, καθώς όλοι τους δίνουν τα πάντα για τις συνθέσεις.
 
Το μεγαλειώδες άκουσμα, που φέρει τον τίτλο: Oro, το οποίο οι Ufomammut μας προσέφεραν σε δύο πράξεις τιτλοφορούμενες Opus Primum και Opus Alter, αντίστοιχα, αποδεικνύει με την συνολικής διάρκειας 94 λεπτών μορφή του, πως η εν λόγω μπάντα, είναι μια από τις πλέον heavy, με όλη την σημασία της λέξης, μπάντες του πλανήτη Γη και όχι μόνο, καθώς οι ψυχότροπες μελωδίες του, που μας ταξιδεύουν στα πέρατα του σύμπαντος, μοιάζουν βγαλμένες από τα έγκατα της ανθρώπινης ψυχής, ενώ το ταξίδι τους, που περνά από αμέτρητους ηχητικούς λαβύρινθους του κοσμικού, heavy συμπλέγματος, έχει για προορισμό του, την μια και μοναδική, Αλήθεια, η οποία όπως σωστά μαντεύετε, προέρχεται από την κατοχή της Γνώσης.
 
Και ναι, τούτοι οι Ιταλοί ξέρουν πολύ καλά τι και πως το κάνουν, μιας κι όπως καταλάβατε, μόλις κυκλοφόρησαν τον καλύτερο δίσκο της ως τώρα καριέρας τους. Γι' αυτό λοιπόν, μην αργείτε. Επιβιβαστείτε το συντομότερο δυνατόν στο τεραστίων διαστάσεων κι επονομαζόμενο, ORO, ηχητικό διαστημόπλοιο κι αφήστε τις τρεις οντότητες των σπηλαίων, γνωστές με το κωδικό όνομα: Ufomammut, που το πιλοτάρουν, να σας οδηγήσουν στην ηχητική, Χώρα του Ποτέ.
 
Ufomammut: Official Website
Neurot Recordings: Official Website
Supernatural Cat Records: Official Website
 

Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012

Alunah - White Hoarhound


Από τα βροχερά Midlands της Αγγλίας και πιο συγκεκριμένα από την πόλη, που κατά γενική παραδοχή, γέννησε τον doom ήχο, Birmingham, προέρχονται οι γεννημένοι το 2006, Alunah, οι οποίοι θεωρούνται ως μια τεράστια ελπίδα για το μέλλον του ευρωπαϊκού κι όχι μόνο, heavy ήχου. Και δικαίως, κατά την ταπεινή μου γνώμη, καθώς οι εκρηκτικές live εμφανίσεις τους, αλλά και οι δίχως ελαττώματα, studio δουλειές τους, είναι κάτι παραπάνω από εξαιρετικές.

Για του λόγου το αληθές, δεν έχετε παρά να τσεκάρετε το δεύτερο full length άλμπουμ τούτης της ραγδαίως ανερχόμενης μπάντας, White Hoarhound, που κυκλοφόρησε στις αρχές του μήνα από την Psychedoomelic Records. Ο εν λόγω δίσκος, ο οποίος αποτελείται από 7 κομμάτια συνολικής διάρκειας 47 περίπου λεπτών, διακρίνεται για την αψεγάδιαστη και γεμάτη ηχητική θέρμη παραγωγή του, στην οποία συνεργάστηκαν δυο καταξιωμένοι άνθρωποι του χώρου.

Ο γνωστός για τις συνεργασίες του με μπάντες όπως οι Serpentcult, Esoteric και Moss μεταξύ άλλων, Greg Chandler, ήταν επικεφαλής της διαδικασίας ηχογραφήσεων, ενώ ο Tony Reed, στο βιογραφικό του οποίου, υπάρχουν μπάντες όπως οι Saint Vitus, Trippy Wicked, αλλά και Wight μεταξύ άλλων, ανέλαβε να φέρει εις πέρας την μίξη και το mastering του δίσκου κι όπως πολύ σωστά μαντεύετε, τα κατάφερε περίφημα, μιας κι ο ήχος του δίσκου, βρίθει διαύγειας.

Τα riffs από τις κιθάρες του ζεύγους στη ζωή, Dave και Soph Day, άλλοτε θυμίζουν doom μελωδίες της δεκαετίας του '70 κι άλλοτε έχουν μια άκρως κολακευτική για τις συνθέσεις του εκπληκτικού White Hoarhound, stoner αισθητική, ενώ μια μεθυστική vintage αύρα, διακρίνει τόσο τα εθιστικά solos, όσο και τα μαγευτικά leads τους, τα οποία πλαισιώνουν με υπέροχο πραγματικά τρόπο, την εκφραστική κι εξόχως θεατρική ερμηνεία της πολυτάλαντης Soph.

Το μεστό μπάσο του Gaz Imber συνοδεύει υπέροχα τα άκρως δυναμικά τύμπανα του δίσκου, ενώ ενισχύει σημαντικά το fuzz στοιχείο του τελικού ηχητικού αποτελέσματος. Ο ντράμερ, Jake Mason, κλέβει την παράσταση με την απόδοση του, καθώς τα γεμίσματα του είναι σωστά χρονικά, ενώ οι γενναίες ποσότητες groove, που προσδίδει με το ατίθασο, μα τεχνικό παίξιμο του, στις συνθέσεις του White Hoarhound, είναι άκρως κολακευτικές για αυτές.

Οι σφόδρα επηρεασμένοι από την μυθολογία, την φύση, αλλά και κάθε είδους μαγεία, στίχοι, ταιριάζουν υπέροχα με την παγανιστική ατμόσφαιρα του σαγηνευτικού White Hoarhound, που αν δεν το καταλάβατε ήδη από τα γραφόμενα μου ως τώρα, είναι ένας υπέροχος δίσκος, ο οποίος κοσμεί τον ευρύτερο heavy χώρο, ενώ θαρρώ, πως αποτελεί την απόδειξη, για το ότι οι Alunah, έχουν όλα τα φόντα για να ξεχωρίσουν στην αγαπημένη μας μουσική σκηνή.

Alunah: Official Website / Facebook / Bandcamp
Psychedoomelic Records: Official Website
 

Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2012

Affordable Caskets - Affordable Caskets


Μια ενδιαφέρουσα προσπάθεια ξεκίνησε πριν λίγο καιρό από τον έχων αρκετά γεμάτο παρελθόν στον heavy ήχο, πολυπράγμων και πολυτάλαντο μουσικό, Jason Eikner, ο οποίος πρόσφατα δημιούργησε ένα προσωπικό project. Το εν λόγω μουσικό σχήμα, φέρει το κατάλληλο δια να περιγράψει την doomy και σκοτεινή ηχητική του κατεύθυνση, όνομα: Affordable Caskets.

Η πρώτη δουλειά τούτης της μπάντας, που τυγχάνει να είναι και ομώνυμη, κυκλοφορεί εδώ και λίγες εβδομάδες σε digital μορφή, ενώ διατίθεται για δωρεάν ακρόαση και download, μέσα από την σελίδα της στο bandcamp. Τα έξι κομμάτια, που την αποτελούν, έχουν συνολική διάρκεια περίπου 43 λεπτών, ενώ διακρίνονται για την heavy, μα μελαγχολική, αισθητική τους.

Τα riffs της κιθάρας ακροβατούν μεταξύ doom και stoner ήχου, ενώ τα solos και leads της, έχουν έντονες κι άκρως κολακευτικές για το τελικό ηχητικό αποτέλεσμα, post rock πινελιές. Το μπάσο, ακολουθεί πιστά τα δυναμικά τύμπανα, που κρατούν με μαεστρία τα μπόσικα του δίσκου, ενώ τα αιθέρια πλήκτρα προσδίδουν μια noise αύρα στο αρκούντως heavy, ηχητικό του μοτίβο.

Η παντελής απουσία φωνητικών, που προσδίδει instrumental υπόσταση στον δίσκο, εντείνει την αποπνικτική του ατμόσφαιρα, ενώ τα ελάχιστα samples, που βρίσκονται διάσπαρτα στο εν λόγω άκουσμα, εντείνουν τα ψυχεδελικά του ψήγματα, που είναι απόρροια της lo-fi παραγωγής, η οποία αναδεικνύει με υπέροχο τρόπο, τη νοσταλγία των ταξιδιάρικων συνθέσεων του.

Ο προερχόμενος από το Austin του Texas, Jason Eikner, που ήδη δουλεύει πάνω σε νέο υλικό, αποδεικνύει με την πρώτη προσωπική του δουλειά, πως οι μουσικές του ιδέες είναι άκρως ενδιαφέρουσες, ενώ αφήνει πολλές υποσχέσεις για το ηχητικό του μέλλον, καθώς το Affordable Caskets, κρύβει κάποιες πραγματικά μαγευτικές μελωδίες στο παραμορφωμένο του κορμί.

Affordable Caskets: Bandcamp / Facebook / Twitter