Captain Crimson - Remind

 

Ήτανε το έτος 2010 όταν στο Όρεμπρο της Σουηδίας σχηματίστηκαν οι σταθερά ανερχόμενοι και φοβερά ταλαντούχοι Captain Crimson, οι οποίοι απαρτίζονται από τον Stefan Lillhager στην φωνή, τον Andreas Eriksson στην κιθάρα, τον Mikael Läth στα ντραμς κι από τον Chris David στο μπάσο, οι οποίοι στα μέσα του Οκτώβρη κυκλοφόρησαν την τρίτη τους full length δουλειά.

 

Πρόκειται για έναν σπινθηροβόλο rock δίσκο, που κυκλοφόρησε με την αρωγή της εκλεκτικής Small Stone Records, με περιεχόμενο δέκα κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 43 λεπτών, που φέρει τον τίτλο Remind και ο οποίος ξεχωρίζει για την αναλογικής αύρας παραγωγή του, που χαρίζει μια εξαιρετικά εθιστική οργανική ευωδία στα νέα κομμάτια των Captain Crimson.

 

Όλα τα μουσικά όργανα είναι ευδιάκριτα και αυτό είναι καταλυτικό για την ομαλή ροή του συναρπαστικού Remind και την άκρως πλούσια ηχητική ποικιλία του, που χάρη στην ατίθαση φαντασία κι έμπνευση και σε συνδυασμό με το απαράμιλλο μουσικό ταλέντο των έξοχων Captain Crimson, μας ταξιδεύει σε blues rock ηχοτοπία, που ευωδιάζουν heavy φρεσκάδα.

 

Σπιρτόζικα riffs, άλλοτε σε παραδοσιακό heavy rock ύφος κι άλλοτε ποτισμένα με ισχυρά blues δηλητήρια ορίζουν εν πολλοίς την δροσερή vintage ιδιοσυγκρασία των Captain Crimson, ενώ τα μαγευτικά leads της κιθάρας και τα ακουστικά της μέρη, παρέα με τη μεθυστική φυσαρμόνικα του Timo Tilli αναδεικνύουν τα country ρινίσματα του Remind και την αχνή του folk ψυχεδέλεια.

 

Ιδιαίτερης μνείας όμως θαρρώ, πως αξίζουν αμφότερα τα φωνητικά και τα ντραμς του Remind, μιας και τα πρώτα με την ωμή κι αισθαντική τους χροιά εντείνουν τα hard rock χαρακτηριστικά του και τα τύμπανα με το φλογερό τους groove μαρτυρούν τις ανάγλυφες retro καταβολές των Captain Crimson, πασπαλίζοντας το με stoner αδρεναλίνη και με αγνή rock 'n' roll πυρίτιδα.

 

Νομίζω, όμως, πως το μεστό και βαφτισμένο σε fuzz ύδατα μπάσο των Captain Crimson είναι αυτό, που κλέβει την παράσταση στο περιπετειώδες Remind, καθώς αναλαμβάνει και χειρίζεται με περισσή μαεστρία τα ηχητικά του μπόσικα όποτε αυτό το απαιτούν οι συνθέσεις, ενώ μας παρουσιάζει με τρόπο εύγλωττο την χρησιμότητα της παρουσίας του στον rock ήχο γενικότερα.

 

Αν και είναι καλά κρυμμένα τα σχεδόν ανεπαίσθητα doom στοιχεία των Captain Crimson συμβάλουν σημαντικά στο τελικό σύνολο, καθώς αναδεικνύουν αμφότερα τα σύγχρονα stoner στοιχεία και τα vintage αισθητικής blues χαρακτηριστικά του Remind, τα οποία παρέα με τα έμφυτα hard rock ηχοχρώματα του, πλημμυρίζουν με retro δροσιά τις άκρως heavy του πινελιές.

 

Συνθετική κι εκτελεστική δεινότητα προσφέρουν στο υπέροχο Remind την δική του μοναδική rock ταυτότητα και παρά το ότι αυτό μαρτυρά σε στιγμές τις όποιες επιρροές των φοβερών Captain Crimson, εντούτοις, καθιστά σαφές το γεγονός, πως ο εκρηκτικός τους heavy blues ήχος, προέρχεται αποκλειστικά και μόνο από τα βάθη του μουσικού τους οίστρου. Εξαιρετικό.

 

Captain Crimson: Official Website

Small Stone Records: Official Website

 

It's Not Night: It's Space - Our Birth Is But A Sleep And A Forgetting

 

Ήταν το έτος 2010 όταν ο Kevin Halcott στην κιθάρα και ο Michael Lutomski στα ντραμς έδωσαν σάρκα και οστά στους τρομερά ταλαντούχους και σταθερά ανερχόμενους It's Not Night: It's Space, στους οποίους λίγο καιρό αργότερα προστέθηκε κι ο Tommy Guerrero στο μπάσο, οριστικοποιόντας έτσι την σύνθεση τούτης της υπέροχης μπάντας, η οποία λίγες εβδομάδες νωρίτερα έβγαλε μέσω της φημισμένης Small Stone Records την τρίτη συνολικά και δεύτερη με full length μορφή δουλειά της.

 

Υπό τον όχι και τόσο διακριτικό τίτλο, Our Birth Is But A Sleep And A Forgetting, κυκλοφορεί το νέο πόνημα των INN:IS το οποίο περιέχει έξι κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 46 λεπτών και διακρίνεται για το ονειρικό του artwork, απόρροια της γεμάτης μεράκι δουλειάς του Travis Lawrence, ενώ ξεχωρίζει για την αψεγάδιαστη παραγωγή του, στην οποία εκτός από τους Rick Birmingham και Chris Goosman σε μίξη και mastering αντίστοιχα συνέβαλε σημαντικά και η ίδια η μπάντα.

 

Απόκοσμες desert μελωδίες ποτισμένες με φονικά γοητευτικό space δηλητήριο κυριαρχούν στο παραμυθένια εφιαλτικό Our Birth Is But A Sleep And A Forgetting, το οποίο χρωστά στα σχεδόν ανεπαίσθητα doom ψήγματα των INN:IS τα βαριά του shoegaze αρώματα και την ισχνή stoner ευωδία του, ενώ οι αχνές post rock αποχρώσεις του, αναδεικνύουν την έντονη αύρα Ανατολής, που καλύπτει σαν πέπλο τα γαλήνια noise ρινίσματα του, καθώς και την οικεία όσο και φρέσκια retro rock αύρα του.

 

Οδυνηρά σαγηνευτικές rock μελωδίες ξεπετάγονται συνεχώς από την κιθάρα και πλαισιώνουν φανταστικά τα ιδιαιτέρως heavy και ονειρικά riffs της, τα οποία άλλοτε μας ταξιδεύουν σε πολύχρωμες space ερήμους κι άλλοτε μας οδηγούν σε μεθυστικά desert ηχοτοπία εκεί όπου το μπάσο πασπαλίζει με fuzz χρυσόσκονη το μαγευτικό Our Birth Is But A Sleep And A Forgetting και τα ντραμς διανθίζουν αμφότερα τα ήρεμα και πιο βαριά περάσματα των It's Not Night: It's Space με groove αδρεναλίνη.

 

Ιδιαιτέρως σημαντικά για την ομαλή ροή του σχεδόν αποκλειστικά instrumental κι εξόχως απολαυστικού Our Birth Is But A Sleep And A Forgetting είναι τα samples φωνητικών, που στην ουσία ανοίγουν τον δίσκο, ενώ τα μάλλον αόρατα krautrock στοιχεία των ευρισκόμενων εδώ σε συνθετικό κι εκτελεστικό οίστρο It's Not Night: It's Space συντροφεύουν απαράμιλλα τις απαλές post rock σκιές, που σκεπάζουν τα ντροπαλά noise και τις indie rock αύρας shoegaze αποχρώσεις τους.

 

Ωραία σαν τα κρύα τα νερά είναι τα κιθαριστικά μέρη στο συναρπαστικό Our Birth Is A But A Sleep And A Forgetting, το οποίο μας παρουσιάζει σε όλο του το μεγαλείο το τεράστιο μουσικό ταλέντο και το εντυπωσιακά ειλικρινές rock μεράκι των It's Not Night: It's Space, μιας και τα βάναυσης ομορφιάς κομμάτια του, μαρτυρούν αμφότερα την αχαλίνωτη έμπνευση τους και το σπιρτόζικο heavy μπρίο τους, χάρη στην αβυσσαλέα γοητευτική retro ψυχεδέλεια, που τα διαπερνά.

 

Ενώ στιβαρό σαν τα ψηλά βουνά είναι το συμπαγές και ρωμαλέο rythm section των It's Not Night: It's Space στον δεύτερο δίσκο τους, τα μπόσικα του οποίου κρατούν με περισσή μαεστρία κι αβίαστη δεξιοτεχνία, καθιστώντας έτσι αμαρτωλά όμορφη κι ακαταμάχητη την φαντασία τους, που στο θαυμάσιο Our Birth Is A But A Sleep And A Forgetting οργιάζει προσφέροντας μας χάρη στην έμφυτη της heavy psych υπόσταση πάρα πολύ δυνατές στιγμές desert ευδαιμονίας και space απόλαυσης.

 

Οι περαιτέρω προσπάθειες για περιγραφή και καταγραφή των όσων γεννά το επιεικώς εξαιρετικό Our Birth Is But A Sleep And A Forgetting είναι μάλλον περιττές, καθώς όπως θα καταλάβετε κι εσείς μόλις κάνετε την χάρη στον εαυτό σας κι ακούσετε τούτο το υπέροχο άλμπουμ, τα πολλά λόγια σε τέτοιες περιπτώσεις είναι φτώχεια οπότε κλείνοντας το μόνο, που έχω να προσθέσω στα παραπάνω, είναι ότι οι τρομακτικά ταλαντούχοι INN:IS αποτελούν λαμπρό διαμάντι για τον αγνό heavy psych ήχο. Φαντασμαγορικό.

 

It's Not Night: It's Space: Bandcamp / Facebook

Small Stone Records: Official Website

 

Isaak - Sermonize

 

Από τις στάχτες των Gandhi's Gunn σχηματίστηκαν στη Γένοβα το 2011 οι ανερχόμενοι Isaak, που πλέον απαρτίζονται από τον Giacomo Boeddu στη φωνή, τον Francesco Raimondi στην κιθάρα, τον Andrea De Bernardi στα ντραμς κι από τον Gabriele Carta στο μπάσο, ο οποίος πήρε πρόσφατα την θέση του Massimo Perasso, που συμμετείχε στη νέα τους κυκλοφορία.

 

Πρόκειται για έναν έξοχο full length δίσκο, που κυκλοφόρησε πρόσφατα μέσω της φημισμένης Small Stone Recordings υπό τον τίτλο Sermonize, ο οποίος έχει συνολική διάρκεια περίπου 44 λεπτών, καθώς το μουσικό του περιεχόμενο αποτελείται από δώδεκα χορταστικές συνθέσεις, δυο εκ των οποίων αποτελούν διασκευές σε κομμάτια των Kyuss και White Ash, αντίστοιχα.

 

Ωραιότατο και ισόποσα ψυχεδελικό και μακάβριο είναι το λεπτομερές artwork του Sermonize, που πλαισιώνει υπέροχα την αγριάδα των συνθέσεων του, ενώ ειδικής μνείας θαρρώ, πως αξίζει και η εξαιρετική παραγωγή του, που προσφέρει μια έξτρα δυναμική με την τέλεια ισορροπία της μεταξύ heavy διαύγειας και fuzz βρωμιάς στα νέα κι άκρως διασκεδαστικά κομμάτια των Isaak.

 

Σχετικά απλά είναι τα πράγματα όσον αφορά το νέο άκουσμα από τους Isaak και την μουσική του ταυτότητα, μιας και τούτη η ρωμαλέα heavy μπάντα από την Ιταλία κινείται σε σπινθηροβόλα και σύγχρονα stoner μονοπάτια, τα οποία στο σπιρτόζικο Sermonize τα έχει επιτυχώς διανθίσει με ισχνά metal ρινίσματα, ενώ τα έχει επικαλύψει με ένα ιδιαιτέρως παχύ στρώμα desert σκόνης.

 

Ορμητικά riffs ξεχύνονται συνεχώς από την ατίθαση κι εύφλεκτη κιθάρα των εξαίρετων Isaak δημιουργώντας έτσι ένα στιβαρό stoner πλαίσιο, πάνω στο οποίο πατούν τα βραχνά φωνητικά με το southern υφής γρέζι τους στολίζοντας επιτυχώς το Sermonize με γενναίες ποσότητες rock αλητείας και κολακεύοντας έτσι την υφέρπουσα του και σχεδόν ανεπαίσθητη heavy ψυχεδέλεια.

 

Κοφτερά είναι τα διακριτικά solos της κιθάρας και παρέα με τα ευγενικά και παχύρρευστα της leads χαρίζουν μελωδικές heavy ψευδαισθήσεις στο εκρηκτικό Sermonize, το οποίο χρωστά στο στιβαρό rythm section των Isaak τον συμπαγή και πυκνό χαρακτήρα του, καθώς το μεστό τους μπάσο ψεκάζει με fuzz βρωμιά τις σπίθες groove αδρεναλίνης των δυνατών τους ντραμς.

 

Δυναμικές desert αποχρώσεις περικυκλώνουν απειλητικά την ατίθαση και τσαμπουκαλεμένη stoner ιδιοσυγκρασία του εξόχως απολαυστικού Sermonize και σε συνδυασμό με την αχαλίνωτη rock ενέργεια των Isaak και το πλούσιο μουσικό τους ταλέντο, μας προσφέρουν απλόχερα εξαιρετικά heavy μελωδίες, που ζέχνουν doom αλκοόλ κι ευωδιάζουν metal πυρίτιδα.

 

Εν ολίγοις, όσοι κι όσες γουστάρουν σταράτο τον heavy ήχο τους και χωρίς διάφορα περιττά στολίδια ή λογιών λογιών φτιασίδια, τότε κάτι μου λέει ότι το έσχατο χρονικά full length πόνημα των ελπιδοφόρων Isaak με τίτλο Sermonize θα τους ικανοποιήσει στο έπακρο, καθώς μαρτυρά rock ειλικρίνεια σε κάθε του νότα και συνάμα βρίθει σκαιών stoner ηχοχρωμάτων. Εξαιρετικό.

 

Isaak: Bandcamp / Facebook

Small Stone Recordings: Official Website

 

The Socks

 

Οι ταλαντούχοι The Socks σχηματίστηκαν το 2009 στη Λυών της Γαλλίας από τον Julien στη lead κιθάρα και τη φωνή, από τον Jessy στα ντραμς, από τον Nicolas στην ρυθμική κιθάρα και τα πλήκτρα κι από τον Vincent στο μπάσο, όλοι εκ των οποίων τυγχάνει να είναι ιδιαιτέρως ικανοί μουσικοί και τρανή απόδειξη αποτελούν τόσο τα δυο EP τους, όσο και το ομώνυμο full length ντεμπούτο τους, το οποίο κυκλοφορεί από την αμερικάνικη Small Stone Recordings.

 

Το εν λόγω άκουσμα περιέχει 9 κομμάτια συνολικής διάρκειας 43 λεπτών και ξεχωρίζει για το πραγματικά λεπτομερές και γεμάτο συμβολισμούς artwork του, το οποίο κολακεύει τις συνθέσεις του με την σκοτεινή αύρα του, ενώ τούτος ο άρτιος δίσκος διακρίνεται και για την παραγωγή του, η οποία είναι σχεδόν υποδειγματική, καθώς χάρη στην διαύγεια και το βάθος της, χαρίζει σπιρτάδα στο τελικό σύνολο κι αναδεικνύει συνάμα την ορμητική κι αστείρευτη δυναμική του.

 

Η έντονη blues ευωδία των συνθέσεων των The Socks αποπνέουν ένα δυνατό κι εξόχως μεθυστικό vintage άρωμα κι απογειώνουν τις αιχμηρές hard rock καταβολές τους με το πνιγμένο στην fuzz ψυχεδέλεια τσαγανό τους, φέρνοντας έτσι στο νου θύμισες από την καλά κρυμμένη heavy psych σκηνή των 60's, ενώ οι περιπετειώδεις κι ανάγλυφες garage πινελιές τους, που κυριαρχούν στο τελικό μουσικό σύνολο, καθιστούν μαγευτικό τούτο το πανέμορφο άκουσμα.

 

Τα παθιασμένα φωνητικά δίνουν ώθηση στο ατίθασο rythm section των The Socks, το οποίο χάρη στα δυναμικά ντραμς και στον fuzzy χαρακτήρα του μπάσου, προσδίδει heavy υπόσταση στις εκρηκτικές τους συνθέσεις, οι οποίες οφείλουν την retro αισθητική τους στα παιχνιδιάρικα πλήκτρα, που άλλοτε θυμίζουν όργανο κι άλλοτε μοιάζουν με hammond, ενώ οι δυο σπιρτόζικες κιθάρες τους, που στάζουν αδρεναλίνη, κλέβουν την παράσταση με την περίσσια ενέργεια τους.

 

Ο παλιακός ήχος των The Socks ευωδιάζει φρεσκάδα χάρη στον συνθετικό τους οίστρο και στην εκτελεστική δεινότητα τους, ενώ το πλούσιο μουσικό τους ταλέντο, που ξεδιπλώνεται σε όλο του το μεγαλείο στον παρθενικό κι ομώνυμο full length δίσκο τους, μαρτυρά με τον πλέον εύγλωττο τρόπο την βούληση τους να καθιερωθούν ως μια από τις πιο ποιοτικές μπάντες στο σύγχρονο vintage κίνημα του heavy ήχου κι ως τώρα όλα δείχνουν ότι εύκολα θα το πετύχουν.

 

Εν ολίγοις, εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα άκρως χορταστικό κι εξόχως απολαυστικό άκουσμα, το οποίο έχω την εντύπωση ότι αποτελεί ένα από τα πλέον μεστά και σαγηνευτικά ντεμπούτο full lengths των τελευταίων πολλών ετών, μιας και ξεχειλίζουν ποιότητα οι συναρπαστικές και ιδιαιτέρως εμπνευσμένες συνθέσεις τους, οι οποίες ενισχύουν σημαντικά τις υποψίες μου, πως οι άκρως ελπιδοφόροι και πολλά υποσχόμενοι The Socks, θα αφήσουν εποχή. Φανταστικό.

 

The Socks: Bandcamp / Facebook

Small Stone Recordings: Official Website

 

Wo Fat - The Conjuring

Το 2003 στο Ντάλας του Τέξας σχηματίστηκαν οι Wo Fat, οι οποίοι απαρτίζονται από τον Kent Stump σε κιθάρα και φωνή, από τον Tim Wilson στο μπάσο κι από τον Michael Walter στα ντραμς και τα φωνητικά. Τούτοι οι τρομακτικά ταλαντούχοι τύποι κυκλοφορούν τούτες τις μέρες μέσω της Small Stone Recordings την πέμπτη full length κυκλοφορία τους, που αποτελείται από 5 κομμάτια συνολικής διάρκειας 48 λεπτών και η οποία φέρει τον τίτλο: The Conjuring.

 

Ο εν λόγω εκπληκτικός δίσκος, που κοσμείται από το φανταστικό artwork του Alexander Von Wieding, το οποίο αναδεικνύει υπέροχα τα sci-fi και horror στοιχεία των στίχων του, ξεχωρίζει για την ογκώδη και συνάμα εξόχως πυκνή και διαυγή παραγωγή του, η οποία οφείλεται στην άριστη δουλειά των ίδιων των Wo Fat στον τομέα αυτό, καθώς επίσης και στην αρμονική τους συνεργασία με το Nolan Brett, που επιμελήθηκε με περίσσιο μεράκι το κομμάτι του mastering.

 

Οι παραπάνω επιτυχημένες συνεργασίες είχαν ως αποτέλεσμα η έξοχη απόδοση των Wo Fat σε συνδυασμό με το απαράμιλλο μουσικό τους δέσιμο, να απογειώσουν τον συνθετικό τους οίστρο και την εκτελεστική τους δεινότητα και να μας μεθύσουν με το εθιστικό heavy απόσταγμα τους, που στηρίζεται σε doom ηχοτοπία αναμεμιγμένα με stoner ηχοχρώματα και sludge ιχνοστοιχεία, που καθιστούν εντυπωσιακά τα jazz ψήγματα και τις έντονες blues πινελιές τους.

 

Η ήδη υπέρ του δέοντος heavy και πλούσια μορφή της μουσικής των Wo Fat εκτινάσσεται σε δυσθεώρητα ποιοτικά ύψη χάρις και στην ανάγλυφη παρουσία της rock ψυχεδέλειας στον ήχο τους, ο οποίος έχει βαπτιστεί σε οπιούχες space λασπουριές, αναδεικνύοντας έτσι με υπέροχο τρόπο, τόσο την στιβαρή δομή των συνθέσεων τους, όσο και τις ατίθασες jam στιγμές τους, οι οποίες καθιστούν τούτο το συναρπαστικό κι απολαυστικό άκουσμα, σχεδόν ακαταμάχητο.

 

Τα δυναμικά ντραμς πλημμυρίζουν με το southern αύρας και αχνής jazz τεχνοτροπίας groove τους το έξοχο The Conjuring, το οποίο πολιορκείται από το μεστό και σε στιγμές φέρον sludge μανδύα μπάσο και το απύθμενο fuzz του, καθώς κι από την πνιγμένη στη stoner παραμόρφωση κιθάρα, που άλλοτε σκαρώνει riffs θηριώδους εκτοπίσματος σε doom ύφος κι άλλοτε υφαίνει περιπετειώδη solos, που μαρτυρούν τις blues καταβολές της και την αγνή rock 'n' roll φύση της.

 

Εν ολίγοις, οι εκπληκτικοί Wo Fat συνεχίζουν την ξέφρενη πορεία τους κάπου εκεί κοντά στις heavy rock κορφές με ακόμη έναν επιεικώς καταπληκτικό δίσκο, καθώς πέτυχαν για ακόμη μια φορά να μας προσφέρουν ένα πλούσιο heavy άκουσμα, που βρίθει τσαγανό και σπιρτάδα και συγχρόνως, μας χαρίζουν με το φαντασμαγορικό The Conjuring έναν από τους καλύτερους heavy δίσκους του έτους. Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, κάντε λοιπόν τη χάρη στον εαυτό σας..

Wo Fat: Facebook / Official Website

Small Stone Recordings: Official Website

Jeremy Irons & The Ratgang Malibus - Spirit Knife

Το 2004 στη Σουηδία σχηματίστηκαν οι ραγδαίως ανερχόμενοι τα τελευταία χρόνια κι άκρως ταλαντούχοι Jeremy Irons & The Ratgang Malibus, οι οποίοι απαρτίζονται από τον Karl σε κιθάρα και φωνή, τον Micke σε κιθάρα, τον Viktor στο μπάσο και τον Henke στα ντραμς, ενώ στην τρίτη full length δουλειά τους, η οποία είναι η πρώτη, που κυκλοφορεί για λογαριασμό της Small Stone Recordings, με τίτλο: Spirit Knife, συμμετέχει κι ο Patrik με τα πλήκτρα του.

 

Η εν λόγω κυκλοφορία, που αποτελείται από 8 κομμάτια συνολικής διάρκειας 59 λεπτών, ξεχωρίζει για την ευωδιάζουσα vintage αρώματα παραγωγή του, η οποία αναδεικνύει με την δυναμική της, τα 70's στοιχεία των JIRM, ενώ διακρίνεται για το φανταστικό της artwork, που βρίθει καλλιτεχνικής λεπτομέρειας και το οποίο μας βάζει για τα καλά στο εξόχως ψυχεδελικό κι αρκούντως heavy μουσικό κλίμα του πλημμυρισμένου από heavy rock σπιρτάδα, Spirit Knife.

 

Τα riffs από τις κιθάρες άλλοτε βρίθουν stoner στοιχείων και doom ψηγμάτων κι άλλοτε ξεχειλίζουν blues αδρεναλίνη κι ενέργεια, ενώ τα solos και τα leads τους, μας ταξιδεύουν σε ψυχεδελικά kraut rock ηχοτοπία ανείπωτης ομορφιάς, εκεί όπου ελλοχεύουν τα καθαρά φωνητικά των JIRM, τα οποία είτε είναι πλημμυρισμένα από γρέζι, είτε στάζουν αισθαντική rock γαλήνη, πετυχαίνουν πάντα να μαγεύουν τις αισθήσεις με την ειλικρινά παθιασμένη χροιά τους.

 

Ο στιβαρός ήχος του Spirit Knife οφείλεται στο μεστό rythm section των JIRM, που πλημμυρίζει με τον όγκο του μπάσου και το αχαλίνωτο groove των ντραμς του, τις περιπετειώδεις κι εξόχως απολαυστικές του συνθέσεις, η υφή των οποίων αποκτά μια άκρως σαγηνευτική υπόσταση από τα πλήκτρα, τα οποία χαρίζουν στο τελικό ηχητικό σύνολο, μια εξόχως εθιστική rock & roll αύρα ξεγνοιασιάς κι αλητείας, η οποία απογειώνει την αγνή κι ανόθευτη retro rock ψυχεδέλεια του.

 

Οι εκρηκτικές και συνάμα αισθαντικές μελωδίες του Spirit Knife μαγεύουν τις αισθήσεις με τον αυθορμητισμό και την αμεσότητα τους, ενώ αναδεικνύουν τα μουσικά ταλέντα των ευρισκόμενων σε συνεχή μουσική εξέλιξη και συνθετικό οίστρο, JIRM, καθώς οι έντονες vintage επιρροές τους, διακατέχονται από μια έντονη αίσθηση heavy φρεσκάδας, η οποία καταδεικνύει την μοναδική τους ηχητική ταυτότητα κι αναδεικνύει συγχρόνως, την πλούσια κι αστείρευτη έμπνευση τους.

 

Εν ολίγοις, οι Jeremy Irons & The Ratgang Malibus πέτυχαν στο χορταστικό Spirit Knife να σμιλέψουν τις επιρροές τους με τον πλέον σωστό για τις συνθέσεις του τρόπο και κατάφεραν να χαράξουν τον προσωπικό τους ήχο στα heavy κιτάπια με τον πιο εμφατικό τρόπο, μιας και τα νέα τους κομμάτια φέρουν ανεξίτηλο το μουσικό τους στίγμα και καθιστούν τούτο το πλούσιο heavy psych άκουσμα σχεδόν καθηλωτικό. Λάτρεις, της rock φαντασίας, σπεύσατε. Υπόκλιση.

Jeremy Irons & The Ratgand Malibus: Official Website / Facebook

Small Stone Recordings: Official Website

Dwellers - Pagan Fruit

Οι Αμερικάνοι κι άκρως ταλαντούχοι Dwellers σχηματίστηκαν το καλοκαίρι του 2008 στο Salt Lake City και εδώ και λίγες εβδομάδες κυκλοφορούν μέσω της φημισμένης Small Stone Records την τέταρτη συνολικά δουλειά τους και δεύτερη με την μορφή full length, η οποία αποτελείται από 9 κομμάτια συνολικής διάρκειας 48 λεπτών και φέρει τον τίτλο: Pagan Fruit.

Ο εν λόγω δίσκος, πλαισιώνεται από ένα υπέροχο και ταιριαστό με το αισθαντικό μουσικό του περιεχόμενο artwork και διακρίνεται για την αψεγάδιαστη παραγωγή του, η οποία αναδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο το τσαγανό των συνθέσεων του, ενώ ο δυναμισμός της, μαρτυρά τη μοναδική ηχητική ταυτότητα των Dwellers, καθώς απογειώνει την γλυκιά τονικότητα τους.

Τα riffs από την κιθάρα του Joey Toscano άλλοτε κινούνται σε ράθυμους blues ρυθμούς κι άλλοτε ξεσπούν σαν doom κύματα πάνω σε ψυχεδελικά vintage υφής βράχια, ενώ τα solos επιπλέουν πάνω σε μαγευτικά americana ηχοτοπία κι αναδεικνύουν υπέροχα, τόσο την grunge φωνή του προαναφερθέντα μουσικού, όσο και τις ατίθασες μελωδίες της φυσαρμόνικα του.

Το μεστό μπάσο του Dave Jones προσδίδει stoner αποχρώσεις στο Pagan Fruit και συνθέτει ένα στιβαρό rythm section με τα ντραμς του Zach Hatsis, τα οποία συμβάλουν σημαντικά με το αστείρευτο groove τους στο περιπετειώδες κι εξόχως heavy τελικό ηχητικό σύνολο, το οποίο απογειώνεται από το όργανο, τα πλήκτρα και το τσέλο, που το κοσμούν με τη παρουσία τους.

Η μουσική των Dwellers φέρει στην retro ραχοκοκαλιά της μια ψυχεδελική rock σκουριά, η οποία αναδεικνύει την μοντέρνα προσέγγιση τους στον heavy ήχο, μα και το έντονο vintage άρωμα τους, που μαγεύει τις αισθήσεις με τις σαγηνευτικές blues μελωδίες του, ενώ η πλούσια έμπνευση τους αποτυπώνεται κι από την τέλεια αρμονία των doom και stoner ψηγμάτων τους.

Εν ολίγοις, το απολαυστικό Pagan Fruit, αποτελεί ένα εξαίσιο και φρέσκο heavy άκουσμα με έντονη vintage ευωδία, που αφήνει πολλές υποσχέσεις για το μέλλον των ανερχόμενων κι ελπιδοφόρων Dwellers, που χρησιμοποίησαν για τις εθιστικές του συνθέσεις τα πιο εκλεκτά υλικά του ψυχεδελικού heavy ήχου, τα οποία και σμίλεψαν με περισσή μαεστρία. Έξοχο.

Dwellers: Facebook

Small Stone Recordings: Official Website

Wo Fat - The Black Code

Η υπέρ του δέοντος heavy παρέα των εξόχως ταλαντούχων Kent Stump σε φωνή και κιθάρα, Tim Wilson σε μπάσο και Michael Walter σε τύμπανα και φωνητικά, επιστρέφει με ιδιαιτέρως δυναμικό τρόπο στα heavy δρώμενα, μετά τον περσινό, εξαιρετικό της δίσκο, καθώς..

..Ο τέταρτος συνολικά, μα πρώτος για λογαριασμό της Small Stone Recordings, δίσκος των γεννημένων στο Ντάλας του Τέξας το 2003, Wo Fat, ο οποίος φέρει τον τίτλο: The Black Code, είναι πλέον γεγονός, μιας και κυκλοφόρησε επίσημα, πριν από μόλις λίγες ώρες.

Η μπάντα συνεργάστηκε για το artwork του The Black Code με τον Alexander Von Wieding και για το mastering του με τον Christ Goosman, ενώ την παραγωγή του, ανέλαβε με μπροστάρη τον frontman της και για ακόμη μια φορά στην πορεία της, με εξαιρετική επιτυχία, η ίδια.

Ο ήχος του The Black Code είναι ογκώδης, τραχύς, αλλά κι αρκούντως διαυγής, ενώ αναδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο, τις καλυμμένες με space λάσπη, συνθέσεις της μπάντας, καθώς το απύθμενο βάθος του, δεν πνίγει, αλλά απογειώνει τις sci-fi ανησυχίες της.

Η κιθάρα σκαρώνει θηριώδους υπόστασης doom μοτίβου riffs, ενώ τα βαπτισμένα στον fuzz κι αχανή blues βάλτο του southern ήχου, solos της, διακρίνονται για τον ψυχεδελικό τους χαρακτήρα, που υπέροχα πλαισιώνει τα γεμάτα γρέζι, ωμά φωνητικά των Wo Fat.

Τα δυναμικά ντραμς προσδίδουν funk πινελιές στην jam υφή των συνθέσεων του αψεγάδιαστου The Black Code, ενώ στολίζουν με jazz ψήγματα το τελικό ηχητικό αποτέλεσμα, το οποίο βρίθει groove, εξαιτίας του stoner χαρακτήρα των ορμητικών μελωδιών του μεστού μπάσου.

Η απαράμιλλη ισορροπία μεταξύ της jam μορφής των κομματιών του The Black Code και της doom, ψυχεδελικής τους τεχνοτροπίας, είναι αποτέλεσμα της εκπληκτικής χημείας, που διακρίνει τους τρεις άκρως ταλαντούχους μουσικούς, που απαρτίζουν τους φοβερούς Wo Fat.

Ο heavy psych αυτοσχεδιασμός, που κολακεύει τις στιβαρές συνθέσεις του The Black Code, συνυπάρχει αρμονικά με τον στιβαρό χαρακτήρα των κομματιών των Wo Fat, ενώ αποδεικνύει, πως η συνθετική τους ικανότητα, είναι εφάμιλλης δυναμικής, με το πλούσιο ταλέντο τους.

Άλλωστε, λίγα είναι τα συγκροτήματα, που θαρρώ, πως μπορούν να ισχυρίζονται, ότι όλες τους οι δουλειές είναι τουλάχιστον καλές, κι όπως σωστά μαντεύετε, οι φαντασμαγορικοί Wo Fat, οι οποίοι μόλις κυκλοφόρησαν, την καλύτερη ίσως, δουλειά τους, είναι ένα από αυτά.

Όσοι λοιπόν, γουστάρετε το doom σας να έχει γενναίες ποσότητες stoner και ψυχεδέλειας, δεν έχετε παρά να ακούσετε το εκπληκτικό The Black Code των εξαιρετικών Wo Fat, που εύγλωττα καταδεικνύει, πως τούτοι οι Αμερικάνοι, είναι φτιαγμένοι για μεγάλα πράγματα. Kudos!

Wo Fat: Facebook / Official Website

Small Stone Recordings: Official Website

Nightstalker - Dead Rock Commandos

Είκοσι τρία χρόνια ζωής συμπληρώνουν φέτος οι γερόλυκοι της ελληνικής heavy rock σκηνής, Nightstalker, οι οποίοι δημιουργήθηκαν το 1989 στην Αθήνα, από τον τότε ντράμερ και νυν τραγουδιστή τους, Argy. Τρία χρόνια αργότερα, το 1992, στην μπάντα εισήλθε κι ο γνωστός για την θητεία του στους φημισμένους κι επίσης Αθηναίους, Rotting Christ, μπασίστας, Ανδρέας Λάγιος, ενώ ύστερα από κάμποσες αλλαγές στο line up της κι έπειτα από διάφορες δυσκολίες, που προέκυψαν ως απόρροια των αλλαγών αυτών, η σύνθεση της μπάντας έκλεισε, έχοντας στον ρόλο του κιθαρίστα τον Τόλη Μότσιο και στον ρόλο του ντράμερ τον Ντίνο Ρούλο.

 

Με αυτή την μορφή, οι Nightstalker κυκλοφόρησαν το περασμένο καλοκαίρι μέσω της γνωστής για τις εξαιρετικές ηχογραφήσεις, που επιλέγει να κυκλοφορεί, Αμερικάνικης δισκογραφικής, Small Stone Recordings, την τέταρτη full length, μα έκτη συνολικά δουλειά τους, με τίτλο: Dead Rock Commandos. Ο εν λόγω δίσκος, ο οποίος αποτελείται από 10 κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 40 λεπτών, πλαισιώνεται από το ταιριαστό με το ηχητικό του περιεχόμενο, artwork, που φιλοτέχνησε ο Alexander Von Wieding, ενώ διακρίνεται για τους σαρκαστικούς του στίχους, που με απλό κι εύστοχο τρόπο, περιγράφουν διάφορες αληθινές καταστάσεις.

Την παραγωγή του άλμπουμ επιμελήθηκε η ίδια η μπάντα, η οποία φρόντισε έτσι ώστε η διαύγεια στον ήχο του δίσκου, να μην αποτελέσει τροχοπέδη για τον groovy χαρακτήρα του, ενώ κατάφερε να προσδώσει στις συνθέσεις μια άκρως κολακευτική για αυτές, σπιρτάδα. Βέβαια, σημαντικό ρόλο σε αυτόν τον τομέα έπαιξαν και οι Δημήτρης Δούβρας, Simon Bloom και Chris Goosman, οι οποίοι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, συνέβαλαν σημαντικά στο να αποκτήσει το ιδιαιτέρως δυναμικό, Dead Rock Commandos, το οποίο απογειώνεται από την πραγματικά εκπληκτική απόδοση της μπάντας, τον σπιρτόζικο ήχο, που δικαιωματικά, του αξίζει.

 

Ο ηγέτης της μπάντας, Argy, δίνει τον καλύτερο εαυτό του ερμηνεύοντας με περίσσιο πάθος και πειστικότητα τους στίχους, που ο ίδιος έγραψε, ενώ ο πιστός συνοδοιπόρος του στα heavy σοκάκια, Ανδρέας, προσφέρει με το μεστό του μπάσο, γενναίες ποσότητες groove στο τελικό ηχητικό αποτέλεσμα. Ο Ντίνος, ο οποίος συνεργάζεται υπέροχα και με τα δυο έγχορδα, χειρίζεται με μαεστρία τα δυναμικά του τύμπανα, ενώ ο ικανός Τόλης θαρρώ, πως κλέβει την παράσταση με το γεμάτο ενέργεια παίξιμό του, καθώς τόσο τα αρκούντως heavy riffs του, όσο και τα βαπτισμένα σε blues νερό, σαλεμένα solos του, ξεχειλίζουν hard rock αδρεναλίνη.

 

Η εξόχως heavy υπόσταση του Dead Rock Commandos, η οποία απογειώνεται από τις funky πινελιές, με τις οποίες οι ευρισκόμενοι σε μεγάλα κέφια, Nightstalker, απολύτως επιτυχημένα την διανθίζουν, περιέχει έντονα stoner στοιχεία, ενώ τα blues ψήγματα της, απογειώνουν τον ευθύ κι ωμό rock χαρακτήρα του. Οι συνθέσεις του, παρόλο, που στερούνται νεωτερισμών, στάζουν τιμιότητα, ενώ αποδεικνύουν με τον ευθύ τους χαρακτήρα, τον λόγο για τον οποίο τούτη η εκρηκτική μπάντα, έχει καταφέρει να εδραιωθεί ως η κορυφαία στο είδος της εν Ελλάδι, αλλά κι ως μια από τις σημαντικότερες της Ευρωπαϊκής heavy σκηνής.

Nightstalker: Official Website / Facebook

Small Stone Recordings: Official Website

Sons Of Otis - Seismic

Οι Καναδοί και δημιουργημένοι πριν από είκοσι περίπου χρόνια, Sons Of Otis, δεν έχουν την φήμη μιας ιδιαίτερα παραγωγικής μπάντας, καθώς από τις εννέα συνολικά ως τώρα δουλειές τους, μόλις οι έξι έχουν την μορφή full length δίσκου, ενώ για να είμαι απολύτως ειλικρινής, αυτό δεν με ενοχλεί καθόλου, μιας και το ορμώμενο από το Τορόντο του Οντάριο heavy μουσικό τρίο, έχει αποδείξει πολλάκις, πως η ποσότητα, δεν μετρά τόσο, όσο η ποιότητα και για του λόγου το αληθές, δεν έχετε παρά να αφήσετε τις ψυχεδελικές κι εξόχως heavy μελωδίες ολόκληρης της δισκογραφίας τους, να σας μαγέψουν με την συνήθως, μελαγχολικά ισοπεδωτική, αύρα τους.

Στο παρόν κείμενο όμως, θα ασχοληθούμε μονάχα με το έσχατο χρονικά πόνημα τους, το εντυπωσιακά δυναμικό, Seismic, το οποίο κυκλοφόρησε πριν από λίγες ημέρες μέσω της υπερδραστήριας τα τελευταία χρόνια, αλλά και ραγδαίως ανερχόμενης, Small Stone Recordings. Ο εν λόγω δίσκος, ο οποίος κοσμείται από το πολύ καλό και ταιριαστό με το μουσικό του περιεχόμενο artwork, που φιλοτέχνησε ο ταλαντούχος Alexander Von Weiding, διαρκεί περίπου 51 λεπτά, ενώ αποτελείται από 7 κομμάτια, ένα εκ των οποίων, αποτελεί διασκευή σε πολύ γνωστό τραγούδι των heavy θρύλων της δεκαετίας του ΄70, Mountain.

Οι Sons Of Otis, που συχνά πυκνά αποτίουν φόρο τιμής σε heavy μεγαθήρια του παρελθόντος, προσέθεσαν μια εξτρά δυναμική στην σπιρτάδα του συγκεκριμένου κομματιού, ενώ η επιλογή να το τοποθετήσουν προς το τέλος του δίσκου, αποδεικνύεται εξαιρετικά έξυπνη, μιας και βοηθά σημαντικά στην καλή ροή του. Οι υπόλοιπες έξι συνθέσεις, που συμπληρώνουν το tracklist του ορμητικού Seismic, αποτελούνε τον ορισμό της heavy μουσικής, μιας το μονολιθικό doom μοτίβο του, στολίζεται από έντονες sludge ηχητικές αποχρώσεις, ενώ η πονεμένη blues αισθητική του, διανθίζεται με space rock στοιχεία, αλλά και ψυχεδελικά ηχοχρώματα.

Ο πολυτάλαντος, αλλά και πολυπράγμων Ken Baluke κάνει πραγματικά εξαιρετική δουλειά τόσο στην κιθάρα, με την οποία άλλοτε δημιουργεί σεισμογόνα riffs εκκωφαντικής υφής και τεραστίου εκτοπίσματος κι άλλοτε μας στέλνει σε περιπετειώδεις περιπλανήσεις με φόντο τα απέραντα κι αχαλίνωτα διαστημικά ηχοτοπία με τα παραισθησιογόνα leads ή/και solos του, όσο και στα φωνητικά, στα οποία το γρέζι, αλλά και το συναίσθημα κυριαρχούν, ενώ αξίζει να αναφερθεί, πως η παθιασμένη του ερμηνεία, η οποία βρίθει θεατρικότητος, δίνει μια διόλου ευκαταφρόνητη, σχεδόν χειροπιαστή υπόσταση, στους βιωματικούς στίχους του Seismic.

Ο ειλικρινά ικανότατος μουσικός, Frank Sargeant, προσδίδει με το ηγεμονικό του μπάσο μπόλικες ποσότητες groove στο τελικό ηχητικό αποτέλεσμα και την ίδια στιγμή, το αρχοντικό του στυλ, προσφέρει βάθος, αλλά και όγκο στο τερατώδες Seismic, ενώ όταν οι συνθέσεις το απαιτούν, δεν διστάζει ούτε στιγμή, να αναλάβει και μάλιστα, με απόλυτη επιτυχία, τα ηχητικά τους ηνία. Τέλος, θαρρώ, πώς παρά την εξαιρετική απόδοση και των τριών μουσικών, την παράσταση κλέβει ο ορμητικός Ryan Aubin, ο οποίος είναι αλάνθαστος χρονικά, ενώ η μανία με την οποία χτυπά λυσασμένα τα τύμπανα του, θαρρείς, πως θα ανοίξει την Γη στα δυο.

Εν ολίγοις, οπως μάλλον υποψιάζεστε, οι Sons Of Otis κυκλοφόρησαν έναν εντυπωσιακά καλό δίσκο, τον οποίο οι λάτρεις του heavy ήχου θα λατρέψουν, από τις πρώτες κιόλας νότες του, καθώς ο υπέρβαρος κι αγριεμένος χαρακτήρας του επιβλητικού Seismic βρίσκεται σε πλήρη αρμονία, τόσο με τον εκρηκτικό του ταμπεραμέντο, όσο και με την γαλήνια αύρα του, ενώ η μπουκωμένη, μα κι η όσο πρέπει καθαρή παραγωγή του, απογειώνει τον ηχητικό του πλουραλισμό. Με άλλα λόγια, αν ψάχνετε για ένα εξαιρετικά heavy και συνάμα ταξιδιάρικο άκουσμα, δεν έχετε παρά να ακούσετε το εν λόγω, ειλικρινά απαράμιλλου κάλλους, δίσκο.

Sons Of Otis: Facebook

Small Stone Recordings: Official Website

Greenleaf - Nest Of Vipers

Οι προερχόμενοι από την Σουηδία, Greenleaf, οι οποίοι δημιουργήθηκαν στα τέλη του 1999, αποτελούν τον ορισμό του heavy rock εκ Σκανδιναβίας, καθώς αποτελούνται από μουσικούς, που συμμετέχουν σε σημαντικές μπάντες του χώρου, όπως οι Dozer, Truckfighters, κ.α., ενώ guest εμφανίσεις σε δίσκους τους, έχουν γίνει από μουσικούς, που έχουν θητεύσει μεταξύ άλλων σε μπάντες όπως οι Spiritual Beggars, Demon Cleaner, Lowrider.

Ο κορμός της μπάντας εν έτη 2012 αποτελείται από τους Tommi Holappa σε κιθάρα, Bengt Bäcke σε μπάσο, Oskar Cedermalm σε φωνητικά, Johan Rockner σε κιθάρα και Olle Mårthans στα ντραμς, ενώ στον πολύ καλό τέταρτο full length δίσκο της, Nest Of Vipers, που κυκλοφορεί μέσω της Small Stone Recordings, συμμετέχουν οι Fredrik Nordin και Peder Bergstrand στα φωνητικά και ο φημισμένος Per Wiberg στο Organ.

Τα εννέα κομμάτια συνολικής διάρκειας 43 λεπτών, που περιέχει το εκρηκτικό Nest Of Vipers, αναδεικνύονται με τον καλύτερο τρόπο από την εξαιρετική παραγωγή, στην οποία αναμίχθηκαν εκτός από τον τραγουδιστή της μπάντας, Oskar Cedermalm, οι Karl Daniel Lidén (ηχογραφήσεις, μίξη) και Magnus Lindberg (mastering), ενώ τις λεπτομέρειες για το περιπετειώδες artwork του δίσκου, επιμελήθηκαν οι Gem, Daniel Sjödin και Johan Rockner.

Η ροή του δίσκου είναι εξαιρετική, καθώς τα κομμάτια του, τα οποία ξεχειλίζουν ενέργεια, συμπληρώνουν εξαιρετικά το ένα το άλλο, ενώ οι αλλαγές των προσώπων στην σύνθεση της μπάντας, δεν έχει επηρεάσει καθόλου την συνοχή της, μιας και όλοι όσοι συμμετέχουν στο εν λόγω άκουσμα, εκτός του ότι αποδίδουν εξαιρετικά, έχουν συνυπάρξει σε διάφορα μουσικά projects κατά το παρελθόν, εξού και το απίστευτο δέσιμο τους.

Οι δυο κιθάρες δεν σταματούν ούτε στιγμή να σκαρώνουν ιδιαιτέρως groovy, αλλά και πνιγμένα στο fuzz, άκρως πιασάρικα riffs, ενώ το μπάσο τις συνοδεύει, όπως ακριβώς και τα ντραμς με τον πλέον μεστό τρόπο. Τα φωνητικά ξεχειλίζουν από πάθος ακόμη και στις πιο μελωδικές στιγμές τους, ενώ το όργανο αποτελεί το κερασάκι σε αυτήν την γευστικότατη ηχητική τούρτα, που απογειώνεται από τα δυναμικά κι ευωδιάζοντα σπιρτάδα ντραμς.

Οι εμπνευσμένες και με μαεστρία εκτελεσμένες συνθέσεις των Greenleaf τοποθετούνται στο σύγχρονο stoner rock, αν και οι ρίζες τους βρίσκονται στο 70's rock, το οποίο αποτελεί την κύρια επιρροή τους, καθώς τα ψυχεδελικά prog ψήγματα, που καθιστούν σαγηνευτικό το Nest Of Vipers, έχουν αποδοθεί με έναν ιδιαιτέρως κολακευτικό για αυτά, μοντέρνο τρόπο, ενώ άξια ειδικής μνείας είναι η σχεδόν τέλεια ενορχήστρωση του άλμπουμ.

Εν κατακλείδι, έχω την εντύπωση, πως οι Greenleaf, που έχουν σωστά -κατά τη γνώμη μου- χαρακτηριστεί ως supergroup, εδραιώνονται ως κανονική και πολλά υποσχόμενη μπάντα με το διασκεδαστικό και άκρως ενδιαφέρον Nest Of Vipers, το οποίο αποτινάζει από πάνω τους το αρνητικό hype, που συνήθως διακρίνει τα μουσικά side-projects. Με άλλα λόγια, η τιμιότητα και η ειλικρίνεια, που αποπνέει τούτη η δουλειά, είναι αδιαμφισβήτητες.

Nest Of Vipers: MySpace

Small Stone: Official Webiste