Narrow House - Thanathonaut

Οι ανερχόμενοι Narrow House σχηματίστηκαν στο Κίεβο της Ουκρανίας το 2009 και πρόκειται να κυκλοφορήσουν στις 19 του τρέχοντος μήνα μέσω της Solitude Productions την δεύτερη full length δουλειά τους, με τίτλο: Thanathonaut. Ο εν λόγω δίσκος, αποτελείται από 10 κομμάτια συνολικής διάρκειας 40 λεπτών και διακρίνεται για την αψεγάδιαστη παραγωγή του, που απογειώνει το τελικό ηχητικό σύνολο, ισορροπώντας τέλεια ανάμεσα σε βρωμιά και διαύγεια.

Το γκριζωπό artwork του Thanathonaut ταιριάζει γάντι, τόσο στους μελαγχολικούς του στίχους, όσο και στην ατμοσφαιρική doom μουσική του, η οποία ξεχωρίζει για τα έντονα funeral ηχοτοπία της, καθώς και για τα αχνά κι εξόχως σημαντικά για την απαράμιλλη ροή του, death στοιχεία της, τα οποία προσδίδουν μια τραχιά metal υφή αλλοτινών ηχητικών εποχών στα πλούσια ηχητικά κομμάτια των Narrow House, τα οποία συνδυάζουν το παλιομοδίτικο με το μοντέρνο, άψογα.

Η κιθάρα άλλοτε παράγει τραχιά riffs σε παραδοσιακό metal μοτίβο με έντονα doom στοιχεία κι άλλοτε σκαρώνει μελωδίες σε funeral τέμπο, ενώ τα ντραμς διανθίζουν με άπλετο groove τις συνθέσεις του Thanathonaut, στις οποίες συμβάλουν σημαντικά με τα έξοχα γεμίσματα τους και συνοδεύουν υπέροχα το μεστό μπάσο των Narrow House, που γλυκαίνει το ήδη γοητευτικό τελικό ηχητικό αποτέλεσμα με το ισχνό του fuzz, αλλά και με την μελίσταχτη τονικότητα του.

Τα samples φωνητικών, που είναι έξυπνα τοποθετημένα στο Thanathonaut, συμπληρώνουν άψογα τα ποικίλα φωνητικά των Narrow House, τα οποία άλλοτε έχουν brutal υφή κι άλλοτε φέρουν μια καθαρή κι άκρως γαλήνια χροιά, ενώ τα πλήκτρα διαδραματίζουν πολύ σημαντικό ρόλο για τις συνθέσεις τους, καθώς τις ντύνουν υπέροχα με τις heavy αρμονίες τους και συνάμα αλληλεπιδρούν φανταστικά με το τσέλο και το σαξόφωνο, που εδώ κλέβουν την παράσταση.

Ο δεύτερος δίσκος των άκρως ταλαντούχων και πολλά υποσχόμενων Narrow House θαρρώ, πως θα τους χαρίσει την αναγνώριση και την προσοχή, που δικαιωματικά τους αξίζει, μιας και το σαγηνευτικό Thanathonaut, έχω την εντύπωση, πως θα λατρευτεί, τόσο από τους φίλους των metal ακουσμάτων, όσο κι από τους λάτρεις του heavy ήχου, καθώς συνδυάζει περίφημα τα καλύτερα στοιχεία τους. Καιρό είχα να γουστάρω τόσο έναν ατμοσφαιρικό doom δίσκο. Εύγε.

Narrow House: Official Website / Facebook

Solitude Productions: Official Website

Shattered Hope - Waters Of Lethe

Το 2002 στην Αθήνα σχηματίστηκαν οι Shattered Hope, οι οποίοι κυκλοφόρησαν στο τέλος του περασμένου Φλεβάρη τη δεύτερη full length δουλειά τους με τίτλο: Waters Of Lethe. Ο εν λόγω δίσκος, που κυκλοφορεί από την Solitude Productions, αποτελείται από 6 κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 80 λεπτών και πλαισιώνεται από ένα εξαιρετικά μουντό artwork, που ταιριάζει γάντι στην αποπνικτική και γκρίζα ηχητική του ατμόσφαιρα και στους σκοτεινούς στίχους του.

Ο Θάνος κι ο Σάκης δημιουργούν με τις κιθάρες τους, μεγαλειώδη κι αργόσυρτα riffs σε funeral ρυθμούς και σκαρώνουν μελωδικά leads με death αύρα και solos βγαλμένα από metal εφιάλτες, οδηγώντας έτσι τις συνθέσεις του Waters Of Lethe σε ανήλιαγα doom/death σοκάκια, όπου το μπάσο του Θανάση μας πνίγει με τον υπόκωφο όγκο και το αχανές βάθος του, καθιστώντας μας έρμαια των δυνατών ντραμς του Γιώργου, που μας βυθίζουν στα έγκατα της heavy αβύσσου.

Τα groove ψεγάδια από τα κατακλυσμιαία χτυπήματα τους ανεβάζουν σε mid tempo τον ρυθμό του Waters Of Lethe σε στιγμές κι εντείνουν έτσι την αίσθηση απόγνωσης, που διακατέχει τις βορβορώδεις death κραυγές και τα gothic αύρας σχιστά ουρλιαχτά του Νίκου, που αποδίδουν με περίσσια θεατρικότητα τους στίχους, ενώ σημαντική είναι η συμβολή της Ευγενίας, που δεν είναι πια στη μπάντα, η οποία μας χαρίζει με τα πλήκτρα της μελωδίες αβάσταχτης μελαγχολίας.

Η σερνάμενη στα πλέον απόκοσμα στενά του heavy χώρου, μουσική των Shattered Hope, έχει την βάση της στον αρχέγονο doom/death ήχο, όπως τον γνωρίσαμε στα 90's, τον οποίο στο Waters Of Lethe φροντίζουν να διανθίζουν με περίσσια μαεστρία και συνθετική δεξιοτεχνία με έντονα funeral doom στοιχεία, που καθιστούν τα μακροσκελή και χορταστικά κομμάτια τους εξόχως απολαυστικά, ενώ τα ποικίλα κι ακραία ηχοτοπία τους, βοηθούν την ομαλή ροή τους.

Οι ραγδαίως ανερχόμενοι Shattered Hope μοιάζουν έτοιμοι να καθιερωθούν ως μια από τις πιο σημαντικές κι εξελίξιμες συγχρόνως μπάντες του σκληρού heavy ήχου, καθώς το νέο πόνημα τους είναι τόσο καλό, που θεωρώ ότι θα τους ανεβάσει στην κορυφή του funeral doom ήχου και θαρρώ ότι το εκπληκτικό Waters Of Lethe, πολύ δύσκολα θα χάσει το στέμμα της doom/death σκηνής, μιας και οι ακραίες μελωδίες του είναι εθιστικές. Αποθέωση του πένθιμου metal ήχου.

Shattered Hope: Facebook / Official Website

Solitude Productions: Official Website

 

Ea - Ea

Η ύπαρξη των αινιγματικών Ea καλύπτεται από ένα πέπλο μυστηρίου, καθώς οι πληροφορίες για την συγκεκριμένη μπάντα είναι ελάχιστες, μιας και το μόνο σίγουρο για αυτούς, είναι ότι συνοδεύουν το ατμοσφαιρικό Funeral Doom τους με στίχους βασισμένους σε αρχαία κείμενα και γραμμένους σε νεκρές γλώσσες της αρχαιότητας και ότι γεννήθηκαν το 2005, ενώ έντονες, αν κι όχι επίσημα επιβεβαιωμένες, είναι οι φήμες, που τους θέλουν να προέρχονται από την Ρωσία.

Πρόσφατα, οι μυστηριώδεις Ea κυκλοφόρησαν την τέταρτη και ομώνυμη δουλειά τους, η οποία περιέχει ένα κομμάτι συνολικής διάρκειας 47 λεπτών, ενώ ο εν λόγω δίσκος, όπως ακριβώς και οι τρεις προκάτοχοι του, βγήκε μέσω της ρώσικης Solitude Productions, που ειδικεύεται σε τέτοιου είδους ακούσματα. Η μπάντα παραμένει πιστή στην στιχουργική της προσέγγιση, ενώ δείχνει σημάδια εξέλιξης στον ήχο της, καθώς αρκετά είναι τα νέα στοιχεία, που τον στολίζουν.

Τα χαρακτηριστικά χαμηλόφωνα doom γρυλίσματα κυριαρχούν στον τομέα των φωνητικών, από τον οποίο δεν λείπουν οι black πινελιές, αλλά ούτε και τα χορωδιακά μέρη, που συμβάλουν τα μέγιστα στην απόκοσμη ατμόσφαιρα του δίσκου, ενώ τα γυναικεία φωνητικά, που αν δεν κάνω κάποιο τραγικό λάθος, ακούγονται για πρώτη φορά σε δουλειά των Ea, απογειώνουν το τελικό ηχητικό αποτέλεσμα, το οποίο διακρίνεται για την παγωμένη κι αρρωστημένα αιθέρια αύρα του.

Το πιάνο στοιχειώνει με την κάθε του νότα, ενώ επιβλητική είναι η παρουσία των πλήκτρων, καθώς με τα ambient ηχοχρώματα τους πλαισιώνουν υπέροχα τις μελαγχολικές και κλαίουσες κιθάρες, τα leads και solos των οποίων, ξεχειλίζουν απόγνωση. Τα ντραμς, που σε στιγμές είναι βασανιστικά μονότονα, δεν ξεφεύγουν παρά ελάχιστα από τον μινιμαλιστικό τους ρυθμό, ενώ τα παράξενα γεμίσματα τους, που ξεχώριζαν στους προηγούμενους δίσκους, έχουν εξαφανιστεί.

Το τέμπο του δίσκου είναι εξαιρετικά αργό, αν και το διπλό μπάσο, που κρατάει τα μπόσικα σε όλη την διάρκεια του άλμπουμ, δεν διστάζει να ανεβάσει για λίγο τον ρυθμό, χωρίς φυσικά να ξεφύγει ούτε στιγμή από τις αργόσυρτες συντεταγμένες του funeral doom ήχου. Η παραγωγή του άλμπουμ θαρρώ, πως αξίζει ειδικής μνείας, καθώς είναι αψεγάδιαστη, μιας και προσφέρει διαύγεια, ενώ έχω την εντύπωση, πως σε αυτήν, οφείλεται η ζοφερή, ηχητική αισθητική των Ea.

Όπως ίσως γνωρίζετε ήδη, το μουσικό παρακλάδι του σκληρού ήχου, που ονομάζεται Funeral Doom, δεν είναι ιδιαιτέρως δημοφιλές, ενώ φημίζεται για την υπομονή και τον χρόνο, που απαιτεί για την σωστή αφομοίωση κι απόλαυση του. Το νέο πόνημα των Ea όμως, έχω την αίσθηση, πως ενδείκνυται ακόμη και για τους μη εξοικειωμένους με το εν λόγω ιδίωμα, ενώ η ποιότητα του, θαρρώ, πως θα το κατατάξει μεταξύ των καλύτερων της χρονιάς για τον ευρύτερο Doom χώρο.

Ea: Bandcamp

Solitude Productions: Official Website

Stangala - Boued Tousek Hag Traou Mat All

Όσο το τέλος της χρονιάς πλησιάζει, τόσο περισσότερο σου καρφώνεται στο μυαλό πως ότι ήταν να σου προσφέρει αυτή, σου το προσέφερε ήδη. Ευτυχώς ή δυστυχώς όμως, τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Διότι, όσον αφορά την μουσική τουλάχιστον, ο Δεκέμβρης υπήρξε γεμάτος φρέσκιες κυκλοφορίες, πολλές εκ των οποίων ήταν κάτι παραπάνω από καλές. Μια από αυτές είναι και το Boued Tousek Hag Traou Mat All, το οποίο κυκλοφόρησε στις 5 του τρέχοντος μήνα από την ρώσικη δισκογραφική εταιρεία, Solitude Productions.

Πρόκειται για τον ντεμπούτο full length δίσκο των Γάλλων Stangala, μιας σχετικά νέας μπάντας από την Βρετάνη της Γαλλίας, που δημιουργήθηκε το 2007 με σκοπό να περιπλανηθεί στα παραισθησιογόνα doom ηχοτοπία της σκληρής μουσικής. Η τριάδα έχει εμπλουτίσει τον stoner ήχο της με μπόλικα κελτικά στοιχεία, τα οποία εμφανίζονται και στους στίχους της μπάντας, όπως άλλωστε μαρτυρούν τόσο ο τίτλος του δίσκου, όσο κι οι τίτλοι των 10 κομματιών συνολικής διάρκειας 67 περίπου λεπτών, που τον αποτελούν.

Το εξώφυλλο του δίσκου έχει πιάσει για τα καλά την ατμόσφαιρα της μουσικής της μπάντας, η οποία είναι μεθυστική κι άκρως εθιστική. Η παραγωγή του δεν είναι και η καλύτερη δυνατή, αλλά τουλάχιστον, δεν αποτελεί τροχοπέδη για τις συνθέσεις της μπάντας, οι οποίες διακρίνονται τόσο για την οργανικότητα τους, όσο και για τον πρώιμο doom χαρακτήρα τους, ενώ οι κελτικές αναφορές προσδίδουν το κάτι παραπάνω, μιας και αυτές είναι που καθιστούν το εν λόγω άκουσμα ξεχωριστό, αλλά κι εξαιρετικά μαγευτικό.

Οι κιθάρες, είτε είναι ακουστικές είτε ηλεκτρικές, δεν δυσκολεύονται να σε παρασύρουν σ' ένα συναρπαστικό ταξίδι στα βάθη του μαγεμένου ηχητικού δάσους όπου οι Stangala έχουν την γεμάτη υγρασία καλύβα τους, ενώ τα ντραμς προσπαθούν -με επιτυχία- να ανάψουν τους μουσικούς πυρσούς της μπάντας. Το μπάσο, χορεύει μαγεμένο και σολάρει σε σαλεμένους ρυθμούς εν μέσω βροχής μελωδιών από την γκάιντα, ενώ τα φωνητικά συμπληρώνουν αρμονικά το βουτηγμένο στις ουσίες ηχητικό παζλ των Stangala.

Νομίζω, πως αν το Boued Tousek Hag Traou Mat All είχε κυκλοφορήσει λίγο νωρίτερα, θα βρισκόταν σε πολλές από τις λίστες με τις καλύτερες κυκλοφορίες της χρονιάς. Όμως, είμαι σίγουρος, πως θα δώσει την ευκαιρία στους δημιουργούς του, Stangala, να στολίσουν με την παρουσία τους τις λίστες με τις νέες και πολλά υποσχόμενες μπάντες του ψυχεδελικού occult doom rock χώρου. Ενός χώρου, που ξεχωρίζει για την retro/vindage αύρα του, το σαγηνευτικό άρωμα της οποίας, ζαλίζει και μεθά τους ανυποψίαστους (;) ακροατές.