Ramachandran - Marshmallow

 

Από την Ιταλία προέρχονται οι σχηματισμένοι το 2014 κι ανερχόμενοι Ramachandran, που απαρτίζονται από την Sara Corso στην φωνή, τον Andrea Ricci στην κιθάρα και τον Andrea Torrini στα ντραμς, οι οποίοι σχετικά πρόσφατα κυκλοφόρησαν δια μέσω της επίσης ιταλικής Taxi Driver Records την παρθενική τους δουλειά με μορφή EP και τίτλο Marshmallow.

 

Μια ακόμη εξαιρετικά ενδιαφέρουσα κι αρκούντως heavy κυκλοφορία από τούτη τη γειτονική χώρα έχουμε στο Marshmallow, το οποίο περιέχει έξι κομμάτια συνολικής διάρκειας 23 λεπτών, καθώς το παρθενικό πόνημα από τους ταλαντούχους Ramachandran βρίθει ενέργειας, μαρτυρά alternative τσαγανό και στάζει garage αλητεία και stoner αδρεναλίνη με κάθε του νότα.

 

Δυναμικές garage μελωδίες μπλέκονται στον ιδιαιτέρως παχύ και πυκνό stoner ιστό, που με μαεστρία έχουν υφάνει οι ελπιδοφόροι Ramachandran, οι οποίοι έχουν διανθίσει με ισχυρές ανατολίτικες πινελιές τα χειμαρρώδη κομμάτια τους, καθιστώντας έτσι άκρως απολαυστικό το Marshmallow, η γενικότερη αισθητική του οποίου, προδίδει τον ατίθασο του rock χαρακτήρα.

 

Ορμητικά riffs άλλοτε σε κλασσικό stoner ύφος κι άλλοτε με κοφτερές garage αιχμές ξεχύνονται από την στιβαρή κιθάρα και πλαισιώνουν αρμονικά τα σαλεμένα της leads και solos, ενώ το συμπαγές κι ογκώδες εκτόπισμα της, καθιστά περιττή την παρουσία του μπάσου στον ήχο των Ramachandran, καθώς γεμίζει περίφημα το Marshmallow με το χαμηλό της κούρδισμα.

 

Ισχνά fuzz ψήγματα πασπαλίζουν αρμονικά το rock περίβλημα και το alternative ταμπεραμέντο του Marshmallow, παρουσιάζοντας μας έτσι με σχεδόν εθιστικό τρόπο τα μεθυστικά garage ηχοτοπία του, τα οποία σε συνδυασμό με τη νευρική stoner αύρα και το νευρώδες groove από τα ντραμς των Ramachandran, μας χαρίζουν απλόχερα στιγμές heavy rock ευδαιμονίας.

 

Ειδικής μνείας αξίζουν και τα τσιτωμένα φωνητικά των Ramachandran, τα οποία είναι εξόχως παθιασμένα κι έτσι ταιριάζουν υπέροχα με την σχεδόν διαταραγμένη stoner ατμόσφαιρα του χορταστικού, παρά το μικρό του δέμας, Marshmallow, το οποίο αποτελεί ένα εξαιρετικό πρώτο δείγμα γραφής από τους δημιουργούς του και μαρτυρά συνάμα το πλούσιο ταλέντο τους.

 

Τέλος, οι πολλά υποσχόμενοι Ramachandran, που αντλούν όλη σχεδόν την έμπνευση τους από μεγάλους ψυχιάτρους και ψυχολόγους, όπως άλλωστε μαρτυρούν οι τίτλοι των κομματιών του εξαίρετου Marshmallow, μας προσφέρουν αρκετά δυνατές κι αρκούντως heavy συγκινήσεις με το ντεμπούτο τους και καλλιεργούν συνάμα πολλές ελπίδες για το μέλλον τους. Έξοχο.

 

Ramachandran: Official Website / Facebook

Taxi Driver Records: Official Website

 

Fabio Cuomo - La Deriva Del Tutto

 

Μεγάλη πορεία στον ακραίο heavy χώρο και στα underground σοκάκια του έχει ο πολυτάλαντος Fabio Cuomo, που είναι γνωστός για τη συμμετοχή του σε διάφορες μπάντες της Ιταλίας από όπου κατάγεται όμως αφορμή για τούτο το κείμενο αποτελεί το νέο του προσωπικό πόνημα με τίτλο La Deriva Del Tutto, που κυκλοφορεί τούτες τις μέρες από την Taxi Driver Records.

 

Δυο μόλις κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 36 λεπτών είναι το μουσικό περιεχόμενο του εξόχως ατμοσφαιρικού La Deriva Del Tutto, το οποίο ξεχωρίζει για την ερεβώδη διαύγεια της παραγωγής του, καθώς και για το βουκολικής αύρας artwork του, που κολακεύει τις αχαλίνωτες ambient αναζητήσεις του Fabio Cuomo κι αναδεικνύει συγχρόνως την drone του νοοτροπία.

 

Πειραματισμός και μυστήριο κυριαρχούν στον ήχο του χορταστικού La Deriva Del Tutto, το οποίο μας ταξιδεύει σε σκοτεινά experimental αισθητικής ambient ηχοτοπία και μας μαγεύει με την drone απόχρωση και τις αχνές πινελιές occult ψυχεδέλειας με τις οποίες ο ταλαντούχος και πολυπράγμονας Fabio Cuomo έχει επιτυχώς πασπαλίσει το παραμυθένιο τελικό αποτέλεσμα.

 

Σποραδικά φωνητικά σε στυλ ψαλμωδίας εναλλάσσονται σωστά και διακριτικά με ψυχρές και παγερές ηλεκτρικές κιθάρες, που διαλύουν την synth γαλήνη του La Deriva Del Tutto και το διανθίζουν με post rock ψήγματα και σχεδόν ανεπαίσθητες kraut σταγόνες, που αναδεικνύουν υπέροχα την έντονη ευωδία κλασικής μουσικής, που διαπερνά τα κομμάτια του Fabio Cuomo.

 

Αναιμικές tribal αιχμές φωτίζουν αρμονικά το θολό και σκαιό ambient προσωπείο του ιδιαιτέρως απολαυστικού La Deriva Del Tutto, χάρη στα κρουστά του Fabio Cuomo, τα οποία οδηγούν σε συνδυασμό με την αβυσσαλέα του φαντασία σε διάφανους prog κι αιθέριους post βάλτους τις μελωδίες του, οι οποίες μαρτυρούν drone νοσταλγία κι εύθραυστη heavy μελαγχολία. Έξοχο.

 

Fabio Cuomo: Bandcamp / Facebook

Taxi Driver Records: Official Website

 

Morgengruss

 

Ένα ιδιαιτέρως ενδιαφέρον ηχητικό project σχηματίστηκε πριν από λίγο καιρό στην Γένοβα της Ιταλίας από τον Marco Paddeu σε φωνή και κιθάρες, το οποίο φέρει το όνομα Morgengruss, όπως ακριβώς και η παρθενική δουλειά του, που είναι η αφορμή για τούτες τις γραμμές και η οποία κυκλοφορεί τούτες τις μέρες από την επίσης ιταλική και γενοβέζικη Taxi Driver Records.

 

Σχεδόν 42 λεπτά διαρκούν συνολικά τα 7 κομμάτια του ομώνυμου ντεμπούτο δίσκου από τους Morgengruss, ενώ ειδικής μνείας αξίζουν οι αρκετοί guest μουσικοί, που συμμετείχαν ενεργά στην δημιουργία του και συγκεκριμένα η Sara Twinn στο σαξόφωνο, ο Enrico Tauraso στην κιθάρα, ο Roby Nappi Calcagno στην τρομπέτα κι ο Emi Cioncoloni σε κρουστά και πιάνο.

 

Όλοι τους ταλαντούχοι και ιδιαιτέρως γνωστοί στους underground κύκλους της πειραματικής heavy μουσικής, όπως ακριβώς κι ο ιθύνουν νους των Morgengruss, οι οποίοι με εφαλτήριο την αχαλίνωτη folk φαντασία και την έμφυτη drone αύρας έμπνευση τους, μας ταξιδεύουν σε γαλήνια post ηχοτοπία στολισμένα με ισχνά ambient στοιχεία και σχεδόν ανεπαίσθητα doom αρώματα.

 

Εύθραυστες ambient μελωδίες απλώνονται αρμονικά πάνω στον αραχνοΰφαντο folk χαρακτήρα των Morgengruss και πασπαλίζουν συμμετρικά το λεπτεπίλεπτο σκαρί του με μεθυστικές drone πινελιές, που καθιστούν εθιστική την βουκολικής ευωδίας post rock αύρα των συνθέσεων τους, ενώ τα διάφανα jazz ψήγματα τους αγκαλιάζουν σφιχτά την απαλή alternative τους υπόσταση.

 

Καταχθόνιες αναθυμιάσεις doom νοσταλγίας αναδύονται μες από την ζοφερή και υφέρπουσα noise ψυχεδέλεια των Morgengruss, που κυριαρχεί στις εκκωφαντικά γαλήνιες συνθέσεις τους κι αναδεικνύει συνάμα την αβυσσαλέα experimental ατμόσφαιρα τους, η οποία καθιστά σχεδόν ακαταμάχητο το εξαιρετικά ευαίσθητο, ανείπωτης ομορφιάς κι αιθέριο heavy τους υπόβαθρο.

 

Εν κατακλείδι, εδώ πρόκειται για έναν ονειρικό drone καμβά με δυνατά folk στοιχεία και στιβαρές ambient αναθυμιάσεις, που καθιστούν εξόχως απολαυστικό το παρθενικό κι ομώνυμο πόνημα των Morgengruss, η μαλθακή post και η αέρινη doom ψυχεδέλεια των οποίων, αναδεικνύουν εξαιρετικά τα jazz ρινίσματα και τις alternative αρώματος noise ατασθαλίες τους. Παραμυθένιο.

 

Morgengruss: Bandcamp / Facebook

Taxi Driver Records: Official Website

 

Hyperwülff - Volume 1: Erion Speaks

 

Οι ανερχόμενοι Hyperwulff σχηματίστηκαν το 2013 στην Ιταλία από δυο άκρως ταλαντούχους μουσικούς και πιο συγκεκριμένα από τον The Sarge στα ντραμς και τον The Wulff σε κιθάρα και φωνητικά, ενώ πρόσφατα κυκλοφόρησαν μέσω της Taxi Driver Records κι αρκετών ακόμη ανεξάρτητων δισκογραφικών, την παρθενική full length μα δεύτερη δουλειά τους, συνολικά.

 

Το εν λόγω άλμπουμ συνοδεύεται από ένα science fiction αισθητικής artwork, που ταιριάζει γάντι στο στιχουργικό της περιεχόμενο και φέρει τον τίτλο Volume 1: Erion Speaks, ενώ περιέχει 8 κομμάτια συνολικής διάρκειας 35 λεπτών, μερικά εκ των οποίων τα ακούσαμε για πρώτη φορά στο περσινό κι άκρως ελπιδοφόρο, demo ντεμπούτο τους, σε ελαφρώς διαφορετική μορφή.

 

Η δυνατή παραγωγή του Volume 1: Erion Speaks αναδεικνύει τον τραχύ ήχο των δημιουργών του και χαρίζει μια έντονη ευωδία ηχητικής πυρίτιδας στις ήδη εκρηκτικές συνθέσεις τους, που μας μαρτυρούν το περίσσιο συνθετικό κι εκτελεστικό ταλέντο των Hyperwulff, χάρη στην αχνή sludge ψυχεδέλεια και την αβυσσαλέα space αύρα, που διακρίνει το σκαιό stoner μοτίβο τους.

 

Τα δυναμικά ντραμς διανθίζουν με γενναίες ποσότητες groove το τελικό μουσικό σύνολο, χάρη στα ρωμαλέα χτυπήματα τους και συνεργάζονται άψογα με την χαμηλά κουρδισμένη κιθάρα των Hyperwulff, η οποία πότε μας προσφέρει αιχμηρά riffs σε διάφορους heavy ρυθμούς και πότε πασπαλίζει με space αρώματα το Volume 1: Erion Speaks, χάρη στα μεθυστικά της leads.

 

Ο ισχνός post hardcore χαρακτήρας του χορταστικού Volume 1: Erion Speaks αποτυπώνεται κυρίως μέσα από τα παθιασμένα brutal φωνητικά του, τα οποία ενισχύουν σημαντικά τα sludge ξεσπάσματα της κιθάρας κι απογειώνουν έτσι την δυναμική stoner υφή του, που είναι ντυμένη με ένα ξεσκισμένο metal πέπλο, το οποίο αναδεικνύει υπέροχα τα noise ψήγματα των Hyperwulff.

 

Εν ολίγοις, το ντεμπούτο full length των Hyperwulff αποτελεί ένα εξαιρετικό πρώτο δείγμα γραφής κι αφήνει πολλές υποσχέσεις για το μουσικό τους μέλλον, μιας κι όλες ανεξαιρέτως οι συνθέσεις του εξαίρετου Volume 1: Erion Speaks, ξεχωρίζουν για το metal ταμπεραμέντο τους και μαρτυρούν συνάμα το αγνό μεράκι των δημιουργών τους για τον ακραίο heavy ήχο. Έξοχο.

 

Hyperwülff: Bandcamp / Facebook

Taxi Driver Records: Official Website

 

Jussipussi - Greatest Tits

 

Οι ανερχόμενοι Jussipussi σχηματίστηκαν το 2013 στο Μιλάνο της Ιταλίας κι απαρτίζονται από τον Marco στα φωνητικά, τον Michele στην κιθάρα, τον Antonio στο μπάσο και τον Francesco στα ντραμς, οι οποίοι στις αρχές του ερχόμενου Μάη πρόκειται να κυκλοφορήσουν την πρώτη δουλειά τους, η οποία τυγχάνει να έχει full length μορφή, μέσω της Taxi Driver Records.

 

Το εν λόγω άλμπουμ φέρει τον τίτλο Greatest Tits, που σε συνδυασμό με το artwork και τους στίχους των 6 κομματιών του συνολικής διάρκειας 24 λεπτών, μαρτυρά την έντονη χιουμοριστική αύρα των Jussipussi, οι οποίοι όμως δεν αστειεύονται καθόλου όσον αφορά τον ήχο τους κι αυτό γίνεται εύκολα κατανοητό μες από την αψεγάδιαστη παραγωγή του ντεμπούτου τους.

 

Η φωνή διακρίνεται για την αχνή grunge χροιά της, που χαρίζει alternative στοιχεία στο τελικό μουσικό σύνολο, το οποίο οφείλει τις ισχνές funk πινελιές του, τόσο στο μεστό κι ατίθασο μπάσο των Jussipussi, όσο και στα δυναμικά τους ντραμς, που πλημμυρίζουν τις εκρηκτικές συνθέσεις του χορταστικού κι απολαυστικού Greatest Tits με το ορμητικό τους και stoner υφής groove.

 

Τα δυναμικά riffs της κιθάρας, που ευωδιάζουν ηχητική πυρίτιδα, στάζουν rock αδρεναλίνη σε κάθε νότα τους και στολίζουν το τελικό μουσικό σύνολο με heavy αλητεία, ενώ τα solos και τα leads των Jussipussi ενισχύουν τις σχεδόν ανεπαίσθητες desert αναφορές τους κι εντείνουν έτσι τα ήδη ισχυρά stoner ηχοχρώματα, που διαπερνούν το Greatest Tits στην ολότητα του.

 

Ο ισχνός fuzz χαρακτήρας της παρθενικής κυκλοφορίας τούτης της άκρως ελπιδοφόρας και πολλά υποσχόμενης μπάντας, καθιστά σχεδόν εθιστική την ακρόαση του Greatest Tits, χάρη στο stoner τσαγανό της, το οποίο κι ενισχύει σημαντικά, ενώ το heavy μεράκι των ταλαντούχων Jussipussi, έχει ως αποτέλεσμα το πρώτο δείγμα studio γραφής τους να είναι εξαιρετικό.

 

Εν ολίγοις, εδώ έχουμε να κάνουμε με μια άκρως ενδιαφέρουσα κι εξόχως διασκεδαστική rock κυκλοφορία, η οποία ξεχωρίζει για το stoner ταμπεραμέντο και τη σπινθηροβόλα alternative αύρα της, που κολακεύουν το σπιρτόζικο Greatest Tits, το οποίο θαρρώ ότι θα προσφέρει στους Jussipussi την απαραίτητη ώθηση για να συνεχίσουν την πορεία τους. Έξοχο.  

 

Jussipussi: Facebook

Taxi Driver Records: Official Site

 

Psychedelic Witchcraft - Black Magic Man

 

Οι νεοσύστατοι Psychedelic Witchcraft σχηματίστηκαν από την Virginia Monti πριν από μερικούς μήνες σε κάποια επαρχία της Ιταλίας και πρόσφατα κυκλοφόρησαν σε digital μορφή το παρθενικό τους Ep με τίτλο Black Magic Man, το οποίο στις αρχές του ερχόμενου καλοκαιριού πρόκειται να κυκλοφορήσει και σε φυσικές κόπιες από την ανερχόμενη Taxi Driver Records.

 

Το εν λόγω Ep περιέχει 4 κομμάτια συνολικής διάρκειας 18 λεπτών, ενώ διακρίνεται τόσο για την διαυγή και ηχητικά θερμή παραγωγή του, όσο και για το έντονο occult άρωμα των στίχων του, αμφότερα εκ των οποίων, τα έχει επιμεληθεί η πολυτάλαντη ιδρύτρια τους, η οποία εκτός όλων αυτών, χειρίζεται έξοχα την κιθάρα και τα φωνητικά κι έχει συμβάλει σημαντικά και στο artwork.

 

Η μαγευτική χροιά της πασπαλίζει τις συνθέσεις του Black Magic Man με vintage ηχοχρώματα και χαρίζει έτσι μια αιθέρια όσο και διαβολικά σαγηνευτική retro αύρα στο τελικό μουσικό σύνολο, στο οποίο έχουν συμβάλει σημαντικά τόσο ο Lorenzo σε κιθάρα και μπάσο, όσο κι ο Leonardo στα ντραμς, οι οποίοι λογίζονται ως guest μουσικοί στους Psychedelic Witchcraft.

 

Τα δυναμικά τύμπανα με το ισχνό prog rock υφής groove τους χαρίζουν μια ισχνή folk αύρα στις occult rock συνθέσεις των Psychedelic Witchcraft και συνεργάζονται άψογα με το διακριτικό τους μπάσο, που γεμίζει επιτυχώς τις αμαρτωλά γοητευτικές τους μελωδίες, ενισχύοντας έτσι την ήδη αρκούντως στιβαρή υπόσταση του ιδιαιτέρως απολαυστικού Black Magic Man.

 

Ο βάναυσα όμορφος μουσικός κόσμος τούτης της χορταστικής, παρά το μικρό της δέμας, κυκλοφορίας, είναι στολισμένος με ταξιδιάρικα riffs σε doom rock μοτίβο και παραμυθένια solos, που πότε χαρίζουν ανάλαφρες και σχεδόν ανεπαίσθητες metal αιχμές στο Black Magic Man και πότε διανθίζουν τις συνθέσεις των Psychedelic Witchcraft με την blues ψυχεδέλεια τους.

 

Εν ολίγοις, η doom ιέρεια πίσω από τούτη την άκρως ελπιδοφόρα μπάντα με την παρθενική της δουλειά μας γεμίζει προσδοκίες για το μουσικό της μέλλον, καθώς το έξοχο Black Magic Man μαρτυρά τόσο το μεράκι της για τον αγνό κι ανόθευτο heavy ήχο, όσο και το πλούσιο μουσικό της ταλέντο και καθιστούν έτσι πολλά υποσχόμενους τους Psychedelic Witchcraft. Εξαίρετο.

 

Psychedelic Witchcraft: Bandcamp / Facebook

Taxi Driver Records: Official Website

 

Nudist - See The Light Beyond The Spiral

 

Οι ταλαντούχοι Nudist σχηματίστηκαν το 2008 στη Φλωρεντία της Ιταλίας και προσφάτως κυκλοφόρησαν την τρίτη δουλειά τους με τίτλο, See The Light Beyond The Spiral, η οποία βγήκε τόσο σε φυσικές κόπιες, όσο και σε digital μορφή με τη βοήθεια διάφορων ανεξάρτητων δισκογραφικών του underground χώρου, μεταξύ των οποίων και της Taxi Driver Records.

 

Το εν λόγω άκουσμα πλαισιώνεται από ένα άκρως ταιριαστό με την αλλόκοτα όμορφη μουσική του, artwork και περιέχει 5 κομμάτια συνολικής διάρκειας 42 λεπτών, ενώ διακρίνεται για την αψεγάδιαστη παραγωγή του, που πασπαλίζει με σταγόνες διαύγειας τις σκοτεινές κι απόκοσμες συνθέσεις των Nudist και του εξόχως απολαυστικού See The Light Beyond The Spiral.

 

Η μουσική τούτης της εξαιρετικής μπάντας προέρχεται από τα αχανή βάθη της αβυσσαλέας heavy σκηνής, μιας και οι καταχθόνιες συνθέσεις της, στηρίζονται στον αρχέγονο doom ήχο, ο οποίος στο See The Light Beyond The Spiral συνδυάζεται με noise ψυχεδέλεια και sludge ξεσπάσματα, απογειώνοντας έτσι τις ισχνές metal κι αχνές stoner αναφορές των Nudist.

 

Τα εκρηκτικά ντραμς διανθίζουν με το πρωτόγονο groove τους, το οποίο ξεχωρίζει για την απαλή tribal αύρα του, το χορταστικό See The Light Beyond The Spiral και δίνουν ώθηση τόσο στο μεστό και βαφτισμένο στο fuzz μπάσο, όσο και στην ατίθαση κιθάρα των Nudist, η οποία πότε σκαρώνει θηριώδη riffs τερατώδους ομορφιάς και πότε υφαίνει σαγηνευτικά leads.

 

Ο ερεβώδης μουσικός κόσμος των Nudist αποκτά νοσηρές διαστάσεις χάρη στα φωνητικά τους, τα οποία έχουν τη μορφή σχιστών brutal ουρλιαχτών, ενώ οι post rock πινελιές του τρομακτικά όμορφου See The Light Beyond The Spiral, υπνωτίζουν τις αισθήσεις και λειτουργούν ως ηχητικές αχτίδες φωτός για τούτο το βαθύ doom σκότος, χάρη στην ονειρική τους αύρα.

 

Εν ολίγοις, το εφιαλτικά μαγευτικό νέο πόνημα των Nudist, που αιχμαλωτίζει το πνεύμα και καθηλώνει το σώμα με τα βάναυσης γοητείας κομμάτια του, μας παρουσιάζει με εύγλωττο τρόπο την αλγεινή noise οδύνη του heavy ήχου, την οποία στο See The Light Beyond The Spiral επενδύει με έντονες πινελιές doom ευδαιμονίας, χαρίζοντας μας ένα απαράμιλλο άκουσμα.

 

Nudist: Bandcamp / Facebook

Taxi Driver Records: Official Site

 

Satori Junk

 

Οι ανερχόμενοι Satori Junk σχηματίστηκαν το καλοκαίρι του 2012 στο Μιλάνο της Ιταλίας κι απαρτίζονται από 4 άκρως ταλαντούχους μουσικούς και πιο συγκεκριμένα από τον Luke σε πλήκτρα και φωνή, τον Chris στην κιθάρα, τον Max στα ντραμς και τον Lorenzo στο μπάσο, οι οποίοι στις αρχές του ερχόμενου Μάρτη πρόκειται να κυκλοφορήσουν το ντεμπούτο τους.

 

Το εν λόγω άλμπουμ φέρει το όνομα των ελπιδοφόρων δημιουργών του και περιέχει 8 κομμάτια συνολικής διάρκειας 72 λεπτών, ενώ πλαισιώνεται από ένα λεπτομερές κι εντέχνως διανθισμένο με ισχυρά αρώματα ψυχεδέλειας, artwork, που κολακεύει τις περιπετειώδεις συνθέσεις του, οι οποίες απογειώνονται από την αρκούντως heavy και ιδιαιτέρως δυναμική, παραγωγή του.

 

Η γειτόνισσα Taxi Driver Records από τα βόρεια της Ιταλίας μοιάζει για ακόμη μια φορά να επέλεξε σοφά τη νέα κυκλοφορία της, μιας και το ομώνυμο πρώτο πόνημα των Satori Junk ξεχειλίζει heavy ποιότητα και μας χαρίζει έτσι ένα εξαιρετικό πρώτο δείγμα γραφής, που εκτός από εξόχως χορταστικό, τυγχάνει να είναι άκρως απολαυστικό κι αχαλίνωτα εμπνευσμένο.

 

Τα φωνητικά των Satori Junk ενισχύουν την heavy psych αύρα της μουσικής τους, καθώς η αισθητική ψαλμωδιών σαμάνου, που τα διακρίνει, είναι καλυμμένη με πυκνά σύννεφα καπνού, τα οποία αποτελούν απόρροια του μεστού rythm section, το οποίο διακρίνεται για το ατίθασο fuzz από το doom υφής μπάσο και το δυναμικό groove των τεχνικών κι ατίθασων, ντραμς.

 

Ο νεφελώδεις noise χαρακτήρας του Satori Junk οφείλει τις ambient αποχρώσεις του, στις παραμυθένιες μελωδίες των πλήκτρων του, που είναι πασπαλισμένες με space ηχοχρώματα, ενώ η στιβαρή κιθάρα υπνωτίζει το πνεύμα και μεθάει τις αισθήσεις, με τα πότε σε σύγχρονο stoner μοτίβο και πότε σε παραδοσιακό doom ύφος, μα πάντοτε σαγηνευτικά της, riffs.

 

Εν ολίγοις, το τρομακτικά όμορφο ντεμπούτο των πολλά υποσχόμενων Satori Junk, που εκτός των άλλων ξεχωρίζει και για το τερατώδες εκτόπισμα του, αποτελεί ένα εξαιρετικά μεστό heavy άκουσμα, που θα ικανοποιήσει στο έπακρο τους λάτρεις του doom και stoner ήχου, καθώς οι αχνές sludge πινελιές του, αναδεικνύουν υπέροχα τη heavy ψυχεδέλεια του. Φανταστικό.

 

Satori Junk: Bandcamp / Facebook

Taxi Driver Records: Official Website

 

Sator

 

Οι ταλαντούχοι κι ανερχόμενοι Sator σχηματίστηκαν την Άνοιξη του 2013 στην Γένοβα της Ιταλίας κι απαρτίζονται από 3 εξόχως ικανούς μουσικούς και πιο συγκεκριμένα από τον Mauro στην κιθάρα, τον Valerio σε φωνητικά και μπάσο και τον Michelangelo στα ντραμς, όλοι εκ των οποίων έχουν αρκετά μακρά θητεία σε διάφορες μπάντες του heavy κι ακραίου ήχου.

 

Το παρθενικό κι ομώνυμο πόνημα τους κυκλοφορεί εδώ και λίγες μέρες από τη συμπολίτισσα τους, Taxi Driver Records και περιέχει 5 κομμάτια συνολικής διάρκειας 46 λεπτών, ενώ πλαισιώνεται από ένα σκοτεινό κι ερεβώδες artwork, που αναδεικνύει υπέροχα τη δυσωδία της εξόχως heavy κι αποπνέουσας φρεσκάδα, παρά τη νοσηρή της υπόσταση, μουσικής τους.

 

Η δυναμική κιθάρα των Sator άλλοτε σκαρώνει θηριώδη riffs τερατώδους ομορφιάς, πότε σε παραδοσιακό doom ύφος και πότε σε αλγεινούς sludge ρυθμούς κι άλλοτε υφαίνει μεθυστικά leads με έντονο doom/death άρωμα, εντείνοντας την υφέρπουσα funeral αύρα του ντεμπούτου τους, στην οποία συμβάλουν σημαντικά και τα φωνητικά τους με την σχιστή τους brutal υφή.

 

Τα στιβαρά ντραμς εντείνουν τις ισχνές στιγμές heavy ψυχεδέλειας και τις αχνές 90's αισθητικής doom μελωδίες των Sator, διανθίζοντας με γενναίες ποσότητες groove τις ακάνθινες συνθέσεις τους, ενώ βρίσκονται σε πλήρη αρμονία με το συμπαγές μπάσο τους, που διογκώνει επιτυχώς το ήδη γιγαντιαίο εκτόπισμα τους, χάρη στον πασπαλισμένο με fuzz αιχμές, βαθύ του ήχο.

 

Ο σκαιός κι απόκοσμος ήχος τούτης της άκρως ελπιδοφόρας και πολλά υποσχόμενης μπάντας, μας ταξιδεύει στα πλέον ανήλιαγα σοκάκια του heavy ήχου, καθώς συνδυάζει φανταστικά τις sludge ανησυχίες της με το πρωτόγονο doom/death ταμπεραμέντο της, προσφέροντας μας έτσι ένα ιδιαιτέρως εθιστικό κράμα ισχνής funeral ψυχεδέλειας κι αβυσσαλέας doom αμαρτίας.

 

Εν ολίγοις, έχω την εντύπωση ότι οι ορμητικοί Sator, οι οποίοι πραγματοποιούν ένα γεμάτο τσαμπουκά μπάσιμο στον doom χώρο, πρόκειται σύντομα εάν κι εφόσον συνεχίσουν με την ίδια δυναμική και ποιότητα να καθιερωθούν ως μια από τις πλέον σημαντικές μπάντες του είδους, καθώς το πρώτο full length τους, ξεχειλίζει έμπνευση και μαεστρία. Αποκρουστικά όμορφο.

 

Sator: Bandcamp / Facebook

Taxi Driver Records: Official Website

 

Vanessa Van Basten - Disintegration EP

 

Οι μυστηριώδεις Vanessa Van Basten σχηματίστηκαν το 2005 στη Γένοβα της Ιταλίας κι αρχικά είχαν one man band μορφή, όμως με την πάροδο των χρόνων, ο Stefano Parodi σε μπάσο κι ο Roberto Della Rocca στα ντραμς, πλαισίωσαν σε σταθερή βάση τον ιδρυτή, τραγουδιστή και κιθαρίστα τους, Morgan Bellini κι έτσι τούτη η άκρως ενδιαφέρουσα και τρομερά ταλαντούχα μπάντα αποτελούσε πλέον ένα εξόχως δυναμικό heavy κι εύθραυστο post τρίο, συνάμα.

 

Το έσχατο χρονικά πόνημα τούτης της έξοχης μπάντας κυκλοφορεί μέσω της επίσης Ιταλικής Taxi Driver Records κι έχει τη μορφή EP, καθώς η συνολική του διάρκεια δεν ξεπερνά τα 23 λεπτά, ενώ φέρει τον τίτλο Disintegration, ο οποίος μαρτυρά την εξολοκλήρου cover υπόσταση του, μιας και φέρει αυτούσιο το όνομα του πλέον δημοφιλούς δίσκου των The Cure, μες από τον οποίο οι Vanessa Van Basten επέλεξαν προσεκτικά και διασκεύασαν 4 από τα κομμάτια του.

 

Η σκοτεινή αύρα της μουσικής των The Cure στο Disintegration του 1989 δεν έχει αλλάξει στην σύγχρονη έκδοση των Vanessa Van Basten, αν κι έχω την αίσθηση, πως το πειραματικό υπόβαθρο τους, έχει στολίσει με περισσότερο έρεβος τούτο το ήδη εξαιρετικά σκοτεινό EP, το οποίο χάρη στις εξαίρετες guest συμμετοχές και το experimental ταλέντο τους, διακρίνεται τόσο για την αρκούντως heavy υφή του, όσο και για την εθιστική rock κι αιθέρια υπόσταση του.

 

Τα ντραμς των Vanessa Van Basten συνεργάζονται υπέροχα με τα έγχορδα και δημιουργούν ένα ηχητικό δίχτυ ασφαλείας για τις συνθέσεις του Disintegration, ενώ τα γαλήνια φωνητικά, τα οποία πότε έχουν ανδρική και πότε γυναικεία υπόσταση, ενισχύουν την αέρινη διάσταση του κι απογειώνουν τα πλήκτρα τους, που πασπαλίζουν με μουσική αστερόσκονη το τελικό μουσικό σύνολο, αναδεικνύοντας υπέροχα την ονειρική διάσταση και την παραμυθένια του ομορφιά.

 

Ο στιβαρός ήχος τούτης της κυκλοφορίας οφείλεται εν πολλοίς στο μεστό κι ογκώδες μπάσο των Vanessa Van Basten, το οποίο χαρίζει βάθος στο τελικό μουσικό αποτέλεσμα κι ενισχύει την γλυκιά τονικότητα της μελαγχολικής κιθάρας τους, η οποία στολίζει το μεθυστικό Disintegration με riffs οδυνηρής goth ομορφιάς και leads θλιμμένης post ευδαιμονίας, καθιστώντας έτσι την νέα συναρπαστική κι άκρως ταξιδιάρικη εκδοχή του, εξόχως χορταστική και ιδιαιτέρως γοητευτική.

 

Εν ολίγοις, ένας από τους πλέον αναγνωρίσιμους κι απολαυστικούς δίσκους μιας εκ των πιο επιδραστικών μπαντών του ευρύτερου rock ήχου, μας παρουσιάζεται εδώ από τους λάτρεις του σκοτεινού rock πειραματισμού, Vanessa Van Basten, ελαφρώς αλλαγμένος, αλλά αφοσιωμένος και πιστός συνάμα στα έντονα συναισθήματα, που πριν από 25 χρόνια οδήγησαν τους The Cure στη δημιουργία του. Τουτέστιν, το Disintegration ήταν και παραμένει μουσικό κόσμημα.

 

Vanessa Van Basten: Facebook / Tumblr

Taxi Driver Records: Official Website

 

Antea - Trepverter

Στις αρχές της χιλιετίας σχηματίστηκαν στην Γένοβα της Ιταλίας οι ανερχόμενοι Antea, οι οποίοι απαρτίζονται από τον Francesco στην κιθάρα, τον Luca στο μπάσο και τα ηλεκτρονικά εφέ, τον Davide στη φωνή και τα πλήκτρα και στα ντραμς από τον έτερο Davide. Τούτη η ταλαντούχα μπάντα πρόκειται να κυκλοφορήσει το νέο κι αποτελούμενο από 7 κομμάτια συνολικής διάρκειας 36 λεπτών δίσκο της, με τίτλο: Trepverter τον προσεχή Ιούλη μέσω της Taxi Driver Records.

 

Ο εν λόγω δίσκος, ξεχωρίζει για την δυναμική κι εξαιρετικά διαυγή παραγωγή του, η οποία δίνει την απαραίτητη ώθηση στις περιπετειώδεις συνθέσεις του για να ξεδιπλωθούν με τον πλέον σωστό τρόπο, χαρίζοντας μας την πλούσια κι experimental υφή τους σε όλο τους το μεγαλείο, καθώς αναδεικνύει περίφημα το αρκούντως heavy κι ατίθασο post metal υπόβαθρο του Trepverter, το οποίο οι Antea έχουν επιτυχώς διανθίσει με έντονα progressive ηχοχρώματα.

 

Τα εμπρηστικά ντραμς των Antea προσφέρουν groove στο τελικό ηχητικό σύνολο και συνθέτουν ένα ιδιαιτέρως δυναμικό rythm section με το μεστό μπάσο, το οποίο είναι βαφτισμένο στο fuzz, χαρίζοντας έτσι στο Trepverter το απαραίτητο ηχητικό βάθος κι άπλετο όγκο, πάνω στα οποία η κιθάρα άλλοτε πλέκει κοφτά riffs σε ιδιαιτέρως heavy ρυθμούς κι άλλοτε ξελογιάζει τις αισθήσεις με τα παρανοϊκής υφής solos και leads της, τα οποία απογειώνουν τούτο το εξαίσιο άκουσμα.

 

Ο πλούσιος μουσικός χαρακτήρας του Trepverter αποτυπώνεται κι από τα διάφορα κι αχνά ηλεκτρονικά εφέ του και μαρτυρείτε συνάμα κι από τα λιγοστά του πλήκτρα, τα οποία συνθέτουν ένα μουντό ηχητικό πέπλο πάνω από τις συνθέσεις του, το οποίο εντείνει την σκοτεινή του ατμόσφαιρα και συγχρόνως, αφήνει τον απαραίτητο χώρο στα ως επί τω πλείστο καθαρά φωνητικά των Antea, για να αποδώσουν τους στίχους με περίσσιο πάθος και θεατρικότητα.

 

Εν ολίγοις, οι πολλά υποσχόμενοι Antea, οι οποίοι παρά το γεγονός, πως υπάρχουν για σχεδόν 15 χρόνια, τώρα επιχειρούν τα πρώτα τους δισκογραφικά βήματα, πετυχαίνουν με το εξαιρετικό Trepverter να μας χαρίσουν ένα απολαυστικό heavy άκουσμα με ανάγλυφες πειραματικές αιχμές, το οποίο αποτυπώνει την μοναδική τους ηχητική ταυτότητα κι αναδεικνύει συνάμα την εκτελεστική και συνθετική τους δεινότητα. Λάτρεις των experimental ηχοτοπίων, σπεύσατε.

Antea: Facebook

Taxi Driver Records: Official Website

L'Inverno Della Civetta

Από την Ιταλία προέρχεται η μουσική κολεκτίβα L'Inverno Della Civetta, η οποία αποτελεί μια μεγάλη συνεργασία όλων των rock & metal συγκροτημάτων από την Γένοβα. Το 2013 γεννήθηκε η ιδέα να μαζευτούν και να γράψουν παρέα και μοιρασμένα σε διάφορα σχήματα τα μέλη τους, όλα εκ των οποίων θα κυκλοφορούσαν υπό το όνομα L'Inverno Della Civetta. Το μόνο κακό σε όλο αυτό, είναι ότι οι μπάντες είναι πάρα πολλές για να αναφερθούν ονομαστικά σε τούτο..

..Το κείμενο, όπως ακριβώς κι όλοι οι μουσικοί. Το όλο εγχείρημα στηρίζεται από την επίσης Ιταλική και με έδρα την Γένοβα Taxi Driver Records, η οποία διαθέτει το εν λόγω άκουσμα για stream και download μέσα από την σελίδα της στο bandcamp, ενώ έχει έτοιμες και φυσικές κόπιες του L'Inverno Della Civetta, η παραγωγή του οποίου, όπως κι ότι σχετίζεται με αυτό, φέρει έντονο το τοπικό στοιχείο, καθώς τα πάντα έλαβαν χώρα σε διάφορα studio της πόλης.

Το σημαντικό όμως είναι ότι η μουσική του L'Inverno Della Civetta ξεχωρίζει για την ομαλή της ροή και για τον ατίθασο χαρακτήρα της, ενώ παρά το δύσκολο του εγχειρήματος, οι ταλαντούχοι δημιουργοί της, πέτυχαν να της προσδώσουν την δική της μοναδική ταυτότητα. Sludge, stoner, post, punk, grunge και hardcore ηχοτοπία εναλλάσσονται μεταξύ τους άλλοτε υπό metal πρίσμα κι άλλοτε υπό ένα εξόχως σαγηνευτικό και γαλήνιο rock άρωμα, που γοητεύει τις αισθήσεις.

Η συνολική διάρκεια του L'Inverno Della Civetta αγγίζει τα 46 λεπτά και τα 10 κομμάτια του, τα οποία αποθεώνουν την συλλογικότητα, μας προσφέρουν πολλές όμορφες στιγμές, καθώς συνδυάζουν φαινομενικά αταίριαστα μεταξύ τους παρακλάδια του ευρύτερου rock και metal ήχου με τον πλέον σωστό κι ομαλό για την ροή τους τρόπο, ενώ η μαεστρία της ομώνυμης μπάντας, απογειώνεται από την πάρα πολύ υψηλή κι άκρως παθιασμένη απόδοση της.
 

Τα riffs από τις κιθάρες πότε σέρνονται σε έναν βαλτώδη stoner καμβά και πότε ξεχύνονται σαν sludge χείμαρρος, ενώ αρκετές είναι οι φορές, που το alternative στοιχείο κυριαρχεί σε αυτά. Τα solos και τα leads τους, άλλοτε ευωδιάζουν μέταλλο κι ατσάλι κι άλλοτε αποκτούν μια εύθραυστη και μελωδική rock υπόσταση, που μαγεύει σε κάθε της άκουσμα. Τα instumental κομμάτια δεν λείπουν από το L'Inverno Della Civetta, αν και τα φωνητικά είναι πολύ πιο έντονα σε αυτό.

Η ποικιλία στα φωνητικά, η οποία αποκτά από pop/rock έως και hardcore μορφή, καθιστά τα ήδη έντονα και περιπετειώδη ηχοχρώματα του L'Inverno Della Civetta εξόχως πλούσια, ενώ τα ντραμς βρίσκονται πάντα σε πλήρη αρμονία με το μπάσο, προσφέροντας groove, βάθος κι όγκο, αντίστοιχα. Τα πλήκτρα και τα διάφορα εφέ καθιστούν ακόμη πιο απολαυστικό από ότι ήδη είναι το άκρως χορταστικό L'Inverno Della Civetta, δένοντας παράλληλα τον heavy ήχο του.

Δεν ξέρω πως τα κατάφεραν οι γείτονες Ιταλοί, αλλά μάλλον κάτι κάνουν καλά, καθώς εκτός από την ίδια την κυκλοφορία ενός τέτοιου δίσκου, που με τα δικά μας δεδομένα μοιάζει σχεδόν αδύνατη, μιας κι απαιτεί την ενεργή συμμετοχή πολλών ατόμων δίχως έριδες, πέτυχαν και να προσδώσουν στο πόνημα τους όλο τους το ταλέντο, καθιστώντας έτσι το συνονόματο τους, L'Inverno Della Civetta, ως έναν άκρως ενδιαφέρον και ποιοτικό rock/metal δίσκο. Μπράβο.

L'Inverno Della Civetta: Facebook

Taxi Driver Records: Official Website

Mope

Από την Γένοβα της Ιταλίας προέρχονται οι σχηματισμένοι το 2011 κι ανερχόμενοι Mope, οι οποίοι απαρτίζονται από τους Stefano στο μπάσο, Fabio στα ντραμς, Sara στο σαξόφωνο και Jessica στην κιθάρα. Τούτη η ταλαντούχα μπάντα επιχειρεί αυτές τις ημέρες δυναμικό μπάσιμο στον heavy χώρο, καθώς κυκλοφορεί μέσω της Taxi Driver Records την παρθενική κι ομώνυμη δουλειά της, που αποτελείται από μόλις 3 κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 30 λεπτών.

 

Η καθαρά instrumental μουσική των Mope δεν φέρει ίχνος φωνητικών ή samples και διακρίνεται για την πειραματική και σχεδόν avant-garde αισθητική της, που ταξιδεύει τις αισθήσεις σε heavy ηχοτοπία απόκοσμης ομορφιάς, ενώ απογειώνεται από την διαύγεια της μεστής παραγωγής του Mope, που προσδίδει την απαραίτητη δυναμική στα κομμάτια κι αναδεικνύει συνάμα τον οίστρο, την εκτελεστική δεινότητα και την αψεγάδιαστη απόδοση και των τεσσάρων μελών των Mope.

 

Κιθάρα και μπάσο οδηγούν από κοινού τις περιπετειώδεις συνθέσεις των Mope σε ζοφερά και μινιμαλιστικά doom ηχοτοπία, τα οποία ενισχύονται από το απύθμενο και συνήθως σε drone μοτίβο, groove των ντραμς, που τα σπρώχνει σε avant-garde στενά, εκεί όπου το σαγηνευτικό σαξόφωνο μαγεύει τις αισθήσεις με τις εύθραυστες κι αιθέριες μελωδίες του, που αποτελούνται από ονειρικές νότες, με χαραγμένη μια σχεδόν ανεπαίσθητη jazz αύρα στην ραχοκοκαλιά τους.

 

Οι αχνές stoner πινελιές των εγχόρδων προσδίδουν μια έξτρα δόση ποικιλίας στον ήδη πλούσιο, αν και λάτρη της απλότητας ήχο των Mope, ο οποίος είναι πλασμένος με τέτοιο τρόπο, ώστε να μαγέψει και να καθηλώσει με την τυλιγμένη σε αόρατο post πέπλο, heavy υπόσταση του, τόσο τους λάτρεις της ωμής κι ατμοσφαιρικής doom μουσικής, όσο και τους λάτρεις του experimental drone ήχου, καθώς παρά την παραμόρφωση, οι Mope διατηρούν τον οργανικό τους χαρακτήρα.

 

Δεν λείπει όμως από το Mope ούτε και η ψυχεδέλεια, παρόλο, που είναι πολύ καλά κρυμμένη στα σωθικά του, η οποία δένει με φανταστικό τρόπο τα μπόλικα κι έντονα ηχοχρώματα, που με περίσσια μαεστρία συνδυάζουν οι Mope, αποκτώντας έτσι την μοναδική ηχητική τους ταυτότητα και προσφέροντας μας παράλληλα ένα απολαυστικό άκουσμα με πολλές ηχητικές πτυχές, που θαρρώ, πως η ταξιδιάρικη αύρα νοσταλγίας του, δεν θα αφήσει κανέναν ασυγκίνητο. Γοητευτικό.

Mope: Facebook

Taxi Driver Records: Official Website

 

Gandhi's Gunn - The Longer The Beard The Harder The Sound

Οι Ιταλοί Gandhi's Gunn, που γεννήθηκαν στην Γένοβα πριν από μια πενταετία περίπου, απαρτίζονται από τους Massimo Perasso σε μπάσο, Andrea Tabbi De Bernardi σε ντραμς, Francesco Raimondi σε κιθάρες και Giacomo H Boeddu σε φωνητικά, ενώ νομίζω, πως ενεργό μέλος της μπάντας θα πρέπει να θεωρείται και ο πρώην μπασίστας της, Kabuto, ο οποίος, μέσω του Kabuto Art Lab, που διατηρεί, χειρίζεται όλα όσα σχετίζονται με το οπτικό μέρος των πολλά υποσχόμενων, διψασμένων, αλλά και αποφασισμένων για επιτυχία, Gandhi's Gunn.  

Το ντεμπούτο άλμπουμ τούτης της ιδιαίτερα δυναμικής μπάντας, Thirtyeahs, που κυκλοφόρησε το 2010, κέρδισε τις καρδιές των κριτικών, αλλά και των φίλων της heavy μουσικής, ενώ έδωσε την ευκαιρία στη μπάντα να μοιραστεί το ίδιο συναυλιακό σανίδι με μπάντες θρύλους του χώρου, όπως οι συμπατριώτες τους Ufomammut, οι Αργεντίνοι Los Natas, οι εξ Αμερικής ορμώμενοι Acid King, Clutch κι Atomic Bitchwax, ενώ υπήρξαν και κάποιες ζωντανές εμφανίσεις παρέα με τους Ιάπωνες Church Of Misery, τους Βέλγους Amen Ra, αλλά και τους Καναδούς Nadja.

Έχοντας αυτά κατά νου, θέλοντας και μη, οι προσδοκίες μου για το επερχόμενο και δεύτερο ως τώρα full length άλμπουμ της μπάντας, που πρόκειται να κυκλοφορήσει υπό τον τίτλο The Longer The Beard The Harder The Music, στις 27 του τρέχοντος μήνα από την επίσης Γενοβέζικη Taxi Driver Records, αυξήθηκαν κατακόρυφα, καθώς το να είσαι νεοεμφανιζόμενη μπάντα και να βρίσκεσαι άμα τη κυκλοφορία του ντεμπούτου σου στον δρόμο για δύο συνεχόμενα χρόνια παρέα με μεγαθήρια του χώρου, νομίζω, πως δεν είναι κι ότι πιο συνηθισμένο.

Ωραία όλα αυτά, αλλά ας μπούμε στο παρασύνθημα. Το εκρηκτικό The Longer The Beard The Harder The Music, που ηχογραφήθηκε στα Green Fog Studio, όχι μόνο εκπλήρωσε τις υψηλές προσδοκίες μου, αλλά νομίζω, πως τις ξεπέρασε, καθώς τα 8 κομμάτια συνολικής διάρκειας 40 λεπτών, που το αποτελούν, είναι όλα τους ένα κι ένα, ενώ θαρρώ, πως ιδιαίτερης μνείας αξίζει ο Mattia Cominotto, που ήταν ο αποκλειστικός υπεύθυνος για την εξαιρετική παραγωγή του δίσκου, η οποία όπως ίσως μαντεύετε, απογειώνει τις εκρηκτικές συνθέσεις του.

Τα ιδιαιτέρως δυναμικά ντραμς πλαισιώσουν υπέροχα τα ογκώδη, αλλά και κοφτά σε αρκετές στιγμές, υπέρβαρα riffs της κιθάρας, όπως ακριβώς και τις γαλήνιες μελωδίες αυτής, ενώ το υπέρ του δέοντος groovy μπάσο συμπληρώνει αμφότερα με ιδανικό τρόπο, αν και για να είμαι ειλικρινής, θαρρώ, πως την παράσταση κλέβουν τα φωνητικά, καθώς έχω την αίσθηση, πως η ποιότητα τους είναι αυτή, που καθιστά ξεχωριστούς στον heavy χώρο τους ελπιδοφόρους Ghandi's Gunn, που χειρίστηκαν με μαεστρία, τις πολλές κι ενδιαφέρουσες επιρροές τους.

Οι southern ηχητικές πινελιές, που η μπάντα διοχετεύει με ιδιαίτερη επιτυχία στο heavy rock της, προσδίδουν μια σαγηνευτική ομορφιά στον εκρηκτικό stoner χαρακτήρα της, ο οποίος περιέχει κάποια καλά κρυμμένα metal ψήγματα, ενώ οι ανατολίτικες μελωδίες φλερτάρουν επιτυχώς τα μπόλικα ψυχεδελικά στοιχεία του δίσκου, καθιστώντας τον έτσι, σχεδόν απαραίτητο για τις δισκοθήκες των απανταχού φίλων του heavy ήχου, καθώς το ιδιαιτέρως πλούσιο μουσικό του περιεχόμενο, βρίθει ενέργειας, δίχως όμως να στερείται της πάντα καλοδεχούμενης ποικιλίας.

Εν κατακλείδι, νομίζω, πως οι Ghandi's Gunn, δεν θα δυσκολευτούν να προκαλέσουν τον θόρυβο, που επιθυμούν, αλλά και δικαιούνται, καθώς το δεύτερο πόνημά τους, The Longer The Beard The Harder The Music, είναι προσεγμένο ως και την παραμικρή του λεπτομέρεια, ενώ οι συνθέσεις του, που ως επί τω πλείστον, γεννήθηκαν κατά την διάρκεια της προαναφερθείσας συναυλιακής πορείας της μπάντας, παρά είναι καλές για να περάσουν απαρατήρητες. Γι' αυτό το λόγο, σας προτείνω ανεπιφύλακτα τούτο το εντυπωσιακό άκουσμα.