Demonic Death Judge - Skygods

Οι γεννημένοι το 2009 στην Φινλανδία, Demonic Death Judge, αποδεικνύονται ιδιαιτέρως παραγωγικοί, καθώς παρά τα μόλις τρία χρόνια της ως τώρα ύπαρξης τους, έχουν προλάβει να ηχογραφήσουν πέντε δουλειές και πιο συγκεκριμένα: δύο Eps, ένα split άλμπουμ, αλλά και δύο full length δίσκους, ο έσχατος χρονικά εκ των οποίων, ο οποίος τιτλοφορείται: Skygods, κυκλοφόρησε μέσω της φινλανδικής Inverse Records, πριν από έναν περίπου μήνα.

Το εν λόγω άλμπουμ, το λεπτομερές artwork του οποίου, φιλοτέχνησε ο Markku Metso, περιέχει οχτώ κομμάτια συνολικής διάρκειας 48 περίπου λεπτών, ενώ διακρίνεται για την πραγματικά αψεγάδιαστη παραγωγή του, που είναι αποτέλεσμα της εξαιρετικής συνεργασίας της μπάντας σε αυτόν τον τομέα, με τους Sami Latva, που ηγήθηκε των ηχογραφήσεων, Sami Hauru, που ανέλαβε την μίξη του δίσκου και Jaakko Viitalähde, που επιμελήθηκε το mastering του.

Η κιθάρα του Saku Hakuli χτίζει λασπωμένα ηχοτοπία τεραστίων διαστάσεων, τα οποία δεν παραλείπει να διανθίζει με ψυχεδελικές πινελιές, ενώ συνεργάζεται άψογα με τα ιδιαιτέρως δυναμικά τύμπανα του Lauri Pikka, τα οποία συμβάλουν τα μέγιστα στην ομαλή ροή των κομματιών. Τα φωνητικά του Jaakko Heinonen ταιριάζουν υπέροχα στην σκοτεινή ατμόσφαιρα του δίσκου, ενώ το μπάσο του Pasi Hakuli κλέβει την παράσταση με την απόδοση του.

Πιο αναλυτικά, η κιθάρα πλέκει θηριώδους υπόστασης, δηλητηριώδη riffs, το sludge μοτίβο των οποίων, έχει τις ρίζες του βαθιά στον doom rock χώρο της δεκαετίας του '70, από τον οποίο πηγάζουν και τα οπιούχα, ψυχεδελικά της solos, τα οποία αναδεικνύουν με τον καλύτερο τρόπο τα μαγευτικά περάσματα, μέσω των οποίων η ακουστική κιθάρα στολίζει τις συνθέσεις, ενώ ζαλίζουν τις αισθήσεις κι αιχμαλωτίζουν το μυαλό, με την έντονη, μεθυστική τους αύρα.

Τα ντραμς, άλλοτε ηχούν καταιγιστικά κι άλλοτε συμβάλουν στη φαινομενική ηχητική νηνεμία, που επικρατεί στο εκπληκτικό Skygods, ενώ σε όλη του τη διάρκεια, καταφέρνουν και κρατούν με μαεστρία τα μπόσικα του, μέσω των δυναμικών τους γυρισμάτων. Τα ουρλιαχτά, που φέρνουν μια κολακευτική για αυτό, ζοφερή black νότα, στο τελικό ηχητικό αποτέλεσμα, αποδίδουν με πειθώ τους μυστηριακούς στίχους, ενώ εντείνουν την ζοφώδη ατμοσφαίρα του.

Τα ελάχιστα πλήκτρα, που ακούγονται στο καταπληκτικό Skygods, πλαισιώνουν υπέροχα τις μελωδικές του στιγμές, ενώ προσδίδουν μια αέρινη αίσθηση στις περιπετειώδεις και τερατώδους ομορφιάς, συνθέσεις του. Το μπάσο όμως είναι αυτό, το οποίο θαρρώ, πως απογειώνει τούτο το εξαίσιο άλμπουμ, καθώς οι πνιγμένες στο fuzz, τραχιές του νότες, προσφέρουν στα κομμάτια του, γενναίες ποσότητες groove, ενώ τα οδηγούν στα heavy πέρατα του αχανή doom ήχου.

Τα έντονα sludge ηχοχρώματα του Skygods συνυπάρχουν αρμονικά με τα ανάγλυφα black στοιχεία των Demonic Death Judge, ενώ αναδεικνύουν με τον καλύτερο τρόπο τόσο την 70's αισθητική, που διακρίνει την νοοτροπία τους, όσο και το αγνό doom υπόβαθρο τους. Με άλλα λόγια, τούτοι οι τύποι, μόλις εκτόξευσαν τις προσδοκίες για το ηχητικό τους μέλλον σε ύψη δυσθεώρητα, καθώς κυκλοφόρησαν έναν από τους καλύτερους δίσκους του ακραίου heavy ήχου για το 2012. 

Demonic Death Judge: Bandcamp / Blog / Facebook

Inverse Records: Official Website

Both Sides Suffer Heavy Losses, But We Faced An Unavoidable Conclusion - Unseen Our Voice

Μια εξαιρετικά σημαντική προσπάθεια ξεκίνησε πρόσφατα από την προερχόμενη από τα σπλάχνα μιας ραδιοφωνικής εκπομπής, κολεκτίβα: Unseen Our Voice, που κυκλοφόρησε μια άκρως ενδιαφέρουσα digital συλλογή, την οποία διανέμει δωρεάν μέσω του bandcamp.

Το εν λόγω compilation, στο οποίο συμμετέχουν 22 μπάντες της εγχώριας underground μουσικής σκηνής με ένα κομμάτι έκαστη, διαρκεί περίπου δυόμιση ώρες, ενώ συνοδεύεται από ένα εξόχως ταιριαστό με το μουσικό του περιεχόμενο artwork κι ένα pdf με πληροφορίες.

Το Both Sides Suffer Heavy Losses, But We Faced An Unavoidable Conclusion, όπως είναι ο τίτλος τούτης της συλλογής, επιτυγχάνει το σκοπό του, καθώς η απολαυστική υπόσταση του, μας παρουσιάζει κάποια από τα πλέον ταλαντούχα ελληνικά rock συγκροτήματα.

Μπάντες από τον ευρύτερο post rock χώρο, με μπόλικα experimental, ambient και shoegaze στοιχεία μεταξύ άλλων, καθιστούν την ύπαρξη τους γνωστή στους απανταχού φίλους του rock ατμοσφαιρικού ήχου, ενώ καταδεικνύουν, πως τούτη η χώρα, δεν είναι όσο φτωχή λένε.

Η κολεκτίβα Unseen Our Voice, που αποτελεί δημιούργημα των Argybäg και MissArt, η οποία αυτοπροσδιορίζεται ως Independent Post Rock Support Collective, αποδεικνύει με την πρώτη της κίνηση, πως μέσα από τη περιρρέουσα σαπίλα, μπορεί να γεννηθεί κάτι καλό.

Η τρανταχτή απόδειξη αυτού, που καλό θα ήταν να στηρίξετε κι η οποία φέρει τον εύγλωττο τίτλο: Both Sides Suffer Heavy Losses, But We Faced An Unavoidable Conclusion, αποτελεί μια εξαιρετική αρχή, για την αγνή κι ανεξάρτητη πρωτοβουλία, που πρεσβεύει.

Unseen Our Voice: Bandcamp / Facebook

 

Hot Fiction - Apply Within

Μια εξαιρετικά ταλαντούχα μπάντα γεννήθηκε στα έδρανα ενός βρετανικού πανεπιστημίου το 2008, οπότε και οι μοιραζόμενοι παρόμοια μουσικά γούστα κι επιρροές, Andy Yeoh σε ντραμς και φωνητικά και Simon Miller σε κιθάρα και φωνητικά, αποφοίτησαν κι έκτοτε, αφιερώθηκαν αποκλειστικά στη συγγραφή μουσικής, δημιουργώντας την δική τους μπάντα: Hot Fiction.

Το εν λόγω δυναμικό ντουέτο, έγινε ιδιαιτέρως γνωστό στη γενέτειρα του μέσω των εκρηκτικών live εμφανίσεων του, ενώ από το καλοκαίρι του 2010 κι έπειτα, οπότε και κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ: Dark Room, η φήμη του εξαπλώθηκε με γοργό και σταθερό ρυθμό στην Ευρώπη και στην Αμερική, καθώς οι lo-fi κι αρκούντως heavy μελωδίες του, έβριθαν φρεσκάδας.

Η garage blues αύρα του ντεμπούτου των Hot Fiction, την οποία απογείωσαν τα πνιγμένα στο fuzz κι ιδιαιτέρως εμπνευσμένα τους, riffs, υπάρχει σε μεγάλο βαθμό και στο δεύτερο πόνημα τους με τίτλο: Apply Within, το οποίο στερείται της lo-fi αισθητικής, που διέκρινε τον πρώτο τους δίσκο, αλλά ξεχωρίζει για τις soul πινελιές του, που κολακεύουν τον rock χαρακτήρα του.

Το αποτελούμενο από 10 κομμάτια συνολικής διάρκειας 43 λεπτών, Apply Within, διακρίνεται για την πραγματικά αψεγάδιαστη παραγωγή του, το κερασάκι στην τούρτα της οποίας, έβαλε επιτυχώς ο Carl Saff, ο οποίος με μαεστρία επιμελήθηκε το mastering του, που προσδίδει διαύγεια στον ήχο της μπάντας, αλλά και μια σαγηνευτική ζεστασιά στην τονικότητα της.

Η ενορχήστρωση, όπως ακριβώς κι η παραγωγή της μπάντας, έχει ανέβει επίπεδο, ενώ τον ίδιο ανοδικό δρόμο ακολούθησε και η συνθετική της ικανότητα, μιας και οι Hot Fiction προσέθεσαν νέα στοιχεία στον ήχο τους, δίχως να αφαιρέσουν τα ήδη υπάρχοντα, ενώ κατάφεραν με απόλυτη επιτυχία να αφομοιώσουν, αλλά και να φιλτράρουν σωστά, τις μπόλικες επιρροές τους.

Αποτέλεσμα των παραπάνω, το ειλικρινά εκπληκτικό Apply Within, το rock μοτίβο του οποίου, διανθίζεται εξαίσια από τα ουκ ολίγα desert ηχοχρώματα, που το περίσσιο fuzz του προσφέρει, ενώ η blues αύρα του, συνυπάρχει αρμονικά με τις ανάγλυφες soul ανησυχίες τούτης της άκρως ελπιδοφόρας κι έχουσας τις sexy ηχητικές της ρίζες, στον ευρύτερο heavy χώρο, μπάντας.

Η κιθάρα παρασέρνει στο ρυθμό της, είτε δημιουργεί fuzz υφής κι άκρως ξεσηκωτικά riffs, είτε πλέκει μελίσταχτες soul μελωδίες, ενώ τα ντραμς άλλοτε τη σιγοντάρουν με τον σπιρτόζικο blues χαρακτήρα τους κι άλλοτε κρατούν τα μπόσικα με τη garage δυναμική τους. Τέλος, τα φωνητικά αποδίδουν με περισσή πειστικότητα τους αισθαντικούς στίχους του έξοχου, Apply Within.

Η μεθυστική ατμόσφαιρα, που οι ανερχόμενοι και πιστοί στο diy χαρακτήρα τους, Hot Fiction, οι οποίοι διανέμουν δωρεάν τη μουσική τους και μάλιστα, προτρέπουν τον οποιοδήποτε την γουστάρει να την μοιραστεί ελεύθερα, δημιουργούν στο γοητευτικό Apply Within, καθίσταται καθηλωτική εξαιτίας της παθιασμένης τους απόδοσης και του απύθμενου ταλέντου τους.

Το σχεδόν διάφανο vintage πέπλο, που καλύπτει την ανεπαίσθητη retro αισθητική τους, απογειώνει την αίσθηση φρεσκάδας, που διαπερνά το φανταστικό Apply Within, ενώ μαρτυρά μεράκι εκ μέρους των ανερχόμενων Hot Fiction, οι οποίοι με το δεύτερο δίσκο τους, αφήνουν πάρα πολλές υποσχέσεις για το ηχητικό τους μέλλον. Τα ειλικρινά μου συγχαρητήρια.

Hot Fiction: Bandcamp / Facebook

Graveyard - Lights Out

Οι γεννημένοι το 2007 στο Γκέτεμποργκ της Σουηδίας, Graveyard, οι οποίοι απαρτίζονται από τους Joakim Nilsson σε κιθάρα και φωνητικά, Rikard Edlund σε μπάσο, Axel Sjöberg σε τύμπανα και κρουστά και Jonatan Ramm σε κιθάρα, κυκλοφόρησαν πριν λίγες ημέρες την τρίτη τους full length δουλειά και δεύτερη μέσω της Nuclear Blast, με τίτλο: Lights Out.

Ο εν λόγω δίσκος, ο οποίος οφείλει τον διακριθέν για την ζεστασιά και διαύγεια ήχο του, στην εξαιρετική δουλειά, που έκανε ο Don Alsterberg στον τομέα της παραγωγής, αποτελείται από 9 κομμάτια συνολικής διάρκειας 35 περίπου λεπτών, ενώ ξεχωρίζει για τους σαρκαστικούς στίχους του, που είναι περισσότερο προσωπικοί, αλλά και πιο κυνικοί συγχρόνως, από ποτέ.

Η μουσική του κατεύθυνση είναι λιγότερο heavy σε σύγκριση με τους προκατόχους του, αλλά εξίσου, αν όχι περισσότερο δυναμική με τις μελωδίες εκείνων, καθώς οι Graveyard φαίνεται να κατασταλάζουν σε ένα ιδιαιτέρως εκρηκτικό rock 'n' roll μοτίβο, το οποίο επιτυχώς για ακόμη μια φορά, διανθίζουν με έντονα blues στοιχεία, αλλά και vintage αισθητικής, κλασσικό rock.

Το fuzz περισσεύει στις περιπετειώδεις συνθέσεις του εύφλεκτου Lights Out, ενώ το ίδιο ακριβώς ισχύει και για το groove, το οποίο ξεσηκώνει με την σκανταλιάρικη υπόσταση του. Η ψυχεδέλεια έχει πλέον αποχωρήσει σχεδόν ολοκληρωτικά από το ρεπερτόριο της μπάντας, αν κι έχω την εντύπωση, πως τούτος ο δίσκος, είναι ο πλέον σκοτεινός της ως τώρα πορείας της.

Τα ζαβολιάρικα riffs, που με μαεστρία οι κιθάρες πλέκουν, διανθίζονται από τα βαπτισμένα στα οπιούχα νερά του 60's rock ήχου, solos, που οι ίδιες υφαίνουν, ενώ τα μελωδικά τους σημεία, που δεν είναι και λίγα, πλαισιώνονται υπέροχα τόσο από το όργανο, που εντείνει τον retro τους χαρακτήρα, όσο κι από το mellotron, το οποίο καθιστά μεθυστική, την vintage αύρα τους.

Το μπάσο συμβάλει τα μέγιστα στο τελικό ηχητικό αποτέλεσμα, καθώς δεν είναι λίγες οι φορές, που μόνο του κρατά τα μπόσικα του δίσκου, ενώ ο μεστός ήχος του, πλημμυρίζει τα ορισμένες φορές, jazz τεχνοτροπίας, χτυπήματα των bluesy ντραμς, τα οποία προσδίδουν την απαραίτητη σπιρτάδα στις ευωδιάζουσες πυρίτιδα συνθέσεις του υποφαινόμενου, εκπληκτικού δίσκου.

Τα φωνητικά, θαρρώ, πως είναι τα καλύτερα στην ως τώρα δισκογραφία των Graveyard, καθώς ακούγονται πιο ώριμα από ποτέ, ενώ δεν έχουν χάσει ούτε ίχνος από τον σπιρτόζικο χαρακτήρα, που πάντα τα διέκρινε. Το περίσσιο πάθος τους, συμβάλει σημαντικά στην πειστική απόδοση των στίχων του δίσκου, ενώ δεν αφαιρεί κάτι από την αισθαντικότητα τους.

Ο πρωταγωνιστικός τους ρόλος στο Lights Out, δικαιώνει την επιλογή της μπάντας, να τους δώσει κυρίαρχο ρόλο στη μίξη του άλμπουμ, παρόλο, που απόρροια αυτής της κίνησης, είναι ο ελαφρώς λιγότερο heavy χαρακτήρας του, καθώς το μεγάλο τους εύρος, που φέρνει θύμισες από θρυλικές φωνές του παρελθόντος, απογειώνει την ανέμελη rock 'n' roll ατμόσφαιρα του.

Οι προερχόμενες από την ηχητική εποχή των hippies συνθέσεις του Lights Out, έχουν πολλά κοινά, αλλά και πολλές διαφορές, με τα κομμάτια, που μόλις πριν από 18 μήνες κυκλοφόρησε η μπάντα. Η ατμόσφαιρα τους παραμένει πιστή στην μουσική, που αυτή υπηρετεί, ενώ το κύριο γνώρισμα των συνθέσεων του νέου της δίσκου, είναι η περιπετειώδης τους μουσικότητα.

Τα νέα κομμάτια των ραγδαίως ανερχόμενων Graveyard, που ξεχωρίζουν για την ομαλή τους ροή και τη σωστή δομή τους, δεν αποτελούν αναμασήματα του πρόσφατου παρελθόντος τους, καθώς παρά το μικρό χρονικό διάστημα, κατά το οποίο ηχογραφήθηκαν, η μπάντα κατάφερε να διευρύνει μέσω αυτών το ηχητικό της πεδίο, πατώντας συγχρόνως, γερά στη βάση της.

 

Η φουριόζα rock 'n' roll νοοτροπία της, η οποία συνυπάρχει αρμονικά με την μελαγχολική blues αισθητική της, διανθίζεται υπέροχα από τα jazz ψήγματα, που κάνουν την εμφάνιση τους στο Lights Out, ενώ η υφέρπουσα ψυχεδέλεια, που διαπερνά τις συνθέσεις του δίσκου, γοητευτικά πλαισιώνεται, από τα καλυπτόμενα με ένα νοσταλγικό πέπλο, 60's rock ηχοχρώματα του.

 

Ο νέος δίσκος των Graveyard, μπορεί να μην έχει την ίδια επίδραση στον rock χώρο, που είχε ο περσινός τους δίσκος, αλλά είμαι βέβαιος, πως θα καθιερώσει τούτη την εξαιρετική μπάντα, ως μια από τις κυρίαρχες της vintage σκηνής, καθώς οι πολλές αλλαγές στο tempo του Lights Out, που το καθιστούν συναρπαστικό, καταδεικνύουν την ειλικρινή αγάπη της για το rock 'n' roll.

Graveyard: Official Website / Facebook

Nuclear Blast: Official Website

Lento - Anxiety Despair Languish

 

Δυναμικά επιστρέφουν, έπειτα από μόλις ένα χρόνο απουσίας, στα heavy δρώμενα οι Ιταλοί Lento, οι οποίοι κυκλοφορούν αυτές τις μέρες μέσω της Devonali Records, την πέμπτη συνολικά, μα τρίτη full length δουλειά τους, η οποία φέρει τον άκρως ταιριαστό με την μουσική της, αλλά και με τους χαλεπούς καιρούς, που διανύουμε, τίτλο: Anxiety Despair Languish.

 

Ο εν λόγω δίσκος, ο οποίος διαρκεί 41 περίπου λεπτά, αποτελείται από 13 κομμάτια, ενώ διακρίνεται για την εξολοκλήρου instrumental υπόσταση του. Την εξόχως δυναμική και διακριθείσα, τόσο για την διαύγεια της, όσο και για τον οργανικό της χαρακτήρα, παραγωγή του, επιμελήθηκαν ο Matteo Spinazzè κι ο κιθαρίστας της μπάντας, Lorenzo Stecconi. 

 

Το line up της συμπληρώνουν οι ταλαντούχοι Emanuele Massa σε μπάσο, Federico Colella σε ντραμς, Donato Loia σε κιθάρα και Giuseppe Caputo, επίσης στην κιθάρα, ενώ θαρρώ, πως ειδικής μνείας αξίζει ο Matthias Grünewald, ο οποίος με μεράκι επιμελήθηκε το πανέμορφο και με πολλές λεπτομέρειες artwork, που πλαισιώνει με υπέροχο τρόπο τον νέο της δίσκο.

 

Το sludge μοτίβο, των δημιουργημένων στη Ρώμη το 2004, Lento, συνεχίζει να κυριαρχεί στον ήχο τους και τα doom στοιχεία τους, έχουν συνδυαστεί υπέροχα με τις progressive πινελιές, με τις οποίες τον στόλισαν, ενώ τα hardcore αισθητικής ξεσπάσματα τους, συνυπάρχουν αρμονικά με τα ακουστικά κι ambient στοιχεία, τα οποία επιτυχώς, διανθίζουν την metal αύρα τους.

Οι χαμηλά κουρδισμένες κιθάρες άλλοτε παράγουν πελώρια κι ενίοτε κοφτά, riffs, κι άλλοτε σκαρώνουν leads και solos σαγηνευτικής ομορφιάς και post rock αρώματος. Το μπάσο κάνει πραγματικά, εξαιρετικά τη δουλειά του, ενώ τα καταιγιστικά ντραμς, διαδραματίζουν ρόλο πρωταγωνιστικό στο εκρηκτικό κι ισοπεδωτικό σε στιγμές, Anxiety Despair Languish.

 

Reverb και διάφορα εφέ εμπλουτίζουν τον ήχο του δίσκου, ενώ αποτελούν σημαντικό συστατικό για την σωστή ροή του, την οποία απογειώνουν τα λιγοστά, μα εξόχως χρήσιμα για την ομαλή του εξέλιξη, ακουστικά περάσματα, που θαρρώ, ότι είναι περιττό να αναφερθεί, πως οι Lento, τα έχουν τοποθετήσει με τον πλέον έξυπνο και κολακευτικό για τις συνθέσεις τους, τρόπο.

 

Η άκρως περιπετειώδης υπόσταση των κομματιών του πολύ καλού, Anxiety Despair Laguish, αναδεικνύει την σκοτεινή του ατμόσφαιρα, ενώ μαρτυρά ηχητική πρόοδο και συνθετικό οίστρο εκ μέρους της μπάντας, καθώς οι μουσικές ιδέες, που οι Lento εκφράζουν μέσω αυτών, καθιστούν το μέλλον τους στο heavy χώρο ιδιαιτέρως ελπιδοφόρο και το παρόν, εξόχως ενδιαφέρον.

 

Εν ολίγοις, όσοι τυχαίνει να είστε φίλοι του ατμοσφαιρικού, αλλά κι ακραίου συγχρόνως, heavy ήχου, καλό θα ήταν να μην χάσετε το έσχατο χρονικά πόνημα των Lento, καθώς οι νοσηρές του μελωδίες, που τυγχάνει να είναι κι αρρωστημένα όμορφες, καθιστούν το αψεγάδιαστο σε κάθε του τομέα, Anxiety Despair Languish, ως ένα εξαιρετικά θελκτικό, heavy άκουσμα.

Lento: Official Blog / Facebook

Denovali Records: Official Website