In The Company Of Serpents - Merging In Light

 

Το Ντένβερ της Αμερικής φιλοξενεί κι αποτελεί σπίτι για μερικές από τις πλέον ενδιαφέρουσες heavy μπάντες των ημερών μας, όπως για παράδειγμα για τους αγαπημένους μου και ραγδαίως ανερχόμενους In The Company Of Serpents, που σχηματίστηκαν το 2011 κι απαρτίζονται από δύο άκρως ταλαντούχους και πολλά υποσχόμενους μουσικούς και πιο συγκεκριμένα από τον Grant Netzorg σε κιθάρα και φωνητικά και από τον Joseph Weller Myer στα ντραμς.

 

Οι δυο τους κυκλοφόρησαν στο μεταίχμιο μεταξύ του 2014 και 2015 την τρίτη δουλειά τους, η οποία έχει την μορφή Ep, καθώς περιέχει μόλις 3 κομμάτια συνολικής διάρκειας 21 λεπτών και φέρει τον τίτλο Merging In Light, ενώ ειδικής μνείας αξίζει το γεμάτο συμβολισμούς artwork του, που πλαισιώνει υπέροχα τη μουσική και τους στίχους του, αλλά και η σκαιά παραγωγή του, η οποία χάρη στην υπόκωφη διαύγεια της, αποθεώνει τις εξόχως αγριεμένες συνθέσεις του.

 

Τα κατακλυσμιαία ντραμς στολίζουν με γενναίες ποσότητες groove το τελικό μουσικό σύνολο, το οποίο σε στιγμές διανθίζουν με tribal αιχμές, αναδεικνύοντας έτσι την ατίθαση punk αισθητική των In The Company Of Serpents κι εντείνοντας συνάμα τις ισχνές και σχεδόν ανεπαίσθητες stoner αναθυμιάσεις τους, ενώ τα γεμάτα γρέζι φωνητικά τους, χάρη στην αχνή brutal υφή τους, εντείνουν την ευωδία των πυκνών sludge καπνών, που τυλίγουν το Merging In Light.

 

Η βαρύτονη και χαμηλά κουρδισμένη κιθάρα σκαρώνει συνεχώς τερατώδους ομορφιάς, βίαια και γιγαντιαίου εκτοπίσματος riffs σε πρωτόγονο doom ύφος και χαρίζει συγχρόνως στο σκοτεινό κι εθιστικό Merging In Light αχτίδες μεθυστικής κι αρρωστημένης black ψυχεδέλειας, χάρη στα παραμορφωμένα της solos και τα νοσηρά της leads, τα οποία αναδεικνύουν περίφημα την αύρα μίσους και το αίσθημα του θυμού, που εδώ διακατέχει τους In The Company Of Serpents.

 

Ο πλούσιος κι οργανικός συγχρόνως, παρά την lo-fi αισθητική του, ήχος του Merging In Light, διακρίνεται εκτός των άλλων και για την live αίσθηση του, η οποία μαρτυρά τον συνθετικό οίστρο και κυρίως το εκτελεστικό ταλέντο των In The Company Of Serpents, που σε τούτο το πόνημα πετυχαίνουν ξανά να καταστήσουν την απουσία του μπάσου σχεδόν αδιάφορη και συνάμα να μας χαρίσουν ένα ιδιαιτέρως βαρύ, εξόχως ογκώδες κι εξαιρετικά εθιστικό heavy άκουσμα.

 

Εν ολίγοις, το δηλητηριώδες Merging In Light, που μεθά τις αισθήσεις και μαγεύει το μυαλό, με τις υπέρ του δέοντος heavy κι αιθέρια occult συνθέσεις του, αποτελεί την πλέον απολαυστική δουλειά των In The Company Of Serpents, μιας και πυρακτώνει την ηχητική τους ταυτότητα και συνάμα μας προσφέρει δυνατές στιγμές αρχέγονης doom ευδαιμονίας, χάρη στον ειλικρινή και τίμιο χαρακτήρα της, που καθιστά τούτο το έξοχο άκουσμα σχεδόν ακαταμάχητο. Υπόκλιση.

 

In The Company Of Serpents: Bandcamp / Facebook

 

In The Company Of Serpents - Of The Flock

Το 2011 στο Ντένβερ της Αμερικής γεννήθηκε μια πραγματικά εξαιρετική και άκρως ταλαντούχα μπάντα με όνομα: In The Company Of Serpents, η οποία από τα πρώτα της κιόλας βήματα, έδειχνε να έχει όλα τα φόντα για να αφήσει εποχή στην doom σκηνή, καθώς το εκπληκτικό της ντεμπούτο και τα εκρηκτικά της lives, είχαν εκπλήξει θετικά τους περισσότερους και δικαίως, μιας και η υψηλότατη ποιότητα τους, ήταν και παραμένει έως και σήμερα, αδιαμφισβήτητη.

Λίγο καιρό μετά, η δεύτερη και πιο επίσημη δουλειά των In The Company Of Serpents, που κυκλοφορεί κι αυτή, όπως ακριβώς και ο παρθενικός τους δίσκος, χωρίς την ανάμιξη κάποιας δισκογραφικής εταιρίας, ήρθε για να επιβεβαιώσει τα όσα θετικά λόγια συνόδευαν τη μπάντα τούτη από το ξεκίνημα της, καθώς τα 5 κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 33 λεπτών, που τον αποτελούν, είναι εξόχως heavy και το σημαντικότερο, πέραν του δέοντος απολαυστικά.

Η βαρύτονη και χαμηλά κουρδισμένη κιθάρα του Grant Netzorg μας προσφέρει θηριώδη riffs σε ένα γοητευτικό για το τελικό ηχητικό σύνολο, αρχέγονο doom μοτίβο, το οποίο συχνά πυκνά φροντίζει να διανθίσει με sludge ηχοχρώματα και black πινελιές, καθιστώντας έτσι την ήδη σκαιά υφή τους, εξόχως τραχιά, ενώ τα γεμάτα γρέζι φωνητικά του δένουν υπέροχα με το βορβορώδες ηχητικό περιεχόμενο του δίσκου, τους στίχους του οποίου, ερμηνεύουν με περίσσιο πάθος.

Τα δυναμικά ντραμς του Joseph Weller Myer σιγοντάρουν την αγριάδα, που διακρίνει τις νότες της κιθάρας και γεμίζουν με γενναίες δόσεις groove τις συνθέσεις του Of The Flock, τις οποίες και ντύνουν μαεστρικά με τα πάντα έγκυρα χτυπήματα τους, ενώ πολύ σημαντική στο τελικό ηχητικό αποτέλεσμα είναι και η συνεισφορά της παραγωγής σε αυτό, καθώς ο Billy Anderson, που την επιμελήθηκε, πέτυχε την τέλεια ισορροπία μεταξύ διαύγειας και ερεβώδους αλητείας.

 

Η άψογη συνεργασία του υποφαινόμενου ιδιαιτέρως heavy ντουέτου μαρτυρείται σε κάθε τους νότα, καθώς επίσης και στο γεγονός, πως η δίχως προβλήματα μουσική αλληλεπίδραση τους, καλύπτει με εντυπωσιακό, αλλά κι άκρως λειτουργικό για την ροή του Of The Flock τρόπο, την απουσία του μπάσου από την σύνθεση τους, ενώ συγχρόνως προσδίδει κι ένα live αίσθημα γεμάτο αυθορμητισμό, στην απόδοση των δηλητηριωδών κι εθιστικών τους συνθέσεων.

Αργόσυρτα doom ηχοτοπία χαρακτηρίζουν τις έχουσες υφέρποντα γαλήνια στοιχεία συνθέσεις του Of The Flock, τα οποία καλύπτουν πυκνοί sludge καπνοί, καθώς κι ένα ξεσκισμένο πέπλο black αισθητικής, που απογειώνουν τα λιγοστά και καλά κρυμμένα stoner ψήγματα του δίσκου, που δίνουν ίσως άθελά τους, μια έξτρα δυναμική στην ρέουσα μέσα από λασπωμένες, αλλά και πνιγμένες στο fuzz, καταχνιές, occult ψυχεδελική αύρα, τούτης της τρομερής heavy μπάντας.

Το ακατέργαστης ομορφιάς και αρχέγονης heavy τεχνοτροπίας έσχατο χρονικά πόνημα των ραγδαίως ανερχόμενων και άκρως ελπιδοφόρων In The Company Of Serpents, που φέρει τον τίτλο: Of The Flock, αποτελεί μια από τις καλύτερες heavy κυκλοφορίες της χρονιάς, καθώς οι εντυπωσιακές του συνθέσεις, παρά τις γενναίες δόσεις παραμόρφωσης στην ραχοκοκαλιά τους, δεν έχουν απολέσει τον οργανικό τους χαρακτήρα, παραμένοντας έτσι εξόχως απολαυστικές.

In The Company Of Serpents: Bandcamp / Facebook

Born In A Cloud Of Dopesmoke & Bad Vibes [Gr]

Συνέντευξη με τους In The Company Of Serpents

To γεννημένο το 2011 και προερχόμενο από το Ντένβερ ντουέτο, In The Company Of Serpents, κυκλοφόρησε φέτος το εξαιρετικό κι ομώνυμο ντεμπούτο άλμπουμ του, το οποίο θα πρέπει να θεωρείται ως ένα από τα καλύτερα για το 2012. Έχοντας εντυπωσιαστεί από αυτό, θεώρησα, πως μια κουβέντα με την μπάντα θα ήταν χρήσιμη, έτσι ώστε να μάθουμε περισσότερα για αυτή. Ακολουθούν οι ερωταποκρίσεις μου με τον Grant, κιθαρίστα και τραγουδιστή της. 

 

Γεια σου Grant! Καταρχάς, συγχαρητήρια για το ντεμπούτο άλμπουμ σας! Ειλικρινά, είναι φοβερό!

 

Ευχαριστούμε! Χαιρόμαστε, που το γουστάρεις.

 

Μιας και είσαι σε μια νεότευκτη μπάντα, θα είχες την ευγενή καλοσύνη να μας δώσεις ένα μίνι βιογραφικό αυτής?

 

Ευχαρίστως. Αρχικά δημιούργησα τους ITCOS με τον JJ Anselmi τον Ιανουάριο του 2011. Γνωριστήκαμε μεταξύ μας, όταν οι μπάντες στις οποίες παίζαμε τότε έτυχε να βρεθούν στην ίδια συναυλία, περίπου έναν μήνα πριν. Σε εκείνο το live ο JJ με άκουσε στο sound-check να παίζω κάποια riffs από τον δίσκο Hex των Earth κι έπειτα συζητήσαμε την πιθανότητα να αρχίσουμε μια δική μας doom μπάντα. Τα πρώτα κομμάτια, που γράψαμε ποτέ, κατέληξε να είναι τα Dirtnap, Intro και νομίζω, το Canto III Inferno, αν και τότε όλα τους είχαν διαφορετικό όνομα. Με το πέρας των ηχογραφήσεων για τον δίσκο μας, ο JJ αποδέχθηκε μια θέση καθηγητή σε ένα κολέγιο σε μια άλλη πολιτεία, οπότε υπέθεσα ότι αυτό θα ήταν και το τέλος της μπάντας, αλλά ο JJ υποστήριξε, πως η φυγή του δεν θα έπρεπε να αποδειχθεί ο θάνατος της. Οπότε, είχαμε από κοινού το νου μας για ντράμερ, που θα ταίριαζαν στη μπάντα και τελικά, σε μια συναυλία, όπου παίξαμε μαζί με τους Royal Talons (εξαιρετική μπάντα, που πρέπει να τσεκάρετε), στους οποίους τα ντραμς έπαιζε ο Joseph Weller Meyer. Ο Joe κι εγώ το αποφασίσαμε κι έπειτα προσπαθήσαμε να τον πείσουμε να μπει στη μπάντα και τελικά τα καταφέραμε, μιας και είναι ακόμη εδώ. Είναι μια εξαιρετική προσθήκη κι ανυπομονώ να ακούσω την συνεισφορά του στον επόμενο δίσκο.

 
Πως ήταν η εποχή, που η μπάντα είχε σχεδόν διαλυθεί και ποιες ήταν οι σκέψεις σου σχετικά τότε?

Είχαμε ακόμη μια εξαιρετικά ορμητική φόρα ως μπάντα παρόλο, που γνωρίζαμε, πως ο JJ σύντομα θα έπρεπε να φύγει, αλλά ο JJ ήταν πραγματικά ήρεμος κι ενθαρρυντικός σχετικά με τις εξελίξεις εν τη απουσία του. Σίγουρα, θα είχα συνεχίσει με κάποιο doom πρότζεκτ, αλλά χωρίς την ευλογία του, δεν θα μπορούσα ποτέ να το ονομάσω In The Company Of Serpents.

Ποιος ήταν ο αποφασιστικός παράγοντας, που κράτησε τελικά ζωντανή τη μπάντα?

 

Ο Joe είναι μια εξαιρετική προσθήκη, απλός και σαφής. Είναι ένας φανταστικός live μουσικός και το σπλαχνικό του στυλ είναι ότι ακριβώς ήθελα για την μπάντα.

 

Υπήρξαν μουσικές αλλαγές εξαιτίας της αλλαγής στον line up σας?

Φυσικά. Ο Joe κι ο JJ είναι εντελώς διαφορετικοί ντράμερ, όσον αφορά το στυλ τους. Όμως, από την στιγμή, που ο Joe μπήκε στη μπάντα, ποτέ δεν του ζήτησα να παίξει τα μέρη του JJ δίχως καμία απόκλιση. Το μόνο, που θέλω είναι να έχει μια οργανική αύρα η μουσική μας και το να ζητήσω από τον έναν να μιμηθεί τον άλλον, σίγουρα δεν είναι ο ιδανικός τρόπος για να το πετύχεις αυτό.

Ποιο το μουσικό σας υπόβαθρο, δηλαδή, ποιες είναι οι κύριες επιρροές σας?

  
Νομίζω ότι μπορώ να μιλήσω μόνο για τον εαυτό μου, αλλά σίγουρα οι Black Sabbath είναι μια προφανής επιρροή, όπως ο καθένας από την οποιαδήποτε doom μπάντα θα σου πει. Επίσης, γουστάρω τρελά το στυλ του Mike Scheidt από τους YOB, ενώ και οι Electric Wizard πάντα συναρπάσουν με το groove και τον ασύλληπτα heavy χαρακτήρα τους, αλλά υπάρχουν πολλές πραγματικά καλές μπάντες εκεί έξω, που παίζουν αυτή την μουσική, που είναι δύσκολο να διαλέξεις κάποια. Θα έλεγα, ότι η αίσθηση της μουσικής έχει ακριβώς την ίδια επίδραση σε εμένα όσο και οι ίδιες οι νότες της. Πολλές φορές ακούω δίσκους, που είναι έντονοι κι απειλητικοί, δίχως όμως να ανήκουν στον heavy ήχο, οι οποίοι πραγματικά με συναρπάσουν. Επιστρέφοντας στους Earth, νομίζω, πως το κομμάτι τους “Raiford (The Felon Wind)” είναι εξαιρετικό παράδειγμα σχετικά. Οι δύο τελευταίοι δίσκοι των Swans από τότε, που επέστρεψαν, επίσης μου έρχονται στο μυαλό, αν και η αλήθεια είναι ότι περιέχουν κάποια αμιγώς heavy στοιχεία.

Πως θα περιέγραφες την μουσική σου σε κάποιον, που δεν έχει ακούσει ούτε μια νότα από εσάς?

Αυτό μάλλον εξαρτάται από το κάθε άτομο ξεχωριστά. Αν είναι χωμένοι στο doom, τότε δεν θα χρειαζόταν κάποια μεγάλη συζήτηση σχετικά, αλλά αν δεν είναι, ποιος ξέρει? Είναι λίγο δύσκολο να περιοριστώ στο πως θα ήθελα να μας χαρακτηρίζουν εκτός του γενικότερου ηχητικού πλαισίου μας.

 

Θα μας δώσεις σε παρακαλώ λίγες πληροφορίες σχετικά με την διαδικασία σύνθεσης των κομματιών σας?

 

Τα περισσότερα εξ αυτών γεννιούνται με διάφορα riffs, που φέρνω κι έπειτα παίζουμε πάνω σε αυτά έως ότου καταλήξουμε σε κάποια δομή, που νομίζουμε ότι τους ταιριάζει.

Έχετε μια αρκετά occult αισθητική κι έτσι, αναρωτιόμουν αν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο στιχουργικό περιεχόμενο στον πρώτο σας δίσκο?

Μου αρέσουν αυτού τους είδους τα θέματα κι αναπόφευκτα, κάποια από αυτά αντανακλώνται σε αυτά, που γράφω. Με αυτό ως δεδομένο, η οποιαδήποτε ερμηνεία σχετικά, έγκειται στον ίδιο βαθμό, τόσο στην κρίση του ακροατή, όσο και στη δική μου. Έχω κάποιο συγκεκριμένο θέμα στα κομμάτια, αλλά κάποιος άλλος μπορεί να τα ερμηνεύσει με τελείως διαφορετικό τρόπο. Το μόνο, που έχει μια έντονη occult αισθητική είναι το Canto III Inferno, το οποίο είναι εμπνευσμένο από την Θεία Κωμωδία του Δάντη, αλλά και πάλι, δεν ξέρω κατά πόσο ο Δάντης μπορεί να θεωρηθεί occult. Δηλαδή, ήταν ένας χριστιανός ποιητής και σχεδόν όλοι οι μαθητές λυκείων κι οι φοιτητές ανά τον κόσμο γνωρίζουν ποιος ήταν, οπότε πόσο occult μπορεί να είναι?

 

Πες μας λίγα λόγια για τις ηχογραφήσεις. Είστε ικανοποιημένοι με τον παχύ heavy ήχο, που επιτύχατε?

 

Είμαστε σίγουρα χαρούμενοι με το τελικό ηχητικό αποτέλεσμα. Ηχογραφήσαμε με τον Jamie Hillyer στο Module Overload στούντιο του Ντένβερ, ο οποίος ήταν απολύτως εξοικειωμένος με αυτού του είδους τη μουσική κι αυτό ήταν εξαιρετικά χρήσιμο. Κατά πάσα πιθανότητα θα συνεργαστούμε και για τον επόμενο δίσκο μας, αν και η οπτική μου ως προς τον ήχο μας έχει αλλάξει λίγο από τότε. Πρέπει να περιμένετε λίγο πιο ωμό τον ήχο στον επόμενο δίσκο μας.

Αν σας δινόταν η ευκαιρία θα αλλάζατε κάτι στο ντεμπούτο σας? Εάν ναι, τι θα αλλάζατε και γιατί?

  

Είμαι σκληρός με την κριτική προς τον εαυτό μου, οπότε πιθανότατα να άλλαζα κάποια πράγματα δοθείσης της ευκαιρίας, αν και είμαι σχετικά ικανοποιημένος με τον τελικό αποτέλεσμα.

Η συντριπτική πλειονότητα των κριτικών για το In The Company Of Serpents είναι πραγματικά θετική. Περιμένατε αυτού τους είδους την αντίδραση από τους οπαδούς, αλλά κι από τον τύπο επίσης και πως αισθάνεστε για αυτό?

Εκτιμώ κάποια πράγματα στην μπάντα μας, αλλά δεν περίμενα μια τόσο θερμή υποδοχή. Ο αρχικός μας στόχος ήταν να δημιουργήσουμε μουσική, που θα άρεσε σε εμάς τους ίδιους να ακούμε κι αν άρεσε σε κάποιον άλλο θα το θεωρούσαμε μπόνους. Είναι κολακευτικό και εκτιμούμε την κάθε επιβράβευση, που λαμβάνουμε. Από την άλλη πλευρά, είμαστε ακόμη σχετικά άγνωστοι, οπότε δεν ανησυχούμε μήπως την ψωνίσουμε.

Το άλμπουμ το κυκλοφορήσατε μόνοι σας. Αυτό είναι κάτι, που θέλατε να κάνατε εξαρχής κι ίσως θέλετε να συνεχίσετε να κάνετε ή θα σας ενδιέφερε να ψάξετε για κάποια δισκογραφική εταιρία στο μέλλον?

 

Ποτέ δεν προσπαθήσαμε να πείσουμε κανέναν να το κυκλοφορήσει, απλώς αποφασίσαμε να το βγάλουμε μόνοι μας. Θα συνεχίσουμε να κάνουμε το ίδιο, αλλά δεν θα απορρίπταμε την βοήθεια μιας δισκογραφικής αν οι όροι ήταν οι σωστοί. Εργαλεία όπως το bandcamp είναι σπουδαία για τις ανεξάρτητες μπάντες, αλλά το bandcamp δεν μπορεί να χρηματοδοτήσει μια περιοδεία. Όπως και να' χει, προτιμώ να έχουμε τον πλήρη έλεγχο των κυκλοφοριών μας, οπότε μάλλον θα παραμείνουμε μια DIY μπάντα.

Πρόσφατα ενημερώσατε το merch σας. Είναι οι συναυλίες ή το διαδίκτυο, που πουλάει περισσότερο?

 

Μάλλον οι συναυλίες, αλλά και διαδικτυακά τα πάμε καλά.

 

Δώσατε πολλές συναυλίες φέτος. Είναι αυτό κάτι, που πάντα θέλατε για την μπάντα, να παίζεται δηλαδή ζωντανά όσο το δυνατόν περισσότερο?

Κι εγώ κι ο Joe λατρεύουμε να παίζουμε ζωντανά και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε με την πρώτη ευκαιρία. Προς το παρόν όμως, κάνουμε ένα διάλειμμα από τις συναυλίες, καθώς θέλουμε να συγκεντρωθούμε στη σύνθεση και στην τελειοποίηση του υλικού για τον νέο μας δίσκο.

Πρόσφατα παίξατε στο Denver Fest. Υπάρχει κάποια καλή ιστορία από εκεί, που θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας κι αν ποτέ σας δινόταν η ευκαιρία να δημιουργήσετε ένα δικό σας φεστιβάλ, ποιες μπάντες θα διαλέγατε για αυτό και γιατί θα διαλέγατε αυτές?

 

Αυτό ήταν το δεύτερο ετήσιο Denver Doom Fest, ενώ είχαμε παίξει και στο πρώτο. Περάσαμε φανταστικά κι ήδη ανυπομονούμε για το επόμενο. Νομίζω, ότι οι Adai και οι Black Sleep Of Kali, αμφότεροι τα έσπασαν, ενώ το ίδιο ισχύει και για τους Clinging To The Trees Of A Forest Fire. Μακάρι να μπορούσα να σου πω κάποιες ωραίες ιστορίες από εκεί, αλλά φοβάμαι ότι οι αναμνήσεις μου από εκείνο το σαββατοκύριακο δεν είναι και οι πιο καθαρές.

Μιλάμε για ένα φεστιβάλ ρεαλιστικό ή για κάποιο φεστιβάλ βασισμένο στη φαντασία μου? Αν είναι το δεύτερο, τότε σίγουρα θα ήθελα τους Black Sabbath εποχής Master Of Reality, τους Sir Lord Baltimore, τους Neurosis εποχής Times Of Grace, τους Electric Wizard εποχής Come My Fanatics, τους YOB εποχής The Unreal Never Lived, τους Melvin, τους Big Business, τους Black Flag όταν ο Keith Morris ήταν ο τραγουδιστής τους, τους Eyehategod εποχής Dopesick, τους Grief, τους Godflesh εποχής Streetcleaner, τους Bad Brains του 1982, τους The 13th Floor Elevators εποχής Easter Everywhere, τους The Velvet Underground όταν ήταν στην ακμή τους με το Sister Ray, κι αρκετές ακόμη μπάντες. Πάμε λοιπόν να βρούμε μια μηχανή του χρόνου και να το κάνουμε πραγματικότητα.

 

Πως είναι να παίζεται ως δίδυμο, καλύτερο, χειρότερο, ευκολότερο ή δυσκολότερο από ότι αν είχατε έναν, δυο, τρεις ή και παραπάνω μουσικούς μαζί σας επί σκηνής?

Σαν μπάντα, όσο λιγότερα άτομα, τόσο λιγότεροι πονοκέφαλοι, αλλά έτσι θα πρέπει να δουλέψεις σκληρότερα για τα καταφέρεις στις συναυλίες. Οι άνθρωποι περιμένουν λιγότερα από τα ντουέτα, καθώς μάλλον δεν τα θεωρούν κανονικές μπάντες, οπότε θα πρέπει να κάνουμε ότι είναι δυνατόν για να εκπληρώσουμε τις προσδοκίες τους.
Υπάρχει περίπτωση να προστεθεί κάποιος τρίτος μουσικός σε σταθερή βάση στη μπάντα?

Είχαμε αρκετούς φίλους μας από άλλες μπάντες, που προσφέρθηκαν να συμμετάσχουν στην μπάντα ως μπασίστες, αλλά είμαι ικανοποιημένος με την μορφή των δύο ατόμων. Έχω δοκιμάσει μόλις ένα άτομο για να παίξει μαζί μας και παρόλο, που ήταν εκπληκτικός χαρακτήρας κι εξαιρετικός μουσικός, η λογιστική προσέγγιση του θέματος δεν επέτρεψε να καταστεί δυνατή αυτή η συνεργασία. Επιπλέον, τώρα έχω μια χορδή μπάσου στην κιθάρα μου, οπότε δεν είναι αναγκαία η προσθήκη ενός μπασίστα, από την στιγμή, που την χρησιμοποιώ στην βαρύτονη κιθάρα μου. Αν μπορούσαμε να τα καταφέρουμε θα ήθελα μια προσέγγιση με δυο ντράμερ όπως οι Melvins, αλλά αμφιβάλλω αν αυτό συμβεί ποτέ.

Οι μουσικές σας σκέψεις για την μπάντα περιλαμβάνουν κάποιου είδους ηχητικά πειράματα με περισσότερα μουσικά όργανα ή μια διαφορετική προσέγγιση στον heavy ήχο σας?

Βεβαίως. Θα ήθελα να συμπεριλάβω μερικά διαφορετικά στοιχεία στον επόμενο δίσκο μας, αλλά θα δούμε, πως θα πάει.

Να περιμένουμε κάποια νέα κυκλοφορία από εσάς στο κοντινό μέλλον και ποια είναι τα σχέδια σας γενικότερα?

Σίγουρα. Ελπίζουμε να έχουμε τελειώσει τις ηχογραφήσεις του νέου μας δίσκου μέχρι το τέλους του έτους κι έπειτα από αυτό θα θέλαμε να περιοδεύσουμε στην χώρα για λίγο.

 

 

Μιας και πλησιάζουμε προς το τέλος του έτους, θα ήθελες σε παρακαλώ να μας πεις 5 ή και περισσότερες αν θέλεις, μπάντες και δίσκους, που σε εντυπωσίασαν κατά τη διάρκεια του 2012?

Χωρίς κάποια συγκεκριμένη σειρά, οι αγαπημένοι μου δίσκοι, που κυκλοφόρησαν φέτος είναι: Labybird / Ontological Physicalism, Royal Talons / Ομώνυμο, Ice Dragon / Tome Of The Future Ancients, Alkerdeel / Morinde και Early Graves / Red Horse.

Υπάρχει κάποιος καλά κρυμμένος heavy θησαυρός, που νομίζεις, πως θα πρέπει να ακούσουμε το συντομότερο δυνατόν?

Έχετε το νου σας για τους Western Ritual. Είναι ακόμη μια μπάντα από το Ντένβερ κι είναι εκπληκτικοί. Δεν έχουν ηχογραφήσει κάτι ακόμη, αλλά ελπίζω να το κάνουν σύντομα. Δεν θα τους έλεγα ακριβώς doom, αλλά οι φίλοι του psych rock και του stoner / desert rock θα τους γουστάρουν. Να' σαι σίγουρος, πως μόλις κυκλοφορήσουν την πρώτη τους δουλειά, οι μελωδίες τους θα καρφωθούν στο μυαλό σου για μέρες. Άλλη μια εξαιρετική μπάντα από το Ντένβερ αυτή τη στιγμή είναι οι Primitive Man. Αν γουστάρεις το doom σου μαυρόψυχο κι απειλητικό, τότε μην ψάχνεις άλλο. Κυκλοφόρησαν δύο κομμάτια από το επερχόμενο άλμπουμ τους στο bandcamp, τα οποία θα σου δημιουργήσουν πραγματικά έντονα συναισθήματα.

Ποιες είναι οι φιλοδοξίες και τα πιο τρελά σας όνειρα για τη μπάντα?

 
Θα ήταν πραγματικά υπέροχο να μπορούσαμε κάποτε να κάνουμε μια περιοδεία στην Ευρώπη.

Ευχαριστώ πολύ για την συνέντευξη Grant, πραγματικά το εκτιμώ. Ο επίλογος σου ανήκει.

Ευχαριστούμε για το ενδιαφέρον! Συνεχίστε να υποστηρίζετε την underground μουσική σκηνή κι αν κατεβάσετε κάτι από μια DIY μπάντα και το γουστάρετε, αγοράστε τον δίσκο της!

 

In The Company Of Serpents:

Bandcamp / Facebook / Review

Born In A Cloud Of Dopesmoke & Bad Vibes

An Interview with In The Company Of Serpents

Born in the year 2011 Denver's heavy duo, In The Company Of Serpents, released this year their killer self titled debut album, which should be considered amongst the best of 2012. Been thoroughly impressed by it, thought it would be nice to have a chat with the band and find out how all this started. So, here's my q&a with Grant, the guitarist/vocalist of the band.

Hey Grant! First of all, congratulations on Your debut album! Honestly, it's awesome!

Thank you! We're glad you dig it.

Since You’re in a newborn band, would You be kind enough to provide us with a mini-bio of the group?

Sure. I originally formed ITCOS with JJ anselmi in January of 2011. We had met each other when both of our previous bands were on a bill together about a month before then. At that gig JJ heard me sound checking to some riffs by Earth off the Hex record, and we started talking about putting together a doom band together. The first few songs we wrote were what ended up being Dirtnap, Intro & (I think) Canto III Inferno, although we had different names for them at the time. By the time we had finished recording the record, JJ had accepted a teaching position at a college in another state, so I thought that was going to be the end of things, but JJ thought his departure was no reason to dissolve the band. He and I kept our eyes out for drummers we thought would be a good fit, and we eventually played a show with Royal Talons (a killer band you should check out), who had Joseph Weller Meyer behind the kit. Joe & I hit it off, and after some persuasion he agreed to join the band, and has been here ever since. He's a solid fit, and I'm really excited to hear his contributions on the next record.

How was the time when the band was almost gone and what were Your thoughts on it back then?

We still had some decent momentum even though we knew JJ was going to have to quit, and JJ was really cool & encouraging in regards to keeping things going in his absence. I would have kept going with some kind of doom project regardless, but without his blessing I definitely wouldn't have called it In the Company of Serpents.

What was the main factor that finally, kept the band going?

Joe was a solid fit, plain and simple. He is a hell of a performer live, and he has a visceral playing style that's well suited to what I want to achieve.

 

Were there any musical changes that came along with the lineup changes?

 

Sure. Joe & JJ are very different drummers, stylistically speaking. From the time he joined the band, however, I never laid an expectation on Joe that he needed to play JJ's parts verbatim. I want our music to have an organic vibe, and expecting someone to mimic another player identically is no way to achieve that.

What's the musical background of Υou guys, I mean, what's Υour main influences?

I can only really speak for myself, but Black Sabbath is the obvious one, as anyone from any doom band ever will tell you. I really dig Mike Scheidt's playing style in YOB, & Electric Wizard always delivers in terms of groove & sheer heaviness, but there are too many killer bands out there playing this kind of stuff to really whittle it down. I'd say that the vibe of the music can have as much of an impact on me as the actual sounds. A lot of times I'll hear records that are visceral and menacing without being 'Heavy' in the traditional sense and I'll be totally blown away by them. Going back to Earth, I think the track 'Raiford (the felon wind)' is a great example of that. The last two Swans records since they reformed also come to mind here, although there are certainly 'Heavy' moments on them.

How would you describe your music to someone that has never heard not even a single tune of yours?

I guess that would depend on the person. If they're into doom, then it wouldn't be a very long conversation, but if not, who knows? It's kind of hard to articulate how I'd want to convey us in anything more specific than broad terms.

Would please give us some info about the writing process of your heavy tunes?

Most of the songs have started with riffs that I bring in, and then we'll just play around with them until we've got a structure that we think fits. 

You've got a pretty occult image and was wondering if there's any specific concept in the lyrics of your first album?

I'm drawn to that sort of material & imagery, and, accordingly, it tends to be manifested in what I write. With that being said, any interpretation of that sort is up to the listener as much as myself. I know what I was thinking when I wrote the songs, but someone else might view my songs in a completely different light. The only thing on there that's overtly 'occult' is Canto III Inferno, which has some imagery gleaned from The Divine Comedy, but even then, I don't know that Dante could be considered Occult. I mean, he was a Christian poet, and nearly every high school & college student in the world knows who he was, so how occult could he be?

Tell us a bit about the recording process. Are You satisfied with the thick heavy sound You have achieved?

We were definitely happy with how things turned out. We recorded that with Jamie Hillyer at Module Overload studios in Denver, and he's definitely tuned in to this sort of music, which was helpful. We're probably going to use him again to record the next record, but my rig has changed significantly since that time. You can expect the sound on the next album to be quite a bit meatier.

If given the opportunity, would you change something on Your debut? If yes, what would You change and why?

I'm a harsh self critic, so I'd probably change a thing or two given the chance, but I've been pleased with the end product.

The vast majority of the reviews on In the Company of Serpents are truly positive. Did You expect this reaction from fans and press alike and how do You feel about it?

I have a certain pride in our band, but I didn't expect such a warm reception. Our goal initially was just to write music that we'd want to listen to ourselves, and if anyone else wanted to listen to it that would be a bonus. It's flattering, and we appreciate every accolade we get. On the flip side, we're still virtually unknown, so we don't have to worry about our heads getting too big!

 

The album's self-released. Is that something Υou wanted to do and maybe continue doing or Υou’re interested in searching for a label in the future?

We never attempted to have anyone else put it out, & just planned on self-publishing from the outset. We'll continue doing things in this fashion, but we wouldn't be completely averse to label support if the terms were right. Tools like Bandcamp are great for independent bands, but bandcamp isn't going to finance a tour. In any case, I'd prefer that we have complete control of our output, so we'll probably remain a DIY band.

You've recently updated Your merch quantities. Is it the lives shows or the internet sphere that sells the most?

Probably the live shows, but we do OK online.

Live shows were pretty frequent for You guys. Is that something You’ve always wanted for the band, to play as much live as possible?

Both Joe & I love playing live, and we'll continue to play whenever we can. For the moment we're taking a break from playing live in order to focus on writing & refining the material for the new record.

Recently Υou’ve played at Denver fest. Is there any good stories to share with us from the fest and if Υou ever were to choose the bands for a fest of Υours, what bands were Υou going to choose to play with and why choose them?

That was the second annual Denver Doom fest, and we had played the first one as well. We had a killer time, and had been looking forward to it all year. I thought Adai and Black Sleep of Kali both killed it, as did Clinging to the Trees of a Forest Fire. I wish I had better stories for you, but let's just say my memory from that weekend is a bit foggy.

Are we talking about a fest that is realistic or like a fantasy fest that I'd curate? If it's the latter, then I'd want Black Sabbath c. Master of Reality, Sir Lord Baltimore, Neurosis c. Times of Grace, Electric Wizard c. Come my Fanatics, Yob c. The unreal Never Lived, Melvins/Big Business, Black Flag when Keith Morris was the signer, Eyehategod c. Dopesick, Grief, Godflesh c. Streetcleaner, Bad Brains in 1982, the 13th Floor Elevators c. Easter Everywhere, The Velvet Underground in their druggy 'sister ray' heyday, and a whole bunch of others. Let's go get a time machine and make that shit happen.

How's playing live as a duo, better, worse, easier or more difficult than with 1 or 2 or 3 more guys on stage?

As a band, fewer people equals fewer headaches, but you do have to work harder to pull it off live. People expect less from two pieces because I guess they don't consider you a whole band, so you have to strive to reset that expectation as violently as possible.

Is there any chance of adding a third musician on a regular basis on the band? 

We've had numerous friends from other bands offer to join the band on bass, but I'm happy with the two-piece approach. I've only auditioned one person to play with us, and while he's a great dude and a solid musician, there were logistical issues that kept it from going anywhere. Plus, I now have a full bass rig in my backline, so there isn't much need for a bass player when I'm playing a baritone guitar through it. If we could pull it off, it could be interesting to try a two drummer approach like the Melvins have done, but I doubt that would ever happen.

Do Your musical thoughts on the band include any sonic experiments with more instruments or different approach to your heavy sound?

Sure. I'd like to include some different stuff on the next record, but we'll see where it goes.

Shall we expect a new recording from You in the near future and what are Your plans in general?

Definitely. We're hoping to have finished writing the next record by the end of the year, and after that we'd like to tour around the country a bit.

Since we're approaching the end of the year, would please tell us 5 or more if you wish, of the bands and albums that impressed you during 2012?

In no particular order, my favorite records released this year are: Ladybird/ Ontological Physicalism, Royal Talons/self titled, Ice Dragon/ Tome of the Future Ancients, Alkerdeel/Morinde, & Early Graves/Red Horse.

Is there any hidden heavy gem that you think we might all listen to the soonest possible?

Keep your ear to the ground for Western Ritual. They're another Denver band, and they're amazing. They don't have anything recorded just yet, but they will soon, hopefully. I wouldn't call them Doom per se, but fans of heavy psych rock and stoner/desert rock will dig them. Once they put out their record, you can bet you'll have their tunes stuck in your head for days. Another great Denver band right now is Primitive Man. If you like your doom misanthropic and menacing, look no further. They've released two songs from an upcoming album on bandcamp, and they'll make you feel real ugly and bad about yourself. 

What are your ambitions and wildest dreams about the band?

It would be really cool to be able to tour Europe at some point.

Thank You very much for this interview Grant, really appreciate it. The epilogue is yours.

Thanks for the interest!  Keep supporting underground music, & if you download something from a DIY band and you enjoy it, BUY THE RECORD!

In The Company Of Serpents:

Bandcamp / Facebook / Review

In The Company Of Serpents

Το 2011 δημιουργήθηκαν οι προερχόμενοι από το Denver των Η.Π.Α., In The Company Of Serpents, οι οποίοι τον περασμένο Γενάρη κυκλοφόρησαν την ομώνυμη, ντεμπούτο δουλειά τους, που λογικά, θα κατακτήσει αρκετές κορυφές στις λίστες των καλύτερων κυκλοφοριών του έτους από τα έντυπα κι ηλεκτρονικά μέσα, που ασχολούνται με τον αγαπημένο μας ήχο, μιας και το περιεχόμενο του, είναι εξαιρετικό. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Η εν λόγω άκρως ταλαντούχα μπάντα, ιδρύθηκε από τους Grant Netzorg (κιθάρες, φωνητικά) και JJ Anselmi (τύμπανα), σύνθεση, με την οποία ηχογράφησε την αποτελούμενη από 6 κομμάτια, ένα εκ των οποίων, αποτελεί διασκευή στο Vinum Sabbathi του δίσκου Dopethrone των Βρετανών heavy μεγαθηρίων, Electric Wizard, συνολικής διάρκειας 37 λεπτών, παρθενική της κυκλοφορία, η οποία είναι διαθέσιμη εκτός από digital μορφή και σε μορφή κασέτας.

Αμέσως μετά τις ηχογραφήσεις της ομώνυμης δουλειάς τους, οι ραγδαίως ανερχόμενοι, In The Company Of Serpents, βρέθηκαν προ των πυλών της διάλυσης, καθώς ο ντράμερ τους έπρεπε να μετακομίσει από την γενέτειρα τους, εξαιτίας επαγγελματικών υποχρεώσεων. Ο ίδιος όμως, πίεσε, αλλά και φρόντισε, ώστε να μην διαλυθεί η μπάντα, καθώς έφερε σε αυτήν τον αντικαταστάτη του, τον ικανό, όπως μαρτυρούν τα πρώτα lives της, Joseph Weller Myer.

Η μουσική των In The Company Of Serpents, έχει τις ρίζες της στο αγνό, αρχέγονο κι ακατέργαστο doom, ενώ περιέχει κάμποσα sludge στοιχεία, τα οποία πλαισιώνονται υπέροχα από τα black ψήγματα, που κάνουν την ισχνή τους εμφάνιση σε κάποια από τα κομμάτια τους, τα οποία κολακεύονται από την τραχιά παραγωγή, που προσδίδει βάθος, αλλά κι όγκο στο υπέρ του δέοντος heavy, αλλά κι αρκούντως πιασάρικο, τελικό ηχητικό αποτέλεσμα.

Τα riffs της χαμηλά κουρδισμένης και βαρύτονης κιθάρας είναι εξόχως groovy και το αργό τους tempo δεν αλλάζει ταχύτητα παρά μόνο σε ελάχιστες στιγμές του ηχητικού θηρίου, που φέρει τον τίτλο: In The Company Of Serpents, ενώ η έλλειψη μπάσου δεν επηρεάζει στο παραμικρό την heavy υπόσταση του εν λόγω εκπληκτικού ακούσματος, καθώς η πνιγμένη στο fuzz σε αρκετά του σημεία, κιθάρα, "γεμίζει" με άκρως πειστικό τρόπο το ηχητικό του μοτίβο.

Τα παραμορφωμένα φωνητικά, που δένουν υπέροχα με την δηλητηριώδη ατμόσφαιρα του δίσκου, διακρίνονται, τόσο για το γρέζι τους, όσο και για την σκοτεινή τους αύρα, ενώ αποδίδουν με μεγάλη πειστικότητα και περισσή θεατρικότητα τους στίχους του In The Company Of Serpents, το οποίο αν και φέρει ανάγλυφη την ηχητική σφραγίδα των δημιουργών του, είναι σφόδρα επηρεασμένο από μπάντες όπως οι Electric Wizard, Yob, Black Sabbath, κ.α..

Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει, πως οι In The Company Of Serpents αντέγραψαν τις όποιες επιρροές τους, μιας και κάτι τέτοιο σαφώς και δεν συνέβη, αφού οι συνθέσεις τους έχουν την δική τους μοναδική ταυτότητα, κι αυτό εκτός όλων των άλλων, φαίνεται ξεκάθαρα κι από τα άκρως δυναμικά και σε μερικές στιγμές, καταιγιστικά ντραμς, τα οποία δεν στερούνται τεχνικής και σωστού τονισμού, ενώ είμαι σίγουρος, ότι πολλοί ντράμερ εκεί έξω, θα τα ζήλευαν.

Εν ολίγοις, εάν θεωρείται εαυτόν φίλο της heavy μουσικής, καλά θα κάνετε να ακούσετε και γιατί όχι, να αποκτήσετε τούτο το ειλικρινά, φανταστικό άκουσμα, που περιέχει άκρως ενδιαφέρουσες κι έξοχος heavy, με όλη τη σημασία της λέξης, συνθέσεις. Δεν ξέρω αν το κατέστησα σαφές ως τώρα, αλλά θα πρέπει να γνωρίζετε, πως κρίνοντας από το καταπληκτικό τους ντεμπούτο, οι In The Company Of Serpents, μοιάζουν και είναι έτοιμοι, να αφήσουν εποχή. Σπεύσατε!

In The Company Of Serpents: Bandcamp / Facebook