Brutus - Wandering Blind

 

Δέκα χρόνια ζωής συμπληρώνουν φέτος οι φοβεροί και τρομεροί Brutus, που εδρεύουν στο Όσλο της Νορβηγίας κι απαρτίζονται από πέντε εξόχως ταλαντούχους μουσικούς, δυο εκ Νορβηγίας και τρεις εκ Σουηδίας προερχόμενους, οι οποίοι στα τέλη της περασμένης Άνοιξης κυκλοφόρησαν δια μέσω της φημισμένης Svart Records τη νέα τους full length δουλειά με τίτλο Wandering Blind, η οποία περιέχει εννέα κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 47 λεπτών.

Εξώφυλλο και γενικά το artwork του φανταστικού Wandering Blind, παρέα με τους τίτλους των κομματιών του, μας βάζουν για τα καλά στο εγγενές vintage κλίμα της περιπετειώδους μουσικής των εξαίρετων Brutus, οι οποίοι το ηχογράφησαν ζωντανά στο στούντιο του έμπειρου παραγωγού Christian Engfelt μέσα σε μόλις τέσσερις μέρες, χαρίζοντας μας ένα εκρηκτικό hard rock άκουσμα, που ξεχωρίζει για τη live αύρας και retro ευωδίας heavy φρεσκάδα του.

Στιβαρά και παιχνιδιάρικα riffs από τις ατίθασες κιθάρες των έξοχων Brutus διανθίζουν συνεχώς με αρκούντως heavy ρυθμούς hard rock αρώματος το νέο τους άλμπουμ και υφαίνουν άλλοτε μελαγχολικά 70's αύρας leads κι άλλοτε ιδιαιτέρως εθιστικά κι άκρως συναρπαστικά solos, που μαρτυρούν αμφότερα τα εκρηκτικά blues στοιχεία του μεθυστικού Wandering Blind και τις αχνές του stoner αναθυμιάσεις, οι οποίες ενισχύουν σημαντικά την αψεγάδιαστη του ροή.

Όμως, εκτός από τις ρωμαλέες τους κιθάρες στην ομαλή ροή του τρίτου full length άλμπουμ από τους υπέροχους Brutus έχουν σημαντική συνεισφορά και τα σπινθηροβόλα τους ντραμς, τα οποία στολίζουν με αμαρτωλής blues γοητείας groove σπιρτάδα το εξαιρετικό Wandering Blind, που χρωστά στο μεστό και με ισχνές fuzz αποχρώσεις μπάσο τους, τόσο το άπλετο ηχητικό βάθος του, όσο και την ιδιαιτέρως σκανταλιάρικη και ογκώδη του retro rock υπόσταση.

Φωνητικά παθιασμένα κι ελαφρώς πασπαλισμένα με αχνό 70's γρέζι εντείνουν υπέροχα το μεθυστικό αίσθημα vintage ζεστασιάς, που αποπνέει το δροσερά retro και φλογερά δυναμικό Wandering Blind, το οποίο οφείλει στην αδάμαστη έμπνευση και το αγνό heavy μεράκι των σταθερά ανερχόμενων Brutus την ειλικρινή του proto metal αύρα και στην αχαλίνωτη φαντασία και το έμφυτο τους hard rock ταλέντο τα λάγνας ομορφιάς και αβυσσαλέα του blues αρώματα.

Ιδιαιτέρως ισχυρές είναι οι heavy ευωδίες του εξόχως χορταστικού και άκρως απολαυστικού Wandering Blind κι αυτό μάλλον οφείλεται στο συμπαγές rythm section των δημιουργών του, οι σπιρτόζικες κιθάρες και τα φωνητικά των οποίων ευωδιάζουν αμαρτωλή proto metal υφής hard rock αλητεία και προσδίδουν μια εξαιρετικά σαγηνευτική blues οικειότητα στο νέο δίσκο των Brutus, οι οποίοι θαρρώ, πως κυκλοφόρησαν μια τις καλύτερες δουλειές του έτους.

Για του λόγου το αληθές, δεν έχετε παρά να κάνετε την χάρη στον εαυτό σας και να ακούσετε το εκπληκτικό Wandering Blind και να γίνεται μάρτυρες της θεσπέσιας hard rock μαγείας του, η οποία χάρη στις καυτές blues σπίθες, που πετάει συνεχώς η συνθετική κι εκτελεστική σπιρτάδα των Brutus, βρίθει έντονων αρωμάτων ανόθευτης 70's αδρεναλίνης και αγνής proto metal ενέργειας και κατακλύζει τούτο τον εξαίσιο δίσκο με σαγηνευτικές heavy ευωδίες.

Αν λοιπόν λατρεύετε τον άσπιλο hard rock ήχο αλλοτινών εποχών και γουστάρετε την αμόλυντη blues μουσική, τότε οι άκρως ταλαντούχοι κι αρκετά αδικημένοι θαρρώ, Brutus, οι οποίοι νομίζω, πως αποτελούν την πιο τίμια 70's αισθητικής σύγχρονη μπάντα, έχουν ετοιμάσει για εσάς έναν από τους καλύτερους proto metal δίσκους των τελευταίων κάμποσων ετών, μιας και το περί ου ο λόγος Wandering Blind βρίθει αμαρτωλής heavy γοητείας. Φανταστικό.

Brutus: Official Website

Svart Records: Official Website

 

Shadow Witch - Sun Killer

 

Πριν από έναν χρόνο σχηματίστηκαν στο Kingston της Νέας Υόρκης οι ανερχόμενοι και ταλαντούχοι Shadow Witch, οι οποίοι απαρτίζονται από τον Earl Lundy σε φωνή και mellotron, τον Anton Van Kleek στα ντραμς, τον Jeremy Hall στην κιθάρα και τον David Pannullo σε φωνητικά και μπάσο, οι οποίοι στα μέσα του περασμένου Αυγούστου κυκλοφόρησαν δια μέσω της Snake Charmer Coalition το ντεμπούτο full length άλμπουμ τους με τίτλο Sun Killer.

Ηλεκτρισμός κλασσικής hard rock υφής και μοντέρνα stoner στοιχεία είναι τα κύρια συστατικά της heavy ραχοκοκαλιάς του τρομερά διασκεδαστικού Shadow Witch, τα έντεκα κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 46 λεπτών, που αποτελούν το άκρως χορταστικό μουσικό του περιεχόμενο, μαρτυρούν αμφότερα τα ισχυρά 90's αισθητικής grunge ψήγματα των Shadow Witch και τις 70's υφής proto metal πινελιές, που διαπερνούν το NWOBHM τους τσαγανό.

Βαριά κι ορμητικά riffs εναλλάσσονται φανταστικά με μειλίχιους doom γοητείας ρυθμούς και μας ταξιδεύουν έτσι μες από ένα σύγχρονο stoner πρίσμα σε retro ηχοτοπία τραχιάς proto metal ομορφιάς και άγριας hard rock σαγήνης, εκεί όπου τα leads και τα solos από την ατίθαση κιθάρα των Shadow Witch πασπαλίζουν με πυκνές κι έντονες grunge πινελιές το εξαίρετο Sun Killer, που βρίθει heavy έμπνευσης κι ευωδιάζει παλαιάς κοπής metal φρεσκάδα.

Αχνά heavy psych σύννεφα καλύπτουν αρμονικά τον σκαιό rock χαρακτήρα του Sun Killer, συμβάλλοντας έτσι σημαντικά στην ηχητική ποικιλία του, η οποία χρωστά την αψεγάδιαστη και συμπαγή μορφή της, τόσο στο μεστό και παιχνιδιάρικο μπάσο των Shadow Witch, που χαρίζει βάθος κι όγκο στο τελικό σύνολο, όσο και στα δυναμικά τους ντραμς, τα οποία πετούν συνεχώς παχιές σπίθες groove αδρεναλίνης κι ενισχύουν έτσι την ομαλή ροή του δίσκου.

Καθαρά και ιδιαιτέρως παθιασμένα είναι τα φωνητικά των Shadow Witch στο εντυπωσιακό κι απολαυστικό τους ντεμπούτο, τα οποία συμμετέχουν ενεργά στην εξαιρετικά πλούσια κι αναλογικής αύρας υφή του Sun Killer, καθώς άλλοτε ζέχνουν grunge άρωμα κι άλλοτε στολίζουν με αχνά epic νοοτροπίας ψήγματα τα NWOBHM ρινίσματα και τις πρωτόγονες doom πινελιές, που πλαισιώνουν το νεανικής stoner ιδιοσυγκρασίας heavy ταμπεραμέντο τους.

Εντυπωσιακά έχουν εν ολίγοις τιθασεύσει την αδάμαστη rock φαντασία τους οι πολλά υποσχόμενοι κι ελπιδοφόροι Shadow Witch, που με όπλο τον συνθετικό οίστρο και την εκτελεστική δεινότητα τους, έχουν συνδυάσει επιτυχώς proto metal αλητεία με stoner τσαμπουκά και doom λυρικότητα grunge ευωδίας με σπιρτόζικα NWOBHM στοιχεία, καθιστώντας εξόχως συναρπαστικό το άρτιο Sun Killer, που πετάει heavy φλόγες hard rock αύρας. Έξοχο.

Shadow Witch: Bandcamp / Facebook

Snake Charmer Coalition: Facebook

 

Asteroid - III

 

Προς τα τέλη του 2003 και τις αρχές του 2004 σχηματίστηκαν στην Σουηδία οι έξοχοι Asteroid, οι οποίοι για τα επόμενα δέκα χρόνια υπήρξαν ιδιαιτέρως δραστήριοι τόσο δισκογραφικά, όσο και σε ότι άφορα τις πολλές και πάντα εκρηκτικές τους live εμφανίσεις, όμως από το 2013 ως και το 2015 διέκοψαν προσωρινά όπως αποδείχτηκε την ξέφρενη πορεία τους στα heavy σοκάκια, στα οποία επέστρεψαν δυναμικά κι αγριεμένοι πριν από περίπου δώδεκα μήνες.

Ζωντανές εμφανίσεις και συμμετοχή σε φημισμένα festivals ανά την Ευρώπη σηματοδότησαν την δυναμική επιστροφή τους, η οποία σφραγίζεται από την τρίτη τους full length δουλειά, που αποτελεί την έκτη συνολικά κυκλοφορία των Asteroid και φέρει τον λιτό κι απέριττο τίτλο: III, ενώ περιέχει εφτά κομμάτια συνολικής διάρκειας 36 λεπτών και πρόκειται να κυκλοφορήσει στα μέσα του ερχόμενου Νοέμβρη από την επίσης σουηδική Fuzzorama Records.

Νότες παιχνιδιάρικες και σπινθηροβόλες σε ανόθευτο blues ύφος πλαισιώνουν υπέροχα την έμφυτη και αρκούντως βαριά heavy rock ψυχεδέλεια των Asteroid στο νέο τους πόνημα, το οποίο χρωστά στις πυκνές και διαστημικής αύρας stoner αναθυμιάσεις τους, τόσο τον αβυσσαλέα εθιστικό fuzz χαρακτήρα του, όσο και τις αχνές progressive αποχρώσεις του, που εντείνουν την ηχητική ποικιλία του III και συμβάλουν συνάμα στην αψεγάδιαστη του ροή.

Φωνητικά καθαρά και παθιασμένα στολίζουν με ξεθωριασμένες retro πινελιές heavy φρεσκάδας τα περιπετειώδη κομμάτια του III κι εντείνουν με τις διφωνίες τους την κομψή vintage αύρα του, ενώ η κιθάρα του Robin Hirse πλέκει μεθυστικά solos με ισχυρές blues αιχμές σε γαλήνιο hard rock μοτίβο κι υφαίνει στιβαρά riffs, που άλλοτε οδηγούν σε πολύχρωμα doom ηχοτοπία τις νέες συνθέσεις των Asteroid κι άλλοτε τις ταξιδεύουν σε ωκεανούς fuzz ψυχεδέλειας.

Μπάσο και ντραμς συγκροτούν ένα ιδιαιτέρως συμπαγές και σκανταλιάρικο συνάμα rythm section, με το πρώτο να το χειρίζεται ο Johannes Nilsson με περισσή μαεστρία, ο οποίος μοιράζεται και τα φωνητικά με τον κιθαρίστα των Asteroid και να χαρίζει έτσι με απαράμιλλη δεξιοτεχνία όγκο και βάθος στο III, ενώ τα ρωμαλέα τύμπανα του Jimmi Kohlscheen πασπαλίζουν αρμονικά με groove πυρίτιδα το φλογερό κι εξαιρετικά σπιρτόζικο τελικό σύνολο.

Τίποτα περιττό, εν ολίγοις, δεν φέρει στο φλογερό του heavy rock σκαρί το εξόχως απολαυστικό III όπως άλλωστε μαρτυρά και το μικρό του δέμας, το οποίο παρόλο την σχετικά μικρή του διάρκεια είναι άκρως χορταστικό, καθώς οι εξαιρετικοί Asteroid έχουν επιτυχώς χωρέσει στα γεμάτα blues τσαγανό κομμάτια του, τόσο τις αχνές progressive ατασθαλίες, όσο και τα ρωμαλέα τους fuzz αρώματα, καθιστώντας έτσι ακαταμάχητο το μεστό stoner ύφος του. Ωραιότατο.

Asteroid: Facebook

Fuzzorama Records: Official Website

 

Neurosis - Fires Within Fires

 

Στα μέσα της δεκαετίας του 80 κάπου στην Καλιφόρνια πήρε σάρκα κι οστά μια φοβερή και τρομερή μπάντα, που έμελλε να αποτελέσει ένα από τα πλέον στιβαρά κι αγέρωχα μεγαθήρια του ακραίου heavy ήχου, μιας και οι περί ου ο λόγος, Neurosis, που έκτοτε απαρτίζονται από τους Scott Kelly και Steve Von Till σε κιθάρες και φωνητικά, τον Dave Edwardson στο μπάσο, τον Jason Roeder στα ντραμς και τον Noah Landis στα πλήκτρα, πέτυχαν στην ως τώρα πορεία τους στα ατμοσφαιρικά extreme σοκάκια της βαριάς metal μουσικής, όχι μόνο να επηρεάσουν, αλλά και να ορίσουν κάμποσα παρακλάδια αυτής.

 

Δεν θα μπορούσε να συμβεί κι αλλιώς βεβαία, καθώς τούτη η έξοχη μουσική κολεκτίβα ποτέ δεν επαναπαύθηκε στα πάντοτε εντυπωσιακά και άκρως ποιοτικά της πεπραγμένα, μα συνέχεια εξελισσόταν και προόδευε σε διάφορους τομείς, όπως ακριβώς συμβαίνει άλλωστε και στο νέο της πόνημα, που είναι το ενδέκατο των φανταστικών Neurosis με full length μορφή και το οποίο κυκλοφορεί υπό τον τίτλο Fires Within Fires μες από την δική τους Neurot Recordings, μιας και σε αυτό έχουν ξεφορτωθεί τα περιττά φτιασίδια κι έχουν εντέχνως εστιάσει σε αυτό, που τους κατέστησε μοναδικούς: στην συναισθηματικά λυσσαλέα ηχητική αμεσότητα.

 

Κι αυτό γίνεται εύκολα κατανοητό και με τρόπο εύγλωττο μες από τα πέντε κομμάτια συνολικής διάρκειας μόλις 41 λεπτών, που περιέχει το εξαιρετικό Fires Within Fires, την αψεγάδιαστη παραγωγή του οποίου, έχει επιμεληθεί με περισσή μαεστρία κι επιτυχία ο χρόνιος συνεργάτης τούτης της εκπληκτικής μπάντας σε αυτόν τον τομέα, Steve Albini, που για ακόμη μια φορά πετυχαίνει την τέλεια ισορροπία μεταξύ της heavy μελωδικότητας των υπέροχων Neurosis και της τραχιάς κι ογκώδους extreme υπόστασης τους, αναδεικνύοντας έτσι την απαστράπτουσα γοητεία και την θαμπή σαγήνη της ερεβώδους τους metal αύρας.

 

Πανέμορφο κι εξαιρετικά συμβολικό συνάμα θαρρώ, πως είναι το μουντό artwork, που πλαισιώνει περίφημα το μελαγχολικό μουσικό περιεχόμενο του Fires Within Fires, μιας και ο ταλαντούχος Thomas Hopper, που με περίσσιο μεράκι το επιμελήθηκε, μας βάζει για τα καλά στο γκρίζο ηχητικό του κλίμα και συγχρόνως άψογα συντροφεύει την σκοτεινή κι ακραία συναισθηματικά στιχουργική θεματολογία του, η οποία καταδεικνύει με σχεδόν σπαραχτικό τρόπο την όχι και τόσο ευδιάθετη ψυχική κατάσταση των εξαίρετων Neurosis, που εδώ μας βυθίζουν στον φλεγόμενο και παχύρρευστο metal πυρήνα τους.

 

Γεμάτα γρέζι φωνητικά άλλοτε καθαρά κι άλλοτε brutal υφής προδίδουν διάφορα σκληρά αισθήματα με την έμφυτη βραχνάδα τους και πασπαλίζουν συνάμα με post hardcore σκόνη το βαρύ και διάφανο συγχρόνως sludge πέπλο, που καλύπτει αρμονικά τον αχνό και στολισμένο με παγερά κι αναιμικά συνάμα progressive ρινίσματα doom χαρακτήρα του αμαρτωλά μαγευτικού Fires Within Fires, το οποίο χρωστάει στα ιδιαιτέρως δυναμικά ντραμς των έξοχων Neurosis την αβυσσαλέα του groove ενέργεια και οφείλει στο μεστό και πυκνό τους μπάσο τις ισχνές fuzz αιχμές της στιβαρής κι εξαιρετικά ογκώδους του post metal ιδιοσυγκρασίας.

 

Ρωμαλέα και ορμητικά είναι τα πύρινα riffs από τις δυο κιθάρες, που σαρώνουν οτιδήποτε βρεθεί στο μανιασμένα νωχελικό τους διάβα, τα οποία με το βλέμμα στο ένδοξο παρελθόν μας οδηγούν με απαράμιλλη σταθερότητα στο συναρπαστικό μουσικό μέλλον των Neurosis, ενώ τα συμπαγή κι ατίθασα πλήκτρα τους, χτίζουν θεόρατους και ασθενικής drone ευωδίας τοίχους, μες από τους οποίους ξεπηδούν αρμονικά ισχνές ambient αρώματος και ζοφερές doom αχτίδες, που φωτίζουν σε συνδυασμό με τις μελωδικές στιγμές από τις κιθάρες με υπέρβαρες post rock σκιές τον σκαιό κι extreme metal σαγήνης heavy καμβά του Fires Within Fires.

 

Φυσικά, δεν λείπουν από το εντυπωσιακό και λυρικά χειμαρρώδες Fires Within Fires ορισμένα πολύ καλά κρυμμένα και άκρως σημαντικά για την ομαλή του ροή samples, που σε πλήρη αρμονία με τα δαιδαλώδη και διακριτικά συγχρόνως εφέ των Neurosis χαρίζουν απόκοσμη extreme metal ομορφιά στα πυκνά doom ηχοχρώματα και τα αιχμηρά sludge στολίδια τους, αμφότερα εκ των οποίων διανθίζουν φανταστικά τον αβάσταχτης ομορφιάς post metal χαρακτήρα τους, που εδώ έχει σχεδόν ξεγυμνωθεί από τα κομψά του progressive γνωρίσματα, τα οποία έχουν υποχωρήσει αρκετά εμπρός στην θέα του heavy τους μεγαλείου.

 

Τίποτα περιττό εν ολίγοις δεν περιέχει το θαυμάσιο Fires Within Fires από τους φημισμένους Neurosis, οι οποίοι κοιτάζοντας κατάματα τους δαίμονες του extreme παρελθόντος τους και βγαίνοντας αλώβητοι από τούτη την αντάμωση μας οδηγούν στο εξαιρετικά heavy μέλλον τους, εκεί όπου η πυκνή και σχεδόν αποπνικτική metal καταχνιά συναντά την υφέρπουσα post hardcore ψυχεδέλεια τους και καθιστά εξόχως απολαυστικό τον έσχατο χρονικά τους δίσκο, ενώ μας ταξιδεύουν συγχρόνως σε μαγευτικά sludge ηχοτοπία, που ευωδιάζουν doom οικειότητα και ζέχνουν αρχέγονης ambient υφής post metal φρεσκάδα. Ακαταμάχητο.

 

Neurosis: Official Website

Neurot Recordings: Official Website

 

40 Watt Sun - Wider Than The Sky

 

Από την Αγγλία προέρχονται οι εξαιρετικοί 40 Watt Sun, όπου και το 2009 σχηματίστηκαν από τον έμπειρο Patrick Walker σε κιθάρα και φωνή, ο οποίος είναι γνωστός για την θητεία του στους θρύλους της doom μουσικής Warning και από τους εξίσου έμπειρους και ταλαντούχους Christian Leitch σε ντραμς και William Spong σε μπάσο, οι οποίοι στα μέσα του Οκτώβρη έβγαλαν δια μέσω της δικής τους Radiance Records τη νέα τους studio δουλειά.

 

Πρόκειται για τον δεύτερο full length δίσκο τους με τίτλο Wider Than The Sky, που περιέχει 6 κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 62 λεπτών, τα οποία χρωστούν στην αψεγάδιαστη παραγωγή, που την επιμελήθηκαν οι ίδιοι οι 40 Watt Sun, τόσο την ηλεκτρισμένη διαύγεια τους, όσο και την στεντόρεια κι ογκώδη τους υπόσταση, ενώ άξιο ειδικής μνείας είναι και το μουντό του artwork, που μας βάζει για τα καλά στο εξόχως μελαγχολικό του ηχητικό κλίμα.

 

Ηλεκτρικές μελωδίες κι ακουστικοί ρυθμοί συνεχώς ξεπηδούν αρμονικά μες από τις ατίθασες χορδές, είτε της ηλεκτρικής, είτε της ακουστικής κιθάρας και μας ταξιδεύουν σε ξεθωριασμένα ηχοτοπία rock νοσταλγίας, εκεί όπου το μεστό μπάσο των 40 Watt Sun με τον στιβαρό και κομψό συνάμα χαρακτήρα του, γεμίζει άψογα τον ήχο του Wider Than The Sky και σιγοντάρει την κιθάρα και τα δυναμικά ντραμς, που μας μεθούν με το νωχελικό τους groove.

 

Θαρρώ, όμως, πως τα φωνητικά είναι αυτά, που σε τούτη την μαγευτική down tempo πανδαισία κλέβουν την παράσταση, μιας και η αισθαντική τους χροιά και το σχεδόν ανεπαίσθητο γρέζι της, ερμηνεύουν με περίσσιο πάθος τους βιωματικούς στίχους του Wider Than The Sky, ενώ συγχρόνως αναδεικνύουν αμφότερα τα διάφανα epic ιχνοστοιχεία της μινιμαλιστικής τους heavy ιδιοσυγκρασίας και την παραδοσιακή doom metal νοοτροπία των υπέροχων 40 Watt Sun.

 

Ισχυρά και ιδιαιτέρως έντονα είναι τα γλυκόπικρα rock συναισθήματα, που γεννά με απαράμιλλη φυσικότητα το γαλήνιο και καταθλιπτικά όμορφο Wider Than The Sky, το οποίο χρωστά στην λυρική φαντασία και την ποιητική metal έμπνευση των 40 Watt Sun τα ξεγυμνωμένα του traditional doom χαρακτηριστικά, τα οποία σε συνδυασμό με την εκτελεστική δεινότητα και τον συνθετικό τους οίστρο, μας βυθίζουν σε μια heavy δίνη ακραίας συναισθηματικής έντασης.

 

Μαγευτικό και παραμυθένια όμορφο είναι εν ολίγος το νέο πόνημα των εξαίρετων 40 Watt Sun, οι οποίοι εδώ μας παρουσιάζουν σε όλο του το μεγαλείο το τεράστιο τους rock ταλέντο, καθώς και το απύθμενο κι αισθαντικό heavy μεράκι τους, μιας και το μεθυστικά σαγηνευτικό Wider Than The Sky, ξεχειλίζει από epic διαστάσεων παραδοσιακής υφής doom ηχοχρώματα, που χάρη στη γυμνή κι εύθραυστη τους ενορχήστρωση, ζαλίζουν αισθήσεις και νου. Υπέροχο.

 

40 Watt Sun: Official Website

Radiance Records: Official Website

 

Obscure Sphinx - Epitaphs

 

Από την Πολωνία και πιο συγκεκριμένα από την Βαρσοβία όπου και το 2008 σχηματίστηκαν από τους Olo και Yony στις κιθάρες, τον Blady στο μπάσο, τον Werbel στα ντραμς και την Wielebna στα φωνητικά, προέρχονται οι ανερχόμενοι σταθερά και άκρως ταλαντούχοι Obscure Sphinx, οι οποίοι στα μέσα του περασμένου Σεπτέμβρη κυκλοφόρησαν την τρίτη full length δουλειά τους με τίτλο Epitaphs και περιεχόμενο έξι κομμάτια συνολικής διάρκειας 58 λεπτών.

Παραγωγή και artwork ξεχωρίζουν αμφότερα για ακόμη μια φορά στην ως τώρα δισκογραφική πορεία τούτης της έξοχης μπάντας, καθώς η πρώτη με την ερεβώδη της διαύγεια εντείνει το ήδη εξαιρετικά ογκώδες εκτόπισμα του τρομακτικά θελκτικού Epitaphs και το δεύτερο μαρτυρά την υφέρπουσα αίσθηση metal απειλής και αναδεικνύει συνάμα την αχνή experimental παράνοια, που διακρίνει την ιδιαιτέρως heavy ιδιοσυγκρασία των φοβερών και τρομερών Obscure Sphinx.

Όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με την σκοτεινή στιχουργική θεματολογία του Epitaphs, που είναι εμπνευσμένη από τις κακοτοπιές της ζωής και την παγερή ανάσα του θανάτου, καθιστούν σχεδόν αβάσταχτα εθιστικό τον εγγενή sludge χαρακτήρα των Obscure Sphinx κι αναδεικνύουν τις άγριας ομορφιάς post πινελιές της έμφυτης τους prog αισθητικής, ενώ απογειώνουν αμφότερα τα ισχνά alternative ψήγματα και τις λυσσαλέα μελωδικές τους doom σκιές.

Τίποτα από όλα αυτά όμως δεν θα ήταν όσο εντυπωσιακά είναι τώρα εάν οι Obscure Sphinx δεν είχαν δώσει ξανά τον καλύτερο τους εαυτό, κάτι που εδώ συμβαίνει, μιας και η απόδοση τους είναι αψεγάδιαστη και απαράμιλλο το δέσιμο τους κι απόρροια αυτών είναι η ανήλιαγη φαντασία και η μακάβριας σαγήνης έμπνευση τους, που με οδηγό την εκτελεστική δεινότητα και τον συνθετικό τους οίστρο, καθιστούν σχεδόν ακαταμάχητο το εφιαλτικά ονειρικό Epitaphs.

Ιδιαιτέρως αιχμηρές post metal μελωδίες ξεχύνονται αρμονικά και βίαια συγχρόνως μες από τις ηλεκτρισμένες χορδές της κιθάρας, τα στιβαρά και συμπαγή riffs της οποίας, άλλοτε ζέχνουν αχνή progressive αλητεία κι άλλοτε μας ταξιδεύουν σε βαλτώδη doom ηχοτοπία εκεί από όπου αναδύονται οι αβυσσαλέα γοητευτικές κι εξόχως πυκνές sludge αναθυμιάσεις των Obscure Sphinx, οι οποίες κυκλώνουν απειλητικά το Epitaphs με την experimental τους αύρα.

Κιθάρα ακουστική και πιάνο κάνουν αισθητή την αναιμική και διακριτική τους παρουσία στο Epitaphs, την ομαλή ροή του οποίου ενισχύουν σημαντικά με την εύθραυστη τους υπόσταση, ενώ το μεστό μπάσο ενισχύει το ρωμαλέο εκτόπισμα του με την ισχνή του fuzz μορφή και σιγοντάρει τα κατακλυσμιαία ντραμς των Obscure Sphinx, τα οποία κρατούν με θαυμαστή δεξιοτεχνία και περισσή μαεστρία τα τραχιά μπόσικα του έσχατου χρονικά δίσκου τους.

Είναι όμως τα φωνητικά, αυτά, που καθιστούν ιδιαιτέρως απολαυστικό το μεθυστικά δηλητηριώδες Epitaphs, μιας και η πάντα παθιασμένη κι αισθαντική ερμηνεία τους, η οποία ξεχειλίζει από τα πλέον οδυνηρά κι απόκοσμης δυναμικής συναισθήματα, άλλοτε στηρίζεται σε μυστικιστικής ομορφιάς κι αιθέριας γαλήνης καθαρή χροιά ισχνής ambient ευωδίας κι άλλοτε μας βυθίζει σε post hardcore αύρας και black αρώματος βάλτους με την σχιστή της brutal υφή.

Βραχώδη doom κι οπιούχα post metal ηχοτοπία συγκροτούν εν πολλοίς τον συμπαγή progressive καμβά πάνω στον οποίο έχουν ζωγραφίσει experimental μορφής black σκιές οι Obscure Sphinx κι αναιμικά post hardcore ρινίσματα σκεπάζουν τα διάφανα alternative ψήγματα, που στολίζουν τον σκληρής heavy ομορφιάς sludge χαρακτήρα του Epitaphs, που θαρρώ, πως αποτελεί έναν από τους πιο ποιοτικούς extreme δίσκους της χρονιάς. Θαυμάσιο.

Obscure Sphinx: Bandcamp / Facebook

 

Holy Serpent - Temples

 

Τρία χρόνια ζωής ως μπάντα συμπληρώνουν φέτος οι δραστήριοι και σταθερά ανερχόμενοι Holy Serpent, που έπειτα από κάποιες αλλαγές στην σύνθεση τους, απαρτίζονται πλέον από τον Scott Penberthy σε κιθάρα και φωνή, το Nick Donoughue στην κιθάρα, τον Dave Bartlett στο μπάσο και τον Lance Leembrugen στα ντραμς, οι οποίοι στα τέλη του περασμένου Σεπτέμβρη κυκλοφόρησαν δια μέσω της ρωμαλέας RidingEasy Records την δεύτερη full length και τρίτη συνολικά studio δουλειά τους με τίτλο Temples, η οποία περιέχει πέντε μεγαλειώδη κι άκρως σαγηνευτικά κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 44 λεπτών.

Συμπαγής και στιβαρή είναι η εξαίρετη παραγωγή του εξόχως χορταστικού Temples, που κολακεύει τα μεθυστικά και πελώριου heavy εκτοπίσματος κομμάτια του με την αβυσσαλέα fuzz διαύγεια και την θαμπή rock ζεστασιά της, η θολή vintage δυναμική της οποίας, καθιστά ιδιαιτέρως απολαυστικές τις νέες συνθέσεις των τρομερά ταλαντούχων Holy Serpent, ενώ άξιο ειδικής μνείας είναι και το λιτό κι ατμοσφαιρικό συνάμα artwork του, που μας βάζει για τα καλά στο συννεφιασμένο και οπιούχο του stoner μοτίβο και το οποίο ταιριάζει φανταστικά με την  αβυσσαλέας doom αισθητικής κι αχνής space αύρας, στιχουργική του θεματολογία.

Παραισθησιογόνα doom ηχοχρώματα τυλίγουν αρμονικά σαν άλλο πέπλο το βάναυσης γοητείας heavy psych ύφος των προερχόμενων από την Μελβούρνη της Αυστραλίας Holy Serpent, η συνθετική πρόοδος των οποίων σε πλήρη αρμονία με την εκτελεστική τους εξέλιξη, χαρίζουν εντυπωσιακές και σχεδόν ανεπαίσθητες metal αιχμές στο συναρπαστικό Temples, που χρωστά στην ατίθαση φαντασία και την ποτισμένη με ισχυρό δηλητήριο stoner ψυχεδέλειας έμπνευση τους, τόσο την αποπνικτικά πλούσια space του ποικιλία, όσο και την αναιμική sludge ευωδία, καθώς και την ράθυμη acid rock σπιρτάδα της απαράμιλλα ομαλής του ροής.

Ρωμαλέα και τεραστίου εκτοπίσματος riffs, που άλλοτε μας βυθίζουν σε μελαγχολικούς doom ωκεανούς κι άλλοτε μας ξεβράζουν σε παγερές stoner ερήμους, ξεχύνονται συνεχώς από τις δυο κιθάρες των Holy Serpent, οι οποίες υφαίνουν εθιστικά solos με ντροπαλές metal σκιές και μεθυστικά leads άγριας heavy νοσταλγίας, καθιστώντας έτσι αβάσταχτα όμορφο το ήδη εξαιρετικά σαγηνευτικό και ιδιαιτέρως εθιστικό Temples, τα καθαρά και συγχρόνως ξεθωριασμένα φωνητικά του οποίου, πασπαλίζουν με αχνή epic αρώματος σκόνη το στιβαρό τελικό σύνολο, συμβάλλοντας έτσι σημαντικά στον πολυποίκιλο του χαρακτήρα.

Φρέσκο σκυρόδεμα θυμίζει το σφιχτό rythm section των εξαίρετων Holy Serpent στο νέο τους πόνημα, μιας και απαρτίζεται από το μεστό και βαφτισμένο σε ψυχεδελικούς fuzz βάλτους μπάσο τους, το οποίο χρωματίζει με ισχνές desert πινελιές το βαρύ τους heavy psych σκαρί κι αναδεικνύει συνάμα τις μάλλον αναιμικές κι αιθέρια ερεβώδεις space αναθυμιάσεις τους και από τα κατακλυσμιαίας δυναμικής ντραμς τους, που πλημμυρίζουν με το πυκνό τους και νωθρά σπινθηροβόλο groove τα εξόχως περιπετειώδη και συνάμα μονολιθικών doom αποχρώσεων κομμάτια του εξωγήινης rock ομορφιάς κι απόκοσμης stoner γοητείας, Temples.

Διακριτικές αποχρώσεις ανατολίτικης αύρας πλαισιώνουν εξαιρετικά το παχύρρευστο heavy psych μοτίβο του Temples και σε συνδυασμό με το κομψό κι αέρινο βιολί, που κάνει την ασθενική του εμφάνιση μονάχα για λίγο και προς το τέλος του δίσκου, εντείνουν αμφότερα τα σκοτεινά stoner στοιχεία και τα κυρίαρχα doom ηχοτοπία του και τα δυο εκ των οποίων συνυπάρχουν αρμονικά με τις αχνές space αναθυμιάσεις, τα ισχνά acid ρινίσματα και την υφέρπουσα desert ψυχεδέλεια των φοβερών Holy Serpent και μας προσφέρουν απλόχερα εξόχως δυνατές στιγμές νωχελικής metal μαγείας και ράθυμης rock ευδαιμονίας. Υπέροχο.

Holy Serpent: Bandcamp / Facebook

RidingEasy Records: Official Website

 

Red Scalp - Rituals

 

Ήτανε το έτος 2012 όταν στην Πολωνία σχηματίστηκαν οι ανερχόμενοι κι άκρως ταλαντούχοι Red Scalp, που απαρτίζονται από τον Jed σε κιθάρα και φωνή, τον Dembas στην κιθάρα, τον Jankes στο μπάσο και τον Bati στα ντραμς, οι οποίοι πριν από κάμποσες εβδομάδες κυκλοφόρησαν μέσα σε DIY πλαίσια την δεύτερη συνολικά μα παρθενική με full length μορφή δουλειά τους με τίτλο Rituals, που περιέχει 6 κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 50 λεπτών.

 

Στιβαρά stoner ηχοτοπία και ποτισμένα με fuzz όπιο desert στοιχεία πλαισιώνουν αρμονικά τον ινδιάνικης αισθητικής doom χαρακτήρα του Rituals κι αχνές metal αποχρώσεις σκεπάζουν απαλά τις ισχνές southern αρώματος κι εξωγήινης ομορφιάς space πινελιές, που διανθίζουν επιτυχώς την αρκούντως heavy και μελωδική συνάμα rock ψυχεδέλεια των Red Scalp, το νέο πόνημα των οποίων χρωστά στη θερμή διαύγεια της παραγωγής την ογκώδη του υπόσταση.

 

Όμως θαρρώ, πως ειδικής μνείας αξίζει και το λιτό, μα πανέμορφο συγχρόνως, artwork του συναρπαστικού Rituals, το οποίο εντείνει την ανάγλυφη ινδιάνικης υφής αύρα, που διαπερνά στην ολότητα τους τα μεθυστικά κομμάτια του, τα οποία οφείλουν στα samples φωνητικών την ομαλή τους ροή και στα δυναμικά ντραμς των Red Scalp την αχαλίνωτη groove αδρεναλίνη τους, η οποία πετά καυτούς doom σπινθήρες κι αναδεικνύει την πλούσια heavy του ποικιλία.

 

Βάναυσης heavy γοητείας riffs ξεπετάγονται συνεχώς μες από τις ηλεκτρισμένες και βαφτισμένες σε δηλητηριώδη fuzz ύδατα χορδές της ατίθασης κιθάρας των Red Scalp, η οποία πότε μας βυθίζει σε space ευωδίας stoner ωκεανούς με τους εθιστικούς της ρυθμούς και πότε μας οδηγεί σε ηλιοκαμένες desert ερήμους και σε πολύχρωμα αν και ξεθωριασμένα metal ηχοτοπία με τα σπινθηροβόλα leads και solos της, τα οποία εντείνουν την rock σπιρτάδα του Rituals.

 

Ιδιαιτέρως δυνατό και συμπαγές είναι το ρωμαλέο μπάσο των Red Scalp, που σιγοντάρει φανταστικά τα σπιρτόζικα ντραμς και την ατίθαση κιθάρα τους, χάρη στον παιχνιδιάρικο και άκρως heavy χαρακτήρα του, ενώ τα μεστά και παθιασμένα φωνητικά τους ταιριάζουν άψογα στην σκονισμένη doom ατμόσφαιρα του μαγευτικού Rituals, μιας και ο ζεστός τονισμός σε συνδυασμό με το ισχνό γρέζι της βαριάς χροιάς τους, απογειώνει το σπιρτόζικο τελικό σύνολο.

 

Φαντασία κλασσικής heavy υφής και αδάμαστη rock έμπνευση βρίσκονται σε πλήρη αρμονία με τον συνθετικό κι εκτελεστικό οίστρο των πολλά υποσχόμενων Red Scalp στο εξαίρετο full length ντεμπούτο τους, που φέρει τον τίτλο Rituals και με όπλο την έμφυτη fuzz ψυχεδέλεια και την υφέρπουσα space ιδιοσυγκρασία τους, υφαίνουν ένα stoner διαμάντι doom γοητείας και σπάνιας desert ομορφιάς, που ζαλίζει τις αισθήσεις και μεθάει νου και σώμα. Σχεδόν ακαταμάχητο.

Red Scalp: Bandcamp / Facebook

 

Geezer

 

Αρκετά χρόνια έχουν πλέον στο ευρύτερο heavy κουρμπέτι οι ραγδαίως ανερχόμενοι Geezer, που απαρτίζονται από τον Pat Harrington σε κιθάρα και φωνή, τον Freddy Villano στο μπάσο και τον Chris Turco στα ντραμς, οι οποίοι στα μέσα του ερχόμενου Νοέμβρη πρόκειται να κυκλοφορήσουν δια μέσω της δυναμικής Ripple Music τη νέα κι ομώνυμη τους full length δουλειά, που περιέχει οχτώ κομμάτια συνολικής διάρκειας 52 λεπτών.

 

Συμπαγή stoner ηχοχρώματα πασπαλίζουν αρμονικά με αχνή desert σκόνη space προελεύσεως τον αβυσσαλέα heavy και ιδιαιτέρως εθιστικό blues καμβά των Geezer, ο οποίος διακρίνεται για τις μεθυστικές του heavy psych πινελιές και τις ισχνές garage σκιές, που καλύπτουν υπέροχα τα acid rock του ρινίσματα, ενώ τα σχεδόν ανεπαίσθητης krautrock υφής doom ψήγματα του νέου τους δίσκου, καθιστούν άκρως απολαυστικό το τελικό μουσικό σύνολο.

 

Οργανικής υφής heavy ζεστασιά κι ογκώδη rock θέρμη προσδίδει σε τούτο το εξαίσιο άκουσμα η ρωμαλέα κι εξαιρετικά στιβαρή παραγωγή, που αναδεικνύει φανταστικά με την σκαιή της διαύγεια τα μπαρουτοκαπνισμένα του blues στοιχεία, ενώ οι space ατασθαλίες της διάφανης krautrock αύρας του, προδίδεται από το παραμυθένιας κι απόκοσμης ομορφιάς του artwork και από τις μολυσμένες με garage δηλητήριο acid αναθυμιάσεις των Geezer.

 

Δεινότητα συνθετική κι εκτελεστική σε συνδυασμό με ταλέντο κι εμπειρία μας χαρίζουν ένα εξόχως χορταστικό heavy άλμπουμ, που βρίθει blues έμπνευσης και ξεχειλίζει από stoner φαντασία κι αυτό γίνεται αντιληπτό εύκολα μες από τις πρώτες κιόλας νότες του, που μαρτυρούν αμφότερα τον οίστρο και την rock ικανότητα των Geezer, οι οποίοι στο νέο τους πόνημα σκαρώνουν αδιάκοπα εθιστικούς ρυθμούς και μεθυστικές heavy psych μελωδίες.

 

Ηλεκτρισμένα riffs ορμητικής stoner χροιάς και ονειρικής space γοητείας leads και solos μας χαρίζει απλόχερα η ατίθαση κιθάρα των Geezer, η οποία συνεργάζεται άψογα, τόσο με το μεστό και βαφτισμένο σε οπιούχους fuzz βάλτους μπάσο τους, το οποίο εντείνει τις αχνές desert αποχρώσεις του φλογερού τους blues ύφους, όσο και με τα σπιρτόζικα τους ντραμς, που προσφέρουν απλόχερα γενναίες ποσότητες groove αδρεναλίνης στα νέα τους κομμάτια.

 

Φωνητικά γεμάτα γρέζι με περισσή θεατρικότητα στην σκαιή τους χροιά πλαισιώνουν φανταστικά τα νέα κομμάτια των Geezer, η ντροπαλή jam νοοτροπία των οποίων, μας ταξιδεύει σε νοσταλγικής acid heavy ομορφιάς blues rock ηχοτοπία και μας βυθίζει συγχρόνως σε σχεδόν αβάσταχτης desert γοητείας space βάλτους, εκεί όπου η αλκοολούχα stoner σκιά του heavy psych τους υποβάθρου ζαλίζει αισθήσεις, νου και σώμα με το garage τσαγανό της. Υπέροχο.

 

Geezer: Bandcamp / Facebook

Ripple Music: Official Website

 

The Fërtility Cült - A Forest Of Kings

 

Μια ιδιαιτέρως ταλαντούχα μπάντα σχηματίστηκε το 2008 στο Τάμπερε της Φινλανδίας από πέντε έξοχους μουσικούς, οι οποίοι πρόσφατα επέστρεψαν δυναμικά στο ευρύτερο heavy προσκήνιο με τη νέα τους δουλειά, που φέρει τον τίτλο A Forest Of Kings και η οποία αποτελεί τoν τρίτo full length δίσκο των περί ου ο λόγος, φοβερών και τρομερών, The Fërtility Cült, που θαρρώ, πως αποτελούν το πιο πολύτιμο και καλά κρυμμένο διαμάντι της βαριάς rock μουσικής.

Ηλεκτρισμένες rock μελωδίες κι αρκούντως heavy ρυθμοί σε συνδυασμό με την έμφυτη jazz νοοτροπία των The Fërtility Cült καθιστούν άκρως απολαυστικό το εξαιρετικά χορταστικό A Forest Of Kings, που περιέχει μόλις πέντε κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 46 λεπτών, ενώ ειδικής μνείας αξίζει το μαγευτικό του artwork, καθώς και η θερμή παραγωγή του, που με τη μεθυστική της fuzz διαύγεια απογειώνει το τελικό σύνολο, προσφέροντας του ηχητική ζεστασιά. 

Ταλέντο και μεράκι σε πλήρη αρμονία με τον συνθετικό οίστρο και την εκτελεστική δεινότητα των έξοχων The Fërtility Cült μας προσφέρουν απλόχερα νοσταλγικά rock ηχοτοπία λάγνας ομορφιάς, που ευωδιάζουν jazz φρεσκάδα και μας χαρίζουν μαγευτικά prog ηχοχρώματα εμποτισμένα με διακριτικό doom όπιο, καθιστώντας άκρως σαγηνευτικό το A Forest Of Kings, το οποίο χρωστά στις αχνές του space αποχρώσεις την αμαρτωλά θελκτική του fuzz ψυχεδέλεια.

Απαράμιλλης γοητείας jazz πινελιές ζωγραφίζει στον εξόχως heavy καμβά των The Fërtility Cült το σχεδόν αβάσταχτης rock ομορφιάς σαξόφωνο τους, αναδεικνύοντας με υπέροχο τρόπο την δηλητηριώδη fuzz ιδιοσυγκρασία, που διακρίνει το μεστό τους μπάσο και την σπιρτόζικη και νωχελική συνάμα groove αδρεναλίνη, που διαπερνά τα δυναμικά τους ντραμς, τα οποία κρατούν με περισσή μαεστρία και θαυμαστή δεξιοτεχνία τα μπόσικα του A Forest Of Kings.

Στιβαρά κι άκρως ρωμαλέα είναι τα ελαφρώς μελαγχολικά riffs της κιθάρας, τα οποία άλλοτε μας ταξιδεύουν σε αλλοτινές ηχητικές εποχές με την αγνή rock ειλικρίνεια τους κι άλλοτε μας οδηγούν σε πασπαλισμένες με fuzz νέκταρ και απόκοσμης heavy ομορφιάς space ερήμους, εκεί όπου τα αιχμηρά prog ρινίσματα των The Fërtility Cült διανθίζουν αρμονικά με την έμφυτη τους κομψότητα το εκπληκτικό A Forest Of Kings με ισχνά post ψήγματα βάναυσης doom σαγήνης.

Όμως, άξια αναφοράς είναι και τα σημαντικά για την ομαλή ροή και την ήδη εξαιρετικά πλούσια ηχητική ποικιλία του A Forest Of Kings, την οποία εντείνουν επιτυχώς με την πολυσχιδή τους διάσταση, συμπαγή πλήκτρα των The Fërtility Cült, που εκτός των άλλων ενισχύουν και την υφέρπουσα rock ψυχεδέλεια του νέου τους πονήματος, χάρη στον εγγενή prog χαρακτήρα και την σχεδόν ανεπαίσθητη vintage αισθητική, που διακρίνει την δροσερή space αύρα τους.

Φωνητικά αισθαντικά με διακριτικό γρέζι και γήινης απόχρωσης χροιά ερμηνεύουν υπέροχα τους γεμάτους φαντασία στίχους του A Forest Of Kings και συγχρόνως πλαισιώνουν φανταστικά με την διάφανης retro ευωδίας νοσταλγία τους την αβυσσαλέα doom γαλήνη των The Fërtility Cült και τις παιχνιδιάρικες jazz ατασθαλίες τους, οι οποίες παρέα με το σκανταλιάρικο prog τσαγανό τους, απογειώνουν αμφότερα τη fuzz ψυχεδέλεια και τα heavy rock τους στοιχεία.

Ένα μεθυστικό κράμα μελαγχολικής rock δροσιάς και νοσταλγικής heavy φρεσκάδας αποτελεί εν ολίγοις το παραμυθένιο και ονειρικά όμορφο A Forest Of Kings, το οποίο χάρη στην αχαλίνωτη φαντασία και την απαράμιλλη έμπνευση των υπέροχων The Fërtility Cült μας ταξιδεύει σε jazz γοητείας και αχνής doom σαγήνης prog ηχοτοπία εκεί όπου η θαμπή fuzz ψυχεδέλεια τους αποκαλύπτει σε όλο τους το μεγαλείο τα μαγικά τους heavy rock θέλγητρα. Φαντασμαγορικό.

The Fërtility Cült: Bandcamp / Facebook

 

Troll -U.S. - Troll

 

Δεν έχουν συμπληρώσει ούτε καν δυο χρόνια ζωής ως μπάντα οι δραστήριοι και προερχόμενοι από το Πόρτλαντ του Όρεγκον Troll -U.S., οι οποίοι απαρτίζονται από τους John στα φωνητικά, Lou στην κιθάρα, Wayne στο μπάσο και Ryan στα ντραμς κι όμως τούτες τις μέρες κυκλοφορούν την δεύτερη και σχεδόν ομώνυμη δουλειά τους, που φέρει τον τίτλο Troll κι έχει την μορφή EP, καθώς περιέχει 5 κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 34 λεπτών.

 

Λιτό artwork σε ξεθωριασμένες αποχρώσεις και στιβαρή κι ογκώδης παραγωγή διακρίνουν αλλά και κολακεύουν συνάμα το έξοχο Troll και μας βάζουν για τα καλά στο συμπαγές και ρωμαλέο του ηχητικό κλίμα, το οποίο με αφετηρία την έμφυτη doom metal νοοτροπία των ανερχόμενων Troll -U.S. μας ταξιδεύει μες από θολά progressive ηχοτοπία και δαιδαλώδεις stoner ατραπούς σε μελωδικούς sludge βάλτους εκεί όπου ο θαμπός και γαλήνιος heavy ήχος, ανθεί.

 

Φωνητικά ήρεμα και γαλήνια πλαισιώνουν αρμονικά την αιθέρια heavy πραότητα του Troll κι ερμηνεύουν ιστορίες occult αύρας με πειστικότητα, χάρη στην εγγενή θεατρικότητα της αέρινης epic ζεστασιάς, που αποπνέει η θερμή και πάντα καθαρή χροιά τους, ενώ δυναμικά είναι τα πελώρια riffs της κιθάρας, τα οποία άλλοτε κινούνται σε παραδοσιακό doom μοτίβο κι άλλοτε ξεχωρίζουν είτε για την μοντέρνα stoner υφή, είτε για το αιθέριο prog άρωμα τους.

 

Μεστό και σφιχτοδεμένο είναι το rythm section των Troll -U.S. στο νέο τους πόνημα και συμβάλει έτσι στο μεγαλειώδες heavy εκτόπισμα τους, καθώς οι αχνές fuzz σπίθες, που ξεπετάγονται από το μπάσο και τις τραχιές χορδές του σε συνδυασμό με τις αβυσσαλέες φλόγες groove αδρεναλίνης από τα ντραμς, προσφέρουν στο εύφλεκτο Troll και την υφέρπουσα doom metal μελαγχολία του, δυνατές hard rock αποχρώσεις, που το απογειώνουν.

 

Πρωτόγονη doom νοσταλγία traditional ευωδίας και αχνές progressive αναθυμιάσεις αγκαλιάζουν σφιχτά τα σχεδόν ανεπαίσθητα sludge ψήγματα του μεθυστικού Troll και αναδεικνύουν έτσι αμφότερα τα σύγχρονα stoner στοιχεία και τα αιχμηρά hard rock ρινίσματα, που σκεπάζουν αρμονικά την θλιμμένη occult υφής epic αύρα των Troll -U.S., οι οποίοι με όπλο τον συνθετικό κι εκτελεστικό τους οίστρο μας χαρίζουν δυνατές στιγμές heavy απόλαυσης.

 

Θλίψη έντονου stoner αρώματος κι αναιμικής υπόστασης sludge ευδαιμονία συνυπάρχουν αρμονικά στο χορταστικό Troll από τους πολλά υποσχόμενους κι άκρως ελπιδοφόρους Troll -U.S., το οποίο μαρτυρά την doom metal παραδοσιακής υφής έμπνευση τους, καθώς και την φέρουσα ισχνές και ανάγλυφες συνάμα progressive πινελιές φαντασία τους, που καθιστούν εξαιρετικά διασκεδαστικό και ιδιαιτέρως απολαυστικό το τελικό heavy σύνολο. Υπέροχο.

 

Troll -U.S.: Bandcamp

 

Slomatics - Future Echo Returns

 

Βόρειος Ιρλανδία και πιο συγκεκριμένα η πρωτεύουσα Μπέλφαστ είναι η πατρίδα των εξαιρετικών Slomatics, που απαρτίζονται από τους ιδρυτές τους, Chris και David στις κιθάρες, που σχημάτισαν τούτη την εξαιρετική μπάντα το 2004 κι από τον Marty σε φωνητικά και ντραμς, οι οποίοι στις αρχές του περασμένου Σεπτέμβρη κυκλοφόρησαν δια μέσω της εκλεκτικής Black Bow Records, το έξοχο Future Echo Returns, που αποτελεί το νέο τους full length άλμπουμ.  

 

Εφτά κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 39 λεπτών περιέχει το συναρπαστικό Future Echo Returns, που αποτελεί το τρίτο και τελευταίο μέρος μιας άτυπης τριλογίας με θέμα την απόλυτη παραίτηση ή/και την παράδοση στις ορέξεις της μοίρας και του πεπρωμένου, ενώ εξαιρετικό για ακόμη μια φορά στην ως τώρα έξοχη δισκογραφική πορεία των Slomatics είναι και το artwork του νέου τους πονήματος, που μας βάζει για τα καλά στο σκιερό του κι άκρως heavy κλίμα.

 

Φυσικά, όπως άλλωστε συνηθίζεται όλα αυτά τα χρόνια, δεν θα μπορούσε η παραγωγή στον έσχατο χρονικά δίσκο των Slomatics να μην είναι αψεγάδιαστη, πόσο μάλλον από την στιγμή, που την έχουν επιμεληθεί έμπειροι και καταξιωμένοι στον χώρο τους άνθρωποι όπως είναι οι Chris Fielding και James Plotkin σε μίξη και mastering αντίστοιχα, με τον πρώτο να είναι κι ο ένας από τους τέσσερις συνολικά guest μουσικούς, που συμμετέχουν στο Future Echo Retuns.

 

Ιδιαιτέρως ογκώδης και στιβαρός είναι λοιπόν ο ήχος του Future Echo Returns, που το κολακεύει με το άπλετο του heavy βάθος και την απόκοσμα ψυχρή του διαύγεια, η οποία αναδεικνύει περίφημα τις αχνές post ατασθαλίες των Slomatics και τις βαλτώδεις space πινελιές τους, που πλαισιώνουν αρμονικά τα μελαγχολικά sludge ηχοτοπία κι εντείνουν τα αναιμικά stoner στοιχεία, που χαρακτηρίζουν αμφότερα τα doom ηχοχρώματα και τα drone τους ψήγματα.

 

Καθαρά είναι στην πλειοψηφία τους τα παθιασμένα και γεμάτα γρέζι φωνητικά, που εντείνουν αρμονικά με την τραχιά τους υφή την σκαιή doom αίσθηση του έξοχου Future Echo Returns, το οποίο σε στιγμές διανθίζουν με sludge αύρας αναθυμιάσεις, ενώ τα κατακλυσμιαία ντραμς των φοβερών και τρομερών Slomatics, συνεισφέρουν σημαντικά στην εφάμιλλη με τα μανιασμένα νερά νωχελικού ποταμού, ροή του, καθώς το πασπαλίζουν σωστά με παχιές groove λάσπες.

 

Υποχθόνιας doom γοητείας είναι τα πελώρια κι αργόσυρτα riffs από τις ερεβώδους ομορφιάς κιθάρες των Slomatics, τα leads και solos των οποίων αιμορραγούν sludge οργή και post θλίψη καταχθόνιας σαγήνης, βυθίζοντας μας έτσι στην αέναη δίνη της heavy κατατονίας του εξαίρετου Future Echo Returns, το οποίο χρωστά τις θαμπές και σχεδόν αόρατες του drone αποχρώσεις στα συμπαγή κι απόκοσμα συνάμα space ηχοχρώματα των μονολιθικών του πλήκτρων.

 

Πολύχρωμα και συγχρόνως μονόχνοτα ambient ψήγματα αχνοφαίνονται όπως οι πυγολαμπίδες στο μουντό σκοτάδι φθινοπωρινής νύχτας και συντροφεύουν αρμονικά τα πολύ βαριά drone αρώματα, που σκεπάζουν σαν σκόνη τα κοφτερά space ρινίσματα του εφιαλτικά παραμυθένιου Future Echo Returns, ενώ η μεστή sludge ιδιοσυγκρασία των Slomatics, χρωστά την ράθυμη της heavy αδρεναλίνη στα ισχνά stoner ψήγματα και στις ανάγλυφες τους doom πληγές.

 

Άκρως εντυπωσιακό είναι με λίγα λόγια το ιδιαιτέρως απολαυστικό κι εξόχως χορταστικό, παρά το σχετικά μικρό του δέμας, Future Echo Returns από τους πάντοτε ποιοτικούς Slomatics, που όπως φαίνεται κι εδώ, δεν παύουν να προοδεύουν και να εξελίσσονται σε όλους τους τομείς, καθώς τα σχεδόν αβάσταχτης κι αμαρτωλής doom ομορφιάς sludge χαρακτηριστικά του, μεθούν αισθήσεις και ζαλίζουν σώμα και νου με την αβυσσαλέα heavy αύρα τους. Θαυμάσιο.

 

Slomatics: Bandcamp / Facebook

Black Bow Records: Official Website

 

MaidaVale - Tales Of The Wicked West

 

Τέσσερις νεαρές κοπέλες από την Σουηδία και πιο συγκεκριμένα οι Linn Johannesson στο μπάσο, Sofia Strom στην κιθάρα, Matilda Roth σε φωνή και Johanna Hansson στα ντραμς, σχημάτισαν στα μέσα του 2012 τις MaidaVale, την δική τους rock μπάντα, που στα τέλη του καλοκαιριού κυκλοφόρησε μέσω της The Sign Records την παρθενική της full length δουλειά.

 

Εννέα κομμάτια συνολικής διάρκειας 45 λεπτών απαρτίζουν το παραμυθένιο μουσικό περιεχόμενο του περί ου ο λόγος εξαιρετικά συναρπαστικού, Tales Of The Wicked West, το οποίο ξεχωρίζει για το πολύχρωμο artwork του και την αψεγάδιαστη παραγωγή του, που κολακεύει τα κομμάτια των MaidaVale με την διαυγή της και σχεδόν στεντόρεια heavy δυναμική.

 

Σπιρτόζικα και άκρως παιχνιδιάρικα ντραμς πασπαλίζουν αρμονικά με blues πυρίτιδα το εκρηκτικό Tales Of The Wicked West και συνεισφέρουν συνάμα σημαντικά στην ομαλή του ροή με την έμφυτη groove σπιρτάδα τους, ενώ το μεστό μπάσο των ανερχόμενων MaidaVale σιγοντάρει περίφημα με την ανάλαφρη του fuzz αύρα, αμφότερα την κιθάρα και τα τύμπανα.

 

Ηλεκτρισμένες κι αρκούντως heavy μελωδίες υφαίνει με περισσή μαεστρία η ατίθαση κιθάρα των MaidaVale, η οποία άλλοτε μας ταξιδεύει στα βάθη της αχανούς rock ψυχεδέλειας αλλοτινών εποχών με τα μεθυστικά leads και τα εξόχως εθιστικά της solos κι άλλοτε στολίζει το έξοχο Tales Of The Wicked West με αρκούντως heavy και κοφτά riffs αιχμηρής blues αισθητικής.

 

Διστακτικές stoner σκιές καλύπτουν απαλά τις διακριτικές και συνάμα ιδιαιτέρως γαλήνιες desert αποχρώσεις των πολλά υποσχόμενων MaidaVale, χάρη στις αχαλίνωτα heavy αναθυμιάσεις των εγχόρδων τους, ενώ τα παθιασμένα φωνητικά τους ερμηνεύουν με περισσή θεατρικότητα τους εξαίρετους στίχους του γοητευτικού κι εξόχως απολαυστικού Tales Of The Wicked West.

 

Ωμή rock ψυχεδέλεια 60's αισθητικής και άγρια blues ομορφιά 70's αρώματος γεννά η παιχνιδιάρα retro φαντασία των ευρισκόμενων σε συνθετικό κι εκτελεστικό οίστρο MaidaVale, η θελκτική vintage έμπνευση των οποίων στο μαγευτικό Tales Of The Wicked West αποπνέει heavy φρεσκάδα και μαρτυρά stoner ειλικρίνεια έντονης desert αύρας κι αχνής fuzz ευωδίας.

 

Χορταστικό κι άκρως διασκεδαστικό είναι το σκανταλιάρικα όμορφο Tales Of The Wicked West, το οποίο χρωστά τα δροσιστικά του retro ρινίσματα στη μοντέρνα προσέγγιση του πάντοτε μεθυστικού vintage ήχου από τις ιδιαιτέρως ταλαντούχες κι εξαιρετικά ελπιδοφόρες MaidaVale, οι οποίες εδώ έχουν επιτυχώς υποτάξει τις επιρροές τους, χάρη στο έμφυτο τους rock ταλέντο.

 

Όμως εκτός από την εγγενή τους μουσική δεινότητα εξίσου σημαντικό για την παραισθησιογόνα blues αύρα του Tales Of The Wicked West είναι και το heavy μεράκι τους και θαρρώ, πως παρέα με τo σπινθηροβόλο κι απαράμιλλο τους fuzz ταμπεραμέντο, σύντομα θα οδηγήσουν τις υπέροχες MaidaVale στον θρόνο της αμαρτωλά σαγηνευτικής rock ψυχεδέλειας. Φανταστικό.

 

MaidaVale: Facebook

The Sign Records: Official Website

 

Kalpa - Dissociation

 

Τέσσερα χρόνια ζωής συμπληρώνουν φέτος οι προερχόμενοι από τις underground εσχατιές του ακραίου ήχου της πρωτεύουσας, Kalpa, οι οποίοι έπειτα από κάποιες αλλαγές στην σύνθεση τους, αποτελούν πλέον μια ιδιαιτέρως ταλαντούχα κι αρκούντως heavy πενταμελή κολεκτίβα, που στα μέσα της περασμένης Άνοιξης κυκλοφόρησε την δεύτερη στούντιο δουλειά της υπό τον τίτλο Dissociation, η οποία περιέχει πέντε κομμάτια συνολικής διάρκειας 24 λεπτών.

 

Άκρως δυναμική κι ογκώδης είναι η παραγωγή του εξόχως χορταστικού Dissociation, στην οποία είχαν ενεργό ρόλο οι τρομεροί Kalpa, τα εκρηκτικά κομμάτια των οποίων οφείλουν στην μίξη από τον Διογένη Κυράτζογλου και το mastering από τον Nick Zampiello, τόσο το άπλετο ηχητικό βάθος, όσο και την τραχιά διαύγεια τους, που κολακεύουν αμφότερα τα πολύ σκληρά metal τους ρινίσματα και τα υπέρ του δέοντος βαριά κι ορμητικά τους heavy χαρακτηριστικά.

 

Φοβερό είναι όμως και το επιεικώς πανέμορφο artwork του Dissociation, που φιλοτέχνησε με περίσσιο μεράκι η ταλαντούχα Έρη Μαστορίδου, μιας και πλαισιώνει φανταστικά το post hardcore μοτίβο του, το οποίο χάρη στα έμφυτα sludge ψήγματα της post metal ιδιοσυγκρασίας των Kalpa, κολακεύει τα ισχνά τους black στοιχεία και αναδεικνύει περίφημα την experimental αύρα της σκαιής και υφέρπουσας heavy ψυχεδέλειας, που διαπερνά τον ακραίο τους ήχο.

 

Ιδιαιτέρως κοφτερά κι άκρως αιχμηρά είναι τα έγχορδα στο εξόχως απολαυστικό Dissociation, το οποίο άλλοτε βυθίζουν σε μια μεθυστική sludge δίνη με τα hardcore αισθητικής riffs τους κι άλλοτε το στολίζουν επιτυχώς είτε με black αρώματος solos, είτε με post rock υφής leads, εντείνοντας έτσι την σκληρή metal νοοτροπία των εξαίρετων Kalpa, τα δυναμικά ντραμς των οποίων, πλημμυρίζουν με το μανιασμένο κι αβυσσαλέο τους groove το τελικό σύνολο.

 

Παθιασμένα και άγριας brutal ομορφιάς είναι τα φωνητικά των Kalpa στο έσχατο χρονικά studio πόνημα τους, τα οποία εδώ εμφανίζονται για πρώτη φορά στην ως τώρα τους πορεία στα σκοτεινά κι ανήλιαγα heavy σοκάκια και προσφέρουν ισχυρές post hardcore πινελιές στο βάναυσα γοητευτικό κι extreme metal μοτίβο του Dissociation, τα black ξεσπάσματα του οποίου, συνυπάρχουν σωστά με τα βαλτώδη κι experimental νοοτροπίας του sludge ψήγματα.

 

Εντυπωσιάζει με λίγα λόγια η πρόοδος κι εξέλιξη σε όλους τους τομείς των έμπειρων, πάρα το νεαρό της ηλικίας τους Kalpa, οι οποίοι όχι μόνο προσέθεσαν αρκετά νέα στοιχεία στον ήχο τους, μα όπως αποδεικνύει το έξοχο Dissociation έχουν  αποκτήσει πια τη δική τους ηχητική ταυτότητα κι αυτό δεν είναι εύκολο, καθώς απαιτεί εκτός από μεράκι και ταλέντο, συνθετική μαεστρία κι εκτελεστική δεξιοτεχνία, όλα εκ των οποίων όμως, εδώ περισσεύουν. Θαυμάσιο.

Kalpa: Bandcamp / Facebook

 

Subrosa - For This We Fought The Battle Of Ages

 

Από το Salt Lake City της Γιούτα προέρχονται οι φοβεροί Subrosa, όπου το καλοκαίρι του 2005 σχηματίστηκαν από τις Rebecca Vernon σε κιθάρα και φωνή και Sarah Pendleton σε ηλεκτρικό βιολί και φωνή αντίστοιχα, οι οποίες λίγο αργότερα πλαισιώθηκαν από την Kim Pack στο βιολί κι έπειτα από κάποιες προσθαφαιρέσεις ακόμη στο σχήμα πλαισιώνονται πλέον και από τον Levi Hana σε μπάσο και φωνητικά, καθώς κι από τον Andy Patterson στα ντραμς.

 

Σε αυτόν οφείλουν οι τρομεροί Subrosa την αψεγάδιαστη πραγματικά παραγωγή της νέας τους full length δουλειάς, που είναι η αφορμή για τούτες τις γραμμές, την οποία σε συνδυασμό με το mastering από τον έμπειρο Brad Boatright, απογειώνουν, μιας και προσφέρουν στο περί ου ο λόγος, For This We Fought The Battle Of Ages, ένα εξαιρετικά ογκώδες και στιβαρό heavy εκτόπισμα, που κολακεύει την αβυσσαλέα sludge αύρα της αέρινης του doom ευωδίας.

 

Όμως, εκτός από την απαράμιλλης δυναμικής παραγωγή του, το φανταστικό For This We Fought The Battle Of Ages, χρωστά λίγη από την αιθέρια ομορφιά του, τόσο στο γεμάτο δυνατά συναισθήματα στιχουργικό του περιεχόμενο, όσο και στο λιτό του artwork, που σε συνδυασμό με την επιεικώς εξαιρετική απόδοση των Subrosa, καθιστούν αδιαμφισβήτητο το γεγονός, πως το αποτελεί το πλέον μεστό και ποιοτικό άλμπουμ της ως τώρα πορείας τους.

 

Μελαγχολικά sludge ηχοχρώματα ποτισμένα με σχεδόν αναιμικής goth υφής δηλητήριο συνθέτουν αρμονικά τον σχεδόν αβάσταχτα heavy καμβά του For This We Fought The Battle Of Ages, τα έξι κομμάτια συνολικής διάρκειας 64 λεπτών του οποίου, οφείλουν στον έμφυτο folk χαρακτήρα και στις εύθραυστες ambient ατασθαλίες των Subrosa, την death αρώματος ομορφιά, που διακρίνει την σκεπασμένη με black σκόνη κι έμφυτη τους doom ιδιοσυγκρασία.

 

Ιδιαιτέρως αισθαντικά είναι τα στην συντριπτική τους πλειοψηφία καθαρά φωνητικά του For This We Fought The Battle Of Ages, τα οποία ερμηνεύουν με περισσή θεατρικότητα κι απαράμιλλο πάθος τους νοσταλγικά θλιμμένους του στίχους, ενώ η ομαλή του ροή και η πλούσια του ποικιλία οφείλονται στην αστείρευτη έμπνευση και την αχαλίνωτη φαντασία των Subrosa, μα και στη σωστή χρήση των guest μουσικών σε φλάουτο, έγχορδα και σαξόφωνο.

 

Βέβαια τον πλέον σημαντικό ρόλο στην συμπαγή και ρωμαλέα υπόσταση του For This We Fought The Battle Of Ages παίζει το μεστό rythm section, που χάρη στα στιβαρά του ντραμς το πασπαλίζει με κατατονικής σπιρτάδας groove και με το συμπαγές και fuzz ευωδίας του μπάσο του χαρίζει άπλετο ηχητικό βάθος, ενώ η κιθάρα δεν σταματά να υφαίνει πελώρια riffs, καθώς κι αμαρτωλής γοητείας leads, στολίζοντας έτσι με doom λουλούδια το νέο πόνημα των Subrosa.

 

Ηλεκτρισμένες folk πινελιές και ανατριχιαστικής ομορφιάς ambient υφής ψήγματα ξεπηδούν από τις τραχιές χορδές των δυο βιολιών, βυθίζοντας μας έτσι σε μια παλιακής doom/death σαγήνης δίνη, χάρη στα ερεβώδη τους goth αρώματα, τα οποία με περισσή μαεστρία καλύπτουν αρμονικά τα ελεγχόμενα sludge ξεσπάσματα των Subrosa και διανθίζουν με παγερές black σκιές τα βάναυσης γοητείας doom θέλγητρα του For This We Fought The Battle Of Ages.

 

Νομίζω, πως τα λόγια δεν είναι αρκετά για να περιγράψουν όπως θα έπρεπε το φαντασμαγορικά πεσιμιστικό For This We Fought The Battle Of Ages των Subrosa, το οποίο μαρτυρά τον συνθετικό κι εκτελεστικό τους οίστρο και την εκπληκτική τους πρόοδο σε όλους τους τομείς, καθώς οι γαλήνια ορμητικές και πνιγηρά δροσιστικές του sludge μελωδίες, βρίθουν doom έμπνευσης και ξεχειλίζουν αγνό heavy μεράκι, καθιστώντας το έτσι σχεδόν ακαταμάχητο.

 

Subrosa: Official Website

Profound Lore Records: Official Website