Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012

Fuzz The Beach, Groove The Sonic Feast


Με αφορμή την ημερολογιακά τελευταία μέρα του καλοκαιριού, η οποία τυγχάνει να είναι Παρασκευή, ημέρα, κατά την οποία, στην διάρκεια του περασμένου Χειμώνα, αλλά και της περασμένης Άνοιξης, λάμβανε χώρα η ραδιοφωνική Phantasmagoria, πάντα μέσα από την διαδικτυακή συχνότητα του περίφημου Downtuned Radio, σκέφτηκα, πως η αίσθηση έλλειψης εξαιτίας της αποχής μου, τους τελευταίους δύο μήνες, από τα ερτζιανά του διαδικτύου, λόγω φόρτου εργασίας και ουχί καλοκαιρινής σιέστας, παρά έγινε έντονη για να την κρατήσω υπό ελέγχο, οπότε, κατέληξα στο ότι ένα έκτακτο τρίωρο γεμάτο heavy μελωδίες από την ραγδαίως ανερχόμενη τα τελευταία χρόνια, ελληνική σκηνή και μόνο από αυτή, είναι ότι καλύτερο, τόσο για να ξεγελάσω, έστω και προσωρινά, την ραδιοφωνική μου πείνα, όσο και για να αποχαιρετίσω με αυτόν τον τρόπο, το καλοκαίρι του 2012. Τούτη την Παρασκευή λοιπόν, 31 του τρέχοντος μήνα κι υπό το απαράμιλλο φως της Πανσελήνου, η ραδιοφωνική Phantasmagoria θα επιστρέψει για μια έκτακτη εμφάνιση, οπότε όσοι μη ρομαντικοί ή μη έχοντες διάθεση για βόλτες υπό το φεγγαρόφως, δεν έχετε παρά να συντονιστείτε στο Downtuned Radio και να μοιραστείτε μαζί μας τις καλοκαιρινές σας εμπειρίες. Fuzz the Beach, Groove the Moon & Stay Downtuned..

Τρίτη 28 Αυγούστου 2012

Dark Earth - 42012


Τον περασμένο Φλεβάρη στο San Jose της Καλιφόρνια, οι ταλαντούχοι: James Sotelo (κιθάρα, φωνή), Bobby Daly (μπάσο, φωνή) και Kevin Boockholdt (ντραμς), δημιούργησαν μια πολύ ενδιαφέρουσα κι ελπιδοφόρα μπάντα, ονόματι: Dark Earth. Το εν λόγω, νεογέννητο, heavy μουσικό σχήμα, διανθίζει το stoner μοτίβο του με doom ψήγματα, ενώ στολίζει τον περίσσιο και καλυμμένο από ένα vintage πέπλο, ηχητικό του αυθορμητισμό, με έντονες blues πινελιές.

Το 42012, όπως είναι ο τίτλος, της παρθενικής κυκλοφορίας τούτης της μπάντας, που αποτελεί αφορμή γι' αυτές τις γραμμές, κυκλοφόρησε χωρίς την εμπλοκή κάποιας δισκογραφικής τον περασμένο Μάιο, ενώ διατίθεται προς δωρεάν ακρόαση στην ολότητα του, αλλά και δωρεάν download, μέσω της σελίδας της στο bandcamp. Η εν λόγω , πολύ καλή, κυκλοφορία, η οποία έχει την μορφή Ep, αποτελείται από 5 κομμάτια συνολικής διάρκειας 30 περίπου λεπτών.

Η ατίθαση κιθάρα, η οποία θαρρώ, πως κλέβει την ηχητική παράσταση στο μεθυστικά όμορφο 42012, πότε πλέκει άκρως groovy και πιασάρικα riffs με doomy αύρα κι έντονη blues αισθητική και πότε υφαίνει σαλεμένα solos και retro υφής leads, ενώ τα δυναμικά ντραμς, προσδίδουν στις συνθέσεις της μπάντας, μια άκρως κολακευτική για αυτές, rock σπιρτάδα αλλοτινών εποχών, η οποία ταιριάζει υπέροχα, με την vintage, μα αποπνέουσα φρεσκάδα, ατμόσφαιρα του Ep.

Τα γεμάτα γρέζι φωνητικά, δένουν υπέροχα με το φανταστικό τελικό ηχητικό αποτέλεσμα, ενώ το μπάσο, που με επιτυχία κρατάει τα μπόσικα, αποδεικνύει με τον πλέον εύγλωττο τρόπο, πως οι Dark Earth, παρόλο, που σχηματίστηκαν πριν από μόλις 6 μήνες, είναι μια ειλικρινά, απίστευτα ταλαντούχα μπάντα, καθώς τόσο η αψεγάδιαστη απόδοση τους, όσο και το απαράμιλλο δέσιμο τους, που πραγματικά, απογειώνουν τις περιπετειώδεις συνθέσεις τους, αγγίζουν το τέλειο.

Οι ρυθμοί του μαγευτικού 42012 δεν πέφτουν παρά μόνο για λίγες στιγμές, κατά τις οποίες το συναίσθημα ξεχειλίζει, ενώ η εφάμιλλη με τα υποθαλάσσια ρεύματα των ωκεανών, ροή του, αποτελεί έναν ακόμη πολύ καλό λόγο, για να εγκατασταθεί επ'αόριστον τούτο το εξαιρετικό κι έχων αρκετό fuzz, άκουσμα στον player σας, καθώς συμβάλει στην αίσθηση αδρεναλίνης, που ξεπηδά από τα ηχεία ή/και ακουστικά σας, άπαξ και πατηθεί για πρώτη φορά το play.

Έχοντας κατά νου, ότι το υποφαινόμενο Ep, ηχογραφήθηκε μόλις 3 μήνες μετά τη γέννηση τούτης της ανερχόμενης μπάντας, το μόνο, που μπορώ να πω με σιγουριά, είναι ένα ειλικρινές και τεραστίων διαστάσεων μπράβο, κι αυτό διότι, πολύ απλά, αν οι Dark Earth ηχογραφούν μουσική τέτοιας ομορφιάς και ποικιλίας και μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, τότε το καθηλωτικό 42012, δεν μπορεί παρά να αποτελεί την αρχή για κάτι μοναδικό στην heavy σκηνή του πλανήτη μας. Respect.

Dark Earth: Facebook
42012: Bandcamp

 

Δευτέρα 27 Αυγούστου 2012

Madleaf & Fjodor

 
Μadleaf ζητούν τραγουδιστή με δυνατότητα καθαρών φωνητικών άλλα και με γρέζι. Ενδεικτικές επιρροές αναφοράς : Soundgarden, Pearl Jam, Alice In Chains, Queens Of The Stone Age κλπ. Υπάρχει έτοιμο υλικό για το δεύτερο album της μπάντας, αν και κάθε δημιουργική πρόταση είναι επιθυμητή. Κομμάτια απ το πρώτο album της μπάντας μπορείτε να ακούσετε εδώ :
 
 
 
 
 
Ζητάμε άτομο το οποίο θα γουστάρει τη φάση, θα έχει όρεξη για δουλειά (τουλάχιστον μια πρόβα την εβδομάδα). Aν υπάρχει ηχογραφημένο υλικό η video, καλοδεχούμενο.
Επικοινωνία στο email : madleaf@gmail.com

Madleaf: Facebook


Οι Fjodor, μια instrumental psych rock μπάντα από το Ζάγκρεμπ της Κροατίας, πρόκειται να βγουν σε περιοδεία τον ερχόμενο Σεπτέμβρη και στα πλαίσια αυτής, σκοπεύουν να επισκεφθούν και την Ελλάδα. Έχουν ήδη κλείσει ένα venue για τις 19 του μήνα στην Θεσσαλονίκη και ψάχνουν βοήθεια για να κλείσουν ακόμη δυο shows στη Λάρισα (18/9) και στην Αθήνα (17/9). Οπότε, αν κάποιος έχει την όρεξη ή/και την δυνατότητα να βοηθήσει την μπάντα, δεν έχει παρά να επικοινωνήσει μαζί της στις παρακάτω διευθύνσεις email: Aljoša Reljić - fjodorband[at]gmail[dot]com ή/και Katarina Senjić - ksenjic[at]gmail[dot]com.

Fjodor: Facebook
 
 

Κυριακή 26 Αυγούστου 2012

Snake Thursday - Cruise Mode


Οι προερχόμενοι από το Poznan της Πολωνίας, Snake Thursday, οι οποίοι δημιουργήθηκαν την Άνοιξη του 2007, αποτελούνται από τους ταλαντούχους Marcin Sikorski σε φωνή και κιθάρα, Filip Malecki σε τύμπανα και Lukasz Manczak σε μπάσο και φωνητικά. Η εν λόγω άκρως ελπιδοφόρα μπάντα, πρόσφατα κυκλοφόρησε την δεύτερη studio και τρίτη συνολικά δουλειά της, με τίτλο: Cruise Mode, την οποία μπορείτε να αποκτήσετε, τόσο σε ψηφιακή μορφή και μάλιστα δωρεάν, μέσω της σελίδας της στο bandcamp, όσο και σε φυσική κόπια, έναντι χαμηλότατου αντιτίμου, ερχόμενοι σε επικοινωνία απευθείας με το ίδιο το συγκρότημα.

Το εν λόγω άκουσμα, που έχει την μορφή EP, αποτελείται από 6 κομμάτια, ένα εκ των οποίων λειτουργεί σαν intro, συνολικής διάρκειας 25 λεπτών, ενώ εκτός από το ιδιαιτέρως δυναμικό κι εξόχως ενδιαφέρον μουσικό του περιεχόμενο, διακρίνεται και για την πραγματικά, εξαιρετική παραγωγή του, που προσδίδει μια αξιοζήλευτη σπιρτάδα στις ξεχειλίζουσες τσαγανό, συνθέσεις της μπάντας, την οποία επιμελήθηκε ο Piotr Fiszbach. Η πασπαλισμένη με metal ηχοχρώματα, μουσική του Cruise Mode, έχει ως βάση της τον stoner ήχο, ενώ το heavy μοτίβο της, διανθίζουν κάποια διάσπαρτα, alternative αισθητικής και doomy αύρας, grunge ηχοτοπία.

Τα δυναμικά riffs της κιθάρας αποτελούν τον κεντρικό ηχητικό άξονα του Cruise Mode, πάνω στον οποίο χτίζει τις υπέρ του δέοντος groovy μελωδίες του, το μεστό κι έχων σε αρκετά σημεία του Ep, πρωταγωνιστικό ρόλο, μπάσο, ενώ τα σε στιγμές καταιγιστικά ντραμς, κρατούν με επιτυχία τα μπόσικα του εν λόγω εκρηκτικού ακούσματος. Τα φωνητικά, τα οποία διακρίνονται για το πάθος τους, ταιριάζουν υπέροχα με το τελικό ηχητικό αποτέλεσμα, είτε είναι μελωδικά είτε πιο αγριεμένα, ενώ τα κιθαριστικά leads και solos, αποτελούν τον βασικό λόγο, για τον οποίο το εν λόγω έγχορδο, κερδίζει τις ηχητικές εντυπώσεις του εκρηκτικού Cruise Mode.

Η ροή του Ep είναι απαράμιλλη, καθώς τα κομμάτια σβήνουν το ένα μέσα στο άλλο, ενώ αυτό θαρρώ, πως οφείλεται, τόσο στο πραγματικά θαυμάσιο δέσιμο της μπάντας, όσο και στην αψεγάδιαστη απόδοση της, η οποία απογειώνει τις πιασάρικες κι ευωδιάζουσες πυρίτιδα, συνθέσεις της, οι οποίες πλαισιώνονται από το όμορφο εξώφυλλο, που με περίσσιο μεράκι φιλοτέχνησε ο πολυπράγμων τραγουδιστής και κιθαρίστας της μπάντας, Marcin Sikorski, ο οποίος εκτός όλων των άλλων, είναι κι ο σχεδόν αποκλειστικά υπεύθυνος, για τους στίχους του Cruise Mode, στους οποίους έχει συμβάλει ελάχιστα κι ο ντράμερ της, Filip Malecki.

Συμπερασματικά, έχω την εντύπωση, πως οι ανερχόμενοι κι εξόχως ελπιδοφόροι, Snake Thursday, έχουν όλα τα φόντα για να ξεχωρίσουν στον heavy χώρο, μιας και παρόλο, που η μουσική τους προσέγγιση, δεν βρίθει νεωτερισμών, εντούτοις, διακρίνεται για την ηχητική φρεσκάδα, που κάθε της νότα αποπνέει. Εν ολίγοις, το πολύ καλό Cruise Mode, το οποίο φέρει ανάγλυφη την ηχητική σφραγίδα της μπάντας, θαρρώ, πως καθιστά τούτη την μπάντα, σαν μια από τις πλέον υποσχόμενες της ανθούσας εσχάτως, πολωνικής heavy σκηνής, ενώ αυξάνει την προσμονή για ένα full length από την μπάντα, σε δυσθεώρητα ύψη.

Snake Thursday: Official Website / Facebook
Cruise Mode & Band Disco : Bandcamp

 

Παρασκευή 24 Αυγούστου 2012

Hogg


Οι ταλαντούχοι, Cobas G. σε φωνητικά, Snail B. σε κιθάρες, Panos σε μπάσο και Dead M. σε ντραμς, απαρτίζουν τους δημιουργημένους το 2009 στην Θεσσαλονίκη, Hogg, οι οποίοι πριν από έναν περίπου μήνα, κυκλοφόρησαν την παρθενική κι ομώνυμη δουλειά τους, που προς το παρόν, προσφέρεται για ακρόαση και αγορά δια οποιουδήποτε αντιτίμου εσείς επιθυμείτε, μόνο μέσω της σελίδας τους στο bandcamp, καθώς φυσικές κόπιες του δίσκου, θα γίνουν διαθέσιμες και μάλιστα, με την D.I.Y. μέθοδο, από το όχι και τόσο μακρινό πλέον, ερχόμενο Φθινόπωρο.

Ο εν λόγω δίσκος, που αποτελείται από 10 εκρηκτικά κομμάτια συνολικής διάρκειας 47 λεπτών, διακρίνεται για την πολύ καλή παραγωγή του, που προσφέρει στις συνθέσεις των Hogg, ένα εξαιρετικά κολακευτικό για αυτές, live feeling, ενώ ταυτόχρονα, προσδίδει όγκο και βάθος στον αλήτικο ήχο τους. Οι άκρως heavy και διανθισμένες με samples από την cult ταινία Σπιρτόκουτο, συνθέσεις της μπάντας, που δεν φείδονται groove και fuzz, είναι εμφανώς επηρεασμένες από τις stoner και desert σκηνές κυρίως, αλλά κι από τον grunge ήχο, της δεκαετίας του '90.

Η αύρα των φοβερών Queens Of The Stone Age, αλλά και η αισθητική των τρομερών Kyuss είναι ανάγλυφη στον ήχο των ελπιδοφόρων Hogg, ενώ το ηχητικό πέπλο των Alice In Chains μοιάζει σα να έχει καλύψει υπέροχα την ακατέργαστη αγριάδα των Monster Magnet και την ωμή αλητεία των πρώιμων Corrosion Of Conformity, ενώ τα απειροελάχιστα ψήγματα Rage Against The Machine, συμπλέκονται σε μια ανήλεη κι αέναη ηχητική μάχη, που νικητή έχει το τελικό ηχητικό αποτέλεσμα, με τις υφέρπουσες στον ήχο των Hogg, ηχητικές πινελιές από Fu Manchu.

 Βέβαια, κάπου εδώ καλό θα ήταν να ξεκαθαρίσω, πως οι ανερχόμενοι Hogg, δεν έχουν αντιγράψει ούτε μια νότα από τις προαναφερθείσες μπάντες, μιας και τα in your face χαρακτήρα, δυναμικά riffs της κιθάρας, αλλά και τα μαστουρωμένα της solos, όπως ακριβώς και οι μεστές μπασογραμμές του δίσκου, καθώς και τα εξόχως δυναμικά του ντραμς, φέρουν πυρακτωμένη την ηχητική σφραγίδα των Hogg, ενώ το ίδιο ισχύει και για τα παθιασμένα, άλλοτε γεμάτα γρέζι, κι άλλοτε πιο ήπια, φωνητικά τους, τα χνώτα των οποίων, ευωδιάζουν Αμερικάνικο whisky. 

Οι μπόλικες κι εξόχως ενδιαφέρουσες, ηχητικές αλλαγές, οι οποίες λαμβάνουν χώρα στα κομμάτια των Hogg, καταδεικνύουν με τον πλέον άμεσο κι εμφατικό τρόπο, πως οι συνθέσεις τούτης της ορμητικής μπάντας, παρά τον ευθύ τους χαρακτήρα και τον περίσσιο αυθορμητισμό τους, δεν στερούνται ποικιλίας. Οι κιθάρες άλλοτε μπουκώνουν τα ακουστικά με desert σκόνη κι άλλοτε πουλούν stoner τσαμπουκά, ενώ μπάσο και ντραμς παραδίδουν μαθήματα σωστής συνεργασίας, του άκρως σημαντικού για τον αγαπημένο μας heavy rock ήχο, rythm section.

Τα φωνητικά απογειώνουν το ηχητικό θεριό ονόματι Hogg, όταν αποδίδουν με το αλκοολούχο γρέζι τους, τους γεμάτους βιώματα, μα και διανθισμένους με γενναίες ποσότητες χιούμορ, στίχους του, ενώ παρά τα όποια ψεγάδια τους, τα οποία είμαι σίγουρος, πως στο επόμενο πόνημα της μπάντας, θα έχουν εξαλειφθεί, όταν γαληνεύουν, βγάζουν συναίσθημα. Τέλος, το ότι ταιριάζουν απίστευτα καλά με το τσαμπουκαλεμένο τελικό ηχητικό αποτέλεσμα, θαρρώ, πως είναι περιττό να αναφερθεί, καθώς οι Hogg δεν έχουν αφήσει απολύτως τίποτα στην τύχη.

Εν ολίγοις, θαρρώ, πως οι προικισμένοι μουσικά Hogg, είναι έτοιμοι για μεγάλα πράγματα, καθώς ο ντεμπούτο δίσκος τους, αποτελεί εξαιρετικό δείγμα heavy rock ακούσματος, μιας και το μεράκι, που τον διακρίνει, περιττεύει, ενώ οι αποπνέουσες παρανομία συνθέσεις του, είναι ικανές να παρασύρουν ολάκερους ογκόλιθους στο ορμητικό τους διάβα. Όπως μάλλον καταλαβαίνετε, οι εντυπωσιακοί Hogg, κατάφεραν όχι μόνο να θρέψουν την φλόγα της ελληνικής heavy σκηνής, αλλά και να την γιγαντώσουν, με το εξαιρετικό και ξεχειλίζων πώρωση, ντεμπούτο τους.

Hogg: Bandcamp / Facebook

Παρασκευή 17 Αυγούστου 2012

Elfer - Un Monstruo Mas


Πρόσφατα, ανακάλυψα, μια ακόμη εξαιρετικά ενδιαφέρουσα μπάντα από τη Νότια Αμερική, τους σχετικά νέους στον heavy χώρο, αλλά άκρως ελπιδοφόρους, Elfer, οι οποίοι προέρχονται από την Παταγονία της Αργεντινής. Τούτη η μπάντα, η οποία αποτελείται από τους ταλαντούχους Esteban Broccoli σε τύμπανα, Luke Mitchell σε μπάσο και Fernando Valeria σε κιθάρες και φωνητικά, κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες, την δεύτερη δουλειά της, Un Monstruo Mas.

Το εν λόγω άκουσμα, που αποτελείται από 10 κομμάτια συνολικής διάρκειας 30 λεπτών, διακρίνεται για την πολύ καλή παραγωγή του, ενώ ξεχωρίζει για το ιδιαιτέρως λεπτομερές artwork του. Το μαγευτικό μουσικό του περιεχόμενο, ένα μεθυστικό ηχητικό μείγμα, από desert ψυχεδελικά ηχοχρώματα και stoner ηχοτοπία, που διανθίζεται από doom ψήγματα, αλλά και folk στοιχεία, καθιστούν τις ευωδιάζουσες θερινή ραστώνη μελωδίες του, ακαταμάχητες.

Το μπάσο παίζει σημαντικό ρόλο στον ήχο των Elfer και κατά συνέπεια, στις συνθέσεις του Un Monstruo Mas, καθώς συμβάλει τα μέγιστα, τόσο στον groovy χαρακτήρα του, όσο και στην ρέμπελη διάθεση του. Τα ντραμς, είτε ανεβάζουν τους τόνους, είτε τους ρίχνουν, το κάνουν με τον πλέον κολακευτικό για τα κομμάτια τρόπο, ενώ τα φωνητικά δένουν υπέροχα με το ταξιδιάρικο τελικό ηχητικό αποτέλεσμα, μιας και η περιορισμένη τους χρήση, είναι τέλεια.

Η κιθάρα όμως, θαρρώ, πως είναι αυτή, που κλέβει την παράσταση στο απίστευτα εθιστικό Un Monstruo Mas, καθώς είτε πλέκει αρκούντως heavy και πιασάρικα riffs, είτε υφαίνει σαγηνευτικά leads και solos, το μόνο σίγουρο είναι, πως κάθε νότα, που συμβάλει στην δημιουργία του απαράμιλλης ομορφιάς, ηχητικού της υφαντού, σε ξεμυαλίζει με τον πηγαίο αυθορμητισμό, αλλά και την άλλοτε εύθραυστη κι άλλοτε στιβαρή της, ηχητική υπόσταση.

Εν κατακλείδι, οι ταλαντούχοι κι ανεξάρτητοι δισκογραφικά Elfer, εμφανίζονται κατασταλαγμένοι ηχητικά στο αψεγάδιαστο από κάθε άποψη, δεύτερο πόνημά τους, το οποίο καλό θα ήταν να γνωρίζετε, πως μπορείτε να αποκτήσετε δια οποιουδήποτε αντιτίμου εσείς επιθυμείτε, κάνοντας απλά ένα κλικ εδώ, καθώς το πολύ καλό Un Monstruo Mas, πέτυχε την απόλυτη ισορροπία μεταξύ των πλέον σαγηνευτικών από τα παρακλάδια του heavy ήχου. Επενδύστε άφοβα.

Elfer: Facebook
Un Monstruo Mas : Download

Τρίτη 14 Αυγούστου 2012

Reino Ermitaño - Veneración del Fuego


Οι heavy μπάντες από την Λατινική Αμερική για κάποιους ακατανόητους για εμένα λόγους συνήθως δεν τυγχάνουν της αναγνώρισης, που τους αξίζει, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν κυκλοφορούν εξαιρετικούς δίσκους, το αντίθετο μάλιστα, καθώς σπανίως μας προσφέρουν ακούσματα, που δεν είναι ποιοτικά. Ένα πρόσφατο παράδειγμα αδικημένης, όσον αφορά την προβολή και την αναγνώριση της, μπάντας, αποτελούν οι γεννημένοι το 2001 στην Λίμα του Περού, Reino Ermitaño, οι οποίοι την περασμένη Άνοιξη κυκλοφόρησαν μέσω της Σουηδικής I Hate Records την τέταρτη full length δουλειά τους με τίτλο: Veneración del Fuego.

Ο εν λόγω δίσκος, ο οποίος αποτελείται από 10 κομμάτια συνολικής διάρκειας 67 λεπτών, διακρίνεται για την ωμή παραγωγή του, η οποία ξεχωρίζει για την old school αισθητική της, ενώ η live αύρα της, προσδίδει στις εξαιρετικά ενδιαφέρουσες συνθέσεις του άλμπουμ, μια άκρως κολακευτική για αυτές, οργανικότητα. Όσον αφορά, το πανέμορφο artwork του Veneración del Fuego, το οποίο ταιριάζει υπέροχα, τόσο με το ηχητικό του περιεχόμενο, όσο και με το στιχουργικό, αξίζει να αναφερθεί, πως το εμπνεύστηκε η τραγουδίστρια της μπάντας Tania Duarte, ενώ την επιμέλεια του ανέλαβε ο μπασίστας της μπάντας, Marcos Coifman.

Τους δυο προαναφερθέντες πολυπράγμωνες μουσικούς, συμπληρώνουν οι ταλαντούχοι Eloy Arturo σε κιθάρες και Julio "Naka" Almeida στα ντραμς, οι οποίοι ολοκληρώνουν το line up των εκπληκτικών Reino Ermitaño, στο έσχατο χρονικά πόνημα των οποίων, συμμετέχουν αρκετοί guest μουσικοί και πιο συγκεκριμένα, οι Gustavo "Chilly Willy" Barrantes  (moog), Raul Curo Valenzuela (άρπα των Άνδεων), Pauchi Sasaki (βιολί) και Tavo Castillo σε φλάουτο και διάφορα τοπικά μουσικά όργανα, ενώ ο ντράμερ κι η τραγουδίστρια της μπάντας, στόλισαν τον δίσκο ηχητικά με βιμπράφωνο, Tibetan Thado Bowl κι ακουστικές κιθάρες, αντίστοιχα.

Οι άλλοτε αργόσυρτες κι άλλοτε σε mid tempo ρυθμό συνθέσεις του δίσκου, παρασέρνουν τον ακροατή σε μια doom δίνη vintage ζάλης, τα έντονα folk ηχοχρώματα της οποίας, προκαλούν ένα εξαιρετικά δυνατό γλυκό ηχητικό μεθύσι, που οι εμπνευσμένες από τα βάθη της Ανατολής μελωδίες, εντείνουν σε βαθμό εθιστικό, καθιστώντας έτσι το πιστό στις αρχέγονες φόρμες του heavy ήχου, μα κι εντελώς ελεύθερο από ηχητικές παρωπίδες, Veneración del Fuego, καθηλωτικό. Βέβαια, σε αυτό συμβάλουν σημαντικά τα αιθέρια φωνητικά, τα οποία ερμηνεύουν τους γραμμένους στην μητρική γλώσσα της μπάντας, στίχους, με περισσή θεατρικότητα.

Οι αρκούντως doomy ηλεκτρικές κιθάρες, πλέκουν κοφτά riffs ωμής ομορφιάς, πάνω στα οποία κεντούν τις σαγηνευτικές τους μελωδίες οι ακουστικές κιθάρες, αλλά και τα παραμυθένιας υφής τοπικά μουσικά όργανα, που με κάθε τους νότα, χαρίζουν λίγη από την μαγική τους αύρα στο φανταστικό Veneración del Fuego. Οι σπαραχτικές μελωδίες του βιολιού, κολακεύουν το έχων πρωταγωνιστικό ρόλο σε τούτο τον δίσκο, μπάσο, το οποίο συνοδεύουν υπέροχα τα δυναμικά ντραμς, ο ήχος των οποίων, εμπλουτίζεται τόσο από το βιμπράφωνο, όσο και από το εξωτικό Tibetan Thado Bowl, ενώ το moog, ζωγραφίζει retro αισθητικής ηχοτοπία.

Η πρωτόγονη ηχητική αύρα, που διαπερνά το εντυπωσιακά καλό, Veneración del Fuego, η οποία ξεχωρίζει απ' τα thrash αισθητικής κιθαριστικά solos, αποτελεί εξαιρετικό δείγμα του παραδοσιακού doom ήχου, καθώς πέρα απ' την σκοτεινή του ατμόσφαιρα, ξεχωρίζει για τις συναρπαστικές του συνθέσεις, που βρίθουν ηχητικής ποικιλίας, αλλά και για την ειλικρίνεια, που οι άκρως ταλαντούχοι, Reino Ermitaño, καταθέτουν με κάθε τους νότα. Εν ολίγοις, τούτος ο εκπληκτικός δίσκος, που θαρρώ, πως είναι ο καλύτερος της υποφαινόμενης μπάντας, μιας κι αποδεικνύει ότι η φλόγα του doom παραμένει ισχυρή, θα κάψει πολλές heavy καρδιές.  

Reino Ermitano: Facebook
I Hate Records: Official Website 


Κυριακή 12 Αυγούστου 2012

Tune Down & FuzZ Your Ass Up!


Οι αγαπημένοι μου Brotherhood Of Sleep, οι οποίοι τυγχάνει να είναι μια από τις πλέον ταλαντούχες μπάντες της εν Ελλάδι heavy σκηνής, μοιράζουν εδώ και κάμποσο καιρό fuzz ψυχεδέλειες στα heavy στέκια του εξωτερικού. Όμως, καθώς το καλοκαίρι πλησιάζει προς το τέλος του, έτσι και η ηχητική τους περιπέτεια στα σοκάκια της κεντρικής Ευρώπης ετοιμάζεται σιγά σιγά να ρίξει την αυλαία της, καθώς έχουν απομείνει λίγες ακόμη προγραμματισμένες στάσεις, ενώ υπάρχουν κάποιες λίγες κενές ημερομηνίες, που η μπάντα θέλει να γεμίσει.  

Κάνοντας ένα κλικ εδώ, θα δείτε περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τις ημερομηνίες και τις περιοχές, που ενδιαφέρουν την μπάντα, οπότε αν τυχόν κάποιος έχει την δυνατότητα, αλλά και την θέληση να βοηθήσει τους Brotherhood Of Sleep να εμφανιστούν ζωντανά σε ακόμη περισσότερα venues, καλό θα ήταν να έρθει σε επικοινωνία μαζί τους σε τούτο το email, ενώ άξιο αναφοράς είναι το γεγονός, πως στα πλαίσια της εν εξελίξει Doom Reigns Tour 2012 περιοδείας, προστέθηκαν πριν από λίγες ημέρες και οι πρώτες της ελληνικές ημερομηνίες.

Η πρώτη χρονικά από αυτές, θα βρει την μπάντα στην Θεσσαλονίκη και πιο συγκεκριμένα στο σανίδι του Eightball, όπου στις 2 του ερχόμενου Σεπτέμβρη,  θα μοιραστεί τη σκηνή του εν λόγω Club μαζί με τους ανερχόμενους Σαλονικιούς Spine Chilling Breeze κι όχι μόνο, ενώ η δεύτερη αφορά στο πιο καλά κρυμμένο συναυλιακό μυστικό της ελληνικής heavy σκηνής, που ακούει στο εύγλωττο όνομα Praise The Fuzz. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την εν λόγω συναυλιακή εμπειρία, κάνετε κλικ εδώA Spine Chilling Breeze will Fuzz The Beach!

Brotherhood Of Sleep: Official Website / Facebook
Spine Chilling Breeze: Official Website / Facebook

Τρίτη 7 Αυγούστου 2012

Satellite Beaver - The Last Bow


Από την Βαρσοβία της Πολωνίας προέρχονται οι γεννημένοι το 2008 Satellite Beaver, οι οποίοι απαρτίζονται από τους Szymon σε κιθάρες και φωνητικά, Robert σε ντραμς και Tomek σε κιθάρα, ενώ τον τελευταίο καιρό, βρίσκονται σε αναζήτηση μόνιμου μπασίστα, οπότε όσοι τυχόν ενδιαφέρεστε, καλό θα ήταν να έρθετε σε επικοινωνία με τούτη την ελπιδοφόρα μπάντα..

..Που πρόσφατα κυκλοφόρησε την τρίτη συνολικά δουλειά της, μα πρώτη δίχως την μορφή demo, καθώς το The Last Bow, το οποίο αποτελείται από 4 κομμάτια συνολικής διάρκειας 18 λεπτών, έχει την μορφή επίσημης EP κυκλοφορίας, ενώ καλό θα ήταν να γνωρίζετε, πως αποτελεί προάγγελο του ντεμπούτο full length δίσκου, που η μπάντα έχει στα σκαριά.

Προς το παρόν, ας μείνουμε στο σήμερα και το πολύ καλό The Last Bow, το οποίοι προδίδει σημάδια εμφανέστατης βελτίωσης, τόσο στο καθαρά μουσικό κομμάτι των Satellite Beaver, όσο και στο συνθετικό, καθώς τα νέα κομμάτια της μπάντας φέρουν την δικιά τους ανάγλυφη ηχητική ταυτότητα, ενώ εύσημα αξίζει και η αψεγάδιαστη παραγωγή του εν λόγω EP..

..Η οποία προσφέρει και με το παραπάνω μάλιστα, τον απαραίτητο -ελλείψει μπάσου- όγκο στις εξαιρετικά χαμηλά κουρδισμένες κιθάρες, ενώ η δυναμική, που προσδίδει στα ξεχειλίζοντα σπιρτάδα ντραμς, κολακεύει τις εκρηκτικές συνθέσεις του The Last Bow, τα φωνητικά των οποίων, φέρνουν στο νου τα αντίστοιχα, grunge συγκροτημάτων των αρχών των 90's.

Οι ιδιαιτέρως heavy κιθάρες διακρίνονται για τον εξαιρετικό συνδυασμό των γενναίων ποσοτήτων groove με μεθυσμένα fuzz ηχοχρώματα, ενώ τα σαλταρισμένα τους solos συνοδεύουν υπέροχα τα σπιρτόζικα χτυπήματα των δυναμικών ντραμς, δημιουργώντας έτσι, ένα άκρως ενδιαφέρον ηχητικό μείγμα: stoner νοοτροπίας, grunge αύρας και doom αισθητικής..

..Που πολύ δύσκολα θα αφήσει ασυγκίνητους τους φίλους του heavy ήχου, καθώς παρά το πλήθος των επιρροών των ανερχόμενων Satellite Beaver, το τελικό ηχητικό αποτέλεσμα διακρίνεται για το προσωπικό του στίγμα, μιας και τούτη η μπάντα, εκτός από μπόλικο χιούμορ, διαθέτει και περίσσιο μουσικό ταλέντο, ενώ θαρρώ, πως το σημαντικότερο είναι..

..Το γεγονός, πως γνωρίζει τον τρόπο να το τιθασεύει αλλά και να το χρησιμοποιεί προς όφελος της ίδιας και της μουσικής της. Εν ολίγοις, σας προτείνω ανεπιφύλακτα να τσεκάρε το bandcamp των άκρως ταλαντούχων Satellite Beaver, στο οποίο μπορείτε να ακούσετε, αλλά και γιατί όχι, να αποκτήσετε το θηριώδες κι άκρως εντυπωσιακό, The Last Bow.

Satellite Beaver: Bandcamp / Facebook

Κυριακή 5 Αυγούστου 2012

A Forest Of Stars - A Shadowplay For Yesterdays


Οι ταλαντούχοι A Forest Of Stars γεννήθηκαν το 2007 στο Leeds της Μεγάλης Βρετανίας κι απαρτίζονται από τους Mister Curse σε φωνητικά, Katheryne - Queen of the Ghosts σε βιολί, φλάουτο και φωνητικά, The Gentleman σε πλήκτρα και κρουστά, Henry Hyde Bronsdon σε κιθάρες και φωνητικά, Mr Titus Lungbutter σε μπάσο, Mr John "The Resurrectionist" Bishop σε ντραμς και κρουστά, Sir Gastrix Grimshw σε κιθάρες και φωνητικά, ενώ ένας μυστηριώδης τύπος, που ακούει στο όνομα The Projectionist, είναι υπεύθυνος για το οπτικό κομμάτι της μπάντας, ήτοι video clips, φωτογραφίες και visuals των ζωντανών της εμφανίσεων.

Στα πέντε έως τώρα χρόνια της ύπαρξης τούτης της αινιγματικής μπάντας, που ενίοτε ακούει και στο όνομα Gentlemen's Club, οι ξεχωριστοί A Forest Of Stars έχουν κυκλοφορήσει τρεις full length δίσκους, ο έσχατος χρονικά εκ των οποίων, κυκλοφόρησε πριν από περίπου τρεις εβδομάδες μέσω της Lupus Lounge, που αν δεν κάνω κάποιο λάθος, αποτελεί θυγατρική εταιρία της Prophecy Productions, υπό τον τίτλο: A Shadowplay For Yesterdays. Ο εν λόγω δίσκος, ο οποίος πλαισιώνεται υπέροχα απ' το εξαιρετικό artwork, που φιλοτέχνησε η ικανότατη Karolina Szymkiewicz, διακρίνεται για την ειλικρινά, αψεγάδιαστη παραγωγή του.

Οι έχοντες μια εξόφθαλμη λατρεία για την Βικτωριανή Εποχή, A Forest Of Stars, δίνουν μια ιδιαίτερη ώθηση στην εκπληκτικής καθαρότητας παραγωγή, καθώς η απόδοση τους είναι φανταστική, ενώ το απαράμιλλο δέσιμο τους, αναδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο τις 10 μαγευτικές τους συνθέσεις, συνολικής διάρκειας 63 περίπου λεπτών, που αποτελούν το στοιχειωτικά όμορφο, A Shadowplay For Yesterdays, το οποίο στις διάφορες ειδικές του εκδόσεις, που περιέχουν είτε ένα ακόμη κομμάτι, είτε δύο διασκευές σε γνωστά κομμάτια του σκοτεινού ηχητικού χώρου, συνοδεύεται από ένα πραγματικά, ονειρικής αύρας, booklet.

Ο ήχος του απαράμιλλου A Shadowplay For Yesterdays παραμένει πιστός στις βαπτισμένες στα αλλόκοτα νερά του avant-garde ήχου, black metal ρίζες των προκατόχων του, ενώ εμπλουτίζει τα ακραία ηχοτοπία της μπάντας με Βικτοριανής αισθητικής, κι εξόχως έντονα, folk στοιχεία, τα οποία συμπληρώνουν με τον καλύτερο τρόπο, τόσο τα doom ψήγματα του δίσκου, όσο και τις έντονες progressive rock ηχητικές πινελιές του, οι οποίες αγκαλιάζουν με θέρμη την concept στιχουργική θεματολογία του, η οποία αφηγείται με σχεδόν κινηματογραφικό τρόπο, την πικρή ιστορία ενός μοναχικού άνδρα, που βρίσκεται σε πόλεμο, με τον ίδιο του τον εαυτό.

Οι κιθάρες δημιουργούν ψυχεδελικής αισθητικής παραισθησιογόνα riffs, τα οποία επαναλαμβάνονται στην διάρκεια του δίσκου, προσδίδοντας έτσι μια αίσθηση δίνης στο τελικό ηχητικό αποτέλεσμα, το οποίο οφείλει τον όγκο του στο μεστό μπάσο, που με απόλυτη επιτυχία συμπληρώνει τα ιδιαιτέρως δυναμικά και τυλιγμένα με ένα βαρύ πέπλο ψυχότροπης αδρεναλίνης, ντραμς. Οι άλλοτε σπαραχτικές κι άλλοτε χορευτικές, μα πάντα στοιχειωμένες, μελωδίες του βιολιού, προκαλούν ανατριχίλες με την εύθραυστη υπόσταση τους, ενώ τα πλήκτρα, συνδυάζονται άψογα με τις βουκολικές νότες, που απλόχερα το φλάουτο παράγει.

Το avant-garde ταμπεραμέντο των διανθισμένων με folk ηχοχρώματα black μελωδιών του A Shadowplay For Yesterdays, εμπλουτίζεται εντέχνως με την vintage αισθητική της progressive rock τεχνοτροπίας, που με μαεστρία χρησιμοποιούν οι A Forest Of Stars στις συνθέσεις του, ενώ η Βικτοριανής Εποχής αύρα, που σαν πέπλο καλύπτει τούτο το άκρως ελπιδοφόρο συγκρότημα, καθιστά το εν λόγω άκουσμα εξαιρετικά ενδιαφέρον. Εν ολίγοις, οι Gentlemen's Club, πέτυχαν να αλλάξουν την μορφή των συνθέσεων τους, αλλά και να εξελίξουν την μουσική τους, δίχως όμως να χαλάσουν την ηχητική μαγιά, που τους κατέστησε μοναδικούς.  

A Forest Of Stars: Official Website / Facebook
Lupus Lounge / Prophecy Productions : Official Website

Παρασκευή 3 Αυγούστου 2012

Aughost


Για ακόμη μια φορά ο Αύγουστος θυμίζει μήνα-φάντασμα στην Χώρα του Μακάρι, στην οποία μας έλαχε να κατοικούμε, καθώς παρά τα όσα τραγελαφικά κι αρκούντως περίεργα συμβαίνουν τριγύρω, η ρουτίνα της καθημερινότητας συνεχίζει απτόητη την πορεία της, ενώ τα περίφημα "μπάνια του λαού", που συνήθως λάμβαναν χώρα τούτη την εποχή, μάλλον θα πρέπει να μετονομαστούν σε "όνειρο απατηλό", καθώς για πολλούς φέτος, αν όχι για τους περισσότερους, οι διακοπές δεν θα περιλαμβάνουν βουτιές, αλλά μονάχα μικρές νησίδες ευδαιμονίας.

Δυστυχώς, ο εν λόγω μήνας, δεν προβλέπεται να μας προσφέρει πολλές ηχητικές συγκινήσεις ή τουλάχιστον, προσωπικά, δεν αναμένω να υπάρξει κάποια κυκλοφορία, που θα με συναρπάσει. Βέβαια, δεν μπορώ και δεν είμαι απόλυτος σε αυτό, καθώς δεν είναι λίγες οι φορές, που μου ήρθε από εκεί, που δεν το περίμενα, αλλά στα κιτάπια μου, το ερχόμενο Φθινόπωρο είναι αυτό, που προς το παρόν, έχει εξόχως έντονη παρουσία, καθώς τότε αναμένεται να κυκλοφορήσουν κάποιοι από τους δίσκους, που καιρό τώρα, με ιδιαίτερη αγωνία, θέλω να ακούσω.

Μεταξύ αυτών, είναι ο τέταρτος αν θυμάμαι καλά, full length δίσκος των αγαπημένων μου My Sleeping Karma, ο οποίος προβλέπεται να κυκλοφορήσει στις 28 του ερχόμενου Σεπτέμβρη υπό τον τίτλο "Soma", ενώ μια ακόμη αγαπημένη μου μπάντα, οι My Dying Bride, πρόκειται να κυκλοφορήσουν την νέα τους full length δουλειά, "A Map of all our Failures", στις 15 του ερχόμενου Οκτώβρη. Φυσικά, δεν είναι μόνο αυτές οι δυο, οι κυκλοφορίες για τις οποίες ανυπομονώ, καθώς το ίδιο ισχύει για τουλάχιστον τέσσερις, ακόμη κυκλοφορίες.

Καταρχάς, η αναμονή για το πρώτο full length δίσκο των "δικών μας" Lizardia έχει ξεπεράσει κάθε όριο, αλλά νομίζω, πως στα τέλη του έτους θα έχει ικανοποιηθεί, ενώ το ίδιο ισχύει και για το σχεδόν καταραμένο She Said των μεγάλων Colour Haze, το οποίο αν όλα πάνε καλά, θα κυκλοφορήσει προς τα τέλη του Οκτώβρη. Τέλος, ο νέος δίσκος των λατρεμένων μου Neurosis, πρόκειται να κυκλοφορήσει στα τέλη του 2012, ενώ το δεύτερο μέρος του άλμπουμ, ORO, των Ufomammut, συμπληρώνει την λίστα με τα ακούσματα, που έντονα, προσμένω.

Τέλος, ειλικρινά προσμένω με ιδιαίτερη ανυπομονησία, τις όποιες ηχητικές εκπλήξεις μπορεί να προκύψουν τούτο τον μήνα, που τώρα διανύουμε, αλλά και τα κείμενα ενός καλού φίλου, που προβλέπεται να κάνουν την εμφάνιση τους, σε τούτη τη μικρή διαδικτυακή γωνιά, κάποια στιγμή μέσα στις επόμενες εβδομάδες. Το αν αυτά θα αποτελέσουν μια θερινή συνεργασία και μόνο ή αν θα καθιερωθούν ως μια ξεχωριστή ενότητα της Phantasmagoria, θα το δείξει ο καιρός. Όσον αφορά το περιεχόμενο τους, θα ήθελα να το κρατήσω μυστικό προς το παρόν, αν και θα είναι σίγουρα, ηχητικό. Προς το παρόν, σας εύχομαι καλές βουτιές και.. καλή δύναμη!