Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2016

Whooom - Gargantua

 
Μια εξαιρετική μπάντα σχηματίστηκε σχετικά πρόσφατα κάπου στην Ολλανδία από τους Bart Van Garderen στο μπάσο, Tom Van Garderen στα ντραμς και Ross MacLean στην κιθάρα υπό το όνομα Whooom, η οποία πριν λίγες ημέρες έκανε διαθέσιμη μέσω της σελίδας της στο bandcamp την τρίτη συνολικά δουλειά της, που φέρει τον εξαίρετο τίτλο Gargantua.
 
Πρόκειται για ένα ιδιαιτέρως συναρπαστικό άκουσμα εξολοκλήρου instrumental μορφής, που περιέχει μόλις τέσσερα, μα θηριώδη, κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 38 λεπτών, τα οποία χάρη στην υπέρβαρη έμπνευση και την αχαλίνωτη φαντασία των Whooom οδηγούν το τεραστίου εκτοπίσματος Gargantua σε ασήκωτα και παχύρρευστα heavy μονοπάτια.
 
Τραχιά και βαριά είναι τα μονολιθικής γοητείας riffs από την βαφτισμένη σε fuzz όπιο κιθάρα των Whooom, η οποία σκαρώνει συνεχώς μεγαλειώδεις ρυθμούς, άλλοτε σε σκαιό stoner ύφος και άλλοτε σε πρωτόγονο doom μοτίβο και υφαίνει παράλληλα περιπετειώδη leads άγριας heavy ομορφιάς, διανθίζοντας το βασανιστικά όμορφο Gargantua με κοφτερά sludge στολίδια.
 
Συμπαγές σαν φρέσκο σκυρόδεμα και άκρως στιβαρό είναι το rythm section του χορταστικού Gargantua, το οποίο απαρτίζεται από το βραχνό μπάσο των άκρως ελπιδοφόρων Whooom, το οποίο προσφέρει όγκο κι άπλετο βάθος στο τελικό σύνολο κι από τα σπιρτόζικα τους ντραμς, που ενισχύουν σημαντικά την ομαλή του ροή με την φλογερή τους groove ιδιοσυγκρασία.
 
Καμουφλαρισμένα είναι τα μεθυστικά και σκιερά samples φωνητικών, που κάνουν προς τα μέσα του Gargantua την αναιμική τους εμφάνιση, όμως πετυχαίνουν σωστά τον σκοπό τους, καθώς ενισχύουν την ηχητική του ποικιλία και μαζί με το επιεικώς πανέμορφο και γεμάτο συμβολισμούς artwork του, εντείνουν την μυστηριώδη υφή του εξαιρετικά heavy ήχου των Whooom.
 
Θαρρώ όμως, πως κάπου εδώ πρέπει να αποδοθούν τα δέοντα και στην άψογη παραγωγή του ιδιαιτέρως απολαυστικού Gargantua, η οποία έχει επιτύχει την τέλεια ισορροπία μεταξύ heavy διαύγειας και fuzz βρωμιάς και σε συνδυασμό με την αναλογική αύρα και την ογκώδη υπόσταση της, απογειώνει την αψεγάδιαστη απόδοση των Whooom και τα εκρηκτικά τους κομμάτια.
 
Δεινότητα εκτελεστική και συνθετικός οίστρος χαρακτηρίζουν εν πολλοίς τους έξοχους Whooom, οι οποίοι έχουν θέσει υπό την πλήρη τους κυριαρχία το αγνό fuzz μεράκι και το αβυσσαλέο τους heavy τσαγανό, με αποτέλεσμα το θηριώδες Gargantua να ξεχειλίζει από stoner ποιότητα και να αναδύει συνάμα πυκνές doom αναθυμιάσεις, που μαρτυρούν την sludge του ψυχεδέλεια.
 
Βαρύ κι αγέρωχο σαν οβελίσκος είναι το μαγευτικό νέο πόνημα των εξαιρετικών και πάρα πολλά υποσχόμενων Whooom, καθώς το τρομακτικά σαγηνευτικό Gargantua, δεν κρύβει τις επιρροές του, όμως έχει καταφέρει χάρη στο τεράστιο ταλέντο των δημιουργών του να τις ενσωματώσει στον ακραία heavy χαρακτήρα τους και να μας χαρίσει έτσι ένα ατόφιο stoner/doom διαμάντι.
 
 

Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2016

Khemmis - Hunted

 
Από το Ντένβερ του Κολοράντο, όπου και το 2012 σχηματίστηκαν από τέσσερις ιδιαιτέρως ταλαντούχους μουσικούς προέρχονται οι ραγδαίως ανερχόμενοι Khemmis, οι οποίοι στα τέλη του Οκτώβρη επέστρεψαν στα εξόχως βαριά μουσικά δρώμενα με το νέο τους δίσκο, που φέρει τον εξαίρετο τίτλο Hunted και κυκλοφορεί με την πολύτιμη αρωγή της έξοχης 20 Buck Spin.
 
Πέντε ρωμαλέα και στιβαρά κομμάτια συνολικής διάρκειας 44 λεπτών περιέχει το συμπαγές κι ορμητικό Hunted, που διακρίνεται για το πανέμορφο artwork του Sam Turner, που ταιριάζει γάντι στους μεταφυσικής θεματολογίας στίχους του και ξεχωρίζει για την δυναμική παραγωγή του Dave Otero, που κολακεύει τα νέα κομμάτια των Khemmis με την ογκώδη της διαύγεια.
 
Ενέργεια κλασσικής metal υφής και παραδοσιακής doom αύρας αδρεναλίνη ξεχειλίζει η μεστή κιθάρα των εξαιρετικά ελπιδοφόρων Khemmis στο νέο τους πόνημα, το οποίο στολίζει με τα βαριά και μελωδικά της riffs, αλλά και με τα μεθυστικά της solos και τα μελαγχολικά της leads, που διανθίζουν με αγνά heavy συναισθήματα το παραμυθένιας NWOBHM γοητείας Hunted.
 
Καθαρά είναι ως επί το πλείστο τα φωνητικά στο υπέροχο Hunted και το πασπαλίζουν έτσι με αχνά epic doom αρώματα χάρη στον στεντόρειο metal λυρισμό τους, ενώ τα διακριτικά brutal ξεσπάσματα τους, ενισχύουν αμφότερα την ομαλή ροή και την περιπετειώδη του heavy ποικιλία, μαρτυρώντας παράλληλα τα πυκνά κι αποπνικτικής ομορφιάς sludge ψήγματα των Khemmis.
 
Σφιχτοδεμένο είναι το εξόχως ρωμαλέο rythm section των εξαίρετων Khemmis στο ιδιαιτέρως χορταστικό κι άκρως απολαυστικό Hunted, στο οποίο προσφέρει άπλετο ηχητικό βάθος κι όγκο το ελαφρώς βραχνό κι εμποτισμένο με fuzz όπιο μπάσο, ενώ τα εξαιρετικά στιβαρά τους ντραμς, προσφέρουν με περισσή δεξιοτεχνία groove φαντασία στο συμπαγές τελικό μουσικό σύνολο.
 
Ιδιαίτερα λαμπρό μοιάζει ότι θα είναι το μέλλον των πάρα πολλά υποσχόμενων Khemmis στα ηλεκτρισμένα heavy σοκάκια του metal ήχου, καθώς το παραδοσιακό τους doom σε συνδυασμό με τα ελεγχόμενα sludge ξεσπάσματα και τα έμφυτα NWOBHM χαρακτηριστικά τους, καθιστούν άκρως διασκεδαστικό το Hunted και μαρτυρούν το πλούσιο μουσικό τους ταλέντο. Θαυμάσιο.
 
Khemmis: Bandcamp / Facebook
20 Buck Spin: Official Website
 

Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2016

Maeth - Shrouded Mountain

 
Μια εξαιρετικά ταλαντούχα πενταμελής μπάντα σχηματίστηκε υπό το μυστηριώδες όνομα Maeth το 2011 στη Μινεσότα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, η οποία στα τέλη του Οκτώβρη έβγαλε μέσω της Minnesconsin Records τη νέα της δουλειά με τίτλο Shrouded Mountain, που αποτελεί την τρίτη της συνολικά studio κυκλοφορία και την δεύτερη με full length μορφή.
 
Ιδιαιτέρως όμορφο είναι το πολύχρωμο artwork, που φιλοτέχνησε με περίσσιο μεράκι ο Adahn Stewart, το οποίο μας προϊδεάζει για την αχαλίνωτη metal ψυχεδέλεια του Shrouded Mountain κι αψεγάδιαστη είναι η διαυγής κι άκρως ογκώδης παραγωγή του Adam Tucker, που αναδεικνύει περίφημα τις πολλές κι εξόχως συναρπαστικές ηχητικές στρώσεις των υπέροχων Maeth.
 
Στιβαρό και συμπαγές είναι το τελικό σύνολο στο εκπληκτικό Shrouded Mountain παρά το γεγονός, πως οι φοβεροί Maeth εδώ συνδυάζουν μερικά φαινομενικά αταίριαστα μεταξύ τους μουσικά ιδιώματα, καθώς την έμφυτη progressive νοοτροπία τους διαπερνά μια doom αύρα με sludge αιχμές, που κολακεύει τα post ευωδίας jazz ρινίσματα και τα black τους ψήγματα.
 
Αιθέριες κι απόκοσμα βαριές συνάμα είναι οι κιθάρες των έξοχων Maeth στο νέο τους πόνημα, οι οποίες πότε σκαρώνουν θηριώδη riffs σε τραχύ doom ύφος και πότε υφαίνουν δηλητηριώδους γοητείας post rock μελωδίες, που σε συνδυασμό με τα noise ευωδίας κι ερεβώδους drone αύρας leads και solos τους, απογειώνουν τα σκληρά sludge στοιχεία του Shrouded Mountain.
 
Πνιγμένο στην παραμόρφωση και το fuzz είναι ως επί το πλείστο το μεστό μπάσο στο εξαίρετο Shrouded Mountain και συμβάλει έτσι σημαντικά στην πυκνή του heavy ατμόσφαιρα, η οποία οφείλει στα καταπληκτικά ντραμς των Maeth, τόσο την αβυσσαλέα progressive ιδιοσυγκρασία, όσο και τα μεθυστικά της jazz ηχοχρώματα, που αναδεικνύουν την metal της ψυχεδέλεια.
 
Ηλεκτρισμένες folk σκιές καλύπτουν αρμονικά το σχεδόν αβάσταχτα σαγηνευτικό κι εξόχως απολαυστικό Shrouded Mountain χάρη στο παιχνιδιάρικο φλάουτο, ενώ τα διακριτικά samples και τα πότε βορβορώδη και πότε σχιστά brutal φωνητικά των Maeth, που είναι χωμένα βαθιά στην μιξή του άλμπουμ, συμβάλουν στην ήδη πλούσια ποικιλία και την ομαλή του ροή.
 
Βαριές κι αέρινες black ευωδίες αναδύονται από τα progressive σωθικά του χορταστικού Shrouded Mountain και τυλίγουν αρμονικά τις βαλτώδεις sludge αναθυμιάσεις και τα πνιγηρά του doom αρώματα, καθιστώντας τα εύθραυστα post rock ψήγματα και τα διάφανα folk στοιχεία, που πλαισιώνουν τις jazz πινελιές της metal ψυχεδέλειας των Maeth, αποπνικτικά όμορφα.
 
Εντυπωσιακό είναι εν ολίγοις το εθιστικό και τρομακτικά γοητευτικό Shrouded Mountain των επιεικώς καταπληκτικών Maeth, που εδώ βρίσκονται σε συνθετικό κι εκτελεστικό οργασμό, χαρίζοντας μας ένα φρικιαστικά όμορφο άκουσμα, που καθηλώνει με την απαράμιλλη και αβίαστη του πλούσια heavy υπόσταση, μεθώντας έτσι όλες τις αισθήσεις. Φαντασμαγορικό.
 
Maeth: Bandcamp / Facebook
Minnesconsin Records: Tumblr
 

Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2016

Comacozer - Astra Planeta

 
Από το Σίδνεϋ της Αυστραλίας όπου και το 2013 σχηματίστηκαν από τον Andrew στα ντραμς, τον Rich στο μπάσο και τον Rick στην κιθάρα, προέρχονται οι ταλαντούχοι και ανερχόμενοι Comacozer, οι οποίοι στα μέσα του περασμένου Αυγούστου κυκλοφόρησαν με την αρωγή της ολλανδικής Headspin Records την παρθενική τους full length δουλειά με τίτλο Astra Planeta.
 
Μόλις πέντε κομμάτια συνολικής διάρκειας 43 λεπτών περιέχει το ταξιδιάρικο και περιπετειώδες Astra Planeta, το οποίο χρωστάει την αψεγάδιαστη του παραγωγή στους Frank Attard και Philip Dust, που του χάρισαν ηχητική ζεστασιά κι ογκώδη διαύγεια και οφείλει στον Danny Graham το έξοχο artwork του, που κολακεύει τα νέα κομμάτια των Comacozer, με τους συμβολισμούς του.
 
Όμως, τα εύσημα για το εξόχως χορταστικό και ιδιαιτέρως απολαυστικό Astra Planeta ανήκουν δικαιωματικά στους άκρως ελπιδοφόρους Comacozer, οι οποίοι χρησιμοποίησαν με μαεστρία το πλούσιο ταλέντο τους και χάρη στην εκτελεστική δεινότητα και τον συνθετικό τους οίστρο, το έθεσαν στην διάθεση της αχαλίνωτης rock φαντασίας και την ατίθασης heavy έμπνευσης τους.
 
Κάπως έτσι το σχεδόν αβάσταχτα όμορφο Astra Planeta ξεχειλίζει από space rock ποιότητα και βρίθει heavy ποικιλίας, καθώς οι φοβεροί και τρομεροί Comacozer μας οδηγούν σε διαστημικής υφής και πολύχρωμες acid doom ερήμους μες από instrumental ατραπούς αχνής stoner αύρας, εκεί όπου desert γοητείας psych άνθη αγκαλιάζουν σφιχτά την ατόφια τους fuzz ψυχεδέλεια.
 
Ηλεκτρισμένα leads αχνής krautrock ευωδίας και διακριτικά solos αγνής space αύρας ξεχύνονται με δεξιοτεχνία από την ποτισμένη με ανατολίτικης γεύσης fuzz όπιο κιθάρα των Comacozer και αναδεικνύουν επιτυχώς την έμφυτη τους heavy ψυχεδέλεια, ενώ τα δυναμικά της riffs, πότε διανθίζουν το εξαιρετικό Astra Planeta με stoner ενέργεια και πότε με νωχελικά doom στοιχεία.
 
Βαριές heavy rock αναθυμιάσεις αναδύει ασταμάτητα το μεστό και συμπαγές rythm section του εξαίρετου Astra Planeta, το οποίο πασπαλίζει με groove αδρεναλίνη το τελικό σύνολο και του προσφέρει συνάμα περίσσιο ηχητικό βάθος κι όγκο, χάρη στα σπιρτόζικα ντραμς των υπέροχων Comacozer και το στιβαρό τους μπάσο, αμφότερα εκ των οποίων στάζουν heavy μεράκι.
 
Ιδιαιτέρως πυκνά είναι τα συναρπαστικά doom ξεσπάσματα του έξοχου Astra Planeta, τα οποία πλαισιώνονται από σχεδόν διάφανες sludge σκιές, που ενισχύουν αμφότερα τα αιθέρια stoner στοιχεία και τις αμαρτωλής ομορφιάς acid rock πινελιές των Comacozer, οι οποίοι εδώ έχουν επιτυχώς στολίσει το παχύ τους desert μοτίβο με ανάγλυφα fuzz ψήγματα space ψυχεδέλειας.
 
Σε δυσθεώρητα ύψη στέλνει τις προσδοκίες για το ηχητικό μέλλον των έξοχων και πάρα πολλά υποσχόμενων Comacozer το συναρπαστικό κι επιεικώς θαυμάσιο Astra Planeta, καθώς μας παρουσιάζει με τρόπο μαγευτικό την μοναδική τους rock ταυτότητα και μαρτυρά συνάμα την αβυσσαλέας desert κι εύθραυστης space αύρας heavy psych τους ιδιοσυγκρασία. Φανταστικό.
 
Comacozer: Bandcamp / Facebook
Headspin Records: Official Website
 

Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2016

Créatures - Le Noir Village

 
Οχτώ χρόνια μετά την δημιουργία των προερχόμενων από την Γαλλία και άκρως ταλαντούχων Créatures, που αποτελούν ένα ιδιαιτέρως πειραματικό ακραίας metal αισθητικής one man band, καθώς το μοναδικό σταθερό τους μέλος είναι ο πολυτάλαντος ιδρυτής κι αρχηγός τους, Sparda, κυκλοφόρησε τον Οκτώβρη από την δική τους Antiq Records το ντεμπούτο full length τους.
 
Τίτλος του περί ου ο λόγος δίσκου είναι: Le Noir Village και το περιεχόμενο του αποτελείται από έξι κομμάτια συνολικής διάρκειας 60 λεπτών, τα οποία μες από την περιπετειώδη τους μουσική υπόσταση και τους horror αύρας στίχους των Créatures, μας παρουσιάζουν την concept ιστορία ενός απομακρυσμένου χωριού, που υποφέρει από τις άγριες επιθέσεις διαβολικών πλασμάτων.
 
Εκκλησιαστικό όργανο, κιθάρα, πιάνο, μπάσο, gong, φωνητικά κι ένα-δυο ακόμη όχι και τόσο συνηθισμένα μουσικά όργανα χειρίζεται με μαεστρία στο έξοχο Le Noir Village ο πολυπράγμων τύπος πίσω από τους Créatures, ο οποίος εδώ έχει την πολύτιμη βοήθεια κάμποσων guest μουσικών σε τσέλο, βιολί, ντραμς, φωνητικά κι αρκετά ακόμη τοπικής αύρας μουσικά όργανα.
 
Παραμυθένια κι εφιαλτικής ομορφιάς είναι τα σκληρά black metal ξεσπάσματα των Créatures στο ιδιαιτέρως χορταστικό Le Noir Village και φρικιαστικής γοητείας είναι η παλαβή progressive τους ιδιοσυγκρασία, που χρωστά στον συνθετικό κι εκτελεστικό οίστρο τους και στο πλούσιο και πολυσχιδές μουσικό τους ταλέντο, την στιβαρή experimental και την συμπαγή του horror υφή.
 
Αχνές κι ερεβώδεις folk σκιές καλύπτουν αρμονικά σαν άλλο πέπλο την σκοτεινή metal μορφή του εξόχως απολαυστικού Le Noir Village κι εντείνουν συνάμα την έμφυτη θεατρικότητα του, η οποία σε συνδυασμό με το εξαιρετικό του artwork και την εγγενή της extreme ευωδία μας οδηγεί βαθιά μες τα πνιγηρά κι αιθέρια συγχρόνως horror σοκάκια όπου μεγαλουργούν οι Créatures.
 
Βασανιστικής γοητείας doom ρινίσματα και βαλτώδους υφής death ηχοχρώματα πλαισιώνουν φανταστικά τον οπερετικό extreme metal χαρακτήρα των Créatures και βοηθούν συνάμα την ομαλή ροή του Le Noir Vilalge ενισχύοντας παράλληλα την ήδη πλούσια του ηχητική ποικιλία, καθώς κολακεύουν αμφότερα τα progressive ψήγματα και τα black αρώματος του στοιχεία.
 
Ιδιαιτέρως ατμοσφαιρικά είναι τα horror metal ευωδίας ηχοτοπία του Le Noir Village, που με την αρωγή της αχαλίνωτης φαντασίας κι έμπνευσης των εξαίρετων Créatures και σε συνδυασμό με τις διανθισμένες άλλοτε με παγερά folk ηχοχρώματα κι άλλοτε με progressive νοοτροπίας death πινελιές κι αιματηρές doom αναθυμιάσεις, black metal καταβολές τους, θυμίζουν όπερα.
 
Συμπερασματικά, εδώ έχουμε να κάνουμε με μια αλλόκοτα θελκτική extreme metal πανδαισία, μιας και στο τερατωδώς ονειρικό Le Noir Village, οι φοβεροί και τρομεροί Créatures έχουν επιτυχώς χρησιμοποιήσει όλα τα μουσικά όπλα της τεράστιας ηχητικής τους φαρέτρας κι έτσι μας έχουν προσφέρει ένα ιδιαιτέρως πειραματικό και λυρικό black αύρας άκουσμα. Υπέροχο.
 
Créatures: Bandcamp / Facebook
Antiq Records: Facebook
 

Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2016

The Well - Pagan Science

 
Πριν από σχεδόν πέντε χρόνια σχηματίστηκαν στο Όστιν του Τέξας οι ραγδαίως ανερχόμενοι και ιδιαιτέρως ταλαντούχοι The Well από τον Ian Graham σε κιθάρα και φωνητικά, την Lisa Alley σε μπάσο και φωνητικά και τον Jason Sullivan στα ντραμς, οι οποίοι στα μέσα του Οκτώβρη κυκλοφόρησαν δια μέσω της έξοχης Riding Easy Records την δεύτερη full length δουλειά τους με τίτλο Pagan Science, η οποία περιέχει έντεκα κομμάτια συνολικής διάρκειας 44 λεπτών.
 
Σημαντικά συμβάλουν στο τελικό σύνολο, τόσο το φέρον occult παγανιστικής αύρας αναφορές artwork του άκρως χορταστικού Pagan Science, όσο και η μεστή παραγωγή του, που κολακεύει με την ογκώδη της διαύγεια τα πλούσια ηχητικά κομμάτια του, που χρωστούν στους φοβερούς The Well την περιπετειώδη κι εξόχως heavy υπόσταση τους κι οφείλουν στην αχαλίνωτη τους έμπνευση και την ατίθαση τους φαντασία την αβυσσαλέα metal ευωδίας rock τους ποικιλία.
 
Δεινότητα εκτελεστική και συνθετικός οίστρος βρίσκονται σε πλήρη αρμονία με το τεράστιο μουσικό ταλέντο των The Well και μας χαρίζουν έτσι πολύ δυνατές στιγμές heavy ευδαιμονίας, μιας και στο ιδιαιτέρως απολαυστικό Pagan Science, ο acid rock ήχος αλλοτινών δεκαετιών συναντά κι αγκαλιάζει σφιχτά τις μοντέρνας stoner αισθητικής αιχμές τους και το παραδοσιακό doom metal απογειώνεται χάρη στην υφέρπουσα occult ψυχεδέλεια και τα blues τους ψήγματα.
 
Ρωμαλέα και παχιά riffs πλέκει με περισσή μαεστρία η βαριά κιθάρα των The Well πότε σε σύγχρονο stoner ύφος και πότε σε κλασσικό doom metal μοτίβο και υφαίνει συνάμα μεθυστικά leads με ισχυρές acid rock σκιές και μαγευτικά solos ανατολίτικης ευωδίας κι αχνής blues αύρας, ενώ το μεστό και πασπαλισμένο με fuzz σκόνη μπάσο, χαρίζει στο φανταστικό Pagan Science σε πλήρη συνεργασία με τα εξόχως δυναμικά ντραμς, γενναίες ποσότητες groove αδρεναλίνης.
 
Γαλήνια είναι τα γυναικεία φωνητικά στο έξοχο Pagan Science και καθαρά τα αντρικά, ενώ σχεδόν συγκλονιστικές είναι οι διφωνίες, που του προσδίδουν πυκνές αναθυμιάσεις occult rock μυσταγωγίας σε συνδυασμό και με τα λιγοστά μα εξόχως επιδραστικά για την ομαλή ροή του και τον πλούσιο ηχητικό του χαρακτήρα, samples, που παρέα με τις διακριτικές chamber choir υφής μελωδίες των The Well αναδεικνύουν αμφότερα τα acid στοιχεία και τα doom ηχοτοπία τους.
 
Τρομακτικά όμορφες και σχεδόν διάφανες είναι οι dark folk σκιές, που καλύπτουν τα αιθέριας tribal αύρας blues ψήγματα των έξοχων The Well στο νέο τους δίσκο κι αβάσταχτα σαγηνευτικά είναι τα σύγχρονα stoner ηχοχρώματα, που σιγοντάρουν υπέροχα, τόσο τις δηλητηριώδους γοητείας acid rock πινελιές του θαυμάσιου Pagan Science, όσο και τα εξόχως heavy κι άκρως δυναμικά occult στοιχεία, που καλύπτουν την μαγευτική του doom ψυχεδέλεια. Φαντασμαγορικό.
 
Riding Easy Records: Official Website

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2016

Seremonia - Pahuuden Äänet

 
Πριν λίγα χρόνια σχηματίστηκαν στην Φινλανδία από τους Ilkka Vekka σε μπάσο και πλήκτρα, Teemy Markkula και Ville Pirinen σε κιθάρες και πλήκτρα, Erno Taipale σε φλάουτο και ντραμς, Noora Federley στην φωνή οι σταθερά ανερχόμενοι κι άκρως ταλαντούχοι Seremonia, που στα τέλη Σεπτέμβρη κυκλοφόρησαν δια μέσω της Svart Records το νέο τους άλμπουμ.
 
Δέκα κομμάτια συνολικής διάρκειας 41 λεπτών περιέχει το περί ου ο λόγος Pahuuden Äänet, το οποίο διακρίνεται για το τρομακτικά θελκτικό του artwork, που μαρτυρά την υφέρπουσα occult ψυχεδέλεια των Seremonia και ξεχωρίζει για την αψεγάδιαστη παραγωγή του, που χαρίζει με την αναλογική ζεστασιά και την retro φρεσκάδα της, μια έξτρα δυναμική στα νέα τους κομμάτια.
 
Με στίχους αποκλειστικά στην μητρική τους γλώσσα και με τα φωνητικά σχετικά πίσω στην μίξη του Pahuuden Äänet, οι Seremonia δημιουργούν ένα βαρύ πέπλο heavy μυσταγωγίας, ενώ το διακριτικό τους φλάουτο πλέκει σκοτεινά folk ηχοτοπία και μαζί με τα διαβολικής σαγήνης τους πλήκτρα, υφαίνουν έναν παχύ space ιστό, που αναδεικνύει τις αχνές τους garage ανησυχίες.
 
Κιθάρες και μπάσο σκαρώνουν συνεχώς μελωδίες και ρυθμούς, άλλοτε σε πρωτόγονο doom rock ύφος, μαρτυρώντας έτσι τις proto metal επιρροές των Seremonia και άλλοτε με ισχυρές ενδείξεις krautrock νοοτροπίας, προσδίδοντας στο χορταστικό Pahuuden Äänet αβυσσαλέας γοητείας occult πινελιές κι αιθέριας alternative ευωδίας και vintage αύρας psych αποχρώσεις.
 
Ντραμς ρωμαλέα και σπιρτόζικα κρατούν με δεξιοτεχνία τα μπόσικα του Pahuuden Äänet και το πασπαλίζουν συνάμα με σπινθηροβόλα punk ρινίσματα και groove αδρεναλίνη, βοηθώντας έτσι σημαντικά την ομαλή ροή του κι ενισχύοντας παράλληλα την ηχητική του ποικιλία, καθώς ανοίγουν αχανείς progressive rock διαδρόμους στα υπόλοιπα μουσικά όργανα των Seremonia.
 
Συμπαγή fuzz ηχοχρώματα τυλίγουν απειλητικά με τις πυκνές τους acid rock αναθυμιάσεις τα proto metal στοιχεία των Seremonia και στολίζουν αμφότερα τα doom ψήγματα και τις garage πινελιές τους με αμαρτωλής ομορφιάς occult ηχοχρώματα, που αναδεικνύουν τα prog ρινίσματα και την ονειρική krautrock αύρας heavy ψυχεδέλεια του μεθυστικού Pahuuden Äänet. Έξοχο.
 
Seremonia: Bandcamp / Facebook
Svart Records: Official Website
 

Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2016

Fuzz Evil

 
Μόλις το 2014 σχηματίστηκαν στην Αριζόνα οι ανερχόμενοι και άκρως ταλαντούχοι Fuzz Evil, που αποτελούν ένα ιδιαιτέρως δυναμικό heavy rock τρίο, καθώς απαρτίζονται από τα αδέρφια Wayne και Joseph Rudell σε κιθάρα/φωνή και μπάσο αντίστοιχα και τον Marlin Tuttle στα ντραμς, οι οποίοι στα τέλη του Σεπτέμβρη κυκλοφόρησαν τον παρθενικό τους δίσκο.
 
Πρόκειται για την τρίτη συνολικά δουλειά τους και πρώτη με full length μορφή, που φέρει το ίδιο όνομα με τους εξόχως ελπιδοφόρους Fuzz Evil και περιέχει έξι εκρηκτικά κομμάτια συνολικής διάρκειας μόλις 29 λεπτών, τα οποία οφείλουν στους δημιουργούς και το fuzz ταμπεραμέντο τους και στην άκρως δυναμική και τραχιά παραγωγή, την ωμή τους heavy rock αύρα.
 
Κοφτερά και παχιά riffs με ισχυρή desert ευωδία και σε αγνό stoner ύφος πλέκει με μαεστρία η ποτισμένη με fuzz δηλητήριο κιθάρα των Fuzz Evil και ρωμαλέα leads και solos με αχνές metal υφής πινελιές υφαίνει με δεξιοτεχνία το ίδιο έγχορδο, εμπλουτίζοντας έτσι το τελικό σύνολο με την υφέρπουσα punk αύρα του πυκνού και σκαιού του παραδοσιακού doom αρώματος.
 
Σπιρτόζικα ντραμς και μεστό μπάσο συνθέτουν ένα εξόχως στιβαρό και συμπαγές rythm section και πασπαλίζουν αρμονικά με groove πυρίτιδα το εύφλεκτο πρωτόγονης stoner αύρας τελικό σύνολο, το οποίο χάρη στην αβυσσαλέα heavy έμπνευση των εξαίρετων Fuzz Evil ξεχωρίζει για τις διακριτικές κι εκτυφλωτικές του συνάμα αχτίδες rock ψυχεδέλειας και τις metal του σκιές.
 
Γρέζι αχνό κι αναιμική βραχνάδα διακρίνουν τα πάντοτε παθιασμένα φωνητικά των Fuzz Evil στο ιδιαιτέρως διασκεδαστικό ντεμπούτο τους, που κυκλοφορεί από την Battleground Records, το οποίο μας παρουσιάζει με τρόπο άκρως απολαυστικό τον συνθετικό κι εκτελεστικό τους οίστρο, ταξιδεύοντας μας σε μεθυστικά stoner ηχοτοπία μες από αιθέριους desert βάλτους.
 
Βαριά doom metal αρώματα και αχνές punk ευωδίες στροβιλίζονται πάνω από τις ποτισμένες με fuzz όπιο και στολισμένες με αναιμική stoner αύρας ψυχεδέλεια συνθέσεις των Fuzz Evil και μας οδηγούν σε μαγευτικά και ξεθωριασμένα desert ηχοτοπία εκεί όπου ανθίζουν σε όλο τους το μεγαλείο, τόσο το hard rock τσαγανό, όσο και το ατόφιο τους heavy rock μεράκι. Υπέροχο.
 
Fuzz Evil: Bandcamp / Facebook
Battleground Records: Official Website
 

Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2016

Love Gang - EP

 
Από το Ντένβερ του Κολοράντο προέρχονται οι ανερχόμενοι Love Gang, που σχηματίστηκαν μόλις τον Σεπτέμβρη του 2015 από τον Kam Wentworth σε κιθάρα και φωνή, τον Leo Muñoz σε όργανο και φλάουτο, τον Grady O'Donnell στο μπάσο και τον Shaun Goodwin στα ντραμς, οι οποίοι στα τέλη του περασμένου Αυγούστου, κυκλοφόρησαν το παρθενικό τους πόνημα.
 
Πρόκειται για ένα εξαιρετικό κι ομώνυμο με τους δημιουργούς του EP, που περιέχει τέσσερα κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 16 λεπτών, η δυναμική παραγωγή του οποίου, που βρίθει fuzz ζεστασιάς κι ευωδιάζει heavy πυρίτιδα, κολακεύει το περιπετειώδες και ρωμαλέο prog rock των άκρως ελπιδοφόρων Love Gang κι απογειώνει την έμφυτη τους blues αύρα.
 
Ηλεκτρισμένα riffs πότε σε κλασσικό heavy rock ύφος και πότε με τραχιές prog rock αιχμές υφαίνει με περισσή μαεστρία η ατίθαση κιθάρα των έξοχων Love Gang, η οποία σκαρώνει μεθυστικά leads και solos, που μαρτυρούν αμφότερα τα ιδιαιτέρως απολαυστικά rock 'n' roll ρινίσματα του πρώτου τους EP και τα διαβολικής ομορφιάς του κι εκρηκτικά blues ψήγματα.
 
Ρωμαλέα και στολισμένα με αχνό γρέζι είναι τα παθιασμένα κι αισθαντικά φωνητικά των πολλά υποσχόμενων Love Gang στο εξαίρετο κι εξόχως διασκεδαστικό ντεμπούτο EP τους, το οποίο χρωστά στο μεθυστικό φλάουτο την δροσερή του retro ανάσα και οφείλει στο σκανταλιάρικο και ιδιαιτέρως θερμό ηχητικά όργανο την εθιστική του vintage αρώματος heavy rock φρεσκάδα.
 
Όγκο και ηχητικό βάθος προσφέρει με απαράμιλλη δεξιοτεχνία το μεστό και πασπαλισμένο με fuzz σκόνη μπάσο των υπέροχων Love Gang στα παιχνιδιάρικα κομμάτια του παρθενικού τους EP και σπιρτάδα prog rock υφής αλλοτινών ηχητικών εποχών του χαρίζουν τα σπινθηροβόλα τους ντραμς με το χειμαρρώδες τους groove, μαρτυρώντας τις αχνές του boogie λεπτομέρειες.
 
Δεν είναι καθόλου εύκολο για μια τόσο νέα μπάντα όπως οι εξαίρετοι Love Gang, όμως τούτοι εδώ οι τύποι έχουν ήδη πετύχει να σμιλέψουν την δική τους μοναδική μουσική ταυτότητα κι αυτό γίνεται αντιληπτό από τις πρώτες κιόλας νότες του πανέμορφου EP τους, που μας παρουσιάζει το πλούσιο συνθετικό κι εκτελεστικό τους heavy ταλέντο με υποδειγματικό τρόπο. Ωραιότατο.
 
Love Gang: Bandcamp / Facebook
 

Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2016

Headless Kross - Projections I

 
Την ερχόμενη εβδομάδα πρόκειται να κυκλοφορήσει η νέα και τρίτη συνολικά ως τώρα full length δουλειά από τους Σκωτσέζους Headless Kross, οι οποίοι σχηματίστηκαν στη Γλασκόβη το 2011 και απαρτίζονται από τρεις ταλαντούχους κι έμπειρους μουσικούς και πιο συγκεκριμένα από τον Jonny στα ντραμς, τον Tommy στην κιθάρα και τον Derek σε μπάσο και φωνητικά.
 
Μόλις τέσσερα κομμάτια συνολικής διάρκειας 35 λεπτών περιέχει το περί ου ο λόγος αρκούντως χορταστικό, παρά το σχετικά μικρό του δέμας, Projections I, την δυναμική παραγωγή του οποίου, επιμελήθηκαν οι ίδιοι οι Headless Kross, χαρίζοντας όγκο και τραχύ βάθος στο τελικό μουσικό σύνολο, το οποίο κολακεύεται από το mastering του φημισμένου James Plotkin.
 
Θορυβώδη και σκαιά stoner στοιχεία βρίσκονται σε πλήρη αρμονία με τον ορμητικό doom χαρακτήρα των Headless Kross και βαλτώδεις sludge πινελιές αγκαλιάζουν σφιχτά τα noise υφής psych ρινίσματα τους, τα οποία συμβάλουν στην ομαλή ροή του Projections I και συνάμα ενισχύουν σημαντικά την ερεβώδη του, εξόχως heavy και ακραίας metal αισθητικής ποικιλία.
 
Βαριά και μονολιθικά riffs, άλλοτε σε ανίερο doom ύφος κι άλλοτε με κοφτερές stoner αιχμές, ξερνάει συνεχώς η κιθάρα των Headless Kross, η οποία είναι βαφτισμένη σε δηλητηριώδεις fuzz βάλτους, όπως ακριβώς και το μεστό τους μπάσο, που την σιγοντάρει επιτυχώς κι ενισχύει στο υπέροχο Projections I το βασανιστικά υπέρβαρο groove από τα στιβαρά τους ντραμς.
 
Σχιστή brutal υφή έχουν τα φωνητικά στο παραμυθένια βορβορώδες Projections I, το οποίο θα βγει μέσω της At War With False Noise, ενισχύοντας την σκοτεινή αύρα metal παράνοιας, που διαπερνά τον συμπαγή sludge χαρακτήρα των Headless Kross, ενώ τα effects και τα διακριτικά samples παρέα με τα νοσηρής doom ομορφιάς leads, μαρτυρούν τα psych τους ψήγματα.
 
Πυρίτιδα κλασσικού doom rock αρώματος ευωδιάζουν τα πνιγηρά solos, τα οποία κολακεύουν αμφότερα τα σκληρά κι αγριεμένα stoner στοιχεία του Projections I και τις αβυσσαλέες του sludge πινελιές, οι οποίες χάρη στον συνθετικό κι εκτελεστικό οίστρο των Headless Kross, αναδεικνύουν την υφέρπουσα metal ψυχεδέλεια τους και το καθιστούν αποπνικτικά όμορφο.
 
Headless Kross: Bandcamp / Facebook
At War With False Noise: Official Website
 

Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2016

Blues Pills - Lady In Gold

 
Ήταν το έτος 2011 όταν από το Έρεμπρο της Σουηδίας ξεκίνησαν οι ανερχόμενοι Blues Pills την ξέφρενη τους πορεία στα heavy αύρας retro σοκάκια του rock ήχου και πέντε χρόνια μετά το παθιασμένο κι ορμητικό τους διάβα συνεχίζεται το ίδιο δυναμικά, καθώς η Elin Larsson στην φωνή, ο Dorian Sorriaux στην κιθάρα, ο Zack Anderson στο μπάσο και ο André Kvarnström στα ντραμς κυκλοφόρησαν δια μέσω της Nuclear Blast το δεύτερο full length τους άλμπουμ.
 
Πριν από αυτό όμως, οι τρομερά ταλαντούχοι Blues Pills είχαν σπείρει τον πανικό με τις πολλές και συνήθως εκρηκτικές τους live εμφανίσεις, αλλά και με το προ διετίας παρθενικό κι ομώνυμο τους άλμπουμ και σε συνδυασμό με τα διάφορα EPs και Singles, που κατά καιρούς έβγαλαν, οι προσδοκίες για το νέο τους δίσκο, που φέρει τον τίτλο Lady In Gold και περιέχει 10 κομμάτια συνολικής διάρκειας 40 λεπτών, είχαν φυσιολογικά ανέλθει σε τρομακτικά και δυσθεώρητα ύψη.
 
Αυτή η τεράστια ίσως πίεση, που δέχτηκαν από media και οπαδούς οι Blues Pills δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω εάν και κατά πόσο τους επηρέασε όμως σίγουρα δεν άλλαξε τα σχέδια τους για το Lady In Gold και την ηχητική κατεύθυνση του, καθώς αντί να επαναπαυθούν κι απλώς να αντιγράψουν τους εαυτούς τους και την φοβερά επιτυχημένη συνταγή του ντεμπούτο τους, εδώ έχουν ενσωματώσει αρκετά νέα στοιχεία στον ήχο τους, που σίγουρα ξένισαν κάμποσο κόσμο.
 
Μελωδικά soul ηχοχρώματα πλαισιώνουν στο χορταστικό Lady In Gold τη blues σπιρτάδα και τον αρκούντως heavy χαρακτήρα των Blues Pills, οι οποίοι εδώ διανθίζουν με αχνά και σχεδόν ανεπαίσθητα gospel νοοτροπίας ψήγματα το εκρηκτικό τους rock 'n' roll ταμπεραμέντο, το οποίο χάρη στην τολμηρή τους έμπνευση και φαντασία, μαρτυρά τα ασθενικά τους pop ψήγματα και στολίζει με μοντέρνας alternative αύρας αιχμές την ξεθωριασμένη τους πλέον vintage αισθητική.
 
Ισχνές αχτίδες 60's ευωδίας συντροφεύουν αρμονικά τις σύγχρονης rock ιδιοσυγκρασίας blues πινελιές του εύφλεκτου Lady In Gold και αχνή heavy ψυχεδέλεια σκεπάζει την ευαίσθητη pop πλευρά του, η οποία μαρτυρείτε κυρίως μες από τη μοντέρνα συνθετική προσέγγιση του, που σε συνδυασμό με την διαυγή και ρωμαλέα παραγωγή του Don Alsterberg, μας παρουσιάζει με τρόπο εύγλωττο την στροφή των Blues Pills μακριά από τις θερμές τους retro rock καταβολές.
 
Φυσικά και τα σπιρτόζικα 70's αρώματος blues rock στοιχεία δεν λείπουν από το γοητευτικό Lady In Gold όμως έχουν παραδώσει τον μέχρι πρότινος κυρίαρχο τους ρόλο στον φλογερό ήχο των Blues Pills στα αναιμικής pop αισθητικής τους soul ρινίσματα, τα οποία βρίσκονται σε πλήρη αρμονία με τις μοντέρνας rock 'n' roll ευωδίας ανησυχίες και την εγγενή τους heavy αύρα, προσφέροντας μας ένα μάλλον άνισο μα κι απολαυστικό συνάμα rock άκουσμα. Έξοχο.
 
Blues Pills: Official Website
Nuclear Blast: Official Website
 

Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2016

Nightstalker - As Above, So Below

 
Στα τέλη της δεκαετίας του 80 σχηματίστηκαν στην Αθήνα οι φοβεροί και τρομεροί Nightstalker, που έπειτα από κάμποσες αλλαγές στην σύνθεση τους, απαρτίζονται εδώ και αρκετά χρόνια από τον ιδρυτή τους, Argy στα φωνητικά, τον Ανδρέα Λάγιο στο μπάσο, τον Ντίνο Ρούλο στα ντραμς και τον Τόλη Μότσιο στην κιθάρα, οι οποίοι τούτη την περίοδο κυκλοφορούν δια μέσω της Oak Island Records την πέμπτη τους full length δουλειά με τίτλο As Above, So Below.
 
Εκρηκτικά είναι και τα εννέα κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 43 λεπτών, που περιέχει το εξαιρετικό As Above, So Below, το οποίο ευωδιάζει σε κάθε του νότα heavy πυρίτιδα χάρη στην δυναμική του παραγωγή, στην οποία έπαιξαν σημαντικό ρόλο οι ίδιοι οι Nightstalker, που παρέα με τους Δημήτρη Μισιρλή, Δημήτρη Παπαδημητρίου και Γιάννη Χριστοδουλάτο, χάρισαν στη νέα τους δουλειά την απαραίτητη δυναμική και τον σπιρτόζικο rock ήχο, που της αξίζει.
 
Θαρρώ, όμως, πως ειδικής μνείας αξίζει κι ο Βαγγέλης Πέτικας της Revolver Design για το πολύχρωμο και διαβολικά λάγνο artwork, που πλαισιώνει το χορταστικό και αβυσσαλέα όμορφο As Above, So Below, καθώς μαρτυρά την υφέρπουσα rock ψυχεδέλεια και τα εύφλεκτα heavy στοιχεία του, κολακεύοντας έτσι εν πολλοίς το νέο πόνημα των εξαιρετικών Nightstalker, χάρη στην διαολεμένη του ζωηράδα και τους γλυκούς και θερμούς του χρωματικούς τόνους.
 
Όμως, όπως μάλλον είναι φυσικό, σε τούτη την δουλειά ξεχωρίζει ο αγνός rock ενθουσιασμός των ρωμαλέων Nightstalker, που παραμένει αναλλοίωτος για κάτι παραπάνω από 25 χρόνια, ο οποίος στο γεμάτο fuzz στολίδια και πασπαλισμένο με μαγευτικά κι αρχέγονης αισθητικής stoner αρώματα As Above, So Below, συνοδεύεται από το χειμαρρώδες τους hard rock μεράκι και την διανθισμένη με σχεδόν διάφανες σταλαγματιές metal ψυχεδέλειας, heavy ιδιοσυγκρασία τους.
 
Με περισσή πειθώ και απαράμιλλο πάθος ερμηνεύει τους εμπνευσμένους από την καθημερινή ζωή στίχους η παθιασμένη και σε ορισμένα σημεία βραχνή φωνή των έξοχων Nightstalker, το στιβαρό και συμπαγές rythm section των οποίων, διανθίζει με γενναίες ποσότητες groove αδρεναλίνης το υπέροχο As Above, So Below, που χρωστά την αμαρτωλής ομορφιάς hard rock σπιρτάδα του στα ντραμς κι οφείλει στο μεστό μπάσο τα ογκώδη του fuzz χαρακτηριστικά.
 
Ηλεκτρισμένα riffs ξεχύνονται συνεχώς από την σκανταλιάρικη κιθάρα των Nightstalker, άλλοτε σε κλασσικό και πρωτόγονο stoner ύφος κι άλλοτε στολισμένα με άκρως κοφτερές hard rock αιχμές, που κολακεύουν αμφότερα τα ιδιαιτέρως heavy στοιχεία του As Above, So Below, αλλά και την υφέρπουσα metal ψυχεδέλεια του, που συμβάλει σημαντικά στην ομαλή του ροή, καθώς και στην ηχητική του ποικιλία, καθιστώντας το εξόχως απολαυστικό κι άκρως διασκεδαστικό.
 
Δεν έχουν σε κανέναν και τίποτα να αποδείξουν πλέον οι εξαίρετοι Nightstalker, που εδώ και χρόνια οργώνουν από άκρη σε άκρη τούτη την χώρα και αυτό φαίνεται στην έσχατη χρονικά δουλειά τους, η οποία μες από τα ορμητικά κι αισθαντικά συνάμα κομμάτια του προσεγμένου στην λεπτομέρεια As Above, So Below, μας παρουσιάζει σε όλο τους το μεγαλείο το ατόφιο heavy τσαγανό και το hard rock ταμπεραμέντο, που διαπερνά την ατίθαση τους stoner αύρα.
 
Ιδιαιτέρως δυναμικά fuzz ηχοχρώματα πλαισιώνουν φανταστικά την σχεδόν ανεπαίσθητη metal ψυχεδέλεια του μεθυστικού As Above, So Below και απογειώνουν έτσι τόσο τα σπινθηροβόλα του hard rock ηχοτοπία, όσο και τα φλογερά stoner ψήγματα του, καθιστώντας εξόχως εθιστικά τα έμφυτα του heavy rock αρώματα, τα οποία μαγεύουν αισθήσεις και νου, χάρη στον συνθετικό κι εκτελεστικό οίστρο των Nightstalker, που για ακόμη μια φορά εντυπωσιάζουν. Θαυμάσιο.
 
Nightstalker: Official Website / Bandcamp
Oak Islands Records: Bilocation Shop
 

Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2016

Mammoth Weed Wizard Bastard - Y Proffwyd Dwyll

 
Στο Ρέξαμ της Ουαλίας το έτος 2014 πήρε σάρκα και οστά μια τρομακτικά ταλαντούχα μπάντα, οι σταθερά ανερχόμενοι Mammoth Weed Wizard Bastard, που απαρτίζονται από τον Paul Davies στην κιθάρα, την Jessica Ball σε φωνή και μπάσο, τον James Carrington στα ντραμς και τον Wez Leon στην κιθάρα, οι οποίοι πέρσι μας προσέφεραν ένα ιδιαιτέρως εντυπωσιακό EP, που έκλεψε τις εντυπώσεις με την υπέρβαρη κι ερεβώδους γοητείας του heavy ομορφιά.

Όμως, αφορμή για τούτες τις γραμμές αποτελεί το νέο πόνημα των εξαίρετων Mammoth Weed Wizard Bastard με τίτλο Y Proffwyd Dwyll, που κυκλοφόρησε την τελευταία μέρα του Σεπτέμβρη με περιεχόμενο 6 θηριώδη κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 49 λεπτών, τα οποία χρωστούν στην αψεγάδιαστη παραγωγή του Chris Fielding την τερατώδους εκτοπίσματος ογκώδη τους υπόσταση και την τέλεια ισορροπία τους μεταξύ heavy διαύγειας και fuzz βρωμιάς.

Πελώρια riffs ξεχύνονται από τις πολύ χαμηλά κουρδισμένες και βαφτισμένες σε δηλητηριώδεις fuzz βάλτους κιθάρες των έξοχων Mammoth Weed Wizard Bastard και κυκλώνουν απειλητικά με τα παρανοϊκής αύρας doom αρώματα και την απόκοσμης σαγήνης stoner ευωδία τους, τόσο τα μοχθηρά sludge ηχοτοπία τους, όσο και την υφέρπουσα space ψυχεδέλεια του Y Proffwyd Dwyll, η οποία πηγάζει κυρίως από το moog και τα πλήκτρα μα κι από το κομψό τσέλο.

Αμφότερα τα πληκτροφόρα όργανα και οι κιθάρες, καθώς και το διακριτικό και καλά κρυμμένο από την μίξη τσέλο συνεισφέρουν σημαντικά στην απόκοσμη space ευωδία του εντυπωσιακού Y Proffwyd Dwyll και συμβάλουν αποφασιστικά στην ομαλή ροή του, ενώ τα οπιούχα solos και τα εθιστικά τους leads, άλλοτε πασπαλίζουν με drone σκόνη το τελικό σύνολο κι άλλοτε μαρτυρούν χάρη στη γαλήνια τους υφή την ευαίσθητη πλευρά των Mammoth Weed Wizard Bastard.

Μπάσο και ντραμς συγκροτούν ένα στιβαρό κι άκρως συμπαγές rythm section και κρατούν με μαεστρία και δεξιοτεχνία τα ηχητικά μπόσικα του Y Proffwyd Dwyll και συγχρόνως το πρώτο με τον μεστό του fuzz χαρακτήρα του χαρίζει άπλετο βάθος, την ίδια στιγμή, που τα κατακλυσμιαία τύμπανα στολίζουν επιτυχώς το έσχατο χρονικά πόνημα των άκρως ελπιδοφόρων Mammoth Weed Wizard Bastard με το κτηνώδες τους κι αρκούντως μελωδικό συνάμα groove.

Ιδιαιτέρως μεθυστικά κι αέρινης αύρας είναι τα εύθραυστα φωνητικά των πάρα πολλά υποσχόμενων Mammoth Weed Wizard Bastard κι εξόχως εθιστική είναι η αιθέρια χροιά τους, με την οποία μας βυθίζουν σε μια ονειρικής doom ευωδίας κι αβυσσαλέας space αύρας καλειδοσκοπική ambient δίνη εφιαλτικών διαστάσεων, μες την οποία εκκολάπτει τα μειλίχια sludge αρώματα και τα διαστημικής του ομορφιάς stoner ψήγματα το Y Proffwyd Dwyll.

Κολοσσιαία riffs και μεγαλειώδεις ρυθμοί σε πρωτόγονο stoner ύφος και με αγνά κι ανόθευτα doom χαρακτηριστικά διακρίνουν εν πολλοίς την εκκωφαντικά υπόκωφη sludge μελαγχολία του επιεικώς εκπληκτικού Y Proffwyd Dwyll, τα σχεδόν αβάσταχτης drone γοητείας ambient ρινίσματα του οποίου, αναδεικνύουν φανταστικά τα metal ρινίσματα των φοβερών Mammoth Weed Wizard Bastard και την υπέρ του δέοντος heavy και πνιγηρή τους rock ψυχεδέλεια.

Εν ολίγοις, το εξόχως απολαυστικό Y Proffwyd Dwyll, που κυκλοφορεί από την New Heavy Sounds κι αποτελεί το δεύτερο μέρος μιας τριλογίας, μαρτυρά την αχαλίνωτη φαντασία και τον συνθετικό οίστρο των Mammoth Weed Wizard Bastard και σε συνδυασμό με την εκτελεστική δεινότητα και την απαράμιλλη έμπνευση τους, μας προσφέρουν απλόχερα έναν από τους πιο ποιοτικούς κι εξαιρετικά heavy δίσκους της τρέχουσας χρονιάς κι όχι μόνο. Φαντασμαγορικό.

Mammoth Weed Wizard Bastard: Facebook
New Heavy Sounds: Official Website
 

Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2016

Suma - The Order Of Things

 
Κοντά στις αρχές της τρέχουσας χιλιετίας και πιο συγκεκριμένα το 2001 κάπου στο Μάλμε της Σουηδίας σχηματίστηκαν οι εκκωφαντικά heavy και αρκετά δραστήριοι Suma, που απαρτίζονται από τον Johan σε φωνητικά και μπάσο, τον Erik στα ντραμς, τον Peter στην κιθάρα κι από τον Rick στα διάφορα effects με την κονσόλα του, οι οποίοι κυκλοφόρησαν στις αρχές του Οκτώβρη μες από 4 δισκογραφικές την πολλοστή και μόλις τέταρτη full length μορφής δουλειά τους.
 
Ιδιαιτέρως χορταστικό είναι το περί ου ο λόγος The Order Of Things, που περιέχει 7 θηριώδη κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 58 λεπτών, ενώ ειδικής μνείας αξίζει τόσο το μουντό και γκρίζο του artwork, που μας βάζει για τα καλά στην πνιγηρή του heavy ατμόσφαιρα, όσο και η αψεγάδιαστη παραγωγή του φημισμένου κι έμπειρου Billy Anderson, που αναδεικνύει τις πολλές ηχητικές στρώσεις των Suma με την τέλεια ισορροπία του μεταξύ fuzz βρωμιάς και διαύγειας.
 
Πελώρια riffs, άλλοτε με κοφτερές sludge αιχμές κι άλλοτε ποτισμένα με δηλητηριώδες doom όπιο κυριαρχούν στο νωχελικά μανιασμένο The Order Of Things και σε συνδυασμό με τις ερεβώδεις post rock μελωδίες από την κιθάρα μας βυθίζουν σε πλήρη αρμονία με τα πυκνά κι αποπνικτικά drone υφής effects των Suma σε μια noise ευωδίας ψυχεδέλεια, την υφέρπουσα metal παράνοια της οποίας εντείνουν επιτυχώς τα βραχνά κι αχνής brutal αύρας φωνητικά.
 
Ογκώδες και τρομακτικά συμπαγές είναι το τερατώδους ομορφιάς τελικό σύνολο στο εξόχως απολαυστικό The Order Of Things κι αυτό είναι απόρροια της μεστής υπόστασης του μπάσου και της fuzz αύρας του, καθώς και της στιβαρής υφής των δυναμικών τυμπάνων, που συνθέτουν ένα σφιχτοδεμένο rythm section και σε συνδυασμό με τα διάσπαρτα samples και τα απόκοσμα effects, συμβάλουν σημαντικά στην ομαλή ροή του νέου μεγαλειώδους πονήματος των Suma.
 
Φέρνει στο νου αβίαστα σκηνές Αποκάλυψης ο έσχατος χρονικά δίσκος των Suma, καθώς τα πνιχτά του noise αρώματα τυλίγονται σαν φίδια γύρω από το βαρύ και ξεσκισμένο του sludge πέπλο, αναδεικνύοντας έτσι το παχύ drone απόσταγμα, που σαν άλλη βδέλλα έχει κολλήσει στο στεγνό doom αίμα του σχεδόν αβάσταχτα γοητευτικού The Order Of Things, κολακεύοντας έτσι την αβυσσαλέας post rock σαγήνης κι ακραίας heavy ομορφιάς έμφυτη του metal ψυχεδέλεια.
 
Εντυπωσιακό είναι εν ολίγοις το εξόχως χορταστικό The Order Of Things, που με τρόπο εκκωφαντικά υπόκωφο μας παρουσιάζει την νοσηρή κι άκρως heavy υπόσταση των Suma, οι οποίοι σαρώνουν τα πάντα στο δυναμικό τους διάβα, χάρη στην εγγενή noise ψυχεδέλεια και τα γήινης γοητείας κι απόκοσμης ομορφιάς post rock ρινίσματα, που πλαισιώνουν υπέροχα τόσο τα παχύρρευστα sludge στοιχεία, όσο και τον αβυσσαλέο τους doom metal χαρακτήρα. Εξαιρετικό.
 
 

Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2016

Minerva Superduty - Gorod Zero

 
Διανύαμε το έτος 2011 όταν στην όμορφη Καλαμάτα σχηματίστηκαν οι φοβεροί και τρομεροί Minerva Superduty, οι οποίοι απαρτίζονται από πέντε άκρως ταλαντούχους μουσικούς, που στα μέσα του περασμένου Οκτώβρη κυκλοφόρησαν σε digital μορφή και σε φυσικές κόπιες την δεύτερη δουλειά τους με τίτλο Gorod Zero, που είναι η αφορμή για τούτες τις γραμμές.
 
Οχτώ χειμαρρώδη κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 22 λεπτών περιέχει το τρομακτικά ορμητικό και θηριώδες Gorod Zero από τους Minerva Superduty, που διακρίνεται για την διαυγή κι ογκώδη παραγωγή του και ξεχωρίζει για το σκοτεινό του στιχουργικό περιεχόμενο, το οποίο είναι εμπνευσμένο από την ερεβώδη βία και τη ματαιότητα της καθημερινής ρουτίνας.
 
Θυμωμένα riffs ξερνούν συνέχεια οι κιθάρες, άλλοτε σε αγριεμένο και τερατώδες post hardcore μοτίβο κι άλλοτε σε καλυμμένο με σχεδόν ανεπαίσθητη grind καταχνιά punk ύφος, στήνοντας έτσι εν πολλοίς το σκληρό κι αρκούντως heavy κλίμα του Gorod Zero, το οποίο χρωστά στην έμφυτη διάθεση για πειραματισμό των εξαίρετων Minerva Superduty την extreme του υφή.
 
Απόγνωση και οργή θαρρώ, πως είναι τα κυριότερα χαρακτηριστικά των σχιστών φωνητικών στο λυσσαλέο Gorod Zero, τα οποία ερμηνεύουν άλλοτε μες από screamo κραυγές και άλλοτε με βαριά sludge αύρας ουρλιαχτά τους διόλου ευχάριστους στίχους των Minerva Superduty, η σκαιή έμπνευση των οποίων, βρίσκεται σε πλήρη αρμονία με τον τραχύ συνθετικό τους οίστρο.
 
Κατακλυσμιαία ντραμς και μεστό μπάσο συνθέτουν ένα εξόχως στιβαρό κι εξαιρετικά συμπαγές rythm section και συμβάλουν σημαντικά στην ομαλή ροή του Gorod Zero με το δηλητηριώδες τους groove, ενώ τα μολυσμένα με sludge όπιο leads από τις κιθάρες, καθιστούν εθιστικό το νέο πόνημα των έξοχων Minerva Superduty με την αγχωτική τους post hardcore γοητεία.
 
Έντονα punk ρινίσματα και αποπνικτικές grind σκιές καλύπτουν απειλητικά τα ξεθωριασμένα και θαμπά sludge στολίδια του post hardcore χαρακτήρα του Gorod Zero, το οποίο μαρτυρά την αψεγάδιαστη απόδοση και την εκτελεστική δεινότητα των αφιονισμένων Minerva Superduty, καθώς και την αβυσσαλέα heavy κι αβίαστα extreme τους φαντασία. Υπέροχα βορβορώδες.
 
Minerva Superduty: Bandcamp / Facebook