Τέσσερα χρόνια ζωής συμπληρώνουν φέτος οι προερχόμενοι από τις underground εσχατιές του ακραίου ήχου της πρωτεύουσας, Kalpa, οι οποίοι έπειτα από κάποιες αλλαγές στην σύνθεση τους, αποτελούν πλέον μια ιδιαιτέρως ταλαντούχα κι αρκούντως heavy πενταμελή κολεκτίβα, που στα μέσα της περασμένης Άνοιξης κυκλοφόρησε την δεύτερη στούντιο δουλειά της υπό τον τίτλο Dissociation, η οποία περιέχει πέντε κομμάτια συνολικής διάρκειας 24 λεπτών.
Άκρως δυναμική κι ογκώδης είναι η παραγωγή του εξόχως χορταστικού Dissociation, στην οποία είχαν ενεργό ρόλο οι τρομεροί Kalpa, τα εκρηκτικά κομμάτια των οποίων οφείλουν στην μίξη από τον Διογένη Κυράτζογλου και το mastering από τον Nick Zampiello, τόσο το άπλετο ηχητικό βάθος, όσο και την τραχιά διαύγεια τους, που κολακεύουν αμφότερα τα πολύ σκληρά metal τους ρινίσματα και τα υπέρ του δέοντος βαριά κι ορμητικά τους heavy χαρακτηριστικά.
Φοβερό είναι όμως και το επιεικώς πανέμορφο artwork του Dissociation, που φιλοτέχνησε με περίσσιο μεράκι η ταλαντούχα Έρη Μαστορίδου, μιας και πλαισιώνει φανταστικά το post hardcore μοτίβο του, το οποίο χάρη στα έμφυτα sludge ψήγματα της post metal ιδιοσυγκρασίας των Kalpa, κολακεύει τα ισχνά τους black στοιχεία και αναδεικνύει περίφημα την experimental αύρα της σκαιής και υφέρπουσας heavy ψυχεδέλειας, που διαπερνά τον ακραίο τους ήχο.
Ιδιαιτέρως κοφτερά κι άκρως αιχμηρά είναι τα έγχορδα στο εξόχως απολαυστικό Dissociation, το οποίο άλλοτε βυθίζουν σε μια μεθυστική sludge δίνη με τα hardcore αισθητικής riffs τους κι άλλοτε το στολίζουν επιτυχώς είτε με black αρώματος solos, είτε με post rock υφής leads, εντείνοντας έτσι την σκληρή metal νοοτροπία των εξαίρετων Kalpa, τα δυναμικά ντραμς των οποίων, πλημμυρίζουν με το μανιασμένο κι αβυσσαλέο τους groove το τελικό σύνολο.
Παθιασμένα και άγριας brutal ομορφιάς είναι τα φωνητικά των Kalpa στο έσχατο χρονικά studio πόνημα τους, τα οποία εδώ εμφανίζονται για πρώτη φορά στην ως τώρα τους πορεία στα σκοτεινά κι ανήλιαγα heavy σοκάκια και προσφέρουν ισχυρές post hardcore πινελιές στο βάναυσα γοητευτικό κι extreme metal μοτίβο του Dissociation, τα black ξεσπάσματα του οποίου, συνυπάρχουν σωστά με τα βαλτώδη κι experimental νοοτροπίας του sludge ψήγματα.
Εντυπωσιάζει με λίγα λόγια η πρόοδος κι εξέλιξη σε όλους τους τομείς των έμπειρων, πάρα το νεαρό της ηλικίας τους Kalpa, οι οποίοι όχι μόνο προσέθεσαν αρκετά νέα στοιχεία στον ήχο τους, μα όπως αποδεικνύει το έξοχο Dissociation έχουν αποκτήσει πια τη δική τους ηχητική ταυτότητα κι αυτό δεν είναι εύκολο, καθώς απαιτεί εκτός από μεράκι και ταλέντο, συνθετική μαεστρία κι εκτελεστική δεξιοτεχνία, όλα εκ των οποίων όμως, εδώ περισσεύουν. Θαυμάσιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου