Από το 2006 οπότε και γεννήθηκαν στο Σαν Φρανσίσκο οι απαρτιζόμενοι από τους Theo Mindell σε φωνητικά, Carter Kennedy σε ντραμς, Mark Thomas Baker σε κιθάρα και Keith Nickel σε μπάσο, Orchid, έχουν καταφέρει να τραβήξουν τα βλέμματα της heavy σκηνής κι όχι μόνο, πάνω τους, καθώς κάθε τους βήμα αποτελεί αιτία για σχολιασμό, αλλά και διαφωνίες.
Ένας από τους λόγους για αυτό είναι η εμφανής επιρροή τους από τους πατέρες του heavy ήχου, Black Sabbath, την οποία ποτέ δεν αρνήθηκαν και ποτέ δεν προσπάθησαν να κρύψουν και αυτό φυσικά και είναι προς τιμήν τους, καθώς καταδεικνύει εμπιστοσύνη στις επιλογές τους, αλλά και θάρρος, καθώς για να ξεχωρίσουν, πρέπει να ακολουθήσουν τον δύσκολο δρόμο.
Βέβαια, η πρόσφατη σύναψη συνεργασίας με την τεράστια Nuclear Blast έριξε κι άλλο λάδι στη φωτιά της προκατάληψης για τους Orchid, αλλά αυτό ευτυχώς μοιάζει να μην τους επηρεάζει, καθώς όπως αποδεικνύει ο δεύτερος full length δίσκος τους με τίτλο: The Mouths Of Madness, τούτη η ραγδαίως ανερχόμενη μπάντα, δεν πρόκειται να κάνει εκπτώσεις στην τέχνη της.
Τα 9 κομμάτια συνολικής διάρκειας 56 λεπτών, που αποτελούν το The Mouths Of Madness, μαρτυρούν συνθετική κι εκτελεστική πρόοδο, αλλά και διάθεση για βελτίωση σε όλους τους τομείς από τους Orchid, καθώς τόσο σε μουσικό, όσο και στιχουργικό κι οπτικό επίπεδο, η εξέλιξη είναι εύγλωττη, αλλά το σημαντικότερο, κολακευτική για την μπάντα και τον ήχο της.
Οι νέες συνθέσεις των Orchid είναι πιο άμεσες, καθώς οι κιθάρες ηχούν πλέον περισσότερο βαριές κι επιθετικές, ενώ σε συνεργασία με τα σκανταλιάρικα ντραμς, ο ήχος των οποίων ίσως είναι το μοναδικό ψεγάδι της κατά τα λοιπά πολύ καλής παραγωγής, ανεβάζουν το τέμπο των συνθέσεων, προσδίδοντας έτσι στο 70's αισθητικής doom rock τους, μια έξτρα σπιρτάδα.
Τα riffs μοιάζουν βγαλμένα από το τεράστιο βιβλίο του Iommi και τα αισθαντικά solos διανθίζουν το τελικό ηχητικό αποτέλεσμα με μια γοητευτική δόση τρέλας, η οποία αναδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο τα retro ψυχεδελικά ψήγματα, που εμφανίζονται κυρίως λόγω των πλήκτρων στο εξαιρετικό The Mouths Of Madness, καθιστώντας το έτσι, άκρως απολαυστικό.
Το αδάμαστο μπάσο υποστηρίζει με περισσή μαεστρία, τόσο τα δυναμικά ντραμς, ενισχύοντας παράλληλα το groove τους, όσο και την ατίθαση κιθάρα, που πιστά συντροφεύει, ενώ τα φωνητικά διακρίνονται για την ειλικρινή και παθιασμένη ερμηνεία των αρκετά προσωπικών, μα πάντα εμποτισμένων με μια μαγευτική occult αύρα, στίχων του The Mouths Of Madness.
Οι πινελιές της φυσαρμόνικα και του πιάνου προσφέρουν μια σχεδόν ανεπαίσθητη prog υφή στο The Mouths Of Madness, ενώ το ντέφι ενισχύει την ήδη έντονη vintage αίσθηση, που το συνοδεύει, απογειώνοντας παράλληλα τον heavy χαρακτήρα του hippie αισθητικής doom rock των Orchid, που αν δεν το καταλάβατε ως τώρα, μόλις κυκλοφόρησαν έναν δίσκο μάλαμα.
Εν ολίγοις, οι λάτρεις της heavy μουσικής, που ασχολούνται με την ουσία, δηλαδή την μουσική αυτή καθαυτή και ουχί με όλα τα υπόλοιπα, καλό θα ήταν να ακούσουν το συντομότερο δυνατόν το The Mouths Of Madness των εκκολαπτόμενων ηγετών της doom rock σκηνής, Orchid, διότι οι νέες τους μελωδίες, δεν υπάρχει περίπτωση να μην συναρπάσουν άπαντες εξ αυτών.
Nuclear Blast: Official Website
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου