Brunt

Οι ανερχόμενοι Brunt σχηματίστηκαν πριν από 3 χρόνια στη Νορμανδία κι αποτελούν ένα άκρως δυναμικό rock τρίο, που δεν έχει καθόλου φωνητικά, μιας κι αποτελείται από ένα μπάσο, μια κιθάρα και φυσικά από ντραμς, καθώς η περιπετειώδης μουσική τους, που στηρίζεται στα πλέον γοητευτικά παρακλάδια του heavy ήχου, είναι ολοκληρωτικά instrumental κι αυτό έχει ως αποτέλεσμα η υφέρπουσα jam κι ατίθαση αίσθηση της, να ακούγεται εξόχως απολαυστική.

Το πλούσιο μουσικό υπόβαθρο των Brunt, όπως αυτό αποτυπώνεται εύγλωττα στο παρθενικό κι ομώνυμο άλμπουμ τους, που περιέχει 6 κομμάτια συνολικής διάρκειας 32 λεπτών, έχει την δική του μοναδική ταυτότητα και ξεχωρίζει για την ανέμελη διάθεση του stoner μοτίβου της, το οποίο είναι διανθισμένο με blues πινελιές κι έντονα doom ηχοχρώματα, που απογειώνουν το αχνά στολισμένο με ανάγλυφα desert ηχοτοπία ψυχεδελικής υφής, hard rock τσαγανό της.

Η αψεγάδιαστη παραγωγή του Brunt αναδεικνύει τον ταξιδιάρικο κι αδάμαστο χαρακτήρα των συνθέσεων του με την γυαλισμένη της διαύγεια και χαρίζει βάθος στο τελικό μουσικό σύνολο, στο οποίο κυριαρχεί η κιθάρα, η οποία πότε σκαρώνει riffs ιδιαιτέρως heavy κι αιχμηρά και πότε μας βυθίζει σε αχανή post ηχοτοπία stoner ψυχεδέλειας με τα leads και τα solos της, ενώ τα ρυθμικά της μέρη ξεχωρίζουν για τον desert δυναμισμό τους και τις sludge ευαισθησίες τους.

Τα δυναμικά ντραμς των Brunt, τα οποία πλημμυρίζουν με groove τον ντεμπούτο δίσκο τους, συγκροτούν ένα ιδιαιτέρως στιβαρό rythm section με το μεστό τους μπάσο, το οποίο φέρνει σε πρώτο πλάνο τις doom ανησυχίες τους, χάρη στην πυκνή υφή του και το fuzz ταμπεραμέντο του, ενώ η απουσία φωνητικών κρίνεται απόλυτα επιτυχημένη, μιας και η ροή των συνθέσεων τους είναι ήδη υποδειγματική, αλλά και η μουσική τους αυτή καθαυτή, είναι επιεικώς ποιοτική.

Ο πλούσιος μουσικός κόσμος τούτης της εξαιρετικά ελπιδοφόρας μπάντας, μας χαρίζει στιγμές rock ευδαιμονίας και heavy ευτυχίας με την σπιρτόζικη υφή του κι αποτελεί ένα εξαιρετικό πρώτο δείγμα γραφής από τους Brunt, που πετυχαίνουν με την πρώτη τους δουλειά να ξεχωρίσουν από τον σωρό και να χαράξουν το στίγμα τους, χαρίζοντας μας ένα χορταστικό και σχεδόν εθιστικό άκουσμα κι αφήνοντας συνάμα πολλές υποσχέσεις για το μέλλον τους. Φανταστικό.

Brunt: Bandcamp / Facebook

Kvity Znedolenykh Berehiv - Za Nebokray Mriy

Οι Kvity Znedolenykh Beheriv προέρχονται από την δοκιμαζόμενη και βυθισμένη στη δίνη του εμφυλίου Ουκρανία και πιο συγκεκριμένα από την πρωτεύουσα της, Κίεβο κι απαρτίζονται από μόλις έναν πολυτάλαντο, όπως αποδεικνύει ο δυναμικός ήχος τους, μουσικό, ο οποίος ονομάζεται Dmytro και ξεδιπλώνει το πολυσχιδές μουσικό ταλέντο του, στην κιθάρα, το μπάσο, τα ντραμς και τα πλήκτρα, ενώ εμπλουτίζει την μουσική του project του και με τη φωνή του.

 

Το παρθενικό πόνημα τούτης της μονομελούς μπάντας, που έχει demo μορφή και περιέχει μόλις 2 κομμάτια συνολικής διάρκειας 20 λεπτών, φέρει τον τίτλο Za Nebokray Mriy και πλαισιώνεται από ένα μουντό, γκρίζο κι άκρως ατμοσφαιρικό artwork, που ταιριάζει απίστευτα όμορφα με τη μελωδική doom/death μουσική του, ενώ διακρίνεται για την καθαρή παραγωγή του, η οποία αναδεικνύει περίφημα τη δυναμική των συνθέσεων του, χάρη στην διαύγεια της.

 

Η μελαγχολική υφή του εν λόγω demo, αποτυπώνεται εύγλωττα μέσα από τους λυρικούς στίχους του, που είναι γραμμένοι στην μητρική γλώσσα του δημιουργού του κι απογειώνεται από τις θλιμμένες μελωδίες του, οι οποίες στηρίζονται στον doom/death ήχο, όπως τον γνωρίσαμε στα μέσα των 90's, ενώ έντονες είναι οι funeral πινελιές στο Za Nebokray Mriy, το οποίο είναι στολισμένο και με κάμποσα, δυναμικά κι εξόχως απολαυστικά traditional doom ηχοτοπία.

 

Τα λιτά ντραμς του ανθρώπου πίσω από τους Kvity Znedolenykh Beheriv, γεμίζουν με τον πλέον σωστό τρόπο τις συνθέσεις του και συνεργάζονται αρμονικά με το ασθενικό του μπάσο, το οποίο συνοδεύει πιστά την κυρίαρχη κιθάρα στο μοναχικό της ταξίδι στα πλέον σκοτεινά σοκάκια της doom μουσικής, ενώ τα διακριτικά πλήκτρα πλαισιώνουν υπέροχα τις μελωδίες της κι απαλύνουν το βίαιο αίσθημα πόνου, που διακρίνει τα ως επί το πλείστο brutal φωνητικά του.

 

Ο ζοφερός doom ήχος του Za Nebokray Mriy αποπνέει ένα κολακευτικό για τις συνθέσεις του αίσθημα ευδαιμονίας, που χαρίζει ποιητικές αιχμές στις ερεβώδεις μελωδίες του, ενώ η πλούσια μουσική του υπόσταση αποδεικνύει πειστικά το μουσικό ταλέντο του Dmytro, που κάτι μου λέει ότι αν συνεχίσει το ίδιο καλά όπως ξεκίνησε, το εύθραυστο και συνάμα θηριώδες δημιούργημα του, Kvity Znedolenykh Beheriv, δεν θα αργήσει να ξεχωρίσει στον doom χώρο. Έξοχο.

Kvity Znedolenykh Beheriv: Official Website / Youtube

Last Rizla - Seamen

Η πρώτη μορφή των Last Rizla πήρε σάρκα και οστά το 2003 στην Σύρο, όμως το 2006 ήταν η χρονιά κατά την οποία μας συστήθηκαν με τούτο το όνομα κι έπειτα από τρία χρόνια, το 2009, έχοντας πλέον μετακομίσει στην Αθήνα κι έπειτα από κάμποσες αλλαγές στην σύνθεση τους, κυκλοφόρησαν την ντεμπούτο κι ομώνυμη δουλειά τους, ο διάδοχος της οποίας κυκλοφόρησε πριν από λίγες εβδομάδες, τόσο σε φυσική, όσο και σε digital μορφή, με τον τίτλο: Seamen.

Το εν λόγω άκουσμα, το οποίο περιέχει μόλις τρία κομμάτια συνολικής διάρκειας 28 λεπτών, έχει instrumental μορφή, μιας και πλέον οι Last Rizla αποτελούν ένα δυναμικό rock τρίο, που δεν έχει καθόλου φωνητικά κι απαρτίζεται από έναν κιθαρίστα, έναν μπασίστα κι έναν ντράμερ, οι οποίοι έχουν αναμειχθεί τόσο στην παραγωγή, όσο και στο artwork του Seamen, αμφότερα εκ των οποίων, κολακεύουν σημαντικά τις περιπετειώδεις κι αρκούντως heavy συνθέσεις του.

Οι Last Rizla ζουν κι αναπνέουν για να παίζουν ζωντανά την μουσική τους κι έτσι δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός, πως τούτος ο δίσκος ηχογραφήθηκε στα μέσα του 2012 και κυκλοφόρησε μόλις πριν από έναν μήνα περίπου, έχοντας πρώτα ακουστεί live ουκ ολίγες φορές, μιας και τούτοι οι τύποι δεν χάνουν ευκαιρία για συναυλία κι αυτό είναι εμφανές και στις συνθέσεις του Seamen, που αποπνέουν ένα σαγηνευτικό αίσθημα live αυθορμητισμού και rock φρεσκάδας.

Τα έντονα ηχοχρώματα post metal ψυχεδέλειας, που αποτελούνε την βάση της μουσικής των Last Rizla εδώ είναι διανθισμένα με μπόλικα stoner ψήγματα, τα οποία αναδεικνύουν τον fuzz χαρακτήρα των μαγευτικών doom ηχοτοπίων τους και στολίζουν υπέροχα τα αχνά κι ανάγλυφα sludge στοιχεία τους, τα οποία καθιστούν εξόχως απολαυστικό το Seamen, μιας κι ενισχύουν την μουσική ποικιλία του κι αποτυπώνουν εύγλωττα τον heavy και πλούσιο ηχητικά κόσμο του.

Ο συνθετικός οίστρος των Last Rizla είναι αποτέλεσμα της εκτελεστικής τους δεινότητας, η οποία με τη σειρά της είναι απόρροια της αψεγάδιαστης απόδοσης τους, που έχει σαν συνέπεια το έσχατο χρονικά πόνημα τους, να είναι εξόχως χορταστικό κι άκρως απολαυστικό, ενώ η πολύ καλή δουλειά τους σε όλους τους τομείς του Seamen, το καθιστά εντυπωσιακό, παρά το μικρό του δέμας, μιας και τα πάντα είναι λεπτομερώς και με περίσσιο μεράκι πλασμένα. Εξαιρετικό.

Last Rizla: Bandcamp / Blog

Lesados - Imortal

Οι Lesados, που σχηματίστηκαν το 2011, προέρχονται από την Πορτογαλία κι απαρτίζονται από τον Van σε μπάσο και φωνή, από τον Mario στην κιθάρα κι από τον Guise στα ντραμς, οι οποίοι είναι εξαιρετικά ταλαντούχοι ως μουσικοί κι όχι μόνο, καθώς στη νέα δουλειά τους, Imortal, έχουν επιμεληθεί το artwork της, που φέρνει σε comic, αλλά και την παραγωγή της.

Το περί ου ο λόγος άλμπουμ, περιέχει μόλις τρία κομμάτια συνολικής διάρκειας 32 λεπτών περίπου και ξεχωρίζει για τον παλιομοδίτικο ήχο του, που μοιράζεται την ίδια αισθητική με τις metal μπάντες του underground χώρου των δεκαετιών του '80 και του '90, καθώς το ωμό stoner μοτίβο του, έχει έντονες doom και punk αναφορές, που αναδεικνύουν τις metal αιχμές του.

Η κιθάρα σκαρώνει ζόρικα riffs σε αγριεμένο stoner ύφος, τα οποία και διανθίζει με ανάγλυφα doom στοιχεία και με αχνά ψυχεδελικά ψήγματα, ενώ το μεστό κι ατίθασο μπάσο των Lesados, σιγοντάρει επιτυχώς την κιθάρα με τον ογκώδη και βαρύ ήχο του και συνάμα συνοδεύει πιστά τα ντραμς τους, τα οποία χαρίζουν απλόχερα groove στο τελικό μουσικό σύνολο του Imortal.

Τα φωνητικά μοιάζουν σαν να είναι βγαλμένα κατευθείαν μέσα από την καρδιά του underground ακραίου metal ήχου αλλοτινών εποχών και φέρουν μια ιδιαιτέρως έντονη punk αύρα, η οποία με το ισχνό γρέζι της, κολακεύει τις συνθέσεις του Imortal κι εντείνει το εθιστικό old school άρωμα της αρκούντως heavy μουσικής των Lesados, η οποία στάζει τσαμπουκά με κάθε της νότα.

Ο σκληρός κι αλήτικος ήχος τούτης της μπάντας, ενδείκνυται για όσους κι όσες γουστάρουν τη heavy μουσική τους πλημμυρισμένη με πάθος, μιας και το Imortal ξεχειλίζει heavy νταηλίκι, ενώ με κάποιον περίεργο τρόπο, οι Lesados πετυχαίνουν οι συνθέσεις τους να ξεχωρίζουν για τη φρεσκάδα τους, παρά το γεγονός, πως είναι καμωμένες με σχεδόν ντεμοντέ υλικά. Χορταστικό.

Lesados: Facebook / Official Website

Trysth - Soulchambers

Οι τριμελής Trysth, που απαρτίζονται από τον Georgi στα ντραμς, από τον Asen στην κιθάρα κι από τον Yavor σε μπάσο και φωνή, προέρχονται από την πρωτεύουσα της Βουλγαρίας, Σόφια, εκεί όπου σχηματίστηκαν πριν από περίπου δύο χρόνια και πρόκειται να κυκλοφορήσουν τον ερχόμενο Νοέμβριο μέσω της συμπατριώτισσας τους δισκογραφικής, Serpent Eve Records, την πρώτη τους δουλειά, που θα φέρει τον τίτλο Soulchambers και θα έχει full length μορφή.

Το εν λόγω άκουσμα περιέχει 6 κομμάτια συνολικής διάρκειας 50 λεπτών και πλαισιώνεται από ένα υπέροχο κι ατμοσφαιρικό artwork, που ταιριάζει απίστευτα καλά με την σκοτεινή μουσική του, ενώ διακρίνεται για την διαυγή παραγωγή του, που κολακεύει τις συνθέσεις του, οι οποίες έχουν ως βάση τον sludge ήχο, τον οποίο οι Trysth έχουν φροντίσει να διανθίσουν εντέχνως με έντονα post στοιχεία κι ανάγλυφα doom ηχοτοπία, αναδεικνύοντας έτσι τις prog πινελιές του.

Η φωνή είναι μοιρασμένη σε brutal μορφή και καθαρή σε στιλ ψαλμωδίας, ενισχύοντας έτσι την καλή ροή του Soulchambers και συμβάλλοντας σημαντικά στην μουσική ποικιλία του, ενώ η κιθάρα οδηγεί τις συνθέσεις, πότε στα αχανή βάθη του ατμοσφαιρικού κι ακραίου συνάμα heavy ήχου, με τα δυναμικά sludge αύρας και doom αισθητικής riffs της και πότε μας ταξιδεύει στα πλέον μελωδικά prog σοκάκια με τις εύθραυστες post μελωδίες των leads και των solos της.

Τα δυναμικά ντραμς των Trysth κρατούν με περισσή μαεστρία τα μπόσικα των συνθέσεων τους και με δεξιοτεχνία στολίζουν με απύθμενο groove το τελικό μουσικό σύνολο, το οποίο αποκτά βάθος κι όγκο χάρη στο μεστό τους μπάσο και την πυκνή υφή του, ενώ η εκπληκτική απόδοση τους, μαρτυρά με εύγλωττο τρόπο, τόσο την εκτελεστική δεινότητα τους, όσο και τον συνθετικό τους οίστρο, ο οποίος περίτεχνα αποτυπώνει τη μοναδική και πλούσια μουσική τους ταυτότητα.

Ο μουσικός κόσμος τούτης της εξαιρετικά ταλαντούχας κι άκρως ελπιδοφόρας μπάντας, μας χαρίζει στιγμές heavy ευδαιμονίας μέσα από τις μελαγχολικές του μελωδίες και καθιστά έτσι το απολαυστικό Soulchambers ένα εξαιρετικό πρώτο δείγμα γραφής, χαρίζοντας του παράλληλα μια άκρως εθιστική αίσθηση σαγήνης, που αφήνει υπερβολικά πολλές ελπίδες για το μέλλον των πολλά υποσχόμενων Trysth. Sludge θλίψη και post οδύνη εγγυώνται ένα άκουσμα, καθηλωτικό.

Trysth: Bandcamp / Facebook

Serpent Eve Records: Facebook

Headquake - Into The Spiral

Οι ανερχόμενοι Headquake σχηματίστηκαν το 1999 κι έχουν την βάση τους στην Αθήνα, ενώ η σύνθεση τους ποτέ δεν υπήρξε σταθερή όλα αυτά τα χρόνια, μιας και τούτη η μπάντα λειτουργεί ως μια μεγάλη οικογένεια, όπου όλοι οι καλοί μουσικοί είναι ευπρόσδεκτοι κι έτσι υπήρξαν ουκ ολίγες αλλαγές στο line up τους κατά τη διάρκεια των χρόνων, οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα η μικρή τον αριθμό δισκογραφία τους, να αναπτύσσεται με πολύ, πάρα πολύ αργούς ρυθμούς.

Το δεύτερο full length άλμπουμ τους, που πρόκειται να κυκλοφορήσει σε φυσικές κόπιες στις αρχές του ερχόμενου Οκτώβρη μέσω της Dia De Los Muertos Records και προς το παρόν είναι διαθέσιμο προς streaming και download μέσα από την σελίδα της Smash Records στο bandcamp, φέρει τον τίτλο Into The Spiral και περιέχει 6 κομμάτια συνολικής διάρκειας 35 λεπτών, ενώ διακρίνεται για το εκπληκτικό του artwork και την αψεγάδιαστη παραγωγή του.

Η περιπετειώδης μουσική των Headquake, όπως τουλάχιστον αυτή αποτυπώνεται στο δεύτερο πόνημα τους, στηρίζεται στον heavy rock ήχο και φέρει έντονα stoner στοιχεία στην ραχοκοκαλιά της, η οποία είναι διανθισμένη με ανάγλυφα garage ηχοχρώματα και στολισμένη με ισχνά blues rock ηχοτοπία, τα οποία αναδεικνύουν υπέροχα, τόσο τις αχνές doom ατασθαλίες της, όσο και τις σχεδόν ανεπαίσθητες post punk πινελιές της, μαρτυρώντας έτσι την alternative αύρα της.

Τα μελωδικά φωνητικά των Headquake σε συνεργασία με την ακουστική κιθάρα χαρίζουν ένα εξόχως απολαυστικό ταξιδιάρικο αίσθημα στις συνθέσεις τους, ενώ τα δυναμικά τους ντραμς σε συνδυασμό με το μεστό τους μπάσο, κρατούν με μαεστρία τα μπόσικα του Into The Spiral, το οποίο οφείλει πολλά στην ηλεκτρική κιθάρα, που σκαρώνει αρκούντως heavy και δυνατά riffs κι άκρως χορταστικά solos, προδίδοντας έτσι την υφέρπουσα rock ψυχεδέλεια των συνθέσεων.

Ο πλούσιος μουσικός κόσμος τούτης της άκρως ταλαντούχας μπάντας, έχει ως αποτέλεσμα ο δεύτερος χρονικά δίσκος τους να αποτελεί ένα ιδιαιτέρως ενδιαφέρον άκουσμα, μιας και οι εξόχως εμπνευσμένες μελωδίες του Into The Spiral, που φέρουν πυρακτωμένη την προσωπική μουσική σφραγίδα των δημιουργών τους, ξεχειλίζουν heavy τσαγανό και rock σπιρτάδα κι αφήνουν πολλές υποσχέσεις για το μέλλον των Headquake με την ποιότητα τους. Εξαιρετικό.

Headquake: Facebook

Smash Records: Official Website

Yob - Clearing The Path To Ascent

Οι προερχόμενοι από το Όρεγκον, Yob, σχηματίστηκαν το 1996 κι έπειτα από ένα διάλειμμα τριών ετών, ενεργοποιήθηκαν ξανά το 2009 με την σύνθεση τους να παραμένει σταθερή και να περιέχει τον ιδρυτή τους Mike Scheidt σε κιθάρα και φωνή, τον Travis Foster στα ντραμς και τον Aaron Rieseberg στο μπάσο, όλοι εκ των οποίων είναι εξαιρετικοί μουσικοί κι αυτό γίνεται εύκολα αντιληπτό μέσα κι από την έβδομη συνολικά full length δουλειά τους, μα πρώτη για λογαριασμό της φημισμένης Neurot Recordings, με τίτλο: Clearing The Path To Ascent.

 

Το εν λόγω άλμπουμ, περιέχει 4 κομμάτια συνολικής διάρκειας 62 λεπτών και πλαισιώνεται από ένα επιεικώς φανταστικό artwork, που δένει υπέροχα με το μουσικό και στιχουργικό περιεχόμενο του, ενώ ξεχωρίζει για την στιβαρή παραγωγή του, που προσδίδει διαύγεια και περίσσιο όγκο, αλλά και βάθος στο τελικό μουσικό αποτέλεσμα, το οποίο αποτελεί ωδή στον ευρύτερο doom ήχο, καθώς το αρχέγονο doom metal μοτίβο του, είναι διανθισμένο με έντονα drone στοιχεία κι ανάγλυφα funeral ψήγματα, που απογειώνουν τις post μελωδίες και τα sludge ξεσπάσματα του.

 

Η αραιή χρήση samples βοηθά σημαντικά την εξαιρετική ροή του Clearing The Path To Ascent κι εντείνει το βαθύ νόημα των στίχων του, που έχοντας λυρική διάθεση, καταπιάνονται με ζητήματα εσωτερικής κι ενδοσκοπικής φύσεως, ενώ η φωνή του ηγέτη της μπάντας, που άλλοτε είναι καθαρή σαν τα κρυστάλλινα νερά κι άλλοτε παραμορφωμένη με σχιστή brutal υφή, ενισχύει την διάχυτη μελαγχολία των συνθέσεων των Yob, που σε τούτο το άκουσμα καταθέτουν το μουσικό ταλέντο τους σε όλο του το μεγαλείο, μιας και η απόδοση τους, είναι αψεγάδιαστη.

 

Τα δυναμικά ντραμς των Yob διακρίνονται για την απαράμιλλη τεχνική τους και τα καταιγιστικά σε στιγμές χτυπήματα τους, τα οποία συνοδεύουν το μεστό τους μπάσο στα ισχνά και θολά progressive rock ηχοτοπία, που στολίζουν το Clearing The Path To Ascent, ενώ η κιθάρα κλέβει την παράσταση με τον πολυσχιδή χαρακτήρα της και τον γλυκό τονισμό της, καθώς του χαρίζει πρωτόγονης doom αύρας riffs και μελίσταχτα leads γαλήνιας υφής, που σε συνδυασμό με τα εύθραυστα και γεμάτα σπιρτάδα solos της, εμπλουτίζουν τις εμπνευσμένες συνθέσεις του.

 

Ο τίτλος του Clearing The Path To Ascent ευρισκόμενος σε πλήρη κι απόλυτη αρμονία με την περιπετειώδη υφή και την πλούσια μουσική ποικιλία των συνθέσεων του, μαρτυρά εύγλωττα τον ανηφορικό δρόμο, που οι Yob επέλεξαν να ακολουθήσουν στην πορεία τους προς το Έβερεστ του heavy ήχου κι αυτό αποδεικνύεται περίτρανα μέσα από τις φορτισμένες συναισθηματικά μελωδίες τους, οι οποίες φέρουν αχνά stoner ηχοχρώματα στο πληγωμένο doom σκαρί τους, πετυχαίνοντας έτσι να αναδείξουν την υφέρπουσα rock ψυχεδέλεια της heavy υπόστασης τους.

 

Εν ολίγοις, τούτο το χορταστικό κι εξόχως απολαυστικό άκουσμα θαρρώ, πως αναδεικνύει με τον πλέον πειστικό τρόπο τις αρετές των δημιουργών του και συνάμα νομίζω ότι θα αποτελέσει σημείο αναφοράς στην δισκογραφία τους, καθώς το εκπληκτικό Clearing The Path To Ascent περιέχει κάποιες από τις πλέον όμορφες συνθέσεις των Yob, ενώ ο τερατώδους ομορφιάς κι εσωστρεφής χαρακτήρας του, ο οποίος απαιτεί την πλήρη προσοχή κι αφοσίωση του ακροατή, είμαι σίγουρος ότι θα σκλαβώσει όλες τις αισθήσεις με την doom σαγήνη του. Μεγαλειώδες.

Yob: Facebook

Neurot Recordings: Official Website

Earth - Primitive And Deadly

Οι φημισμένοι Earth σχηματίστηκαν το 1990 στο Σιάτλ της Ουάσιγκτον κι απαρτίζονται πλέον από τον εκ των ιδρυτών τους, Dylan Carlson στην κιθάρα, από τον Bill Herzog στο μπάσο κι από την Adrienne Davies στα ντραμς, ενώ στην έσχατη χρονικά δουλειά τους, που κυκλοφορεί όπως πάντα από την Southern Lord Records, συμμετέχουν και οι Jodie Cox, Brett Nelson στις κιθάρες, καθώς κι ο Randall Dunn, που επιμελήθηκε και την παραγωγή, στο moog synthesizer.

Το εν λόγω άλμπουμ, που περιέχει 5 κομμάτια συνολικής διάρκειας 48 λεπτών περίπου, φέρει τον τίτλο: Primitive And Deadly και ξεχωρίζει τόσο για την ωμή και διαυγή παραγωγή του, που χαρίζει στις συνθέσεις του μια τραχιά αίσθηση, όσο και για το γεμάτο συμβολισμούς artwork του, που πλαισιώνει υπέροχα την απολαυστική μουσική του, η οποία διανθίζεται επιτυχώς από τα σκοτεινά φωνητικά του Mark Lanegan και την μαγικά αισθαντική φωνή της Rabi Shabeen Qazi.

Η βαφτισμένη σε μελαγχολικά americana ύδατα, κιθάρα του αρχηγού των Earth, με μαεστρία υφαίνει το θολό drone μοτίβο των συνθέσεων τους και το στολίζει συχνά πυκνά με ψυχεδελικά folk rock ηχοτοπία, προσφέροντας έτσι την ευκαιρία στις guest κιθάρες να ζωγραφίσουν με τα ανεπαίσθητα blues ηχοχρώματα τους, acid rock μελωδίες, οι οποίες συνοδεύουν υπέροχα τον έμφυτο νοσταλγικό χαρακτήρα του moog synthesizer, που εντείνει τα αχνά doom ψήγματα τους.

Τα στιβαρά ντραμς κρατούν με δεξιοτεχνία τα μπόσικα του Primitive And Deadly και βρίσκονται σε πλήρη αρμονία με το μεστό μπάσο, που του χαρίζει απλόχερα βάθος με τον γλυκό τονισμό του, ενώ τα ανδρικά φωνητικά, αν κι αρχικά μοιάζουν παράταιρα, τελικά αποδεικνύονται εξόχως σημαντικά για την ροή του δίσκου, μιας και συμβάλουν τα μέγιστα στην σκοτεινή ατμόσφαιρα του με το ισχνό τους γρέζι, που είναι αποτέλεσμα της σχεδόν θαμπής και χαμηλής τους, έντασης.

Ο υπόκωφος πόνος των ανδρικών φωνητικών, ενισχύει την διαολεμένα θλιμμένη υπόσταση του Primitive And Deadly κι εμπλουτίζει τις εμπνευσμένες συνθέσεις του με τη πυκνή σκιά του, ενώ η γυναικεία φωνή πλημμυρίζει με την σαγήνη της, το ένα και μοναδικό κομμάτι του δίσκου, στο οποίο κάνει την πληθωρική εμφάνιση της και κλέβει τη παράσταση με τον αέρινο δυναμισμό της, χαρίζοντας γοητεία στο ανείπωτης ομορφιάς τελικό μουσικό σύνολο με το ληθαργικό της πάθος.

Εν ολίγοις, για ακόμη μια φορά οι Earth πετυχαίνουν με τον οργασμικό συνθετικό τους οίστρο και την αψεγάδιαστη απόδοση τους, να κυριαρχήσουν επί των μουσικών τους φόβων και μας χαρίζουν έτσι με το Primitive And Deadly ένα άκουσμα ονειρικό, στο οποίο παντρεύουν το αινιγματικό μουσικό μέλλον τους με το πλούσιο παρελθόν τους, χαρίζοντας μας τον πλέον βαρύ και συνάμα εύθραυστο δίσκο των τελευταίων δέκα ετών της ως τώρα πορεία τους. Μαγευτικό.

Earth: Official Website / Facebook

Southern Lord Records: Official Website

Pallbearer - Foundations Of Burden

Οι ραγδαίως ανερχόμενοι Pallbearer, που γεννήθηκαν το 2008 στο Αρκάνσας, επιστρέφουν στην δισκογραφία, δυο χρόνια μετά το εξαιρετικό τους ντεμπούτο κι έπειτα από μια αλλαγή στη σύνθεση τους, που πλέον περιέχει τους Joseph Rowland σε μπάσο, πιάνο και πλήκτρα, Devin Holt σε κιθάρα και φωνητικά, Brett Campbell σε φωνή και κιθάρα και τον εισελθών πριν από δυο χρόνια στη μπάντα, Mark Lierly στα ντραμς, με την δεύτερη full length δουλειά τους.

Το εν λόγω άλμπουμ φέρει τον τίτλο Foundations Of Burden και περιέχει 6 κομμάτια συνολικής διάρκειας 55 λεπτών, ενώ ξεχωρίζει για το πραγματικά εκπληκτικό artwork του ταλαντούχου Sean Williams και την διαυγή κι άκρως δυναμική παραγωγή του φημισμένου Billy Anderson, η οποία αναδεικνύει περίφημα τις περιπετειώδεις συνθέσεις του, σε συνδυασμό πάντα με την τρομακτική πρόοδο των Pallbearer, που μοιάζουν και είναι βελτιωμένοι σε όλους τους τομείς.

Η αψεγάδιαστη απόδοση των Pallbearer μαρτυρά την εκτελεστική δεινότητα τους, η οποία αποτυπώνει εύγλωττα τον συνθετικό τους οίστρο, που σε σχέση με το προηγούμενο πόνημα τους, στο χορταστικό Foundations Of Burden ξεχειλίζει αυτοπεποίθηση και τρανή απόδειξη για αυτό, αποτελούν τα παθιασμένα κι αισθαντικά φωνητικά του, τα οποία χαρίζουν μια σχεδόν ανεπαίσθητη αύρα αισιοδοξίας στο τελικό μουσικό σύνολο με την έμφυτη μελαγχολία τους.

Τα ντραμς εδώ είναι περισσότερο τεχνικά κι αυτό έχει ως συνέπεια τα κομμάτια του εξαιρετικού Foundations Of Burden να ξεχειλίζουν groove, ενώ το πυκνό μπάσο εντείνει τις prog και retro rock λεπτομέρειες, που διακρίνουν το παραδοσιακό doom μοτίβο των Pallbearer, το οποίο πηγάζει κυρίως από τις δυο κιθάρες τους, που άλλοτε πλέκουν στιβαρά riffs σε traditional ύφος κι άλλοτε υφαίνουν doom / death αισθητικής leads κι εθιστικά solos με έντονο epic άρωμα.

Ο πλούσιος κι εξόχως heavy ήχος του Foundations Of Burden, που περιέχει ακόμη κι ambient σημεία, καθώς και κάμποσα ψήγματα κλασικού heavy metal, αποτελεί μια ωδή στη traditional doom μουσική, μιας και γεννάει ποικίλα και δυνατά αισθήματα με κάθε νότα του, ενώ η έντονη συναισθηματική φόρτιση του, εντείνεται από τους αιχμηρά ειλικρινείς στίχους των Pallbearer, που καταθέτουν την πληγωμένη ψυχή τους, σε τούτο το ιδιαιτέρως απολαυστικό άκουσμα.

Εν ολίγοις, το εξαιρετικό Foundations Of Burden επιβεβαιώνει το τεράστιο ταλέντο, καθώς και την μεγάλη δυναμική των πολλά υποσχόμενων δημιουργών του και συναντά τις πολύ υψηλές προσδοκίες, που το εξίσου εντυπωσιακό ντεμπούτο τους είχε καλλιεργήσει και συγχρόνως μας γεμίζει ελπίδες για το λαμπρό, όπως όλα δείχνουν, μέλλον των Pallbearer, που κάτι μου λέει ότι σε λίγα χρόνια θα λογίζονται ως μια από τις διαχρονικά καλύτερες doom μπάντες. Υπόκλιση.

Pallbearer: Facebook / Official Website

Profound Lore Records: Official Website

Kreyskull - Tower Witch

 

Οι προερχόμενοι από την Φιλανδία Kreyskull σχηματίστηκαν πριν από περίπου πέντε χρόνια κι απαρτίζονται από τέσσερις ιδιαιτέρως ταλαντούχους μουσικούς και πιο συγκεκριμένα από τον Pasi στο μπάσο, από τον Timo στα ντραμς, από τον Saku στην κιθάρα κι από τον Kari στη φωνή, οι οποίοι πρόκειται να κυκλοφορήσουν στις αρχές του ερχόμενου Οκτώβρη μέσω της Inverse Records την δεύτερη full length δουλειά τους, που θα φέρει τον τίτλο: Tower Witch.

Το εν λόγω άλμπουμ περιέχει 9 κομμάτια συνολικής διάρκειας 41 λεπτών περίπου και ξεχωρίζει για την αψεγάδιαστη παραγωγή του, που με την διαύγεια της προσδίδει μια έξτρα δυναμική στις ήδη εκρηκτικές συνθέσεις του, οι οποίες αποτελούν ένα εξόχως χορταστικό μείγμα 70's heavy metal ηχοτοπίων και μοντέρνου heavy rock, ενώ το doom στοιχείο είναι ιδιαιτέρως έντονο στην φέρουσα και κάμποσες, ανεπαίσθητες μεν, απολαυστικές δε, jazz πινελιές, ραχοκοκαλιά του.

Η κιθάρα ξεχειλίζει ενέργεια και πλημμυρίζει με τον πληθωρικό της χαρακτήρα το σπινθηροβόλο τελικό μουσικό σύνολο, το οποίο κι εμπλουτίζει με τα δυνατά της riffs και τα ατίθασα solos της, ενώ το πομπώδες rythm section των Kreyskull, που αποτελείται από το μεστό κι αδάμαστο μπάσο τους κι από τα πνιγμένα σε ένα vintage αισθητικής groove ντραμς τους, που εντείνουν το δυναμισμό του Tower Witch κι ενισχύουν την μεθυστική αίσθηση rock 'n' roll αλητείας του.

Τα γεμάτα γρέζι φωνητικά του εν λόγω απολαυστικού ακούσματος, ταιριάζουν απόλυτα στην retro του αύρα κι αναδεικνύουν με τον καλύτερο τρόπο τις λιγοστές συναισθηματικές του στιγμές, οι οποίες σε συνδυασμό με τα jazz ψήγματα των συνθέσεων του, απογειώνουν τη doom rock υπόσταση τους, η οποία ξεχειλίζει φρεσκάδα, μαρτυρώντας έτσι τόσο την εκτελεστική ικανότητα τούτης της άκρως ελπιδοφόρας μπάντας, όσο και το πολύ πλούσιο συνθετικό της ταλέντο.

Ο περιπετειώδης ήχος των Kreyskull θαρρώ ότι στάζει heavy rock τσαγανό με κάθε νότα του, μιας και το σπιρτόζικο ύφος του νέου τους δίσκου, αποτελεί ένα άψογο δείγμα rock αδρεναλίνης, που τυγχάνει να ξεχειλίζει από έμπνευση κι αυτό έχει ως αποτέλεσμα το εξαίρετο Tower Witch να αποτελεί ένα άκρως απολαυστικό doom rock δίσκο και συνάμα να αφήνει πολλές υποσχέσεις για το μέλλον των δημιουργών του, οι οποίοι νομίζω ότι δε θα αργήσουν να ξεχωρίσουν. Έξοχο.

Kreyskull: Facebook

Inverse Records: Official Website

 

Necro

Οι άκρως ταλαντούχοι Necro σχηματίστηκαν το 2009 στη Βραζιλία υπό το όνομα Necronomicon κι απαρτίζονται από τρεις εξόχως ικανούς μουσικούς και πιο συγκεκριμένα από τη Lillian στην κιθάρα και την φωνή, από τον Pedro στο μπάσο, το mellotron και τη φωνή και από τον Thiago στα ντραμς, ενώ οι τρεις τους επιμελήθηκαν τα πάντα σχετικά με την παραγωγή του νέου τους κι ομώνυμου πονήματος, που πλαισιώνεται από ένα τρομακτικά λεπτομερές κι όμορφο artwork.

Το εν λόγω άλμπουμ, περιέχει 6 κομμάτια συνολικής διάρκειας 33 λεπτών, οι στίχοι των οποίων είναι μοιρασμένοι ανάμεσα στην μητρική γλώσσα των Necro και στα αγγλικά και καταπιάνονται με occult θεματολογίας ιστορίες, ενισχύοντας έτσι την ήδη έντονη retro αύρα των συνθέσεων τους, η οργανική δυναμική των οποίων, απογειώνεται χάρη στην πεντακάθαρη και vintage αισθητικής παραγωγή του, που πετυχαίνει και χαρίζει φρεσκάδα στο τελικό μουσικό σύνολο.

Η κιθάρα με τον fuzz χαρακτήρα της σκαρώνει riffs σε doom rock ύφος, τα οποία διανθίζει με έντονες prog rock πινελιές, χάρη και στην πολύτιμη βοήθεια του επίσης βαφτισμένου στο fuzz μπάσο των Necro, που χαρίζει βάθος στις συνθέσεις τους, ενώ στολίζει τις περιπετειώδεις μελωδίες τους, με solos βγαλμένα μες από τα αχανή βάθη της rock ψυχεδέλειας, εκεί από όπου τα δυναμικά τους ντραμς, τους προσδίδουν rock 'n' roll τσαγανό με το απύθμενο groove τους.

Τα γυναικεία φωνητικά προσφέρουν acid folk ηχοχρώματα στο Necro με την εύθραυστη χροιά τους και συνοδεύουν υπέροχα την αντρική φωνή, η οποία του χαρίζει blues rock αιχμές, με το έμφυτο γρέζι της, ενώ moog και mellotron ενισχύουν τις ρετρό καταβολές του, με την παλιακή αύρα τους, που φέρει στο σπιρτόζικο σκαρί της έντονα heavy psych ηχοτοπία κι ανάγλυφα hard rock στοιχεία, που συνδυαστικά με τη doom υφή του, καθιστούν το Necro άκρως απολαυστικό.

Ο πλούσιος κι αρκούντως heavy ήχος των εξόχως ελπιδοφόρων Necro περιέχει και κάμποσα space rock ψήγματα, που συμβάλουν τα μέγιστα στην ψυχεδελική του μορφή, ενώ τα ισχνά folk στοιχεία τους αποτελούν τον καλύτερο σύντροφο των doom rock μελωδιών τους, καθώς δίνουν γαλήνια αύρα στις δυναμικές κι εμπνευσμένες τους συνθέσεις, που αναδεικνύουν εύγλωττα με την prog αύρα τους, την προσωπική ταυτότητα των πολλά υποσχόμενων Necro. Σαγηνευτικό.

Necro: Bandcamp / Facebook

Burn The Sun - Crack Of Dawn

Οι ανερχόμενοι Burn The Sun σχηματίστηκαν το 2010 κάπου στην Αθήνα κι απέκτησαν την σημερινή τους μορφή το καλοκαίρι του 2012 όταν έπειτα από λίγες αλλαγές στην τότε σύνθεση τους, αυτή πλέον περιέχει τους εξής τέσσερις ταλαντούχους μουσικούς: τον Σταμάτη σε κιθάρα και φωνή, τον Άγγελο στα ντραμς, τον Φώτη στη κιθάρα και τον Γιώργο στο μπάσο.

Το έσχατο χρονικά πόνημα τους, που είναι το δεύτερο τους συνολικά, καθώς προηγήθηκε ένα demo την περασμένη χρονιά, φέρει τον τίτλο: Crack The Dawn κι έχει την μορφή EP, μιας κι αποτελείται από 5 κομμάτια συνολικής διάρκειας 30 λεπτών περίπου, ενώ ξεχωρίζει τόσο για την αψεγάδιαστη και διαυγή παραγωγή του, όσο και για το λεπτομερές κι όμορφο artwork του.

Η μουσική των Burn The Sun έχει τις ρίζες της βαθιά χωμένες στην heavy ψυχεδέλεια, την οποία έχουν φροντίσει να διανθίσουν με post rock ψήγματα, αναδεικνύοντας έτσι την εύθραυστη υπόσταση τους, ενώ οι έντονες stoner αναφορές τους, διακρίνονται για τις ανεπαίσθητες sludge αιχμές και τις αχνές southern πινελιές τους, καθώς και για την μεθυστική desert αύρα τους.

Τα φωνητικά χαρίζουν ισχνά blues στοιχεία στο τελικό σύνολο με το πάθος και το γρέζι τους, ενώ το μεστό μπάσο συνοδεύει φανταστικά, τόσο τα δυναμικά ντραμς, που κρατούν με μαεστρία τα μπόσικα του Crack The Dawn, όσο και τις αδάμαστες κιθάρες, που κλέβουν την παράσταση με την γλυκιά τονικότητα, που διακρίνει τις άλλοτε δυνατές κι άλλοτε γαλήνιες μελωδίες τους.

Ο προσωπικός χαρακτήρας της μουσικής των Burn The Sun αναδεικνύεται χάρη στο συνθετικό κι εκτελεστικό ταλέντο τους, καθώς καλύπτουν με δεξιοτεχνία τις μπόλικες επιρροές τους και χαρίζουν έτσι τη δική τους μοναδική χροιά στις εθιστικές μελωδίες τους, που αποπνέουν με κάθε νότα τους φρεσκάδα, καθιστώντας εξόχως απολαυστικό το άρτιο Crack The Dawn. Εξαίρετο.

Burn The Sun: Bandcamp / Facebook

Brain Pyramid - Chasma Hideout

Οι Γάλλοι Brain Pyramid σχηματίστηκαν στα τέλη του 2012 και πέρυσι κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο EP τους, έπειτα από την κυκλοφορία του οποίου υπήρξε μια αλλαγή στη σύνθεση τους, που πλέον περιέχει τον Gaston στη κιθάρα και τη φωνή, τον Baptiste στα ντραμς και τον Ronan στο μπάσο, οι οποίοι ετοίμασαν το πρώτο full length τους, με τίτλο: Chasma Hideout, που πρόκειται να κυκλοφορήσει από την Acid Cosmonaut Records τον ερχόμενο Οκτώβρη.

Το εν λόγω άλμπουμ περιέχει 7 κομμάτια συνολικής διάρκειας 46 λεπτών και διακρίνεται για την διαυγή και δυναμική παραγωγή του, η οποία αναδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο το σπιρτόζικο ταμπεραμέντο των συνθέσεων του, ενώ εκτός των άλλων ξεχωρίζει και για την περιπετειώδη υφή τους, η οποία οφείλεται στον συνθετικό οίστρο των δημιουργών του, που έχουν πετύχει να συνδυάσουν άψογα, μερικά από τα πλέον σαγηνευτικά παρακλάδια του heavy rock ήχου.

Η κιθάρα πότε σκαρώνει εκρηκτικά stoner ύφους riffs και πότε ξεχωρίζει για τις ρυθμικές blues μελωδίες της, που ντύνουν υπέροχα τα σαλεμένα και heavy psych αισθητικής solos της, τα οποία απογειώνουν το εκπληκτικό Chasma Hideout με την περίσσια ενέργεια τους, ενώ τα γεμάτα γρέζι φωνητικά χαρίζουν μια αχνή vintage αίσθηση στην δυνατή και κάπως τραχιά μουσική των Brain Pyramid, ενισχύοντας έτσι την υφέρπουσα αύρα αλητείας του ήχου τους.

Τα ντραμς τους κρατούν με μαεστρία τα μπόσικα του Chasma Hideout και συμβάλουν τα μέγιστα στο απύθμενο groove του με τα δυναμικά χτυπήματα τους, ενώ το μπάσο συνοδεύει πιστά, τόσο την ατίθαση κιθάρα των Brain Pyramid, όσο και τα σκανδαλιάρικα ντραμς τους, προσδίδοντας όγκο και βάθος στο τελικό σύνολο κι αναδεικνύοντας έτσι τις ανεπαίσθητες space πινελιές των πνιγμένων, σε μια ψυχεδελική heavy rock αδρεναλίνη, ηχοτοπίων τους.

Ο οργανικός ήχος τούτης της μπάντας αποδεικνύει με εύγλωττο τρόπο την αγάπη τους για το αγνό rock 'n' roll κι αυτό αποτυπώνεται και στις εθιστικές συνθέσεις του παρθενικού full length πονήματος τους, καθώς το εξαιρετικό Chasma Hideout στάζει rock τσαγανό σε κάθε νότα του, ενώ οι πλούσιες ηχητικά συνθέσεις του, μαρτυρούν εύγλωττα το τεράστιο μουσικό ταλέντο των Brain Pyramid, που αφήνουν πολλές υποσχέσεις για το heavy psych μέλλον τους. Εξαίσιο.

Brain Pyramid: Bandcamp / Facebook

Acid Cosmonaut Records: Official Blog / Facebook

Fuzzly - Vol. II

Οι άκρως ταλαντούχοι Fuzzly σχηματίστηκαν το 2001 στην Βραζιλία κι απαρτίζονται από τον Dark στην κιθάρα και τη φωνή, από τον Rodrigo στο μπάσο κι από τον Rafael στα ντραμς, ενώ στα τέλη του περασμένου Αυγούστου κυκλοφόρησαν την πολλοστή, μα μόλις δεύτερη full length δουλειά τους, η οποία φέρει τον λιτό κι απέριττο, μα πλήρως περιεκτικό τίτλο: Vol. II.

Το εν λόγω άλμπουμ περιέχει 6 κομμάτια συνολικής διάρκειας 27 μόλις λεπτών και ξεχωρίζει για την πολύ καλή παραγωγή του, που χαρίζει μια διόλου ευκαταφρόνητη έξτρα δυναμική στο τελικό μουσικό σύνολο με την διαύγεια της, ενώ συνοδεύεται από ένα λεπτομερές κι όμορφο artwork, που πλαισιώνει υπέροχα τις βαφτισμένες σε θολά και ψυχεδελικά fuzz νερά, μελωδίες του.

Η μουσική των Fuzzly, όπως μάλλον μαρτυρά και το όνομα τους, διακρίνεται για τον fuzz χαρακτήρα της, αλλά και για την μελωδική κι εύθραυστη υφή της, καθώς συνδυάζει φανταστικά τις ψυχεδελικές desert ανησυχίες τους, με το στιβαρό stoner υπόβαθρο τους, ενώ εμπλουτίζει τον ήδη περιπετειώδη heavy rock χαρακτήρα τους, με τα έντονα space rock ηχοτοπία τους.

Τα ντραμς δίνουν με μαεστρία τον ρυθμό στα έγχορδα και πλημμυρίζουν το Vol. II με το απύθμενο groove τους, ενώ το μεστό μπάσο γεμίζει τις συνθέσεις του με τον όγκο του κι ωθεί την κιθάρα σε ένα διαγαλαξιακό heavy rock ταξίδι ανείπωτης ομορφιάς, το οποίο χάνει τον χαρακτηρισμό instrumental, χάρη στα ισχνά και σχεδόν ανεπαίσθητα φωνητικά των Fuzzly.

Ο χορταστικός ήχος των Fuzzly ξεχειλίζει από το περίσσιο πάθος και το αγνό μεράκι τους, ενώ οι εμπνευσμένες συνθέσεις τους, μαρτυρούν το αχαλίνωτο μουσικό τους ταλέντο, το οποίο στο έξοχο Vol. II βρίσκεται σε απόλυτη αρμονία με την αψεγάδιαστη απόδοση τους, χαρίζοντας μας έτσι ένα ιδιαιτέρως απολαυστικό και σχεδόν εθιστικό άκουσμα ψυχεδελικής heavy rock υφής.

Εν ολίγοις, εδώ έχουμε να κάνουμε με μια άρτια heavy κυκλοφορία από μια μπάντα έξοχα καταρτισμένη, καθώς το συμβατό με όλα τα κλισέ της μουσικής, που υπηρετεί με ζήλο, Vol. II, πετυχαίνει και στάζει heavy τσαγανό με κάθε μια νότα του κι αυτό αποτελεί μεγάλη επιτυχία των Fuzzly, που χωρίς να πρωτοτυπούν, διακατέχονται από μια έντονη αύρα φρεσκάδας. Έξοχο.

Fuzzly: Bandcamp / Facebook

Alien Mustangs - River

Οι ανερχόμενοι και σφόδρα ταλαντούχοι Alien Mustangs σχηματίστηκαν κάπου μες το 2010 στην όμορφη Θεσσαλονίκη κι απαρτίζονται από πέντε ικανότατους μουσικούς, που πρόσφατα κυκλοφόρησαν την δεύτερη δουλειά τους, η οποία φέρει τον λιτό κι απέριττο τίτλο River κι έχει την μορφή EP, καθώς περιέχει μόλις 3 κομμάτια συνολικής διάρκειας 18 λεπτών.

Το εν λόγω άκρως χορταστικό και ιδιαιτέρως απολαυστικό, παρά την μικρή του διάρκεια, άκουσμα, κυκλοφορεί σε φυσική κόπια και πιο συγκεκριμένα σε μορφή 10" βινυλίου από την Hands In Sand Records, ενώ οι εξόχως ελπιδοφόροι και πολλά υποσχόμενοι δημιουργοί του, το προσφέρουν προς δωρεάν download μέσα από την σελίδα τους στο bandcamp.

Η επιεικώς καταπληκτική εμφάνιση των Alien Mustangs στο Fuzztastic Planet τον περασμένο Αύγουστο επιβεβαίωσε τις άκρως θετικές συστάσεις, που τους συνοδεύουν, μιας και υπήρξαν η πλέον εντυπωσιακή μπάντα του διημέρου, πετυχαίνοντας να συναρπάσουν τους πάντες στο κοινό, τόσο με την αψεγάδιαστη απόδοση τους, όσο και με τη μαγευτική μουσική τους.

Τα κομμάτια του River χαρίζουν προσωπικό χαρακτήρα στην μουσική των Alien Mustangs, καθώς μαρτυρούν το πλούσιο συνθετικό τους ταλέντο, το οποίο πραγματικά ξεχειλίζει σε τούτο το φανταστικό EP κι αναδεικνύουν περίφημα την εκτελεστική τους δεινότητα, που συνοδεύεται από περίσσιο πάθος, αγνή αγάπη κι αχαλίνωτο μεράκι για τον rock κι όχι μόνο, ήχο.

Ο μουσικός κόσμος των Alien Mustangs, όπως τουλάχιστον αποτυπώνεται στα δυο έως τώρα EP τους και κυρίως στο περί ου ο λόγος, River, βρίσκεται στα βάθη της ψυχεδέλειας και είναι διανθισμένος με έντονα garage ηχοχρώματα και με παραμορφωμένα pop rock ηχοτοπία, τα οποία καθιστούν την εθιστική κι εξόχως μεθυστική μουσική τους, σχεδόν καθηλωτική.

Εν ολίγοις, θαρρώ ότι τούτη η μπάντα είναι φτιαγμένη για πολύ μεγάλα πράγματα, καθώς τόσο στη μέχρι τώρα δισκογραφία της, όσο και στην έως τώρα παρουσία της στα συναυλιακά σανίδια, οι Alien Mustangs έχουν καταθέσει τα διαπιστευτήρια τους και με το απαράμιλλης ομορφιάς River ανεβάζουν τον πήχη των προσδοκιών σε πραγματικά δυσθεώρητα ύψη. Υπόκλιση.

Alien Mustangs: Bandcamp / Facebook

Hands In Sand Records: Official Website

Throne Of Evil - Muerte Por Creencias

Η Χιλή έχει βγάλει αρκετές καλές μπάντες, τόσο στον heavy χώρο, όσο και στην ακραία metal σκηνή, στην οποία ανήκουν και οι σχηματισμένοι κάπου στα βόρεια της χώρας, Throne Of Evil, που παίζουν αρχέγονο black metal στο νορβηγικό ύφος των αρχών της δεκαετίας του '90, το οποίο η δεύτερη συνολικά δουλειά τους και πρώτη με full length μορφή, που φέρει τον τίτλο Muerte Por Creencias, μας παρουσιάζει εύγλωττα χάρη στην ανίερη black υπόσταση της.

Τα 9 κομμάτια συνολικής διάρκειας 48 λεπτών του πρωτόγονου Muerte Por Creencias, κολακεύονται από την καλή παραγωγή, στην οποία οφείλουν το ψυχρό ταμπεραμέντο τους και μας παρουσιάζουν με μπόλικη πειθώ μέσα από τους αιχμηρούς και στην πλειοψηφία τους γραμμένους στη μητρική γλώσσα των Throne Of Evil στίχους τους, ιστορίες για φυλές θαμμένες στη λήθη, ενώ δεν ξεχνούν να καυτηριάσουν τα κακώς κείμενα της Καθολικής Εκκλησίας.

Ο ήχος των Throne Of Evil διακρίνεται για το τραχύ black metal υπόβαθρο του, που επιτυχώς έχουν διανθίσει με αχνές heavy metal πινελιές, ενώ τα σχεδόν ανεπαίσθητα ambient περάσματα τους εντείνουν την αίσθηση μελαγχολίας του Muerte Por Creencias, η οποία πηγάζει από τα depressive black ψήγματα του, που συνδυάζονται υπέροχα με τα κοφτά και σχεδόν thrash ίσχνα ρινίσματα του, καθώς και με την υφέρπουσα κι αιθέρια epic αίσθηση των συνθέσεων του.

Το μπάσο συντροφεύει με πλήρη αφοσίωση, τόσο τα καταιγιστικά σε στιγμές ντραμς, όσο και την κυρίαρχη στον ήχο των Throne Of Evil κιθάρα, στην οποία στηρίζονται εν πολλοίς οι άκρως ενδιαφέρουσες κι εμπνευσμένες συνθέσεις τους, που τους χαρίζουν την δική τους μοναδική ταυτότητα, μιας και καμουφλάρουν σωστά τις προφανείς επιρροές τους κι αναδεικνύουν έτσι το πλούσιο συνθετικό ταλέντο των δημιουργών τους, που αποτελεί εχέγγυο black απόλαυσης.

Οι περιπετειώδεις συνθέσεις του Muerte Por Creencias, που το καθιστούν άκρως χορταστικό κι εξόχως απολαυστικό, έκτος όλων των άλλων διακρίνονται και για τα φωνητικά τους, τα οποία του χαρίζουν την απαραίτητη θεατρικότητα, μιας κι άλλοτε έχουν την μορφή τραχιών ουρλιαχτών κι άλλοτε έχουν υπόσταση καθαρής και στεντόρειας ψαλμωδίας, συμβάλλοντας έτσι σημαντικά στον ήδη ποικίλο μουσικά και γκρίζο κόσμο των πολλά υποσχόμενων Throne Of Evil. Τίμιο.

Throne Of Evil: Bandcamp / Facebook / Official Website

Ghost Season - Ghosts Like Her

Οι ανερχόμενοι Ghost Season σχηματίστηκαν το 2013 στην Αθήνα κι απαρτίζονται από τον ιδρυτή τους Dorian στο μπάσο, από τον Νίκο και τον Nash στις κιθάρες, ενώ στα ντραμς είναι ο Χρήστος κι ο έτερος Νίκος στα φωνητικά, στα οποία συμμετέχει κι ο Alex των Potergeist, που εμπλουτίζει το Ghosts Like Her, που είναι το παρθενικό EP τούτης της ταλαντούχας μπάντας.

 

Το εν λόγω EP, που κυκλοφόρησε στις αρχές της τρέχουσας εβδομάδος, περιέχει 5 κομμάτια συνολικής διάρκειας 21 λεπτών περίπου και πλαισιώνεται από ένα άκρως ταιριαστό με τους σχεδόν μεταφυσικούς του στίχους, artwork, ενώ η γυαλισμένη παραγωγή του, κολακεύει τις περιπετειώδεις συνθέσεις του με την έμφυτη διαύγεια της, που τους χαρίζει μια έξτρα δυναμική.

 

Η μουσική των Ghost Season χαρακτηρίζεται από τα έντονα metal στοιχεία τους, αλλά κι από την alternative αύρα τους, η οποία αναδεικνύει υπέροχα, τόσο τις κλασσικές metal αναφορές τους, όσο και τα πιο ατμοσφαιρικά τους σημεία, τα οποία βρίσκονται σε πλήρη αρμονία με τα αιχμηρά τους ξεσπάσματα, καθιστώντας έτσι εξόχως απολαυστικό το άρτιο Ghosts Like Her.

 

Τα παθιασμένα φωνητικά ταιριάζουν γάντι στο τελικό μουσικό σύνολο και δένουν υπέροχα με την ατμόσφαιρα του, ενώ οι κιθάρες πότε σκαρώνουν κοφτά riffs και πότε ξεχειλίζουν ενέργεια χάρη στα γεμάτα metal αδρεναλίνη solos τους, που αποτελούν την καλύτερη συντροφιά για τα επιεικώς τρομερά ντραμς, που θαρρώ ότι κλέβουν τη παράσταση σε τούτο το έξοχο άκουσμα.

 

Ο στιβαρός και γεμάτος alternative τσαγανό ήχος των Ghost Season οφείλει τον όγκο και το βάθος του στο μεστό τους μπάσο, που δένει υπέροχα τις συνθέσεις τους με την πυκνή υφή του, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στο Ghosts Like Her να μας παρουσιάσει εύγλωττα τις μουσικές ικανότητες των δημιουργών του, που με τούτο το EP αφήνουν πολλές υποσχέσεις. Εξαίρετο.

Ghost Season: Facebook / Youtube