Εν έτη 1990 στο βροχερό Χάλιφαξ της Αγγλίας γεννήθηκαν οι πρωτοπόροι My Dying Bride, οι οποίοι πλέον απαρτίζονται από τους εκ των ιδρυτών τους, Andrew Craighan στην κιθάρα και Aaron Stainthorpe στην φωνή, καθώς κι από την Lena Abe στο μπάσο και τον Shawn Mcgowan σε πλήκτρα και βιολί, αλλά κι από τον εσχάτως επιστρέψαντα στην μπάντα Calvin Robertshaw στην κιθάρα, ενώ στο έσχατο χρονικά πόνημα τους, που κυκλοφόρησε πριν από λίγο καιρό μέσω της Peaceville Records συμμετέχει κι ο Dan "Storm" Mullins στα ντραμς.
Ο εν λόγω δίσκος φέρει τον άκρως ταιριαστό με το μουσικό και στιχουργικό του περιεχόμενο, τίτλο: Feel The Misery και περιέχει 8 κομμάτια συνολικής διάρκειας 63 λεπτών, ενώ διακρίνεται εκτός όλων των άλλων για την αψεγάδιαστη παραγωγή του, που είναι απόρροια της αρμονικής και χρόνιας συνεργασίας των My Dying Bride με τον Mags και ξεχωρίζει για το πολύχρωμο μεν, εξόχως ζοφερό και σκοτεινό δε artwork του, που πλαισιώνει τις νοσηρά όμορφες συνθέσεις του κι αναδεικνύει παράλληλα το έντονο noir ρομάντζο στοιχείο των συννεφιασμένων του στίχων.
Τα δυναμικά ντραμς ορίζουν σε αρμονική συνεργασία με τα έγχορδα των My Dying Bride το τέμπο των νέων τους συνθέσεων και συγκροτούν ένα μεστό και σπινθηροβόλο rythm section με το μπάσο, το οποίο γεμίζει υπέροχα τις συνθέσεις του Feel The Misery και μάλιστα δεν διστάζει να αναλάβει ηγετικό ρόλο στα κομμάτια του όποτε αυτό απαιτείται, ενώ τα φωνητικά για ακόμη μια φορά βρίσκονται σε εξαιρετική φόρμα και καθιστούν άλλοτε μαγευτικό με τον λυρισμό της καθαρής τους χροιάς κι άλλοτε σκαιό με τα βίαια brutal ξεσπάσματα τους, το τελικό σύνολο.
Οι δυο κιθάρες υφαίνουν άλλοτε σκοτεινές κι ερεβώδεις μελωδίες απαράμιλλης ομορφιάς, χάρη στα παραμυθένια τους leads και τα εθιστικά τους solos κι άλλοτε σκαρώνουν στον γνωστό και μεθυστικό τους τόνο, ορμητικά κι αιχμηρά riffs σε epic doom μοτίβο, διανθίζοντάς το βάναυσο doom/death υπόβαθρο του Feel The Misery, ενώ τα πλήκτρα και το σαγηνευτικό τους βιολί εμπλουτίζουν επιτυχώς με gothic πινελιές τα νέα κομμάτια των My Dying Bride και χαρίζουν έτσι μια κολακευτική εύθραυστη αύρα στα σχεδόν ανεπαίσθητα μα τραχιά τους black ηχοτοπία.
Το πορφυρό metal πέπλο, που καλύπτει τις αισθαντικές και μακάβρια θελκτικές μελωδίες των My Dying Bride, ταιριάζει αρμονικά στα βαριά κι αργόσυρτα doom ηχοχρώματα τους, που πότε ευωδιάζουν αχνή funeral μαγεία και πότε στάζουν death μιζέρια, ενώ τα ισχνά gothic στοιχεία του χορταστικού κι εξόχως απολαυστικού Feel The Misery, βοηθούν σημαντικά στην ομαλή του ροή κι αναδεικνύουν εύστοχα τον epic doom θρήνο, αλλά και την απόκοσμη και παγερά όμορφη doom/death ατμόσφαιρα του, καθιστώντας έτσι αβάσταχτα σαγηνευτικό το heavy άρωμα του.
Η σχεδόν ακαταμάχητη και βασανιστική αίσθηση doom απελπισίας, που διαπερνά τις πάντοτε γοητευτικές και μακροσκελής συνθέσεις των My Dying Bride, αγκαλιάζει σφιχτά την ψυχρή κι ακανθώδη gothic πλευρά τους και μας χαρίζει έτσι ένα μαγευτικό doom/death μείγμα στολισμένο με παραδοσιακά doom ψήγματα και με αναιμικές black λεπτομέρειες, που μαρτυρούν τα ισχνά και ξεθωριασμένα folk ρινίσματα του Feel The Misery και συγχρόνως απογειώνουν τον ώριμο και γλυκό σαν παλιό καλό κρασί epic doom χαρακτήρα του και την υποχθόνια του funeral αύρα.
Εν ολίγοις, έχω την εντύπωση, πως το εξαιρετικό Feel The Misery, που με περισσή μαεστρία και δεξιοτεχνία μας παρουσιάζει την απύθμενη death μελαγχολία και την αχαλίνωτη doom απελπισία των My Dying Bride, αποτελεί έναν από τους πιο μεστούς δίσκους τους, καθώς η gothic σκόνη, που καλύπτει την epic doom απόγνωση τους, απογειώνει το doom/death μεγαλείο τους και μαρτυρά τον συνθετικό κι εκτελεστικό τους οίστρο, που σε συνδυασμό με την αχανή φαντασία και την τεράστια εμπειρία τους, μας προσφέρουν έναν δίσκο, σχεδόν ακαταμάχητο.
My Dying Bride: Official Website
Peaceville Records: Official Website
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου