Μόλις δώδεκα μήνες μετά την κυκλοφορία της παρθενικής κι ομώνυμης δουλειάς τους, που εντυπωσίασε με την ειλικρινή της rock ποιότητα κι ελάχιστες μέρες ύστερα από το νέο τους EP, οι προερχόμενοι από την Θεσσαλονίκη όπου και σχηματίστηκαν το 2012 από τρεις τρομακτικά ταλαντούχους μουσικούς, Naxatras, έβγαλαν πριν λίγες μέρες το δεύτερο full length δίσκο τους, ο οποίος περιέχει έξι κομμάτια συνολικής διάρκειας 38 λεπτών, υπό τον λιτό κι απέριττο τίτλο II.
Όπως ακριβώς και η πρώτη τους δουλειά έτσι και το εξωπραγματικά όμορφο II ηχογραφήθηκε live και με αναλογικό τρόπο στα Magnetic Fidelity από τον Jesus I. Agnew, ο οποίος σε αγαστή συνεργασία με τους Naxatras, χάρισε μια σχεδόν απόκοσμη γοητεία στα περιπετειώδη κομμάτια τους, καθώς ανέδειξε φανταστικά την έμφυτη τους ηχητική θέρμη κι απογείωσε την αχαλίνωτη τους heavy ψυχεδέλεια, μιας και πασπάλισε την έντονη vintage ευωδία τους με rock φρεσκάδα.
Βέβαια ειδικής μνείας αξίζει κι ο Chris RW, που φιλοτέχνησε το επιεικώς φανταστικό artwork του ΙΙ, το οποίο μας βάζει για τα καλά στο μουσικό κλίμα του, μιας και μαρτυρά το έντονο space άρωμα και την retro αισθητική της βαριάς rock ψυχεδέλειας του, ενώ το σαξόφωνο του Αλέξη Βαγενά, πατέρα ενός εκ των μελών των Naxatras, εντείνει την ήδη πλούσια μουσική ποικιλία του νέου τους άλμπουμ και το κολακεύει συγχρόνως με την εύθραυστη και μεστή του υπόσταση.
Σε σχεδόν ηλεκτρονικής νοοτροπίας ηχοτοπία μας ταξιδεύει η ατίθαση κιθάρα του Γιάννη Δέλια με τα μαγευτικά της leads, που είναι βαφτισμένα σε οπιούχα heavy psych ύδατα και μας οδηγεί μες από τα ονειρικά της solos σε rock μονοπάτια σκονισμένα με 70's υφής funk ηχοχρώματα, ενώ τα στιβαρά της riffs στο II των Naxatras, άλλοτε διακρίνονται για την σχεδόν ανεπαίσθητη progressive ευωδία τους κι άλλοτε ξεχωρίζουν δια μέσω των αχνών τους stoner αποχρώσεων.
Αόρατα σχεδόν είναι τα γαλήνια φωνητικά του Γιάννη Βαγενά, που συνεισφέρουν σημαντικά στην ομαλή ροή του εξαίρετου ΙΙ και ηλεκτρισμένο το συμπαγές του μπάσο, το οποίο χαρίζει βάθος με περισσή μαεστρία στα δυναμικά τους κομμάτια και συνεργάζεται συνάμα αρμονικά με τα ρωμαλέα ντραμς του Κώστα Χαριζάνη, που κρατούν δεξιοτεχνικά τα μπόσικα στον νέο δίσκο των φανταστικών Naxatras, τον οποίο και διανθίζουν υπέροχα με το σπιρτόζικο τους groove.
Είναι σχεδόν αβάσταχτα όμορφη η βαριά rock ψυχεδέλεια του II κι αυτό οφείλεται τόσο στην αχαλίνωτη έμπνευση και την αχανή φαντασία των Naxatras, όσο και στον συνθετικό τους οίστρο, που σε συνδυασμό με την εκτελεστική δεινότητα και το απαράμιλλο τους δέσιμο, θέτουν υπό πλήρη κυριαρχία το τεράστιο ταλέντο τους και μας προσφέρουν έτσι ένα συναρπαστικό heavy άκουσμα με την δική του μοναδική ταυτότητα, που συνάμα ξεχειλίζει μεράκι και τσαγανό.
Ιδιαιτέρως έντονες είναι οι space πινελιές, που χαρακτηρίζουν στην ολότητα του το εξαιρετικά απολαυστικό κι άκρως χορταστικό ΙΙ και σχεδόν ανάγλυφες είναι οι λεπτές του progressive αιχμές, που με την εγγενή τους rock σπιρτάδα κολακεύουν αμφότερα τα ισχνά stoner στοιχεία και τα συμπαγή desert τερτίπια των Naxatras, οι οποίοι μες από τις διακριτικές funk ατασθαλίες τους διοχετεύουν αναθυμιάσεις εξόχως heavy πυκνότητας προς την σκληρή τους ψυχεδέλεια.
Πολύ σημαντικό ρόλο στην εδραίωση της πεποίθησης ότι η εγχώρια rock σκηνή βρίσκεται σε πλήρη άνθιση τα τελευταία κάμποσα χρόνια θαρρώ ότι θα παίξουν και οι άκρως ελπιδοφόροι και υπερβολικά πολλά υποσχόμενοι Naxatras, καθώς κρίνοντας από τα μέχρι τώρα πεπραγμένα τους και με αφορμή το απόκοσμα θελκτικό κι αβυσσαλέα γοητευτικό II είμαι σίγουρος ότι αυτή η μπάντα σύντομα θα συγκαταλέγεται στα μεγαθήρια του heavy psych χώρου. Φαντασμαγορικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου