Από τα βροχερά Midlands της Αγγλίας και πιο συγκεκριμένα από την πόλη, που κατά γενική παραδοχή, γέννησε τον doom ήχο, Birmingham, προέρχονται οι γεννημένοι το 2006, Alunah, οι οποίοι θεωρούνται ως μια τεράστια ελπίδα για το μέλλον του ευρωπαϊκού κι όχι μόνο, heavy ήχου. Και δικαίως, κατά την ταπεινή μου γνώμη, καθώς οι εκρηκτικές live εμφανίσεις τους, αλλά και οι δίχως ελαττώματα, studio δουλειές τους, είναι κάτι παραπάνω από εξαιρετικές.
Για του λόγου το αληθές, δεν έχετε παρά να τσεκάρετε το δεύτερο full length άλμπουμ τούτης της ραγδαίως ανερχόμενης μπάντας, White Hoarhound, που κυκλοφόρησε στις αρχές του μήνα από την Psychedoomelic Records. Ο εν λόγω δίσκος, ο οποίος αποτελείται από 7 κομμάτια συνολικής διάρκειας 47 περίπου λεπτών, διακρίνεται για την αψεγάδιαστη και γεμάτη ηχητική θέρμη παραγωγή του, στην οποία συνεργάστηκαν δυο καταξιωμένοι άνθρωποι του χώρου.
Ο γνωστός για τις συνεργασίες του με μπάντες όπως οι Serpentcult, Esoteric και Moss μεταξύ άλλων, Greg Chandler, ήταν επικεφαλής της διαδικασίας ηχογραφήσεων, ενώ ο Tony Reed, στο βιογραφικό του οποίου, υπάρχουν μπάντες όπως οι Saint Vitus, Trippy Wicked, αλλά και Wight μεταξύ άλλων, ανέλαβε να φέρει εις πέρας την μίξη και το mastering του δίσκου κι όπως πολύ σωστά μαντεύετε, τα κατάφερε περίφημα, μιας κι ο ήχος του δίσκου, βρίθει διαύγειας.
Τα riffs από τις κιθάρες του ζεύγους στη ζωή, Dave και Soph Day, άλλοτε θυμίζουν doom μελωδίες της δεκαετίας του '70 κι άλλοτε έχουν μια άκρως κολακευτική για τις συνθέσεις του εκπληκτικού White Hoarhound, stoner αισθητική, ενώ μια μεθυστική vintage αύρα, διακρίνει τόσο τα εθιστικά solos, όσο και τα μαγευτικά leads τους, τα οποία πλαισιώνουν με υπέροχο πραγματικά τρόπο, την εκφραστική κι εξόχως θεατρική ερμηνεία της πολυτάλαντης Soph.
Το μεστό μπάσο του Gaz Imber συνοδεύει υπέροχα τα άκρως δυναμικά τύμπανα του δίσκου, ενώ ενισχύει σημαντικά το fuzz στοιχείο του τελικού ηχητικού αποτελέσματος. Ο ντράμερ, Jake Mason, κλέβει την παράσταση με την απόδοση του, καθώς τα γεμίσματα του είναι σωστά χρονικά, ενώ οι γενναίες ποσότητες groove, που προσδίδει με το ατίθασο, μα τεχνικό παίξιμο του, στις συνθέσεις του White Hoarhound, είναι άκρως κολακευτικές για αυτές.
Οι σφόδρα επηρεασμένοι από την μυθολογία, την φύση, αλλά και κάθε είδους μαγεία, στίχοι, ταιριάζουν υπέροχα με την παγανιστική ατμόσφαιρα του σαγηνευτικού White Hoarhound, που αν δεν το καταλάβατε ήδη από τα γραφόμενα μου ως τώρα, είναι ένας υπέροχος δίσκος, ο οποίος κοσμεί τον ευρύτερο heavy χώρο, ενώ θαρρώ, πως αποτελεί την απόδειξη, για το ότι οι Alunah, έχουν όλα τα φόντα για να ξεχωρίσουν στην αγαπημένη μας μουσική σκηνή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου