Τετάρτη 28 Μαΐου 2014

Salem's Pot - ...Lurar Ut Dig Pa Prarien


Οι ανερχόμενοι Salem's Pot σχηματίστηκαν το 2011 στην Σουηδία κι απαρτίζονται από τους Peter στο μπάσο, Knate στην κιθάρα και τα φωνητικά και Direktorn στα ντραμς. Η εν λόγω άκρως ελπιδοφόρα μπάντα κυκλοφόρησε πριν από λίγες εβδομάδες την τρίτη συνολικά μα παρθενική full length δουλειά της, υπό τον τίτλο: ...Lurar Ut Dig Pa Prarien.

Ο εν λόγω δίσκος κυκλοφορεί από την Easyrider Records κι αποτελείται από μόλις 3 κομμάτια συνολικής διάρκειας 34 λεπτών περίπου, ενώ ξεχωρίζει για τη βρώμικη και γκαζιάρικη συνάμα παραγωγή του, η οποία απογειώνει τις υπέρ του δέοντος heavy συνθέσεις του και διακρίνεται για τη ψυχεδελική horror κι occult αισθητική, που το διαπερνά στην ολότητα του.

Τα αργόσυρτα riffs από την χαμηλά κουρδισμένη κιθάρα των Salem's Pot σέρνονται σαν θηριώδους υπόστασης ερπετά πάνω στις χοντρές και πυκνές μελωδίες του μπάσου τους, ενώ τα βαπτισμένα σε sludge βάλτους solos της, διανθίζουν με την κατάλληλη αλητεία το τελικό ηχητικό σύνολο, το τερατώδες εκτόπισμα του οποίου, οφείλεται στο μεστό μπάσο.

Η άκρως εθιστική μουσική του ...Lurar Ut Dig Pa Prarien στολίζεται με τις γενναίες ποσότητες groove, που γεννούν  τα εξόχως δυναμικά ντραμς κι απογειώνεται από τα παρανοϊκής αύρας φωνητικά των Salem's Pot, τα οποία αν κι είναι αρκετά πίσω στην μίξη ετούτου του αβάσταχτα heavy κι ωμού ακούσματος, εντούτοις, πετυχαίνουν να κερδίσουν τις εντυπώσεις.

Το στιχουργικό περιεχόμενο του ...Lurar Ut Dig Pa Prarien στηρίζεται περίφημα από την αψεγάδιαστη απόδοση της μπάντας κι από την μεθυστική της μουσική, η οποία απλώνεται σε ένα λυσεργικό doom καμβά, πάνω στον οποίο οι Salem's Pot ζωγραφίζουν με τα έντονα heavy psych ηχοχρώματα τους, σαγηνευτικά stoner ηχοτοπία με ισχνές sludge αιχμές.

Εν ολίγοις, οι πάρα πολλά υποσχόμενοι Salem's Pot επιβεβαιώνουν με το ντεμπούτο τους όλους τους διθυράμβους, που εισέπραξαν τα δυο τους demos, μιας κι οι οπιούχες μελωδίες του επιεικώς εκπληκτικού ...Lurar Ut Dig Pa Prarien, αποπνέουν ηχητική φρεσκάδα κι αχαλίνωτη heavy φαντασία αμαρτωλής ομορφιάς και λάγνας αισθητικής. Φανταστικό.

Salem's Pot: Bandcamp / Facebook
Easy Rider Records: Official Website


Κυριακή 25 Μαΐου 2014

Merkabah - Moloch


Μια εξαιρετική και σπάνιου ταλέντου μπάντα σχηματίστηκε το 2007 στην Βαρσοβία της Πολωνίας, η οποία ονομάζεται Merkabah κι αποτελείται από 5 πραγματικά προικισμένους μουσικούς, που με περισσή δεξιοτεχνία χειρίζονται τη φωνή, το μπάσο, τα ντραμς, την κιθάρα και το σαξόφωνο, μιας κι οι διεστραμμένες τους μελωδίες, συνδυάζουν περίφημα avant-garde στοιχεία με noise ψήγματα, free jazz ηχοτοπία και ψυχεδελικά progressive ηχοχρώματα.

Όσο περίεργο κι αν σας φαίνεται αυτό εκ πρώτης ανάγνωσης, τόσο γοητευτικό κι αληθινό θα σας φανεί μόλις ακούσετε τον νέο τους δίσκο, Moloch, που περιέχει 8 κομμάτια συνολικής διάρκειας 50 λεπτών περίπου κι ο οποίος διακρίνεται για το ατμοσφαιρικό του artwork, αλλά κυρίως για την απαράμιλλης κι αλλόκοτης ομορφιάς μουσική του, μιας και οι περιπετειώδεις του συνθέσεις, βρίθουν έμπνευσης και ξεχωρίζουν για τον αληθινά πειραματικό τους χαρακτήρα.

Το πολυσχιδές τελικό ηχητικό σύνολο, στηρίζεται σε ανισόπεδες μα ομαλές συνάμα rock και metal ηχητικές βάσεις, που όμως δεν στερούνται το heavy στοιχείο, που είναι προσφορά του μεστού μπάσου και των δυναμικών ντραμς των Merkabah και διανθίζεται με μεθυστικά κι έντονα jazz ηχοτοπία από το ατίθασο σαξόφωνο, ενώ σκλαβώνει τις αισθήσεις και ναρκώνει το μυαλό με τις ανατολίτικου αρώματος περιπλανήσεις της κιθάρας, που καθηλώνουν με κάθε τους νότα.

Δεν γνωρίζει όριο το ταλέντο και η εκτελεστική ικανότητα τούτης της τρομακτικά εμπνευσμένης και προικισμένης μπάντας, μιας κι οι ταξιδιάρικες συνθέσεις του Moloch, μας μαρτυρούν τον συνθετικό τους οίστρο και μας προσφέρουν με τον πιο απολαυστικό τρόπο μελωδίες άγριας prog φαντασίας κι experimental ηχοτοπία με περίσσευμα psych και noise στοιχείων, τα οποία καθιστούν την ακρόαση του, μια πλούσια, χορταστική και σχεδόν οργασμική μουσική εμπειρία.

Έχω την εντύπωση, πως ότι και να γράψω, θα αδικήσω τη μοναδικότητα και την πραγματικά πλούσια μουσική υπόσταση του Moloch, διότι οι απαράμιλλες συνθέσεις του, που ξεχειλίζουν μουσική ιδιοφυΐα κι αχαλίνωτη ηχητική φαντασία θαρρώ, πως είναι λίγο πιο όμορφες από ότι θα ήθελα για να μπορέσω να τις περιγράψω με λόγια, οπότε θα περιοριστώ στο ότι οι Merkabah νομίζω, πως κυκλοφόρησαν έναν από τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς. Τα σέβη μου.

Merkabah: Bandcamp / Facebook


Σάββατο 24 Μαΐου 2014

Jeremy Irons & The Ratgang Malibus - Spirit Knife


Το 2004 στη Σουηδία σχηματίστηκαν οι ραγδαίως ανερχόμενοι τα τελευταία χρόνια κι άκρως ταλαντούχοι Jeremy Irons & The Ratgang Malibus, οι οποίοι απαρτίζονται από τον Karl σε κιθάρα και φωνή, τον Micke σε κιθάρα, τον Viktor στο μπάσο και τον Henke στα ντραμς, ενώ στην τρίτη full length δουλειά τους, η οποία είναι η πρώτη, που κυκλοφορεί για λογαριασμό της Small Stone Recordings, με τίτλο: Spirit Knife, συμμετέχει κι ο Patrik με τα πλήκτρα του.
 
Η εν λόγω κυκλοφορία, που αποτελείται από 8 κομμάτια συνολικής διάρκειας 59 λεπτών, ξεχωρίζει για την ευωδιάζουσα vintage αρώματα παραγωγή του, η οποία αναδεικνύει με την δυναμική της, τα 70's στοιχεία των JIRM, ενώ διακρίνεται για το φανταστικό της artwork, που βρίθει καλλιτεχνικής λεπτομέρειας και το οποίο μας βάζει για τα καλά στο εξόχως ψυχεδελικό κι αρκούντως heavy μουσικό κλίμα του πλημμυρισμένου από heavy rock σπιρτάδα, Spirit Knife.
 
Τα riffs από τις κιθάρες άλλοτε βρίθουν stoner στοιχείων και doom ψηγμάτων κι άλλοτε ξεχειλίζουν blues αδρεναλίνη κι ενέργεια, ενώ τα solos και τα leads τους, μας ταξιδεύουν σε ψυχεδελικά kraut rock ηχοτοπία ανείπωτης ομορφιάς, εκεί όπου ελλοχεύουν τα καθαρά φωνητικά των JIRM, τα οποία είτε είναι πλημμυρισμένα από γρέζι, είτε στάζουν αισθαντική rock γαλήνη, πετυχαίνουν πάντα να μαγεύουν τις αισθήσεις με την ειλικρινά παθιασμένη χροιά τους.
 
Ο στιβαρός ήχος του Spirit Knife οφείλεται στο μεστό rythm section των JIRM, που πλημμυρίζει με τον όγκο του μπάσου και το αχαλίνωτο groove των ντραμς του, τις περιπετειώδεις κι εξόχως απολαυστικές του συνθέσεις, η υφή των οποίων αποκτά μια άκρως σαγηνευτική υπόσταση από τα πλήκτρα, τα οποία χαρίζουν στο τελικό ηχητικό σύνολο, μια εξόχως εθιστική rock & roll αύρα ξεγνοιασιάς κι αλητείας, η οποία απογειώνει την αγνή κι ανόθευτη retro rock ψυχεδέλεια του.
 
Οι εκρηκτικές και συνάμα αισθαντικές μελωδίες του Spirit Knife μαγεύουν τις αισθήσεις με τον αυθορμητισμό και την αμεσότητα τους, ενώ αναδεικνύουν τα μουσικά ταλέντα των ευρισκόμενων σε συνεχή μουσική εξέλιξη και συνθετικό οίστρο, JIRM, καθώς οι έντονες vintage επιρροές τους, διακατέχονται από μια έντονη αίσθηση heavy φρεσκάδας, η οποία καταδεικνύει την μοναδική τους ηχητική ταυτότητα κι αναδεικνύει συγχρόνως, την πλούσια κι αστείρευτη έμπνευση τους.
 
Εν ολίγοις, οι Jeremy Irons & The Ratgang Malibus πέτυχαν στο χορταστικό Spirit Knife να σμιλέψουν τις επιρροές τους με τον πλέον σωστό για τις συνθέσεις του τρόπο και κατάφεραν να χαράξουν τον προσωπικό τους ήχο στα heavy κιτάπια με τον πιο εμφατικό τρόπο, μιας και τα νέα τους κομμάτια φέρουν ανεξίτηλο το μουσικό τους στίγμα και καθιστούν τούτο το πλούσιο heavy psych άκουσμα σχεδόν καθηλωτικό. Λάτρεις, της rock φαντασίας, σπεύσατε. Υπόκλιση.

Jeremy Irons & The Ratgand Malibus: Official Website / Facebook
Small Stone Recordings: Official Website


Παρασκευή 23 Μαΐου 2014

Mars Red Sky - Stranded In Arcadia


Οι ραγδαίως ανερχόμενοι Mars Red Sky σχηματίστηκαν το 2007 στο Μπορντό της Γαλλίας κι απαρτίζονται από τρεις εξόχως ταλαντούχους μουσικούς και πιο συγκεκριμένα από τον Julien Pras στην κιθάρα και τη φωνή, τον Jimmy Kinast στο μπάσο και τον Matgaz στα ντραμς.
 
Τούτη η άκρως ελπιδοφόρα μπάντα κυκλοφόρησε στα τέλη του περασμένου Απρίλη τη δεύτερη full length δουλειά της μέσω της Listenable Records, με τίτλο Stranded In Arcadia, η οποία ξεχωρίζει για το έξοχο artwork της και περιέχει 8 κομμάτια συνολικής διάρκειας 45 λεπτών.
 
Ο εν λόγω δίσκος, διακρίνεται για την εξαιρετική παραγωγή του, η οποία προσδίδει διαύγεια κι όγκο στις δυναμικές συνθέσεις των Mars Red Sky, ενώ αναδεικνύει περίφημα την υφέρπουσα φρεσκάδα των vintage αρωμάτων τους και απογειώνει συνάμα την γλυκιά τους τονικότητα.
 
Τα riffs του Stranded In Arcadia ξεχύνονται σαν desert χείμαρρος από την υπέρ του δέοντος heavy κιθάρα, η οποία υφαίνει αιθέρια solos με space αύρα και ψυχεδελική υφή, απογειώνοντας έτσι τα έχοντα μια μεθυστική pop αθωότητα κι άκρως γαλήνια φωνητικά των Mars Red Sky.
 
Το βαφτισμένο σε ψυχεδελικές fuzz πηγές, μπάσο, γεμίζει με το θηριώδες του εκτόπισμα τον πλούσιο ήχο του Stranded In Arcadia κι αναδεικνύει τα doom στοιχεία των Mars Red Sky, ενώ συνθέτει κι ένα εξόχως στιβαρό rythm section με τα πνιγμένα στο groove ντραμς τους.
 
Η μουσική ταυτότητα των Mars Red Sky αποτυπώνεται σε κάθε νότα του Stranded In Arcadia, το οποίο αποτελεί εξαιρετική συνέχεια του εκπληκτικού τους ντεμπούτο και συγχρόνως θαρρώ, πως μας παρουσιάζει και ψήγματα του πάρα πολλά υποσχόμενου μουσικού τους μέλλοντος.
 
Μελωδίες καμωμένες με περίσσιο μεράκι κι αστείρευτη έμπνευση αποτελούν το φανταστικό Stranded In Arcadia, το οποίο μας μαρτυρά την μουσική πρόοδο των δημιουργών του, μιας κι οι απολαυστικές συνθέσεις του, είναι καμωμένες από τα πλέον εκλεκτά heavy psych υλικά.
 
Εν ολίγοις, το εξαίσιο κι απολαυστικό Stranded In Arcadia θαρρώ, πως θα καθιερώσει με τις σαγηνευτικές του συνθέσεις τους Mars Red Sky ως μια από τις πλέον υποσχόμενες και συνάμα εντυπωσιακές μπάντες του heavy psych ήχου, καθώς ξεχειλίζει heavy ποιότητα. Σπεύσατε.

Mars Red Sky: Facebook / Official Website
Listenable Records: Official Website

Πέμπτη 22 Μαΐου 2014

Dwellers - Pagan Fruit


Οι Αμερικάνοι κι άκρως ταλαντούχοι Dwellers σχηματίστηκαν το καλοκαίρι του 2008 στο Salt Lake City και εδώ και λίγες εβδομάδες κυκλοφορούν μέσω της φημισμένης Small Stone Records την τέταρτη συνολικά δουλειά τους και δεύτερη με την μορφή full length, η οποία αποτελείται από 9 κομμάτια συνολικής διάρκειας 48 λεπτών και φέρει τον τίτλο: Pagan Fruit.

Ο εν λόγω δίσκος, πλαισιώνεται από ένα υπέροχο και ταιριαστό με το αισθαντικό μουσικό του περιεχόμενο artwork και διακρίνεται για την αψεγάδιαστη παραγωγή του, η οποία αναδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο το τσαγανό των συνθέσεων του, ενώ ο δυναμισμός της, μαρτυρά τη μοναδική ηχητική ταυτότητα των Dwellers, καθώς απογειώνει την γλυκιά τονικότητα τους.

Τα riffs από την κιθάρα του Joey Toscano άλλοτε κινούνται σε ράθυμους blues ρυθμούς κι άλλοτε ξεσπούν σαν doom κύματα πάνω σε ψυχεδελικά vintage υφής βράχια, ενώ τα solos επιπλέουν πάνω σε μαγευτικά americana ηχοτοπία κι αναδεικνύουν υπέροχα, τόσο την grunge φωνή του προαναφερθέντα μουσικού, όσο και τις ατίθασες μελωδίες της φυσαρμόνικα του.

Το μεστό μπάσο του Dave Jones προσδίδει stoner αποχρώσεις στο Pagan Fruit και συνθέτει ένα στιβαρό rythm section με τα ντραμς του Zach Hatsis, τα οποία συμβάλουν σημαντικά με το αστείρευτο groove τους στο περιπετειώδες κι εξόχως heavy τελικό ηχητικό σύνολο, το οποίο απογειώνεται από το όργανο, τα πλήκτρα και το τσέλο, που το κοσμούν με τη παρουσία τους.

Η μουσική των Dwellers φέρει στην retro ραχοκοκαλιά της μια ψυχεδελική rock σκουριά, η οποία αναδεικνύει την μοντέρνα προσέγγιση τους στον heavy ήχο, μα και το έντονο vintage άρωμα τους, που μαγεύει τις αισθήσεις με τις σαγηνευτικές blues μελωδίες του, ενώ η πλούσια έμπνευση τους αποτυπώνεται κι από την τέλεια αρμονία των doom και stoner ψηγμάτων τους.

Εν ολίγοις, το απολαυστικό Pagan Fruit, αποτελεί ένα εξαίσιο και φρέσκο heavy άκουσμα με έντονη vintage ευωδία, που αφήνει πολλές υποσχέσεις για το μέλλον των ανερχόμενων κι ελπιδοφόρων Dwellers, που χρησιμοποίησαν για τις εθιστικές του συνθέσεις τα πιο εκλεκτά υλικά του ψυχεδελικού heavy ήχου, τα οποία και σμίλεψαν με περισσή μαεστρία. Έξοχο.

Dwellers: Facebook
Small Stone Recordings: Official Website


Τετάρτη 21 Μαΐου 2014

Black Bombaim - Far Out


Οι σχηματισμένοι το 2007 στην πόλη Barcelos της Πορτογαλίας, Black Bombaim, επιστρέφουν δυναμικά στη δισκογραφία με την έβδομη συνολικά μα τέταρτη full length δουλειά τους, που αποτελείται από 2 κομμάτια συνολικής διάρκειας 35 λεπτών περίπου κι η οποία κυκλοφορεί υπό τον τίτλο Far Out από τις ανερχόμενες δισκογραφικές Cardinal Fuzz και Lovers & Lollipops.

Ο εν λόγω δίσκος, διακρίνεται για την πραγματικά αψεγάδιαστη παραγωγή του, η οποία είναι αποτέλεσμα της εκπληκτικής δουλειάς του χρόνιου φίλου και συνεργάτη τούτης της εκπληκτικά ταλαντούχας μπάντας, Ze Nando Pimenta, ο οποίος ανέδειξε περίφημα την υφέρπουσα live αίσθηση του Far Out, μιας και της προσέδωσε την απαραίτητη ηχητική διαύγεια και σπιρτάδα.

Η εξόχως περιπετειώδης μουσική των Black Bombaim ξεπηδάει μέσα από ψυχεδελικές rock αναθυμιάσεις των δεκαετιών του '60 και του '70 κι ελίσσεται μεταξύ stoner και doom ηχοτοπιών απαράμιλλης ομορφιάς, ενώ τα blues στοιχεία του Far Out, αναδεικνύονται μες από το έντονο αίσθημα αυτοσχεδιασμού κι αυθορμητισμού, που διακρίνει τις 100% instrumental συνθέσεις του.

Τα riffs από την κιθάρα του Ricardo έχουν άλλοτε τραχιά heavy μορφή κι άλλοτε διακρίνονται από μια απαλή και συγχρόνως μαγευτική doom αύρα, η οποία αναδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο τις stoner μελωδίες, που ξεπηδούν από το πνιγμένο στο fuzz μπάσο του Tojo, το οποίο πλαισιώνει υπέροχα τα μεθυστικά κι ατίθασα solos της κιθάρας και τα σπιρτόζικα ντραμς.

Το απολαυστικό rythm section των Black Bombaim ολοκληρώνουν εκπληκτικά τα δυναμικά κι έχοντα ψήγματα jazz ευφυίας τύμπανα του Senra, τα οποία πλημμυρίζουν με groove και tribal ρινίσματα το σαγηνευτικό Far Out, το οποίο απογειώνεται από τα πλήκτρα και το σαξόφωνο των εξαιρετικά ταλαντούχων guest μουσικών, Luis Fernandes και Rodrigo Amado, αντίστοιχα.

Εν ολίγοις, οι άκρως ταλαντούχοι Black Bombaim, που για ακόμη μια φορά πιάνουν εκπληκτική απόδοση και ξεχειλίζουν από συνθετικό οίστρο, θαρρώ, πως κυκλοφόρησαν έναν από τους πιο απολαυστικούς heavy δίσκους της τρέχουσας χρονιάς, διότι το επιεικώς φανταστικό Far Out, το οποίο ξεχειλίζει μεράκι κι έμπνευση, αιχμαλωτίζει τις αισθήσεις με κάθε του νότα. Υπόκλιση.

Black Bombaim: Official Website / Facebook
Cardinal Fuzz: Facebook
Lovers & Lollipops: Official Website
 

Τρίτη 20 Μαΐου 2014

Floor - Oblation


Οι Floor σχηματίστηκαν το 1992 στην Φλόριντα της Αμερικής κι η πορεία τους στα μουσικά δρώμενα υπήρξε περιπετειώδης, καθώς άλλαξαν ουκ ολίγες φορές την σύνθεση τους, ενώ αρκετές ήταν και οι φορές, που σταμάτησαν την δράση τους, με την τελευταία εξ αυτών να χρονολογείται το 2004, οπότε και σταμάτησαν μέχρι το 2012 όταν και συστήθηκαν ξανά για κάποιες live εμφανίσεις, οι οποίες σηματοδότησαν και την οριστική τους επιστροφή.

Ή έτσι θέλω να πιστεύω, μιας και ο τρίτος τους full length δίσκος, που κυκλοφόρησε τον περασμένο Απρίλη από την Season Of Mist υπό τον τίτλο: Oblation, είναι ένα πραγματικό heavy διαμάντι, μιας και οι 14 συνθέσεις συνολικής διάρκειας περίπου 45 λεπτών, που το αποτελούν, συνδυάζουν υπέροχα το sludge ταμπεραμέντο με την pop αισθητική και την stoner αλητεία με τον λάγνο αισθησιασμό του desert ήχου και την σαγήνη της doom μουσικής.

Τα riffs από τις χαμηλά κουρδισμένες κιθάρες των Anthony Vialon και Steve Brooks, φέρουν μια μεθυστική heavy αύρα διανθισμένη με ισχνά pop ηχοτοπία κι αχνά punk ηχοχρώματα, που σαγηνεύουν τις αισθήσεις και συνάμα καλύπτουν την απουσία του μπάσου με τον όγκο και το βάθος τους, ενώ τα φωνητικά του τελευταίου στολίζουν με μια σχεδόν ανεπαίσθητη grunge αύρα το Oblation, το οποίο γεμίζουν με άπλετο groove τα δυναμικά ντραμς του Henry Wilson.

Ο μεστός ήχος του Oblation οφείλεται στην εξαιρετική παραγωγή του, η οποία είναι απόρροια της εκπληκτικής δουλειάς των Kurt Ballou κι Alan Douches σε μίξη και mastering αντίστοιχα, ενώ η αίσθηση οικειότητας, που αποπνέουν οι μαγευτικές του συνθέσεις, μάλλον οφείλονται στο ότι και τα τρία μέλη των Floor έχουν γίνει γνωστά γράφοντας την δική τους ξεχωριστή ιστορία στην heavy σκηνή κι όχι μόνο, με διάφορες, μα πάντα ταλαντούχες και φημισμένες, μπάντες.

Το ταλέντο, η συνθετική κι εκτελεστική ικανότητα των μελών των Floor είναι γνωστές λόγου του πρότερου heavy βίου τους, όμως η μαεστρία και η δεξιοτεχνία με την οποία προσέγγισαν τούτο το εξαίρετο άκουσμα αξίζει ειδικής μνείας, καθώς κατάφεραν να χωρέσουν τις εμπειρίες πολλών χρόνων στο πλούσιο ηχητικά Oblation, μες από το οποίο μας παρουσιάζουν κρυφές πτυχές του ηχητικού παρελθόντος τούτης της μπάντας, καθώς ίσως και του μουσικού τους μέλλοντος.

Εν ολίγοις, ο heavy θρίαμβος, που ακούει στο όνομα Oblation, μας υπενθυμίζει την ύπαρξη των Floor με τον καλύτερο τρόπο, μιας και βρίθει ποιότητας, ενώ μας επιτρέπει και μερικές κλεφτές ματιές στην μελλοντική τους ηχητική πορεία, που μοιάζει να είναι πιο ανθηρή από το παρελθόν τους και συγχρόνως, μας χαρίζει ένα εξόχως απολαυστικό heavy υβρίδιο pop αισθητικής, που στάζει ηχητικό τσαγανό και ξεχειλίζει από συναίσθημα κι έμπνευση. Πραγματικά εθιστικό.

Floor: Bandcamp / Facebook
Season Of Mist: Official Website


Κυριακή 18 Μαΐου 2014

Semen Of The Sun - Those Pills


Το 2003 στην Αθήνα σχηματίστηκαν οι Semen Of The Sun, που κυκλοφορούν τούτες τις μέρες την τέταρτη δουλειά τους και τρίτη με full length μορφή, υπό τον τίτλο: Those Pills κι οι οποίοι απαρτίζονται πλέον από τους Μάριο σε φωνή και κιθάρα, Δημήτρη στο μπάσο και Γιώργο στα ντραμς. Τούτοι οι ταλαντούχοι τύποι από την πρωτεύουσα θαρρώ, πως ωριμάζουν ηχητικά σαν το παλιό καλό κρασί, το οποίο παραμένει στεγανοποιημένο στο απόλυτο σκοτάδι για χρόνια.

Η διαφορά τους όμως με το πεπαλαιωμένο κρασί έγκειται στο ότι οι Semen Of The Sun δεν έμειναν αδρανείς κι απομονωμένοι για χρόνια, μιας και ωρίμασαν παίζοντας ζωντανά και προβάροντας, καθώς κι ηχογραφώντας τις εξόχως εμπνευσμένες τους συνθέσεις, 10 εκ των οποίων αποτελούν το Those Pills, που διαρκεί περίπου 35 λεπτά και το οποίο ξεχωρίζει για το όμορφο και κατατοπιστικό του artwork και για την πραγματικά αψεγάδιαστη παραγωγή του.

Οι συνθέσεις των Semen Of The Sun έχουν τη δική τους ηχητική ταυτότητα και συνάμα φέρουν μια αύρα rock νοσταλγίας στην ραχοκοκαλιά τους, καθώς παρά την αποπνέουσα φρεσκάδα τους, ευωδιάζουν 90's εποχής grunge και desert αρώματα, τα οποία διάνθισαν επιτυχώς με blues σπιρτάδα, garage αλητεία και stoner τσαγανό, καθιστώντας έτσι το μεστό Those Pills, ένα εξόχως απολαυστικό alternative άκουσμα για τους λάτρεις του heavy κι όχι μόνο, rock ήχου.

Τα χορταστικά riffs της κιθάρας στηρίζονται σε διάφορα rock παρακλάδια, προσφέροντας μας έτσι αγνή rock απόλαυση με ποικίλη υφή και τα σπιρτόζικα solos της, κλέβουν την παράσταση με τον έμφυτο δυναμισμό τους, ενώ τα δυναμικά ντραμς, τα οποία πλημμυρίζουν με groove το εκρηκτικό Those Pills, συνιστούν ένα άκρως στιβαρό rythm section με το μεστό και βαφτισμένο στο fuzz μπάσο, το οποίο γεμίζει με τον γλυκό τονικά όγκο του, το τελικό ηχητικό σύνολο.

Ο πλούσιος rock ήχος των Semen Of The Sun στολίζεται από την γεμάτη ζεστασιά χροιά της φωνής, η οποία ερμηνεύει με περίσσιο πάθος και πειστικότητα τους έξυπνους κι ευρηματικούς στίχους του Those Pills, ενώ η αισθαντικότητα της, πλαισιώνει υπέροχα τις αιχμηρές ηχητικές του πλευρές, γαληνεύοντας έτσι τις δυναμικές rock αρμονίες του, οι οποίες περιέχουν τα πλέον εκλεκτά υλικά, τόσο του alternative και του μοντέρνου, όσο και του κλασσικού rock ήχου.
 
Εν ολίγοις, το χορταστικό Those Pills, που στάζει μεράκι και βρίθει ποιότητας και το οποίο σας προτείνω ανεπιφύλακτα και χωρίς ίχνος ενδοιασμού, αποτελεί ένα εξαίσιο άκουσμα για τους λάτρεις του rock ήχου, καθώς προσδίδει φρεσκάδα με περίσσια δεξιοτεχνία κι απαράμιλλη μαεστρία, σε οικίες rock μελωδίες, μαρτυρώντας έτσι το συνθετικό κι εκτελεστικό ταλέντο των άκρως ταλαντούχων Semen Of The Sun. Δίσκος διαμάντι για τον εγχώριο rock χώρο. Εύγε.

Semen Of The Sun: Bandcamp / Facebook


Σάββατο 17 Μαΐου 2014

P.T.O.M.A. - Shit Into Existence


Οι P.T.O.M.A., οι οποίοι σχηματίστηκαν το 2009 στην Θεσσαλονίκη, με την πλειοψηφία των τεσσάρων ταλαντούχων μελών τους όμως να κατάγεται από την Κύπρο, κυκλοφορούν τούτες τις μέρες την τρίτη συνολικά δουλειά τους, μα πρώτη με full length μορφή, καθώς είχαν προηγηθεί αυτής δυο demo κυκλοφορίες, υπό τον ευφάνταστο και σαφή τίτλο: Shit Into Existence.

Το Shit Into Existence, που μας βάζει γερά με τον τίτλο και το artwork του στο χιουμοριστικό κι old school κλίμα του και το οποίο απογειώνεται από την αψεγάδιαστη παραγωγή του, περιέχει 9 κομμάτια συνολικής διάρκειας 29 λεπτών, τα οποία κινούνται σε παραδοσιακά metal ηχοτοπία με έμφαση στο thrash metal, όπως το απολαύσαμε παλιότερα, στα χρόνια της ακμής του.

Η ρυθμική κιθάρα σπέρνει γρήγορα riffs, που θερίζουν με τις ψηλές τους ταχύτητες και τα οποία πλαισιώνονται υπέροχα από τα ιλιγγιώδη solos της lead κιθάρας, που εμπλουτίζει με old school μαγεία τον παλιομοδίτικο thrash ήχο του Shit Into Existence, το οποίο διακρίνεται για το όχι και τόσο συνηθισμένο κι εύπεπτο χιούμορ, των εχόντων έντονη ευωδία βιτριόλι, στίχων του.

Πτώματα, γυμνά κορμιά, νοσηρή λαγνεία και ιστορίες καθημερινής τρέλας αποτελούν τα βασικά συστατικά των στίχων των P.T.O.M.A., τα φωνητικά των οποίων ταιριάζουν γάντι στην ηχητική τους ατμόσφαιρα κι αποδίδουν με πάθος και μεράκι το καυστικό χιούμορ τους, που σατιρίζει τα κακώς κείμενα της παράξενης καθημερινότητας, με τον πλέον ακραίο και δεικτικό τρόπο.

Τα δυναμικά ντραμς κατακλύζουν το χορταστικό Shit Into Existence με το απύθμενο κι ατίθασο groove τους και συνθέτουν ένα στιβαρό rythm section με το αλήτικο μπάσο, το οποίο γεμίζει με το fuzz και τον μεστό γενικά ήχο του, τις άκρως απολαυστικές, αν κι όχι εξίσου πρωτότυπες, συνθέσεις των P.T.O.M.A., που αποτυπώνουν σε ήχο την αγνή αγάπη τους για το thrash.

Ο δυνατός ήχος της μπάντας έχει δανειστεί αρκετά στοιχεία από τα πάλαι ποτέ μεγαθήρια του thrash χώρου, αλλά αυτό δεν μειώνει επουδενί την προσπάθεια της, μιας και οι συνθέσεις του Shit Into Existence μοιάζουν και είναι πολύ καλά δουλεμένες και προσεγμένες μέχρι κεραίας, ενώ το ορμητικό τσαγανό τους, αντισταθμίζει ιδανικά την έλλειψη μουσικών νεωτερισμών.

Εν ολίγοις, παρά το διανθισμένο με στοιχεία grindcore χιούμορ των P.T.O.M.A. και τις έντονες επιρροές τους, η εκρηκτική τους μουσική μαρτυρά την συνθετική σοβαρότητα και την εκτελεστική τους δεινότητα και συνάμα καταδεικνύει την αγνή καύλα τους για thrash μελωδίες, καθιστώντας έτσι το Shit Into Existence, άκρως απολαυστικό. Λάτρεις της groove ταχύτητας, σπεύσατε.

P.T.O.M.A.: Bandcamp / Facebook


Πέμπτη 15 Μαΐου 2014

Duoyu - Atomic Clock


Οι πολλά υποσχόμενοι Duoyu σχηματίστηκαν στην Αθήνα το 2010 και πριν από λίγες ημέρες κυκλοφόρησαν τον παρθενικό τους full length δίσκο, που αποτελεί τον διάδοχο των δυο τους demos και του ενός single τους, ο οποίος βγήκε χωρίς την εμπλοκή κάποιας δισκογραφικής υπό τον τίτλο: Atomic Clock κι αποτελείται από 10 κομμάτια συνολικής διάρκειας 47 λεπτών.

Ο ήχος του εν λόγω χορταστικού δίσκου είναι alternative με όλη την έννοια του όρου, μιας και στην rock ραχοκοκαλιά των μελωδιών του, οι εξόχως ταλαντούχοι Duoyu έχουν προσθέσει με περίσσια μαεστρία κι απαράμιλλη δεξιοτεχνία garage ψήγματα, indie στοιχεία, funk ηχοχρώματα και tribal ηχοτοπία, τα οποία έδεσαν με μια εθιστική κι experimental ψυχεδελική αισθητική.

Η κιθάρα σκαρώνει riffs, άλλοτε μελωδικά και ταξιδιάρικα κι άλλοτε αρκούντως heavy και γεμάτα fuzz και υφαίνει solos και leads με έντονα ψυχεδελικά garage στοιχεία, πλαισιώνοντας έτσι με τον πλέον σωστό τρόπο τα ως επί των πλείστο καθαρά φωνητικά του Atomic Clock, τα οποία συχνά πυκνά ξεσπούν σε punk υφής ουρλιαχτά, εντείνοντας έτσι την ηχητική του ποικιλία.

Τα ντραμς ξεχειλίζουν το Atomic Clock με το ατίθασο κι αχαλίνωτο groove τους, που προσδίδει μια έξτρα δυναμική στις ήδη εκρηκτικές συνθέσεις του και συνεργάζονται αρμονικά με το μεστό μπάσο των Duoyu, το οποίο κατακλύζει με τη γλυκιά του τονικότητα τις απολαυστικές συνθέσεις τους, ενώ θαρρώ, πως την παράσταση κλέβει η τρομπέτα, που πραγματικά τις απογειώνει.

Το alternative ηχόχρωμα του Atomic Clock, που είναι καμωμένο από τα πλέον απολαυστικά στοιχεία της rock κι όχι μόνο, μουσικής, μαρτυρά τη συνθετική ικανότητα των δημιουργών του κι αναδεικνύει τον προσωπικό τους ήχο, καθώς οι περιπετειώδεις συνθέσεις του, καθιστούν σαφές το ταλέντο των Duoyu να αφομοιώνουν σωστά τις διαφορετικές μεταξύ τους επιρροές τους.

Εν ολίγοις, το εξαιρετικό Atomic Clock, που εκτός όλων των άλλων, διακρίνεται και για την αψεγάδιαστη παραγωγή του, αποτελεί το feel good άκουσμα της χρονιάς, μιας και οι γαλήνιες μελωδίες του, ακόμη και στα ξεσπάσματα τους, αποπνέουν μια μεθυστική αύρα rock αρμονίας, η οποία μαγεύει τις αισθήσεις και καθιστά άκρως ελπιδοφόρους τους ταλαντούχους Duoyu. Εύγε.



Τρίτη 13 Μαΐου 2014

Narrow House - Thanathonaut


Οι ανερχόμενοι Narrow House σχηματίστηκαν στο Κίεβο της Ουκρανίας το 2009 και πρόκειται να κυκλοφορήσουν στις 19 του τρέχοντος μήνα μέσω της Solitude Productions την δεύτερη full length δουλειά τους, με τίτλο: Thanathonaut. Ο εν λόγω δίσκος, αποτελείται από 10 κομμάτια συνολικής διάρκειας 40 λεπτών και διακρίνεται για την αψεγάδιαστη παραγωγή του, που απογειώνει το τελικό ηχητικό σύνολο, ισορροπώντας τέλεια ανάμεσα σε βρωμιά και διαύγεια.

Το γκριζωπό artwork του Thanathonaut ταιριάζει γάντι, τόσο στους μελαγχολικούς του στίχους, όσο και στην ατμοσφαιρική doom μουσική του, η οποία ξεχωρίζει για τα έντονα funeral ηχοτοπία της, καθώς και για τα αχνά κι εξόχως σημαντικά για την απαράμιλλη ροή του, death στοιχεία της, τα οποία προσδίδουν μια τραχιά metal υφή αλλοτινών ηχητικών εποχών στα πλούσια ηχητικά κομμάτια των Narrow House, τα οποία συνδυάζουν το παλιομοδίτικο με το μοντέρνο, άψογα.

Η κιθάρα άλλοτε παράγει τραχιά riffs σε παραδοσιακό metal μοτίβο με έντονα doom στοιχεία κι άλλοτε σκαρώνει μελωδίες σε funeral τέμπο, ενώ τα ντραμς διανθίζουν με άπλετο groove τις συνθέσεις του Thanathonaut, στις οποίες συμβάλουν σημαντικά με τα έξοχα γεμίσματα τους και συνοδεύουν υπέροχα το μεστό μπάσο των Narrow House, που γλυκαίνει το ήδη γοητευτικό τελικό ηχητικό αποτέλεσμα με το ισχνό του fuzz, αλλά και με την μελίσταχτη τονικότητα του.

Τα samples φωνητικών, που είναι έξυπνα τοποθετημένα στο Thanathonaut, συμπληρώνουν άψογα τα ποικίλα φωνητικά των Narrow House, τα οποία άλλοτε έχουν brutal υφή κι άλλοτε φέρουν μια καθαρή κι άκρως γαλήνια χροιά, ενώ τα πλήκτρα διαδραματίζουν πολύ σημαντικό ρόλο για τις συνθέσεις τους, καθώς τις ντύνουν υπέροχα με τις heavy αρμονίες τους και συνάμα αλληλεπιδρούν φανταστικά με το τσέλο και το σαξόφωνο, που εδώ κλέβουν την παράσταση.

Ο δεύτερος δίσκος των άκρως ταλαντούχων και πολλά υποσχόμενων Narrow House θαρρώ, πως θα τους χαρίσει την αναγνώριση και την προσοχή, που δικαιωματικά τους αξίζει, μιας και το σαγηνευτικό Thanathonaut, έχω την εντύπωση, πως θα λατρευτεί, τόσο από τους φίλους των metal ακουσμάτων, όσο κι από τους λάτρεις του heavy ήχου, καθώς συνδυάζει περίφημα τα καλύτερα στοιχεία τους. Καιρό είχα να γουστάρω τόσο έναν ατμοσφαιρικό doom δίσκο. Εύγε.

Narrow House: Official Website / Facebook
Solitude Productions: Official Website


Κυριακή 11 Μαΐου 2014

Megalodoom - Tectonic Oblivion


Το Ηνωμένο Βασίλειο και πιο συγκεκριμένα η πόλη του Νότινγκαμ αποτελεί το ορμητήριο των Megalodoom, οι οποίοι σχηματίστηκαν το 2012 κι απαρτίζονται από τον Barry Chadwick στα ντραμς, τους Chris Marsland και Phil Roberts στις κιθάρες και την Tanya Byrne στο μπάσο.

Η δεύτερη κυκλοφορία τούτης της ταλαντούχας μπάντας φέρει τον τίτλο Tectonic Oblivon και περιέχει 4 κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 26 λεπτών, ενώ διατίθεται προς download μέσα από την σελίδα των Megalodoom στο bandcamp σε αντίτιμο της δικής μας επιλογής.

Η μουσική των ανερχόμενων Megalodoom έχει εξ ολοκλήρου instrumental χαρακτήρα και ξεχωρίζει για την εξόχως heavy υφή της, η οποία όπως μαρτυρά και το όνομα των δημιουργών της, έχει τις βάσεις της στον doom ήχο, τον οποίο διανθίζει επιτυχώς με μπόλικα stoner στοιχεία.

Τα riffs από τις κιθάρες σέρνουν αργόσυρτα το χαμηλά κουρδισμένο κουφάρι τους πάνω σε έναν σαγηνευτικό κι αρχέγονης doom αισθητικής καμβά, τον οποίο στολίζουν με έντονα ηχοχρώματα σε sludge απόχρωση και με αχνά stoner στοιχεία, ζωγραφίζοντας έναν μαγευτικό heavy πίνακα.

Τα solos και τα λιγοστά τους leads έχουν μια σχεδόν ανεπαίσθητη vintage αύρα metal μορφής, που απογειώνει τις συνθέσεις του απολαυστικού Tectonic Oblivion, οι οποίες στηρίζονται στο βαρύ κι ασήκωτο, μα συνάμα κι αρκετά ευέλικτο rythm section των ελπιδοφόρων Megalodoom.

Ο ογκώδης ήχος του μπάσου πλαισιώνει υπέροχα τις δυο κιθάρες των Megalodoom στις αχαλίνωτες heavy περιπλανήσεις τους με τον fuzz χαρακτήρα του και προσδίδει άπλετο βάθος στις συνθέσεις του Tectonic Oblivion, τις οποίες κι απογειώνει με την δυναμική του υπόσταση.

Ο υπέρ του δέοντος heavy θρίαμβος των Megalodoom ολοκληρώνεται από τα δυναμικά ντραμς, που διανθίζουν με γενναίες ποσότητες groove το Tectonic Oblivion, το οποίο ξεχειλίζει τσαγανό κι αποτυπώνει την ατίθαση συνθετική φαντασία των ελπιδοφόρων δημιουργών του.

Το μουσικό ταλέντο των Megalodoom αναδεικνύεται από την παθιασμένη απόδοση τους, η οποία μαρτυρά την εκτελεστική τους δεινότητα, ενώ άξια μνείας είναι η αψεγάδιαστη παραγωγή του Tectonic Oblivion, που απογειώνει τις συνθέσεις του με τον ακατέργαστο δυναμισμό της.

Εν κατακλείδι, το επιεικώς εξαιρετικό Tectonic Oblivion είναι ένα άκρως χορταστικό κι εξόχως απολαυστικό άκουσμα, το οποίο θαρρώ ότι θα αποτελέσει την heavy έκπληξη της χρονιάς και νομίζω, πως θα εκτινάξει τους Megalodoom σε δυσθεώρητα ύψη με την ποιότητα του. Άψογο.

Megalodoom: Bandcamp / Facebook


Σάββατο 10 Μαΐου 2014

Admiral Sir Cloudesley Shovell - Check 'Em Before You Wreck 'Em


Το 2008 σχηματίστηκαν οι Βρετανοί Admiral Sir Cloudesley Shovell, οι οποίοι κυκλοφόρησαν στα μέσα του περασμένου Απριλίου την τρίτη συνολικά μα δεύτερη full length δουλειά τους, με τίτλο: Check 'Em Before You Wreck 'Em, μέσω της επίσης βρετανικής, Rise Above Records.

Ο εν λόγω δίσκος, που αποτελείται από 10 κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 48 λεπτών, ξεχωρίζει για την οργανική υφή του και διακρίνεται για το vintage άρωμα της παραγωγής του, το οποίο ενισχύει την αύρα φρεσκάδας, που αποπνέει και συνάμα του χαρίζει έξτρα δυναμική.

Η μουσική των Admiral Sir Cloudesley Shovell ακροβατεί ανάμεσα σε hard rock και proto metal μελωδίες, ενώ οι σπιρτόζικες συνθέσεις τους, φέρουν μια έντονη κι εξόχως γοητευτική 70's αύρα, η οποία αναδεικνύει υπέροχα τις prog ατασθαλίες τους, αλλά και τις blues αναφορές τους.

Τα riffs από την κιθάρα του Johnny Gorilla έχουν τραχιά rock υφή και σκορπούν αδρεναλίνη με την αστείρευτη ενέργεια τους, ενώ τα σαλεμένα solos της, ξεχωρίζουν για την εξόχως ωμή metal αίσθηση τους και συντροφεύουν άψογα τα άγουρα φωνητικά του προαναφερθέντα μουσικού.

Οι συνθέσεις του Check 'Em Before You Wreck 'Em στηρίζονται στο μεστό rythm section των δημιουργών της, το οποίο αποτελείται από το σκανταλιάρικο και βαφτισμένο στο fuzz μπάσο του Louis Comfort-Wiggett και τα εντυπωσιακά και γεμάτα groove ντραμς του Bill Darlington.

Hard rock μελωδίες, που ευωδιάζουν αλκοόλ, αναμειγνύονται με οπιούχες proto metal νότες, δημιουργώντας ένα μεθυστικό heavy rock μείγμα, που βρίθει progressive φαντασίας και blues πανδαισίας, ενώ μαρτυρά συγχρόνως μια σαγηνευτική αίσθηση αυθορμητισμού, που καθηλώνει.

Εν ολίγοις, το εκρηκτικό Check 'Em Before You Wreck 'Em αποτελεί έναν άκρως χορταστικό heavy rock δίσκο, που ξεχειλίζει τσαγανό και θαρρώ, πως με την ποιότητα του θα αναδείξει τους Admiral Sir Cloudesley Shovell ως μια από τις πλέον ποιοτικές heavy μπάντες. Σπεύσατε.

Admiral Sir Cloudesley Shovell: Facebook
Rise Above Records: Official Website

 

Τετάρτη 7 Μαΐου 2014

Sigiriya - Darkness Died Today


Από το Σουόνσι της Ουαλίας προέρχονται οι Sigiriya, που απαρτίζονται από μέλη θρυλικών συγκροτημάτων όπως είναι οι Acrimony και οι Iron Monkey και πιο συγκεκριμένα από τους Paul στο μπάσο, Darren στα ντραμς, Stuart στην κιθάρα και Matt στη φωνή. Τούτη η σχηματισμένη το 2009 μπάντα κυκλοφόρησε στα μέσα του περασμένου Απρίλη την δεύτερη full length δουλειά της, Darkness Died Today, η οποία περιέχει 8 κομμάτια συνολικής διάρκειας 39 λεπτών.

Ο εν λόγω δίσκος, που κυκλοφορεί μέσω της Candlelight Records, ξεχωρίζει για το εξαιρετικό artwork του, το οποίο αποτελεί δημιούργημα του James Isaac, μιας και ταιριάζει απόλυτα στο δυναμικό μουσικό και στιχουργικό του κλίμα, ενώ διακρίνεται για την πυκνή κι έχουσα αίσθηση ζωντάνιας παραγωγή του, η οποία πέτυχε να αποδώσει περίφημα τις ηχογραφημένες live στο στούντιο με αναλογικό εξοπλισμό συνθέσεις του, τις οποίες απογειώνει με τη δυναμική της.

Η εκρηκτική μουσική των Sigiriya στάζει αδρεναλίνη κι αποτελεί ένα έξοχο μείγμα stoner metal ηχοχρωμάτων και doom rock ηχοτοπίων vintage ομορφιάς, μιας και συνδυάζει υπέροχα τα πιο επιθετικά στοιχεία του stoner ήχου με κάμποσες εξόχως γαλήνιες κι αρμονικές doom μελωδίες, οι οποίες φέρουν στην ισχνή τους υπόσταση μια υφέρπουσα αύρα vintage ψυχεδέλειας, ενώ τα blues ψήγματα τους, αναδεικνύουν τις αιχμηρές κι άκρως απολαυστικές metal αναφορές τους.

Τα riffs της κιθάρας διακρίνονται για τον ορμητικό κι εξόχως heavy χαρακτήρα τους, ο οποίος αποκτά metal αισθητική από τα σαλεμένα της solos, ενώ τα άλλοτε μελωδικά κι άλλοτε πνιγμένα στο γρέζι φωνητικά ξεχειλίζουν πάθος κι ερμηνεύουν με περισσή πειστικότητα τους στίχους του Darkness Died Today, το οποίο οφείλει τον πυκνό κι ογκώδη ήχο του, στο θηριώδες ανάστημα του εξόχως δυναμικού και στιβαρού ωσάν σκυρόδεμα rythm section των πωρωμένων Sigiriya.

Το μπάσο γεμίζει με το απύθμενο και συνάμα απαλό του fuzz το τελικό ηχητικό σύνολο, στο οποίο προσφέρει μουσικό βάθος κι όγκο, εντείνοντας έτσι και την πυκνή του ατμόσφαιρα, ενώ τα δυναμικά ντραμς πλημμυρίζουν το ευωδιάζον μουσική πυρίτιδα Darkness Died Today με το αχαλίνωτο groove τους κι αναδεικνύουν με τον έμφυτο δυναμισμό τους, τόσο τις λιγοστές μα χορταστικές blues πινελιές του, όσο και το heavy ταμπεραμέντο του, που στάζει metal τσαγανό.

Οι σπιρτόζικες αρμονίες του Darkness Died Today αναδεικνύουν τον συνθετικό οίστρο των άκρως ταλαντούχων δημιουργών του, η αψεγάδιαστη απόδοση των οποίων, οφείλεται στην εκτελεστική τους δεινότητα, ενώ το αίσθημα αυθορμητισμού, που διακατέχει τούτο τον εξαίσιο δίσκο στην ολότητα του, οφείλεται τόσο στην ζωντανή του ηχογράφηση, όσο και στην ορμητική φύση των κομματιών του, η οποία μαρτυρά μεράκι κι αγνή αγάπη για τον ανόθευτο stoner ήχο.

Εν ολίγοις, το νέο πόνημα των ραγδαίως ανερχόμενων κι αποφασισμένων να σκαρφαλώσουν στις απόκρημνες heavy κορφές, Sigiriya, ενδείκνυται και προτείνεται ανεπιφύλακτα σε όσες κι όσους γουστάρουν τον επιθετικό stoner ήχο διανθισμένο με ισχνά doom ηχοτοπία ψυχεδελικής υφής, μιας και το εκπληκτικό Darkness Died Today, η κάθε νότα του οποίου στάζει ποιότητα και ξεχειλίζει από μεράκι, αποτελεί ένα άκρως απολαυστικό και μεστό heavy άκουσμα. Φοβερό.

Sigiriya: Facebook
Candlelight Records: Official Website


Κυριακή 4 Μαΐου 2014

Giza - I Am The Ocean, I Am The Sea


Οι Giza σχηματίστηκαν το 2012 στο Seattle κι απαρτίζονται από τον Steve στο μπάσο, τον Rich στην κιθάρα και τον προσφάτως ενταγμένο στην σύνθεση τους Justin στα ντραμς. Τούτη η μπάντα κυκλοφόρησε στα τέλη του περασμένου Απρίλη την δεύτερη δουλειά της, υπό τον τίτλο: I Am The Ocean, I Am The Sea, η οποία διατίθεται για download στη σελίδα της στο bandcamp σε τιμή της αρεσκείας μας κι αποτελείται από 5 κομμάτια συνολικής διάρκειας 25 λεπτών.

Το εν λόγω απολαυστικό άκουσμα πλαισιώνεται από ένα υπέροχο artwork, που μας βάζει για τα καλά στο instrumental κι εξόχως συναισθηματικό ηχητικό του κλίμα και διακρίνεται για την πολύ καλή παραγωγή του, η οποία αναδεικνύει τις συνθέσεις του I Am The Ocean, I Am The Sea με τον καλύτερο τρόπο, καθώς τους προσφέρει μια έξτρα δυναμική με την απόλυτη ισορροπία της ανάμεσα στην heavy βρωμιά και στην αρμονία και γαλήνη της οργανικής rock διαύγειας.

Ο ογκώδης κι ατμοσφαιρικός ήχος των Giza έχει τις ρίζες του σε μελαγχολικά doom ηχοτοπία κι ακροβατεί πάνω σε ένα λεπτό σχοινί ατμοσφαιρικού sludge κι αργόσυρτου stoner, ενώ περιέχει κι έντονα ψυχεδελικά heavy στοιχεία, τα οποία εντείνουν την αποπνικτική του αύρα και χαρίζουν έτσι στο χορταστικό I Am The Ocean, I Am The Sea, μια απολαυστική αίσθηση μελαγχολίας, η οποία καθιστά σχεδόν εθιστικό το μεθυστικό κι απαράμιλλης ομορφιάς τελικό ηχητικό σύνολο.

Τα ντραμς κρατούν τα μπόσικα του I Am The Ocean, I Am The Sea όταν αυτό απαιτείται από τις συνθέσεις, τις οποίες και πλημμυρίζουν με γενναίες ποσότητες groove, ενώ το μεστό μπάσο, γεμίζει τις συνθέσεις του με τον αχνό fuzz χαρακτήρα του και την ογκώδη υπόσταση του, πλαισιώνοντας συγχρόνως εξαιρετικά τις περιπετειώδεις μουσικές περιπλανήσεις της κιθάρας, που άλλοτε μας ταξιδεύουν σε ισχνά post ηχοτοπία κι άλλοτε μας πασπαλίζουν με heavy μαγεία.

Η πλούσια μουσική υπόσταση του I Am The Ocean, I Am The Sea μαρτυρά τον συνθετικό οίστρο των δημιουργών της, καθώς και το έμφυτο μουσικό τους ταλέντο, μιας κι αναδεικνύει την μοναδική ηχητική τους ταυτότητα και συνάμα προσφέρει μια δυνατή αίσθηση φρεσκάδας στην ατμοσφαιρική heavy σκηνή, η οποία θαρρώ, πως θα κερδίσει πολλά από τους ανερχόμενους κι ελπιδοφόρους Giza, οι οποίοι μοιάζουν ικανοί για σπουδαία πράματα. Επενδύστε άφοβα.

 

Σάββατο 3 Μαΐου 2014

Raum Kingdom


Οι σχετικά πρόσφατα δημιουργημένοι Raum Kingdom προέρχονται από την Ιρλανδία κι απαρτίζονται από τον Dave Lee στα φωνητικά, τον Ronan Connor στο μπάσο, τον Mark Gilchrist στα ντραμς και τον Andrew Colohan στην κιθάρα. Τούτοι οι ταλαντούχοι μουσικοί κυκλοφόρησαν στα μέσα του περασμένου Απρίλη την παρθενική κι ομώνυμη δουλειά τους, που αποτελείται από 5 μόλις κομμάτια συνολικής διάρκειας σχεδόν 30 λεπτών κι έχει την μορφή Ep.

Το εν λόγω άκουσμα, που διατίθεται προς δωρεάν download στην σελίδα των Raum Kingdom στο bandcamp, ξεχωρίζει για την εξαιρετική παραγωγή του, που είναι αποτέλεσμα την άψογης δουλειάς του Johnny Kerr σε αυτόν τον τομέα, καθώς πέτυχε να αναδείξει περίφημα το σκοτεινό κι αρκούντως heavy χαρακτήρα του Raum Kingdom και συγχρόνως κατάφερε να προσδώσει μια έξτρα δυναμική στις ήδη εκρηκτικές του συνθέσεις, οι οποίες ξεχειλίζουν heavy αδρεναλίνη.

Η κιθάρα άλλοτε υφαίνει μελίσταχτες post rock μελωδίες σκλαβώνοντας έτσι τις αισθήσεις κι άλλοτε σκαρώνει υπέρ του δέοντος heavy και πυκνά riffs σε sludge ύφος, παρασύροντας έτσι τα πάντα στο οργισμένο διάβα της, ενώ τα leads και τα solos της διακρίνονται από μια σαγηνευτική γαλήνη, που αναδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο, τόσο τα brutal ουρλιαχτά του Raum Kingdom, όσο και την καθαρή φωνή, που ερμηνεύει με περίσσιο θάρρος τους γεμάτους πόνο στίχους του.

Τα samples φωνητικών σε συνδυασμό με τις σχιστές κραυγές απόγνωσης κι οργής εντείνουν την αποπνικτική ατμόσφαιρα του Raum Kingdom, η οποία οφείλεται κυρίως στην δεξιοτεχνία της κιθάρας, αν και πολύ σημαντικό ρόλο σε αυτήν παίζουν τόσο τα εξόχως δυναμικά ντραμς του, που σε στιγμές αποκτούν κατακλυσμιαία υπόσταση, όσο και το ογκώδες μπάσο το οποίο γεμίζει τις συνθέσεις των Raum Kingdom με περίσσιο fuzz, παρά την γλυκιά τονική του υφή.

Ο επιθετικός χαρακτήρας των Raum Kingdom εξουδετερώνεται από το γαλήνιο ταμπεραμέντο τους, συγκροτώντας έτσι ένα εξόχως απολαυστικό heavy άκουσμα με αιχμηρό post περίβλημα κι ακάνθινες sludge αιχμές κι αναδεικνύοντας παράλληλα την μοναδική ηχητική ταυτότητα τους, η οποία μαρτυρά εκτελεστική δεινότητα και συνθετικό οίστρο, ενώ η ποιότητα του Raum Kingdom θαρρώ, πως θα ικανοποιήσει στο έπακρο τους λάτρεις του ακραίου heavy ήχου. Εξαίρετο.

Raum Kingdom: Bandcamp / Facebook

 

Παρασκευή 2 Μαΐου 2014

Umor - Held Us Silent For A Moment


Το 2007 στο Ζάγκρεμπ της Κροατίας σχηματίστηκαν οι Umor, οι οποίοι απαρτίζονται από τον Sanjin στα ντραμς, τον Tonci στο μπάσο, τον Goran στη φωνή και τον Branimir στην κιθάρα, οι οποίοι κυκλοφορούν μέσω της δικής τους και κινούμενης σε diy πλαίσια δισκογραφικής, Sonic Doom Records, την δεύτερη full length δουλειά τους: Held Us Silent For A Moment, η οποίο αποτελείται από 6 απολαυστικά κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 43 λεπτών.

Ο εν λόγω δίσκος, ο οποίος διατίθεται προς δωρεάν download μέσα από την σελίδα των Umor στο bandcamp, ξεχωρίζει για την πραγματικά αψεγάδιαστη και πεντακάθαρη παραγωγή του, η οποία προσφέρει διαύγεια κι έξτρα δυναμική στις συνθέσεις του, ενώ διακρίνεται για το μουντό και πανέμορφο artwork του, που δένει υπέροχα με την θλιμμένη ατμόσφαιρα των στίχων του Held Us Silent For A Moment και με την αρκούντως heavy κι άκρως μελαγχολική μουσική του.

Η κιθάρα δημιουργεί heavy μελωδίες και riffs, άλλοτε στηριζόμενη σε post ρυθμούς κι άλλοτε ακροβατώντας πάνω σε μια λεπτή κλωστή από doom ύφασμα και sludge μετάξι, ενώ τα φωνητικά διακρίνονται για την στεντόρεια μελαγχολία τους και το αισθαντικό τους πάθος, μιας κι ερμηνεύουν με περίσσια πειστικότητα τους γεμάτους πόνο στίχους και συνάμα φέρουν στην καθαρή χροιά τους, μια γοητευτική μίξη doom αύρας κι επικής punk αισθητικής, που καθηλώνει.

Το μπάσο γεμίζει εξαίσια τον ήχο του Held Us Silent For A Moment με την πυκνή υφή του και τον γλυκό τονικά όγκο του, ενώ συνθέτει ένα εξόχως στιβαρό rythm section με τα ιδιαιτέρως δυναμικά ντραμς, που συμβάλουν τα μέγιστα στην έξοχη ροή του με το αχαλίνωτο groove τους, δένοντας έτσι το τελικό ηχητικό σύνολο, ο διανθισμένος με sludge ηχοχρώματα παραδοσιακός doom μανδύας του οποίου είναι καλυμμένος με ένα βαρύ και πυκνό πέπλο post πειραματισμών.

Εν ολίγοις, το εξαιρετικό Held Us Silent For A Moment αποτελεί ένα υπέροχο heavy άκουσμα κι ένα άρτιο μουσικό έργο, μιας κι οι ταλαντούχοι δημιουργοί του, έχουν πετύχει να σμιλέψουν με απαράμιλλη δεξιοτεχνία τις διαφορετικής υφής επιρροές τους και να μας προσφέρουν έτσι ένα καλά κρυμμένο διαμάντι του ατμοσφαιρικού heavy ήχου, το οποίο θαρρώ, πως θα δώσει στους προικισμένους μουσικά Umor, την αναγνώριση και την απήχηση, που τους αξίζει. Πανέμορφο.

Sonic Doom Records: Facebook