Το 2010 στη Νέα Υόρκη σχηματίστηκαν οι Pilgrim, οι οποίοι ξεκίνησαν ως μουσικό τρίο, όμως δυο χρόνια μετά την κυκλοφορία του ελπιδοφόρου full length ντεμπούτο τους, επιστρέφουν ως δίδυμο, μιας και το μπάσο στην πέμπτη συνολικά και δεύτερη με full length μορφή δουλειά τους, καλύπτεται από session μουσικό, ενώ ο Krolg παραμένει στα ντραμς κι ο Jon επιστρέφει στα φωνητικά και τις κιθάρες και συνάμα συνεχίζει την συγγραφή occult αισθητικής στίχων.
Η νέα τους δουλειά φέρει τον τίτλο, II: Void Worship κι αποτελείται από 8 κομμάτια συνολικής διάρκειας 45 λεπτών περίπου, ενώ πλαισιώνεται υπέροχα από το artwork του Adam Burke, το οποίο αναδεικνύει τις γενναίες ποσότητες φαντασίας, που διαπερνούν τους σκοτεινούς στίχους των Pilgrim κι ενισχύει το πρωτόγονο doom αίσθημα της μουσικής τους, η οποία κολακεύεται από την εξαιρετική παραγωγή, η οποία της χαρίζει έναν σαγηνευτικό live αύρας δυναμισμό.
Ο οργανικός ήχος του II: Void Worship αναδεικνύεται περίφημα από το μεστό και λιτό μπάσο, το οποίο γεμίζει επιτυχώς τις δυναμικές του συνθέσεις με την fuzz υπόσταση του κι ενισχύεται σημαντικά από τα μινιμαλιστικά κι εξόχως δυναμικά ντραμς, τα οποία πλημμυρίζουν το τελικό μουσικό σύνολο με το πηγαίο κι ατίθασο groove τους, χαρίζοντας έτσι rock 'n' roll ψήγματα live υφής στις εμπνευσμένες doom συνθέσεις των άκρως ελπιδοφόρων κι ανερχόμενων, Pilgrim.
Τα φωνητικά βρίθουν συναισθήματος και είναι καλύτερα από ποτέ στην ως τώρα πορεία τούτης της πολλά υποσχόμενης μπάντας, μιας και ξεχειλίζουν αυτοπεποίθηση, ενώ η κιθάρα κυριαρχεί στις συνθέσεις του II: Void Worship με τα μεγαλειώδη riffs της, που στηρίζονται στον αρχέγονο και παραδοσιακό doom ήχο, τον οποίο διανθίζουν άλλοτε με αχνές stoner πινελιές κι άλλοτε με έντονα ψυχεδελικά heavy ηχοχρώματα, που καθιστούν το νέο πόνημα των Pilgrim, μαγευτικό.
Οι καταραμένες doom μελωδίες των Pilgrim ξεχωρίζουν για τον ως επί το πλείστο αργόσυρτο χαρακτήρα τους και διακρίνονται για τα νωχελικά ξεσπάσματα τους, τα οποία καθιστούν εξόχως απολαυστικό το II: Void Worship, μιας κι ενισχύουν τα ισχνά stoner ηχοτοπία του κι εντείνουν την αίσθηση της heavy ψυχεδέλειας, που το διαπερνά σχεδόν στην ολότητα του, καθιστώντας το έτσι ως έναν από τους πλέον χορταστικούς κι όμορφους doom δίσκους της χρονιάς. Εξαιρετικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου