Fuzztastic Planet Festival 2014 (03/08)

Το μεσημέρι της Κυριακής είχε φτάσει κι ενώ βρισκότανε σε εξέλιξη τα πρώτα soundcheck της ημέρας, η επίσκεψη στις τουαλέτες του χώρου και στην ταβέρνα δεν μας άφησαν και με τις καλύτερες εντυπώσεις, αν κι όλα ξεχάστηκαν γρήγορα διότι σε αντίθεση με την χθεσινή ημέρα και τα σχεδόν 80 λεπτά καθυστέρησης στην έναρξη του προγράμματος, η πρώτη μπάντα βγήκε στην σκηνή με καθυστέρηση μόλις 25 λεπτών, οπότε όλα έδειχναν ότι θα εξελιχθούν ομαλά.

Οι Screaming Dead Balloons ανέβηκαν στις 19:00 στην σκηνή του Fuzztastic Planet και για περίπου 50 λεπτά μας ταξίδεψαν σε πολύχρωμα ψυχεδελικά rock ηχοτοπία με το περίσσιο ταλέντο τους, πετυχαίνοντας με την αψεγάδιαστη απόδοση τους να μαγνητίσουν το ενδιαφέρον του κόσμου, ο οποίος ξεσηκώθηκε για τα καλά με τους Purple Dino, που από τις 20:00 και για 45 λεπτά μας χάρισαν στιγμές heavy πώρωσης με τις γεμάτες ενέργεια stoner συνθέσεις τους.

Η επικοινωνία τους με το κοινό ήταν πολύ καλή κι αυτό μέτρησε αρκετά στο να θεωρηθούν ως μια από τις καλύτερες μπάντες του διημέρου, όπως θεωρήθηκαν και οι When Oceans Align, οι οποίοι εντυπωσίασαν με την δυνατή τους παρουσία και τις βαριές post μελωδίες τους, οι οποίες απέδειξαν ότι έχουν όλο το μέλλον μπροστά τους, μιας κι αποτύπωσαν εύγλωττα την πλούσια μουσική τους αντίληψη, η οποία τυγχάνει να συνοδεύεται κι από μπόλικο συνθετικό ταλέντο.

Τα άσχημα μαντάτα για τους Psychedelic Trips To Death έφεραν στην σκηνή του Fuzztastic τους Alien Mustangs, οι οποίοι από τις 22:00 και για περίπου 45 λεπτά μας ταξίδεψαν σε ψυχεδελικά rock ηχοτοπία αλλοτινών μουσικών εποχών, ενώ η επιεικώς άψογη εμφάνιση τους, ήταν η αιτία για την οποία το κοινό απαίτησε encore κι ευτυχώς δεν το αρνήθηκαν. Τολμώ να πω ότι αποτέλεσαν την ευχάριστη έκπληξη του διημέρου και δικαίως, μιας και ήταν φανταστικοί.

Ο ήχος των Pater Nembrot, που ήταν σκηνή από τις 23:00 έως τα μεσάνυχτα θαρρώ, πως ήταν λίγο μπουκωμένος κι αυτό μου στερεί τη δυνατότητα να τους κρίνω όπως θα ήθελα, αν κι είμαι βέβαιος ότι η απόδοση τους ήταν εξαιρετική, ενώ τα λιγοστά doom περάσματα τους, έκλεψαν την παράσταση από την έμφυτη ψυχεδέλεια των αρκούντως heavy συνθέσεων τους. Και κάπως έτσι έφτασε πλέον η ώρα των The Vintage Caravan από την Ισλανδία να ανέβουν στο σανίδι.

Ότι και να πω για τους νεαρούς Σκανδιναβούς θα είναι λίγο, μιας και ήταν αψεγάδιαστοι πάνω στην σκηνή, την οποία και φρόντισαν να οργώσουν από άκρη σε άκρη, καθηλώνοντας τους πάντες με την φανταστική σκηνική τους παρουσία, η οποία έσβησε την έλλειψη πρωτοτυπίας των συνθέσεων τους και κατέστησε την γεμάτη blues αδρεναλίνη εμφάνιση τους, ως μια από τις καλύτερες στιγμές του φετινού Fuzztastic Planet Festival. Σχεδόν συγκλονιστικοί. Εύγε.

Ξημερώματα Δευτέρας πλέον και το μεγάλο όνομα του φεστιβάλ, που δεν ήταν άλλο από τους Αμερικάνους Radio Moscow, ανέβηκε στην σκηνή του και παρέδωσε μαθήματα εκτελεστικής αρτιότητας. Η άψογη εμφάνιση τους, μοναδικό ψεγάδι της οποίας αποδείχτηκε η μικρή διάρκεια της, που άγγιξε μετά βίας τα 75 λεπτά, έκλεισε με τον καλύτερο τρόπο τούτο το όμορφο μουσικό διήμερο, μιας και μας χάρισε στιγμές αληθινής heavy ευεξίας με την σπιρτάδα της. Άρχοντες.

Εν ολίγοις, το Fuzztastic Planet Festival κρίνεται ως επιτυχημένο, διότι η αυταπάρνηση των παιδιών, που το έτρεξαν, αποδείχθηκε πιο δυνατή από τις διάφορες κακοτοπιές, ενώ τα λιγοστά μικροπροβλήματα αντιμετωπίστηκαν άψογα. Ο χώρος πολύ καλός για τέτοιους είδους φάσεις, αν και η ποιότητα των τροφίμων της ταβέρνας και η καθαριότητα στον χώρο των τουαλετών, είμαι σίγουρος ότι θα μπορούσαν να βρίσκονται σε πολύ καλύτερο επίπεδο. Θετικό πρόσημο.

Το μεγαλύτερο τμήμα του κοινού πέρασε ολόκληρο το διήμερο στον χώρο του φεστιβάλ, αν και δεν ήταν λίγοι όσοι ήρθαν μόνο για την μια ημέρα του και κυρίως για την δεύτερη, αν βέβαια τα υπολόγισα καλά. Γύρω στις 400 ψυχές διανυκτερεύσαμε γύρω από τη λίμνη και δηλώνω εντυπωσιασμένος από την αλληλεγγύη και το φιλικό κλίμα των κατασκηνωτών, ενώ εύσημα αξίζουν σε όλους ανεξαιρέτως, καθώς ο χώρος κρατήθηκε καθαρός και βιώσιμος. Πάντα τέτοια.

Όσον αφορά στις μπάντες, η συντριπτική πλειοψηφία τους αποδείχθηκαν ανώτερες των προσδοκιών μου κι αυτό είναι εξόχως θετικό, μιας και θαρρώ, πως στην ουσία αυτές ήταν ο λόγος για τον οποίο βρεθήκαμε εκεί οι περισσότεροι. Τα σέβη μου σε Alien Mustangs και Screaming Dead Balloons, που έδειξαν ικανοί κι έτοιμοι για πολύ μεγάλα πράγματα, ενώ εκτός συναγωνισμού είναι οι This Is Nowhere, Craang και Tuber, που είναι προσωπικές αδυναμίες.

Τα μεγάλα όνομα του φεστιβάλ απέδειξαν με τις εμφανίσεις τον λόγο για τον οποίο κάποιες στιγμές η ανυπομονησία του κοινού, έβαλε εμπόδια σε κάποιες από τις μπάντες, ενώ θαρρώ ότι ένα μεγάλο εύγε αξίζει στους 1000mods για την εκρηκτική και χορταστική τους εμφάνιση, καθώς αψήφησαν τα προβλήματα στον ήχο και τα έσπασαν και στους Radio Moscow, που υπήρξαν αντάξιοι των προσδοκιών. Όσο για τους showmen, The Vintage Caravan, τα λόγια περιττεύουν.

Τέλος, ένα τεράστιο ευχαριστώ σε Θανάση, Τασούλα, Λεωνίδα για την φιλοξενία και φυσικά σε Μαρίνα, Κωνσταντίνα, Μανώλη, Γιώργο και Μήτσο για την καλή παρέα. Χαιρετίσματα σε Αλέξη, Κώστα, Κέλλυ, Θάνο, Χριστιάνα και Θωμά, ο οποίος μάζεψε τον Marco από την Χιλή τυχαία στα ΚΤΕΛ της Λάρισας και τον έφερε στην παρέα μας, όπου κι αμέσως ξεχώρισε, ενώ ειδική μνεία αξίζει η Φρέγια, η οποία ήταν χαλαρά το πιο όμορφο πλάσμα του χώρου. Άντε και του χρόνου.

Fuzztastic Planet Festival: Facebook

Fuzztastic Planet Festival 2014 (02/08)

 

Η 1η Αυγούστου είχε φτάσει και το ταξίδι για την Θεσσαλονίκη αρχικά κι έπειτα για την λίμνη Κοκκινόγεια, γύρω από την οποία θα λάμβανε χώρα το φετινό Fuzztastic Planet ξεκινούσε με νωχελικούς ρυθμούς, καθώς ο ήλιος μόλις είχε αρχίσει να απλώνει στον ορίζοντα τις καυτές του ακτίνες. Ήταν πλέον μεσημέρι όταν η άφιξη στην συμπρωτεύουσα έφερε την ένωση της παρέας, όμως η καταρρακτώδης βροχή ανέβαλε την άφιξη μας στα πέριξ της Δράμας για το πρωινό του Σαββάτου, όταν λίγο πριν τις εγκαταστάσεις camping, όπου είχε στηθεί το όλο σκηνικό για τούτο το μουσικό διήμερο, μας υποδέχτηκε η ΕΛ.ΑΣ., η οποία μείωσε για λίγο την ξεγνοιασιά της στιγμής, καθώς μας υπέβαλε σε επιτόπιο και βουκολικής αισθητικής, στριπτίζ.

Τα διαδικαστικά με τις τοπικές αρχές έλαβαν τέλος δίχως ευτράπελα και η είσοδος μας στο camping αποτελούσε πλέον γεγονός, ενώ καταλυτική αποδείχτηκε η συμβολή των φίλων, που είχαν ήδη κατασκηνώσει, καθώς είχαν μεριμνήσει να φυλάξουν χώρο και για τις δικές μας σκηνές, το στήσιμο των οποίων ολοκληρώθηκε την στιγμή, που το πρώτο soundcheck της ημέρας ξεκινούσε. Στην σκηνή ήταν οι Κορίνθιοι headliners της πρώτης βραδιάς, οι οποίοι συντρόφευσαν με τις δοκιμαστικές τους νότες την διαδικασία εκκαθάρισης της πλούσιας βλάστησης γύρω από τις σκηνές μας, που κρίθηκε απαραίτητη, όταν αντιληφθήκαμε ότι αυτή η πυκνή κι όμορφη πρασινάδα απαρτιζόταν αποκλειστικά από το φυτό με όνομα: τσουκνίδα.

Οι εκκαθαριστικές διαδικασίες έλαβαν σύντομα τέλος, μιας κι αποδεχτήκαμε εύκολα την ήττα από την φύση, η οποία έμελλε να μας εκδικηθεί για την μικρή επίθεση εναντίων της, με στρατιές από λυσσασμένα κουνούπια κι έτσι αράξαμε υπό την παχιά σκιά των δένδρων αναμένοντας την επίσημη έναρξη του φεστιβάλ. Η ώρα πλέον είναι 18:40 κι έπειτα από καθυστέρηση μιας ώρας στο πρόγραμμα οι Lock 'N' Load ανέβηκαν στην σκηνή του Fuzztastic Planet κι έδωσαν το έναυσμα για ένα όπως αποδείχτηκε φανταστικό διήμερο. Τα κομμάτια τους μας έβαλαν για τα καλά στο μουσικό κλίμα της βραδιάς, ενώ η παθιασμένη τους απόδοση για 40 λεπτά περίπου, μαγνήτισε το ενδιαφέρον του κοινού, το οποίο όλο και πύκνωνε εκεί γύρω από την σκηνή.

Τη σκυτάλη πήρανε γύρω στις 19:35 οι Reversed Nature, οι οποίοι για περίπου 30 λεπτά μας ταξίδεψαν σε ψυχεδελικά space rock ηχοτοπία με τις πειραματικής υφής συνθέσεις τους, ενώ τα μικροπροβλήματα στον ήχο δεν στέρησαν απολύτως τίποτα από την καλή τους απόδοση, η οποία απέσπασε θερμό χειροκρότημα από τον κόσμο, που είχε πλέον πληθύνει αρκετά. 20:25 και οι Godsleep ανεβαίνουν στην σκηνή πετυχαίνοντας να ξεσηκώσουν το κοινό με τις άκρως δυναμικές τους συνθέσεις, ενώ το περίσσιο πάθος τους, που αποτυπώθηκε εύγλωττα από την εκρηκτική απόδοση όλων των μελών της μπάντας και ιδιαιτέρως από τον τραγουδιστή της, αποτέλεσε ένα από τα σημεία αναφοράς της πρώτης μουσικής ημέρας του Fuzztastic Planet.

Το ρολόι έδειχνε 21:20 όταν οι αγαπημένοι μου Craang πάτησαν στο σανίδι και μας έστειλαν στην Γη της ψυχεδελικής heavy επαγγελίας με την αψεγάδιαστη απόδοση τους, που διήρκεσε 45 λεπτά σχεδόν, όσο ακριβώς διαρκεί και το νέο τους ep, το οποίο κι έπαιξαν στην ολότητα του, πετυχαίνοντας να μαζέψουν γύρω από την σκηνή και τους τελευταίους, που άραζαν ως τότε μακριά από αυτή κι όχι μόνο να τους μαζέψουν, αλλά και να τους καθηλώσουν, μιας και ήταν σχεδόν τέλειοι. Γύρω στις 22:15 οι RoadKillSoda από την Ρουμανία μας κράτησαν συντροφιά για περίπου μια ώρα με τις stoner μελωδίες τους και μας διασκέδασαν με την ορμητική σκηνική παρουσία τους, που ήταν απόρροια της καύλας τους για την παρουσία τους στο Fuzztastic.

Ο χρόνος κύλησε γρήγορα και η στιγμή των Tuber έφτασε, καθώς η ώρα ήταν πλέον 23:25 όταν οι Σερραίοι ξεκίνησαν το set τους, το οποίο διήρκεσε 60 λεπτά περίπου, στην διάρκεια των οποίων ξεχώρισε η επαγγελματική κι ώριμη παρουσία τους επί σκηνής, που μαζί με το έξοχο δέσιμο τους, κατέστησαν ιδιαιτέρως θερμές τις επευφημίες του κοινού. Λίγο μετά τα μεσάνυχτα οι This Is Nowhere βγήκαν στη σκηνή του Fuzztastic Planet και ισοπέδωσαν τα πάντα στο ορμητικό διάβα τους, μιας και θαρρώ, ότι υπήρξαν η πλέον εντυπωσιακή μπάντα της ημέρας, αλλά ίσως κι ολόκληρου φεστιβάλ, καθώς απέδωσαν με λυσσασμένη μαεστρία τις όμορφες συνθέσεις τους, αφήνοντας εκστασιασμένο το κοινό με τη φανταστική τους παρουσία. Υπόκλιση.

02:20 και οι 1000mods ξεκινούν το δικό τους μουσικό ταξίδι, αφήνοντας υποσχέσεις για ένα εκρηκτικό live με τα δυο εναρκτήρια κομμάτια τους, ενώ οι συστάσεις με το κοινό συνοδεύτηκαν κι από την υπόσχεση για τζαμάρισμα έως το χάραμα. Το set τους, που κράτησε σχεδόν δυο ώρες, περιείχε κομμάτια από όλες τις δουλειές τους, ενώ δεν έλειψε και το αγαπημένο τους jam, που αποτέλεσε το κερασάκι στην τούρτα μιας υπέροχης μουσικής ημέρας. Τα προβλήματα στον ήχο, αν και δεν τους πτόησαν, εντούτοις θαρρώ, πως ανέκοψαν λίγη από τη δυναμική τους, όμως το γεγονός, πως κράτησαν την συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου μέχρι τις 04:45 σε εγρήγορση, λέει πολλά για το απύθμενο κέφι και την παθιασμένη απόδοση τους. Ωραίοι.

Εν ολίγοις, η πρώτη μουσική ημέρα του Fuzztastic Planet, μπορεί να ξεκίνησε αλλόκοτα για μέρος του κοινού, όμως εξελίχθηκε σε έναν ιδιαιτέρως heavy κι αρκούντως ψυχεδελικό rock θρίαμβο για την ολότητα του, μιας κι όλες οι μπάντες υπήρξαν εξαιρετικές επί σκηνής, έστω κι αν κάποιες από αυτές επισκίασαν με την κορυφαία τους απόδοση τις υπόλοιπες, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι μεν υστέρησαν, αλλά μόνον ότι οι δε ήταν λίγο πιο έμπειρες επί σκηνής. Οι βάσεις για ένα όμορφο διήμερο είχανε μπει πλέον, καθώς η υποδοχή των τοπικών αρχών ξεχάστηκε και η αρκετά καλή οργάνωση, με μοναδικό ψεγάδι την μεγάλη καθυστέρηση στο πρόγραμμα, αποτελούσε εχέγγυο για την επιτυχία και της επόμενης ημέρας. Εις αύριο λοιπόν τα σπουδαία.

Fuzztastic Planet Festival 2014: Official Website

Fuzztastic Planet 2014 Mixtape by Fuzztastic Planet Festival on Mixcloud

Lord 13 - 1000mods - Mahakala @ Gagarin 30/11/12

Δεν θα μπορούσαμε να υποδεχτούμε τον τελευταίο μήνα του τρέχοντος έτους καλύτερα, παρά με μια συναυλία τριών αξιόλογων συγκροτημάτων της εγχώριας heavy σκηνής και φυσικά, με εκλεκτή παρέα. Η συναυλία ήταν προγραμματισμένο να ξεκινήσει στις 21:00, αλλά λίγο η απρόσμενη και ξαφνική βροχή, που καθυστέρησε την άφιξη του κόσμου στο Gagarin 205 και λίγο το ντόπιο συνήθειο της μη τήρησης του προγράμματος, μετέθεσαν την έναρξη του live για τις 22:20 οπότε και οι Αθηναίοι Mahakala, που πρόκειται να κυκλοφορήσουν τον νέο τους δίσκο, Devil's Music, κάπου μέσα στις αρχές του 2013, ανέβηκαν στο σανίδι του club.

Το set τους, το οποίο κράτησε περίπου 55 λεπτά, αποτελείτο από 8 κομμάτια αν θυμάμαι καλά, ενώ ξεχώρισε για την απύθμενη ενέργεια, που η μπάντα έβγαλε επί σκηνής. Ο μπασίστας και τραγουδιστής, Δημήτρης, έκλεψε την παράσταση με την εκρηκτική του εμφάνιση, αλλά και με την πολύ καλή φωνή του, η οποία θαρρώ, πως ταιριάζει καλύτερα σε περισσότερο metalικές μελωδίες. Τέλος και οι δυο ταλαντούχοι κιθαρίστες της μπάντας, Steve και Νίκος, ήταν εξαιρετικοί στα καθήκοντα τους, αλλά κι αρκετά κινητικοί επί σκηνής, ενώ πολύ καλός υπήρξε κι ο Κώστας στα ντραμς, ο οποίος κράτησε με δυναμισμό και μαεστρία τα μπόσικα.

Μουσικά οι Mahakala εμφανίστηκαν μπερδεμένοι, καθώς στοιχεία κλασικού metal εναλλασσόταν με heavy rock ψήγματα, αλλά κι έντονα Iron Maiden αισθητικής περάσματα, τα οποία άφησαν μια όχι και τόσο ξεκάθαρη γεύση, όσον αφορά την ηχητική τους ταυτότητα, αν και αυτή η ποικιλία στον ήχο τους, μάλλον αποδείχθηκε θετική για αυτούς, μιας και κατέδειξε με σαφήνεια, ότι όλοι τους είναι ιδιαιτέρως ταλαντούχοι. Το μόνο, που μένει, είναι να φιλτράρουν λίγο ακόμη τις μπόλικες επιρροές τους, έτσι ώστε να καταφέρουν να πιάσουν το μάξιμουμ των μεγάλων μουσικών τους δυνατοτήτων. Δέκα περίπου λεπτά μετά το τέλος της ξεσηκωτικής εμφάνισης των Mahakala, γύρω στις 23:25 στο σανίδι ανέβηκαν οι ανερχόμενοι 1000mods.

Οι προερχόμενοι από το Χιλιομόδι Κορινθίας, μα πλέον εγκατεστημένοι στην Αθήνα, 1000mods, έχοντας έναν εξαιρετικό δίσκο στις αποσκευές τους, αλλά και μπόλικες συναυλιακές εμπειρίες από τις βόλτες τους στην Ευρώπη, μας συνεπήραν με την πρώτη τους κιόλας νότα, καθώς το κράμα ψυχεδελικού stoner, που παίζουν, μας έστειλε στις αχανής desert space ερήμους, όπου και μας καθήλωσε για τα επόμενα 50 περίπου λεπτά -για όσο διήρκεσαν δηλαδή τα 8 κομμάτια, που έπαιξαν. Η απόδοση της μπάντας ήταν εξαιρετική, αλλά δυστυχώς ο ήχος της ήταν επιεικώς κάκιστος στην αρχή του set τους και μέτριος στη συνέχεια του.

Στα πρώτα δυο κομμάτια η φωνή δεν ακουγόταν καθόλου, ενώ μετά αν και ανέβηκε λίγο η ένταση της, η κατάσταση δεν έφτασε ποτέ σε ανεκτά επίπεδα. O Dani πάντως φαινόταν να δίνει τα πάντα επί σκηνής, καθώς πέραν των προβλημάτων ήχου στη φωνή, οι τεράστιες μπασογραμμές του μας ισοπέδωσαν σε συνεργασία με το εκρηκτικό παίξιμο του Λάμπρου στα ντραμς, ο οποίος με κάθε του χτύπημα, ήταν λες και προσπαθούσε να γκρεμίσει τα τύμπανα του. Οι κιθάρες από Γιάννη και Γιώργο, συνεργάστηκαν πολύ καλά, μιας και μας έστειλαν στην χώρα της heavy επαγγελίας με τα γεμάτα fuzz riffs και τα μεθυσμένα leads τους.

Όπως μάλλον υποψιάζεστε, οι 1000mods συνέρπασαν άπαντες με την μεστή τους εμφάνιση, ενώ ανέβασαν τον πήχη πολύ ψηλά για τους παλιούς στο χώρο Lord 13, που γύρω στις 12:15 ανέβηκαν στη σκηνή του Gagarin 205. Η ηχητική παρέα των Dee σε μπάσο, Δημήτρη σε φωνητικά, Κώστα σε ντραμς και Γιάννη σε κιθάρα, ήταν αψεγάδιαστη επί σκηνής, καθώς απέδωσε όλα τα κομμάτια της με περίσσιο επαγγελματισμό, δείχνοντας ανεπηρέαστη από την μείωση των 400 περίπου ατόμων, που αποτέλεσαν το κοινό, κατά την διάρκεια του set της, αν και αυτό μάλλον έπαιξε το ρόλο του, ως προς το μειωμένη κέφι κι ενέργεια, που έβγαλαν οι Lord 13 στην εμφάνιση τους. Μια τίμια εμφάνιση από μια εξαιρετική στο είδος της μπάντα.

Η εγχώρια σκηνή απέδειξε για ακόμη μια φορά, πως διάθεση και ταλέντο υπάρχει, όμως κάποια πράγματα θέλουν ακόμη λίγη προσπάθεια κι όχι μόνο από πλευράς μουσικών, αλλά κι από πλευράς κοινού και διοργανωτών. Τα πηγαδάκια κατά τη διάρκεια του live έκαναν για ακόμη μια φορά την εμφάνιση τους, ο ήχος υπήρξε για ακόμη μια φορά μέτριος, ενώ ο εξαερισμός μάλλον δεν υπάρχει στο λεξιλόγιο των εγχώριων clubs. Όπως και να' χει, το συγκεκριμένο live υπήρξε άκρως διασκεδαστικό, καθώς οι μπάντες κατάφεραν να μας κρατήσουν εξαιρετική συντροφιά για περίπου τρεις ώρες, ενώ το όλο κλίμα πάρα τα μικροπροβλήματα, ήταν άκρως φιλικό κι ευδιάθετο. Είθε να ξαναζήσουμε παρόμοιες στιγμές το συντομότερο.

Mahakala: Facebook - 1000mods: Facebook - Lord 13: Official Website

 

Υ.Γ. Τις θερμές μου ευχαριστίες σε Βασίλη και Dr.Doom, τόσο για την καλή παρέα, όσο και για τα videos, την ενσωμάτωση των οποίων στο παρών κείμενο, δεν αρνήθηκαν. Εις το επανιδείν!

 

Stoner Festival II

Το δεύτερο Stoner Festival στην πόλη της Λάρισας, που φιλοξενήθηκε στις 24 του τρέχοντος μήνα στο Stage Club, αποτέλεσε μια εξαιρετική ευκαιρία για να απολαύσω ζωντανά επί σκηνής για πρώτη φορά τρεις από τις πλέον ελπιδοφόρες κι ανερχόμενες μπάντες της εγχώριας heavy σκηνής, αλλά και για να συναντήσω μετά από αρκετό καιρό γνώριμες φάτσες, όπως και να γνωρίσω από κοντά κάποια άτομα, με τα οποία τον τελευταίο καιρό, είχαμε αναπτύξει μια ιδιαιτέρως καλή διαδικτυακή επικοινωνία. Η άφιξη στο χώρο του Stage έγινε ακριβώς την ώρα, που άνοιγαν οι πόρτες, ενώ το κοινό, που συνολικά ξεπέρασε τα 100 άτομα, συνέχισε να εισέρχεται ακόμη και την ώρα, που η πρώτη μπάντα ήταν ήδη επί σκηνής, καθώς ο ρυθμός προσέλευσης ήταν αργός.

Πέντε λεπτά μετά τις 21:30 οι εκ Βόλου ορμώμενοι Lizardia ανέβηκαν στην σκηνή και με το κομμάτι It Falls On Deaf Ears ξεκίνησαν το show τους, το οποίο διήρκεσε 50 περίπου λεπτά, ενώ αποτελείτο από 10 κομμάτια, μεταξύ των οποίων, υπήρξαν και τρία ολοκαίνουρια τραγούδια, που η μπάντα ερμήνευσε ζωντανά για πρώτη φορά. Οφείλω να ομολογήσω ότι τα νέα κομμάτια μου άρεσαν ιδιαιτέρως, ενώ το δεύτερο κατά σειρά από αυτά, θαρρώ, πως κόντραρε στα ίσα τα πιο γνωστά κομμάτια τους, όπως το Where Only Lizards Quietly Weave ή/και το Fine Dead Lady, το οποίο έκλεισε με δυναμικό τρόπο την εκρηκτική εμφάνιση τους, που συνοδεύτηκε από μια άκρως παθιασμένη απόδοση. Ο Bluff στα φωνητικά ήταν εξαιρετικός, καθώς έβγαλε πάθος στην ερμηνεία του, ενώ η σκηνική του παρουσία υπήρξε άκρως θεατρική. Ο Gary στο μπάσο ήταν η ήρεμη δύναμη της μπάντας, ενώ τα όποια μικροπροβλήματα, που αντιμετώπισε, τα ξεπέρασε τάχιστα κι ανώδυνα. Ο Jeje ήταν εντυπωσιακά άνετος με την κιθάρα του ενώ, οφείλω να αποδώσω τα εύσημα στον Pijo, που αν και λαβωμένος, έδωσε τον καλύτερο εαυτό του πίσω από τα drums. Εν ολίγοις, οι Lizardia φάνηκαν εξαιρετικά δεμένοι, ενώ το μεράκι τους περίσσευε. Πολλά μπράβο κι ακόμη περισσότερα εύγε.

Lizardia / Photo by zedalone

Στις 22:35 στην σκηνή ανέβηκαν οι οικοδεσπότες Dope Flood, οι οποίοι έπαιξαν για περίπου 50 λεπτά, ενώ τα πολύ καλά δικά τους κομμάτια, συνοδεύτηκαν από κάποιες σωστά εκτελεσμένες διασκευές. Το κοινό έδειξε ευθύς εξαρχής την αγάπη του για τη μπάντα, ενώ και το συγκρότημα υπήρξε άκρως επικοινωνιακό. Ο Cris ήταν πάρα πολύ καλός στην κιθάρα, αλλά τα πήγε πολύ καλά και στα φωνητικά, ενώ ο Μάνος στη φωνή είχε καλή απόδοση, αλλά νομίζω, πως αδικήθηκε κατάφωρα από τα προβλήματα στον ήχο. Ο Αστέριος έζησε έντονα την κάθε στιγμή του live, καθώς δεν ήταν λίγες οι φορές, που ¨χτυπήθηκε¨ με πάθος, ενώ οφείλω να ομολογήσω, πως οι μπασογραμμές του υπήρξαν υπέρ του δέοντως groovy. Τέλος, έχω την εντύπωση, πως την παράσταση έκλεψε ο ντράμερ των Λαρισαίων, Βασίλης, που σε στιγμές, μας έδωσε την εντύπωση ότι ήθελε να καταστρέψει τα ντραμς του, καθώς τα χτυπήματα του ξεχείλιζαν από πάθος και δύναμη. Συνοπτικά, οι Dope Flood επιβεβαίωσαν τα πολύ καλά λόγια, που είχα ακούσει για τις live εμφανίσεις τους, ενώ απέδειξαν, πως όταν βρουν την ηχητική τους ταυτότητα, δεν θα δυσκολευτούν να ξεχωρίσουν.

Dope Flood / Photo by zedalone

Δεκαπέντε λεπτά πριν τα μεσάνυχτα, ανέβηκαν στο σανίδι οι Πειραιώτες The Bliss, που παρά το αριθμητικό τους μειονέκτημα σε σχέση με τις άλλες μπάντες, υπήρξαν επιβλητικοί στην σκηνή, ενώ οι αλλόκοτες μελωδίες τους καθήλωσαν το κοινό. Αν θυμάμαι καλά, η εμφάνιση τους, που διήρκεσε περίπου 75 λεπτά, αποτελούνταν από 7 κομμάτια, ενώ κατάφεραν να ξεπεράσουν γρήγορα και σχετικά ανώδυνα τα μικροπροβλήματα, που και αυτοί, αντιμετώπισαν με τον ήχο. Ο Βαγγέλης ήταν εξαιρετικός στα κιθαριστικά του καθήκοντα, ενώ δεν υστέρησε και στα φωνητικά, αν και ο ήχος σε αυτά ήταν άσχημος για όλες τις μπάντες. Ο Χρήστος στο μπάσο έκλεψε την παράσταση τόσο με τις παλλόμενες μπασογραμμές του, όσο και με την άκρως κινητική κι εκφραστική σκηνική του παρουσία, ενώ ο Steve ήταν ένας πραγματικός βράχος στα ντραμς. Εν κατακλείδι, οι The Bliss εμφανίστηκαν κατά πολύ καλύτεροι από ότι ίσως περίμενα, καθώς η αλήθεια είναι, πως δεν ήμουν σίγουρος για το κατά πόσο η ατμοσφαιρική, αλλά και ¨δύσκολη¨ σε σημεία μουσική τους θα μπορούσε να αποδοθεί live. Το περασμένο Σάββατο όμως, αποδείχθηκε περίτρανα, πως οι φήμες, που ακολουθούν τους The Bliss, είναι πέρα για πέρα αληθινές, καθώς τα παλικάρια υπήρξαν εξαιρετικά επί σκηνής.

The Bliss / Photo by zedalone

Τέλος, θα ήθελα να επισημάνω, πως ο μικρός χώρος του Stage ξεχείλιζε ζεστασιά, ενώ σε αυτό βοήθησε και το ευγενέστατο προσωπικό του, αν και οφείλω να αναφέρω, πως τα όποια προβλήματα του ήχου, μάλλον οφειλόταν στο ίδιο το μαγαζί και τον εξοπλισμό του, διότι όλες οι μπάντες είχαν τα ίδια προβλήματα, τα οποία αφορούσαν στον ήχο του μικροφώνου για την φωνή, ενώ και τα έγχορδα σε αρκετές στιγμές δεν ακουγόταν όσο δυνατά θα έπρεπε. Όμως, αυτό δεν χάλασε σε καμία περίπτωση την άψογη φιλοξενία του μαγαζιού, αλλά ούτε και την ιδιαιτέρως έντονη εμπειρία της ίδιας της συναυλίας, μιας και κανένας από την όμορφη παρέα μας δεν πτοήθηκε από όλα αυτά. Κλείνοντας, να στείλω τους χαιρετισμούς μου στους Bluff, Pijo και Jeje, καθώς και στο κινητό και φανατικό fan club τους, όπως και στον Χρήστο, ενώ special cheers κι ευχαριστήρια σε Μαρία, Θάνο και Βασίλη, που με σκλάβωσαν με τη φιλοξενία τους κι όχι μόνο. Εις το επανιδείν!

Links: Dope Flood, Lizardia, The Bliss, Stage Club

Opeth @ Block 33



Σάββατο 3 Μαρτίου Θεσσαλονίκη

Ένα κρύο Σαββατιάτικο βράδυ, που θα είχε έξοδο για μπυροποσίες αν δεν ήταν το live των αγαπημένων Σουηδών. H αλήθεια είναι πως προσωπικά το περίμενα πολύ αυτό το live. Η άποψη μου για το τελευταίο τους "Heritage" άριστη και ως λογικό απότοκο ήταν ότι θα ακούσουμε αρκετά κομμάτια από αυτό. Για να μπορώ να είμαι όσο πιο αντικειμενικός γίνεται θα πρέπει να μιλήσω για το προσωπικό παρελθόν με την μπάντα. Σχετικά μικρό θα έλεγα, αλλά έφτασε για να γίνουν οι Opeth μια από τις αγαπημένες μου μπάντες. Δυστυχώς, δεν είχα εμβαθύνει σε ολόκληρη την δισκογραφία της μπάντας, αν και μετά από λίγα δείγματα με στιγμάτισε. Άλλο live τους δεν είχα δει οπότε περίμενα πως και πως αυτό το βράδυ.

Στις 8.30 περίπου έφτασα στο Block 33. Η διέλευση στον χώρο για την ώρα ήταν μικρή. Ευτυχώς, με την ώρα, που περνούσε, γέμισε από κόσμο ώστε να μην έχουμε έναν άδειο χώρο. Για κάποιο λόγο, που δεν ξέρω, support μπάντα/ες δεν υπήρχαν και όπως αναγραφόταν στον εισιτήριο "Show Starts:21.30". Οι πρώτες διαφωνίες με την παρέα δεν άργησαν να έρθουν για το πότε θα βγει η μπάντα. Ευτυχώς, στο ραντεβού τους με το κοινό ήταν "Άγγλοι". Στις 9.30 τα φώτα σβήνουν και το κοινό αρχίζει να ζητοκραυγάζει και οι Σουηδοί με τον Mikael Akerfeldt για πρωτοστάτη βγαίνουν επί σκηνής. O Akerfeldt χωρίς μούσι και μόνο με μουστάκι θύμιζε πολύ έντονα τον μεγάλο Frank Zappa. Και χωρίς πολλά πολλά το intro riff του "The Devil's Orchard" άρχιζε να βγαίνει από ηχεία και ενισχυτές. Η συνέχεια δόθηκε με το "I feel the dark". Το κοινό έδειξε μια ιδιαίτερη αγάπη και για τα τραγούδια του νέου δίσκου παρότι έφυγαν από την μέχρι τώρα μουσική δομή και γραμμή της μπάντας και πήγαν στο Prog Rock ήχο που αγαπάει ιδιαίτερα ο Akerfeldt. Η σέτλιστ συνέχισε και πιο δυναμικά με κομμάτια από το Still Life, το Damnation, το Blackwater Park και το Deliverance θυμίζοντας στο κοινό και την πιο σκληρή εκδοχή της μπάντας, που όλοι αγαπάνε, αυτή με τα growl φωνητικά και τις μελωδικές συνθέσεις. Μεγάλο αποκορύφωμα το "Deliverance" στο τέλος με το οποίο και μας αποχαιρέτησαν.

Ο Akerfeldt έδειξε, πως είναι frontman από τους λίγους, αφού ήταν άψογος καθόλη την διάρκεια του live (όπως και η υπόλοιπη μπάντα άλλωστε) και ανάμεσα σε κάθε τραγούδι έλεγε "Thank You" και έδειχνε, πως το εννοεί και δεν το λέει "πλαστικά". Δήλωσε την αγάπη του για την χώρα μας και πως είναι η αγαπημένη του για να έρχεται διακοπές, όπως και ότι του άρεσε πολύ η Θεσσαλονίκη. Επίσης, με αστείρευτο χιούμορ μας έκανε να γελάσουμε και να διασκεδάσουμε με τις μικρές του ιστορίες. Πιο συγκεκριμένα, μας είπε για την αγάπη τους για τους Manowar και πως θεωρεί έναν μεγάλο rockstar τον Joey DeMaio όπως επίσης και για το κοινό τους live στην Φιλανδία, όπου ο DeMaio του δάνεισε την τουαλέτα του με αποτέλεσμα να βρίσκουν τον Akerfeldt μέσα. Μίλησε για την μεγάλη του αγάπη το Prog Rock και πως αυτό ήταν η κύρια επιρροή του για τον νέο δίσκο, την αγάπη αυτού και του Martin Mendez για τον Ronnie James Dio και πως έγραψαν για αυτόν το "Slither", την αγάπη για το Hard Rock των 70's και 80's. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε όταν μας είπε, πως ένα από τα αγαπημένα του συγκροτήματα είναι οι δικοί μας Socrates, όπως και επίσης και για το μεγάλο του είδωλο, Ντέμη Ρούσο και το άγχος, που θα έχει αν τον συναντήσει και για το πόσο μεγάλη μουσική ιδιοφυΐα είναι ο Βαγγέλης Παπαθανασίου. Οι θανατηφόρες ατάκες δεν έλειπαν επίσης, όπως και ο λόγος χαράς του Martin Mendez, διότι επιτέλους βρήκε έναν τριχωτό μασέρ 350 κιλών για να του κάνει μασάζ.

Σετλιστ 1,5 ώρας και με ευχάριστα διαλειμματάκια με μπόλικο χιούμορ και γέλιο, ενώ τα 30 ευρώ, που σκάσαμε, δεν πήγαν χαμένα για κανένα λόγο. Μουσικά και εμφανισιακά άριστοι, δώσανε τον παλμό τους στους Θεσσαλονικείς, που ήταν εκστασιασμένοι με το αποτέλεσμα. Ο ήχος πολύ καλός και η φιλοξενία από το Block 33 άριστη. Υπήρξαν κάποια προβλήματα με το merchadnise από ότι έμαθα, που φυσικά θα μπορούσαν να λείπουν. Η μπύρα κόστιζε 5 ευρώ και το ποτό 7, ενώ η πρόσβαση στον χώρο εύκολη.

Μετά το live οι Opeth ανέβηκαν πολύ παραπάνω στα μάτια μου. Τίμιοι στα λεφτά, που έδωσε ο κόσμος και έδειχναν να λατρεύουν αυτό που κάνουν, έχοντας μεγάλο πάθος και δυναμισμό. Φοβερό live από κάθε άποψη. Προσωπικά, περιμένω με ανυπομονησία την επόμενη τους επίσκεψη στην Θεσσαλονίκη. Όσοι δεν πήγαν έχασαν...

Words By Ross                                                                             Links: Block 33 / Opeth

Setlist:
1.  The Devil's Orchard
2.  I feel the dark
3.  Face of Melinda
4.  Slither
5.  Credence
6.  To Rid the Disease
7.  Folklore
8.  Heir Apparent
9.  The Great Conjuration
10. The Drapery Falls
Encore:
11. Deliverance

Φθινοπωρινή Βροχή Από Νότες

Το ερχόμενο Φθινόπωρο θα είναι πολύ δυνατό συναυλιακά για την χωρά μας καθώς, πολλές μπάντες του σκληρού ήχου έχουν ήδη ανακοινώσει επίσημα ότι θα εμφανιστούν ζωντανά μπροστά στο ελληνικό κοινό. Με τις μέχρι τώρα επίσημες ανακοινώσεις, ο Οκτώβρης είναι ο μήνας που φαίνεται πιο γεμάτος, αλλά καλό θα ήταν να κάνουμε λίγη υπομονή ακόμη καθώς, οι φήμες που ακούγονται για επερχόμενες φθινοπωρινές συναυλίες στη χώρα μας, οργιάζουν. Ας δούμε όμως, λίγο πιο αναλυτικά, κάποιες συναυλίες που έχουν ήδη επισημοποιηθεί.

Οι Βρετανοί Cathedral -στυλοβάτες της doom μουσικής τα τελευταία 20 χρόνια, ανακοίνωσαν πριν κάποιους μήνες ότι το 2012 θα κυκλοφορήσουν το κύκνειο άσμα τους ενώ, επιβεβαίωσαν πως το τρέχον έτος, θα είναι το τελευταίο, όσον αφορά τις live εμφανίσεις τους. Οι ενδιαφερόμενοι λοιπόν -που δεν είναι και λίγοι φαντάζομαι, καλό θα είναι να κάνουν τα κουμάντα τους όσο πιο νωρίς γίνεται, διότι προβλέπεται να γίνει μακελειό για την εξασφάλιση ενός από τα μαγικά χαρτάκια που θα μας προσφέρουν την ευκαιρία να δούμε για τελευταία φορά μια από τις κορυφαίες μπάντες του σκληρού ήχου. 30 Σεπτέμβρη στο Block 33 το στερνό ραντεβού στη Θεσσαλονίκη και 1 Οκτώβρη στο Gagarin το έσχατο ραντεβού στην Αθήνα. Οι τιμές είναι σε λογικά πλαίσια καθώς αυτές διαμορφώνονται ως εξής: 20, 25 και 30 ευρώ. Όπως καταλαβαίνετε, κανείς δεν πρέπει να λείψει.

Εδώ και λίγες ημέρες ανακοινώθηκε επίσημα από τους Candlemass η πρόθεση τους να μας επισκεφθούν για ακόμη μια φορά. Το γεγονός επιβεβαιώθηκε και έτσι οι Σουηδοί θα παίξουν ζωντανά στο Fuzz στις 8 Οκτώβρη. Δεν πρόκειται όμως για μια ακόμη συνηθισμένη συναυλία των Σκανδιναβών Θεών του Doom, διότι, με ευκαιρία τη συμπλήρωση 25 χρόνων από την κυκλοφορία του, θα παίξουν ζωντανά, ολόκληρο το μνημειώδες Epicus Doomicus Metallicus -ένα άλμπουμ που σημάδεψε την καριέρα τους, αλλά και τη σκληρή μουσική συνάμα. Στη σκηνή για την ερμηνεία των τραγουδιών αυτού του ιστορικού δίσκου θα ανέβει ο Johan Langqvist -ο τραγουδιστής της μπάντας την εποχή που κυκλοφόρησε ο δίσκος ενώ, ο Robert Lowe θα ερμηνεύσει τα υπόλοιπα κομμάτια του set. Τα ωραία νέα σχετικά με αυτή τη συναυλία δεν τελειώνουν εδώ όμως, διότι στο σανίδι θα ανέβουν και οι θρυλικοί Αμερικάνοι Trouble -που έχουν επηρεάσει όσο λίγη τη heavy μουσική ενώ, αξίζει ειδικής αναφοράς ότι τα φωνητικά θα αναλάβει για τη συναυλία αυτή ο Kory Clarke των Warrior Soul. Αυτή την πολύ ενδιαφέρουσα συναυλία θα ανοίξουν οι doomsters εκ Φινλανδίας ονόματι Lord Vicar. Λεπτομέρειες για τις τιμές και τον τρόπο απόκτησης εισιτηρίων δεν έχουν γίνει ακόμη γνωστές, αλλά οι σχετικές ανακοινώσεις δεν θα αργήσουν να δημοσιευθούν.

Οι ιδιαίτερα αγαπητοί στο ελληνικό κοινό Mogwai, κυκλοφόρησαν πριν λίγους μήνες τον νέο τους δίσκο ενώ, τον Σεπτέμβρη αναμένεται να κυκλοφορήσουν κι ένα EP με νέα τραγούδια. Με αφορμή αυτές τις κυκλοφορίες, θα επισκεφθούν για ακόμη μια φορά τη χώρα μας ενώ, θα κάνουν στάση και στην Αθήνα, αλλά και στην Θεσσαλονίκη. Στην πρωτεύουσα θα εμφανιστούν στο Fuzz στις 21 του Οκτώβρη ενώ, μια μέρα μετά -στις 22 του Οκτώβρη, θα εμφανιστούν στο Block 33 της συμπρωτεύουσας. Τιμές εισιτηρίων και τρόπος απόκτησης αυτών, δεν έχει ανακοινωθεί ακόμη, αλλά αυτό αναμένεται να αλλάξει στο εγγύς μέλλον.

Οι Φινλανδοί Amorphis, με αφορμή την προ ολίγων εβδομάδων κυκλοφορία του νέου τους δίσκου, θα επισκεφτούν για άλλη μια φορά την Ελλάδα για συναυλίες και -όπως το συνηθίζουν, θα εμφανιστούν τόσο στην Θεσσαλονίκη όσο και στην Αθήνα. Στις 12 Νοεμβρίου θα εμφανιστούν στο Block 33, με την τιμή του εισιτηρίου να βρίσκεται στα 28 ευρώ ενώ, μια ημέρα μετά, στις 13 του μήνα, θα εμφανιστούν στο Gagarin, με την τιμή του εισιτηρίου να είναι στα 32 ευρώ. Λίγες μέρες μετά, στις 18 και 19 Νοέμβρη, στο Gagarin θα εμφανιστούν και οι Iced Earth, με τιμή του εισιτηρίου να είναι αρμυρούτσικη καθώς, αυτή ορίστηκε στα 35 ευρώ. Αμέσως μετά τις 2 Αθηναϊκές εμφανίσεις τους, στις 20 του μηνός, οι Αμερικάνοι θα επισκεφθούν για μια συναυλία τη Θεσσαλονίκη, με το ραντεβού να δίνεται στο Principal Club Theater και το κόστος αυτού να κυμαίνεται μεταξύ 30 και 35 ευρώ.

Τέλος, οι αγαπημένοι μου The Kilimanjaro Darkjazz Ensemble, ανακοίνωσαν ότι θα έρθουν για μια μοναδική ζωντανή εμφάνιση στη χώρα μας στις 11 του Νοέμβρη στην Αθήνα, χωρίς ακόμη να έχουν γίνει γνωστές περισσότερες λεπτομέρειές σχετικά. Εν αναμονή περισσότερων ανακοινώσεων για επερχόμενες συναυλίες στη χώρα μας, το μόνο που μπορεί να ειπωθεί με σιγουριά αυτή τη στιγμή, είναι ότι το ερχόμενο Φθινόπωρο δεν θα πλήξουμε ούτε στιγμή. Βέβαια, για να μπορέσουμε να απολαύσουμε όλες ή κάποιες από αυτές τις -πολύ ενδιαφέρουσες, συναυλίες, θα πρέπει να αντεπεξέλθουμε και οικονομικά, κάτι που σημαίνει ότι θα πρέπει να αρχίσουμε τις οικονομίες το συντομότερο δυνατό.