Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012

Enslaved - RIITIIR


Μια από τις σημαντικότερες μπάντες του extreme metal ήχου, οι γεννημένοι στη Νορβηγία το 1991, Enslaved, κυκλοφόρησαν πριν λίγες εβδομάδες μέσω της γνωστής και μη εξαιρετέας, Γερμανικής δισκογραφικής Nuclear Blast Records, την δωδέκατη full length δουλειά τους, με τίτλο: Riitiir. Ο εν λόγω δίσκος, που αποτελείται από 8 κομμάτια συνολικής διάρκειας 68 λεπτών, καταδεικνύει με τον πλέον εύγλωττο τρόπο και διαμέσου της περιπετειώδους μορφής των συνθέσεων του, πως το black metal δεν αποτελεί τροχοπέδη για τον ήχο της μπάντας, αλλά αντιθέτως, μια εξόχως ενδιαφέρουσα αφετηρία στο δρόμο για τα όρια του ακραίου ήχου.

Η μπάντα, που δημιούργησαν οι 13 και 17 ετών τότε, αντίστοιχα, Ivar Bjørnson (κιθάρες, φωνητικά, στίχοι κι fx) και Grutle Kjellson (μπάσο, φωνητικά, στίχοι κι fx), ξεχώρισε από τον πρώτο κιόλας της δίσκο, από το ευρισκόμενο σε άνθιση τότε, δεύτερο κύμα του black metal ήχου, καθώς οι συνθέσεις της παρόλο, που διακρινόταν για τον ωμό τους ήχο, που ήταν το κύριο χαρακτηριστικό της black Νορβηγικής σκηνής, διέφεραν ως προς την τεχνοτροπία τους από τις περισσότερες δουλειές της, μιας και η υπόσταση τους ήταν πιο πολύπλοκη από την πλειοψηφία των κυκλοφοριών της εν λόγω σκηνής, αλλά συγχρόνως, εξίσου δυναμική με αυτές.
 
Με την πάροδο του χρόνου, οι Enslaved, που ήδη είχαν αποκτήσει τα δικά τους, ξεχωριστά, ηχητικά χαρακτηριστικά, τα οποία έγιναν ανάγλυφα στις 3-4 τελευταίες τους κυκλοφορίες, οπότε και το line up τους σταθεροποιήθηκε στην σημερινή του μορφή, η οποία εκτός από τους άνωθεν αναφερθέντες ιδρυτές της μπάντας, συμπεριλαμβάνει τους Cato Bekkevold στα ντραμς, Arve Isdal στις lead κιθάρες και Herbrand Larsen σε φωνητικά, όργανο και πλήκτρα. Όλοι εκ των οποίων, συμμετείχαν σε σημαντικό βαθμό στην διαδικασία παραγωγής του Riitiir, η οποία έλαβε χώρα σε διάφορα studio της πόλης του Μπέργκεν, όπου η μπάντα έχει πλέον την βάση της.
 
Βέβαια, καταλυτικό ρόλο στο αψεγάδιαστο, τελικό ηχητικό αποτέλεσμα, έπαιξαν τόσο ο Τony Lindgren, που ανέλαβε το Mastering του δίσκου, όσο κι ο γνωστός για τις συνεργασίες του με μπάντες όπως οι Opeth και Katatonia, μεταξύ άλλων, Jens Bogren, ο οποίος ανέλαβε να φέρει εις πέρας το Mixing του δίσκου κι οφείλω να ομολογήσω, πως τα κατάφερε περίφημα, μιας και όλα τα μουσικά όργανα, ακούγονται δυνατά και καθαρά, ενώ αυτό έχει ως αποτέλεσμα, οι πολλαπλών ηχητικών στρώσεων συνθέσεις του Riitiir, να ξεδιπλώνουν όλο τους το είναι, δίχως να γίνονται κουραστικές για τον ακροατή, αλλά αντιθέτως, εξόχως συναρπαστικές.

Το black μοτίβο των Enslaved παραμένει ισχυρό στον ήχο τους, χωρίς όμως να κυριαρχεί επί των progressive στοιχείων, που δίσκο με τον δίσκο, δείχνουν να αποκτούν πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτόν, ενώ το ίδιο σημαντικές για την μουσική τους, έχουν γίνει και οι έντονες folk αναφορές, που κολακεύουν το βασισμένο στην Νορβηγική μυθολογία, αλλά κι έχων μπόλικες επιρροές από την μάνα Φύση και τους Βίκινγκς, στιχουργικό τους περιεχόμενο, το οποίο όπως μας έχουν συνηθίσει στις πρότερες δουλειές τους, έτσι και στο Riitiir, πλαισιώνεται υπέροχα εκτός από την μουσική, κι από το artwork, το οποίο επιμελήθηκε ξανά, ο Truls Espedal.
 
Τα doom ψήγματα παραμένουν στον σκληρό ήχο της μπάντας, όπως παραμένει και μάλιστα με ιδιαιτέρως έντονο τρόπο και η metal αισθητική της σε αυτόν, ενώ τα ακραία ηχοχρώματα, που στολίζουν τον black καμβά της, συμπλέκονται σε μια αέναη μάχη με τα progressive στοιχεία της, η οποία αναδεικνύει νικήτρια την folk φιλοσοφία της. Τα πλήκτρα άλλοτε έχουν αιθέρια υπόσταση κι άλλοτε αποκτούν, χάρις στα διάφορα εφέ, μια διαβολική μορφή, ενώ το όργανο προσδίδει μια vintage αύρα στο Riitiir, το οποίο διανθίζεται με ηχητική θεατρικότητα από την έξυπνη κι άκρως επιτυχημένη εναλλαγή ακραίων, καθαρών και ψιθυριστών φωνητικών.
 
Οι κιθάρες δημιουργούν μεγαλειώδη και πολύπλοκα, μα εύκολα στην ακρόαση τους, riffs, ενώ τα leads και solos, που συχνά πυκνά εξαπολύουν, διακρίνονται άλλοτε για την retro και γεμάτη θέρμη υφή τους, κι άλλοτε για την σατανικά σαγηνευτική μορφή τους. Τα τύμπανα, τα οποία κρατούν με περισσή μαεστρία τα μπόσικα, σε στιγμές θαρρείς, πως τα χειρίζεται χταπόδι κι όχι άνθρωπος, ενώ το μπάσο γεμίζει με την επιβλητική του παρουσία τα ταξιδιάρικα κομμάτια του Riitiir, καθιστώντας έτσι, το νέο πόνημα των Enslaved, που μαρτυρά όρεξη για ηχητική πρόοδο και ουχί εφησυχασμό, ως έναν από τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς.

Nuclear Blast: Official Website

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου