Έχω την αίσθηση, πως οι γεννημένοι το 1985 στην Καλιφόρνια, Neurosis, δεν χρειάζονται και ιδιαίτερες συστάσεις, μιας και στην 27 ετών ως τώρα διαδρομή τους στα ακραία heavy ηχοτοπία, έχουν αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα τους, καθώς οι επιδραστικές τους μελωδίες, έχουν επηρεάσει έναν όχι και τόσο ευκαταφρόνητο αριθμό συγκροτημάτων σε διάφορα μουσικά ιδιώματα.
Πράγμα άκρως λογικό, αν αναλογιστούμε ότι η ηχητική παρέα των Scott Kelly σε φωνητικά και κιθάρες, Steve Von Till επίσης σε φωνητικά και κιθάρες, Dave Edwardson σε μπάσο, Noah Landis σε πλήκτρα, όργανο, πιάνο και διάφορα ηχητικά εφέ και Jason Roeder σε ντραμς, έχει περάσει από, αλλά κι έχει ορίσει, ουκ ολίγες ηχητικές φόρμες του ακραίου heavy ήχου.
Σε τούτη την άκρως ταλαντούχα και συνεχώς εξελισσόμενη ηχητική κολεκτίβα, ανήκει σε μόνιμη βάση τα τελευταία κάμποσα χρόνια κι ο φοβερός στο είδος του Josh Graham, ο οποίος έχει να κάνει με ότι αφορά το οπτικό της κομμάτι, ενώ σημαντική συνεισφορά στον ήχο της, έχει εδώ και μια δεκαετία περίπου ο πολυπράγμων, Steve Albini, που ηγείται των ηχογραφήσεων της.
Άλλωστε, ο δέκατος full length δίσκος των Neurosis, που κυκλοφόρησε πρόσφατα μέσω της δικής τους δισκογραφικής, Neurot Recordings, υπό τον τίτλο: Honor Found In Decay, οφείλει την αίσθηση οικειότητας, που διαπερνά τον μεγαλοπρεπή του ήχο σε αυτόν, ενώ άξια μνείας, είναι η συνεισφορά του φημισμένου John Golden, που ανέλαβε το mastering του δίσκου.
Τα 7 κομμάτια συνολικής διάρκειας 61 περίπου λεπτών, τα οποία αποτελούν το μεγαλειώδες Honor Found In Decay, αντλούν μπόλικα στοιχεία από τους τρεις αμέσως προηγούμενους δίσκους της μπάντας, αν και παρουσιάζουν συγχρόνως, σχεδόν σε όλους τους τομείς, αρκετές διαφοροποιήσεις από αυτούς και κυρίως σε θέματα, συνθετικά, στιχουργικά κι artwork.
Το λίαν προσεγμένο για ακόμη μια φορά, artwork του Graham, καλύπτεται από μια άκρως κολακευτική για την μυσταγωγική του υπόσταση, γήινη αύρα, η οποία εύγλωττα προδιαθέτει, τόσο για το έντονο ηχητικό περιεχόμενο του Honor Found In Decay, όσο και για την έχουσα βιωματικό χαρακτήρα και ιδιαιτέρως σαρκαστικής μορφής, στιχουργική του θεματολογία.
Η συνθετική προσέγγιση των Neurosis έχει αλλάξει στο έσχατο χρονικά πόνημα τους, καθώς οι κιθάρες των Kelly και Von Till, δεν παίζουν σε αυτόν τον ίδιο κυρίαρχο ρόλο όπως στις πρότερες δουλειές τους, μιας και στο πολύ καλό Honor Found In Decay, τα θηριώδη τους riffs λειτουργούν, ως συνοδοιπόροι των λοιπών μουσικών οργάνων κι ουχί ως οδηγοί αυτών.
Αυτό δεν σημαίνει βέβαια, πως έχουν χάσει την δυναμική τους, κάθε άλλο μάλιστα, καθώς τα εκρηκτικά τους ξεσπάσματα, κάνουν αισθητή την μειωμένη χρονικά παρουσία τους στις νέες συνθέσεις των Neurosis, ενώ οι πιο μελωδικές τους στιγμές, εντείνουν τον άλλοτε αιθέριο κι άλλοτε θυελλώδη χαρακτήρα του συναισθηματικά φορτισμένου Honor Found In Decay.
Όμως, οι δυο ηγέτες της μπάντας, διακρίνονται και πάλι για την υπερβολικά αισθαντική ερμηνεία τους, καθώς τα ξεχειλίζοντα πόνο φωνητικά τους, είτε έχουν την μορφή ουρλιαχτών, είτε είναι καθαρά, είτε ψιθυριστά, βρίσκονται σε πρώτο πλάνο σε τούτο τον δίσκο, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές, που καθοδηγούν, τις αρκούντως heavy συνθέσεις του Honor Found In Decay.
Ο Roeder στα ντραμς δίνει μια από τις πλέον μεστές του παραστάσεις σε δίσκο των Neurosis, καθώς τα πότε καταιγιστικά και πότε σε tribal ρυθμούς χτυπήματα του, αποτελούν ένα εξόχως σημαντικό συστατικό του Honor Found In Decay, μιας και του προσδίδουν γενναίες ποσότητες groove, ενώ βρίσκονται σε πλήρη τονική αρμονία με όλα τα υπόλοιπα μουσικά όργανα.
Εξαιρετικά σημαντική για την απαράμιλλη ροή του δίσκου είναι η γεμάτη εμφάνιση του σχεδόν πάντα ευρισκόμενου στη σκιά, Edwardson, οι παλλόμενες μπασογραμμές του οποίου, κρατούν τον πρωταγωνιστικό τους ρόλο με πλήρη επιτυχία, καθώς προσδίδουν βάθος κι όγκο στο τελικό ηχητικό αποτέλεσμα, ενώ συμβάλουν τα μέγιστα στην πνιγηρή ατμόσφαιρα του δίσκου.
Το τεραστίων διαστάσεων εκτόπισμα του μπάσου, εκτός από τον βασικό ηχητικό πυλώνα του Honor Found In Decay, αποτελεί κι ένα άκρως σημαντικό στήριγμα στον πολυτάλαντο Landis, που έχω την εντύπωση ότι κλέβει την παράσταση σε τούτο το άκουσμα, μιας και η συνεισφορά του σε αυτό, είναι πιο ποικίλη κι έντονη από κάθε άλλη δουλειά της μπάντας ως τώρα.
Τα πλήκτρα του δημιουργούν μια αποπνικτική ambient ατμόσφαιρα, η οποία πλαισιώνεται από τα αιθέρια samples, που ο ίδιος δημιουργεί, ενώ τα ιδιαιτέρως έντονα folk στοιχεία, τα οποία κάνουν εξόχως αισθητή την παρουσία τους στο Honor Found In Decay, οφείλουν την ύπαρξη τους, τόσο στην αχαλίνωτα ατίθαση φαντασία, όσο και στην εμπνευσμένη μαεστρία του.
Οι μελωδίες, που σκαρώνει με το πιάνο και το όργανο, κολακεύουν τον σκοτεινό χαρακτήρα, που τα επιβλητικά του effects πλέκουν, ενώ ο ιστός παράνοιας, που τα samples φωνητικών υφαίνουν, αποδεικνύεται καθοριστικός για την ομαλή ροή της heavy ηχητικής πανδαισίας, που λαμβάνει χώρα, στο αψεγάδιαστο και πλούσιο ηχητικά, Honor Found In Decay.
Ο post χαρακτήρας των Neurosis βρίσκεται σε πλήρη άνθιση στα σπαρακτικά κομμάτια του Honor Found In Decay, καθώς τα post hardcore στοιχεία, που τα διακρίνουν, συνυπάρχουν αρμονικά με τις tribal αισθητικής progressive ανησυχίες τους, ενώ τα εντονότερα από ποτέ σε δίσκο τους, folk στοιχεία, αναδεικνύονται από τα άκρως βίαια sludge ξεσπάσματα τους.
Η κατακλυσμιαία υπόσταση των πάντα έντονων μελωδιών των Neurosis δεν έχει χάσει το παραμικρό από την δυναμική της, καθώς παρά το γεγονός, πως τα ηχητικά ηνία του νέου τους δίσκου δεν τα κρατούν πλέον οι κιθάρες, μα τα υπόλοιπα όργανα, το Honor Found In Decay παραμένει αρκούντως heavy, αλλά κι εξίσου συγκλονιστικό, με τους προγόνους του.
Εν κατακλείδι, οι Neurosis περιόρισαν τις βίαιες ηχητικές τους εκρήξεις, αλλά παρέμειναν πιστοί στο γεμάτο ηχητικούς σπασμούς μελαγχολικό τους μοτίβο, καθώς το Honor Found In Decay, το οποίο αν και σε καμία περίπτωση δε διεκδικεί τον τίτλο του καλύτερου δίσκου τους, εντούτοις καταφέρνει να καθηλώσει με το υποβλητικά heavy ηχητικό του ανάστημα. Respect.
Neurosis: Official Website / Facebook
Neurot Recordings: Official Website
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου