Universe217 - Never

Οι Αθηναίοι Universe217 γεννήθηκαν το 2005 κι έκτοτε δεν έχουν σταματήσει να δημιουργούν τέχνη, που συγκλονίζει ακόμη και το πιο απαθές ον, καθώς οι απόκοσμες μελωδίες τους, είτε στην studio, είτε στην live μορφή τους, καταφέρνουν πάντα να συνταράξουν τον συναισθηματικό κόσμο όσων τυχερών τις έχουν βιώσει, έστω και για μια και μοναδική φορά στην ζωή τους.

 

Δεν θα μπορούσε να συμβαίνει κι αλλιώς, από την στιγμή, που η περιπετειώδης μουσική τους, ακροβατεί σε μια διάφανη heavy κλωστή, που η μια της άκρη προέρχεται από τα εντόσθια της αγνότερης μορφής του doom ήχου και η άλλη οδηγεί στα αχανή και δαιδαλώδη ηχοτοπία της rock μουσικής, εκεί όπου ξεθωριασμένα ηχοχρώματα τσακίζουν καρδιές με κάθε τους νότα.

 

Κι αν σας φαίνονται υπερβολικά όλα αυτά, δεν έχετε παρά να ακούσετε το συντομότερο δυνατόν το νέο τους album με τίτλο Never, που περιέχει 9 κομμάτια συνολικής διάρκειας 44 λεπτών κι αποτελεί την τρίτη full length κυκλοφορία τους, η οποία εκτός όλων των άλλων, διακρίνεται και για το λεπτομερές κι όμορφο artwork της, που μας παρουσιάζει και το νέο logo της μπάντας.

 

Το σημαντικό όμως είναι η μουσική του δίσκου κι αυτή αν μη τι άλλο, αποδεικνύει με τον πλέον εύγλωττο κι εκκωφαντικό τρόπο, πως οι Universe217 είναι η σπουδαιότερη μπάντα της χώρας, μιας και οι καλλιτεχνικές τους ανησυχίες, που τυγχάνει να είναι άκρως εμπνευσμένες και πάντα άρτια εκτελεσμένες, προσφέρουν και πάλι απλόχερα ανατριχίλες σε κάθε τους άκουσμα.

 

Ο ηχητικός μινιμαλισμός συναντά τον πλούσιο μουσικό πειραματισμό και ο συνθετικός οίστρος αγκαλιάζει την εκτελεστική δεινότητα, δημιουργώντας έτσι έναν από τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς, οι μελωδίες του οποίου, καθηλώνουν με το επιβλητικό doom περίβλημα τους, ενώ μαγεύουν τις αισθήσεις με την στοιχειωμένη experimental αύρα της heavy rock υφής τους.

 

Ντραμς και μπάσο μας βυθίζουν σε μια αέναη ηχητική δίνη με τα δυναμικά τους μέρη, καθώς ο Μάνος χτυπά τα τύμπανα του με περισσή πυγμή κι εγκυρότητα μετρονόμου, άλλοτε γεμίζοντας τις συνθέσεις του Never κι άλλοτε οδηγώντας τες στα ανήλιαγα σοκάκια του σκληρού ήχου, εκεί όπου ο Νίκος με το μπάσο του, ενισχύει το groove κι εντείνει την πνιγερή ατμόσφαιρα του.

 

Το βάθος κι ο όγκος, που οι δυο τους μαεστρικά προσφέρουν στο Never, λειτουργεί ως ο καλύτερος ηχητικός καμβάς, πάνω στον οποίο ο Μάνος θα μπορούσε να ζωγραφίσει με την κιθάρα του κι αυτό καταδεικνύεται περίτρανα από τα πελώρια κι αργόσυρτα riffs του, που στάζουν παράνοια, αλλά και από τις πιο γαλήνιες στιγμές του, που ξεχειλίζουν συναίσθημα.

 

Το αργό τέμπο των Universe217 και η αιθέριας υφής νοσηρή του αισθητική, κολακεύονται από τα δυναμικά κι αισθαντικά φωνητικά, που αποτελούν το σήμα κατατεθέν τους, καθώς για ακόμη μια φορά στην ιστορία τους, η Τάνια ξεχωρίζει και σαν άλλη ιέρεια μιας αποπνικτικής doom ελεγείας, καταφέρνει να μας σαγηνεύσει με την σχεδόν αβάστακτου κάλλους ερμηνεία της.

 

Η απαράμιλλη χημεία της μπάντας έχει ως αποτέλεσμα την αψεγάδιαστη απόδοση της, ενώ η πλήρης γνώση του τι ακριβώς ζητά από τον εαυτό της έχει ως απόρροια την ζηλευτή παραγωγή του Never, η οποία υποστηρίζει με τον πλέον κατάλληλο τρόπο, τις παραισθιογόνες συνθέσεις του, μιας και τους προσδίδει το ηχητικό υπόβαθρο, για να ξεδιπλώσουν το μεγαλείο τους.

 

Τα εντονότερα των συναισθημάτων συγκρούονται βάναυσα και οδηγούν τον σακατεμένο ψυχισμό σε επικίνδυνο παραλήρημα βαθιά μες τα απειλητικά στενά ενός σμπαραλιασμένου εγκεφάλου, αναζητώντας απαντήσεις σε ερωτήματα, που ποτέ δεν έπρεπε να τεθούν, διότι από τον αχανή λαβύρινθο, που λέγεται Αλήθεια, κανείς ποτέ δεν βγήκε έχοντας σώας τας φρένας.

 

Η μουσική του Never δεν θα σας δείξει τον εύκολο δρόμο για την έξοδο, αλλά θα σας βυθίσει ακόμη περισσότερο σε τούτο το σαλεμένο ταξίδι στα ενδότερα του εαυτού σας και θα σας φέρει κατάματα με την πληγωμένη σας ψυχή, που μέχρι τώρα τόσο καλά κρύβατε στην άβυσσο της συναισθηματικής ψευδαίσθησης, που με τόσο κόπο είχατε πείσει τον εαυτό σας ότι υπάρχει.

 

Γι' αυτό λοιπόν, εάν δεν είστε σίγουροι, πως μπορείτε να αντεπεξέλθετε απέναντι στην ίδια σας την υπόσταση, να γνωρίζετε, πως το Never δεν αποτελεί γιατρικό για τα προσωπικά συντρίμμια σας, αλλά αντιθέτως λειτουργεί ως αλάτι στις ανοιχτές πληγές σας, μιας και οι Universe217, που μόλις έβγαλαν τον δίσκο της χρονιάς ως τώρα, δεν είναι θεραπευτές, αλλά μουσικοί.

 

Και μάλιστα, από τους καλύτερους, αν όχι κορυφαίους, στο είδος τους, καθώς το μεράκι και η πίστη σε αυτό, που τόσο καλά κάνουν εδώ και κάμποσα χρόνια, δεν έχουν φθαρεί στο πέρασμα του χρόνου, αλλά αντιθέτως, έχουν γιγαντωθεί. Εάν λοιπόν έχετε το σθένος να δεχθείτε ότι κάτι ντόπιο μπορεί να είναι σχεδόν τέλειο, τότε σπεύσατε για το Never των Universe217.

Universe217: Facebook