Δευτέρα 11 Μαρτίου 2013

Usnea


Το ομώνυμο ντεμπούτο των δημιουργημένων το καλοκαίρι του 2011 στο Πόρτλαντ του Όρεγκον, Usnea, είναι από εκείνους τους δίσκους, που όσο πιο πολύ τους ακούω, τόσο περισσότερο μου αρέσουν, ενώ για ένα περίεργο κι ανεξήγητο λόγο, η μουσική του μοιάζει τόσο οικεία, που κάθε της ακρόαση, είναι εφάμιλλη με το συναίσθημα επίσκεψης ενός παλιού αγαπημένου φίλου.

Αυτό δεν οφείλεται στο ότι οι Usnea κοπιάρουν άλλες μπάντες του είδους, διότι πολύ απλά δεν το κάνουν, όπως θα αντιληφθείτε κι εσείς άμα τη ακρόαση του παρθενικού τους δίσκου, αλλά διότι ο υπέροχος συνδυασμός και η τελεία ισορροπία μεταξύ των doom, sludge, drone και black ήχων, με μια υφέρπουσα ψυχεδέλεια, που βρίθει συναισθήματος, είναι απλά ακαταμάχητος.

Όταν δε, αυτό το πανέμορφο ηχητικό υβρίδιο έρχεται πακέτο με ένα τρομερό artwork και με άκρως επίκαιρους στίχους, που περιγράφουν την χαμένη αθωότητα του ανθρώπινου γένους με κυνικό και χωρίς ίχνος φόβου ή/και μετάνοιας για την απουσία πολιτικής ορθότητας τρόπου, τότε ο θαυμασμός αυτού του ακραίου μουσικού έργου, δεν θα μπορούσε παρά να είναι τεράστιος.

Σε αυτό συμβάλει σημαντικά και η εκπληκτική παραγωγή του Usnea, η οποία όχι μόνο δεν χάνεται στις δαιδαλώδεις συνθέσεις τούτης της μπάντας, αλλά αντιθέτως, συνεισφέρει τα μέγιστα στην καλή τους ροή, καθώς επιτρέπει σε όλα τα μουσικά όργανα, να ακουστούν όπως ακριβώς χρειάζεται, για να ξεδιπλώσουν δίχως κανένα πρόβλημα το πλούσιο ηχητικό μεγαλείο τους.

Στα 30 λεπτά διαρκείας του βινυλίου, που αποτελείται από μόλις δυο κομμάτια, οι Usnea καλύπτουν ένα τόσο ευρύ φάσμα του heavy χώρου με τις σκοτεινές μελωδίες τους, που τα δυο bonus κομμάτια του δίσκου συνολικής διάρκειας 25 λεπτών, που είναι διαθέσιμα στην digital μορφή του μόνο, μοιάζει ακατόρθωτο να κρατήσουν το ενδιαφέρον, αλλά τα καταφέρνουν.

Και με το παραπάνω μάλιστα, καθώς το Usnea είναι από εκείνα τα σπάνια πλέον ακούσματα, που το κάθε κομμάτι τους, είναι καλύτερο από το προηγούμενο. Η εξήγηση γι' αυτό βρίσκεται στο γεγονός, πως αν και νέα μπάντα, τούτη η ταλαντούχα συντροφιά μουσικών, απαρτίζεται από τέσσερα άτομα, που έχουν γράψει την δική τους ιστορία στην ευρύτερη heavy σκηνή.

Οι Zeke Optimo Rogers στα ντραμς, Johnny Lovingood σε κιθάρα, Joel Williams σε φωνητικά και μπάσο και Justin Cory σε κιθάρα και φωνητικά, πιάνουν εξαιρετικά υψηλά επίπεδα απόδοσης, ενώ την μεταξύ τους χημεία, θαρρώ πολλές μπάντες θα ζήλευαν, καθώς η εκπληκτική αλληλεπίδραση τους είναι αυτή, που απογειώνει τον συνθετικό τους οίστρο.

Χτυπήματα καταιγιστικά στα ντραμς, riffs βασανιστικά κι αργόσυρτα, που τσακίζουν ψυχισμούς, leads βγαλμένα από τα ερεβώδη βάθη της αβύσσου, που σε κάθε τους νότα προκαλούν δέος και φωνητικά σπαραχτικά και σε μορφή ουρλιαχτών, που άλλοτε μοιάζουν να προέρχονται από τα έγκατα της κόλασης κι άλλοτε από την παράνοια της πραγματικότητας, συγκλονίζουν.

Οδυνηρά doom περάσματα οδηγούν σε απόκοσμα sludge ξεσπάσματα, τα οποία με τη σειρά τους, καταλήγουν σε ψυχεδελικής αισθητικής drone γαλήνια σημεία, που αποτελούν την ηρεμία πριν από την οργισμένη και συγχρόνως γεμάτη μελαγχολία, black καταιγίδα, που καθιστά το διαθέσιμο από την Orca Wolf Records κι εξαιρετικό Usnea, ως ένα άκουσμα-βίωμα.

Ίσως σας φαίνονται υπερβολικά τα παραπάνω, αλλά η αλήθεια είναι, πως είχα πολύ καιρό να νιώσω έτσι ακούγοντας έναν καινούριο δίσκο κι αυτό μάλλον οφείλεται στην ποιότητα των νεότευκτων Usnea, η μουσική των οποίων, έχω την εντύπωση, ότι δεν μπορεί να αποτυπωθεί σωστά με λόγια, μιας και οι λέξεις δεν είναι αρκετές για αυτό. Δίσκος της χρονιάς; Χμ.

Orca Wolf Records: Official Website

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου