Το 2006 στο κοσμοπολίτικο Los Angeles δημιουργήθηκαν οι Ancestors. Μια μπάντα, που όπως ίσως προδίδει το όνομά της, φτιάχτηκε για να παίξει μουσική παρόμοια με αυτή των προγόνων τους/μας, δηλαδή, σκληρό, ψυχεδελικό rock ή/και metal. Οι πρότερες κυκλοφορίες τους -δυο full lengths κι ένα split με τους Σουηδούς Graveyard, μας είχαν ταξιδέψει σε doom ηχοτοπία, με πολλά ψυχοτροπικά μονοπάτια, που οδηγούσαν σε καλά κρυμμένα folk ξέφωτα. Οι πρόσφατες αλλαγές μελών όμως, μάλλον έπαιξαν τον ρόλο τους και έτσι, στο νέο EP άλμπουμ τους με τίτλο: Invisible White, ακούγονται περισσότερο μελωδικοί από ποτέ.
Η κυκλοφορία αυτή, αποτελείται από τρία κομμάτια και έχει συνολική διάρκεια 30 λεπτά. Το εντυπωσιακό είναι πως το ακούς και νομίζεις πως είσαι σίγουρος, ότι δεν πέρασαν τριάντα λεπτά απ' τη στιγμή που πάτησες το play. Όπως καταλάβατε, η ροή του συγκεκριμένου EP είναι εφάμιλλη υπόγειων, θαλάσσιων ή/και ωκεάνιων, ρευμάτων. Η παραγωγή του είναι υποδειγματική, καθώς ακούγονται καθαρά όλα τα όργανα -και είναι πολλά αυτά που χρησιμοποιούνται εδώ. Η απόδοση όλων των μουσικών είναι πολύ καλή πραγματικά και αισθάνεσαι ακούγοντας τις νότες που παίζουν, ότι αυτές είναι βγαλμένες κατευθείαν απ' τα ΄σωψυχά τους.
Μουσική μελωδική και ταξιδιάρικη. Το αίσθημα μελαγχολίας που σου βγάζει στην αρχή, δεν αργεί να μετατραπεί, μια και καλή, σε αισιοδοξία. Γαλήνιο μα και παιχνιδιάρικο άκουσμα, που σου δείχνει πως τελικά δεν είναι όλα τόσο μαύρα, όσο νομίζουμε ότι είναι. Υπάρχουν κι άλλα χρώματα τριγύρω κι ας μας αρέσει περισσότερο το πλέον μονότονο και υποβλητικό αυτών. Τα κομμάτια που ακούγονται εδώ, θαρρώ πως αποτελούν φόρο τιμής στα συναισθήματα που αρνούμαστε να αναγνωρίσουμε ότι νιώθουμε, αλλά συνάμα αποτελούν και κατάθεση ψυχής από ανθρώπους που τιμούν τις μουσικές τους ρίζες με τον καλύτερο τρόπο. Τελικά, όλα μπορεί να είναι στο μυαλό -όπως λέει το γνωστό απόφθεγμα, αλλά δεν γίνεται τίποτα εάν δεν συνεργαστεί η καρδιά..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου