Το 2005, δημιουργήθηκαν οι Ισπανοί, Arenna, στην πόλη Βιτόρια της Βασκωνίας. Η πεντάδα των Βάσκων, ήδη απ' τα πρώτα της βήματα στο χώρο, είχε δημιουργήσει θόρυβο γύρω από το όνομά της, όταν το 2007 κυκλοφόρησαν το demo τους και έκαναν τους πάντες να ανυπομονούν να κυκλοφορήσει κάποια ολοκληρωμένη δουλειά τους, αφού κέρδισαν με το σπαθί τους, όλα τα σχετικά με πρωτοεμφανιζόμενες μπάντες βραβεία ενώ, και τα κομμάτια του demo τους, συμπεριλήφθηκαν σε ουκ ολίγες συλλογές. Η στιγμή του πρώτου τους full length, τελικά, ήρθε τέσσερα χρόνια αργότερα, αλλά νομίζω πως η αναμονή άξιζε και με το παραπάνω καθώς, όπως έχει αποφανθεί ο σοφός λαός: κάλλιο αργά, παρά ποτέ.
Ίσως αναρωτηθείτε προς τι ο σχετικός ντόρος, που φλερτάρει με την υπερβολή. Τα παλικάρια παίζουν ψυχεδελικό, υπέρβαρο stoner/doom, με κύριες επιρροές μπάντες όπως: οι Black Sabbath, Kyuss, Colour Haze. Ωραία, τίποτα πρωτότυπο ως τώρα, άρα, η απορία για τον όλο θόρυβο για την πάρτι τους παραμένει, αφού δεν είναι ούτε οι πρώτοι ούτε οι τελευταίοι που παίζουν αυτή τη μουσική. Είναι όμως απ' τους ελάχιστους, που αξίζει να τους συνοδεύει η ταμπέλα: αψεγάδιαστοι, κάτι που εύκολα το αντιλαμβάνεται κανείς, ακούγοντας το πρώτο τους πόνημα, που τιτλοφορείται Beats Of Olarizu και είναι απλά τρομερό.
Οι συμπαθείς Ισπανοί, δεν ήρθαν για να σπάσουν καλούπια στη μουσική βιομηχανία, αλλά για να γκρεμίσουν τοίχους και να πολτοποιήσουν μυαλουδάκια. Χαμηλά κουρδισμένες κιθάρες, που παράγουν riffs θεόρατα, riffs που θαρρείς πως θα σπάσουν τα όρια του ουρανού. Μπάσο τόσο δυνατό και groovy, που κάλλιστα θα μπορούσε να αντικαταστήσει τα υπόλοιπα έγχορδα. Ντραμς, που τα χτυπήματα τους συγκρίνονται μόνο με τα βήματα ενός λυσσασμένου μαμούθ. Μια φωνή μεστή, που τραγουδά στίχους γεμάτους διάφορα νοήματα -κοινωνικού, θρησκευτικού, αντιπολεμικού, υπαρξιακού περιεχομένου κλπ, μέσα ένα από πρίσμα ζαλισμένο, από την επικρατούσα υπερπαραπληροφόρηση των ημερών μας. Το hammond, οι ακουστικές κιθάρες, αλλά και το echo που ακούγονται στον δίσκο, λειτουργούν ως παραισθησιογόνα, αφού σε κάνουν να νομίζεις ότι ο ήλιος είναι τόσο κοντά, που αν απλώσεις το χέρι σου θαρρείς πως θα τον ακουμπήσεις -ασχέτως, που όλοι γνωρίζουμε πως ο ήλιος δεν είναι ιδιαίτερα καταδεκτικός στις αγκαλίτσες.
Το εξαιρετικό ντεμπούτο των Arenna, που αποτελείται από 6 κομμάτια -και 3 επιπλέον στην βινυλιακή του έκδοση, έχει διάρκεια περίπου 60 λεπτά και ονομάζεται Beats Of Olarizu, ένας τίτλος που προφανώς αναφέρεται στον παλμό του οικολογικού πάρκου Olarizu της γενέτειράς τους, ένα πάρκο πόλης που προσπαθεί να πείσει πως το περιβάλλων προϋπήρχε του τσιμέντου και καλό θα είναι αυτό να μην το ξεχνάμε ποτέ. Κάπως έτσι, η συγκεκριμένη μπάντα μας θυμίζει πως φτιάχνεται ένας αγνός heavy δίσκος, αφού οι '70s αναφορές τους και οι διάφορες επιρροές τους είναι δοσμένες, σχεδόν τέλεια, μέσα από το καθαρά προσωπικό στίγμα της μπάντας. Ένα ντεμπούτο για τους Ισπανούς, που είμαι σίγουρος ότι έπιασαν πολύ κόσμο στον ύπνο με αυτή την πρώτη τους δουλειά. Η αλήθεια είναι πως δεν θυμάμαι κάποιο άλλο ντεμπούτο-δίσκο τα τελευταία χρόνια να κάνει τόσο δυναμικό μπάσιμο στα μουσικά δρώμενα της σκληρής μουσικής, μιας κι εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα ισοπεδωτικό άλμπουμ, με ένα άκουσμα που θα αφήσει πολύ κόσμο άφωνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου