Οι ανερχόμενοι και πολλά υποσχόμενοι Asilo σχηματίστηκαν το 2009 στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής κι απαρτίζονται από τους εξόχως ταλαντούχους: Manuel σε μπάσο, φωνητικά κι εφέ Sebastian στα ντραμς, Nacho Dp σε φωνή και Sebaxxxtian σε μπάσο και φωνητικά. Η έλλειψη κιθάρας δεν επηρεάζει αρνητικά τον ογκώδη heavy ήχο τους κι αυτό θα το αντιληφθείτε από τις πρώτες κιόλας νότες του Comunion, που αποτελεί την παρθενική full length δουλειά τους.
Ο εν λόγω δίσκος, ο οποίος αποτελεί την φυσική εξέλιξη των αρκετών splits και demos των Asilo, απαρτίζεται από 10 κομμάτια συνολικής διάρκειας 53 λεπτών και ξεχωρίζει για το γεμάτο καταχνιά ηχητικό του περιεχόμενο, το οποίο αποτελεί ένα σφόδρα απολαυστικό heavy υβρίδιο, καθώς η doom βάση του Comunion στηρίζεται πάνω στις έντονες crust ανησυχίες τους και στα sludge ξεσπάσματα τους, τα οποία είναι πασπαλισμένα με drone μαγεία και jazz σαγήνη.
Η τραχιά υφή της πειραματικής κι ακραίας μουσικής των Asilo, η οποία διακρίνεται εκτός των άλλων και για τα έντονα punk ηχοτοπία της, καθώς και για τις black metal σπίθες της, έρχεται σε πλήρη σύμπνοια με το μεταβιομηχανικό κι ερειπωμένο concept τους, το οποίο απαντάται τόσο στο μουντό artwork του Comunion, όσο και στους πεσιμιστικούς στίχους του, που καυτηριάζουν τα ουκ ολίγα κακώς κείμενα της σύγχρονης ανθρωπότητας με κυνικό και βιτριολικό τρόπο.
Οι σκληροί όσο κι αληθινοί στίχοι του Comunion ερμηνεύονται με περισσή πειστικότητα από τα ποικίλης υφής φωνητικά των Asilo, τα οποία είτε έχουν την μορφή ψαλμωδίας και καθαρών ψιθύρων, είτε έχουν σχιστή brutal υπόσταση, διακρίνονται πάντα από θεατρικότητα και σε αυτό συμβάλουν και τα έξυπνα τοποθετημένα samples, τα οποία συνδυάζονται άψογα με τον έχοντα τάσεις παραφροσύνης ήχο του σαξοφώνου, που εντείνει την αίσθηση παράνοιας του δίσκου.
Τα κατακλυσμιαία ντραμς χαλιναγωγούν με μπόλικη μαεστρία τον θηριώδους υπόστασης ήχο από το διπλό μπάσο των Asilo και συμβάλουν συνάμα δυναμικά στο τελικό ηχητικό αποτέλεσμα με το αστείρευτο groove τους, ενώ την ίδια στιγμή, που το πλημμυρισμένο στο fuzz μπάσο, σκαρώνει βαριά κι ασήκωτα riffs ανείπωτης heavy ομορφιάς, ο Διόσκουρος του υφαίνει γλυκιές μελωδίες γεμάτες τονική ζεστασιά, οι οποίες αναδεικνύουν την ισχνή αύρα του γαλήνιου πιάνο.
Ο πλούσιος μουσικός χαρακτήρας του Comunion έχει τη δική του μοναδική ταυτότητα, μιας και το αστείρευτο ταλέντο των Asilo, που διαπερνά τις εμπνευσμένες συνθέσεις του και μαρτυρά την εκτελεστική τους δεινότητα και τον συνθετικό τους οίστρο, πετυχαίνει να μας προσφέρει μια άκρως απολαυστική κι αρκούντως heavy, ακραία μουσική πανδαισία, την οποία σας προτείνω ανεπιφύλακτα, μιας κι εκτός από μεράκι και δεξιοτεχνία, ξεχειλίζει ηχητικό τσαγανό. Εκρηκτικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου