Top Jams 2014

 

Σε λίγες ώρες μας αποχαιρετά το 2014 κι έτσι στο τελευταίο κείμενο για τούτη την θνήσκουσα χρονιά θαρρώ, πως είναι μια καλή ευκαιρία να μοιραστώ μαζί σας κάποιους από τους δίσκους, που κυκλοφόρησαν στη διάρκεια της και τους οποίους άκουσα περισσότερο σε σχέση με τους υπόλοιπους, που κυκλοφόρησαν ετούτη τη χρονιά. Εύχομαι κι ελπίζω το 2015 να είναι καλύτερο από το περίεργο 2014 για εσάς και τους ανθρώπους, που νοιάζεστε και φυσικά μακάρι να έχουμε τόσες πολλές και τόσο καλές συνάμα μουσικές δουλειές και το νέο έτος. Καλή Χρονιά!

 

XIV: The Wounded Kings - Consolamentum

 

 

Το παραδοσιακό κι ανίερο doom metal των The Wounded Kings στο επιεικώς εξαιρετικό Consolamentum είναι διανθισμένο με έντονες funeral πινελιές, που αναδεικνύουν τις occult ανησυχίες τους και μας χαρίζουν ένα doom άκουσμα αμαρτωλής ομορφιάς. Περισσότερα εδώ.

 

XIII: Mayhem - Esoteric Warfare

 

 

Οι Mayhem θαρρώ ότι δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις, μιας κι έχουν γράψει την δική τους ξεχωριστή ιστορία στον ακραίο metal ήχο, κομμάτι του οποίου αποτελεί το Esoteric Warfare, που εσωκλείει το παρόν, το παρελθόν και το ηχητικό μέλλον τους. Περισσότερα εδώ.

 

XII: Aleph Null - Nocturnal

 

 

Η τρίτη συνολικά μέχρι τώρα μα πρώτη με full length μορφή δουλειά των Aleph Null με τίτλο Nocturnal, αποτελεί ένα πλούσιο κι εξόχως περιπετειώδες heavy άκουσμα, καθώς οι δυναμικές συνθέσεις του, συνδυάζουν επιτυχώς τα πιο απολαυστικά rock παρακλάδια. Περισσότερα εδώ.

 

XI: Conan - Blood Eagle

 

 

Εάν κάποια χώρα μπορεί να κοκορευτεί για τη doom metal κληρονομιά της, τότε αυτή σίγουρα είναι η Αγγλία, που σε τελική ανάλυση γέννησε το εν λόγω είδος μουσικής, που οι Conan με το υπέρβαρο Blood Eagle, τράβηξαν στα άκρα με την απόκοσμη δύναμη τους. Περισσότερα εδώ.

 

X: Giant Squid - Minoans

 

 

Οι Giant Squid στα 10 χρόνια της ως τώρα πορείας τους, έχουν αποδείξει πολλάκις την αγάπη τους για το υγρό στοιχείο και την τεράστια μουσική κατάρτιση τους, η οποία σε συνδυασμό με την ατίθαση έμπνευση τους, μας χάρισε το απαράμιλλης ομορφιάς Minoans. Περισσότερα εδώ.

 

IX: Ethereal Riffian - Aeonian

 

 

Η Ουκρανία βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση, όμως οι Ethereal Riffian βρήκαν τα απαραίτητα ψυχικά κι όχι μόνο εφόδια για να γράψουν την παρθενική full length δουλειά τους, με τίτλο Aeonian, η οποία αποτελεί μια ανείπωτης ομορφιάς, heavy πανδαισία. Περισσότερα εδώ.  

 

VIII: Woods Of Desolation - As The Stars

 

 

Από την Αυστραλία προέρχονται οι Woods Of Desolation, που φέτος κυκλοφόρησαν το As The Stars, στο οποίο το μοναδικό σταθερό τους μέλος συνεργάζεται με γνωστούς μουσικούς του ακραίου ήχου, χαρίζοντας μας ένα επικίνδυνα γοητευτικό black άκουσμα. Περισσότερα εδώ.

 

VII: Indian - From All Purity

 

 

Πριν από κάμποσα χρόνια γεννήθηκε μέσα μου η πεποίθηση πως η doom metal μουσική είναι η πλέον ακραία, όμως χρειάστηκε οι τρομεροί Indian να κυκλοφορήσουν το βάναυσα σαγηνευτικό κι αποκρουστικά θελκτικό From All Purity, για να το εμπεδώσω μια και καλή. Περισσότερα εδώ.

 

VI: Hail Spirit Noir - Oi Magoi

 

 

Οι Θεσσαλονικείς Hail Spirit Noir κυκλοφόρησαν στις αρχές του έτους τη δεύτερη δουλειά τους, με τίτλο Oi Magoi, που αποτελεί ένα κόσμημα τεράστιου κάλλους για τον πειραματικό κι ακραίο ήχο παγκοσμίως, καθώς η avant-garde αύρα του, καθηλώνει τις αισθήσεις. Περισσότερα εδώ.

 

V: Wo Fat - The Conjuring

 

 

Σταθεροί στην αβυσσαλέα ψυχεδέλεια της heavy πορείας τους όλα αυτά τα χρόνια οι Τεξανοί Wo Fat κυκλοφόρησαν φέτος την πλέον απολαυστική δουλειά τους ως τώρα και μας χάρισαν έτσι με το The Conjuring έναν ιδιαιτέρως έντονο μουσικό οργασμό. Περισσότερα εδώ.

 

IV: Earth - Primitive And Deadly

 

 

Οι τεράστιοι Earth κάτι μου λέει ότι έχουν το σεβασμό όλων των φίλων του heavy ήχου κι ίσως όχι μόνο κι έτσι θαρρώ, πως το μεγαλειώδες Primitive And Deadly, που συνδέει το μαγευτικό παρελθόν με το μουσικό παρόν και το αινιγματικό μέλλον τους, είναι must. Περισσότερα εδώ.

 

III: Villagers Of Ioannina City - Riza

 

 

Η ελληνική μουσική παράδοση είναι επιεικώς τεράστια κι εξίσου μεγάλη είναι και η κληρονομιά της ευρύτερης rock μουσικής, καθιστώντας έτσι εξόχως σημαντικό το επίτευγμα της υπέροχης ένωσης τους από τους VIC στο Riza, το μεγαλείο του οποίου, καθιστά τη πολυδιάστατη ελληνική γλώσσα σχεδόν ανεπαρκή για να το περιγράψει επαρκώς κι αρκούντως. Περισσότερα εδώ.

 

II: Yob - Clearing The Path To Ascent

 

 

Το μελαγχολικά λαμπρό Clearing The Path To Ascent από τους αγαπημένους μου Yob είναι για μένα το πλέον εθιστικό doom άκουσμα του 2014 και θαρρώ ότι θα αποτελέσει σημείο αναφοράς στην δισκογραφία τους, μιας και κάτι μου λέει ότι πρεσβεύει μονάχα την αρχή για το heavy μεγαλείο, που τούτοι οι Αμερικάνοι μας επιφυλάσσουν για το μέλλον. Περισσότερα εδώ.

 

I: Otehi - Dead Chants & Forbidden Melodies

 

 

Το πλούσιο μουσικό ταλέντο των Ιταλών Otehi όπως μας παρουσιάζεται στην τρίτη συνολικά και μεγαλειώδη πρώτη full length δουλειά τους με τίτλο Dead Chants & Forbidden Melodies θαρρώ ότι θα προκαλέσει δέος σε όσους κι όσες κάνουν τη χάρη στον εαυτό τους και αφεθούν στην θερμή αγκαλιά του, καθώς τα λόγια δεν μπορούν να το περιγράψουν. Περισσότερα εδώ.

The Hidden Gems

 

 

Το τέλος του 2014 πλησιάζει κι έφτασε η ώρα για τις καθιερωμένες λίστες κι ανασκοπήσεις και με αυτήν την αφορμή σε τούτο το κείμενο θα ασχοληθούμε με μουσικές κυκλοφορίες, οι οποίες για διάφορους λόγους νομίζω, πως δεν έλαβαν τα εύσημα και την προσοχή, που θαρρώ ότι τους άξιζε κι επειδή συνηθίζουν να λένε ότι τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, ας περάσουμε στο ζουμί:

 

XIV: Marblewood - S/T

 

 

Οι Marblewood είναι μια νέα μπάντα από την Ελβετία κι ο ντεμπούτο κι ομώνυμος δίσκος τους, που κυκλοφόρησε την περασμένη Άνοιξη είμαι σίγουρος ότι θα σας μαγέψει με τις αρκούντως heavy και στολισμένες με rock μελωδίες αλλοτινών εποχών, συνθέσεις του. Περισσότερα εδώ.

 

XIII: Child - S/T

 

 

Από την Αυστραλία προέρχονται οι νεαροί Child, που στις αρχές του έτους κυκλοφόρησαν την παρθενική κι ομώνυμη δουλειά τους, η οποία αποτελεί ένα εξόχως απολαυστικό κράμα αιθέριων doom μελωδιών, απαλής stoner φρεσκάδας και σπιρτόζικων blues ήχων. Περισσότερα εδώ.

 

XII: Huldra - Black Tides

 

 

Οι Αμερικάνοι Huldra κυκλοφόρησαν φέτος την δεύτερη full length και τέταρτη συνολικά δουλειά τους, με τίτλο Black Tides, η οποία θαρρώ, πως θα σκλαβώσει του λάτρεις του ακραίου heavy ήχου, μιας και συνδυάζει φανταστικά τα πλέον απολαυστικά παρακλάδια του. Περισσότερα εδώ.

 

XI: The Wisdoom - Hypothalamus

 

 

Από την Ιταλία προέρχονται οι The Wisdoom και μέσω του Hypothalamus, που αποτελεί την πρώτη full length δουλειά τους, μας προσφέρουν ένα περιπετειώδες κι άκρως ενδιαφέρον heavy άκουσμα, που μεθά τις αισθήσεις με τις γλυκά εθιστικές μελωδίες του. Περισσότερα εδώ.

 

X: Sisilisko - Waldeinsamkeit

 

 

Μόλις πέρσι σχηματίστηκαν οι Σουηδοί Sisilisko, που φέτος κυκλοφόρησαν το δεύτερο ep τους, Waldeinsamkeit, το οποίο με κάποιον ανεξήγητο, όσο κι επιεικώς φανταστικό τρόπο, συνδυάζει περίφημα την αρχέγονη folk μουσική με την ψυχρή doom rock μελαγχολία. Περισσότερα εδώ.

 

IX: Trysth - Soulchambers

 

 

Οι Trysth προέρχονται από τη γειτονική Βουλγαρία και φέτος μέσω της συμπατριώτισσας τους, Serpent Eve Records κυκλοφόρησαν τη ντεμπούτο δουλειά τους, Soulchambers, η οποία είμαι σίγουρος, πως θα μαγέψει τους λάτρεις του σκοτεινού heavy ήχου. Περισσότερα εδώ.

 

VIII: Allochiria - Omonoia

 

 

Στην χαραυγή του 2014 οι Αθηναίοι Allochiria κυκλοφόρησαν το πρώτο full length άλμπουμ τους, Omonoia, το οποίο περιέχει μερικές από τις πλέον εθιστικές κι απαράμιλλα όμορφες μελωδίες του extreme κι ατμοσφαιρικού συνάμα heavy ήχου. Περισσότερα εδώ.

 

VII: Clouds Taste Satanic - To Sleep Beyond The Earth

 

 

Στη Νέα Υόρκη εδρεύουν οι πολλά υποσχόμενοι Clouds Taste Satanic, που στο θαυμάσιο To Sleep Beyond The Earth, μπολιάζουν με περίσσια stoner μαγεία το δυναμικό doom μοτίβο τους και μας χαρίζουν έτσι ένα instrumental διαμάντι ακαταμάχητης γοητείας. Περισσότερα εδώ.

 

VI: Mope - S/T

 

 

Η Ιταλική Taxi Driver Records μας χάρισε μερικές από τις πιο χορταστικές heavy δουλειές της χρονιάς, αλλά θαρρώ, πως το ομώνυμο ντεμπούτο των Mope είναι το πλέον απολαυστικό από αυτές, καθώς το σαξόφωνο απογειώνει τους heavy πειραματισμούς του. Περισσότερα εδώ.

 

V: Craang - To The Estimated Size Of The Universe

 

 

Το 2014 υπήρξε μια διαβολικά δραστήρια χρονιά για την εγχώρια heavy σκηνή, η οποία με δουλειές σαν το πανέμορφο To The Estimated Size Of The Universe των Θεσσαλονικιών Craang, εδραιώνει την θέση της, στις κορυφαίες του είδους παγκοσμίως. Περισσότερα εδώ.

 

IV: Blood Farmers - Headless Eyes

 

 

Σχεδόν δύο δεκαετίες πέρασαν από την παρθενική δουλειά των Αμερικάνων Blood Farmers, οι οποίοι έπειτα από 19 χρόνια σιωπής κυκλοφόρησαν την περασμένη Άνοιξη την δεύτερη δουλειά τους, Headless Eyes, η οποία αποθεώνει τον παραδοσιακό doom ήχο. Περισσότερα εδώ.

 

III: Lizardia - S/T

 

 

Οι Lizardia σχηματίστηκαν στον Βόλο πριν από μια δεκαετία περίπου, όμως μόλις φέτος έβγαλαν την πρώτη ολοκληρωμένη κι ομώνυμη δουλειά τους, η οποία στάζει stoner τσαγανό κι ευωδιάζει doom πυρίτιδα προσφέροντας μας έτσι δυνατές heavy στιγμές. Περισσότερα εδώ.

 

II: Solar Halos - S/T

 

 

Ο πρώτος δίσκος με ημερομηνία κυκλοφορίας μες το 2014 που άκουσα είναι το ομώνυμο ντεμπούτο των Solar Halos, που βγήκε μέσω της Devouter Records, η βάναυση σαγήνη του οποίου είναι ο μοναδικός λόγος, που δεν σταμάτησα στιγμή να το ακούω. Περισσότερα εδώ.

 

I: This Is Nowhere - Turn On, Tune Down, Drop D

 

 

Τα πράγματα όσον αφορά το παρθενικό full length των This Is Nowhere είναι σχετικά απλά, καθώς ο λιτός και περιεκτικός συνάμα τίτλος του τα λέει όλα: Turn On, Tune Down, Drop D κι αφεθείτε στην αγκαλιά της αχαλίνωτης heavy ψυχεδέλειας χωρίς αναστολές. Περισσότερα εδώ.



Kevel - Hz Of The Unheard

 

Οι ταλαντούχοι κι ανερχόμενοι Kevel σχηματίστηκαν το 2012 στην Αθήνα κι έπειτα από μερικές αλλαγές στη σύνθεση τους, απαρτίζονται πλέον από τον Κώστα στην κιθάρα, από τον Αντώνη στο μπάσο, από τον Θανάση στα ντραμς κι από τον Μάρκο στην κιθάρα, συνθέτοντας έτσι ένα άκρως δυναμικό και ιδιαιτέρως ενδιαφέρον heavy σύνολο με καθαρά instrumental χαρακτήρα.

 

Το παρθενικό πόνημα των Kevel κυκλοφόρησε υπό τον τίτλο Hz Of The Unheard σε diy πλαίσιο στις αρχές του τρέχοντος μήνα και περιέχει 5 κομμάτια συνολικής διάρκειας 37 λεπτών, ενώ άξια ειδικής μνείας είναι η αψεγάδιαστη παραγωγή του, η οποία αναδεικνύει υπέροχα την σκοτεινή δυναμική των ορμητικών συνθέσεων τους, χάρη στη ζοφερή κι ερεβώδη διαύγεια της.

 

Η απουσία φωνητικών από τις περιπετειώδεις συνθέσεις του Hz Of The Unheard θαρρώ ότι κολακεύει το τελικό μουσικό σύνολο, μιας κι απογειώνει τη συνθετική κι εκτελεστική μαεστρία των Kevel και μαρτυρά συνάμα την ατίθαση έμπνευση τους, καθώς την ξεδιπλώνει σε όλο της το μουντό μεγαλείο, ενώ ενισχύει σημαντικά και την ήδη εξαιρετική ροή των κομματιών τους.

 

Τα δυνατά ντραμς χαρίζουν απλόχερα groove σε τούτο το χορταστικό άκουσμα και κρατούν με δεξιοτεχνία τα μουσικά του μπόσικα, ενώ οι δυο κιθάρες των Kevel σκαρώνουν συνεχώς riffs και leads, πότε σε καθαρό sludge ύφος και πότε σε στιβαρό prog μοτίβο, πασπαλίζοντας συνάμα το χορταστικό Hz Of The Unheard με δαιδαλώδεις κι αιθέριες post πινελιές απόκοσμης ομορφιάς.

 

Ο πλούσιος μουσικός κόσμος των Kevel οφείλει τις αχνές fuzz αιχμές του στο μεστό μπάσο τους, το οποίο αναδεικνύει περίφημα τις black και γενικά τις extreme metal ατασθαλίες τους, οι οποίες συμβάλουν δυνατά στην ηχητική ποικιλία του συναρπαστικού Hz Of The Unheard και χαρίζουν σε τούτη την πολλά υποσχόμενη μπάντα τη δική της μοναδική μουσική ταυτότητα. 

 

Εν ολίγοις, εδώ έχουμε να κάνουμε με μια εξαιρετική δουλειά από όλες τις απόψεις κι αυτό το επιβεβαιώνει με εκκωφαντικό τρόπο και το επιεικώς θαυμάσιο artwork του Hz Of The Unheard, που αποθεώνει τις υπέροχες συνθέσεις του, χαρίζοντας μια έξτρα γοητεία στις ήδη σαγηνευτικές κι εξόχως απολαυστικές μελωδίες των τρομερών κι άκρως ελπιδοφόρων Kevel. Φανταστικό.

 

Kevel: Bandcamp / Facebook

 

Snake Thursday - Iter

 

Οι ταλαντούχοι κι ανερχόμενοι Snake Thursday σχηματίστηκαν το 2007 στο Πόζναν της Πολωνίας από τον Marcin στην φωνή και την κιθάρα, από τον Filip στα ντραμς κι από τον Lukasz στο μπάσο και τα φωνητικά, όλοι εκ των οποίων δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό στην έσχατη χρονικά δουλειά τους με τίτλο Iter, που κυκλοφόρησε μόλις πριν από λίγες ημέρες.

 

Το εν λόγω άκουσμα είναι το παρθενικό των Snake Thursday με full length μορφή, καθώς είχαν προηγηθεί κάποια EPs, ενώ τα 9 κομμάτια του συνολικής διάρκειας 43 λεπτών, διακρίνονται για την αψεγάδιαστη παραγωγή τους, η οποία ισορροπεί τέλεια μεταξύ fuzz διαύγειας και heavy βρωμιάς κι αναδεικνύει έτσι υπέροχα το εκρηκτικό stoner rock τσαγανό του δυναμικού Iter.

 

Η κιθάρα πλέκει riffs ορμητικά σε stoner μοτίβο και διανθίζει το τελικό μουσικό σύνολο, πότε με τις metal πινελιές των solos της και πότε με τα βαπτισμένα στην space ψυχεδέλεια leads της, ενώ το μπάσο των Snake Thursday χαρίζει μεθυστικά desert αρώματα στο χορταστικό Iter και συνάμα αναδεικνύει περίφημα το περίσσιο groove των δυνατών κι ατίθασων ντραμς τους.

 

Τα παθιασμένα φωνητικά των Snake Thursday ελίσσονται με μαεστρία μες το τελικό μουσικό σύνολο, το οποίο και πλαισιώνουν εξαιρετικά, μιας κι αναδεικνύουν τις σχεδόν ανεπαίσθητες alternative rock πινελιές του απολαυστικού Iter, ενώ τα στιβαρά stoner στοιχεία του, τα οποία έχουν εμποτιστεί με heavy αναβολικά, καθιστούν εξόχως πυκνές τις desert αναθυμιάσεις του.

 

Ο συμπαγής μουσικός κόσμος τούτης της ελπιδοφόρας μπάντας, ξεχειλίζει heavy τσαγανό κι ευωδιάζει rock πυρίτιδα σε κάθε νότα της, μιας και το σπιρτόζικο Iter είναι πασπαλισμένο με έντονα stoner αρώματα και δυνατά desert ηχοχρώματα, που απογειώνουν τη heavy δυναμική των Snake Thursday και καθιστούν εξαιρετικά ενδιαφέρον το νέο τους άλμπουμ. Εξαίρετο.

 

Snake Thursday: Bandcamp / Facebook / Official Website

 

 

Birnam Wood

 

Οι ταλαντούχοι Birnam Wood σχηματίστηκαν το 2013 στη Βοστώνη της Μασαχουσέτης και πρόσφατα κυκλοφόρησαν την παρθενική κι ομώνυμη δουλειά τους, η οποία περιέχει 6 κομμάτια συνολικής διάρκειας 27 λεπτών περίπου και ξεχωρίζει για την πασπαλισμένη με έντονα vintage αρώματα παραγωγή της, που αναδεικνύει περίφημα τις retro ατασθαλίες των συνθέσεων της.

 

Το heavy μουσικό μοτίβο των Birnam Wood διακρίνεται για τις ψυχεδελικές αιχμές του, που περίφημα αναδεικνύουν την παλαιάς κοπής metal αύρα των συνθέσεων τους, ενώ τα αιθέρια κι ορμητικά συνάμα stoner σημεία τους, πλαισιώνουν υπέροχα τόσο τα ισχνά garage ψήγματα τους, όσο και τις διανθισμένες με θολά και μεθυστικά blues ηχοχρώματα, doom μελωδίες τους.

 

Η στεντόρεια φωνή φέρει βαθιά χαραγμένη στην τραχιά χροιά της μια εξόχως κολακευτική για τις συνθέσεις των Birnam Wood βραχνή rock αύρα, που απογειώνει τις ανάγλυφες blues πινελιές της κιθάρας, η οποία άλλοτε σκαρώνει δυναμικά solos κι άλλοτε πλέκει στιβαρά riffs βαφτισμένα στους πρωτόγονους και αβυσσαλέους stoner βάλτους της οπιούχας heavy rock ψυχεδέλειας.

 

Τα δυναμικά ντραμς συνεισφέρουν σημαντικά στο τελικό μουσικό σύνολο με το περίσσιο groove τους και συνεργάζονται υπέροχα με το ατίθασο μπάσο των Birnam Wood, το οποίο ελίσσεται σε doom ρυθμούς, προσφέροντας περίσσιο βάθος κι όγκο στις εκρηκτικές συνθέσεις τους, που αποτελούν ένα εξόχως απολαυστικό κράμα παλιομοδίτικων και μοντέρνων heavy rock ήχων.

 

Ο χορταστικός κι αρκούντως heavy ήχος των Birnam Wood μαρτυρά τις μπόλικες επιρροές τους και συγχρόνως πυρακτώνει την προσωπική ηχητική σφραγίδα τους, ενώ ειδικής μνείας αξίζει η εκτελεστική δεινότητα τους, που τιθασεύει την αστείρευτη έμπνευση τους και την οδηγεί στην αγκαλιά του συνθετικού τους οίστρου, χαρίζοντας μας ένα έξοχο heavy άκουσμα. Τίμιο.

 

Birnam Wood: Bandcamp / Facebook

 

Greenbeard

 

Οι ξηραμένοι βάλτοι στο Όστιν του Τέξας, που κατά καιρούς μας έχουν χαρίσει σπουδαίες heavy μπάντες, γέννησαν τον περασμένο Ιούνιο μια ακόμη πολλά υποσχόμενη κι άκρως ελπιδοφόρα μπάντα, η οποία φέρει το όνομα Greenbeard κι απαρτίζεται από τους ταλαντούχους, Chance Parker στα φωνητικά και την κιθάρα, Alex Maddox στο μπάσο και Buddy Hachar στα ντραμς.

 

Το εν λόγω δυναμικό rock τρίο, κυκλοφόρησε πρόσφατα την παρθενική κι ομώνυμη δουλειά του, που περιέχει 6 κομμάτια συνολικής διάρκειας 36 λεπτών και διακρίνεται για την ηχητικά θερμή παραγωγή της, που χάρη στην τέλεια ισορροπία της μεταξύ heavy διαύγειας και fuzz βρωμιάς, αναδεικνύει με τον πλέον σωστό τρόπο τις εκρηκτικές συνθέσεις των εξαιρετικών Greenbeard.

 

Η μουσική τούτης της υπέροχης μπάντας, ακροβατεί μεταξύ ηλιοκαμένης rock ψυχεδέλειας κι οπιούχας heavy σπιρτάδας, καθώς οι σχεδόν εθιστικές συνθέσεις των Greenbeard, αποτελούν ένα χορταστικό κράμα blues μπαγαποντιάς, desert γαλήνης και stoner μαγείας, ενώ τα ισχνά μα σπιρτόζικα doom στοιχεία τους, απογειώνουν την retro αύρα της rock 'n' roll αδρεναλίνη τους.

 

Τα μεθυστικά φωνητικά ενισχύουν τα ήδη έντονα vintage στοιχεία των Greenbeard και υπέροχα πλαισιώνουν την άλλοτε τραχιά κι άλλοτε γλυκανάλατη υφή της κιθάρας, η οποία με περίσσια μαεστρία πότε σκαρώνει δυναμικά riffs σε διάφορες heavy αποχρώσεις και πότε πασπαλίζει με garage πινελιές το τελικό μουσικό σύνολο, χάρη στα solos της, που ξεχειλίζουν rock τσαγανό.

 

Ο μεστός ήχος από το μπάσο, οφείλει την ογκώδη και βαθιά μουσική του υπόσταση στο πυκνό fuzz ταμπεραμέντο του, το οποίο εντείνει τον οργανικό χαρακτήρα των heavy συνθέσεων των Greenbeard, ενώ τα δυναμικά ντραμς τους, που δεξιοτεχνικά κρατούν τα ηχητικά τους μπόσικα, συμβάλουν σημαντικά στο τελικό μουσικό σύνολο με το πρωτόγονο κι απύθμενο groove τους.

 

Εν ολίγοις, εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα άκουσμα εξόχως απολαυστικό, το οποίο αναδεικνύει τον προσωπικό μουσικό χαρακτήρα των Greenbeard, καθώς συνδυάζει την εκτελεστική τους δεινότητα με το συνθετικό τους οίστρο, μαρτυρώντας έτσι την αστείρευτη έμπνευση τους, ενώ παντρεύει επιτυχημένα τα πιο εκλεκτά υλικά του rock ήχου και της heavy μουσικής. Μεθυστικό.

 

Greenbeard: Bandcamp / Facebook

 

Presumption - From Judgement To The Grave

 

Οι πολλά υποσχόμενοι Presumption γεννήθηκαν το 2007 στο Λε Μαν της Γαλλίας, όμως χρειάστηκε να περάσουν λίγα χρόνια για να αποκτήσουν την τελική σύνθεση τους, η οποία πλέον απαρτίζεται από τον Moomoot σε φωνή και μπάσο, από τον Martin και τον Adrien στις κιθάρες κι από τον Anael στα ντραμς, που πρόσφατα κυκλοφόρησαν τη δεύτερη δουλειά τους.

 

Το εν λόγω άκουσμα, που διαδέχτηκε το παρθενικό demo των Presumption, φέρει τον τίτλο From Judgement To The Grave και περιέχει 5 κομμάτια συνολικής διάρκειας 28 λεπτών, ενώ η δυνατή παραγωγή του και το πολύχρωμο artwork του, πλαισιώνουν περίφημα κι αναδεικνύουν υπέροχα τη μελαγχολική doom γοητεία και την αλήτικη stoner θεατρικότητα της μουσικής τους.

 

Η βραχνή φωνή ξεχειλίζει stoner γρέζι και φέρει μια τραχιά southern χροιά, που κολακεύει κι ενισχύει συνάμα την υπέρ του δέοντος heavy υφή του From Judgement To The Grave, ενώ οι δυο κιθάρες υφαίνουν ερεβώδη riffs τεραστίου εκτοπίσματος, πότε σε βαλτώδες stoner ύφος και πότε σε πρωτόγονους doom ρυθμούς, μαρτυρώντας τις αχνές sludge αιχμές των Presumption.

 

Τα δυναμικά ντραμς στολίζουν με γενναίες ποσότητες groove το τελικό μουσικό σύνολο, στο οποίο χαρίζουν heavy σπιρτάδα χάρη στα rock 'n' roll αύρας χτυπήματα τους, ενώ το μεστό μπάσο των Presumption γεμίζει με τον απύθμενο κι αργόσυρτο όγκο του και χαρίζει συνάμα μεγάλο ηχητικό βάθος στο From Judgement To The Grave, χάρη στο fuzz ταμπεραμέντο του.

 

Ο τραχύς μουσικός κόσμος των ελπιδοφόρων Presumption στηρίζεται στον παραδοσιακό doom ήχο και στις σύγχρονες εκφάνσεις της stoner μουσικής, ενώ το ότι δεν προσπαθούν να κρύψουν τις έντονες southern αναφορές τους έχει ως αποτέλεσμα το εξόχως χορταστικό From Judgement To The Grave, να αποτελεί ένα άκρως απολαυστικό heavy άκουσμα. Εξαιρετικό.

 

Presumption: Bandcamp / Facebook

 

Sovereign - Lead Us On

 

Οι μπάντες στην metal σκηνή και τον rock χώρο, που χρησιμοποιούν την λέξη Sovereign ως όνομα τους, είναι τουλάχιστον μπόλικες, όμως στο σημερινό κείμενο θα ασχοληθούμε με την μοναδική από αυτές, που σχηματίστηκε το 2011 στο Τενεσί και η οποία απαρτίζεται από τον Renan στην κιθάρα και τα φωνητικά, από τον Ben στα ντραμς και από τον Cade στο μπάσο.

 

Το εν λόγω αρκούντως heavy συγκρότημα κυκλοφόρησε πρόσφατα το δεύτερο του Ep, που διαδέχτηκε το προ διετίας πρώτο ep τους, το οποίο φέρει τον τίτλο Lead Us On και περιέχει 6 κομμάτια συνολικής διάρκειας 27 λεπτών, ενώ διακρίνεται για την δυνατή παραγωγή του, που χάρη στην διαύγεια της, προσφέρει μια εκρηκτική ευωδία rock πυρίτιδας στις συνθέσεις του.

 

Η βαφτισμένη στα blues κιθάρα σκαρώνει ατίθασα riffs σε doom rock ύφος και παρασέρνει τα πάντα με την ορμητική διάθεση των solos της, ενώ το μεστό μπάσο των Sovereign εντείνει το σπιρτόζικο ταμπεραμέντο του Lead Us On με το εξόχως ογκώδες τσαγανό του κι ενισχύει την υφέρπουσα ψυχεδέλεια της κιθάρας και το rock 'n' roll αύρας groove των δυναμικών ντραμς.

 

Τα φωνητικά στολίζουν με ισχνά vintage αρώματα το τελικό μουσικό σύνολο κι αναδεικνύουν την έμφυτη retro σπιρτάδα της μουσικής των Sovereign με την οπιούχα χροιά τους, ενώ τα σχεδόν ανεπαίσθητα sludge ξεσπάσματα τους, τα οποία αναδύονται μέσα από παχιά στρώματα stoner καπνού, απογειώνουν το ψυχεδελικό doom υπόβαθρο του άκρως χορταστικού Lead Us On.

 

Ο μουσικός κόσμος των Sovereign στηρίζεται στα πιο αγνά υλικά του rock ήχου περασμένων δεκαετιών, καθώς και στα πλέον απολαυστικά στοιχεία της μοντέρνας heavy μουσικής, που στο Lead Us On έχουν συνδυαστεί με απόλυτη επιτυχία, καθιστώντας έτσι άκρως ελπιδοφόρους τους δημιουργούς του κι εξόχως συναρπαστικό το εν λόγω μαγευτικό άκουσμα. Εξαιρετικό.

 

Sovereign: Bandcamp / Facebook

 

Eyecontact - Big Mean Machine

 

Οι πολλά υποσχόμενοι Eyecontact υπήρξαν στο μυαλό των ιδρυτών τους από το 2008 όμως έπρεπε να έρθει το 2011 για να φτάσουν σε έναν σταθερό κορμό και το 2012 για να πάρουν την τελική μορφή τους, η οποία έπειτα από κάμποσες αλλαγές, απαρτίζεται πλέον από τον Gregor στα ντραμς, τον Daniel σε κιθάρα και φωνή, τον Attila στην κιθάρα και τον Teodor στο μπάσο.

 

Το εν λόγω heavy συγκρότημα προέρχεται από την Σλοβενία και στα μέσα του τρέχοντος έτους κυκλοφόρησε την παρθενική κυκλοφορία του, που φέρει τον τίτλο Big Mean Machine κι έχει την μορφή Ep, καθώς περιέχει 6 κομμάτια συνολικής διάρκειας 21 λεπτών, ενώ ειδικής μνείας αξίζει η δυναμική παραγωγή του, η οποία ισορροπεί τέλεια μεταξύ heavy βρωμιάς και fuzz διαύγειας.

 

Η ρυθμική κιθάρα σκαρώνει αγριεμένα riffs σε σκληρό stoner ύφος και πλέκει βαλτώδεις sludge μελωδίες, τις οποίες απογειώνει η lead κιθάρα με τις έντονες desert πινελιές της και τις αχνές grunge ατασθαλίες της, ενώ το μεστό μπάσο των Eyecontact γεμίζει τις συνθέσεις τους με τον όγκο και το βάθος του και συγχρόνως διανθίζει με ισχνά doom ψήγματα το Big Mean Machine.

 

Τα δυνατά ντραμς των Eyecontact κρατούν με μαεστρία τα μπόσικα του ντεμπούτο τους και του χαρίζουν γενναίες groove αιχμές, ενώ τα βραχνά φωνητικά τους, αναδεικνύουν τις alternative ατασθαλίες τους και χάρη στο γρέζι τους ενισχύουν τη stoner σκληράδα του Big Mean Machine, η οποία το καθιστά σε συνδυασμό με τον αιθέριο desert χαρακτήρα του, εξόχως απολαυστικό.

 

Ο μεστός heavy κόσμος του Big Mean Machine φέρει τη δική του ευδιάκριτη ηχητική σφραγίδα και μαρτυρά το πλούσιο ταλέντο των πεπειραμένων δημιουργών του, καθιστώντας τους άκρως ελπιδοφόρους, χάρη στην αέρινη και γεμάτη rock τσαμπουκά αισθητική του, ενώ ανεβάζει πολύ ψηλά τις προσδοκίες κι ενισχύει τις ελπίδες για το μουσικό μέλλον των Eyecontact. Υπέροχο.

 

Eyecontact: Bandcamp / Facebook

 

Wormhog - Mother Worm Father Hog

 

Οι ντόπιες κι εγχώριες heavy μπάντες αυξάνονται και πληθύνονται με ραγδαίους ρυθμούς κι ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα για αυτό είναι οι Wormhog, που σχηματίστηκαν στην Τρίπολη μόλις τον περασμένο Αύγουστο, οι οποίοι παρά το γεγονός, πως δεν έχουν ακόμη συμπληρώσει ως μπάντα ούτε καν μισό χρόνο ζωής, πρόλαβαν και κυκλοφόρησαν τη παρθενική τους δουλειά.

 

Το εν λόγω άκουσμα φέρει τον τίτλο Mother Worm Father Hog, μαρτυρώντας έτσι στοιχεία για την προέλευση των Wormhog κι έχει τη μορφή EP, καθώς περιέχει μόλις 3 κομμάτια συνολικής διάρκειας 18 λεπτών περίπου, ενώ πλαισιώνεται από ένα πανέμορφο artwork, που μοιάζει να είναι φτιαγμένο στο χέρι και το οποίο ταιριάζει περίφημα με την ιδιαιτέρως heavy υπόσταση του.

 

Η συμπαγής μουσική των άκρως ελπιδοφόρων Wormhog οφείλει πολλά στα ντραμς του Jim και στο μπάσο του Chris, που συνθέτουν ένα εξόχως δυναμικό και στιβαρό rythm section, που ξεχειλίζει stoner αλητεία και διανθίζει με γενναίες ποσότητες groove το τελικό σύνολο, στο οποίο εξαιρετικά μεγάλο ρόλο, παίζουν τόσο ο Panos όσο κι ο Gus με την φωνή και τις κιθάρες τους.

 

Τα φωνητικά διακρίνονται για τη βαλτώδη χροιά τους, η οποία πασπαλίζει με ισχνές southern πινελιές και χαρίζει heavy metal αιχμές στο Mother Worm Father Hog, ενώ οι κιθάρες άλλοτε σκαρώνουν βαριά κι ανέμελα riffs σε πρωτόγονο doom ύφος κι άλλοτε σαγηνεύουν χάρη στην stoner σπιρτάδα των desert μελωδιών τους και την blues ευωδία των ατίθασων τους solos.

 

Ο μεστός και πλούσιος μουσικός κόσμος των πολλά υποσχόμενων Wormhog είναι εξόχως απολαυστικός και το κυριότερο, έχει την δική του μοναδική ηχητική ταυτότητα, καθώς παρά το νεαρό της ηλικίας τους ως μπάντα, πέτυχαν κι εναρμόνισαν πλήρως κι απόλυτα τον συνθετικό οίστρο με την εκτελεστική δεινότητα τους, αναδεικνύοντας έτσι την αστείρευτη τους έμπνευση.

 

Εν ολίγοις, το χορταστικό, παρά το μικρό του δέμας, Mother Worm Father Hog, μας συστήνει τους δημιουργούς του με τον καλύτερο και πιο γοητευτικό για το μουσικό τους ταλέντο, τρόπο, καθώς χάρη στο rock τσαγανό του, μας προσφέρει δυνατές στιγμές heavy ευδαιμονίας και δίνει συνάμα την απαραίτητη ώθηση στην εκρηκτική μουσική εκκίνηση των Wormhog. Εξαιρετικό. 

 

Wormhog: Bandcamp / Facebook

 

Barabbas - Messe Pour Un Chien

 

Οι ταλαντούχοι Barabbas σχηματίστηκαν κάπου στην Γαλλία το 2007 κι απαρτίζονται από τέσσερις ικανότατους μουσικούς και πιο συγκεκριμένα από τον Rodolphe στη φωνή, από τον Jerome στο μπάσο, από τον Stephane στην κιθάρα κι από τον Jean-Christophe στα ντραμς, οι οποίοι πρόσφατα έγραψαν, ηχογράφησαν και κυκλοφόρησαν την δεύτερη δουλειά τους.

 

Το περί ου ο λόγος άκουσμα φέρει τον τίτλο Messe Pour Un Chien και περιέχει 8 κομμάτια συνολικής διάρκειας 56 λεπτών, ενώ ξεχωρίζει για την σκοτεινά θρησκευτική αισθητική του, που μαρτυρείται τόσο από τους στίχους και την αργόσυρτη μουσική του, όσο κι από το μουντό κι ατμοσφαιρικό του artwork, που πλαισιώνει υπέροχα την ιδιαιτέρως heavy υπόσταση του.

 

Η πληθωρική κιθάρα των Barabbas στήνει το υπέρ του δέοντος heavy μοτίβο των συνθέσεων τους, καθώς σκαρώνει θηριώδη riffs, που έρπουν μες τη stoner καταχνιά του βαρύ κι ασήκωτου rythm section τους, το οποίο χάρη στο groove από τα δυναμικά ντραμς και το αχνό fuzz από το μπάσο, συνθέτουν το σκαιό κι ερεβώδες doom rock υπόβαθρο του Messe Pour Un Chien.

 

Τα παθιασμένα φωνητικά των Barabbas εντείνουν τα μελαγχολικά ηχοτοπία του χορταστικού Messe Pour Un Chien με την γεμάτη πόνο και συναίσθημα χροιά τους, ενώ τα ισχνά punk ηχοχρώματα τούτης της ελπιδοφόρας μπάντας, αναδεικνύουν το μπαρουτοκαπνισμένο heavy τσαγανό των συνθέσεων της και συμβάλουν έτσι σημαντικά στη βαλτώδη κι ομαλή τους ροή.

 

Ο μονόχνοτος ήχος του Messe Pour Un Chien ευθύνεται εν πολλοίς για το μονολιθικό του ταμπεραμέντο, μιας και σε αυτόν οφείλεται η πελώρια δυναμική και το μεγαλειώδες εκτόπισμα των συνθέσεων του, ενώ το περίσσιο ταλέντο των Barabbas σε συνδυασμό με το μεράκι τους για τον αγνό stoner και τον πρωτόγονο doom ήχο, αποτελεί εχέγγυο heavy απόλαυσης. Τίμιο.

 

Barabbas: Bandcamp / Facebook

 

The Dust Bowl - Sangre Grande

 

Οι ταλαντούχοι The Dust Bowl σχηματίστηκαν πριν από περίπου τέσσερα χρόνια στην Ισπανία και πιο συγκεκριμένα στην πόλη Σαραγόσα κι απαρτίζονται από τον Jose Angel στη φωνή, από τον Vilo στο μπάσο, από τον Cesar στην κιθάρα κι από τον Manuel στα ντραμς, ενώ όλοι τους συνεισφέρουν είτε στη φυσαρμόνικα και το djembe, είτε στο όργανο, τα κρουστά και το φλάουτο.

 

Το πολυσχιδές ταλέντο των μελών τούτης της μπάντας, καθιστά εξαιρετική την δεύτερη δουλειά της, που φέρει τον τίτλο Sangre Grande και έχει full length μορφή, καθώς περιέχει 10 κομμάτια συνολικής διάρκειας 44 λεπτών, ενώ το εν λόγω άκουσμα ξεχωρίζει για το rock τσαγανό του και την διαυγή παραγωγή του, όπως επίσης και για την παθιασμένη απόδοση των The Dust Bowl.

 

Η έντονη grunge αύρα των φωνητικών ενισχύει το alternative άρωμα του Sangre Grande και δίνει funk διαστάσεις στις ψυχεδελικές rock πινελιές του, ενώ το φλεγόμενο stoner, που αποτελεί την βάση των συνθέσεων του, διακρίνεται για το εκρηκτικό του ταμπεραμέντο κι αναδεικνύει τις ανεπαίσθητες flamengo πινελιές των The Dust Bowl, που αχνοφαίνονται στο τελικό σύνολο.

 

Τα δυναμικά ντραμς χαρίζουν άπλετο groove στις πυριγενής συνθέσεις των The Dust Bowl και συνδυάζονται άψογα με το μεστό μπάσο τους, συνθέτοντας έτσι ένα εξόχως heavy και δυνατό rythm section, ενώ τα riffs και τα solos της κιθάρας μαρτυρούν τις έντονες hard rock ατασθαλίες του Sangre Grande κι απογειώνουν τις αχνές, μα συνάμα μεθυστικές vintage αναθυμιάσεις του.

 

Ο ποικίλος μουσικός κόσμος των ελπιδοφόρων The Dust Bowl καθιστά ιδιαιτέρως χορταστικό το Sangre Grande, η ευωδιάζουσα πυρίτιδα stoner αύρα του οποίου, πλαισιώνει τις alternative μυρωδιές της με hard rock σπιρτάδα και desert ηχοτοπία, που αναδύουν ένα σχεδόν εθιστικό funk άρωμα ψυχεδέλειας, που δύσκολα δεν θα συγκινήσει τους λάτρεις του heavy ήχου. Έξοχο.

 

The Dust Bowl: Bandcamp / Facebook