Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2014

Top Jams 2014

 
Σε λίγες ώρες μας αποχαιρετά το 2014 κι έτσι στο τελευταίο κείμενο για τούτη την θνήσκουσα χρονιά θαρρώ, πως είναι μια καλή ευκαιρία να μοιραστώ μαζί σας κάποιους από τους δίσκους, που κυκλοφόρησαν στη διάρκεια της και τους οποίους άκουσα περισσότερο σε σχέση με τους υπόλοιπους, που κυκλοφόρησαν ετούτη τη χρονιά. Εύχομαι κι ελπίζω το 2015 να είναι καλύτερο από το περίεργο 2014 για εσάς και τους ανθρώπους, που νοιάζεστε και φυσικά μακάρι να έχουμε τόσες πολλές και τόσο καλές συνάμα μουσικές δουλειές και το νέο έτος. Καλή Χρονιά!
 
XIV: The Wounded Kings - Consolamentum
 
 
Το παραδοσιακό κι ανίερο doom metal των The Wounded Kings στο επιεικώς εξαιρετικό Consolamentum είναι διανθισμένο με έντονες funeral πινελιές, που αναδεικνύουν τις occult ανησυχίες τους και μας χαρίζουν ένα doom άκουσμα αμαρτωλής ομορφιάς. Περισσότερα εδώ.
 
XIII: Mayhem - Esoteric Warfare
 
 
Οι Mayhem θαρρώ ότι δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις, μιας κι έχουν γράψει την δική τους ξεχωριστή ιστορία στον ακραίο metal ήχο, κομμάτι του οποίου αποτελεί το Esoteric Warfare, που εσωκλείει το παρόν, το παρελθόν και το ηχητικό μέλλον τους. Περισσότερα εδώ.
 
XII: Aleph Null - Nocturnal
 
 
Η τρίτη συνολικά μέχρι τώρα μα πρώτη με full length μορφή δουλειά των Aleph Null με τίτλο Nocturnal, αποτελεί ένα πλούσιο κι εξόχως περιπετειώδες heavy άκουσμα, καθώς οι δυναμικές συνθέσεις του, συνδυάζουν επιτυχώς τα πιο απολαυστικά rock παρακλάδια. Περισσότερα εδώ.
 
XI: Conan - Blood Eagle
 
 
Εάν κάποια χώρα μπορεί να κοκορευτεί για τη doom metal κληρονομιά της, τότε αυτή σίγουρα είναι η Αγγλία, που σε τελική ανάλυση γέννησε το εν λόγω είδος μουσικής, που οι Conan με το υπέρβαρο Blood Eagle, τράβηξαν στα άκρα με την απόκοσμη δύναμη τους. Περισσότερα εδώ.
 
X: Giant Squid - Minoans
 
 
Οι Giant Squid στα 10 χρόνια της ως τώρα πορείας τους, έχουν αποδείξει πολλάκις την αγάπη τους για το υγρό στοιχείο και την τεράστια μουσική κατάρτιση τους, η οποία σε συνδυασμό με την ατίθαση έμπνευση τους, μας χάρισε το απαράμιλλης ομορφιάς Minoans. Περισσότερα εδώ.
 
IX: Ethereal Riffian - Aeonian
 
 
Η Ουκρανία βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση, όμως οι Ethereal Riffian βρήκαν τα απαραίτητα ψυχικά κι όχι μόνο εφόδια για να γράψουν την παρθενική full length δουλειά τους, με τίτλο Aeonian, η οποία αποτελεί μια ανείπωτης ομορφιάς, heavy πανδαισία. Περισσότερα εδώ.  
 
VIII: Woods Of Desolation - As The Stars
 
 
Από την Αυστραλία προέρχονται οι Woods Of Desolation, που φέτος κυκλοφόρησαν το As The Stars, στο οποίο το μοναδικό σταθερό τους μέλος συνεργάζεται με γνωστούς μουσικούς του ακραίου ήχου, χαρίζοντας μας ένα επικίνδυνα γοητευτικό black άκουσμα. Περισσότερα εδώ.
 
VII: Indian - From All Purity
 
 
Πριν από κάμποσα χρόνια γεννήθηκε μέσα μου η πεποίθηση πως η doom metal μουσική είναι η πλέον ακραία, όμως χρειάστηκε οι τρομεροί Indian να κυκλοφορήσουν το βάναυσα σαγηνευτικό κι αποκρουστικά θελκτικό From All Purity, για να το εμπεδώσω μια και καλή. Περισσότερα εδώ.
 
VI: Hail Spirit Noir - Oi Magoi
 
 
Οι Θεσσαλονικείς Hail Spirit Noir κυκλοφόρησαν στις αρχές του έτους τη δεύτερη δουλειά τους, με τίτλο Oi Magoi, που αποτελεί ένα κόσμημα τεράστιου κάλλους για τον πειραματικό κι ακραίο ήχο παγκοσμίως, καθώς η avant-garde αύρα του, καθηλώνει τις αισθήσεις. Περισσότερα εδώ.
 
V: Wo Fat - The Conjuring
 
 
Σταθεροί στην αβυσσαλέα ψυχεδέλεια της heavy πορείας τους όλα αυτά τα χρόνια οι Τεξανοί Wo Fat κυκλοφόρησαν φέτος την πλέον απολαυστική δουλειά τους ως τώρα και μας χάρισαν έτσι με το The Conjuring έναν ιδιαιτέρως έντονο μουσικό οργασμό. Περισσότερα εδώ.
 
IV: Earth - Primitive And Deadly
 
 
Οι τεράστιοι Earth κάτι μου λέει ότι έχουν το σεβασμό όλων των φίλων του heavy ήχου κι ίσως όχι μόνο κι έτσι θαρρώ, πως το μεγαλειώδες Primitive And Deadly, που συνδέει το μαγευτικό παρελθόν με το μουσικό παρόν και το αινιγματικό μέλλον τους, είναι must. Περισσότερα εδώ.
 
 
 
Η ελληνική μουσική παράδοση είναι επιεικώς τεράστια κι εξίσου μεγάλη είναι και η κληρονομιά της ευρύτερης rock μουσικής, καθιστώντας έτσι εξόχως σημαντικό το επίτευγμα της υπέροχης ένωσης τους από τους VIC στο Riza, το μεγαλείο του οποίου, καθιστά τη πολυδιάστατη ελληνική γλώσσα σχεδόν ανεπαρκή για να το περιγράψει επαρκώς κι αρκούντως. Περισσότερα εδώ.
 
II: Yob - Clearing The Path To Ascent
 
 
Το μελαγχολικά λαμπρό Clearing The Path To Ascent από τους αγαπημένους μου Yob είναι για μένα το πλέον εθιστικό doom άκουσμα του 2014 και θαρρώ ότι θα αποτελέσει σημείο αναφοράς στην δισκογραφία τους, μιας και κάτι μου λέει ότι πρεσβεύει μονάχα την αρχή για το heavy μεγαλείο, που τούτοι οι Αμερικάνοι μας επιφυλάσσουν για το μέλλον. Περισσότερα εδώ.
 
I: Otehi - Dead Chants & Forbidden Melodies
 
 
Το πλούσιο μουσικό ταλέντο των Ιταλών Otehi όπως μας παρουσιάζεται στην τρίτη συνολικά και μεγαλειώδη πρώτη full length δουλειά τους με τίτλο Dead Chants & Forbidden Melodies θαρρώ ότι θα προκαλέσει δέος σε όσους κι όσες κάνουν τη χάρη στον εαυτό τους και αφεθούν στην θερμή αγκαλιά του, καθώς τα λόγια δεν μπορούν να το περιγράψουν. Περισσότερα εδώ.

2 σχόλια:

  1. Θα σου πρότεινα να ακούσεις το Illusory Blues των Messenger. https://www.youtube.com/watch?v=JV6z74q0ogo Η λυρικότητα στο 3:30 μαζί με την έκρηξη στο 4:14 αντικατοπτρίζουν τέλεια το άλμπουμ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σημειώθηκε. Θα το ακούσω με την πρώτη ευκαιρία. Ευχαριστώ! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή