Πρώτος, ντεμπούτο, δίσκος της χρονιάς που άκουσα φέτος είναι το The Last Caress Of Light των πολλά υποσχόμενων και όπως ήδη καταλάβατε, πρωτοεμφανιζόμενων, Darkest Era. Η χρονιά που δημιουργήθηκαν είναι το 2005 και η χώρα από την οποία προέρχονται είναι η Βόρειος Ιρλανδία. Το συγκρότημα αποτελείται από πέντε μέλοι, δύο γυναίκες (σε κιθάρα και ντραμς) και τρεις άντρες (σε φωνή, κιθάρα, μπάσο). Πριν κυκλοφορήσουν την πρώτη τους ολοκληρωμένη δουλειά μας είχαν προσφέρει μια ιδέα του τι θα ακολουθήσει με τρεις κυκλοφορίες (η μια κάτω από πρώτο τους όνομα, Nemesis) demo EP's. Οι ενδείξεις λοιπόν υπήρχαν, κι όποιοι τις αγνόησαν, τώρα θα αυτομαστιγώνοντε, και με το δίκιο τους. Υπερβολές? Μπα, κάθε άλλο.
Ο δίσκος αποτελείται από 8 τραγούδια, 4 εκ των οποίων βρίσκονται και στα 2 EP's τους ελαφρώς αλλαγμένα. Ίσως σε μερικούς φανούν λίγα τα τραγούδια αλλά οι διάρκειες τους, που είναι λίγο πάνω από τον γενικό μέσο όρο, καθώς και το συναίσθημα που αποπνέουν θα σας αφήσουν απόλυτα ικανοποιημένους. Αγνό heavy metal με επικό feeling και με κελτικές folk αναφορές που αποτίουν φόρο τιμής σε αρκετά από τα συγκροτήματα-μεγαθήρια του παρελθόντος όπως οι Ιρλανδοί Thin Lizzy αλλά και του παρόντος, όπως οι Σουηδοί Grand Magus, οι Αμερικάνοι (The Lord Weird) Slough Feg και φυσικά οι σχεδόν συμπατριώτες τους, Primordial. Επιρροές από όλους αυτούς θα ακούσετε εδώ αλλά αν ψάχνετε για αφορμές θαψίματος και κατηγορίες αντιγραφής, λυπάμαι χάσατε. Οι Darkest Era, κατάφεραν και δάμασαν τις όποιες επιρροές τους χωρίς να τις απαρνηθούν και χωρίς να προσπαθήσουν να τις αποκρύψουν. Κι αυτό είναι προς τιμήν τους. Το μουσικό αποτέλεσμα άλλωστε τους δικαιώνει.
Ενώ οι πολλές και πολύ σημαντικές επιρροές τους θα μπορούσαν να αποτελέσουν βαρίδι -ειδικά για μια νέα μπάντα- οι Darkest Era, κατάφεραν και το μετέτρεψαν σε πλεονέκτημα. Ο ήχος τους θυμίζει πολλά και τίποτα, είναι μοναδικός! Η απόκτηση μουσικής ταυτότητας από το ντεμπούτο κιόλας είναι σίγουρα δύσκολη υπόθεση. Έλα όμως που τούτοι εδώ το κατάφεραν και μας αποστόμωσαν. Τα φωνητικά είναι φανταστικά, οι διπλές κιθάρες, που εναλλάσσουν τον αρχηγικό ρόλο ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε κομματιού, εντυπωσιάζουν και το τείχος που χτίζει το μπάσο παρέα με τα ντραμς, μοιάζει και είναι θεόρατο. Δεν είναι ότι πιο σύνηθες να συναντάς σε μια heavy metal μπάντα γυναίκα ντράμερ ή/και κιθαρίστα, όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση, και αυτές να σε εκπλήσσουν θετικά με τις μουσικές τους ικανότητες και όχι απλά ποντάροντας στον εύκολο σεξουαλικό εντυπωσιασμό που τόσες και τόσες γυναίκες της metal σκηνής έχουν κατά καιρούς επιχειρήσει μπας και καλύψουν τις μουσικές τους αδυναμίες. Κάτι που θεωρώ πως είναι άξιο αναφοράς και συγχαρητηρίων. Το αξίζουν και με το παραπάνω.
Τις μουσικές τους ικανότητες ως γκρουπ αλλά και ως μονάδες διέκρινε ο Nemtheanga (τραγουδιστής των Primordial) και προέτρεψε την πολυεθνική και μεγαθήριο στον χώρο της metal μουσικής, Metal Blade, να τους υπογράψει. Πράγμα που η δισκογραφική αυτή εταιρεία έκανε χωρίς καμία μα καμία χρονοτριβή. Ανταμείφθηκαν όμως για την επιλογή τους αυτή και είναι σίγουρο πως θα συνεχίζουν να δρέπουν τους καρπούς της πολύ καλής αυτής συμφωνίας για πολλά πολλά χρόνια ακόμη διότι πολύ απλά, χτύπησαν φλέβα χρυσού. Οι προοπτικές που διακρίνονται είναι τεράστιες. Αυτό αποδεικνύετε από το γεγονός ότι όλα τα τραγούδια είναι εξαιρετικά. Δεν είναι εύκολο να ξεχωρίσεις κάποιο, εις βάρος κάποιου άλλου. Αυτό αποτελεί επίτευγμα. Το ντεμπούτο τους λοιπόν, έθεσε τον πήχη πολύ ψηλά και το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να μας αποδείξουν ότι μπορούν να τον ξεπεράσουν και να τον τοποθετήσουν υψηλότερα με την επόμενη δουλειά τους. Δεν τους φοβόμαστε όμως, είμαστε σίγουροι ότι θα τα καταφέρουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου