Νέος δίσκος από τους Αμερικάνους Earth στη χαραυγή του 2011. Ο τίτλος του Angels Of Darkness, Demons Of Light I. Όπως εύκολα καταλαβαίνουμε από τον τίτλο πρόκειται για το πρώτο μέρος ενός μουσικού πρότζεκτ το οποίο σύμφωνα με τα τελευταία νέα θα ολοκληρωθεί ή συνεχιστεί το 2012. Προς το παρόν, ας μείνουμε στο τώρα και στο δίσκο που τους τρεις πρώτους μήνες της χρονιάς έχουμε λιώσει όσο κανέναν άλλο. Σωστά καταλάβατε..
..Πρόκειται για έναν μεγάλο δίσκο. Οι Earth έχουν πλέον απομακρυνθεί για τα καλά από τους πειραματισμούς της πρώτης φάσης τους. Προσωπικά αυτό δεν με ενοχλεί καθόλου γιατί προτιμώ τη στροφή, στα πιο ατμοσφαιρικά και μονότονα μονοπάτια, που επιχείρησαν στη συνέχεια. Σίγουρα σε αυτή τη δεύτερη φάση, δεν υπάρχει κάτι το πρωτοποριακό ούτε κάτι το εξεζητημένο. Όπως φυσικά, δεν υπάρχει και έλλειψη έμπνευσης ή συναισθημάτων, το αντίθετο μάλιστα. Κάτι που γίνεται κατανοητό και στο τελευταίο δίσκο τους.
Ο οποίος, αποτελείται από πέντε κομμάτια η διάρκεια των οποίων κυμαίνεται από τα 7 ως και τα 20 λεπτά, πράγμα, που σημαίνει πως η διάρκεια του δίσκου πλησιάζει την μια ώρα. Με αυτό κατά νου, θα ήταν άτοπο κάποιος να ψάξει για χιτάκια εδώ. Σίγουρα υπάρχουν στιγμές που ξεχωρίζουν αλλά όχι τόσο, ώστε να σε κάνει να αναζητήσεις ένα τραγούδι και μόνο για να ξανακούσεις. Αν μπει στο repeat, θα μπει ολόκληρος. Ο δίσκος αυτός είναι και πρέπει να ακουστεί ως ένα ενιαίο μουσικό έργο.
Η μινιμαλιστική αποθέωση της απλότητας ξεκινά μόλις πατήσεις το play. Ένα μαγευτικό ταξίδι, συνοδευόμενο από μια γλυκιά μελαγχολία, με προορισμό το γλυκόπικρο συναίσθημα της νοσταλγίας. Ομιχλώδη ηχοτοπία απλώνονται μπροστά σου, με φόντο επαναλαμβανόμενες μελωδίες, που αλληλοσυμπληρώνονται εξαιρετικά με ένα μοναχικό τσέλο, οι νότες του οποίου συμβάλουν στη δημιουργία μιας ονειρικής λυρικότητας. Πρόκειται λοιπόν για έναν, εξαιρετικά δομημένο, αφαιρετικό δίσκο. Οξύμωρο μεν, πραγματικό και πολύ επιτυχημένο δε.
Τέλος, αυτός ο δίσκος προτείνεται ανεπιφύλακτα σε όλους. Σχετικούς και μη, με το συγκρότημα. Κι αυτό διότι τη σήμερον ημέρα, όλοι είμαστε πνιγμένοι στις υποχρεώσεις και στο άγχος της καθημερινής ρουτίνας. Ο δίσκος αυτός όμως, είναι το καλύτερο γιατρικό, μετά από μια γεμάτη ημέρα. Ένα μουσικό ηρεμιστικό, αν μας επιτρέπεται αυτή η έκφραση. Δοκιμάστε να το ακούσετε μετά από μια κουραστική ημέρα και να είστε σίγουροι ότι δεν θα χάσετε. Αντιθέτως, θα κερδίσετε πολλά. Για του λόγου το αληθές, μια πρόγευση:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου