Οι ταλαντούχοι κι ανερχόμενοι Saturndust σχηματίστηκαν το 2010 στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας κι απαρτίζονται από τρείς ιδιαιτέρως ικανούς μουσικούς και πιο συγκεκριμένα από τον Felipe σε φωνή, κιθάρα και πλήκτρα, από τον Frank στο μπάσο κι από τον Gustavo στα ντραμς, οι οποίοι στις αρχές του έτους κυκλοφόρησαν τη ντεμπούτο full length δουλειά τους.
Το εν λόγω άλμπουμ είναι ομώνυμο με τους άκρως ελπιδοφόρους δημιουργούς του και περιέχει 6 κομμάτια συνολικής διάρκειας 45 λεπτών, ενώ πλαισιώνεται από ένα πραγματικά φανταστικό artwork, που κολακεύει την περιπετειώδη μουσική του, η οποία απογειώνεται από την ογκώδη και διαυγή παραγωγή του, που το καθιστά ιδιαιτέρως χορταστικό κι άκρως απολαυστικό.
Η κιθάρα σπέρνει τον όλεθρο με τα πρωτόγονου doom ύφους και τεραστίου εκτοπίσματος riffs της, τα οποία θεμελιώνουν το ζόρικο και μονολιθικό ταμπεραμέντο των Saturndust, ενώ τα διαβολικά της leads, που βρίσκονται σε πλήρη αρμονία με τα πλήκτρα τους, πασπαλίζουν με αχνή noise αστερόσκονη τις στιβαρές συνθέσεις τους, εντείνοντας έτσι τις space πινελιές τους.
Τα φωνητικά χαρίζουν μια αρχέγονη doom αύρα στο τελικό μουσικό σύνολο χάρη στον αγνό sludge δυναμισμό τους κι αναδεικνύουν περίφημα το συμπαγές rythm section των Saturndust, το οποίο περιλαμβάνει το μεστό και διαβολικό τους μπάσο, που γεμίζει τις συνθέσεις τους με το υποχθόνιο fuzz του και τα δυνατά τους ντραμς, τα οποία τις πλημμυρίζουν με τραχύ groove.
Ο σκαιός μουσικός κόσμος τούτης της κυκλοφορίας, στηρίζεται στις αρχές του παραδοσιακού doom ήχου, τις οποίες όμως οι Saturndust έχουν στολίσει με ισχνές sludge αιχμές κι ιδιαιτέρως έντονα space rock ηχοχρώματα, χαρίζοντας μας έτσι ένα μεθυστικό άκουσμα, που χρησιμοποιεί επιτυχώς τις metal και noise ατασθαλίες του, υπέρ της υφέρπουσας heavy ψυχεδέλειας του.
Εν ολίγοις, εδώ πρόκειται για ένα εξαιρετικό πρώτο δείγμα γραφής από τους Saturndust, οι οποίοι μοιάζουν αποφασισμένοι, αλλά και το σημαντικότερο, ικανοί, να καθιερωθούν στη doom ελίτ και να ξεχωρίσουν από το heavy σωρό, καθώς οι δηλητηριώδεις κι εθιστικές μελωδίες του παρθενικού κι ομώνυμου πονήματος τους, θαρρώ, πως είναι επιεικώς μαγευτικές. Έξοχο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου