Rezn - Let It Burn

 

Μια σχετικά νέα μπάντα μας έρχεται από το Σικάγο υπό το όνομα Rezn, η οποία απαρτίζεται από τους Phil Cangelosi σε μπάσο και φωνητικά, Patrick Dunn σε ντραμς και sitar και Rob McWilliams σε κιθάρα, sitar και φωνητικά, οι οποίοι πρόσφατα κυκλοφόρησαν σε digital πλατφόρμα μονάχα προς το παρόν το παρθενικό τους πόνημα, που έχει full length μορφή.

 

Δέκα κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 60 λεπτών περιέχει το περί ου ο λόγος Let It Burn, το οποίο πλαισιώνεται από ένα πανέμορφο artwork και διακρίνεται για την θερμή κι αρκούντως διαυγή παραγωγή του, που κολακεύει με την ογκώδη της ζεστασιά τις εξόχως περιπετειώδεις συνθέσεις των Rezn, οι οποίοι εδώ βρίσκονται σε συνθετικό οίστρο κι εκτελεστικό οργασμό.

 

Κυρίαρχο χαρακτηριστικό στα θηριώδη riffs της κιθάρας των Rezn, τα οποία συνήθως κινούνται σε ανήλιαγα doom μονοπάτια είναι το fuzz και αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι stoner αποχρώσεις τους να είναι σκεπασμένες με κοφτερά heavy psych στοιχεία, που ενισχύουν την ποικιλία του Let It Burn κι απογειώνουν έτσι τις ανίερες τους κι εξόχως βαριές space rock αναθυμιάσεις.

 

Πανέμορφα είναι τα δηλητηριώδους doom γοητείας leads και solos της κιθάρας, που μαζί με τις αμαρτωλής rock σαγήνης μελωδίες του sitar ενισχύουν σωστά την ομαλή ροή του Let It Burn και αναδεικνύουν φανταστικά την εγγενή του ανατολίτικη αύρα, ενώ τα φωνητικά των Rezn είναι πάντα καθαρά και συμβάλουν έτσι στην αποπνικτικά heavy ατμόσφαιρα του ντεμπούτο τους.

 

Ντραμς ρωμαλέα κι άκρως δυναμικά κρατούν αριστοτεχνικά και με περισσή δεξιοτεχνία τα μπόσικα του χορταστικού και ιδιαιτέρως απολαυστικού Let It Burn, το οποίο στολίζουν άψογα με την παχύρρευστη τους groove πυρίτιδα, ενώ μεστό είναι το τραχύ μπάσο των Rezn στον πρώτο τους δίσκο, στον οποίο προσφέρει απλόχερα γενναίες ποσότητες sludge αδρεναλίνης.

 

Βρυχηθμοί sludge αρώματος και πολύχρωμα ερεβώδεις heavy psych ευωδίες αποτελούν εν πολλοίς τα metal αιχμών στολίδια του Let It Burn και του σκοτεινού κι αβυσσαλέου του doom χαρακτήρα, ενώ πυκνοί fuzz καπνοί καλύπτουν τα stoner στοιχεία των Rezn και μαρτυρούν έτσι τόσο την υφέρπουσα τους rock ψυχεδέλεια, όσο και τα βαλτώδη τους space ηχοχρώματα.

 

Φαντασία κι έμπνευση περισσεύουν στο μεθυστικό Let It Burn και μας παρουσιάζουν με τρόπο εύγλωττο το πλούσιο heavy ταλέντο των Rezn, οι οποίοι θαρρώ, πως είναι έτοιμοι για σπουδαία πράγματα στον υπέρβαρο rock ήχο, καθώς η έξοχη πρώτη δουλειά τους βρίθει doom ποιότητας κι ανεβάζει σε δυσθεώρητα ύψη τις προσδοκίες για το ηχητικό τους μέλλον. Φαντασμαγορικό.

 

Rezn: Bandcamp / Facebook

 

Humbaba - A Timeless Mass

 

Από την Κωνσταντινούπολη όπου και πριν από σχεδόν πέντε χρόνια σχηματίστηκαν από τους Emre Can Serteli στην φωνή, Ege Çaldemir στην κιθάρα, Kıvılcım Çilingir στο μπάσο και Yavuz Sürmeli στα ντραμς προέρχονται οι ταλαντούχοι Humbaba, που κυκλοφόρησαν στις αρχές του μήνα το ντεμπούτο full length άλμπουμ τους υπό τον έξοχο τίτλο A Timeless Mass.

 

Περίπου 57 λεπτά διαρκούν συνολικά τα επτά μεγαλειώδη κομμάτια του εξαιρετικά χορταστικού A Timeless Mass, οι στίχοι του οποίου βρίθουν occult αναφορών και πλαισιώνονται υπέροχα από το αχνής horror αισθητικής artwork του, ενώ ειδικής μνείας αξίζει και η μεστή παραγωγή του, που αναδεικνύει φανταστικά τον πηγαίο rock αυθορμητισμό των ανερχόμενων Humbaba.

 

Ιδιαιτέρως εκφραστικά είναι τα πάντα καθαρά φωνητικά στο έξοχο A Timeless Mass, στο οποίο προσφέρουν metal θεατρικότητα με την παθιασμένη χροιά τους, ενώ η ατίθαση κιθάρα των Humbaba πότε σκαρώνει stoner υφής και βαριάς doom ευωδίας riffs και πότε δηλητηριώδους ομορφιάς fuzz μελωδίες, ταξιδεύοντας μας έτσι στα heavy psych άδυτα της occult ψυχεδέλειας.

 

Μπάσο μεστό και σκανταλιάρικο γεμίζει με τον σκαιό του heavy χαρακτήρα και τα traditional doom metal αρώματα του με rock όγκο το απολαυστικό A Timeless Mass και συντροφεύει τα ρωμαλέα ντραμς των Humbaba, τα οποία κρατούν με περισσή μαεστρία τα μπόσικα του νέου τους δίσκου και τον πασπαλίζουν συγχρόνως με μονολιθικής stoner αύρας groove πυρίτιδα.

 

Ηλεκτροφόρα stoner στολίδια κοσμούν αμφότερα τα έντονα heavy psych χαρακτηριστικά και τα παραδοσιακής doom υφής metal στοιχεία του εξόχως διασκεδαστικού A Timeless Mass, ενώ ισχνά space αρώματα φέρει το παραισθησιογόνο rock των Humbaba, το οποίο μας παρουσιάζει εύγλωττα την εθιστική τους occult ιδιοσυγκρασία, καθώς και την έμφυτη τους fuzz ψυχεδέλεια.

 

Συναρπαστικό είναι εν ολίγοις το παρθενικό full length πόνημα από τους άκρως ελπιδοφόρους Humbaba, το οποίο μαρτυρά τον συνθετικό κι εκτελεστικό οίστρο τους και μας συστήνει συνάμα στο πλούσιο heavy ταλέντο και το αγνό τους metal μεράκι, χάρη στα όποια το περιπετειώδες A Timeless Mass ζέχνει occult ψυχεδέλεια και βρίθει stoner αύρας doom rock τσαγανό. Υπέροχο.

 

Humbaba: Bandcamp / Facebook

 

Paleons - Hyperborean

 

Πριν από πέντε περίπου χρόνια σχηματίστηκαν στο Όρεγκον οι άκρως ταλαντούχοι Paleons, που απαρτίζονται από τον Mark Leahey στην κιθάρα, τον Chris Ruiz στα πλήκτρα, τον Brian McDermott στο μπάσο, τον Matt DeBellis στα ντραμς και τον Magenta Meg στο βιολί, οι οποίοι στις αρχές του τρέχοντος μήνα κυκλοφόρησαν τη νέα και τρίτη τους συνολικά full length δουλειά.

 

Οχτώ κομμάτια συνολικής διάρκειας 51 λεπτών περιέχει το περί ου ο λόγος Hyperborean, το οποίο πλαισιώνεται από ένα μουντό και άκρως ταιριαστό με την ατμοσφαιρική του rock μουσική artwork και διακρίνεται για την αψεγάδιαστη παραγωγή του, που με την οργανική της διαύγεια κολακεύει τις νέες συνθέσεις των εξαιρετικών Paleons και τον εν γένει περιπετειώδη τους ήχο.

 

Σταλαγματιές indie αρώματος κι ελαφριάς noise ευωδίας σκεπάζουν αρμονικά τα γαλήνια post rock ηχοχρώματα των Paleons στο νέο πόνημα τους, τα οποία συνδυάζονται φανταστικά με τα σχεδόν ανεπαίσθητα stoner ψήγματα και τα ισχνής prog αισθητικής κι έντονα krautrock στοιχεία τους, αναδεικνύοντας υποδειγματικά την αβυσσαλέα heavy psych ομορφιά του Hyperborean.

 

Αρκούντως βαριά riffs άλλοτε με αχνή stoner διάθεση κι άλλοτε με indie αποχρώσεις υφαίνει συνεχώς η κιθάρα στο Hyperborean, το οποίο στολίζει με ισχυρά post rock και αναιμικά noise ηχοτοπία χάρη στα μεθυστικά της leads και solos, ενώ σε συνδυασμό με το εύθραυστο βιολί και τα μεστά πλήκτρα διανθίζει με krautrock ιδιοσυγκρασίας space πινελιές τον ήχο των Paleons.

 

Ρωμαλέο είναι το στιβαρό κι εμποτισμένο με αχνό fuzz όπιο μπάσο των Paleons στον καινούριο τους δίσκο και ιδιαιτέρως δυναμικά τα συμπαγή τους ντραμς, τα οποία πασπαλίζουν αρμονικά με groove σπινθήρες τον αποκλειστικά instrumental υφής post rock χαρακτήρα του χορταστικού Hyperborean και αναδεικνύουν έτσι άψογα την διαστημικής αύρας του heavy psych υπόσταση.

 

Ίσως είναι ακόμη πολύ νωρίς για να βγουν συμπεράσματα όμως θαρρώ, πως οι ανερχόμενοι Paleons μας χάρισαν έναν από τους πιο απολαυστικούς κι όμορφους δίσκους του έτους, καθώς το μεθυστικό Hyperborean μας ταξιδεύει σε σχεδόν αβάσταχτης ομορφιάς post rock ωκεανούς και απαράμιλλα krautrock ηχοτοπία καλειδοσκοπικής heavy psych γοητείας. Φαντασμαγορικό.

 

Paleons: Bandcamp / Facebook

 

Ordos - House Of The Dead

 

Προς τα τέλη του 2011 και τις αρχές του 2012 σχηματίστηκαν στην Ουψάλα της Σουηδίας οι σταθερά ανερχόμενοι Ordos, που απαρτίζονται από τους Emil στην φωνή, Andre και Gustav στις κιθάρες, Martin στο μπάσο και Max στα ντραμς, οι οποίοι στα τέλη του περασμένου Γενάρη κυκλοφόρησαν το δεύτερο full length άλμπουμ τους υπό τον έξοχο τίτλο House Of The Dead.

 

Συνολικής διάρκειας 43 λεπτών είναι τα έξι κομμάτια του χορταστικού κι εξόχως απολαυστικού House Of The Dead και μαγευτικό το λάγνα ερεβώδες artwork του, που ταιριάζει γάντι στους occult αισθητικής κι αχνής horror αύρας στίχους του, ενώ ειδικής μνείας αξίζει και η παραγωγή του, που με την ογκώδη της διαύγεια κολακεύει τα νέα και περιπετειώδη κομμάτια των Ordos.

 

Δυναμικά riffs άλλοτε με ισχυρές traditional doom αναφορές κι άλλοτε με σκληρό metal άρωμα κλασσικής υφής πλέκουν συνεχώς οι ορμητικές κιθάρες των Ordos στο εξαιρετικό κι εκρηκτικό House Of The Dead και υφαίνουν συνάμα σκονισμένα με desert άμμο leads και αβυσσαλέας stoner ιδιοσυγκρασίας solos, εμπλουτίζοντας έτσι σωστά την σκληρή του heavy rock υπόσταση.

 

Φωνητικά καθαρά και παθιασμένα εναλλάσσονται συχνά πυκνά κι επιτυχώς πότε με σχιστές κραυγές και πότε με βορβορώδη brutal ουρλιαχτά προσφέροντας θεατρικότητα στην ερμηνεία των σκοτεινών στίχων του House Of The Dead και αναδεικνύοντας παράλληλα τις κλασσικές κι ελεγχόμενες extreme αναφορές των φοβερών Ordos, καθώς και τα proto metal τους στοιχεία.

 

Μεστό είναι το μπάσο των τρομερών και άκρως ανερχόμενων Ordos στο νέο τους πόνημα, το οποίο και διανθίζει επιτυχώς με αχνές fuzz αιχμές, ενώ ρωμαλέα είναι τα τύμπανα στο φλογερό κι άκρως διασκεδαστικό House Of The Dead, το οποίο στολίζουν αρμονικά με groove πυρίτιδα, συμβάλλοντας έτσι σημαντικά τόσο στην ομαλή ροή, όσο και στην εν γένει ηχητική του ποικιλία.

 

Νωχελικές desert rock σκιές γαλήνια σκεπάζουν αμφότερα τα παραδοσιακά metal ψήγματα των Ordos και τα στιβαρά traditional doom στοιχεία τους, ενώ η σχεδόν ανεπαίσθητη και υφέρπουσα fuzz ψυχεδέλεια του House Of The Dead απογειώνεται από το έμφυτο τους stoner τσαγανό και την σπιρτόζικη occult rock αύρα, που διακρίνει την proto metal ευωδία του heavy μοτίβου τους.

 

Ψήγματα blues νοοτροπίας διακρίνουν, τόσο τα χειμαρρώδη stoner αρώματα του εξαίρετου House Of The Dead, όσο και τις θολές proto metal πινελιές του, οι οποίες χάρη στην αχαλίνωτη φαντασία και την ατίθαση έμπνευση των Ordos εδώ συμπλέκονται όμορφα με τις αχνές desert αποχρώσεις και την μοντέρνας heavy rock υφής παραδοσιακή τους doom ταυτότητα. Υπέροχο.

 

Ordos: Bandcamp / Facebook

 

IAmFire - From Ashes

 

Μπορεί να είναι σχετικά νέοι ως μπάντα οι προερχόμενοι από την Δανία κι άκρως ταλαντούχοι IAmFire, όμως και τα τέσσερα μέλη τους έχουν θητεύσει σε αρκετές και φτασμένες μπάντες της ευρύτερης metal μουσικής και του σκληρού rock ήχου κι αυτό γίνεται αμέσως αντιληπτό από την υφέρπουσα heavy ποιότητα, που σε κάθε του νότα ξεχειλίζει το ντεμπούτο τους, From Ashes.

 

Κάτι λιγότερο από μια ώρα διαρκούν συνολικά τα οχτώ κομμάτια, που περιέχει το ιδιαιτέρως χορταστικό From Ashes, τα οποία κολακεύονται τόσο από το φλογερό του artwork, μιας κι αυτό αναδεικνύει περίφημα την εύφλεκτη rock πυρίτιδα, που τα διαπερνά στην ολότητα τους, όσο και από την εξαιρετικά ογκώδη παραγωγή, που απογειώνει την πυκνή metal φλόγα των IAmFire.

 

Θηριώδη είναι τα πάντοτε παχιά και συνήθως σε πρωτόγονο stoner ύφος riffs από την κιθάρα και γαλήνιες είναι οι μελαγχολικές της desert rock μελωδίες, που μες από τα leads και τα solos των IAmFire μας ταξιδεύουν σε νοσταλγικά grunge ηχοτοπία κι ενισχύουν έτσι σημαντικά την ποικιλία του εξαίρετου From Ashes, καθώς μαρτυρούν τις αχνές του alternative αποχρώσεις.

 

Παθιασμένα είναι τα πότε καθαρά και ήρεμα και πότε αγριεμένα και brutal χροιάς φωνητικά των IAmFire στο ντεμπούτο άλμπουμ τους, το οποίο διανθίζουν αρμονικά με την ορμή και το γεμάτο rock τσαγανό τους, ενώ το εξόχως απολαυστικό From Ashes χρωστά στο μεστό rythm section την σπινθηροβόλα κι εγγενή του groove σπιρτάδα, καθώς και το πληθωρικό του ηχητικό βάθος.

 

Ντραμς ρωμαλέα κι εξόχως δυναμικά πασπαλίζουν αρμονικά με progressive σκόνη το εξαιρετικά διασκεδαστικό From Ashes και συμβάλουν έτσι στην ομαλή ροή του, ενώ το καλυμμένο με fuzz αγκάθια μπάσο των πολλά υποσχόμενων IAmFire στολίζει με στιβαρές rock 'n' roll σπίθες το τελικό σύνολο κι αναδεικνύει έτσι φανταστικά την αιχμηρή και παραμορφωμένη του heavy αύρα.

 

Ξεκάθαρες κι εμφανείς είναι οι κάμποσες και αρκετά διαφορετικές μεταξύ τους επιρροές των IAmFire στον παρθενικό δίσκο τους, όμως το πηγαίο ταλέντο μαζί με τον συνθετικό και τον εκτελεστικό τους οίστρο, προσφέρουν στο έξοχο From Ashes την δική του μοναδική heavy rock ταυτότητα και μας παρουσιάζουν συγχρόνως την αχαλίνωτη έμπνευση των δημιουργών του.

 

Στιβαρά stoner ηχοχρώματα και συμπαγείς desert μελωδίες συνθέτουν εν πολλοίς το βαρύ rock χαρακτήρα των IAmFire, οι οποίοι στο εξαιρετικό From Ashes διανθίζουν επιτυχώς το heavy ταμπεραμέντο τους με σκοτεινές alternative πινελιές κι έντονες grunge σκιές, που σε συνδυασμό με τις αναιμικές τους progressive ατασθαλίες καθιστούν το πρώτο πόνημα τους, συναρπαστικό.

 

IAmFire: Bandcamp / Facebook 

 

Ritual Haze - Machine Sun

 

Λιγοστές είναι οι πληροφορίες για τους εκ Ρωσίας ορμώμενους και μάλλον σχετικά νέους στο heavy κουρμπέτι Ritual Haze, που αν δεν κάνω λάθος απαρτίζονται μόλις από έναν μουσικό και πιο συγκεκριμένα από τον Maksim Morozov σε κιθάρα και μπάσο, ο οποίος τον περασμένο Γενάρη κυκλοφόρησε το παρθενικό του πόνημα σε digital μορφή με τίτλο Machine Sun.

 

Πέντε κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 38 λεπτών περιέχει το χορταστικό και ταξιδιάρικο Machine Sun, το οποίο διακρίνεται για την αψεγάδιαστη παραγωγή του και μας οδηγεί με όχημα τον συνθετικό κι εκτελεστικό οίστρο των Ritual Haze σε σκοτεινά rock σοκάκια και ηλιοκαμένες heavy ατραπούς μες από stoner υφής drone μονοπάτια και ψυχεδελικά doom ηχοτοπία.

 

Στιβαρό και ογκώδες είναι το μεστό μπάσο από τους εξαίρετους Ritual Haze στο απολαυστικό Machine Sun, στο οποίο χαρίζει αχνές desert αποχρώσεις και του προσφέρει άπλετο ηχητικό βάθος και όγκο συνάμα και λιτά μα γεμάτα occult rock σπιρτάδα τα μάλλον διακριτικά ντραμς, που με απλότητα και δεξιοτεχνία κρατούν εξαίσια τα περιπετειώδη του ηχητικά μπόσικα.

 

Κινητήριος μοχλός όμως του εξαιρετικού Machine Sun θαρρώ, πως είναι η ατίθαση κιθάρα, που πλέκει άλλοτε αμαρτωλής drone γοητείας και doom αύρας riffs και άλλοτε υφαίνει αβυσσαλέας desert ομορφιάς leads, που μαρτυρούν αμφότερες την αγάπη των Ritual Haze για τον σκληρό κι ωμό stoner ήχο και την αγνή λατρεία τους για την αχνής vintage υφής occult ψυχεδέλεια.

 

Γαλήνιες heavy rock μελωδίες και θερμές desert αποχρώσεις, που ευωδιάζουν doom ζεστασιά σκαρώνουν συνεχώς οι ελπιδοφόροι Ritual Haze στο εξαιρετικό τους ντεμπούτο, ενώ σχεδόν ανεπαίσθητης occult αύρας είναι τα μεθυστικά drone ρινίσματα του μειλίχιου Machine Sun και διάφανες είναι οι βαριές metal αιχμές, που φέρει η μαγευτική του stoner ψυχεδέλεια. Έξοχο.

 

Ritual Haze: Bandcamp / Tumblr

 

Rumble Jam - Redemption

 

Δεν υπάρχουν άλλες πληροφορίες για τους ανερχόμενους και ταλαντούχους Rumble Jam παρά μόνο, πως προέρχονται από την Ελλάδα και πως αρέσκονται να παίζουν αμιγώς instrumental υπόστασης stoner και αυτό γίνεται αντιληπτό από το πρώτο τους πόνημα με τίτλο Redemption, που κυκλοφόρησε πρόσφατα σε digital μορφή μες από την σελίδα τους στο bandcamp.

 

Συνολικής διάρκειας περίπου 38 λεπτών είναι τα εννέα κομμάτια του Redemption, το οποίο ξεχωρίζει για το επιεικώς πανέμορφο και άκρως λεπτομερές του εξώφυλλο, ενώ ειδικής μνείας αξίζει και η παραγωγή του, που κολακεύει με την οργανική κι ογκώδη της διαύγεια τις συνθέσεις των Rumble Jam, οι οποίες όπως μαρτυρά και το όνομα τους ζέχνουν αυτοσχεδιασμό.

 

Χειμαρρώδη και ορμητικά stoner ηχοχρώματα κατακλύζουν αρμονικά τον αρκούντως heavy καμβά του εξαιρετικά χορταστικού, παρά το σχετικά μικρό του δέμας, Redemption, στον οποίο οι άκρως ελπιδοφόροι Rumble Jam ζωγραφίζουν απαλές doom πινελιές και πασπαλίζουν σωστά με σχεδόν ανεπαίσθητες progressive σκιές τον περιπετειώδη του rock χαρακτήρα.

 

Λιγοστά blues ψήγματα και αναιμικές metal αιχμές διαπερνούν έξοχα τα πάντοτε σε ταξιδιάρικο stoner ύφος riffs από την κιθάρα και rock ενθουσιασμός διακρίνει τα μελωδικά της leads και solos, που προσφέρουν στο εξαιρετικό από κάθε πλευρά Redemption αβυσσαλέας γοητείας heavy αποχρώσεις, καθιστώντας έτσι άκρως απολαυστικό το ντεμπούτο των Rumble Jam.

 

Ντραμς δυναμικά και άκρως ρωμαλέα κρατούν με περισσή δεξιοτεχνία τα ηλεκτρισμένα rock μπόσικα του Redemption και το στολίζουν συνάμα με γενναίες ποσότητες groove αδρεναλίνης, ενισχύοντας έτσι σημαντικά την ομαλή ροή του, ενώ μεστό είναι το σκανταλιάρικο μπάσο των Rumble Jam στο παρθενικό άλμπουμ τους, στο οποίο προσφέρει όγκο και ηχητικό βάθος.

 

Μεθυστικά και ισχνά συνάμα southern ρινίσματα πλαισιώνουν άψογα τα progressive ψήγματα των πολλά υποσχόμενων Rumble Jam κι αναιμικές blues σπίθες καλύπτουνε τα doom στοιχεία τους, αναδεικνύοντας το αχνό fuzz άρωμα του Redemption, το οποίο ζέχνει rock φρεσκάδα κι ευωδιάζει heavy δροσιά, απογειώνοντας έτσι το φλογερό του stoner τσαγανό. Υπέροχο.

 

Rumble Jam: Bandcamp

 

The Good Kind Of Mushroom - Matsutaken

 

Ήτανε αρχές Γενάρη του 2015 όταν στο Τέξας δημιουργήθηκαν οι εξαιρετικά ταλαντούχοι και ανερχόμενοι The Good Kind Of Mushroom από τον Julian σε κιθάρες, πιάνο και μπάσο και από τον Adam σε ντραμς και φωνή, οι οποίοι τούτες τις μέρες κυκλοφορούν σε digital μορφή μονάχα το νέο πόνημα τους, που έχει μορφή full length και φέρει τον έξοχο τίτλο Matsutaken.

 

Πενήντα λεπτά σχεδόν διαρκούν συνολικά οι έντεκα συνθέσεις, που περιέχει το χορταστικό κι εξαιρετικά περιπετειώδες Matsutaken, το οποίο ξεχωρίζει για το χρωματιστό ψυχεδελικής υφής artwork του και διακρίνεται για την αψεγάδιαστη πραγματικά παραγωγή του, που απογειώνει με την οργανική της διαύγεια την επιεικώς εξαιρετική απόδοση των The Good Kind Of Mushroom.

 

Αβυσσαλέα κι εξόχως εθιστικά stoner ηχοχρώματα συμπλέκονται σε μια μάχη αέναη με την έμφυτη blues σπιρτάδα και το ανόθευτο rock τσαγανό των The Good Kind Of Mushroom και αναδεικνύουν φανταστικά τις πυκνές και μάλλον διακριτικές doom σκιές, που καλύπτουν απαλά τα σκαιά jazz και metal ψήγματα του Matsutaken και της υφέρπουσας του heavy ψυχεδέλειας.

 

Χειμαρρώδη και ορμητικά riffs από την ηλεκτρική κιθάρα σε πρωτόγονο metal ύφος και με συμπαγή stoner αρώματα συμπληρώνουν εξαιρετικά τα παραδοσιακής doom rock υφής solos και τα σκληρής blues ευωδίας leads της, ενώ ταιριάζουν άψογα με την ατίθαση ακουστική κιθάρα και το μεθυστικό πιάνο, καθιστώντας έτσι άκρως ποικίλο το ήδη πλούσιο ηχητικά τελικό σύνολο.

 

Ιδιαιτέρως μεστό και συμπαγές είναι το μπάσο των The Good Kind Of Mushroom στο νέο τους άλμπουμ κι εξαιρετικά σημαντικός ο ρόλος του στο ηχητικό βάθος και τον όγκο του μαγευτικού Matsutaken, ενώ με αχνής prog αύρας groove σπιρτάδα το πασπαλίζουν έξοχα τα στιβαρά και ρωμαλέα ντραμς, που με απαράμιλλη δεξιοτεχνία κρατάνε πολύ σφιχτά τα ηχητικά του μπόσικα.

 

Καθαρή είναι πάντοτε η retro αισθητικής φωνή των The Good Kind Of Mushroom και διανθίζει με αχνές vintage αναθυμιάσεις το δροσερό Matsutaken, συμβάλλοντας έτσι στην ομαλή του ροή κι επιτρέποντας στους δημιουργούς του να ξεδιπλώσουν σε όλο τους το μεγαλείο τον συνθετικό κι εκτελεστικό τους οίστρο, απόρροια των οποίων είναι η ενθουσιώδης τους jam ιδιοσυγκρασία.

 

Εντυπωσιακό είναι εν ολίγοις το συναρπαστικό Matsutaken από τους πολλά υποσχόμενους The Good Kind Of Mushroom, οι οποίοι δημιούργησαν από όλες τις απόψεις έναν εξαιρετικό δίσκο, που στάζει heavy ποιότητα και βρίθει rock φρεσκάδας, χαρίζοντας μας ένα πραγματικό διαμάντι, που ξεχειλίζει φαντασία και μαρτυρά την αχαλίνωτη τους έμπνευση. Φαντασμαγορικό.

 

The Good Kind Of Mushroom: Bandcamp / Facebook

 

Weedcraft - Satan's Weedcraft Heavy Spliffs

 

Τουλάχιστον τρία χρόνια ζωής ως μπάντα μετρούν οι σταθερά ανερχόμενοι κι εκ Πολωνίας ορμώμενοι Weedcraft, που απαρτίζονται από τους Maciej και Lukasz στις κιθάρες, Maciej στο μπάσο και Daniel στα ντραμς, οι οποίοι πριν από λίγες ημέρες κυκλοφόρησαν σε digital κόπιες μονάχα προς το παρόν την δεύτερη συνολικά και παρθενική δουλειά τους με full length μορφή.

 

Μόλις τέσσερα κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 34 λεπτών περιέχει το περί ου ο λόγος Satan's Weedcraft Heavy Spliffs, το artwork και οι τίτλοι των συνθέσεων του οποίου, μας βάζουν για τα καλά στην γενικότερη αισθητική των Weedcraft, ενώ η ομιχλώδης παραγωγή του ντεμπούτο full length τους, κολακεύει την ιδιαιτέρως heavy κι έμφυτη τους fuzz ιδιοσυγκρασία.

 

Αποκλειστικά instrumental υφή έχει το χορταστικό Satan's Weedcraft Heavy Spliffs, τα λιγοστά samples στο οποίο συμβάλουν σημαντικά στην ομαλή ροή του, ενώ οι δυο ατίθασες κιθάρες των εξαίρετων Weedcraft σχεδιάζουν συνεχώς υπέρβαρα riffs σε τραχύ stoner ύφος στον doom υφής καμβά τους, στον οποίο ζωγραφίζουν leads και solos με κοφτερές heavy metal αιχμές.

 

Ηλεκτρισμένα είναι τα πυκνά space ρινίσματα των φοβερών Weedcraft στο νέο τους πόνημα, την ηχητική ποικιλία του οποίου διανθίζουν επιτυχώς, ενώ ιδιαιτέρως στιβαρά και σπιρτόζικα είναι τα τύμπανα στο Satan's Weedcraft Heavy Spliffs, το οποίο πασπαλίζουν αρμονικά με το βαρύ κι αργόσυρτο τους groove, αναδεικνύοντας έτσι την μονολιθική του αύρα heavy πυρίτιδας.

 

Βαρύ και ιδιαιτέρως σκαιό είναι το σκανταλιάρικο μπάσο των άκρως ελπιδοφόρων Weedcraft στο μεθυστικό Satan's Weedcraft Heavy Spliffs, το οποίο του χαρίζει άπλετο ηχητικό βάθος κι όγκο και το στολίζει με δηλητηριώδους ομορφιάς desert πινελιές, που καθιστούν αμαρτωλής γοητείας τα παχιά stoner ηχοχρώματα, που καλύπτουν απαλά τον σκληρό του doom χαρακτήρα.

 

Εντυπωσιακό και μεγαλειώδες είναι το heavy εκτόπισμα του εξόχως διασκεδαστικού κι άκρως απολαυστικού Satan's Weedcraft Heavy Spliffs κι αυτό το χρωστά στους πολύ ταλαντούχους Weedcraft και στον εξαίσιο τρόπο, που αυτοί χειρίζονται τις θολές metal αποχρώσεις και τις πυκνές stoner αναθυμιάσεις, που σκεπάζουν τον υπέρβαρο τους doom πυρήνα. Υπέροχο.

 

Weedcraft: Bandcamp / Facebook

 

Hazy Sea - Electric Abyss

 

Ακόμη μια εξαιρετικά ελπιδοφόρα μπάντα σχηματίστηκε στην Αθήνα και αυτή την φορά ο λόγος γίνεται για τους Hazy Sea, που πήρανε σάρκα και οστά το 2015 από τρεις άκρως ταλαντούχους μουσικούς, οι οποίοι στις αρχές του τρέχοντος έτους κυκλοφόρησαν σε digital μορφή μονάχα προς το παρόν το παρθενικό τους πόνημα, υπό τον πραγματικά έξοχο τίτλο Electric Abyss.

 

Μάλλον πρόκειται για full length κυκλοφορία, μιας και τα εφτά εξόχως απολαυστικά κομμάτια του δυνατού Electric Abyss διαρκούν συνολικά 40 λεπτά, ενώ ειδικής μνείας αξίζουν αμφότερα το πανέμορφο artwork του, που ταιριάζει γάντι με την γενικότερη αισθητική των Hazy Sea και η μεστή παραγωγή του, που με την δροσερή της διαύγεια κολακεύει το ογκώδες τελικό σύνολο.

 

Ηλεκτρισμένα desert ηχοχρώματα και θολές post rock πινελιές αρμονικά συνυπάρχουν στο έξοχο Electric Abyss, την ηχητική ποικιλία του οποίου ενισχύουν σωστά, μιας κι αναδεικνύουν υπέροχα την υφέρπουσα heavy ψυχεδέλεια των Hazy Sea, οι οποίοι μας ταξιδεύουν σε στιβαρά και παχύρρευστα συνάμα stoner ηχοτοπία μες από ισχνής progressive αισθητικής ατραπούς.

 

Συμπαγή riffs και δυναμικούς heavy ρυθμούς, που ζέχνουν southern metal αλκοόλ σκαρώνει με περισσή μαεστρία η ατίθαση κιθάρα των πολλά υποσχόμενων Hazy Sea, η οποία υφαίνει και μεθυστικά leads πασπαλισμένα με πυκνή stoner σκόνη κι εθιστικά solos, που ευωδιάζουν desert αλητεία και post rock πυρίτιδα, καθιστώντας έτσι το Electric Abyss ιδιαιτέρως περιπετειώδες.

 

Ευεργετική για το χορταστικό τελικό σύνολο είναι η αποκλειστικά instrumental μορφή του, μιας κι αυτό λειτουργεί θετικά για την ομαλή ροή του, η οποία οφείλει πολλά στο μεστό μπάσο και τα σπιρτόζικα ντραμς των Hazy Sea, που συνθέτουν ένα σφιχτοδεμένο rythm section και χαρίζουν έτσι γενναίες ποσότητες groove αδρεναλίνης στο Electric Abyss και τα ρωμαλέα του κομμάτια.

 

Ψήγματα blues αρώματος και southern metal ρινίσματα συνυπάρχουν αρμονικά στο ντεμπούτο πόνημα των Hazy Sea και χάρη στην αβυσσαλέα έμπνευση και την αχαλίνωτη τους φαντασία πλαισιώνουν εξαιρετικά στο πανέμορφο Electric Abyss τη διανθισμένη με post rock όπιο stoner ιδιοσυγκρασία και τα progressive υφής και heavy psych ευωδίας desert στοιχεία του. Ωραιότατο.

 

Hazy Sea: Bandcamp

 

Dhidalah - No Water

 

Μια πολύ ενδιαφέρουσα και άκρως ταλαντούχα μπάντα σχηματίστηκε το 2007 στην Ιαπωνία υπό το όνομα Dhidalah από τους Ikuma Kawabe στην κιθάρα, Wahei Gotoh στο μπάσο και Konstantin Miyazaki στα ντραμς, οι οποίοι στα τέλη του Γενάρη κυκλοφόρησαν δια μέσω μιας μικρής ανεξάρτητης δισκογραφικής από το Τόκιο, της Guruguru Brain, τη νέα τους δουλειά.

 

Πρόκειται για ένα ιδιαιτέρως χορταστικό EP με περιεχόμενο μόλις δυο κομμάτια συνολικής όμως διάρκειας 25 λεπτών, που φέρει τον τίτλο No Water και διακρίνεται για το ξεθωριασμένο του artwork, που μας βάζει για τα καλά στο δροσερής retro αύρας ηχητικό κλίμα του και ξεχωρίζει για την αψεγάδιαστη παραγωγή του, που κολακεύει τα κομμάτια των Dhidalah με την διαύγεια της.

 

Διστακτικές post rock πινελιές πέφτουν αρμονικά από τις ηλεκτρισμένες χορδές της κιθάρας των Dhidalah, η οποία σκαρώνει στιβαρά riffs με αχνά stoner αρώματα και ισχυρές doom αναφορές και ζωγραφίζει leads και μελωδίες μαγευτικής krautrock ευωδίας, ενώ συνάμα διανθίζει το έξοχο No Water με δυναμικά space στοιχεία, που απογειώνουν την εγγενή του ψυχεδελική rock αύρα.

 

Ρινίσματα ισχνής progressive υφής σχηματίζουν αρμονικά τα ρωμαλέα τύμπανα των Dhidalah, που κρατούν με περισσή μαεστρία τα μπόσικα του No Water, το οποίο και διανθίζουν σωστά με αχνής ευωδίας groove μυσταγωγία, ενώ το μεστό μπάσο του προσφέρει αναιμικές fuzz αιχμές, γεμίζοντας έτσι φανταστικά την περιπετειώδη του μουσική με όγκο και μπόλικο ηχητικό βάθος.

 

Συμπαγείς και ρευστές είναι συνάμα οι ορμητικές και άκρως λυρικές rock βόλτες των πολλά υποσχόμενων Dhidalah στα πολύχρωμα heavy psych σοκάκια, τα οποία χάρη στην αχαλίνωτη τους έμπνευση στο υπέροχο No Water, τα στολίζουν επιτυχώς με krautrock στοιχεία και χτίζουν doom εκτοπίσματος και αλαβάστρινης stoner ομορφιάς space ηχοτοπία. Καλειδοσκοπικά ωραίο.

 

Dhidalah: Facebook

Guruguru Brain: Official Website

 

Hellascope - From Below

 

Πριν από σχεδόν δύο χρόνια σχηματίστηκαν στο Βερμόντ οι ανερχόμενοι και άκρως ταλαντούχοι Hellascope από τρεις ικανότατους μουσικούς και πιο συγκεκριμένα από τον Woodsy σε κιθάρα και φωνή, τον Mikey στο μπάσο και τον Sawyer στα τύμπανα, οι οποίοι στις αρχές του έτους έβγαλαν σε digital μορφή μονάχα προς το παρόν το πρώτο τους πόνημα με τίτλο From Below.

 

Τέσσερα κομμάτια συνολικής διάρκειας 26 λεπτών περιέχει τούτο το μαγευτικό κι αρκούντως βαρύ EP, οι στίχοι και η γενικότερη αισθητική του όποιου, όπως μαρτυρά και το καταχθόνια όμορφο artwork του From Below, διακρίνονται από μια ανεπαίσθητης horror αύρας φαντασία, που κολακεύει τις ποτισμένες με ανίερης γεύσης doom όπιο, occult πινελιές των Hellascope.

 

Ρωμαλέα και συμπαγής είναι η ωμή και βαφτισμένη σε fuzz βάλτους παραγωγή του εθιστικού From Below, η οποία κολακεύει την αρχέγονη heavy ιδιοσυγκρασία του και προσφέρει ένα πολύ δυνατό άρωμα proto metal πυρίτιδας στις αχνές του stoner αποχρώσεις και στα κλασσικά rock ψήγματα των Hellascope, αναδεικνύοντας υπέροχα την υφέρπουσα τους 70's ψυχεδέλεια.

 

Φρεσκάδα πρωτόγονης metal ευωδίας ζέχνει όμως η ντεμπούτο δουλειά των Hellascope, παρά τις αχνές retro σταλαγματιές με τις οποίες πασπαλίζουν αρμονικά τις συνθέσεις της και αυτό το χρωστά το χορταστικό From Below στον συνθετικό κι εκτελεστικό οίστρο των δημιουργών του, οι οποίοι μας παρουσιάζουν με τρόπο εύγλωττο κι άκρως απολαυστικό το heavy τους ταλέντο.

 

Μεθυστικά riffs με ισχυρό traditional doom άρωμα και υπόνοιες stoner αλητείας πλέκει η κιθάρα με περισσή μαεστρία στο εξαίρετο From Below και υφαίνει παράλληλα σαγηνευτικά leads και solos, που ευωδιάζουν occult rock δροσιά, ενώ η καθαρή φωνή των Hellascope μαρτυρά τα κλασσικής hard rock υφής ψυχεδελικά τερτίπια και τα εξόχως heavy τους proto metal ρινίσματα.

 

Ντραμς δυναμικά και σπιρτόζικα στολίζουν αρμονικά με groove σπιρτάδα το From Below και συγκροτούν ένα ιδιαιτέρως μεστό και στιβαρό rythm section με το παχύρρευστο μπάσο, που χάρη στον αιχμηρό του fuzz χαρακτήρα τονίζει επιτυχώς το παλιομοδίτικο doom rock ύφος των Hellascope και το στολίζει συγχρόνως με μοντέρνα κι εξαιρετικά ογκώδη stoner ηχοχρώματα.

 

Συμπερασματικά, εδώ έχουμε μια εξαιρετικής ποιότητας heavy δουλειά εκ μέρους των άκρως ελπιδοφόρων και πολλά υποσχόμενων Hellascope, οι οποίοι μας ταξιδεύουν δια μέσω stoner σοκακιών και proto metal μονοπατιών σε fuzz ατραπούς αρχέγονης occult ομορφιάς, όπου το From Below ποτίζει με rock δηλητήριο τα φαρμακερής του γοητείας doom ηχοτοπία. Υπέροχο.

 

Hellascope: Bandcamp / Facebook

 

Weltesser - Crestfallen

 

Ήτανε το έτος 2014 όταν στην Φλόριντα των Η.Π.Α. σχηματίστηκαν από τους Ian Hronek στο μπάσο, Mike Amador στα ντραμς και Nate Peterson σε κιθάρα και φωνητικά οι ταλαντούχοι Weltesser, που πρόσφατα κυκλοφόρησαν μέσω της Prosthetic Records την δεύτερη συνολικά δουλειά τους μα πρώτη με full length μορφή, η οποία φέρει τον υπέροχο τίτλο Crestfallen.

 

Πρόκειται για έναν εξαιρετικό δίσκο με περιεχόμενο έξι κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 34 λεπτών, τα οποία κολακεύονται από την ωμή και ογκώδη παραγωγή του Crestfallen, που μαρτυρά το τραχύ heavy ταμπεραμέντο των Weltesser, το ντεμπούτο άλμπουμ των οποίων διακρίνεται εκτός όλων των άλλων και για το σκοτεινό κι απόκοσμης ομορφιάς του artwork.

 

Οδύνη και πόνος είναι τα δυο συναισθήματα, που κυριαρχούν στους στίχους του βασανιστικά σαγηνευτικού Crestfallen και sludge όλεθρο σκορπά με μονολιθική μανία η στιβαρή κιθάρα των Weltesser, τα leads και riffs των οποίων στάζουν doom φαρμάκι και ξεχειλίζουν από noise όπιο, αναδεικνύοντας έτσι φανταστικά την ελώδη crust ιδιοσυγκρασία και τα punk τους ψήγματα.

 

Συμπαγές είναι το τεραστίου εκτοπίσματος rythm section των Weltesser στο νέο πόνημα τους, το οποίο χρωστά στο μεστό μπάσο τη νωχελική και χειμαρρώδη συνάμα fuzz ευωδία του, που ζέχνει ακραία heavy αρώματα κι οφείλει στο αργόσυρτο και μανιώδες groove των ντραμς, που καλύπτει με την death του αύρα το έξοχο Crestfallen τα κατακλυσμιαία του doom αρώματα.

 

Αγριάδα ισχνής crust υφής και hardcore μίσος μαρτυρούν αμφότερα τα βορβορώδη και τα σχιστά brutal φωνητικά των Weltesser στο μίζερα γοητευτικό κι απολαυστικό Crestfallen, στο οποίο τα σκαιά punk ρινίσματα των δημιουργών του συνυπάρχουν αρμονικά με την doom ευωδία και τις πυκνές sludge σκιές, που σκεπάζουν σωστά τον extreme metal πυρήνα τους.

 

Τρομακτικά όμορφο και ζοφερά σαγηνευτικό είναι το εφιαλτικά παραμυθένιο Crestfallen, που μας ταξιδεύει σε κλειστοφοβικά doom σοκάκια πνιγμένα σε βαριές hardcore αναθυμιάσεις και μες από αχνές crust ατραπούς μας οδηγεί σε death μυρωδιάς punk ηχοτοπία, εκεί όπου οι φοβεροί Weltesser υφαίνουν αβυσσαλέας fuzz γοητείας sludge ηχοχρώματα. Εξαιρετικό.

 

Weltesser: Bandcamp / Facebook

Prosthetic Records: Official Website

 

Buried Feather - Mind Of The Swarm

 

Στη Μελβούρνη της Αυστραλίας όπου και το 2010 σχηματίστηκαν από μερικούς εξαιρετικά ταλαντούχους μουσικούς έχουνε την έδρα τους οι ανερχόμενοι Buried Feather, οι οποίοι στα μέσα του τρέχοντος μήνα πρόκειται να κυκλοφορήσουνε το νέο και δεύτερο ως τώρα full length δίσκο τους μέσω της εκλεκτικής Kozmik Artifactz υπό τον έξοχο τίτλο Mind Of The Swarm.

 

Χορταστικά είναι τα εννέα κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 42 λεπτών, που περιέχει το εξόχως απολαυστικό Mind Of The Swarm, η εξαιρετική παραγωγή του οποίου, βρίθει rock ζεστασιάς και ξεχειλίζει από fuzz θέρμη, αναδεικνύοντας έτσι φανταστικά το μεθυστικό psych υπόβαθρο, που διακρίνει τον άκρως εθιστικό ήχο των ιδιαιτέρως ελπιδοφόρων Buried Feather.

 

Πανέμορφο είναι το μάλλον λιτής αισθητικής artwork του Mind Of The Swarm, που κολακεύει και συνάμα ταιριάζει γάντι στην εγγενή rock ψυχεδέλεια του, που χάρη στην ατίθαση φαντασία και την αχαλίνωτη έμπνευση των άρτιων συνθετικά κι εκτελεστικά Buried Feather, μας ταξιδεύει μες από drone υφής κι ambient αύρας ατραπούς σε progressive ηχοτοπία krautrock ομορφιάς.

 

Ρυθμοί μεθυστικοί άλλοτε σε κλασσικό rock μοτίβο κι άλλοτε σε διστακτικό progressive ύφος χορεύουν αρμονικά σε πολύχρωμους drone σκοπούς πάνω στις χορδές από τις μεστές κιθάρες των Buried Feather, οι οποίοι στο μαγευτικό Mind Of The Swarm ζωγραφίζουν ευαίσθητης heavy psych ευωδίας μελωδίες και στιβαρά κι εύθραυστα riffs λεπτεπίλεπτης stoner υφής.

 

Φωνητικά πάντοτε καθαρά περιπλανιούνται στα βάθη της μίξης του εκτυφλωτικά γοητευτικού Mind Of The Swarm και πασπαλίζουν έτσι με 70's αρώματος σκόνη το τελικό σύνολο, το οποίο χρωστά τα ισχνά του fuzz χαρακτηριστικά στο μπάσο και οφείλει στα δυναμικά ντραμς από τους Buried Feather αμφότερες την σπινθηροβόλα του rock δροσιά και την groove του σπιρτάδα.

 

Θαρρώ όμως, πως τα πλήκτρα είναι αυτά, που ξεχωρίζουν στο Mind Of The Swarm, καθώς η αλλοτινών εποχών synth ιδιοσυγκρασία τους, χαρίζει παραμυθένιες ambient αποχρώσεις στις αχνές drone ατασθαλίες των Buried Feather και πλαισιώνει φανταστικά το περιπετειώδες τους krautrock μοτίβο, τονίζοντας την υφέρπουσα hippie αύρα του heavy psych χαρακτήρα τους.

 

Καλειδοσκοπικά krautrock στοιχεία κι απαλές drone πινελιές απλώνονται πάνω στον αχνό synth και θολό ambient καμβά του αβάσταχτα σαγηνευτικού Mind Of The Swarm αναδεικνύοντας τα ισχνά του fuzz χαρακτηριστικά και τις διάφανες stoner σκιές, που καλύπτουν σωστά το prog rock αρώματος heavy psych υπόβαθρο των πολλά υποσχόμενων Buried Feather. Υπέροχο.

 

Buried Feather: Bandcamp / Facebook

Kozmik Artifactz: Official Website

 

Cult Of Sorrow - Ascension

 

Μια εξαιρετική μπάντα σχηματίστηκε πριν λίγα χρόνια στο Σινσινάτι του Οχάιο από τους Jerry Lovett σε κιθάρα/φωνή, Pete Contreras σε κιθάρα, Joe Owen στο μπάσο και Robert Smith στα ντραμς υπό το έξοχο όνομα Cult Of Sorrow, η οποία την έσχατη μέρα του περασμένου Γενάρη κυκλοφόρησε το δεύτερο συνολικά της πόνημα και παρθενικό με full length μορφή.

 

Πρόκειται για το εξόχως χορταστικό Ascension, που περιέχει 8 κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 55 λεπτών, το οποίο διακρίνεται για την θερμή και retro αισθητικής παραγωγή του, που κολακεύει την εγγενή vintage αύρα και το αρχέγονο metal ύφος των υπέροχων Cult Of Sorrow, οι οποίοι μας ταξιδεύουν σε λάγνα κι ατίθασα occult αρώματος παραδοσιακά doom ηχοτοπία.

 

Τραχιά riffs υφαίνουν συνεχώς οι φέρουσες αχνά ρινίσματα παραμόρφωσης στο πετσί τους κιθάρες των άκρως ελπιδοφόρων Cult Of Sorrow στο μεθυστικό Ascension, τα οποία πότε κινούνται σε proto metal μοτίβο και πότε σε παλιακό stoner ύφος, ενώ σκαρώνουν occult αύρας solos, που μαρτυρούν αμφότερα τα κλασικά τους metal στοιχεία και το trad doom άρωμα τους.

 

Κοφτερά fuzz ηχοχρώματα χαρακτηρίζουν όμως και το μεστό μπάσο των Cult Of Sorrow στο έσχατο χρονικά πόνημα τους, στο οποίο προσφέρει απλόχερα όγκο και ηχητικό βάθος, ενώ το σπιρτόζικο groove του άκρως απολαυστικού Ascension που ζέχνει stoner πυρίτιδα, προέρχεται από τα ρωμαλέα ντραμς, που με περισσή rock δεξιοτεχνία κρατάνε τα ηχητικά του μπόσικα.

 

Φωνητικά καθαρά και ποτισμένα με ισχνή βραχνάδα κι ελαφρύ γρέζι προσφέρουν αβυσσαλέας γοητείας και βαριά vintage ηχοχρώματα στο κολασμένα υπέροχο Ascension, το οποίο μας παρουσιάζει μες από οικείες metal φόρμες παραδοσιακής τεχνοτροπίας την ποτισμένη με σκαιό stoner δηλητήριο και διαβολικά όμορφη traditional doom ιδιοσυγκρασία των Cult Of Sorrow.

 

Σκληρά κι ανεπαίσθητα συνάμα ψήγματα fuzz ψυχεδέλειας κυκλώνουν απειλητικά σαν σύννεφα το ντεμπούτο full length άλμπουμ των Cult Of Sorrow, το οποίο υπνωτίζει αισθήσεις και νου με το stoner όπιο, που στάζουν οι proto metal αποχρώσεις και οι hard rock σκιές του, καθιστώντας έτσι αμαρτωλά θελκτικό το άγριας occult γοητείας παραδοσιακό doom του Ascension. Έξοχο.

 

Cult Of Sorrow: Bandcamp / Facebook

 

Santo Rostro - The Healer

 

Στην Ισπανία σχηματίστηκαν οι εξαίρετοι Santo Rostro πριν από περίπου τέσσερα χρόνια, οι οποίοι απαρτίζονται πλέον από τον Antonio σε φωνή και μπάσο, τον Alejandro στα ντραμς και τον Miguel στην κιθάρα και τούτες τις μέρες κυκλοφορούν δια μέσω αρκετών ανεξάρτητων δισκογραφικών μεταξύ των οποίων και η Discos Macarras Records τη νέα τους δουλειά.

 

Πρόκειται για το έξοχο The Healer, που αποτελεί το τρίτο τους full length άλμπουμ και περιέχει 5 κομμάτια συνολικής διάρκειας 38 λεπτών, το οποίο διακρίνεται για την σκαιή παραγωγή του, που αναδεικνύει την αιχμηρή fuzz υπόσταση των Santo Rostro και ξεχωρίζει για το comic αισθητικής κι occult αύρας artwork του, που κολακεύει τους γεμάτους φαντασία στίχους τους. 

 

Κοφτερά riffs με ισχυρό doom άρωμα και σκληρές metal αιχμές κλασσικής υφής γεννά συνεχώς η στιβαρή κιθάρα των Santo Rostro, η οποία διανθίζει με δηλητηριώδεις stoner μελωδίες κι εθιστικές space πινελιές το χορταστικό The Healer, που χρωστά τις αχνές του 70's αποχρώσεις στα συνήθως καθαρά και πασπαλισμένα με occult αρώματα proto metal μυσταγωγίας φωνητικά.

 

Μπάσο και ντραμς διανθίζουν σωστά με groove πυρίτιδα το τελικό μουσικό σύνολο και συνάμα συγκροτούν ένα ιδιαιτέρως συμπαγές rythm section, που χαρίζει όγκο και ηχητικό βάθος στο The Healer, το οποίο στολίζει συγχρόνως με κατακλυσμιαίες αν και μάλλον αχνές punk ευωδίας σκιές, αναδεικνύοντας έτσι το τραχύ heavy rock ταμπεραμέντο των εξαιρετικών Santo Rostro. 

 

Διακριτικές και υποχθόνιες συνάμα sludge υπόνοιες υφαίνουν αρμονικά και με δεξιοτεχνία οι ταλαντούχοι Santo Rostro στο έσχατο χρονικά πόνημα τους, κολακεύοντας έτσι τον αρχέγονο τους doom πυρήνα κι ενισχύοντας παράλληλα με άγριας heavy ομορφιάς ψήγματα τα γεμάτα stoner τσαμπουκά proto metal στοιχεία του ιδιαιτέρως απολαυστικού κι έξοχου The Healer.

 

Τρομερές ποσότητες heavy αδρεναλίνης μας προσφέρουν απλόχερα εν ολίγοις οι ορμητικοί Santo Rostro στο εξόχως διασκεδαστικό και χειμαρρώδες The Healer, το οποίο είναι ποτισμένο με fuzz όπιο, που κολακεύει αμφότερα τα λυσσαλέα και συνάμα νωχελικά proto metal στοιχεία και τα πυκνά stoner αρώματα, που σκεπάζουν σαν πέπλο το σκαιό τους doom ύφος. Υπέροχο.

 

Santo Rostro: Bandcamp / Facebook

Discos Macarras Records: Official Website

 

Amniac - Matriarch

 

Από τον Πειραιά όπου το 2010 σχηματίστηκαν από τέσσερις εξαιρετικά ταλαντούχους μουσικούς προέρχονται οι άκρως ελπιδοφόροι και σταθερά ανερχόμενοι Amniac, που στα τέλη του Γενάρη κυκλοφόρησαν το δεύτερο full length πόνημα τους, το οποίο φέρει τον έξοχο τίτλο Matriarch και περιέχει μόλις πέντε μα εξόχως θηριώδη κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 38 λεπτών.

 

Φανταστικό είναι το ζοφερά γοητευτικό artwork του λυρικά ερεβώδους Matriarch και συμπαγής η ογκώδης και διαυγής παραγωγή του, που μεγαλώνει περισσότερο το ήδη τερατώδες ηχητικό του εκτόπισμα, ενώ ειδικής μνείας θαρρώ, πως αξίζουν οι ίδιοι οι Amniac, που έχουν πιάσει τρομερή απόδοση και μας παρουσιάζουν περίφημα τον συνθετικό τους κι εκτελεστικό οίστρο.

 

Ελώδη riffs σε τραχύ post ύφος με κοφτερές metal αιχμές ξεχύνονται συνεχώς από τις κιθάρες των Amniac και παρασέρνουν στο μανιασμένο τους sludge διάβα και βυθίζουν στην ανήλιαγη τους δίνη αμφότερα τα εύθραυστης rock υπόστασης leads και τα μελωδικά doom στοιχεία του εξόχως χορταστικού Matriarch, που ξεχειλίζει heavy φαντασία και βρίθει extreme έμπνευσης.

 

Μπάσο και ντραμς συνθέτουν ένα ιδιαιτέρως στιβαρό rythm section με το πρώτο να προσφέρει αχνές και συγχρόνως μουντές fuzz αποχρώσεις στο ιδιαιτέρως απολαυστικό Matriarch και τα δεύτερα να κρατούν με περισσή μαεστρία τα μπόσικα του και να προσφέρουν συνάμα στο νέο μυσταγωγικά όμορφο πόνημα των Amniac γενναίες ποσότητες αργόσυρτης groove ενέργειας.

 

Παθιασμένα είναι τα γεννημένα σε brutal εφιάλτες αχνής hardcore ευωδίας κι αιχμηρού sludge αρώματος φωνητικά των Amniac στο δηλητηριώδους γοητείας Matriarch, ενώ τα λιγοστά καθαρά περάσματα τους προσφέρουν σημαντικά στην ομαλή ροή του, καθώς και στην ηχητική ποικιλία του, καθιστώντας εξαιρετικά σαγηνευτικό το άκρως εθιστικό τελικό μουσικό σύνολο.

 

Όπιο sludge αύρας και πυκνές metal αναθυμιάσεις καλύπτουν αρμονικά το υπέρβαρο doom πέπλο, που σκεπάζει την αβυσσαλέα και βαλτώδη post ιδιοσυγκρασία του παραμυθένια σκληρού κι ονειρικά ακραίου Matriarch, αναδεικνύοντας υπέροχα τον λυσσαλέα αισθαντικό heavy χαρακτήρα των Amniac και καθιστώντας το νέο τους άλμπουμ σχεδόν ακαταμάχητο.

 

Amniac: Bandcamp / Facebook