Μια Συνέντευξη με τους Mondstille
Οι Αυστριακοί Mondtille υπέπεσαν στην αντίληψη μου πριν από περίπου δύο χρόνια, όταν ο καλός φίλος zedalone μου τους σύστησε προς ακρόαση. Έκτοτε, η μουσική τους δεν έχει σταματήσει να μου κρατά παρέα, καθώς ο συνδυασμός ακραίου metal και ακουστικών μελωδιών, δεν δυσκολεύτηκε να με σαγηνεύσει. Γι' αυτό το λόγο, αλλά και με αφορμή το δεύτερο πόνημα της μπάντας, Seelenwund, που κυκλοφόρησε πρόσφατα και με συνάρπασε, αποφάσισα να ζητήσω από τον zedalone να κανονίσει μια συνέντευξη με τη μπάντα, καθώς είχε αναπτύξει μια καλή επικοινωνία μαζί τους. Έτσι κι έγινε, καθώς ο David, που είναι ο κιθαρίστας της μπάντας, δέχθηκε να απαντήσει στις ερωτήσεις, που εγώ κι ο zedalone ετοιμάσαμε.
Ξεκινήσατε ως ντουέτο, που έγραφε κυρίως ακουστική μουσική, όμως σύντομα και με την προσθήκη περισσότερων μελών στη μπάντα, η προσέγγιση σας στην μουσική έγινε περισσότερο ακραία. Θα μας πεις σε παρακαλώ λίγα λόγια για τις πρώτες μέρες της μπάντας, αλλά και για την εξέλιξή της?
Αυτό, που θέλαμε πάντα να κάνουμε, είναι να παίξουμε τη μουσική, που μας αρέσει να ακούμε. Έπειτα από ορισμένα τζαμαρίσματα και την προσθήκη παραπάνω μουσικών, δημιουργήσαμε τους Mondstille. Ύστερα από μερικά σκαμπανεβάσματα, όπου κερδίζαμε και χάναμε μέλη στη μπάντα, έχουμε πλέον φτάσει στο σημείο, όπου θέλαμε να βρίσκονται οι Mondstille, κι αυτό είναι υπέροχο. Ορίζουμε την μουσική μας ως “Emotional Black Metal”, ενώ αυτή, πάντα υπήρξε 100% ειλικρινής.
Στο ντεμπούτο σας, Am Ende, συνδυάσετε δύο διαφορετικές μουσικές κατευθύνσεις, δημιουργώντας ένα καθαρά ηλεκτρικό μέρος κι ένα ακουστικό. Στο Seelenwund έχετε ακουστικά γυρίσματα εντός των τραγουδιών. Για να είμαι ειλικρινής, μου λείπει η ακουστική πλευρά σας. Αναρωτιέμαι λοιπόν, εάν ακόμη γράφετε καθαρά ακουστικά πράγματα κι αν υπάρχει περίπτωση να ακούσουμε ξανά κάποια τέτοια κυκλοφορία από εσάς στο μέλλον.
Αρχικά, θέλαμε να κάνουμε στο Seelenwund το ίδιο, που κάνουμε και στο Am Ende, μισά ακουστικά και μισά metal τραγούδια. Αλλά, καθώς αρχίσαμε τη συγγραφή νέων τραγουδιών, αποφασίσαμε να μην επαναληφθούμε, αλλά αντιθέτως, να εξελίξουμε το δικό μας στυλ metal τραγουδιών με ακουστικά μέρη. Υπάρχουν κάποια αμιγώς ακουστικά τραγούδια και ίσως γράψουμε έναν ακουστικό δίσκο στο μέλλον, αλλά αν ηχογραφήσουμε κάτι τέτοιο, θα είναι σίγουρα αρκετά διαφορετικό από τα ακουστικά μέρη του Am Ende. Όμως, προς το παρόν, δεν μπορώ να πω με σιγουριά αν θα κάναμε ποτέ κάτι τέτοιο.
Παρατήρησα, πως ποτέ ως τώρα δεν είχατε κάποιον σταθερό ντράμερ στη μπάντα και επίσης, όσοι σας βοήθησαν, είτε στο στούντιο, είτε στις συναυλίες, δεν ήταν πάντα οι ίδιοι. Γιατί συμβαίνει αυτό?
Οι δρόμοι μας με τον πρώτο μας ντράμερ, Phil, χώρισαν ύστερα από 2 χρόνια, που παίζαμε μαζί. Ο Krimh των Decapitated έπαιξε τα ντραμς στο Am Ende, ο Abayer των Horns Of Hattin και ο Marthyn των Belphegor έπαιξαν μαζί μας σε κάποιες συναυλίες, ενώ τα ντραμς στο Seelenwund είναι προγραμματισμένα. Όλα αυτά τα χρόνια μετά τον χωρισμό, ψάχναμε για έναν ντράμερ, αλλά ποτέ δεν βρήκαμε. Δεν ξέρω γιατί, αλλά φαίνεται, πως δεν ανήκουμε στο είδος, στο οποίο οι ντράμερ της Βιέννης θα ήθελαν να παίξουν. Για να είμαι ειλικρινής, το σιχαίνομαι αυτό.
Ποιες είναι οι κύριες μουσικές επιρροές σας? Και ποιες οι αγαπημένες σας μπάντες/καλλιτέχνες?
Υπάρχουν πολλά είδη μουσικής και πολλοί καλλιτέχνες, που έχουν επηρεάσει το έργο μας και για τον καθένα από μας, αυτοί είναι διαφορετικοί. Στις πρώτες μας μέρες, είχαμε εμπνευστεί από μπάντες όπως οι Dornenreich, Nagelfar (οι Γερμανοί), Tenhi, Empyrium και άλλες παρόμοιες. Ήταν κάπως “αυτή η μουσική είναι τόσο ωραία, που πρέπει να κάνουμε κάτι ανάλογο με το δικό μας τρόπ, αλλά πλέον, απλώς γράφουμε μουσική, δίχως να έχουμε στο νου μας άλλες μπάντες. Όταν ξεκινήσαμε τους Mondstille άκουγα σχεδόν αποκλειστικά metal, αλλά τώρα είμαι πολύ πιο ανοιχτός στη μουσική κι έχω εμπνευστεί από αρκετά μη metal πράγματα.
Πως θα περιγράφατε τη μουσική σας σε κάποιον, που δεν έχει ακούσει ούτε μια νότα από αυτή?
Νομίζω, πως θα την περιέγραφα ως πολύ ατμοσφαιρική. Απολύτως ειλικρινή και προερχόμενη από τα βάθη των ψυχών μας. Αλλά φοβάμαι, πως θα πρέπει να σου αρέσει ο metal ήχος (γέλια).
Θα είχες την ευγένεια να μας πληροφορήσεις σχετικά με την διαδικασία συγγραφής της μουσικής σας? Πως συμβαίνει η μαγεία?
Τα πάντα ξεκινούν από τις κιθάρες. Απλώς καθόμαστε και τζαμάρουμε με αυτές έως ότου προκύψει ένα καλό riff. Αν υπάρχει η δυνατότητα, το ηχογραφούμε άμεσα και με βάση αυτό το riff, το τραγούδι αναπτύσσεται. Συνήθως, μετά τελειώνουμε τα κιθαριστικά μέρη, προσθέτουμε τα ντραμς κι έπειτα σκεφτόμαστε τα μέρη, στα οποία θα μπορούσε το βιολί να ακουστεί. Τέλος, προσθέτουμε το μπάσο και τα φωνητικά. Μια καθόλου θεαματική διαδικασία, διότι εκτός του Ludwig, οι υπόλοιποι σχεδόν δεν ξέρουμε τι κάνουμε με τα μουσικά μας όργανα, οπότε μάλλον όλα οφείλονται στο feeling (γέλια).
Ποιες είναι οι κύριες στιχουργικές σας επιρροές? Και γιατί όλοι οι στίχοι σας είναι γραμμένοι στη μητρική σας γλώσσα?
Διαβάζω πολύ γερμανική ποίηση, όπως Storm, Goethe ή Heine και γι' αυτό, αρκετοί από τους στίχους μου είναι επηρεασμένοι από τον τρόπο γραφής τους. Δεν είμαι καμία διάνοια, αλλά απλώς, έτσι αισθάνομαι καλά. Γράφω στα γερμανικά, διότι είναι η μητρική μου γλώσσα και έτσι μπορώ να εκφράσω καλύτερα τα συναισθήματα και τις σκέψεις μου. Θα μπορούσα να γράψω κάλλιστα στα αγγλικά, αλλά κάτι τέτοιο δεν θα ταίριαζε στους Mondstille.
Το στοιχείο του θανάτου και της φύσης είναι έντονο στους στίχους σας. Υπάρχει κάποια συγκεκριμένη θεματολογία σε αυτούς?
Οι στίχοι μου ήταν πάντα ένα είδος θεραπείας για εμένα και αντανακλούν σε διαφορετικές περιόδους της ζωής μου. Οπότε δεν υπάρχει μια θεματολογία ή κάποιου είδους μεγάλη ιδέα σε αυτούς, αλλά νομίζω, πως έχουν μια κοινή συνισταμένη. Το Am Ende είναι ένα πολύ καταθλιπτικό και αρνητικό άλμπουμ, διότι όταν έγραφα τους στίχους ήμουν χάλια, καθώς έπρεπε να ξεπεράσω αρκετά πράγματα. Το Seelenund είναι μελαγχολικό, διότι αυτή ήταν και η διάθεση μου τότε, αλλά μελαγχολικό με μια θετική έννοια. Είναι για την λαχτάρα και την αναζήτηση της ελευθερίας, της ανεξαρτησίας, της δύναμης και της αυτογνωσίας. Αλλά έπρεπε να χρησιμοποιήσω κάνα-δυο παλαιότερους στίχους στον δίσκο, οπότε ναι, υπάρχει ακόμη λίγος θάνατος σε αυτούς(γέλια).
Σχετικά με το Seelenwund, μπορείς να μας πληροφορήσεις σε παρακαλώ για τις ηχογραφήσεις και την παραγωγή του? Είστε ικανοποιημένοι με το τελικό αποτέλεσμα?
Είμαστε απολύτως ικανοποιημένοι με το τελικό αποτέλεσμα. Κατά τη γνώμη μου, οι ηχογραφήσεις ήταν εξαιρετικά απλές. Απλώς, ηχογραφήσαμε κάθε μια από τις ιδέες, που ήρθαν στο μυαλό μας, ενώ την ίδια στιγμή, αρχίσαμε την προ-παραγωγή. Όταν όλα τα τραγούδια ολοκληρώθηκαν, τα ηχογραφήσαμε ξανά στο στούντιο μας και τα στείλαμε στον Norbert Leitner της Udio Media. Αυτός έκανε το mixing και το mastering του δίσκου κι έπειτα μας το έστειλε πίσω. Η ροή της συνεργασίας μας ήταν πολύ καλή, ενώ, αν και κάποια μικρά τεχνικά προβλήματα υπήρξαν, στο τέλος, όλα κύλησαν άψογα.
Ο δεύτερος δίσκος σας, κατά την ταπεινή μου γνώμη, είναι υπέροχος, ενώ παρατήρησα, πως οι αντιδράσεις γι' αυτόν, ήταν πραγματικά θετικές. Περιμένατε αυτήν την επιτυχία και πως αισθάνεστε γι' αυτήν?
Ειλικρινά, δεν περιμέναμε ότι το Seelenwund θα γινόταν τόσο δημοφιλές στους οπαδούς μας, αλλά και σε αρκετά underground διαδικτυακά περιοδικά. Πραγματικά, μας έχει συναρπάσει η επιτυχία του, αλλά και τα εξαιρετικά σχόλια, που λαμβάνουμε από τους φίλους και οπαδούς μας. Μιλήσαμε με πολύ κόσμο και όλοι τους έλεγαν πόσο πολύ αγάπησαν το Seelenwund. Είναι πραγματικά υπέροχο και μοιάζει σαν ανταμοιβή για όλες τις ώρες πόνου και βασανιστηρίων (γέλια).
Κυκλοφορήσατε μόνοι σας το άλμπουμ, χωρίς την εμπλοκή κάποιας δισκογραφικής. Πρόκειται για κάποιου είδους πολιτική της μπάντας ή απλώς έτυχε να γίνει έτσι?
Αποφασίσαμε να κυκλοφορήσουμε το Seelenwund με αυτό τον τρόπο, διότι είχαμε άσχημες εμπειρίες από τη συνεργασία μας με την White Bird για το Am Ende. Αυτή τη φορά θέλαμε να έχουμε τον απόλυτο έλεγχο, όσον αφορά τις διαδικασίες παραγωγής και αποστολής. Έτσι ώστε, αν τα πράγματα πάνε άσχημα, να φταίμε εμείς και μόνο. Ο δεύτερος λόγος, που κυκλοφορήσαμε μόνοι μας το Seelenwund, είναι διότι θέλαμε να μην παρέμβει κανείς στο έργο μας και στο πως το δημιουργούμε. Αν έχεις συμβόλαιο με κάποια δισκογραφική, πάντα θα υπάρχει κάποιος, που θα απαιτεί συνεχώς καινούρια πράγματα από εσένα και αυτός δεν είναι ο τρόπος, που δουλεύουν οι Mondstille. Θέλουμε το χρόνο μας για να συνθέσουμε τη μουσική μας, αλλά και για να γράψουμε τους στίχους μας.
Όχι πολύ αφότου ξεκίνησαν οι προπαραγγελίες για τον δίσκο, αυτός διέρευσε και κάνατε μια σχετική δήλωση. Νομίζω, πως η προσέγγιση σας ήταν πολύ ευγενική και δεν μπορώ αν αντισταθώ, παρα να σε ρωτήση για το συμβάν, αλλά και την γνώμη σου για την πειρατεία γενικότερα. Ποιά είναι η άποψη σου σχετικά?
Σωστά, κάναμε μια δήλωση μέσα από τη σελίδα μας στο Facebook σχετικά με αυτό το συμβάν. Δεν έχουμε θυμώσει με αυτό το γεγονός, διότι για μας είναι κάτι σαν δωρεάν διαφήμιση και είναι καλό να βλέπεις, πως ο κόσμος αναγνωρίζει την σκληρή δουλειά μας για το Seelenwund, καθώς μας γράφουν και μας λένε ότι κατέβασαν τον νέο μας δίσκο και ότι θέλουν να τον αγοράσουν, διότι τους άρεσε πολύ. Ως εκ τούτου, είμαστε απολύτως ok με αυτό. Αν βγει κάποιος νέος δίσκος από μια μπάντα, που μου αρέσει, “θα το τσεκάρω” κι εγώ. Αλλά αν πραγματικά μου αρέσει η μουσική, που περίεχει, θα το αγοράσω. Με την πρώτη ευκαιρία.
Καθώς περιπλανιόμουν στο website σας, συνειδητοποίησα, πως ο αριθμός των συναυλιών σας δεν είναι όσο μεγάλος νόμιζα και αναρωτιέμαι γιατί δεν κάνετε πιο συχνά συναυλίες?
Δεν έχουμε σταθερό ντράμερ, οπότε είναι δύσκολο να προετοιμαστούμε για να παίξουμε ζωντανά. Είμαστε όλοι εργαζόμενοι και πρέπει με κάποιο τρόπο να βρούμε χρόνο και χώρο για το χόμπι μας, τους Mondstille. Είναι πολύ δύσκολο να βρούμε ημερομηνίες, στις όποιες όλοι μας θα μπορέσουμε να προετοιμαστούμε και να παίξουμε ζωντανά. Γι' αυτό το λόγο, οι περισσότερες συναυλίες μας γίνονται στη Βιέννη.
Όπως είπες, σχεδόν όλες σας οι συναυλίες έλαβαν χώρα στην γενέτειρα σας, Βιέννη. Πως και δεν παίξατε ποτέ ζωντανά στο εξωτερικό?
Καταρχάς, αυτό οφείλεται εν πολλοίς στους λόγους, που ανέφερα παραπάνω. Είχαμε κάποιες προσφορές για να παίξουμε σε μερικές ευρωπαϊκές χώρες, αλλά δεν μπορέσαμε να το συνδυάσουμε με τις εργασίες μας. Θέλουμε πραγματικά να παίξουμε σε διαφορετικές χώρες και πόλεις, αλλά προς το παρόν, αποφασίσαμε να σταματήσουμε γενικότερα τις συναυλίες, έως ότου βρούμε έναν σταθερό ντράμερ.
Πρόσφατα, μοιραστήκατε την σκηνή με δύο πολύ γνωστές γαλλικές μπάντες, τους Alcest και Les Discrets. Πως ήταν η συναυλία και μήπως υπάρχει κάποιο ενδιαφέρον περιστατικό από εκείνη την βραδιά, που θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας?
Η βραδιά ήταν υπέροχη, διότι όλες οι μπάντες ήταν τρομερές. Το μέρος ήταν σχεδόν sold out και όλες οι μπάντες έπαιξαν εκπληκτικά. Μιλώντας για μένα, δεν μπόρεσα να ευχαριστηθώ όσο και οι άλλοι εκείνο το βράδυ, διότι έτρεχα για το merchandise και τα σχετικά. Αλλά όλα ήταν ok και σίγουρα ήταν μια βραδιά, που θα μνημονεύεται.
Λίγο πριν το τέλος αυτής της συνέντευξης, νομίζω, πως θα ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρον να μοιραστείς μαζί μας το πιο τρελό σου όνειρο για τη μπάντα, αλλά και να μας ενημερώσεις σχετικά με τις φιλοδοξίες των Mondstille.
Το πιο τρελό μου όνειρο? Νομίζω, πως θα ήθελα μια παγκόσμια περιοδεία με τους Lantlos (γέλια). Για να είμαι ειλικρινής, δεν έχουμε κάποια μεγαλειώδη φιλοδοξία για τους Mondstille. Απλώς κάνουμε αυτό, που θέλουμε, παίζουμε μουσική για προσωπικούς λόγους και απολαμβάνουμε το γεγονός, πως αρέσει στον κόσμο η μουσική μας. Τίποτα παραπάνω.
Ευχαριστώ για την συνέντευξη. Μπορείτε να την κλείσετε όπως θέλετε, μιας και ο επίλογος σας ανήκει.
Ευχαριστούμε πολύ!
Υ.Γ. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον zedalone
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου