Mares Of Thrace - The Pilgrimage

Οι Stef MacKichan (ντραμς) και Therese Lanz (κιθάρα, φωνητικά, effects), οι οποίες προέρχονται απ' το Calgary της Alberta του Καναδά, πειραματίζονται παρέα πάνω στις μουσικές τους ιδέες για περισσότερα από δέκα χρόνια, καθώς η δραστηριοποίηση τους στην τοπική σκηνή τους υπήρξε έντονη, αλλά και κοινή, μιας και συνυπήρξαν σε ουκ ολίγα projects. Όμως, το πλήρωμα του χρόνου για την δημιουργία ενός ολόδικού τους συγκροτήματος, ήρθε το 2009, όταν αποφάσισαν να συνεχίσουν τις μουσικές τους αναζητήσεις ως duo και κάπως έτσι, εγένετο το experimental, αλλά κι ιδιαιτέρως heavy ηχητικό θηρίο, ονόματι: Mares Of Thrace.

Μια μπάντα, το όνομα της οποίας είναι εμπνευσμένο από την ελληνική μυθολογία, που πρόσφατα κυκλοφόρησε την δεύτερη full length δουλειά της, The Pilgrimage, μέσω της Καναδικής Sonic Unyon Records. Ο εν λόγω δίσκος πλαισιώνεται από το artwork του Scott A. Shellhammer, το οποίο ντύνει με υπέροχο τρόπο το σκοτεινό κι αλλόκοτο, μουσικό του περιεχόμενο, που αποτελείται από 10 κομμάτια συνολικής διάρκειας 43 περίπου λεπτών, ενώ άξια αναφοράς είναι η πολύ καλή δουλειά, που έκανε ο γνωστός παραγωγός Sanford Parker στα Engine Studios του Chicago, καθώς ο ήχος του δίσκου, είναι 'γεμάτος', μα και διαυγείς.

Οι δυο δεσποινίδες, που απαρτίζουν τις Φοράδες Της Θράκης, όπως μεταφράζεται στα ελληνικά το όνομα της μπάντας, είναι ιδιαιτέρως ταλαντούχες, ενώ το δέσιμο τους είναι απαράμιλλο, κάτι, που προφανώς οφείλεται στις ατελείωτες ώρες, που πέρασαν προβάροντας παρέα. Η εντυπωσιακή χημεία τους έχει ως αποτέλεσμα την δημιουργία σκοτεινών κι αλλόκοτων ήχων, που βρίθουν sludge στοιχείων, ενώ το στολισμένο με μπόλικα noise ηχοχρώματα doom μουσικό τους μοτίβο, διαπερνάται σε αρκετές στιγμές από μια jazz τεχνοτροπία, που έχει ως αποτέλεσμα την δημιουργία μιας progressive αύρας, που κολακεύει το τελικό ηχητικό αποτέλεσμα.

Το tempo του δίσκου κινείται ως επί τω πλείστον σε υψηλές ταχύτητες, αν και δεν λείπουν και τα πιο αργά περάσματα, που βοηθούν τα μέγιστα την διατήρηση της ροής του δίσκου σε εξαιρετικά επίπεδα, ενώ η απουσία του μπάσου δεν φαίνεται στον ήχο της μπάντας, καθώς η ειδικά κατασκευασμένη, από τον Kurt Ballou των Converge, βαρύτονη κιθάρα, που χρησιμοποιήθηκε στις ηχογραφήσεις του The Pilgrimage, αποδείχτηκε υπεραρκετή για να καλύψει το κενό, καθώς προσέδωσε όγκο, βάρος, αλλά και groove στις συνθέσεις της μπάντας, οι οποίες απογειώθηκαν από τα διαολεμένα και δηλητηριώδη φωνητικά, που τις πλαισιώνουν.

Τα παχύρρευστα riffs με τερατώδες μέγεθος, που εναλλάσσονται καθόλη τη διάρκεια του άλμπουμ, συνοδεύονται από κιθαριστικές μελωδίες γεμάτες πίκρα, ενώ τα διάφορα ηλεκτρονικά effects αναδεικνύουν με τον καλύτερο τρόπο τα μολυσμένα χτυπήματα των ντραμς, που θαρρείς, πως προέρχονται από τα βάθη της Αβύσσου. Είναι γεγονός, πως το φρικιαστικά όμορφο The Pilgrimage των Mares Of Thrace, αποτελεί ένα αλλόκοτο experimental άκουσμα, που όσο σε απωθεί με ασχήμια του, άλλο τόσο σε μαγνητίζει με την γοητεία του. Σχήμα οξύμωρο, αλλά άντε να πείσεις τον κάθε λογής χρόνια εθισμένο, πως η ουσία, που γουστάρει, είναι βλαβερή.