Επιστροφή στην δισκογραφία για τους δημιουργημένους στο Los Angeles, το 2006, Ancestors, καθώς εδώ κι ένα μήνα περίπου, κυκλοφορεί μέσω της Tee Pee Records η πέμπτη συνολικά και τρίτη full length δουλειά τους, υπό τον τίτλο: In Dreams And Time. Ο εν λόγω δίσκος, που έχει διάρκεια 66 λεπτών, αποτελείται από 6 κομμάτια, ενώ όπως ακριβώς και οι προκάτοχοι του, παρουσιάζει μεγάλη εξέλιξη ή/και πρόοδο στον ήχο της μπάντας, μιας και βρίθει νεωτερισμών.
Τα progressive στοιχεία έχουν αυξηθεί κατά πολύ, ενώ ενισχυμένη εμφανίζεται η post rock αύρα, που πλαισιώνει υπέροχα το heavy υπόβαθρο της μπάντας, το stoner μοτίβο του οποίου, αποτελείται από ψήγματα doom, αλλά και sludge ηχοχρώματα, ενώ τα εντυπωσιακά space rock ηχοτοπία, αναδεικνύονται από την σαγηνευτική retro ατμόσφαιρα, των βαπτισμένων στα παραισθησιογόνα νερά του εκλεκτού ψυχεδελικού prog αλλοτινών μουσικών εποχών, συνθέσεων.
Οι μελωδίες των hammond, organ, πιάνο και moog, συντροφεύουν τις κιθάρες, που άλλοτε ξερνούν τερατώδη riffs κι άλλοτε μας μεθούν με τα διαστημικά τους solos, ενώ η δυναμική των ντραμς, συνδυάζεται άψογα τόσο με το πανταχού παρόν μπάσο, όσο και με τις διαγαλαξιακές μελωδίες των πλήκτρων, οι οποίες συμπληρώνουν εξαίσια το εκπληκτικό τελικό ηχητικό αποτέλεσμα, που απογειώνεται απ' την αρμονική συνύπαρξη γυναικείων κι ανδρικών φωνητικών.
Οι πολλές επιρροές στον ήχο της μπάντας, που ακροβατούν ανάμεσα σε διάφορες περιόδους και διάφορες μουσικές σκηνές του rock και metal χώρου, καθώς η αισθητική των Pink Floyd και των King Crimson είναι πασιφανής, ενώ έντονες, αν και όχι κυρίαρχες, είναι οι αναφορές σε μπάντες όπως οι Neurosis και Crippled Black Phoenix, δεν έχουν αλλοιώσει την ανάγλυφη ηχητική ταυτότητα των Ancestors, οι οποίοι για ακόμη μια φορά κατάφεραν να τις τιθασεύσουν.
Έχω την αίσθηση, πως το επιβλητικό In Dreams And Time, είναι η καλύτερη ως τώρα δουλειά των Ancestors, καθώς θαρρώ, πως η μπάντα πετυχαίνει την τέλεια αναλογία προοδευτικότητας, όγκου και βάρους στις μελωδίες της, ενώ είναι άξια συγχαρητηρίων, για την αψεγάδιαστη παραγωγή του δίσκου, η οποία επιτρέπει στις εμπνευσμένες συνθέσεις του, να σαγηνεύσουν με όπλο την περιπετειώδη υπόσταση τους, ακόμη και τον πλέον δύσκολο ακροατή. Καθηλωτικό.
Ancestors: Official Website / Facebook
Tee Pee Records: Official Website
Συμφωνώ πως είναι ο καλύτερος τους δίσκος. Συνδυάζει και τα πρώτα άλμπουμ και το περσινό EP που με τις αλλαγές μελών ήταν τελείως διαφορετικό από τα προηγούμενα. Τώρα για τον δίσκο καλές οι κιθαρες και στο Whispers και στο Corryvreckan και στο solo του First Light αλλά η καλυτερη στιγμή είναι το πιανο στο The Last Return.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά, δεν είμαστε και λίγοι όσοι θεωρούμε τούτο τον δίσκο ως τον καλύτερο τους, παρόλο, που οι εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις δεν λείπουν. Καλύτερη στιγμή για μένα είναι το solo του First Light, αν και το αγαπημένο μου κομμάτι μάλλον είναι το Whispers, ενώ ομολογώ, πως το πιάνο στο The Last Return είναι άκρως ερωτεύσιμο. :)
Διαγραφή