Bezoar - Wyt Deth

Στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης, η Sara Palmquist (μπάσο, φωνητικά) και ο Tyler Villard (κιθάρες), δημιούργησαν το 2007 τους Bezoar, στους οποίους λίγο καιρό αργότερα προστέθηκε κι ο ντράμερ Justin Sherrell. Τούτη η σχετικά νέα μπάντα, που όμως δεν αποτελείται κι από μουσικούς νεούδια στο χώρο, καθώς όλοι τους συμμετέχουν ή συμμετείχαν σε άλλες μπάντες της τοπικής ακραίας μουσικής σκηνής, εξερευνά τα πλέον πειραματικά από τα ηχητικά μονοπάτια της heavy μουσικής, καθώς οι διεστραμμένες της μελωδίες περιέχουν στοιχεία από sludge, doom, stoner, ψυχεδέλεια, progressive κι όχι μόνο.

Το ντεμπούτο άλμπουμ της μπάντας, το οποίο αποτελείται από 8 κομμάτια συνολικής διάρκειας 48 λεπτών, φέρει τον τίτλο Wyt Deth και κυκλοφορεί μέσω της No World Order Records, ενώ το καταπληκτικό εξώφυλλο που το συνοδεύει αποτελεί δημιούργημα της ζωηρής φαντασίας του Cameron Michel. Η παραγωγή του άλμπουμ είναι πολύ καλή, κι αυτό, μάλλον οφείλεται στην πολύ καλή δουλειά που έκανε ο Dave Liles, ο οποίος δεν αρνήθηκε την βοήθεια του AJ Tissian.

Η απόδοση της μπάντας είναι φανταστική, ενώ η ικανότητα της να χτίζει πολύπλοκες ως προς την εκτέλεση, αλλά εξαιρετικά ευχάριστες ως προς το άκουσμα τους συνθέσεις, είναι απαράμιλλη. Σε αυτό, θαρρώ, πως την έχει βοηθήσει πολύ και το ότι δεν προσπαθεί να αποκρύψει τις επιρροές της, οι οποίες προέρχονται από διάφορα ιδιώματα του σκληρού ήχου.

Ακουστικές folk πινελιές αναπαύονται πάνω σε έναν λασπωμένο sludge καμβά, ο οποίος χαρακτηρίζεται από μια σαγηνευτική experimental αισθητική, καθώς progressive ηχοχρώματα χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή του, ενώ τα black αισθητικής περάσματα, δένουν πολύ καλά με τα thrash ψήγματα, τα οποία παρασιτούν μέσα στο doom ορυμαγδό του αρρωστημένα όμορφου και νοσηρά θελκτικού ηχητικού οργανισμού, που ακούει στο όνομα Wyt Deth.

Το μπάσιμο των Bezoar στα δρώμενα της σκληρής μουσικής είναι εντυπωσιακό και πολλά υποσχόμενο, διότι το ντεμπούτο full length τους, που πέραν της digital ως τώρα μορφής του αναμένεται να κυκλοφορήσει και σε φυσική κόπια τον ερχόμενο Μάρτη, μας προσφέρει ένα άψογα οργανωμένο ηχητικό χάος, η γοητευτική μανία του οποίου, είναι ακαταμάχητη.