Για κάποιο περίεργο λόγο έχω την εντύπωση ότι οι σχηματισμένοι το 2007 στο Κονέκτικατ κι άκρως ταλαντούχοι Curse The Son παραμένουν σχετικά άγνωστοι στο ευρύ κοινό, αλλά ίσως και να κάνω λάθος, όμως το σίγουρο είναι ότι ο νέος τους δίσκος με τίτλο Isolator, που βγήκε μέσω της Snake Charmer Coalition, θα τους προσφέρει την προσοχή, που τους αρμόζει.
Κι αυτό διότι τα επτά κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 40 λεπτών, που περιέχει το τρομαχτικά όμορφο Isolator, ξεχειλίζουν doom ποιότητα κι αγνό stoner μεράκι, ενώ μαρτυρούν συγχρόνως την αλματώδη πρόοδο των Curse The Son σε όλους τους τομείς κι απόδειξη τρανή για αυτό εκτός όλων των άλλων, αποτελεί και η ογκώδης διαύγεια της τραχιάς παραγωγής.
Λυσεργικά fuzz ηχοτοπία ξεχύνονται με νωχελική μανία μες από τα μαγευτικά κομμάτια του Isolator, που ζαλίζουν αισθήσεις, μυαλό και σώμα με την αβυσσαλέα doom αύρα τους και χάρη στο πλούσιο ταλέντο των Curse The Son πασπαλίζουν συγχρόνως με ισχνές sludge πινελιές και με σχεδόν ανεπαίσθητα grunge και funk ηχοχρώματα την έμφυτη του stoner αισθητική.
Αιθέρια σχεδόν είναι τα έντονα doom στοιχεία των Curse The Son στο νέο πόνημα τους, το οποίο ξεχωρίζει και για τους σκοτεινούς του στίχους, που χρωστούν τις ανατριχιαστικές τους σκιές στο γκρίζο και μακάβριο artwork του Isolator, τα καθαρά φωνητικά του οποίου, άλλοτε μας βυθίζουν σε ισχνές grunge αναθυμιάσεις κι άλλοτε μας οδηγούν σε μουντά vintage μονοπάτια.
Ιδιαιτέρως συμπαγές είναι το rythm section των Curse The Son κι αυτό οφείλεται τόσο στο μεστό μπάσο του Brendan Keefe, το οποίο δεν διστάζει να αναλάβει ηγετικό ρόλο όταν αυτό απαιτούν οι μαγευτικές συνθέσεις του εξαίρετου Isolator, όσο και στα δυναμικά ντραμς του Michael Petrucci, που πλημμυρίζουν αρμονικά με το πυκνό τους groove το τελικό σύνολο.
Όμως θαρρώ, πως είναι τα riffs από την κιθάρα του frontman και ιδρυτή τούτης της έξοχης μπάντας, Ron Vanacore, που κλέβουν άξια την παράσταση στο Isolator, καθώς η νωθρή τους δυναμική σε συνδυασμό με το ράθυμο κι εξόχως στιβαρό rythm section των Curse The Son αναδεικνύουν υπέροχα την υφέρπουσα rock ψυχεδέλεια και το ερεβώδες τους heavy άρωμα.
Μια ισχνή κι αλλόκοτη αίσθηση παράνοιας αναδύεται μες από τους πυκνούς doom καπνούς του Isolator, η οποία μας μεθά με την γλυκιά της stoner ευωδία και μας υπνωτίζει με την λάγνα sludge μυρωδιά της, ενώ το σπιρτόζικο stoner ταμπεραμέντο των Curse The Son απογειώνει την αρκούντως heavy ψυχεδέλεια τους και κολακεύει τις αχνές τους funk και grunge ατασθαλίες.
Εν ολίγοις, το φανταστικό Isolator θαρρώ, πως είναι ο πιο μεστός και χορταστικός δίσκος από τους Curse The Son κι αυτό διότι τα εξόχως απολαυστικά του κομμάτια είμαι σίγουρος ότι θα μαγέψουν άπαντες τους λάτρεις του παραδοσιακού doom ήχου με τα μοντέρνας stoner υφής και τα γαλήνια sludge στοιχεία τους, καθώς και με την αχαλίνωτη τους heavy ψυχεδέλεια. Θαυμάσιο.
Snake Charmer Coalition: Facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου