Nomadic Rituals - Marking The Day

 

Μια τρομακτικά heavy μπάντα σχηματίστηκε το 2012 στο Μπέλφαστ της Βορείου Ιρλανδίας από τους Craig Carson σε μπάσο, πλήκτρα και φωνή, Peter Hunter σε κιθάρα, πλήκτρα και φωνητικά και Mark Smyth σε ντραμς και samples με το όνομα Nomadic Rituals, η οποία προς τα τέλη του ερχόμενου Φλεβάρη πρόκειται να κυκλοφορήσει την δεύτερη της full length δουλειά.

Τίτλος του περί ου ο λόγος concept δίσκου, στον οποίο οι φοβεροί Nomadic Rituals μουσικά, στιχουργικά και οπτικά καταπιάνονται με την πορεία της ανθρωπότητας και του σύμπαντος γενικότερα από την αρχή τους ως τέλος, είναι ο εξής: Marking The Day, ενώ το ηχητικό του περιεχόμενο απαντάται σε μόλις 6 θηριώδη κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 60 λεπτών.

Πελώριο είναι το ηχητικό εκτόπισμα του ιδιαιτέρως χορταστικού Marking The Day, το οποίο χρωστά την ογκώδη και υπέρβαρη παραγωγή του στους Niall Doran, που επιμελήθηκε την όλη διαδικασία και τη μίξη και Brad Boatright, που ανέλαβε το mastering του, ενώ οι ίδιοι οι τρομεροί Nomadic Rituals είναι οι μόνοι κι αποκλειστικά υπεύθυνοι για το επιεικώς εξαίρετο του artwork.

Φρικιαστικά όμορφα riffs, άλλοτε σε βάρβαρο και πρωτόγονο doom ύφος κι άλλοτε σε τραχύ sludge μοτίβο αποτελούν εν πολλοίς το σκαιό ηχητικό υπόβαθρο του λυσσαλέα αργόσυρτου κι αβυσσαλέα απολαυστικού Marking The Day, η κιθάρα του οποίου σε αρμονία με τα διάσπαρτα samples των Nomadic Rituals ενισχύει την αύρα κοσμογονικής συντέλειας, που το διακρίνει.

Βαφτισμένο σε πυκνούς κι ακάνθινους fuzz βάλτους είναι το μεστό μπάσο των Nomadic Rituals στο έσχατο χρονικά πόνημα τους, στο οποίο χαρίζει ηχητικό βάθος και όγκο, ενώ κατακλυσμιαία είναι τα δυναμικά τύμπανα στο Marking The Day, τα οποία με δεξιοτεχνία το στολίζουν σωστά με ιδιαιτέρως παχιά στρώματα heavy πυρίτιδας και με groove σπινθήρες extreme metal υφής.

 

Κοφτερά και βορβορώδη είναι τα γεμάτα μίσος και οργή φωνητικά στο έξοχο Marking The Day, το οποίο χάρη στην χειμαρρώδη τους μανία εμποτίζουν αρμονικά με death στοιχεία και σχεδόν ανεπαίσθητες κι απόκοσμες hardcore πινελιές, αναδεικνύοντας έτσι την υφέρπουσα space ψυχεδέλεια των Nomadic Rituals και τα μάλλον διάφανα κι αιχμηρά τους post punk στολίδια.

 

Δεν είναι και το πιο εύκολο άκουσμα του σκληρού κι ακραίου heavy χώρου το βασανιστικά μεθυστικό Marking The Day, όμως η νοσηρή κι ανίερη του metal γοητεία θα σαγηνέψει θαρρώ όσες και όσους αρέσκονται σε αρχέγονα doom ακούσματα, καθώς οι Nomadic Rituals μες από ματωμένες death ατραπούς μας ταξιδεύουν σε ανήλιαγα stoner και όμορφα sludge μονοπάτια.

 

Συμπερασματικά, σκοτεινά metal ηχοτοπία και χαοτικές heavy αποχρώσεις έχει το αιχμηρό κι εξαιρετικά βαρύ Marking The Day από τους ιδιαιτέρως ταλαντούχους Nomadic Rituals, που εδώ μας παρουσιάζουν φανταστικά μια αιματηρή μάχη μεταξύ doom καταχνιάς και death λύσσας, νικητής από την οποία θαρρώ, πως αναδεικνύεται η πυκνή sludge αντάρα. Ωραιότατο.

 

Nomadic Rituals: Official Website

 

Dopelord - Children Of The Haze

 

Προς τα τέλη του 2010 σχηματίστηκαν στην Πολωνία οι ταλαντούχοι και σταθερά ανερχόμενοι Dopelord, που απαρτίζονται από τους Grzegorz Pawłowski στην κιθάρα, Piotr Zin σε μπάσο και φωνή, Paweł Mioduchowski σε κιθάρα και φωνή και Tomasz Walczak στα τύμπανα, οι οποίοι κυκλοφόρησαν εσχάτως τη νέα τους και τρίτη ως τώρα full length δουλειά, που φέρει τον τίτλο Children Of The Haze και περιέχει έξι κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 41 λεπτών.

 

Ίδιες κι απαράλλαχτες παραμένουν οι στιχουργικές θεματικές των έξοχων Dopelord στο νέο τους πόνημα, καθώς κι εδώ καταπιάνονται με occult ιστορίες horror αισθητικής, ενώ στο ίδιο μοτίβο κινείται και το πανέμορφο και ατμοσφαιρικό artwork του Children Of The Haze, που συμβάλει στην απόκοσμα κι ανίερα heavy αισθητική του κι αναδεικνύει έτσι σωστά μαζί με την διαυγή και ογκώδη του παραγωγή την δηλητηριώδη stoner αύρα της ελώδους του doom υφής.

 

Ρωμαλέα riffs γεννούν συνεχώς οι κιθάρες, οι οποίες μας οδηγούν σε doom βαλτοτόπια μες από stoner ατραπούς και στολίζουν εξαιρετικά με κλασσικές metal αιχμές το ιδιαιτέρως χορταστικό Children Of The Haze, χάρη στα μεθυστικά leads και τα εθιστικά τους solos, που πασπαλίζουν με αχνή 70's σκόνη το τελικό σύνολο, ενώ η έξυπνη χρήση samples από τους Dopelord σε συνδυασμό με τα μεστά πλήκτρα του Piotr Gruenpeter, βοηθούν σημαντικά την ομαλή του ροή.

 

Άλλοτε διακρίνονται για την γαλήνια καθαρή τους χροιά τα φωνητικά και άλλοτε ξεχωρίζουν για τα οργισμένα brutal ξεσπάσματα τους, που διανθίζουν αρμονικά με κοφτερές sludge αιχμές το εξόχως απολαυστικό Children Of The Haze, το οποίο χρωστά τις fuzz του αποχρώσεις στο στιβαρό και βαρύ μπάσο και οφείλει στα δυναμικά και σπιρτόζικα ντραμς από τους Dopelord, τόσο την φλογερή του groove αδρεναλίνη, όσο και την συμπαγή και σκαιή του doom σπιρτάδα.

 

Σχεδόν ανεπαίσθητα vintage ψήγματα πλαισιώνουν φανταστικά την φρέσκια προσέγγιση του σκληρού και τεραστίου εκτοπίσματος heavy ήχου από τους Dopelord και διανθίζουν συνάμα την ηχητική ποικιλία του έξοχου Children Of The Haze, το οποίο μαρτυρά τα σκονισμένα με blues λάσπες sludge ρινίσματα των δημιουργών του και μας προσφέρει παράλληλα δυνατές στιγμές fuzz ευδαιμονίας με τα βαφτισμένα σε stoner όπιο και διαβολικά όμορφα του doom ηχοτοπία.

 

Υπνωτίζουν αισθήσεις και νου με το νέο τους άλμπουμ οι άκρως ελπιδοφόροι και ώριμοι όσο ποτέ Dopelord και καθιστούν έτσι μεθυστικό το αβυσσαλέα heavy και καταχθόνια παραμυθένιο Children Of The Haze, που με τις αργόσυρτες του metal μελωδίες και τους υπέρβαρους του rock ρυθμούς, μας οδηγεί σε μαγεμένους και τοξικούς fuzz κήπους, εκεί όπου ελλοχεύει ο πλέον όμορφος και απαλά στολισμένος με φαρμακερά stoner θέλγητρα doom ανθός. Φανταστικό.

 

Dopelord: Bandcamp / Facebook

 

Lowbau - Urban Voodoo

 

Από την Αυστρία όπου και το 2006 σχηματίστηκαν στη Βιέννη προέρχονται οι ταλαντούχοι Lowbau, που απαρτίζονται από τον Ivo στα ντραμς, τον DeGuyten στην φωνή, τον Rol στο μπάσο, τον Frank στην κιθάρα και τον Wolfy σε κιθάρα και φυσαρμόνικα, οι οποίοι τις ημέρες των εορτών έβγαλαν σε digital μορφή το τρίτο άλμπουμ τους με τίτλο Urban Voodoo, που την ερχόμενη Άνοιξη το σχέδιο είναι να βγει και σε φυσικές κόπιες και μάλιστα σε μορφή βινυλίου.

 

Σαράντα λεπτά σχεδόν διαρκεί το εκρηκτικό Urban Voodoo και τα εφτά συνολικά κομμάτια του, τα οποία είναι ηχογραφημένα στο δωμάτιο, που οι ταλαντούχοι Lowbau κάνουνε τις πρόβες τους κι αυτό φαίνεται στον εύφλεκτο ήχο του, που χάρη στην ωμή δυναμική της παραγωγής του, καλύπτει το νέο πόνημα τους με μια βαριά οργανικής υφής αύρα rock πυρίτιδας, ενώ ειδικής μνείας αξίζει και το artwork του, που μας βάζει για τα καλά στο κλίμα του φλογερού του ήχου.

 

Ηλεκτρισμένα είναι τα riffs και τα solos από τις ηλεκτρικές κιθάρες των Lowbau, οι όποιοι άλλοτε σκαρώνουν εθιστικούς hard rock ρυθμούς και stoner αρμονίες κι άλλοτε υφαίνουν αλήτικα blues ηχοχρώματα με κοφτερά sludge στολίδια και υπέρβαρη southern ευωδία, ενισχύοντας έτσι και σε συνδυασμό με τα πάντα παθιασμένα τους φωνητικά την ηχητική ποικιλία του χορταστικού Urban Voodoo, που φέρει αχνά hardcore ρινίσματα κι αιχμηρά punk υφής metal ψήγματα.

 

Μεστό και διανθισμένο με πυκνά fuzz αρώματα είναι το μπάσο στο εξόχως διασκεδαστικό Urban Voodoo, που θαρρώ, πως θα αποτελούσε το ιδανικό soundtrack για καυγά μεθυσμένων σε κάποιο υγρό και βρώμικο καταγώγιο, ενώ τα ρωμαλέα ντραμς από τους εξαίρετους Lowbau πασπαλίζουν αμφότερα τα σκληρά τους rock στοιχεία και τα κοφτερά τους punk ιδιοσυγκρασίας sludge ηχοτοπία με σπιρτόζικη groove αδρεναλίνη, που ζέχνει stoner υφής metal τσαμπουκά.

 

Εθιστική είναι η ποτισμένη σε παράνομης απόσταξης southern αλκοόλ ψυχεδέλεια των Lowbau στο άκρως απολαυστικό Urban Voodoo, η οποία μαρτυρείται από τα πιωμένα έγχορδα τους κυρίως, ενώ η διαβολικής γοητείας φυσαρμόνικα ενισχύει το ήδη πλούσιο ηχητικό υπόβαθρο του και συγχρόνως μας παρουσιάζει εύγλωττα την ατίθαση έμπνευση και το rock ταλέντο τούτης της έξοχης μπάντας, η οποία μας χαρίζει πολύ δυνατές στιγμές άγριας heavy ανεμελιάς. Έξοχο.

 

Lowbau: Bandcamp / Facebook

 

Olneya

 

Από την ευρύτερη περιοχή του Ρίμινι της γειτονικής Ιταλίας όπου και σχηματίστηκαν στα τέλη του 2015 προέρχονται οι Olneya, που απαρτίζονται μονάχα από τον αρχηγό και ιδρυτή τους, Maurizio Morea σε κιθάρες, μπάσο και ντραμς, ο οποίος τις έσχατες ημέρες του 2016 έβγαλε το παρθενικό και ομώνυμο άλμπουμ του project του, που έχει την μορφή EP κυκλοφορίας.

 

Μόλις πέντε κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 22 λεπτών περιέχει το ντεμπούτο EP από τους ταλαντούχους Olneya, η στιβαρή και αποκλειστικά instrumental μουσική των οποίων μας ταξιδεύει μες από παχύρρευστες progressive metal ατραπούς και αχνά doom σοκάκια σε ισχνής desert ευωδίας stoner μονοπάτια και σε ηχοτοπία συμπαγή όπου ανθεί η rock ψυχεδέλεια.

 

Ογκώδης και διαυγής είναι η μεστή παραγωγή του πρώτου πονήματος από τους ελπιδοφόρους Olneya και κολακεύει έτσι τα περιπετειώδη κομμάτια τους, τα οποία διακρίνονται για τα σχεδόν ανεπαίσθητα 70's ηχοχρώματα και τις διακριτικές alternative πινελιές, που πλαισιώνουν αλλά και στολίζουν αρμονικά τα δροσερά τους rock 'n' roll αισθητικής κι ολόφρεσκα grunge ρινίσματα.

 

Διάχυτο είναι στην ολότητα του υποφαινόμενου EP το εγγενές και ταξιδιάρικο jam αίσθημα, που διακρίνει τους Olneya, το οποίο μαρτυρά τον αβυσσαλέο τους heavy ενθουσιασμό και μας παρουσιάζει εκτός από το metal ταλέντο και το rock τους μεράκι τον εκτελεστικό και συνθετικό αυθορμητισμό, που καθιστά εξαιρετικό διασκεδαστικό τούτο το ρωμαλέο stoner άκουσμα.

 

Υπόνοιες drone αμαρτίας εμφανίζονται περιστασιακά στο έξοχο πρώτο δείγμα γραφής των Olneya ενισχύοντας την ηχητική ποικιλία του και συνοδεύοντας άψογα τα βαριά doom ψήγματα και τα σκληρά progressive στοιχεία του, που χάρη στο πολυσχιδές ταλέντο του πολυπράγμων δημιουργού του, ποτίζει την desert αύρας alternative ψυχεδέλεια του με stoner όπιο. Τίμιο.

 

Olneya: Bandcamp / Facebook

 

Double Horse

 

Μια νεότευκτη μπάντα από την Βαλένθια της Ισπανίας, που έχει δεν έχει ακόμη συμπληρώσει έναν ολόκληρο χρόνο ύπαρξης, κυκλοφόρησε τούτες τις μέρες το παρθενικό και ομώνυμο demo μορφής πόνημα της κι ο λόγος είναι για την μουσική παρέα του Guille σε φωνή και ντραμς, του Pablo στην κιθάρα και του Pablosky στο μπάσο, η οποία φέρει το έξοχο όνομα Double Horse.

 

Πέντε μόλις κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 27 λεπτών περιέχει το εν λόγω demo, που πλαισιώνεται από ένα ιδιαιτέρως ταιριαστό με την σκοτεινή του heavy ατμόσφαιρα artwork, το οποίο κολακεύει τόσο τη μουσική, όσο και τους occult αύρας στίχους των Double Horse, η lo-fi αισθητικής παραγωγή στο ντεμπούτο των οποίων, αναδεικνύει την ερεβώδη τους doom γοητεία.

 

Λυρικές μελωδίες σε παραδοσιακό doom metal ύφος και στιβαρούς ρυθμούς με stoner μπρίο σκαρώνει συνεχώς η κιθάρα των Double Horse, η οποία διανθίζει το πρώτο τους πόνημα με μαγευτικά leads και μεθυστικά solos βαφτισμένα σε οπιούχα heavy psych ύδατα και του χαρίζει συνάμα την δική του μοναδική ταυτότητα χάρη στα ρωμαλέας space αύρας και στιβαρά της riffs.

 

Φωνητικά βαθιά στη μίξη κι απόκοσμα μα πάντα καθαρής χροιάς συμβάλουν άλλοτε στη σχεδόν τελετουργική metal ευωδία του περί ου ο λόγος άκρως χορταστικού demo και άλλοτε σημαντικά συμβάλουν στην ηχητική του ποικιλία με την αχνή τους epic χροιά, η οποία σε συνδυασμό με τις έντονες fuzz ανησυχίες των Double Horse κολακεύουν έξοχα την σκαιή τους heavy ψυχεδέλεια.

 

Συμπαγές κι ελαφρώς παραμορφωμένο είναι το μεστό μπάσο των Double Horse, που μαρτυρά την οργανική μορφή της πρώτης τους δουλειάς κι άκρως δυναμικά τα τύμπανα τους, τα οποία με περισσή μαεστρία και σπιρτόζικο heavy τσαγανό κρατούν αρμονικά τα παχύρρευστα μπόσικα του, πασπαλίζοντας παράλληλα το τελικό metal σύνολο με groove ενέργεια σκαιής doom αύρας.

 

Τραχιά space rock ρινίσματα υποβόσκουν στωικά και πλαισιώνουν έξοχα το ισχνό heavy psych μοτίβο των άκρως ελπιδοφόρων και πάρα πολλά υποσχόμενων Double Horse και πυκνή σκόνη stoner πυρίτιδας καλύπτει την εύφλεκτη και αρχέγονη metal ιδιοσυγκρασία τους αναδεικνύοντας έτσι φανταστικά το παραδοσιακής και συνάμα πρωτόγονης doom αύρας ύφος τους. Θαυμάσιο.

 

Double Horse: Bandcamp / Facebook

 

Ols

 

Μια πολύ ενδιαφέρουσα μπάντα πήρε σάρκα και οστά το 2015 στην Πολωνία από την Anna, η οποία είναι και το μοναδικό μέλος των περί ου ο λόγος Ols, που έβγαλαν προς τα τέλη της περασμένης χρονιάς την παρθενική τους και ομώνυμη δουλειά, που έχει full length μορφή.

 

Σαράντα λεπτά διαρκούν συνολικά τα 8 κομμάτια, που περιέχει το ντεμπούτο των Ols, δύο εκ των οποίων αποτελούν διασκευές σε συνθέσεις των Agalloch και Katatonia, ενώ ειδικής μνείας αξίζει το artwork του, που ταιριάζει γάντι με τον ευαίσθητο ήχο και τους βουκολικούς του στίχους.

 

Φλογέρα, φλάουτο, κρουστά, κιθάρα και πλήκτρα είναι τα μουσικά όργανα, που συνοδεύουν την κινητήριο δύναμη των Ols, που είναι φυσικά τα μαγευτικά φωνητικά τους, όλα εκ των οποίων με περίσσιο μεράκι κι απύθμενη μαεστρία χειρίζεται η πολυτάλαντη και πολυσχιδής τους αρχηγός.

 

Κάποια σκόρπια alternative υφής pop και rock ψήγματα σαν λάσπη κόλλησαν αρμονικά στον σκοτεινό κι αέρινο συνάμα ambient χαρακτήρα των Ols, η ερεβώδης κι ουράνια neofolk ευωδία των οποίων, αναδεικνύεται φανταστικά από την σχεδόν ανεπαίσθητη τους black αστερόσκονη.

 

Πολλές είναι οι στρώσεις των φωνητικών σε τούτο το υπέροχο άκουσμα και αρκετές φορές θυμίζουν ορθόδοξης εκκλησίας ψαλμωδίες, ενώ τα λοιπά όργανα λειτουργούν συνοδευτικά πάντοτε σε αυτά χαρίζοντας αχνές πινελιές τελετουργίας στο τελικό μουσικό σύνολο των Ols.

 

Δεν είναι ιδιαιτέρως λειτουργικά τα λόγια σε τούτη την περίπτωση, μιας και το πάντρεμα έντονων ambient στοιχείων με ισχυρά neofolk ηχοχρώματα σε μια αιθέρια λίμνη alternative ατμόσφαιρας, στην οποία επιπλέουν οι Ols, κόβει την ανάσα με την απαράμιλλη του ομορφιά. Φανταστικό.

 

Ols: Bandcamp / Facebook

 

Lizzard Wizzard - Total War Power Bastard

 

Από το Brisbane της Αυστραλίας όπου και στις αρχές του 2013 σχηματίστηκαν από τους Stef Roselli στο μπάσο, Luke Osborne στα ντραμς, Nick Mckeon και Michael Clarke σε φωνητικά και κιθάρες προέρχονται οι έξοχοι Lizzard Wizzard, που στην αυγή του 2017 κυκλοφόρησαν τη νέα και δεύτερη ως τώρα full length δουλειά τους υπό τον τίτλο, Total War Power Bastard.

 

Ηλεκτρισμένα και σκεπασμένα με πελώρια πέπλα heavy παραμόρφωσης είναι και τα εννέα κομμάτια συνολικής διάρκειας 57 λεπτών του άκρως χορταστικού Total War Power Bastard, το οποίο χρωστά στην αψεγάδιαστη παραγωγή του, που ακροβατεί μεταξύ fuzz βρωμιάς και heavy διαύγειας, τη βαριά και ογκώδη ευωδία του πάντοτε αγριεμένου ήχου των Lizzard Wizzard.

 

Ισχνά ψήγματα αιθέριας κι απαλής drone ιδιοσυγκρασίας πλαισιώνουν σωστά τον ατμοσφαιρικό sludge καμβά, πάνω στον οποίοι οι ανερχόμενοι Lizzard Wizzard ζωγραφίζουν metal ηχοτοπία τραχιάς doom υφής και σκαρώνουν αβυσσαλέα stoner ηχοχρώματα ενισχύοντας την ποικιλία του Total War Power Bastard και αναδεικνύοντας την υφέρπουσα του heavy ψυχεδέλεια.

 

Πελώρια και αργόσυρτα είναι κυρίως τα ελώδη riffs από τις τερατώδους ομορφιάς κιθάρες των ταλαντούχων Lizzard Wizzard, οι οποίες υφαίνουν λυσσαλέα μονότονους ρυθμούς και οπιούχες heavy μελωδίες, καθιστώντας σε συνδυασμό με τα βαφτισμένα σε δηλητηριώδες blues ύδατα ιδιαιτέρως αιχμηρό το Total War Power Bastard και τις διαβολικά όμορφες του συνθέσεις.

 

Συμπαγές είναι το μεστό rythm section στο εξόχως διασκεδαστικό Total War Power Bastard, στο οποίο συνυπάρχει αρμονικά με τα πνιχτά και μανιασμένα brutal ξεσπάσματα της φωνής, ενώ τα ρωμαλέα τύμπανα των Lizzard Wizzard πασπαλίζουν αρμονικά με groove πυρίτιδα το νέο τους δίσκο, την ίδια στιγμή που το μπάσο τους αναδύεται μες από πυκνές fuzz φλόγες.

 

Κοφτερά drone ρινίσματα και διάφανες blues σταλαγματιές διανθίζουν υπέροχα τον ακραίο και γαλήνιο συνάμα sludge πυρήνα του Total War Power Bastard, που χάρη στο συνθετικό κι εκτελεστικό ταλέντο των Lizzard Wizzard πλαισιώνονται φανταστικά με doom στολίδια και μαστουρωμένα stoner φτιασίδια χαρίζοντας μας ένα ταξίδι στα βάθη της heavy ανομίας. Έξοχο.

 

Lizzard Wizzard: Bandcamp / Facebook

 

Kemerov - FMKD

 

Ήτανε το έτος 2013 όταν στις Σέρρες οι Ματθαίος Καραμπάλιος στην φωνή και Γιώργος Τσαπκίνης στην κιθάρα έδωσαν σάρκα και οστά στους ανερχόμενους Kemerov, η σύνθεση των οποίων έλαβε την τελική της μορφή λίγο αργότερα όταν ο Τάσος Διαμαντίδης στα ντραμς κι ο αδερφός του Σπύρος Διαμαντίδης στο μπάσο πλαισίωσαν τους δυο ιδρυτές της μπάντας.

 

Προς τα τέλη του 2016 οι άκρως ταλαντούχοι Kemerov ηχογράφησαν το ντεμπούτο full length άλμπουμ τους με τίτλο, FMKD, που περιέχει 11 κομμάτια συνολικής διάρκειας 45 λεπτών και το οποίο ξεχωρίζει για το επιεικώς φανταστικό artwork, που με περίσσιο μεράκι φιλοτέχνησε ο Kotsifas Blackbird, αναδεικνύοντας έτσι την αρχέγονη rock και πρωτόγονη του metal δυναμική.

 

Όμως, εκτός φυσικά από τους εξόχως ελπιδοφόρους Kemerov, που εδώ δίνουνε τον καλύτερο τους εαυτό, πάρα πολύ σημαντική συνεισφορά στο παρθενικό πόνημα τους, το οποίο πρόκειται να βγει την έσχατη μέρα του τρέχοντος Γενάρη από την εξαίρετη Vault Relics, έχει κι ο έξοχος Emmanouil Hermano Tselepis, που επιμελήθηκε άψογα την αψεγάδιαστη παραγωγή του FMKD.

 

Μίξη και mastering έχουν συμβάλει σημαντικά στο τελικό μουσικό σύνολο, στο οποίο χάρη και στην εγγενή heavy αγριάδα των εξαίρετων Kemerov, έχουν χαρίσει έξτρα όγκο κι ηχητικό βάθος στα χειμαρρώδη κομμάτια του FMKD, τα οποία μας ταξιδεύουν σε ελώδη death 'n' roll ηχοτοπία μες από punk αρώματος doom ατραπούς και δηλητηριώδους sludge αύρας hardcore μονοπάτια.

 

Ιδιαιτέρως παθιασμένα και βραχνά φωνητικά, που έχουν συχνά πυκνά brutal χροιά, ερμηνεύουν πειστικά τους βιτριολικούς κι εξόχως καυστικούς στίχους του FMKD, οι οποίοι καταπιάνονται με τα κακώς κείμενα τούτης της εποχής, ενώ το μεστό rythm section των έξοχων Kemerov, ποτίζει τον πρώτο τους δίσκο με fuzz όπιο και groove αδρεναλίνη χάρη στο μπάσο και τα ντραμς τους.

 

Βαριά και τραχιά riffs υφαίνει η κοφτερή και χαμηλά κουρδισμένη κιθάρα των Kemerov, άλλοτε σε αργόσυρτο punk ύφος κι άλλοτε με ισχυρές death metal αιχμές, κι έτσι με μαεστρία χτίζει το υπέρβαρο heavy μοτίβο του τερατώδους εκτοπίσματος FMKD, στο οποίο οι αναιμικές occult αναφορές των δημιουργών του, ταιριάζουν γάντι με την φρέσκια τους rock 'n' roll ιδιοσυγκρασία.

 

Αρμονικά παχύρρευστες metal υφής κι ερεβώδους rock γοητείας μελωδίες συμπλέκονται σε μια εξόχως απολαυστική μάχη με τους death 'n' roll ρυθμούς των Kemerov στο εξαιρετικό FMKD, το οποίο περιέχει και μια διασκευή σε κομμάτι των Sicks Daze, συμβάλλοντας κι αυτή με την σειρά της στην εδραίωση της μοναδικής heavy ταυτότητας τούτης της πολλά υποσχόμενης μπάντας.

 

Στιβαρά heavy αρώματα και συμπαγείς doom πινελιές συγκροτούν εν πολλοίς το death 'n' roll ύφος του υπέροχου FMKD, στο οποίο οι έξοχοι Kemerov ξεδιπλώνουν εντυπωσιακό το rock ταλέντο και το metal μεράκι τους και μας προσφέρουν ένα ιδιαιτέρως διασκεδαστικό άκουσμα, που έχει την δική του προσωπικότητα και το οποίο βρίθει ανόθευτης punk ποιότητας. Θαυμάσιο.

 

Kemerov: Bandcamp / Facebook

Vault Relics: Facebook

 

Deaf Radio - Alarm

 

Φέτος θα συμπληρώσουν πέντε χρονιά ζωής ως μπάντα οι εκ Αθήνας ορμώμενοι Deaf Radio, που σχηματίστηκαν το 2012 κι απαρτίζονται από τους Πάνο Γκλίνο σε κιθάρα/φωνή, Δημήτρη Σακελλαρίου σε κιθάρα/φωνητικά, Αντώνη Μάντακα στο μπάσο και Γιώργο Διαθεσόπουλο στα ντραμς, οι οποίοι πριν από λίγες μέρες έβγαλαν το παρθενικό τους full length άλμπουμ.

 

Πρόκειται για το χορταστικό Alarm, που περιέχει εννέα κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 41 λεπτών, το οποίο διακρίνεται για το εξαιρετικό του artwork και ξεχωρίζει για την αψεγάδιαστη πραγματικά παραγωγή του, η οποία κολακεύει τα κομμάτια των Deaf Radio με την ογκώδη της διαύγεια και καθιστά έτσι σχεδόν εκρηκτικό το ήδη σπιρτόζικο τους βαρύ rock ταμπεραμέντο.

 

Μελωδικά και άκρως παθιασμένα είναι συνάμα τα πάντοτε καθαρά φωνητικά στο Alarm, που ταιριάζουν γάντι στην μυστηριώδη rock ατμόσφαιρα του, χάρη στην εγγενή τους σκοτεινή χροιά και την υφέρπουσα αίσθηση post punk μελαγχολίας, που διακρίνει αυτή και γενικά τον ήχο των Deaf Radio, ο οποίος στηρίζεται εν πολλοίς σε αρκούντως heavy ευωδίας grunge ηχοτοπία.

 

Ρυθμοί και μελωδίες, που ξεχειλίζουν stoner σπιρτάδα και garage τσαγανό, ξεχύνονται συνεχώς από τις κιθάρες των Deaf Radio και δίνουν έτσι τον ιδιαιτέρως απολαυστικό ηχητικό τόνο στο Alarm, τα στιβαρά riffs του οποίου ζέχνουν desert αρώματα κι ευωδιάζουν alternative αλκοόλ, ενώ τα solos και τα leads του, μαρτυρούν την σχεδόν ανεπαίσθητη του heavy rock ψυχεδέλεια.

 

Συμπαγές είναι το μεστό και βαφτισμένο σε δηλητηριώδη fuzz ύδατα μπάσο των έξοχων και άκρως ελπιδοφόρων Deaf Radio στο μαγευτικό κι εξαιρετικά διασκεδαστικό Alarm, τα δυναμικά ντραμς του οποίου, διανθίζουνε τις φλογερές του rock συνθέσεις με περισσή groove ενέργεια και φανερώνουν έτσι τις αχνές blues αποχρώσεις, που σκεπάζουν αρμονικά το grunge του μοτίβο.

 

Κρίνοντας από το έξοχο Alarm και μόνο, πάρα πολλά υποσχόμενοι μοιάζουν οι ανερχόμενοι Deaf Radio, μιας και στο μεθυστικό τους ντεμπούτο μας παρουσιάζουν αμφότερα το συνθετικό κι εκτελεστικό τους ταλέντο, καθώς συνδυάζουν άψογα το rock μεράκι με τα blues στοιχεία τους και πασπαλίζουν συνάμα με heavy αρώματα την δροσερή τους grunge νοσταλγία. Υπέροχο.

 

Deaf Radio: Bandcamp / Facebook

 

Vinnum Sabbathi - Gravity Works

 

Ήτανε καλοκαίρι του 2011 όταν στο Μεξικό σχηματίστηκαν οι σταθερά ανερχόμενοι και άκρως ταλαντούχοι Vinnum Sabbathi, που απαρτίζονται από τους Alberto στην κιθάρα, Samuel στο μπάσο, Gerardo στα ντραμς και Roman στα sampes, οι οποίοι έχουν αρκετές demo και split κυκλοφορίες στο ενεργητικό τους ως τώρα όμως μόλις πρόσφατα κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο και πανέμορφο full length άλμπουμ τους, το οποίο φέρει τον έξοχο τίτλο Gravity Works.

 

Όπως το συνηθίζουν οι Vinnum Sabbathi όλα αυτά τα χρόνια της ως τώρα τους πορείας στα ελώδη σοκάκια του heavy ήχου, έτσι και τώρα στο μαγευτικό Gravity Works δεν υπάρχουν φωνητικά, μιας και του έχουν προσδώσει αποκλειστικά instrumental μορφή, ενώ επιτυχώς το έχουν διανθίσει με samples από εκπαιδευτικά προγράμματα της NASA, εντείνοντας την ισχυρή space αύρα, που πλαισιώνει τα drone υφής και stoner ευωδίας doom ηχοχρώματα τους.

 

Ιδιαιτέρως σημαντικά όμως είναι τα εν λόγω samples και για την ομαλή ροή του Gravity Works στην οποία συνεισφέρουν σημαντικά, ενώ ειδικής μνείας αξίζει τόσο η μεστή παραγωγή του, που με την ογκώδη της διαύγεια κολακεύει τα νέα κομμάτια των φοβερών Vinnum Sabbathi, καθώς αναδεικνύει άψογα το τερατώδες τους heavy εκτόπισμα, όσο και το υπέροχο artwork του, που μας βάζει για τα καλά στην διαστημική του και στολισμένη με metal αιχμές rock ατμόσφαιρα.

 

Αρκούντως χορταστικά είναι τα πέντε κομμάτια του εξόχως χορταστικού Gravity Works, τα οποία κατά την συνολική διάρκεια τους, που αγγίζει τα 44 λεπτά, μας ταξιδεύουν δια μέσω της εκπληκτικά heavy φαντασίας κι έμπνευσης των εξαίρετων Vinnum Sabbathi σε μεθυστικά space ηχοτοπία εκεί όπου τα riffs από την υπέρβαρη κιθάρα τους υφαίνουν άλλοτε βάναυσα γοητευτικούς ρυθμούς κι άλλοτε σπιρτόζικα drone αρώματος leads με πυκνές stoner αιχμές.

 

Ωραίο μες το συμπαγές του fuzz περιτύλιγμα είναι το στιβαρό μπάσο των Vinnum Sabbathi στο παρθενικό τους ολοκληρωμένο πόνημα, το οποίο σε πλήρη αρμονία με τα διάφορα effects του ήχου τους προσφέρει βάθος κι όγκο στο ιδιαιτέρως απολαυστικό Gravity Works, που χρωστάει την drone σπιρτάδα του και στα δυναμικά ντραμς, τα οποία στολίζουν με κατακλυσμιαία groove ενέργεια και λασπωμένη stoner ευωδία το ποτισμένο με οπιούχα doom έλαια τελικό σύνολο.

 

Εντυπωσιακό και πολλά υποσχόμενο είναι εν ολίγοις το πρώτο full length άλμπουμ από τους άκρως ελπιδοφόρους Vinnum Sabbathi, οι οποίοι μες από εθιστικές drone αναθυμιάσεις και κάτω από δηλητηριώδης stoner σκιές οδηγούν σταθερά το φανταστικό Gravity Works σε ανήλιαγα space rock σοκάκια εκεί όπου το πρωτόγονο metal τσαγανό τους αγκαλιάζει σφιχτά την αβυσσαλέα doom ιδιοσυγκρασία τους και μας παρασύρουν σε ένα heady ταξίδι καθηλωτικό.

 

Vinnum Sabbathi: Bandcamp / Facebook

 

Chant Of The Goddess

 

Κάπου στα μέσα του 2014 σχηματίστηκαν στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας οι ανερχόμενοι και ταλαντούχοι Chant Of The Goddess, που απαρτίζονται από τον αρχηγό τους Renan Angelo σε κιθάρα και φωνή, τον Sergio Alberti στα ντραμς και τον Allan Neves στο μπάσο, οι οποίοι πρόσφατα και ύστερα από δυο demo κυκλοφορίες έβγαλαν τον πρώτο τους full length δίσκο.

 

Μόλις πέντε μα εξόχως θηριώδη κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 57 λεπτών περιέχει το παρθενικό κι ομώνυμο άλμπουμ από τους φοβερούς και τρομερούς Chant Of The Goddess, οι στίχοι των οποίων εδώ έχουν αύρα βαριάς occult και αχνής horror αισθητικής, ενώ παρόμοια ευωδία φέρει το artwork του δίσκου, που με περίσσιο μεράκι φιλοτέχνησε η Thais Sugahara.

 

Ρωμαλέα και μεστή είναι η παραγωγή στο ντεμπούτο των έξοχων Chant Of The Goddess, μιας και ακροβατεί περίφημα μεταξύ ογκώδους fuzz διαύγειας και heavy βρωμιάς, αναδεικνύοντας έτσι άψογα τόσο τα λυσσαλέα και αργόσυρτα συνάμα stoner στοιχεία, όσο και τα ελαφράς prog αύρας sludge ψήγματα, που σκεπάζουν αρμονικά τον ανίερο και τερατώδη τους doom πυρήνα.

 

Φωνητικά, πότε καθαρά και με ισχνά epic ρινίσματα στην στεντόρεια κι απόμακρη χροιά τους και πότε σχιστής και σχεδόν ανεπαίσθητης brutal υφής και βουτηγμένα στο metal γρέζι και τη rock βραχνάδα πλαισιώνουν υπέροχα τις τραχιές μελωδίες των εξαίρετων Chant Of The Goddess, καθώς και τους μονολιθικής fuzz γοητείας κι άγριας heavy σαγήνης αβυσσαλέους τους ρυθμούς.

 

Βασανιστικής ομορφιάς riffs σκαρώνει συνεχώς η βαριά και ασήκωτη κιθάρα των πάρα πολλά υποσχόμενων Chant Of The Goddess, τα οποία ισορροπούνε τέλεια μεταξύ stoner ανήλιαγης βαρβαρότητας κι ερεβώδους doom αιχμηρότητας, ενώ τα μαγευτικά solos αποπνέουν εθιστικά αρώματα heavy νοσταλγίας και διανθίζουν έτσι με αναιμικές vintage σκιές το τελικό σύνολο.

 

Ντραμς και μπάσο συνθέτουν ένα ιδιαιτέρως στιβαρό και συμπαγές rythm section, που με τον οργανικό του όγκο και το απύθμενο του groove στολίζει φανταστικά με λυρικές sludge πινελιές και αχνά μα συγχρόνως κατακλυσμιαία prog ηχοχρώματα τα κοφτερά stoner ηχοτοπία, που κυκλώνουν απειλητικά το ιδιαιτέρως απολαυστικό doom μοτίβο των Chant Of The Goddess.

 

Πρωτόγονης metal ευωδίας και αρχέγονης heavy αύρας είναι το υπέρβαρο και ποτισμένο με fuzz δηλητήριο rock ύφος των άκρως ελπιδοφόρων Chant Of The Goddess όπως αυτό μας παρουσιάζεται στο πρώτο τους φανταστικό πόνημα, μες από το οποίο πυρακτώνουν χάρη στον συνθετικό οίστρο και το εκτελεστικό τους ταλέντο, την δική τους μοναδική μουσική ταυτότητα.

 

Σκληρά fuzz αγκάθια και σκαιές heavy αιχμές τυλίγουν αρμονικά και αγκαλιάζουν σφιχτά το βάναυσης stoner ομορφιάς περιτύλιγμα, που προστατεύει τον στολισμένο με sludge σταγόνες και prog λεπτομέρειες και δηλητηριώδη rock ανθό των φανταστικών Chant Of The Goddess, οι οποίοι μας ταξιδεύουν σε ανείπωτης και ωμής metal ομορφιάς doom ηχοτοπία. Ωραιότατο.

 

Chant Of The Goddess: Bandcamp / Facebook

 

DSW - Tales From The Cosmonaut

 

Στο Λέτσε της Ιταλίας σχηματίστηκαν στα μέσα του 2010 οι άκρως ταλαντούχοι DSW, που απαρτίζονται από τους Wolf Lombardi στη φωνή, Marco Papadia στη κιθάρα, Stefano Butelli στο μπάσο και Marco Mari στα ντραμς, οι οποίοι τούτες τις μέρες κυκλοφορούν από την επίσης ιταλική Acid Cosmonaut Records το νέο τους δίσκο με τίτλο Tales From The Cosmonaut.

 

Περίπου 55 λεπτά διαρκούν συνολικά τα οχτώ κομμάτια του ιδιαιτέρως χορταστικού και άκρως απολαυστικού Tales From The Cosmonaut, ενώ ειδικής μνείας αξίζει τόσο το πολύχρωμο του artwork, που ταιριάζει φανταστικά με την ηχητική και στιχουργική του ατμόσφαιρα, όσο και η αψεγάδιαστη παραγωγή, που με την ογκώδη της διαύγεια κολακεύει τα νέα κομμάτια των DSW.

 

Βραχνά και άκρως παθιασμένα είναι τα γεμάτα αγνό rock γρέζι φωνητικά των DSW στον περί ου ο λόγος δεύτερο full length δίσκο τους, τον οποίο κολακεύουν με την ορμητική τους ερμηνευτική αμεσότητα, ενώ άλλοτε πασπαλίζουν αρμονικά με epic doom ρινίσματα το άκρως διασκεδαστικό Tales From The Cosmonaut και άλλοτε το διανθίζουν με σκαιές και ισχυρές blues πινελιές.

 

Ρωμαλέα και άκρως στιβαρά είναι τα riffs από τη μεστή κιθάρα των DSW, που πλέκει συμπαγείς ρυθμούς, πότε σε κλασσικό stoner ύφος με κολακευτικές για το Tales From The Cosmonaut και την ηχητική του ποικιλία doom αιχμές και πότε υφαίνει μαγευτικά leads κι εθιστικά solos ποτισμένα με αχνά desert αρώματα, μαρτυρώντας έτσι την υφέρπουσα του heavy ψυχεδέλεια.

 

Δυναμικά είναι τα σπιρτόζικα τύμπανα στο Tales From The Cosmonaut, που προσφέρουν σπιρτάδα παραδοσιακής blues υφής με το ηλεκτρισμένο τους groove, ενώ βάθος και όγκο στο τελικό σύνολο χαρίζει το μπάσο των DSW, που συνθέτει ένα μεστό rythm section με τα ντραμς και αναδεικνύουν αμφότερα τα παχύρρευστα doom και prog ψήγματα του stoner ύφους τους.

 

Φυσαρμόνικα και διακριτικά samples προδίδουν υπέροχα τις retro ανησυχίες των DSW και συμβάλουν συνάμα σημαντικά στην ομαλή ροή του Tales From The Cosmonaut, το οποίο μας ταξιδεύει σε φρέσκα και δροσερά stoner ηχοτοπία πασπαλισμένα άλλοτε με blues πυρίτιδα κι άλλοτε με desert λάσπες, που φανερώνουν doom τσαγανό κι άπλετο heavy rock μεράκι. Έξοχο.

 

DSW: Facebook

Acid Cosmonaut Records: Official Blog

 

Kaasibal - The Void Nightmare

 

Πριν από έναν χρόνο σχηματίστηκαν στο Μεξικό οι ανερχόμενοι Kaasibal, που πρόσφατα κυκλοφόρησαν την δεύτερη συνολικά δουλειά τους και πρώτη με full length μορφή υπό τον τίτλο The Void Nightmare, η οποία περιέχει 6 κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 43 λεπτών.

 

Ιδιαιτέρως δυναμική και αρκούντως διαυγής είναι η μεστή παραγωγή του εξόχως χορταστικού The Void Nightmare, που μαρτυρά την αγάπη των ταλαντούχων Kaasibal για το fuzz κι άκρως σκοτεινό είναι το φέρον occult πινελιές artwork του, που ταιριάζει γάντι στον σκιερό του ήχο.

 

Στίχοι με αχνές horror αποχρώσεις ενισχύουν σημαντικά το occult rock στοιχείο των Kaasibal, τα φωνητικά των οποίων διακρίνονται για το αχνό τους γρέζι κι ενισχύουν έτσι με το βραχνό τους πάθος τα επικά και παλαιάς κοπής doom στοιχεία του απολαυστικού The Void Nightmare.

 

Ογκώδες και άκρως σκανδαλιάρικο είναι το μπάσο των Kaasibal κι εξαιρετικά ρωμαλέα τα ντραμς τους, τα οποία προσφέρουν απλόχερα με περισσή μαεστρία γενναίες ποσότητες groove ενέργειας στο The Void Nightmare, αναδεικνύοντας έξοχα τα ισχνά του sludge ψήγματα.

 

Χειμαρρώδη κι αρκούντως μελωδικά είναι συνάμα τα riffs από την ατίθαση κιθάρα στο εξαίρετο The Void Nightmare, τα οποία μας ταξιδεύουν σε πολύχρωμα doom rock ηχοτοπία μες από την εγγενή και τραχιά stoner ιδιοσυγκρασία των Kaasibal, την οποία με δεξιοτεχνία μαρτυρούν.

 

Ηλεκτρισμένος λυρισμός διαπερνά τα μεθυστικά leads και τα δηλητηριώδη solos του εξόχως διασκεδαστικού The Void Nightmare, ενώ ειδικής μνείας αξίζουν θαρρώ και τα διακριτικά μα εξόχως σημαντικά για την ροή του samples, που έξυπνα τοποθετήθηκαν από τους Kaasibal.

 

Ζοφερής ομορφιάς occult rock ηχοχρώματα κι έντονες αβυσσαλέας sludge γοητείας doom metal πινελιές συνθέτουν εν πολλοίς το fuzz σκηνικό του The Void Nightmare, πάνω στο οποίο οι Kaasibal με περίσσιο heavy μεράκι ξεδιπλώνουν αψεγάδιαστα το έμφυτο τους stoner ταλέντο.

 

Ερεβώδεις και σχεδόν ανεπαίσθητες συνάμα sludge σκιές καλύπτουν σαν άλλο πέπλο τα occult ευωδίας stoner αρώματα των Kaasibal και αχνά σχεδόν διάφανα horror αισθητικής στολίδια κοσμούν υπέροχα το fuzz υφής doom ταμπεραμέντο του έξοχου The Void Nightmare. Τίμιο.

 

Kaasibal: Bandcamp / Facebook

 

Demonic Death Judge - Seaweed

 

Οχτώ χρόνια ζωής ως μπάντα συμπληρώνουν φέτος οι γεννημένοι το 2009 στην Φινλανδία και ανερχόμενοι σταθερά Demonic Death Judge, που απαρτίζονται από τους Jaako Heinonen στην φωνή, Toni Raukola στην κιθάρα, Eetu Lehtinen στο μπάσο και Lauri Pikka στα ντραμς, οι οποίοι τούτες τις μέρες κυκλοφορούν σε συνεργασία με την ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρία Suicide Records το δυνατό Seaweed, που αποτελεί τον τρίτο τους full length μορφής δίσκο.

 

Σαράντα πέντε λεπτά διαρκούν συνολικά τα οχτώ κομμάτια, που περιέχει το άκρως χορταστικό Seaweed, το οποίο διακρίνεται για την αψεγάδιαστη κι εξαιρετικά δυναμική παραγωγή του, που με την τέλεια ισορροπία της μεταξύ fuzz διαύγειας και heavy βρωμιάς ενισχύει την οργανική rock και τραχιά metal νοοτροπία των Demonic Death Judge και ξεχωρίζει για το σκοτεινό και γεμάτο χρώματα συνάμα artwork του, το οποίο ταιριάζει γάντι με την σκαιή κι ερεβώδη του μουσική.

 

Ακραία φωνητικά σχιστής brutal υφής πασπαλίζουν άλλοτε με black metal υφής σκιές το τελικό μουσικό σύνολο κι άλλοτε ενισχύουν τα ήδη σημαντικά sludge στοιχεία του εξαίρετου Seaweed με την ορμητική τους χροιά, ενώ η δηλητηριώδης κιθάρα των Demonic Death Judge πλέκει συνεχώς πελώρια riffs και υφαίνει μεθυστικά solos και leads, πότε σε κοφτερά stoner ηχοτοπία, που ζέχνουν heavy αλητεία και πότε σε σκληρό doom rock μοτίβο αλλοτινών ηχητικών εποχών.

 

Με περισσή μαεστρία κρατούν αριστοτεχνικά τα δυναμικά ντραμς των Demonic Death Judge τα μπόσικα του νέου τους άκρως διασκεδαστικού πονήματος, το οποίο διανθίζουν συγχρόνως με γενναίες ποσότητες groove αδρεναλίνης, συμβάλλοντας έτσι σημαντικά στην ομαλή ροή του, ενώ το μεστό τους μπάσο με το ανίερο rock ταμπεραμέντο και το ακραίο του metal τσαγανό, χαρίζει βάθος κι όγκο στο νοσηρά όμορφο Seaweed και το καθιστά έτσι άκρως απολαυστικό.

 

Εναλλακτικής metal ομορφιάς μελωδίες κι αιχμηροί rock κι αρκούντως heavy ρυθμοί αρμονικά συνυπάρχουν στο περιπετειώδες Seaweed, το οποίο με οδηγό τον συνθετικό οίστρο και την εκτελεστική ικανότητα των άκρως ταλαντούχων Demonic Death Judge μας ταξιδεύει με τα βαλτώδη του doom ηχοχρώματα και τις χειμαρρώδεις του και θηριώδους εκτοπίσματος stoner αποχρώσεις σε ιδιαιτέρως μεθυστικά sludge σοκάκια extreme και υπέρβαρης fuzz λυρικότητας.

 

Φαρμακερό είναι το τρίτο άλμπουμ από τους εξαίρετους Demonic Death Judge, καθώς το αβυσσαλέα γοητευτικό και νοσηρά όμορφο Seaweed μας βυθίζει σε θάλασσες ελώδους doom ομορφιάς και μας παρασέρνει στο μανιασμένο του διάβα στα βάθη ανήλιαγων stoner ωκεανών, εκεί όπου τα extreme στοιχεία του heavy ήχου βασανίζουν στοργικά rock ρινίσματα και metal ψήγματα προσφέροντας μας με περίσσιο μεράκι το απαύγασμα της sludge μαγείας. Υπέροχο.

 

Demonic Death Judge: Blog / Facebook

Suicide Records: Official Website

 

Doom Charts - Best Of 2016

 

Όπως και πέρσι έτσι και φέτος η εκλεκτή παρέα πίσω από την σελίδα των Doom Charts, που ξεκίνησε πριν από κάμποσο καιρό από τον Lucas με σκοπό να φωτίσει τα τεκταινόμενα στα βαριά κι ανήλιαγα rock σοκάκια δίνοντας βήμα σε νέες κι άβγαλτες και παρουσιάζοντας τις νέες δουλειές από ήδη φτασμένες μπάντες του underground κι όχι μόνο χώρου και η οποία συνεχώς εμπλουτίζεται με νέα πρόσωπα, μέλος της οποίας έχω την τιμή να αποτελώ από το ξεκίνημα της, αποχαιρέτησε το 2016 με την δική της χορταστική κι ενδιαφέρουσα λίστα με τις πλέον απολαυστικές και διασκεδαστικές heavy κυκλοφορίες της περασμένης χρονιάς. Ρίξτε μια ματιά:

 

Doom Charts: Best Of 2016