Οι πληροφορίες σχετικά με τους 1000 Funerals -μια μπάντα, δημιουργημένη το 2005 στην Τεχεράνη του Ιράν, είναι λιγοστές. Η χρονιά της δημιουργίας τους ήταν μέχρι πριν λίγους μήνες, η μοναδική χρονιά που δραστηριοποιήθηκαν μουσικά, κι αυτό -σύμφωνα με τα όσα μπόρεσα να αλιεύσω στο διαδίκτυο, οφείλεται στο ότι η κοπέλα που τους δημιούργησε, παντρεύτηκε την ίδια χρονιά, κι ο σύζυγος της μάλλον δεν έβλεπε με θετικό μάτι τις καλλιτεχνικές της ανησυχίες. Έτσι, αμέσως μετά την κυκλοφορία του -πολύ καλού, DIY ντεμπούτου δίσκου, Portrait Of A Dream, η μπάντα διαλύθηκε.
Πριν από περίπου ένα χρόνο, ο άνθρωπος που είχε βοηθήσει την προαναφερθείσα κοπέλα να βγάλει προς τα έξω τη μουσική της, αποφάσισε να επαναδραστηριοποιήσει το συγκρότημα. Βρήκε λοιπόν ακόμη ένα άτομο και αμέσως ξεκίνησε την δουλειά για την δεύτερη κυκλοφορία της μπάντας, η οποία τελικά κυκλοφόρησε πριν λίγους μήνες μέσω μιας σχετικά μικρής και νεότευκτης δισκογραφικής, της Silent Time Noise Records. Ο δίσκος τιτλοφορείται Butterfly Decadence και διαρκεί περίπου 40 λεπτά ενώ, περιέχει 6 τραγούδια -ένα εκ των οποίων, αποτελεί διασκευή σε κομμάτι των Φιλανδών Shape Of Despair.
Ηχητικά, η μπάντα κινείται στον ζοφερό χώρο του funeral doom/death metal. Οι συνθέσεις είναι ως επί το πλείστον μεγάλης διάρκειας και αργόσυρτες: ότι πρέπει για τους φανς του είδους. Δεν είναι ιδιαίτερα πολύπλοκες, αλλά είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσες. Τα φωνητικά -είτε καθαρά, είτε brutal, είναι σε πολύ καλό επίπεδο, το μπάσο και τα ντραμς, συνοδεύουν με χαρακτηριστική ευκολία και απόλυτη επιτυχία, τα καταθλιπτικά riffs της κιθάρας, αλλά τελικά, τα πλήκτρα είναι αυτά που κλέβουν την παράσταση, μιας και η χρήση τους είναι εντυπωσιακή -αν όχι υποδειγματική.
Το εξώφυλλο, αλλά και το γενικότερο artwork του δίσκου, παρά την λιτότητα τους, καταφέρνουν να σε βάλουν στο ηχητικό κλίμα του άλμπουμ ενώ, οι στίχοι έχουν ως βασικό θέμα την αγάπη -αλλά όχι τον έρωτα. Είναι ιδιαίτερα εκφραστικοί κι έχω την εντύπωση πως οι λέξεις χρησιμοποιούνται με έξυπνο τρόπο καθώς, διακρίνω μια υφέρπουσα αλληγορία σε πολλές από αυτές -τσεκάρετε τους στίχους του ομώνυμου κομματιού και θα καταλάβετε τι εννοώ, ενώ, εκφράζουν συναισθήματα ωμά και ιδιαιτέρως έντονα όπως η απογοήτευση, η πικρία και η μοναξιά.
Οι 1000 Funerals επανήλθαν δυναμικά στο προσκήνιο -μετά την σχεδόν 5ετή απουσία τους, κι ελπίζω να μείνουν για αρκετό καιρό κοντά μας αυτή τη φορά, μιας και φαίνεται ότι έχουν μπόλικες δυνατότητες για ποιοτικά πράγματα ενώ, το ταλέντο τους περισσεύει. Βέβαια, η χώρα καταγωγής τους ίσως αποτελέσει τροχοπέδη για την πορεία τους στα μουσικά δρώμενα, αλλά όπως φαίνεται, η μπάντα πάρα τις όποιες δυσκολίες αντιμετώπισε, κατάφερε και επαναδραστηριοποιήθηκε τελικά, και μάλιστα το έκανε και με δυναμικό τρόπο, αφού το Butterfly Decadence, στέκεται στο ίδιο -πολύ υψηλό, επίπεδο, με τον προκάτοχο του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου