Σάββατο 3 Μαρτίου Θεσσαλονίκη
Ένα κρύο Σαββατιάτικο βράδυ, που θα είχε έξοδο για μπυροποσίες αν δεν ήταν το live των αγαπημένων Σουηδών. H αλήθεια είναι πως προσωπικά το περίμενα πολύ αυτό το live. Η άποψη μου για το τελευταίο τους "Heritage" άριστη και ως λογικό απότοκο ήταν ότι θα ακούσουμε αρκετά κομμάτια από αυτό. Για να μπορώ να είμαι όσο πιο αντικειμενικός γίνεται θα πρέπει να μιλήσω για το προσωπικό παρελθόν με την μπάντα. Σχετικά μικρό θα έλεγα, αλλά έφτασε για να γίνουν οι Opeth μια από τις αγαπημένες μου μπάντες. Δυστυχώς, δεν είχα εμβαθύνει σε ολόκληρη την δισκογραφία της μπάντας, αν και μετά από λίγα δείγματα με στιγμάτισε. Άλλο live τους δεν είχα δει οπότε περίμενα πως και πως αυτό το βράδυ.
Στις 8.30 περίπου έφτασα στο Block 33. Η διέλευση στον χώρο για την ώρα ήταν μικρή. Ευτυχώς, με την ώρα, που περνούσε, γέμισε από κόσμο ώστε να μην έχουμε έναν άδειο χώρο. Για κάποιο λόγο, που δεν ξέρω, support μπάντα/ες δεν υπήρχαν και όπως αναγραφόταν στον εισιτήριο "Show Starts:21.30". Οι πρώτες διαφωνίες με την παρέα δεν άργησαν να έρθουν για το πότε θα βγει η μπάντα. Ευτυχώς, στο ραντεβού τους με το κοινό ήταν "Άγγλοι". Στις 9.30 τα φώτα σβήνουν και το κοινό αρχίζει να ζητοκραυγάζει και οι Σουηδοί με τον Mikael Akerfeldt για πρωτοστάτη βγαίνουν επί σκηνής. O Akerfeldt χωρίς μούσι και μόνο με μουστάκι θύμιζε πολύ έντονα τον μεγάλο Frank Zappa. Και χωρίς πολλά πολλά το intro riff του "The Devil's Orchard" άρχιζε να βγαίνει από ηχεία και ενισχυτές. Η συνέχεια δόθηκε με το "I feel the dark". Το κοινό έδειξε μια ιδιαίτερη αγάπη και για τα τραγούδια του νέου δίσκου παρότι έφυγαν από την μέχρι τώρα μουσική δομή και γραμμή της μπάντας και πήγαν στο Prog Rock ήχο που αγαπάει ιδιαίτερα ο Akerfeldt. Η σέτλιστ συνέχισε και πιο δυναμικά με κομμάτια από το Still Life, το Damnation, το Blackwater Park και το Deliverance θυμίζοντας στο κοινό και την πιο σκληρή εκδοχή της μπάντας, που όλοι αγαπάνε, αυτή με τα growl φωνητικά και τις μελωδικές συνθέσεις. Μεγάλο αποκορύφωμα το "Deliverance" στο τέλος με το οποίο και μας αποχαιρέτησαν.
Ο Akerfeldt έδειξε, πως είναι frontman από τους λίγους, αφού ήταν άψογος καθόλη την διάρκεια του live (όπως και η υπόλοιπη μπάντα άλλωστε) και ανάμεσα σε κάθε τραγούδι έλεγε "Thank You" και έδειχνε, πως το εννοεί και δεν το λέει "πλαστικά". Δήλωσε την αγάπη του για την χώρα μας και πως είναι η αγαπημένη του για να έρχεται διακοπές, όπως και ότι του άρεσε πολύ η Θεσσαλονίκη. Επίσης, με αστείρευτο χιούμορ μας έκανε να γελάσουμε και να διασκεδάσουμε με τις μικρές του ιστορίες. Πιο συγκεκριμένα, μας είπε για την αγάπη τους για τους Manowar και πως θεωρεί έναν μεγάλο rockstar τον Joey DeMaio όπως επίσης και για το κοινό τους live στην Φιλανδία, όπου ο DeMaio του δάνεισε την τουαλέτα του με αποτέλεσμα να βρίσκουν τον Akerfeldt μέσα. Μίλησε για την μεγάλη του αγάπη το Prog Rock και πως αυτό ήταν η κύρια επιρροή του για τον νέο δίσκο, την αγάπη αυτού και του Martin Mendez για τον Ronnie James Dio και πως έγραψαν για αυτόν το "Slither", την αγάπη για το Hard Rock των 70's και 80's. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε όταν μας είπε, πως ένα από τα αγαπημένα του συγκροτήματα είναι οι δικοί μας Socrates, όπως και επίσης και για το μεγάλο του είδωλο, Ντέμη Ρούσο και το άγχος, που θα έχει αν τον συναντήσει και για το πόσο μεγάλη μουσική ιδιοφυΐα είναι ο Βαγγέλης Παπαθανασίου. Οι θανατηφόρες ατάκες δεν έλειπαν επίσης, όπως και ο λόγος χαράς του Martin Mendez, διότι επιτέλους βρήκε έναν τριχωτό μασέρ 350 κιλών για να του κάνει μασάζ.
Σετλιστ 1,5 ώρας και με ευχάριστα διαλειμματάκια με μπόλικο χιούμορ και γέλιο, ενώ τα 30 ευρώ, που σκάσαμε, δεν πήγαν χαμένα για κανένα λόγο. Μουσικά και εμφανισιακά άριστοι, δώσανε τον παλμό τους στους Θεσσαλονικείς, που ήταν εκστασιασμένοι με το αποτέλεσμα. Ο ήχος πολύ καλός και η φιλοξενία από το Block 33 άριστη. Υπήρξαν κάποια προβλήματα με το merchadnise από ότι έμαθα, που φυσικά θα μπορούσαν να λείπουν. Η μπύρα κόστιζε 5 ευρώ και το ποτό 7, ενώ η πρόσβαση στον χώρο εύκολη.
Μετά το live οι Opeth ανέβηκαν πολύ παραπάνω στα μάτια μου. Τίμιοι στα λεφτά, που έδωσε ο κόσμος και έδειχναν να λατρεύουν αυτό που κάνουν, έχοντας μεγάλο πάθος και δυναμισμό. Φοβερό live από κάθε άποψη. Προσωπικά, περιμένω με ανυπομονησία την επόμενη τους επίσκεψη στην Θεσσαλονίκη. Όσοι δεν πήγαν έχασαν...
Setlist:
1. The Devil's Orchard
2. I feel the dark
3. Face of Melinda
4. Slither
5. Credence
6. To Rid the Disease
7. Folklore
8. Heir Apparent
9. The Great Conjuration
10. The Drapery Falls
Encore:
11. Deliverance
1. The Devil's Orchard
2. I feel the dark
3. Face of Melinda
4. Slither
5. Credence
6. To Rid the Disease
7. Folklore
8. Heir Apparent
9. The Great Conjuration
10. The Drapery Falls
Encore:
11. Deliverance
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου