Bitchcraft

Τον Δεκέμβριο του 2011 σχηματίστηκαν οι Bitchcraft, που προέρχονται από την Πολωνία και οι οποίοι στα μέσα του περασμένου Δεκεμβρίου, κυκλοφόρησαν την δεύτερη και ομώνυμη δουλειά τους, που αποτελείται από τέσσερα κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου τριάντα δύο λεπτών.

Η εν λόγω μπάντα αποτελείται από την Julka στην φωνή, τους Daniel και Baton στις κιθάρες, τον Sledziu στο μπάσο και τον Larva στα ντραμς, όλοι εκ των οποίων σε τούτο το πολύ καλό άκουσμα δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό, χαρίζοντας μας έτσι μερικές μεθυστικές doom στιγμές.

Οι πνιγμένες στο fuzz κιθάρες των Bitchcraft, σκαρώνουν riffs σε ένα τεμπέλικο doom μοτίβο, το οποίο διανθίζεται από leads και solos σε παρόμοιο ύφος, ενώ τα έντονα stoner στοιχεία της μουσικής τους, πηγάζουν από το παραμορφωμένο μπάσο, που γεμίζει εξαίσια τον ήχο τους.

Τα φωνητικά στο Bitchcraft, που ερμηνεύουν occult ιστορίες ιδωμένες μέσα από ένα οπιούχο πρίσμα, μας υπνωτίζουν με τη βαθιά κι αισθαντική τους χροιά, ενώ τα άκρως δυναμικά ντραμς, κρατούν μαεστρικά τα μπόσικα και προσφέρουν άπλετο groove στο τελικό ηχητικό αποτέλεσμα.

Η παραγωγή του Bitchcraft είναι πυκνή και αρκούντως βρώμικη, όμως παρόλα αυτά, όλα τα μουσικά όργανα διαθέτουν την απαραίτητη διαύγεια, ενώ η μουντή υφή της, αναδεικνύει τον τοξικό stoner χαρακτήρα του κι απογειώνει συνάμα τα παραισθησιογόνα doom αρώματα του.

Ο ήχος τούτης της ανερχόμενης μπάντας διακρίνεται για την αγάπη του στον παλιακό doom ήχο και για το φλερτ του με τα πρωτόγονα stoner ηχοτοπία, που όμως οι Bitchcraft πετυχαίνουν να ενσωματώσουν σωστά στον ήχο τους, δίνοντας μας ένα εξόχως χορταστικό heavy rock δίσκο.

Αν λοιπόν ψάχνετε κάτι υπέρ του δέοντος heavy και συγχρόνως μπαρουτοκαπνισμένο, τότε το νέο πόνημα των Bitchcraft, θαρρώ πως είναι από τις καλύτερες επιλογές σας, καθώς διαθέτει την δική του προσωπικότητα, ενώ συνδυάζει παράλληλα τα κλασικά στοιχεία του heavy ήχου.

Bitchcraft: Bandcamp / Facebook

Lizardia

Σχεδόν μια δεκαετία είναι μαζί μας οι προερχόμενοι από τον Βόλο κι ελπιδοφόροι, Lizardia, οι οποίοι στις αρχές του έτους έβαλαν τέλος ύστερα από πολύ επιμονή κι υπομονή στην πολυετή αναμονή για την παρθενική full length δουλειά τους, που τυγχάνει να είναι κι ομώνυμη και η οποία αποτελείται από 10 κομμάτια συνολικής διάρκειας 58 λεπτών, την οποία έκαναν διαθέσιμη για ακρόαση κι αγορά σε digital προς το παρόν μορφή από την σελίδα τους στο bandcamp.

Ο περί ου ο λόγος έξοχος δίσκος, που δεν θα αργήσει να κυκλοφορήσει και σε φυσικές κόπιες, διακρίνεται για την δυναμική των κομματιών του, αλλά και για την αψεγάδιαστη παραγωγή του, η οποία πραγματικά απογειώνει τα ήδη εκρηκτικά κομμάτια των Lizardia, ενώ πλαισιώνεται από ένα υπέροχο artwork, που ταιριάζει υπέροχα, τόσο με την ατίθαση και γεμάτη εκπλήξεις μουσική του, όσο και με τους στίχους του, οι οποίοι αποτελούν ένα μείγμα από βιώματα και φαντασία.

Η κιθάρα του Jeje σκαρώνει σπιντάντα riffs σε καθαρό stoner μοτίβο και υφαίνει χαοτικά doom ηχοτοπία διανθισμένα με αχνές ψυχεδελικές πινελιές, που συντροφεύουν φανταστικά τα γαλήνια περάσματα της ακουστικής κιθάρας, τα οποία προσφέρουν εθιστικές μελωδίες απλόχερα, ενώ το πνεύμα του Gary στο μεστό μπάσο, στολίζει με γενναίες ποσότητες fuzz το εξαίσιο Lizardia, το οποίο μαρτυρά με κάθε του νότα, περίσσιο συνθετικό ταλέντο, μα κι εκτελεστική δεινότητα.

Το σπιρτόζικο ταμπεραμέντο του Lizardia ενισχύεται από τα παθιασμένα κι ευωδιάζοντα αλκοόλ φωνητικά του Bluff, που ξεχειλίζουν γρέζι και προσφέρουν μια άκρως κολακευτική για το τελικό ηχητικό αποτέλεσμα δόση αλητείας σε αυτό, ενώ ο πωρωμένος Pijo, πλημμυρίζει με αχαλίνωτες ποσότητες groove το εκπληκτικό Lizardia, καθώς τα δυναμικά του χτυπήματα στα ντραμς, εκτός από φρεσκάδα του προσδίδουν και μια γεμάτη ενέργεια αίσθηση αδρεναλίνης, που ξεσηκώνει.

Heavy μελωδίες εναλλάσσονται με γοργούς ρυθμούς κι ελίσσονται ανάμεσα σε ένα εθιστικό mid τέμπο και σε ένα ευωδιάζον πυρίτιδα υψηλό κι ακροβατούν με μπόλικη μαεστρία ανάμεσα στον αγνό και γεμάτο τσαγανό stoner χαρακτήρα των Lizardia και στις αρκετές doom αναφορές τους, ενώ η ψυχεδελική προσέγγιση του heavy rock ήχου από μέρους τους, καθιστά τον ομώνυμο δίσκο τους, ως ένα από τα πλέον χορταστικά κι απολαυστικά, heavy ακούσματα της χρονιάς.

Εν ολίγοις, οι πολλά υποσχόμενοι κι ανερχόμενοι Lizardia, μας παρουσιάζουν με τον εξαιρετικό δίσκο τους, την πεμπτουσία του σύγχρονου heavy rock ήχου, καθώς επιτυγχάνουν απόλυτα να χαλιναγωγήσουν τις μπόλικες επιρροές τους και να προσφέρουν έτσι στον αγαπημένο μας και λίγο κορεσμένο εσχάτως heavy ήχο, μια εξαιρετικά δυναμική ώθηση, που πηγάζει από τούτο το φρέσκο άκουσμα. Το απαύγασμα της heavy rock καύλας έχει πλέον όνομα: Lizardia. Εύγε.

Lizardia: Bandcamp / Facebook

 

Mammoth Storm - Rite Of Ascension

Το 2012 σχηματίστηκαν οι ανερχόμενοι Mammoth Storm, που προέρχονται από την Σουηδία κι απαρτίζονται από τον Daniel στα φωνητικά και στο μπάσο, τον Emil σε όργανο και ντραμς και τον Christer στην κιθάρα. Τούτη η ταλαντούχα μπάντα από την Σκανδιναβία κυκλοφόρησε τις πρώτες ημέρες του τρέχοντος Γενάρη την δεύτερη δουλειά της με τίτλο Rite Of Ascension, την οποία μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα της στο bandcamp με όποια τιμή εσείς ορίσετε.

 

Το εν λόγω άκουσμα, που έχει την μορφή Ep, αποτελείται από μόλις δυο κομμάτια η συνολική διάρκεια των οποίων αγγίζει τα 25 λεπτά και ξεχωρίζει για την εξαιρετική της παραγωγή, που αναδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο την βρωμιά στα μουσικά όργανα των Mammoth Storm, ενώ προσφέρει στις συνθέσεις του Rite Of Ascension μια αρκούντως διαυγή και τραχιά υφή, που τις καθιστά εξόχως απολαυστικές και συγχρόνως απογειώνει τον μονολιθικό χαρακτήρα τους.

 

Η κιθάρα υφαίνει θεόρατα κι αργόσυρτα riffs σε αγνό doom μοτίβο, τα οποία διανθίζει με solos και leads, που έχουν κάτι από την βάναυση ομορφιά του funeral ήχου, ενώ το μπάσο ξεχειλίζει fuzz και βοηθά τα μέγιστα την μουσική των Mammoth Storm να αποκτήσει το τερατώδες της εκτόπισμα, το οποίο λαμβάνει απειλητικές διαστάσεις από τα τρομακτικής δυναμικής χτυπήματα των ντραμς κι από τα τραχιά φωνητικά, που ταιριάζουν γάντι στο τελικό ηχητικό αποτέλεσμα.

 

Η μουσική των ελπιδοφόρων Mammoth Storm είναι ένα συμπαγές ηχητικό κράμα από ανίερα doom ηχοχρώματα κι έντονες stoner πινελιές, τις όποιες διαπερνά μια σχεδόν ανεπαίσθητη sludge αύρα, που πλαισιώνει υπέροχα τις αχνές drone αναφορές, που σέρνονται αργά στις λασπουριές του Rite Of Ascension, το οποίο φιλοξενεί στην θερμή κι ακάνθινη αγκαλιά του κάμποσες υπέρ του δέοντος heavy μελωδίες, που ευωδιάζουν μελαγχολική doom/death σαπίλα.

 

Εν ολίγοις, εδώ πρόκειται περί μιας πάρα πολλά υποσχόμενης μπάντας, που σε συνέχεια του περσινού της εκπληκτικού demo, κυκλοφορεί μια ακόμη αξιόλογη κυκλοφορία, το φανταστικό Rite Of Ascension, που έχει όλα εκείνα τα στοιχεία, τα οποία χρειάζεται για να κλέψει τις καρδιές των απανταχού φίλων του doom ήχου, αλλά και για να δώσει στους Mammoth Storm την απαραίτητη ώθηση για να συνεχίσουν ακόμη πιο δυναμικά την ανοδική τους πορεία. Kudos.

Mammoth Storm: Bandcamp / Facebook

 

Ethereal Riffian - Aeonian

Το 2010 σχηματίστηκαν οι προερχόμενοι από το Κίεβο της Ουκρανίας, Ethereal Riffian, που πριν δυο χρόνια είχαν εντυπωσιάσει με το ντεμπούτο τους και οι οποίοι επανέρχονται τούτες τις μέρες εξόχως δυναμικά στο heavy προσκήνιο με την δεύτερη full length δουλειά τους, Aeonian, η οποία μαρτυρά την μουσική πρόοδο και την ευρεία καλλιτεχνική εξέλιξη την δημιουργών της, που διάλεξαν για συνοδευτικό της, ένα επεξηγηματικό βιβλίο για το φιλοσοφημένο της concept.

Η αφοσίωση των Ethereal Riffian στην αναζήτηση της πνευματικής αλήθειας δεν γνωρίζει σύνορα σε καμία θρησκεία, σε κανένα φιλοσοφικό ρεύμα και σε καμιά επιστημονική πράξη και αυτό γίνεται εύκολα αντιληπτό από την γραπτή πλευρά της μπάντας στο αποτελούμενο από 4 κομμάτια συνολικής διάρκειας 44 λεπτών Aeonian, το οποίο ξεχωρίζει για την αψεγάδιαστη παραγωγή του, που απογειώνει τις συνθέσεις του με την διαυγή κι ογκώδη δυναμικής της.

Ο Val Kornev με την ρυθμική του κιθάρα δημιουργεί υπέρ του δέοντος heavy και με έντονα progressive στοιχεία riffs, τα οποία ντύνει επιτυχώς με τα φέροντα southern αύρα και μεθυστικά ψυχεδελικά rock αρώματα leads και solos της, η ατίθαση lead κιθάρα του Max Yuhimenko, ενώ το μεστό μπάσο του Alexander Kornev προσφέρει άπλετο βάθος, αλλά και περίσσιο όγκο στις διανθισμένες από τα ανατολίτικου αρώματος tribal ντραμς του Nikita Shiponskoi, συνθέσεις.

Οι ηχητικές πινελιές από τους guest μουσικούς σε όργανα όπως τα djembe, φλάουτο και τσέλο, που ακούγονται στο Aeonian, κάθε άλλο παρά αμελητέες είναι για το ήδη αρκούντως πλούσιο τελικό ηχητικό αποτέλεσμα, στο οποίο προσδίδουν μια σαγηνευτική αέρινη αίσθηση, που δίνει ένα έξτρα ηχόχρωμα στις εκπνέουσες καπνό ψαλμωδίες και τα ελάχιστα πνιχτά ουρλιαχτά, που ο γέρος σαμάνος στα φωνητικά ξερνάει πάνω από την οπιούχα φωτιά του, που ολοένα θεριεύει.

Δεν είναι μικρές οι fuzz ποσότητες στο εκρηκτικό Aeonian, όπως και το groove εδώ συναντάται σε γενναίες δόσεις, που σε τούτο το εξαίσιο από κάθε άποψη heavy άκουσμα, πλαισιώνονται με doom στοιχεία βαπτισμένα σε δηλητηριώδης υδρατμούς κι από ψυχεδελικά stoner ηχοχρώματα, που θυμίζουν ηχητικό καλειδοσκόπιο, ενώ δεν είναι λίγα και τα progressive στοιχεία, με τα οποία οι εξόχως ταλαντούχοι Ethereal Riffian, καλύπτουν εντέχνως τις αχνές metal επιρροές τους.

Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια σε κάποιες περιπτώσεις κι αυτό εδώ το εκπληκτικό άκουσμα είναι μια από αυτές, καθώς όσο πιο πολύ μιλάει κάποιος για αυτό, τόσο περισσότερο κλέβει από την απαράμιλλη μαγεία του, οπότε εάν ψάχνετε για ένα περιπετειώδες ηχητικό ταξίδι στα αχαλίνωτα heavy ηχοτοπία της ψυχεδέλειας, τότε δεν υπάρχει καλύτερη επιλογή από τον αιθέριο heavy οργασμό με τίτλο Aeonian των πολλά υποσχόμενων Ethereal Riffian. Μουσική πανδαισία.

Ethereal Riffian: Official Website / Facebook
 

Wizard Union - Smoking Coffins

Κάπου μες το 2012 σχηματίστηκαν οι προερχόμενοι από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, Wizard Union, οι οποίοι απαρτίζονται από τον Samir σε κιθάρα και φωνή, τον Aaron στο μπάσο και στα ντραμς τον Larry, όλοι εκ των οποίων είναι ταλαντούχοι μουσικοί και λάτρεις του ευρύτερου doom ήχου, μιας και οι συνθέσεις της πρώτης μίνι κυκλοφορία τους, την οποία και διαθέτουν προς δωρεάν download από την σελίδα τους στο bandcamp, είναι χορταστικά heavy.

Το περί ου ο λόγος, Smoking Coffins, αποτελείται από 6 κομμάτια συνολικής διάρκειας 24 λεπτών και ξεχωρίζει για τον αυθορμητισμό και τον αγνό doom χαρακτήρα του, που διανθίζεται από rock νοοτροπία και sludge καλούδια κι όλα αυτά τα πλαισιώνει με γενναίες ποσότητες fuzz, που σε συνδυασμό με το αχαλίνωτο groove των συνθέσεων του, καθιστούν το εν λόγω heavy άκουσμα, εξόχως απολαυστικό για τους λάτρεις του heavy ήχου, αλλά και της rock μουσικής.

Στιβαρά riffs σε doom rock μοτίβο ξεπηδούν από τις τραχιές χορδές της κιθάρας και γεμίζουν με αδρεναλίνη το Smoking Coffins, το οποίο διαθέτει πολύ δυναμικά ντραμς, που προσφέρουν groove στις ατίθασες συνθέσεις του και δεν διστάζουν να αναλάβουν και τα ηχητικά τους ηνία, όταν κρίνουν ότι αυτό απαιτείται να κάνουν, ενώ το πνιγμένο στο fuzz μπάσο κυριαρχεί στον ήχο των Wizard Union με την πληθωρική παρουσία του στο καπνογόνο τελικό ηχητικό αποτέλεσμα.

Τα φωνητικά ξεχειλίζουν γρέζι και ταιριάζουν γάντι στον ήχο του Smoking Coffins, το οποίο δεν διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας, μα ευτυχώς για όλους μας, διαθέτει μπόλικη κι ανόθευτη αγάπη για την heavy μουσική, στην οποία προσδίδει ακόμη ένα σημαντικό λιθαράκι φρεσκάδας με τις γεμάτες ενέργεια συνθέσεις του, ενώ θαρρώ, πως τούτο το πολύ καλό πρώτο δείγμα από τους Wizard Union, αποτελεί ένα εξαιρετικό ενέχυρο για το μέλλον τους. Πρώτης τάξεως doom rock.

Wizard Union: Bandcamp / Facebook

Hail Spirit Noir - Oi Magoi

Το 2010 στην Θεσσαλονίκη σχηματίστηκαν οι ανερχόμενοι Hail Spirit Noir, που κυκλοφορούν τούτες τις μέρες μέσω της ιταλικής Code666 Records την δεύτερη full length δουλειά τους, με τίτλο: Oi Magoi. Ο εν λόγω δίσκος αποτελείται από 7 κομμάτια συνολικής διάρκειας 49 λεπτών περίπου κι αποδεικνύει με εύγλωττο τρόπο μέσω των εξαιρετικών του συνθέσεων, πως το προ διετίας ντεμπούτο τους δεν ήταν πυροτέχνημα, μα πυκνή φλόγα, που συνεχίζει να θεριεύει.

 

Ο Δημήτρης σε μπάσο κι ακουστικές κιθάρες, ο Χάρης στα πλήκτρα κι ο Θεοχάρης σε κιθάρες και φωνητικά, που αποτελούν τον πυρήνα τούτης της τρομακτικά ταλαντούχας μπάντας, κάνουν για ακόμη μια φορά εκπληκτική δουλειά σε συνεργασία με τους session μουσικούς, που τους βοήθησαν για την ηχογράφηση του Oi Magoi, καθώς μας προσφέρουν απλόχερα έναν ηχητικό οργασμό, που συνδυάζει άψογα μερικά φαινομενικά αλλοπρόσαλλα μεταξύ τους μουσικά είδη.

 

Η ηχητική βάση των Hail Spirit Noir αποτελείται από progressive μελωδίες αλλοτινών ηχητικών εποχών, που τούτοι εδώ οι πολλά υποσχόμενοι τύποι διανθίζουν επιτυχώς με γενναίες δόσεις ανίερου black metal, αλλά και με μπόλικη rock ψυχεδέλεια, απογειώνοντας έτσι το Oi Magoi, το οποίο πλαισιώνεται από ένα υπέροχο artwork κι από μια αψεγάδιαστη παραγωγή, που βοηθάει πολύ στην ανάδειξη του έμφυτου συνθετικού ταλέντου και της αστείρευτης έμπνευσής τους.

 

Οι διεστραμμένες μελωδίες των Hail Spirit Noir βασίζονται σε λυρικές prog rock φόρμες, που πηγάζουν από τις βαπτισμένες στην αγνή rock ψυχεδέλεια κιθάρες και συνοδεύονται από τις πολύχρωμες μελωδίες των παιχνιδιάρικων πλήκτρων, που τυλίγουν στην θερμή αγκαλιά τους, τόσο το μεστό μπάσο, όσο και τα ντραμς, που συνθέτουν ένα αρκετά δυναμικό rythm section, ενώ και τα ποικιλόμορφα φωνητικά ξεχωρίζουν για τη θεατρικότητα και το τεράστιο πάθος τους.

 

Τα brutal ουρλιαχτά εναλλάσσονται με καθαρά φωνητικά σε στυλ ψαλμωδίας δημιουργώντας έτσι ένα μυσταγωγικό occult ηχητικό μοτίβο, που συμπληρώνεται εξαίσια από τα ψυχεδελικά πλήκτρα και τις progressive κιθάρες, ενώ το μπάσο και τα ντραμς αναδεικνύουν την έντονη black πλευρά των Hail Spirit Noir με τον καλύτερο τρόπο, καθώς κρατούν με μαεστρία τα ηχητικά μπόσικα του δεύτερου πονήματος τους, το οποίο αποτελεί ένα άκουσμα παρανοϊκής ομορφιάς.

 

Δεν ξέρω αν το κατέστησα σαφές ως τώρα, αλλά αν δεν το έκανα, τότε θα πρέπει να γνωρίζετε, πως Oi Magoi από τους άκρως ελπιδοφόρους Hail Spirit Noir είναι ένας δίσκος μάλαμα, που ξεχειλίζει μουσική φαντασία και μαρτυρά συνθετική κι εκτελεστική δεινότητα και θαρρώ, πως θα αναδειχθεί σε έναν από τους καλύτερους δίσκους του 2014 και το λέω αυτό, ενώ είμαστε ακόμη στον Γενάρη, καθώς πιστεύω ότι οι εθιστικές του μελωδίες θα σας μαγέψουν. Κυριολεκτικά.

Hail Spirit Noir: Facebook

Code666 Records: Official Website

Indian - From All Purity

Το 2003 στο Σικάγο σχηματίστηκαν οι Indian, που κυκλοφορούν τούτες τις μέρες μέσω της Relapse Records την πέμπτη full length δουλειά τους και δεύτερη για λογαριασμό της, την οποία τιτλοφόρησαν: From All Purity. Ο εν λόγω δίσκος αποτελείται από 6 κομμάτια συνολικής διάρκειας 40 λεπτών και ξεχωρίζει για το βάρβαρο και μηδενιστικό ηχητικό του περιεχόμενο.

Η παραγωγή του δίσκου είναι τρομερή, ειδικά αν λάβουμε υπόψιν μας ότι η παραμόρφωση περισσεύει σε τούτο το άκουσμα, καθώς παρά τις γενναίες ποσότητες feedback και reverb του From All Purity, όλα τα μουσικά όργανα ακούγονται καθαρά, μιας και κανένα δεν υπερκαλύπτει το άλλο, ενώ είναι άξιο αναφοράς, πως σε τούτο το δίσκο, τα πάντα είναι πιο ακραία από ποτέ.

Οι κιθάρες των Indian δημιουργούν ένα απόκοσμο και βδελυρό ηχητικό πλαίσιο, που ξεχωρίζει για το μονότονο μέχρι αηδίας ύφος του, καθώς και για την αιχμηρότητα με την οποία έρπει προς τα βάθη της μουσικής κολάσεως, εκεί όπου συναντά το νοσηρό μπάσο, που μοιάζει με λεπρό μέθυσο, οι ξεσκισμένες σάρκες του οποίου σέρνονται σε οπιούχες λασπουριές γεμάτες αλάτι.

Τα στιβαρά χτυπήματα των ντραμς σείουν το έδαφος και μας δίνουν μια γεύση από το πως ακούγονται τα όνειρα όταν μετατρέπονται σε εφιάλτες κι αυτοκτονούν πηδώντας στο κενό από εκεί ψηλά όπου κατοικούσαν, ενώ τα τραχιά και σχιστά φωνητικά των Indian, που ξεχειλίζουν από μίσος για κάθε τι τριγύρω, τυλίγουν την απελπισία σε ένα δίχτυ από λύσσα κι απόγνωση.

Το αβυσσαλέο blackened doom των αγριεμένων Indian διανθίζεται από γενναίες ποσότητες noise σαπίλας στο From All Purity, μέσα στο οποίο υπάρχουν ακόμη κι extreme ηλεκτρονικά ψήγματα, ενώ η sludge οπτική της μπάντας στον black metal ήχο, προσδίδει στο καταχθόνιο κι αρρωστημένο doom υπόβαθρο της, μια αποκρουστική κι αιμοδιψή γοητεία, που καθηλώνει.

Εν ολίγοις, εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα πολύ δύσκολο άκουσμα, που όσοι κι όσες δεν δηλώνουν λάτρεις της extreme heavy μουσικής και των πολύ ακραίων ήχων γενικά, δεν ξέρω κατά πόσο θα το γουστάρουν, καθώς τον μουσικό βιασμό: From All Purity, που θεωρώ ως την καλύτερη δουλειά των Indian ως τώρα, χρειάζεται κότσια για να τον ακούσεις. Αντάρα κακιά.

Indian: Official Website / Facebook

Relapse Records: Official Website

 

Sklerotikz - The Last Generation - Η Γενεά Του Σιδήρου

Από την Θεσσαλονίκη προέρχονται οι γεννημένοι το 2005 Sklerotikz, που απαρτίζονται από ανθρώπους βαθιά πολιτικοποιημένους και με αξιοσημείωτη πορεία σε διάφορες underground μπάντες. Τον περασμένο Οκτώβρη τούτη η πειραματική μουσικά μπάντα κυκλοφόρησε την πρώτη της δουλειά με καθαρό diy χαρακτήρα, η οποία αποτελείται από 6 κομμάτια συνολικής διάρκειας 45 λεπτών και φέρει τον τίτλο: The Last Generation - Η Γενεά Του Σιδήρου.

Το εν λόγω άλμπουμ διακρίνεται για την αψεγάδιαστη και μεστή παραγωγή του, που προσφέρει περίσσιο όγκο κι αρκετή διαύγεια στις συνθέσεις των Sklerotikz, οι οποίες έχουν experimental υπόσταση, μιας κι αποτελούνται από διάφορα παρακλάδια, τόσο της heavy σκηνής, όσο και της extreme μουσικής γενικότερα. Ο κορμός τους αποτελείται από post ηχοτοπία, που οι Sklerotikz ντύνουν με black ηχοχρώματα, αχνά death ψήγματα, crust ρινίσματα και hardcore στοιχεία.

Το The Last Generation - Η Γενεά Του Σιδήρου είναι ένα instrumental άκουσμα, καθώς τη θέση των φωνητικών έχουν πάρει μερικά σωστά τοποθετημένα μέσα στις συνθέσεις samples, που βοηθούν σημαντικά στην εξαιρετική ροή του δίσκου, ενώ τούτος ο experimental γίγαντας ξεχωρίζει για την θερμή παρουσία των γαλήνιων μελωδιών από το μεστό τσέλο, που αποτελούν αντίβαρο στο καταιγιστικό ταμπεραμέντο, που πηγάζει από τις δύο κιθάρες των Sklerotikz.

Τα riffs είναι ιδιαιτέρως δυναμικά και τα leads παρουσιάζουν μια νοσηρή μελαγχολία, που σε συνδυασμό με τη σχεδόν νοσταλγική αύρα από το τσέλο, δημιουργούν ένα εξαιρετικό ηχητικό μοτίβο, πάνω στο οποίο το ατίθασο μπάσο εξαπολύει την ογκώδη επίθεση του, ενώ τα άκρως δυναμικά ντραμς, που συνθέτουν μαζί του ένα σχεδόν ισοπεδωτικό rythm section, προσφέρουν στην μουσική των Sklerotikz μια εξόχως κολακευτική για αυτή κι αιχμηρή, extreme metal υφή.

Το experimental θηρίο, που κυκλοφόρησαν οι Sklerotikz θαρρώ, πως είναι ότι πρέπει για live, ενώ έχω την εντύπωση, πως το πολύ καλά δεμένο μουσικά κι εκτελεστικά ντεμπούτο τους, θα αποτελέσει ένα εξαιρετικό άκουσμα για τους φίλους, τόσο της heavy μουσικής με πειραματική διάθεση, όσο και για εκείνους, που γουστάρουν extreme metal ακούσματα, καθώς οι συνθέσεις του The Last Generation - Η Γενεά Του Σιδήρου, περιέχουν μπόλικη ποιότητα για όλους.

Sklerotikz: Bandcamp / Facebook

Crystalised Rays Of A Frozen Sun [Gr]

Συνέντευξη με τους Solar Halos

 

Ο ντεμπούτο δίσκος των Solar Halos, που πρόκειται να κυκλοφορήσει στις 20 Ιανουαρίου από την Devouter Records είναι πραγματικά σαγηνευτικός και οι άκρως εθιστικές του μελωδίες, που έχουν κολλήσει εδώ και δυο μήνες στα καθημερινά μου ακούσματα, αποτέλεσαν έναν πολύ καλό λόγο για να ανταλλάξω μέσω email μερικές ερωταποκρίσεις με την Nora, βασική τραγουδίστρια και κιθαρίστρια τους, έτσι ώστε να μάθουμε λίγα παραπάνω πράγματα για αυτούς.

Γεια χαρά Solar Halos και καλή χρονιά! Πως είναι οι πρώτες μέρες του 2014 για εσάς?

Ευχαριστούμε, καλή χρονιά και σε εσένα! Μπήκε καλά η χρονιά, αφού καταφέραμε να γλιτώσουμε από την πολική δίνη και τις θύελλες της μέσα σε μια εβδομάδα.

Η μπάντα σχηματίστηκε πριν από δυο χρόνια περίπου, οπότε νομίζω ότι ένα μίνι βιογραφικό σας θα μας βοηθούσε όλους να σας γνωρίσουμε λίγο καλύτερα.

Οι τρεις μας γνωριζόμαστε αρκετά χρόνια τώρα, μιας και ζούμε και παίζουμε σε μια μικρή πόλη με μουσικές ρίζες. Οι μπάντες μας είχαν παίξει και περιοδεύσει παρέα, οπότε ήμασταν ήδη φίλοι. Ο John κι εγώ παίξαμε μαζί για πρώτη φορά το 2010 στην μπάντα του Jenks Miller, τους Horseback. Μας άρεσε πολύ η συνεργασία μας, οπότε έναν χρόνο αργότερα αποφασίσαμε να αρχίσουμε μια δικιά μας μπάντα. Παίζαμε παρέα για κάποιους μήνες, γράφοντας κάποιες ιδέες μαζί, αλλά αποφασίσαμε να βρούμε έναν μπασίστα πριν αυτές αρχίζουν να παίρνουν την τελική τους μορφή. Αμέσως σκεφτήκαμε τον Eddie και δεν κάναμε λάθος, μιας και η χημεία μας ήταν εκπληκτική κι εμφανίστηκε με την πρώτη μας κιόλας πρόβα στα τέλη του 2011.

Το Solar Halo είναι ένα οπτικό φαινόμενο και μάλιστα ιδιαιτέρως σαγηνευτικό. Γιατί επιλέξατε αυτόν τον όρο για όνομα σας? Ασχολείστε με επιστημονικά θέματα γενικότερα?

Μου αρέσει να ψάχνω πληροφορίες για οτιδήποτε μου κινεί το ενδιαφέρον και νομίζω ότι ακολούθησα κάποια κείμενα για το “Walpurgis  Nacht” , που με οδήγησαν σε κείμενα για το  “Broken Spectre” κι από εκεί κατέληξα σε κείμενα για τα “solar halos” και πραγματικά με συνεπήρε η ιδέα για παγωμένους κρυστάλλους γύρω από τον ήλιο και τις μαγευτικές εικόνες, που αυτό παράγει. Γενικά με συναρπάσει η συνύπαρξη των αντιθέτων, όπως ο πάγος με τον ήλιο και η επιστήμη με τη θρησκεία και τη μυθολογία.

Είστε όλοι μέλη και σε άλλες μπάντες, οπότε θα ήθελα να σε ρωτήσω αν υπάρχει χρόνος για όλες κι αν χρειάζεται να ορίσετε προτεραιότητες ανάμεσά τους?

Οι Solar Halos είναι η μοναδική μπάντα στην οποία συμμετέχω αυτή την στιγμή, οπότε δεν χρειάζεται να ορίσω κάποια προτεραιότητα. Ο Eddie συμμετέχει σε διάφορα κι αρκετά διαφορετικά μεταξύ τους σχήματα, από heavy blues και post rock μέχρι indie μπάντες, οπότε μάλλον κάνει καλό προγραμματισμό. Ο John φαντάζομαι ότι πρέπει να βρει περισσότερες ισορροπίες, αλλά τελικά πάντα στο τέλος τα καταφέρνει κι όλα κυλούν ομαλά.

Ποιο είναι το μουσικό σας υπόβαθρο, δηλαδή, ποιες είναι οι κύριες επιρροές σας?

Νομίζω ότι όλες οι heavy μπάντες οφείλουν πολλά στους Black Sabbath, Led Zeppelin και Blue Cheer κι ας μην τους έχουν ακούσει παραπάνω από άλλες μπάντες. Όλοι μας επηρεαστήκαμε πολύ από την μουσική των 90's, μιας και τότε ακούγαμε και μαθαίναμε να παίζουμε κι εμείς μουσική. Εγώ άκουγα περισσότερο μπάντες από την Dischord Records και την Kill Rock Stars, όπως οι Fugazi και οι Universal Order Of Armageddon. Ξέρω ότι οι Swervedriver επηρέασαν πολύ τον Eddie, όπως και οι Drive Like Jehu επηρέασαν πολύ τον John. Δεν νομίζω ότι ακουγόμαστε όπως αυτές οι μπάντες, αλλά σίγουρα επηρέασαν τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουμε την μουσική. Τούτο τον καιρό όλοι ακούμε παρόμοιες μπάντες, είτε κοντινές μουσικά σε εμάς όπως οι Graveyard και η Chelsea Wolfe, είτε τελείως διαφορετικές από εμάς, όπως ο Teddy Pendergrass και οι The Carter Family.

Πως θα περιγράφατε την μουσική σας σε κάποιον, που δεν έχει ακούσει ούτε καν μια νότα από εσάς?

Δυνατή, τριμελής heavy psych μπάντα με γυναικεία κι ανδρικά φωνητικά, κάποιες φορές αισιόδοξη, κάποιες άλλες σκοτεινή, κάτι παλιό μα συγχρόνως νέο.

Θα μας δώσεις σε παρακαλώ κάποιες πληροφορίες σχετικά με το εκπληκτικό ντεμπούτο άλμπουμ σας? Είστε ικανοποιημένοι με τον ήχο του?

Ηχογραφήσαμε έξι κομμάτια, τέσσερα εκ των οποίων τα είχαμε ηχογραφήσει κι ως Demo λίγο παλιότερα και δυο εντελώς καινούρια. Τους μήνες μεταξύ του Demo και του δίσκου τα κομμάτια εξελίχθηκαν, κυρίως στα φωνητικά. Ηχογραφήσαμε τον δίσκο στα Revival Studios, σε μια αγροτική περιοχή της Νέας Υόρκης με τον Nick Petersen, με τον οποίο όλοι μας είχαμε συνεργαστεί ξανά και μάλιστα είχαμε απολαύσει αυτή μας την συνεργασία. Το master έγινε από τον James Plotkin, που εκτός των άλλων, είναι κι υπέροχος μουσικός. Είμαστε πολύ χαρούμενοι με το τελικό ηχητικό αποτέλεσμα.

Σε τι αναφέρονται οι στίχοι? Υπάρχει συγκεκριμένη θεματολογία σε αυτούς?

Πάντα γράφουμε πρώτα την μουσική και μετά την ακούμε προσπαθώντας να την ντύσουμε με τις φωνητικές μελωδίες και στίχους, που προκύπτουν από τα αισθήματα, που εκείνη μας προκαλεί. Νομίζω, πως η δομή των κομματιών μας σε τούτο τον δίσκο συμπίπτει κι έγκειται στην αγάπη μου για τη γεωγραφία. Όλοι οι στίχοι είναι εμπνευσμένοι από εικόνες τοπίων κι επιστημονικά φαινόμενα, που σχετίζονται με τη Γη.

Πως αισθάνεστε τώρα, που πρόκειται να κυκλοφορήσει ο δίσκος? Χαρούμενοι, αγχωμένοι ή ανακουφισμένοι?

Θα έλεγα χαρούμενοι κι ανακουφισμένοι, μιας και πέρασε αρκετός καιρός από όταν ηχογραφήσαμε τα κομμάτια του. 

Ο δίσκος πρόκειται να κυκλοφορήσει μέσω της Devouter Records. Πως ξεκίνησε αυτή η συνεργασία?

Ο φίλος μας Scott Endres από τους Make έστειλε τα demos μας στον Phil Rhodes της Devouter, ο οποίος είχε κυκλοφορήσει το εκπληκτικό άλμπουμ τους, Trephine. Ήμασταν ενθουσιασμένοι και κολακευμένοι, που ο Phil ήθελε να συνεργαστεί μαζί μας και ξεκινήσαμε σιγά σιγά να δουλεύουμε πάνω στις λεπτομέρειες αυτής της Υπερατλαντικής συνεργασίας.

Είστε ικανοποιημένοι με την Devouter και μήπως πρέπει να περιμένουμε κάτι παραπάνω από την συνεργασία σας?

Ο Phil είναι πραγματικά εκπληκτικός, δουλεύει τόσο σκληρά για την μουσική με την οποία είναι ειλικρινά παθιασμένος. Είναι πραγματικά περίεργο, που δεν έχουμε συναντηθεί από κοντά ποτέ και που ποτέ δεν μας έχει δει να παίζουμε ζωντανά, αλλά ελπίζω αυτό να αλλάξει στο προσεχές μέλλον.

Έχετε πλάνα για κάποια περιοδεία την Άνοιξη ή/και το καλοκαίρι? Υπάρχει περίπτωση να έρθετε για κάποιες συναυλίες και στην Ευρώπη?

Δεν έχουμε σχεδιάσει κάτι συγκεκριμένο προς το παρόν, αλλά θα θέλαμε πάρα πολύ να έρθουμε στην Ευρώπη και θα το κάνουμε μόλις τα οικονομικά μας το επιτρέψουν.

Είμαστε ακόμη στις πρώτες μέρες του έτους, οπότε δεν θα μπορούσα να μην σε ρωτήσω για τους αγαπημένους σου δίσκους του 2013 κι επίσης αν υπάρχει κάποια μπάντα ή κάποιος δίσκος, που ανυπομονείς να ακούσεις μες το 2014?

Ο Eddie κι εγώ ακούσαμε πολύ το Mind Control των Uncle Acid & The Deadbeats την περασμένη χρονιά. Το Who Is William Onyeabor? Του William Onyeabor έπαιζε αρκετά συχνά στο σπίτι μου. Το Solar Motel του Chris Forsyth είναι ένα εξαιρετικό πειραματικό δείγμα κιθαριστικής μουσικής, που συνήθως ακούω όταν απαντώ σε μηνύματα. Περιμένω με ιδιαίτερη ανυπομονησία τον νέο δίσκο των Pontiak, που κυκλοφορεί αργότερα μες το μήνα.

Τώρα, που πραγματοποιήσατε το πρώτο σας βήμα στον μουσικό κόσμο, ποιοι είναι οι στόχοι και οι φιλοδοξίες σας γενικά για την μπάντα?

Ελπίζουμε να συνεχίσουμε να αναπτυσσόμαστε δημιουργικά και τεχνικά σαν μπάντα και θέλουμε να συνεχίσουμε να βρίσκουμε τρόπους να κυκλοφορούμε δίσκους, καθώς και να περιοδεύσουμε κάποια στιγμή κι εκτός των συνόρων.

Solar Halos: Official Website / Facebook

Devouter Records: Official Website

Crystalised Rays Of A Frozen Sun [Eng]

An Interview With Solar Halos

 

The debut album of Solar Halos which is going to be released on January 20 through British Devouter Records is one astonishing piece of music and its highly addictive tunes that are stuck in my player for over 2 months now were a good reason for me to have a small email chat with Nora, the guitarist and main vocalist of the band, in order to find out more about them. 

Hey Solar Halos & a Happy new year! How's the first days of 2014 for You?

Thank you, Happy New Year to you as well!  We have fared well this year, narrowly escaping the Polar Vortex and tornados all in one week!

The band was formed a couple of years ago, so I think a mini bio of You guys would help us all to know a bit more about You.

The three of us all have known each other for years just from living and playing in a small music-oriented town. Our bands had played shows and toured together so we were already both friends and fans.  John and I first played together in Jenks Miller’s project, Horseback in 2010. We really enjoyed playing with each other so a year later John and I started another project.  We jammed for a few months putting some ideas together but decided that we wanted to add bass before things got too set in stone. We immediately thought of Eddie and were spot on, it felt really natural and clicked right from the first practice at the end of 2011.

Solar Halo is an optical phenomenon and an astonishing one as fas as I can tell. Why You chose that for Your name? Are You into scientific things or something like that?

I love researching anything that catches my interest and I think I followed a path of articles from “Walpurgis  Nacht” to “Broken Spectre” to “solar halos” and was really taken with the idea of ice crystals around the sun producing holy imagery.  I am fascinated by the coexistence of opposites, ice with sun, and earth science with myth/religion.

You all are part of other bands also, so I would like to ask You if there's enough time for all of these projects and also to ask You if there's a choise to be made between them? You know, to choose this for something more serious and the other one only for fun or something like that.

Solar Halos is the only project I have going right now so no choices or priorities have to be made by me.  Eddie is in a few other projects that are all pretty different, heavy blues, post rock and indie, so it’s more a matter of scheduling than anything.  I imagine John has more things to juggle, but everything always seems to balance and fall into place.

What's the musical background of You guys, I mean, what's Your main influences?

Well, I think every heavy band has Black Sabbath, Led Zeppelin, and Blue Cheer to thank whether or not they have spent any time listening to those bands.  We all probably had our most influential moments growing up learning to play and listening to music in the ‘90’s. For me that was mostly bands on Dischord Records and Kill Rock Stars like Fugazi and Universal Order of Armageddon.  I know Swervedriver was influential to Eddie and Drive Like Jehu to John.  I don’t think we sound like any of those bands but they definitely inform how we approach music.  Right now we all listen to stuff across the board from similar styles like Graveyard and Chelsea Wolfe to totally different like Teddy Pendergrass and the Carter Family.

How would You describe Your music to someone who's never heard not a single tune of Yours?

Loud, 3-piece heavy psych with female and male vocals, sometimes light- sometimes dark, something old- something new.

Would You please tell us a bit more about Your magnificent debut album? Are You satisfied with how it sounds?

We recorded six songs, four that were on our Demos and two new ones. In the months between the demos and the album the songs evolved, especially vocally.  We recorded the album at Revival Studios, a rural setting in NC with Nick Petersen whom we all have previously loved working with recording or playing together in bands. It was mastered by James Plotkin, also a great musician.  We are really happy with how it all came together.

What's the lyrics about? Is there any specific concept in them?

We always write the music first then I go back and listen for the vocal melodies and lyrical imagery that the song provokes.  I think the movement and structures of our songs on this album coincide with how my mind thinks spatially and geographically. All of the lyrics were inspired by images of places and scientific phenomena related to Earth.

How do You feel now that Your album will be out? Happy, anxious, relieved?

I would say happy and relieved since it seems like we recorded the songs forever ago.

The album's going to be out through Devouter Records. How did this relation started?

Our friend Scott Endres of the band MAKE sent a link of our demos to Phil Rhodes at Devouter who had released their awesome album, Trephine.  We were excited and flattered that Phil wanted to work with us and started figuring out the details of a cross Atlantic release.

Are satisfied with the guys at Devouter and shall we except more to come from Your collaboration?

Phil is absolutely amazing, he works so hard for the music he is really passionate about.  It’s really weird to have never met in person, or that he has never seen us play live, hopefully that will change in the future!

Any plans for touring in the coming Spring/summer seasons? Any possibility of You coming to play live in Europe?

We don’t have plans at the moment, but would love to tour Europe if we could figure it out financially.

It's still the first days of the year, so I couldn't resist to ask You about Your favorite tunes of 2013 and also, if there's any band or album You're looking forward to listening to in 2014?

Eddie and I have both listen to a lot of Uncle Acid & the Deadbeats “Mind Control” this year. William Onyeabor “Who is William Onyeabor?” has been on super-rotation at my house.  Chris Forsyth “Solar Motel” is also great experimental guitar music to listen to while writing interview responses.  I am really looking forward to the new Pontiak record that also releases this month.

Now that You've made Your first step in the music world, what's Your next goal and Your ambitions in general for the band?

We hope to continue to grow creatively and technically as a band and figure out a way to keep releasing more albums and to tour internationally as well.

Solar Halos: Facebook / Official Website

Devouter Records: Official Website

Lunarmare

Τέσσερα χρόνια ζωής θα συμπληρώσουν εφέτος οι Θρακιώτες Lunarmare, που έχουν σαν βάση τους την Κομοτηνή κι ο κεντρικός τους πυρήνας αποτελείται από δύο έξοχους μουσικούς και πιο συγκεκριμένα από τον Ηλία στην κιθάρα και τον Στέλιο στο μπάσο, ενώ στις ηχογραφήσεις του ομώνυμου και παρθενικού τους full length, που κυκλοφόρησε στα μέσα του περασμένου Δεκέμβρη, συμμετείχε κι ο Ορέστης στα ντραμς, που δεν είναι πια στην μπάντα.

Το εκπληκτικό ντεμπούτο των Lunarmare αποτελείται από 10 κομμάτια συνολικής διάρκειας 47 λεπτών και πλαισιώνεται από ένα άκρως ταιριαστό με την ηχητική φιλοσοφία τους, artwork, που μας βάζει για τα καλά στο μουσικό του κλίμα, ενώ η παραγωγή του δίσκου, που έγινε από την ίδια την μπάντα σε συνεργασία με τον Μάνο από τους Universe217, δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερη, καθώς απογειώνει τις συνθέσεις περνώντας τες μες από ένα ηχητικό καλειδοσκόπιο.

Η διαύγεια, ο όγκος και το βάθος στον ήχο του Lunarmare αποτελεί το καλύτερο εφόδιο για τις ατελείωτες βόλτες στα απόκοσμα space σοκάκια, στα οποία μας ταξιδεύει με οδηγό την οπιούχα rock ψυχεδέλεια αλλοτινών ηχητικών εποχών, που διακρίνει τις ξεχειλίζουσες groove συνθέσεις του, ενώ τα ατίθασα heavy rock στοιχεία της μπάντας ενσωματώνονται υποδειγματικά, μέσα από την αχνή αίσθηση jam αυθορμητισμού, που τις διαπερνά, στο τελικό ηχητικό αποτέλεσμα.

Τα πλήκτρα παίζουν κυρίαρχο ρόλο σε τούτο το εξαίσιο άκουσμα, μιας και αυτά υφαίνουν το space πλαίσιο μέσα στο οποίο ξεδιπλώνεται από μπάσο και κιθάρα το έντονα ψυχεδελικό rock ύφος των Lunarmare, ενώ τα ντραμς ολοκληρώνουν τούτη την πολύχρωμη μουσική πανδαισία με τον πλέον μεστό τρόπο, καθώς προσδίδουν αχαλίνωτο groove και ανοίγουν έτσι με μαεστρία τους αχανείς μουσικούς ορίζοντες της γεννημένης το 2010 και πολλά υποσχόμενης μπάντας.

Τα πειραγμένα φωνητικά ταιριάζουν υπέροχα με το όλο ηχητικό περιεχόμενο του Lunarmare, το οποίο εκτός όλων των άλλων ξεχωρίζει και για την αψεγάδιαστη ροή του, που είναι εφάμιλλη με τον ρυθμό περιστροφής της Γης κι αυτό οφείλεται και στα διάσπαρτα samples με συνομιλίες μεταξύ αστροναυτών, που η μπάντα έχει τοποθετήσει με έξυπνο τρόπο στο εντυπωσιακό από όλες τις απόψεις, πρώτο της πόνημα, που είναι από τις πιο προσεγμένες ντόπιες δουλειές ever.

Είναι άξιο θαυμασμού, αν μη τι άλλο, το τι μπορεί το μεράκι και η αγάπη να επιτύχουν, ιδιαίτερα δε, αν συνοδεύονται από τόνους υπομονής κι επιμονής κι αυτό μας δηλώνουν με βεβαιότητα οι άκρως ελπιδοφόροι Lunarmare, που κατάφεραν να κυκλοφορήσουν έναν εξόχως απολαυστικό και καλλιτεχνικά άρτιο σε όλα του δίσκο, παρά τις μπόλικες εσχατιές, που στο πολύχρωμο διάβα τους για την space ουτοπία, συνάντησαν. Εν ολίγοις, πρόκειται για ένα οργασμικό rock ντελίριο.

Lunarmare: Bandcamp / Facebook

Kin Beneath Chorus - Futuristic.Composed

Το 2007 στην Θεσσαλονίκη δημιουργήθηκαν οι ανερχόμενοι Kin Beneath Chorus, οι οποίοι κυκλοφόρησαν πέρσι μέσω της Spreading Dysphoria Industries την παρθενική full length δουλειά τους Futuristic.Composed, που αποτελείται από 11 κομμάτια διάρκειας 39 λεπτών.

 

Ο εν λόγω δίσκος ξεχωρίζει για την πεντακάθαρη παραγωγή του, που προσδίδει στις συνθέσεις των Kin Beneath Chorus, διαύγεια, όγκο και ατελείωτη δυναμική, ενώ διακρίνεται και για την άκρως επαγγελματική δουλειά τους, τόσο στον τομέα artwork, όσο και σε στίχους και ήχο.  

 

Ο Θάνος βγάζει μπόλικο μίσος και περίσσιο πάθος με τα brutal φωνητικά του, ενώ το δίδυμο στις κιθάρες, ο Γιώργος κι ο Ανέστης, άλλοτε σκαρώνουν ατμοσφαιρικές μελωδίες γεμάτες αρμονία κι άλλοτε εξαπολύουν τραχιά riffs, που θερίζουν τα πάντα στο ορμητικό τους διάβα.

 

Ο Αλέξανδρος γεμίζει τον ήχο του δίσκου με το μεστό του μπάσο, το οποίο συντροφεύει πιστά, τόσο τις εκρηκτικές κιθάρες, όσο και τα ιδιαιτέρως δυναμικά ντραμς, πάνω στα οποία ο Νίκος βγάζει μπόλικα απωθημένα με τα blast beats στα οποία μαεστρικά επιδίδεται συχνά πυκνά.

 

Ο μοντέρνος death κορμός των Kin Beneath Chorus διανθίζεται με μπόλικα ατμοσφαιρικά metal στοιχεία, ενώ οι έντονες hardcore αναφορές τους, πασπαλίζονται με λιγοστά μεν, εξόχως συναρπαστικά δε, progressive ψήγματα, που απογειώνουν το θεριό, Futuristic.Composed.

 

Το 2013 υπήρξε μια εξαιρετική χρονιά για την ακραία ντόπια σκηνή κι αυτό αποδεικνύεται περίτρανα κι από το αψεγάδιαστο Futuristic.Composed των Kin Beneath Chorus, που μαρτυρά συνθετικό οίστρο κι άπλετο μουσικό ταλέντο. Extreme metal λάτρεις, σπεύσατε.

Kin Beneath Chorus: Facebook / Official Website

Spreading Dysphoria Industries: Facebook

Aeon Aphelion - Visions Of Burning Aeons

Το 2005 σχηματίστηκαν οι προερχόμενοι από την Αθήνα Aeon Aphelion, που απαρτίζονται από τους Γιώργο Ξενικουδάκη στην κιθάρα, Γιάννη Βάσκο στα ντραμς, Γιάννη Δαλαμάγκα στο μπάσο και Αλέξανδρο Κούτση σε φωνητικά και κιθάρα. Τούτη η άκρως ταλαντούχα μπάντα κυκλοφόρησε το περασμένο Φθινόπωρο την παρθενική της δουλειά, την οποία και διαθέτει προς δωρεάν download στην σελίδα της στο bandcamp υπό τον τίτλο: Visions Of Burning Aeons.

Ο εν λόγω δίσκος αποτελείται από 7 κομμάτια συνολικής διάρκειας 48 λεπτών και πλαισιώνεται από ένα ειλικρινά εξαιρετικό και λεπτομερές artwork, που μας βάζει για τα καλά στο κλίμα της μουσικής και των στίχων του Visions Of Burning Aeons, το οποίο ξεχωρίζει εκτός των άλλων για την αψεγάδιαστη παραγωγή του, που απογειώνει τα ήδη εκρηκτικά κομμάτια του, δια μέσου της πραγματικά τέλειας ισορροπίας μεταξύ όγκου και διαύγειας, που με μαεστρία επιτυγχάνει.

Το doom/death μοτίβο των Aeon Aphelion, όπως το γνωρίσαμε στο ντεμπούτο ep τους προ τριετίας περίπου, έχει δώσει την θέση του στο παραδοσιακό doom, το οποίο κυριαρχεί στην παρθενική full length δουλειά τους. Βέβαια, στον ήχο του Visions Of Burning Aeons υπάρχουν κι άλλα στοιχεία από τον heavy χώρο, όπως για παράδειγμα κάποια stoner ψήγματα, καθώς και μερικές σχεδόν ανεπαίσθητες heavy metal πινελιές, που το καθιστούν εξόχως απολαυστικό.

Οι κιθάρες δημιουργούν ορμητικά riffs σε traditional doom ύφος και σκαρώνουν leads και solos με ένα επικό συναίσθημα, που στάζει μελαγχολία, ενώ το μεστό μπάσο είναι πανταχού παρόν στο Visions Of Burning Aeons, το οποίο διανθίζει με στιβαρές μελωδίες, την ίδια στιγμή, που σιγοντάρει εξαιρετικά τα δυναμικά ντραμς, που προσδίδουν αχαλίνωτο groove στο στολισμένο με άκρως ταιριαστά για το σφιχτό και γκρίζο ύφος του φωνητικά, τελικό ηχητικό αποτέλεσμα.

Η καινοτομία δεν είναι ένα από τα χαρακτηριστικά του traditional doom ήχου, αλλά παρόλα αυτά οι ανερχόμενοι Aeon Aphelion κατάφεραν να δώσουν μια εξαιρετικά δυνατή πνοή σε τούτο το ηχητικό παρακλάδι με το εντυπωσιακό ντεμπούτο τους, καθώς το Visions Of Burning Aeons, που είναι καμωμένο με περίσσια αγάπη και μεράκι για τον epic doom ήχο, στάζει αυθεντικότητα κι αποτελεί έναν από τους καλύτερους doom δίσκους της περασμένης χρονιάς. Τα σέβη μου.

Aeon Aphelion: Bandcamp / Facebook

Above Us The Waves - Anchors Aweigh

Ο Βασίλης στην κιθάρα παρέα με τον Θόδωρο στα ντραμς σχημάτισαν την δική τους μπάντα το 2008, τους προερχόμενους από την Καβάλα κι άκρως ελπιδοφόρους, Above Us The Waves, την σύνθεση των οποίων ολοκλήρωσαν λίγο καιρό αργότερα κι ύστερα από αρκετές αλλαγές με τους ταλαντούχους: Ντίνο στο μπάσο, Βαγγέλη στα φωνητικά και Γιώργο στην κιθάρα.

 

Τούτοι οι ταλαντούχοι νεαροί κυκλοφόρησαν τον περασμένο Οκτώβρη μέσω της έχουσας την βάση της στην Αθήνα, Spreading Dysphoria Industries, την παρθενική full length δουλειά τους, που περιέχει 8 κομμάτια συνολικής διάρκειας 37 λεπτών, με τίτλο: Anchors Aweigh, η οποία πλαισιώνεται από ένα άκρως εντυπωσιακό artwork και μια καλογυαλισμένη παραγωγή.

 

Η μουσική των Above Us The Waves αποτελεί μια εξαιρετικά εκρηκτική μίξη μελωδικού death metal όπως το μάθαμε από μπάντες της Σουηδίας κυρίως και αμερικάνικης υφής hardcore, που ξεσηκώνει τα πνεύματα από τις πρώτες κιόλας νότες της, ενώ είναι πασπαλισμένη με ελαφρά και σχεδόν ανεπαίσθητα post ηχοχρώματα, που απογειώνουν το τελικό ηχητικό αποτέλεσμα.

 

Οι κιθάρες παράγουν riffs και leads σε γρήγορο τέμπο και το μπάσο σιγοντάρει φανταστικά, τόσο αυτές, όσο και τα δυναμικά ντραμς, που δεν χάνουν την καταιγιστική τους ορμή ούτε για μια στιγμή, ενώ τα φωνητικά, που άλλοτε έχουν brutal ύφη κι άλλοτε βρίθουν μελωδικότητας, ερμηνεύουν με θεατρικότητα και πάθος τους βιωματικούς στίχους του Anchors Aweigh.

 

Δεν είναι κι ότι πιο κοντινό στα ακούσματα μου τούτο το προσεγμένο σε κάθε του λεπτομέρεια άκουσμα, αλλά οφείλω να ομολογήσω, πως με συνεπήρε ο αυθορμητισμός, που διαπερνά το Anchors Aweigh, ενώ η εκτελεστική και συνθετική δεινότητα των Above Us The Waves, που βρίθουν ταλέντου και φρεσκάδας, δύσκολα θα σας αφήσουν ασυγκίνητους. Επενδύστε άφοβα.

Above Us The Waves: Facebook

Spreading Dysphoria Industries: Facebook

Second Trip - A Lot Of People Are Going To Die

Από το Μπάφαλο της Νέας Υόρκης προέρχονται οι Second Trip, που ξεκίνησαν ως σχολική μπάντα το 2004 κι έκτοτε δεν έχουν σταματήσει να ασχολούνται με την μουσική. Τούτο το δυναμικό τρίο, κυκλοφόρησε την παρθενική του δουλειά κάπου προς τα τέλη του περασμένου έτους, η οποία έχει την μορφή Ep και φέρει τον τίτλο: A Lot Of People Are Going To Die.

Η εν λόγω κυκλοφορία, που αποτελείται από 5 κομμάτια συνολικής διάρκειας 26 λεπτών περίπου, ξεχωρίζει για τον ανέμελο retro χαρακτήρα της και διακρίνεται για τις έντονες space πινελιές της, που πλαισιώνουν υπέροχα, τόσο την vintage ραχοκοκαλιά των συνθέσεων της, όσο και τα ανάγλυφα ψυχεδελικά στοιχεία, που απογειώνουν το τελικό ηχητικό αποτέλεσμα.

Το στιβαρό rythm section κινείται σε κλασικούς hard rock ρυθμούς, καθώς τα ντραμς συμβάλουν δυναμικά με τα δυνατά τους χτυπήματα στη δημιουργία μιας ηχητικής αιχμηρότητας, την οποία και πασπαλίζουν με μπόλικο groove, ενώ το σκανταλιάρικο μπάσο, δεν διστάζει να αναλάβει τα συνθετικά ηνία του Ep, το οποίο διανθίζει με τα παιχνιδιάρικα κι άκρως απολαυστικά solos του.

Τα φωνητικά ταιριάζουν στον παλιακό ήχο του Ep, ο οποίος στηρίζεται κι από μια εξαιρετική παραγωγή, που δίνει σε όλα τα όργανα την απαραίτητη διαύγεια, ενώ η κιθάρα συνεργάζεται εξαίσια με τα πλήκτρα και το όργανο, μαζί με τα οποία δημιουργεί μελωδίες άλλοτε σε stoner ύφος στολισμένο με space ηχοχρώματα κι άλλοτε σε heavy rock ρυθμούς αλλοτινών εποχών.

Παρά τις αρκετές retro επιρροές των Second Trip, ο ήχος τους ξεχειλίζει φρεσκάδα κι ενέργεια, καθώς το εξαίρετο ντεμπούτο τους, που θαρρώ, πως θα τους ανοίξει το δρόμο για περισσότερα πράγματα στον ευρύτερο heavy ήχο, στάζει συνθετική τιμιότητα και μεράκι. Εάν ψάχνετε κάτι νέο, αλλά με οικεία αίσθηση, τότε το A Lot Of People Are Going To Die ενδείκνυται για εσάς.

Second Trip: Bandcamp / Facebook

Allochiria - Omonoia

Μια πενταετία ζωής συμπληρώνουν φέτος οι Αθηναίοι με όνομα έναν ιατρικό όρο, Allochiria, που απαρτίζονται από την Ειρήνη στα φωνητικά, τον Θοδωρή στο μπάσο, τον Ηλία στα ντραμς και τους Σταύρο και Γιάννη στις κιθάρες, οι οποίοι κυκλοφόρησαν τις πρώτες κιόλας μέρες του τρέχοντος έτους την παρθενική full length δουλειά τους, που φέρει τον τίτλο: Omonoia.

Ο εν λόγω δίσκος, που αποτελείται από 7 κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου 50 λεπτών, διατίθεται από το bandcamp της μπάντας, τόσο σε digital, όσο και σε μορφή cd και πλαισιώνεται από ένα εξαιρετικό artwork, αλλά κι από αιχμηρούς και γεμάτους ρεαλισμό και πόνο στίχους, που συνοδεύουν υπέροχα το άλλοτε καταιγιστικό κι άλλοτε γαλήνιο μουσικό του μοτίβο.

Οι κιθάρες υφαίνουν οπιούχες μελωδίες σε post μοτίβο με μια υφέρπουσα αίσθηση απειλής στη ραχοκοκαλιά τους και πλέκουν ορμητικά riffs βαπτισμένες σε όξινες λασπουριές σε sludge ύφος, ενώ το μεστό μπάσο κρατάει με μαεστρία τα ηχητικά μπόσικα του Omonoia, καθώς αυτό οδηγεί σε πολλές στιγμές τις συνθέσεις του δίσκου σε δαιδαλώδη κι απόκοσμα μουσικά μονοπάτια.

Τα ντραμς ενισχύουν την δυναμική του δίσκου με το αχαλίνωτο groove τους και την καταιγιστική τους στωικότητα, ενώ τα διάσπαρτα samples φωνητικών βοηθούν την εξαιρετική ροή του Omonoia και συμπληρώνουν υπέροχα, τόσο τα αποπνέοντα παράνοια ψιθυριστά, όσο και τα παθιασμένα ουρλιαχτά, που μαρτυρούν πόνο κι οργή μέσα από την πνιχτή τους υπόσταση.

Οι συνθέσεις του υποφαινόμενου τρομερού ακούσματος μοιάζουν βγαλμένες μέσα από τα δεινά της ζωής και ουχί καμωμένες για να περιγράψουν αυτά κι αυτό αναδεικνύεται με τον καλύτερο τρόπο μέσα από την ψυχεδέλεια των εκρηκτικών sludge συνθέσεων της μπάντας, η οποία με περίσσια ειλικρίνεια εξωτερικεύει με post μελωδίες υπό ένα metal πρίσμα τα βιώματα της.

Το αχανές ταλέντο και το μεράκι των ελπιδοφόρων Allochiria φαίνεται από την λεπτομερή τους δουλειά σε όλους τους τομείς, ενώ ειδικής μνείας αξίζει και η καταπληκτική παραγωγή, που οφείλεται στον Μάνο, καθώς απογειώνει το τελικό ηχητικό αποτέλεσμα, καθιστώντας έτσι το ήδη εντυπωσιακό Omonoia εξόχως απολαυστικό. Ακόμη ένα διαμάντι από τη ντόπια σκηνή. Εύγε.

Allochiria: Bandcamp / Facebook

 

Solar Halos

Κάπου μες το 2012 σχηματίστηκαν οι προερχόμενοι από την Βόρεια Καρολίνα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, Solar Halos, οι οποίοι απαρτίζονται από τους εξαιρετικά ταλαντούχους John Crouch σε ντραμς / φωνητικά, Eddie Sanchez σε μπάσο / φωνητικά και τη Nora Rogers σε φωνή και κιθάρα. Τούτη η πολλά υποσχόμενη μπάντα πρόκειται να κυκλοφορήσει στις 20 του τρέχοντος μήνα τη ντεμπούτο κι ομώνυμη δουλειά της μέσω της βρετανικής Devouter Records.

Ο εν λόγω δίσκος αποτελείται από 6 κομμάτια συνολικής διάρκειας 40 λεπτών και διακρίνεται εκτός όλων των άλλων και για την πραγματικά αψεγάδιαστη παραγωγή του, που απογειώνει το τελικό ηχητικό αποτέλεσμα, καθώς του προσδίδει την απαραίτητη διαύγεια και τον απαιτούμενο όγκο, ενώ διανθίζει τις συνθέσεις του εξόχως εντυπωσιακού Solar Halos με μια live κι οργανική αύρα, προσφέροντας έτσι έξτρα βάθος στην ήδη πυκνή, μα κι αέρινη συνάμα, ατμόσφαιρα του.

Σε doom ρυθμούς καλπάζουν τα δαιμονιώδη ντραμς, τα οποία ξεφεύγουν και σε αχνά sludge μονοπάτια με την βοήθεια του μεστού μπάσου, που στολίζει το συναρπαστικό Solar Halos με blues νότες, ενώ το θηριώδες rythm section σε stoner μοτίβο, που τα δυο τους απαρτίζουν, την αινιγματική κιθάρα στηρίζει υποδειγματικά, καθώς πλαισιώνει υπέροχα τα βαπτισμένα σε post rock ηχοτοπία leads και solos της και τα εμποτισμένα με americana άκρως ψυχεδελικά της riffs.

Η φωνή λειτουργεί σαν ένα ακόμη μουσικό όργανο στο Solar Halos, καθώς η μελαγχολική και γεμάτη ζεστασιά χροιά της, που στάζει αγνότητα και νοσταλγία, διανθίζει με πλούσια μα συνάμα ξεθωριασμένα ηχοχρώματα γεμάτα συναισθηματική ένταση τις συνθέσεις του δίσκου, ενώ και τα δεύτερα φωνητικά, που έχουν ανδρική υπόσταση, συμβάλουν σημαντικά στο αρκούντως heavy τελικό ηχητικό αποτέλεσμα, μιας και προσφέρουν σε αυτό την πάντα απαραίτητη, θεατρικότητα.

Νέοι ορίζοντες ανοίγονται στον ευρύτερο heavy ήχο με την παρθενική δουλειά των ανερχόμενων Solar Halos, καθώς τούτη η νέα μπάντα, που όμως αποτελείται από τρεις μουσικούς με χρόνια εμπειρίας στο σανίδι, υφαίνει σαγηνευτικές heavy μελωδίες, συνδυάζοντας κάποια φαινομενικά μη ταιριαστά μεταξύ τους ηχοχρώματα τόσο καλά, που ως αποτέλεσμα έχει ο πρώτος δίσκος τους να διακατέχεται από ένα σχεδόν δηλητηριώδες κι άκρως μεθυστικό άρωμα, που καθηλώνει.

Εάν λοιπόν ψάχνετε για ένα αρκούντως heavy άκουσμα, που ξεχειλίζει φρεσκάδα και συνδυάζει βασανιστικά όμορφες νότες με οργανικό ήχο και μπόλικη μαεστρία, τότε ο επερχόμενος δίσκος των άκρως ελπιδοφόρων Solar Halos είναι η καλύτερη επιλογή, μιας κι οι απαράμιλλου κάλλους συνθέσεις του, σίγουρα θα σας μαγέψουν με την ηχητική τους γοητεία. Το 2014 έφτασε με τους καλύτερους μουσικούς οιωνούς και το Solar Halos αναστατώνει με την βάναυση σαγήνη του.

Solar Halos: Official Website / Facebook

Devouter Records: Official Website